Dus gisteren heb ik aan de nachtploeg wat opleiding gegeven. normaal laten ze het deeg 3 uur voorrijzen. Dit in een temperatuur van 25 tot 30°C. Op 50 kg bloem zetten ze 50 g gedroogde gist. Ik heb hen de voorrijs met twee uur laten inkorten. Dit omdat de gist de suiker uit de bloem neemt en de kleur na het bakken heel vaal is. Eerst was het wat wennen voor hen. Normaal konden ze rustig beginnen. Nu moesten ze direct aan de slag. Ook het afdekken van degen was onbekend. Het resultaat mocht er dan ook zijn. Deze morgen heb ik dan verder gewerkt met de dagploeg van de bakkers. We maakte Franse stokbroden, vlechten en andere soorten. Het leuke aan dit alles is dat de klanten die producten voornemen op de traditionele producten. Er is zelfs iemand van een andere bakkerij komen kopen. Deze namiddag was het privè les bakkerij aan de vrouw die hier het eten maakt. Jammer genoeg was de bloem die ze gekocht had van een zeer slechte kwaliteit. Dus dit moet ik overdoen. Morgen is het zondag, de chef patiserie gaat morgen vroeger weg, hij gaat met heel zijn gezin naar de mis. Dus morgen zal het een korte werkdag zijn. Hier nog een paar leuke foto's
hallo, vandaag was het super, ik had hen in de waan gelaten dat ik een speciaal broodje ging maken. Ik wou toch iets doen aan de kwaliteit van hun stokbroden. Dus ik maakte een deeg op mijn manier. Hier maakte ik stokbrood en een paar speciale broden van. Na het bakken riep ik de "patron" erbij. Hij bekeek me en zei, " ben je vrij deze avond? Kom dit eens leren aan mijn bakkers". Wat een groot verschil met een paar dagen geleden. Hij was overtuigd dat ik niets kon verbeteren aan zijn broden. Nu plots ziet hij dat het toch beter kan. Op de foto zie je het verschil. Nu mag ik plots wel 's avonds komen. Voor mij eigenlijk doodnormaal. Nu zien dat het resultaat ook zo goed is. Voor de rest was het nog wat werken op de gerezen bladerdeeg. Vandaag waren het strikken en doorhaal koeken. Ook konijnen in een gerezen deeg. Aardbeientaartjes in een gerezen deeg stonden ook op het programma. Zij maakte een Burundese specialiteit, gehakt gemengd met uien, peterselie, selder, en kruiden die je hier langs de kant van de weg kan vinden. Het uitzicht schrikte mij af om te proeven. (zie foto). Stilaan leer ik hoe je in Burundi ook een beetje je wil kan opleggen. Je eerst bewijzen en dan komt het vanzelf. Dus deze avond zal het voor mij werkdag zijn. Niet dat ik het niet graag heb. De tijd dat je hier bent moet je ook gebruiken om hen iets te leren. Het strafste is... Ik moet daar om 17h30 zijn, ik krijg dan de sleutel.Want als ik vertrek moet ik de deur sluiten zodat er geen kunnen naar buiten gaan. Om 4h30 komt er één van de bazen de deur openmaken en kunnen ze naar huis.stond ik toch even van te kijken. Zo, morgen opnieuw meer nieuws
Zoek de 5 verschillen, Links Belgisch stokbrood, rechts Burundees stokbrood
Op één van de foto's zal je ook het mes zien dat ze zelf maken. Dit met een mesje uit een broodsnijmachien
hallo, gisteren ben ik een grote bakkerij gaan bezoeken in de stad. Daar verwerkte ze producten van Puratos en een vetstof Remyan vanuit Nederland. Betere kwaliteit maar ook hogere prijzen. 's Avonds zijn we gaan eten in een Burundees restaurant. Lekkere gegrilde vis met frieten, sla en een lekker sausje. Hierbij een pintje of twee van 75 cl. Dit voor nog geen 6. Vandaag was het een zeer goede opleidingsdag. Carrè confituur met confituur van mango, tompoezen, vlechten, suikersandwiches, mastellen en...brood van de grecht. Mijn leerlingen hebben echt hun best gedaan en ze waren dan ook heel fier. Als beloning kregen ze dan ook een nieuwe t-shirt. Ook hebben ze al de gewoonte om de croissantdeeg een dag voordien te maken en te koelen. Dit geeft dan ook een beter resultaat. Het is leuk dat je ziet hoe fier ze zijn. Ik heb hun dan ook alles zelf naar de winkel laten dragen. Ook hier heb ik de indruk dat mijn "pasage" niet voor niets zal zijn. Deze namiddag ben ik samen met Jaen Luc naar de rand van de stad geweest bij een meubelmaker. Ook hier zie dat in deze wijken nog heelwat armoede is. Ondertussen ben ik al bijna een weekje weg van huis. Gelukkig is er skype om contact te houden. Dus voor diegene die willen...
