Insomnia.... slaapproblemen. Tegenwoordig heb ik dat weer veel, ondanks de yoga, de speciale ademhalingsoefeningen, pfff. Dat lukt dan even en dan "ping" gaan mijn ogen terug open, klaarwakker. Mijn brein denkt dan volledig uitgerust te zijn en sleurt mijn lichaam mee. En zo loop ik dan 's nachts rond in het huis, probeer stil te zijn en geen licht te maken om mijn huisgenoten niet wakker te maken. Ja, wat doe je dan... Ik zet de poes buiten, of laat ze binnen. We hebben een zeer voorname poes, zij wil niet langs de tuin binnenkomen, ze dient langs de voordeur binnengelaten te worden, zoals de etiquette het voorschrijft. En wij, nederige dienaars, doen dat dan maar. Zo kwam ik te weten dat mijn overbuur met hetzelfde probleem zit dan ik. Ik zag hem meermaals 's nachts, rond een uur of drie, aan zijn tafel zitten, waarschijnlijk aan het lezen of zo. Enkele weken geleden verhuisde hij en we hebben nieuwe buren nu.

Vannacht had ik weer zo'n slapeloze nacht en was ik het woelen in bed moe. Ik ging de poes dan maar binnen of buiten laten, ik wist niet goed waar ze was, maar ze zou wel komen opdagen. Ik deed de deur open en zag bij de nieuwe buren licht branden. Zou daar ook iemand aan slapeloosheid lijden? De poes kwam binnen, ik besloot mijn buren te bespieden via het raam. Ik wilde weten of ze net zo lang opbleven dan de vorige (en ikzelf).  Het is te ver van ons, om het heel duidelijk te zien, maar ik zag meer mensen rond de tafel zitten. Plots stond er iemand op en kwam naar buiten. Hij liep op onze schutting toe. Ik dacht: ik ben toch niet zichtbaar: het is hier donker en er hangt zelfs nog een glasgordijn voor mij. Maar het was of hij mij zag, hij kwam recht op mij af. Hij kwam dichter en ik schrok van zijn gezicht: rooddoorlopen ogen, een haakneus en een venijnig mondje. Hij leek heel kwaad. Plots stond hij voor mij en priemde met zijn benig vinger naar mijn gezicht .... met een schok werd ik wakker.  Ik wist even niet waar ik was. En dan merkte ik dat ik nog in mijn bed lag.

Nachtelijke groetjes

Anna