Gisteren ben ik met Jaen Luc eigenaar van het huis waar ik verblijf, enkele bakkerij gaan bezoeken in de stad. Overal zie je een type stokbrood, en hier is de naam niet slecht gekozen. Lange rechte broden zonder insnijdingen. Heel luchtig. Je ziet de dat de Franse hier geen invloed hadden. Ook volkorenbrood, witbrood,... Eigenlijk de broden die je ook een 30 jaar geleden bij ons kon vinden. De meeste bakkerijen hebben ook een broodsnijmachien. Voor de rest veel cakes, koekjes, een soort bladerdeeg waar ze verschillende producten mee maken. Mijn Avond heb ik doorgebracht met Caroline, een meisje die hier is voor het rode kruis Luxemburg. Ze is hier al 18 maanden en zal minstens nog 6 maanden bliiven. We werden uitgenodigd bij een Belgisch koppel. Zij maakt schilderijen hij werkt als landbouwingenieur. Dit koppel heeft bijna heel Afrika gezien. Hun verhalen waren dan ook leuk om te beluisteren. Voor ze naar hier kwamen verbleven ze in Invoorkust, daar zijn ze door de onrusten moeten vluchten, ze werden geëvacueerd door het Franse leger. Dus een avond vol verhalen. Je zal ook merken dat ik niet veel foto's van het gewone leven kan tonen. Je mag hier niet veel foto's maken op straat. Toch blijf ik proberen. Ik heb er goed aan gedaan om mijn grote camera thuis te laten. De kleine camera valt minder op. Vandaag zijn we eindelijk kunnen starten met bladerdeeg. Men heeft een margarine kunnen maken die veel beter is en met een hoger smetpunt. Nu gaat hij proberen om dit nog te verbeteren. Je zag aan de croissants dat ze al mooier gebladerd waren. Dus we zijn op goede weg. Ook heb ik het deeg voor morgen al laten maken en in de koelcel laten zetten. Ook dit zal een verbetering zijn. Stilaan zien ook de jongeren dat de producten verbeteren. en beginnen ze te geloven dat ze iets kunnen leren.
Op de foto's het verblijf, in de tuin staat een advocadoboom met rijpe vruchten, heerlijk!
Hallo, vandaag liep heel de planning anders dan verwacht. Normaal zou er margarine zijn die bruikbaar is voor croissants. Maar... die was er nog niet. Dus iets anders verzinnen. Gisteren het lasintin, de chef banketbakker biscuit gemaakt. Eieren mooi luchtig, maar nadien de bloem met de klopper gemengd. Heel het beslag was ingevallen. Voor hem was dit een normale biscuit. Je kon deze jonge man niets kwalijk nemen hij wist niet beter. Vandaag heb ik heb dan getoond hoe je een biscuit moest maken. In kon 3 vormen meer vullen met mijn beslag. Na het bakken liet ik hem het verschil zien. De overtuiging stond te lezen op zijn aangezicht. Nadien gingen we gebakjes maken. Hij kwam met een kom waarin slagroom ( zelf gemaakte) zat. Ik proefde van deze crème. Ranzig! Ik liet hem proeven... Niet te eten. Toch moest ik hem overtuigen dat we hier niet konden mee werken. We hebben dan nieuwe gemaakt die we morgen gaan verwerken. Na de twee ervaringen van vorig jaar maak ik mijn niet meer druk. Vandaag heb ik hem geleerd hoe je een biscuit moet maken, niet veel maar toch al dat. Voor de rest heb ik hen geleerd om op te ruimen. In plaats van de bloem op tafel te laten liggen, deze in een kom te doen. En zo stap na stap leren ze toch iets. Nu ga ik op zoek naar betere grondstoffen. Wat hier ontbreekt alle kennis. Zo, morgen een nieuwe werkdag, niets gepland, hopende dat we de grondstoffen hebben en dat we eindelijk goede croissants kunnen maken. Op de foto zie je de 6 jongeren die ik probeer iets bij te brengen. onderste foto zijn broodstokje die ze hier eten. Deze namiddag ga ik in de stad rond om andere bakkerijen te bekijken, ik wil weten of zij andere producten maken.
he, vandaag de eerste opleidingsdag, briochendeeg. Normaal zouden het croissants zijn maar,... de geschikte margarine was niet voor handen. Dus over tot de volgende les In de banketbakkerij werken een zestal jongeren. In de bakkerij over dag ook een zestal. Iedereen kreeg een T-Shirt, deze zullen ze vanaf morgen aantrekken. We begonnen dus met het maken van en brioche deeg. lange zwitserse koeken, crème brioches, suiker brood, suikertaart en aardbeientaart. Ja de bosaardbeien zijn hier klein maar zeer lekker. Eerste probleem, geen enkele van deze jongeren sprak frans, alleen Burundi's, toch verstonden we elkaar en deden ze wat ik toonde. Het was een plezier om de witten ogen groot zien open te gaan in dat zwarte kopje. Ook voor mij een plezier om de jongens iets aan te leren. Na een viertal uren hadden we een mooi assortiment. Voor hen, maar ook voor mij een ware voldoening. Als beloning mochten ze proeven. Ik liet alles op schotels naar de winkel brengen. De twee "patrons" waren zeer tevreden. Om 13h zat mijn taak erop, nu is het tijd om te rusten "siësta" noemen ze dat hier. Morgen om 7 uur starten we opnieuw. Dus deze namiddag noodgewongen rusten.
Anekdote van de dag Voor het doorsnijden van de gevulde brioches had ik een zaagmes nodig. Ik vroeg dit dan ook met de nodige gebaren. Het mes dat ik kreeg was een mes gemaakt met één van de messen uit een broodsnijmachien. Daar een houten stokje aangebonden.
zo, eerste werkdag zit er op, Als je dit werkdag mag noemen. Deze morgen naar de bakkerij geweest, Er was niet veel activiteit. Op zondag is de bakkerij maar een halve dag open. Mijn werk zal voor in de banketbakkerij zijn, Ook al ben ik van mening dat er ook in de bakkerij heel wat kan verbeterd worden. Ik heb ze al enkele emmers water in de koelcel laten zetten, er werd hier geen rekening gehouden met deegtemperatuur. Ook de croissantg-deeg hebben wwe gemaakt en zit in de koelcel. Morgen zullen het vooral croissants en ander koeken zijn die ik zal leren maken. De bakkerij is eigendom van twee Grieken, de ene is bijna 80 jaar de andere schat ik rond de 70. Het personeel zijn jongeren tussen de 16 en de 25 jaar. Vandaag ook even een rondrit gemaakt in bujembura, totaal iets anders dan Burkina en Togo, je ziet dat ook Belgie even hierlangs is geweest. Mooie hoofdweg, mooie gebouwen. Alleen, jammer dat ze nu geen structuur meer hebben. en dat zie je. Voor de rest echt een zeer mooi en vruchtbaar land, waar naar mijn mening teweinig mee gedaan wordt. Ook weer iets leuks gezien, hier zijn het nog van die bloemzakken in een soort nylondraad, hiermee heeft Cristo, de eigenaar schorten mee gemaakt waarvan ik ook één mocht hebben op de foto zie Cristo als model met de schort. De winkel is modern voor Afrikaanse normen, je kan er ook koffie drinken en iets eten. Morgen kan je mij horen op radio 2 om 7h15 groeten en tot morgen
He, hier mijn eerste bericht vanuit Burundi. Na een lange, toch vermoeiende reis ben ik aangekomen in Burundi. Opnieuw met de vaststelling dat EX-Change dit weer allenmaal prachtig organiseerde ( bedankt Martine) Tijdens de vlucht weer wat mensen leren kennen. De verrassing was groot, wie zag ik op het zelfde vliegtuig naar Ethiopië, een van de radiomakers van FM Brussel. Zij gaat een groep toeristen begeleiden in Tanzania. In het vliegtuig zat ik bij een Italiaanse, ze gaat hier 4 weken werken in een ziekenhuis. Aan de luchthaven werd ik afgehaald door Willi, de persoon die de contacten doet voor Ex-Change. Nu zit ik in een woning waar verschillende Belgen hun kamer hebben. Dus heel gezellig, zo kan je 's avonds aan babbeltje slaan. Deze avond ben ik ook even naar de suppermarkt geweest, twee uur aanschuiven voor wat bier, eerst moet de vrachtwagen gelost worden. Dus vandaag geen biertje . Morgen vroeg om 7 uur komt de bakker mij halen, dan zal het de eerste kennismaking zijn met de bakkerij. Vandaag hebben we het even gehad hoe we dit gaan organiseren. morgen zal het vooral obseveren zijn. Foto's nemen op straat zal niet eenvoudig zijn heb ik mij hier al laten vertellen, heel veel politie en militairen zo, morgen zal ik mijn dagverloop verder vertellen Guido
Hier de eerste foto van mijn werkomgeving. Ziet er alvast mooi uit. Ook de weersvooruitzichten zien er goed uit. Tussen de 28 en de 32°C. Matige vocht%. het wordt stilaan aftellen. Ik wil hier ook de gevers danken van de t'shirts, Frank Minne, Frank kemps en Patrick Roels. Ik zal ze weer allemaal in het wit kunnen zetten.
Viegtuig geboekt, wist niet dat het zoveel verder was dan Togo en Burkina. Een vlucht met Ethiopian Airlines. Tussenstop in Milaan, dan naar Bollé Ethiopië. Daar een uur of drie wachten en dan verder naar BUJUMBURA INTERNATIONAL in Burundi met een tussenstop in kigali. Een 18 tal uur onderweg. Zal weer een heel avontuur worden. Ook de terugreis zal op deze manier verlopen.
Hallo, Ja, opnieuw zal je mijn belevenissen kunnen volgen via deze blog. Ik doe dit omdat de vraag er is. Vorige blog, "Bakker guido in togo" werd meer dan 1000 keer bekeken. Deze keer gaat mijn missie naar Bujumbura in Burundi. "Boulangerie KAPA" . Deze bakkerij heeft jong personeel in dienst en wil deze een opleiding geven bakkerij. Het zal hem ook hier vooral gaan om hygiëne, organisatie en een paar nieuwe producten. Na mijn eerste contact met de eigenaar heb ik de indruk dat ook dit een ondernemende Afrikaan is. Ik hoop dat het ook voor jullie weer de een mooi en boeiend verhaal zal worden. Ik hoop dat ik elke dag op internet kan, in Afrika weet je nooit. Mijn eerste contact was al meteen raak, toen ik de vraag stelde aan de bakker "is daar internet", antwoorde hij:" maar meneer Guido, jij denkt dat de communicatie in Afrika nog altijd met een tam tam gebeurd", nadien een sappige bulderlach.
Indien er mensen zijn die de bakkersprojecten willen ondersteunen kan dat via dit nummer 000-0000004-04 met vermelding; S70170FVV Ex-Change Dit jaar zal tijdens het voedingssalon in het "bakkerstheater van Aspirant Baker" gewerkt worden ten voordele van de bakkersprojecten. Vele groeten Guido
Vandaag eerste dag, na een lange verplaatsingsdag gisteravond aangekomen in Lomé. Een korte nacht gehad, om 2 uur in bed en om 5 uur al " taximoto's" die toeterend de straat op en aan reden.
Sylvia van Joko Togo kwam vandaag Greet, mijn vrouwtje, afhalen. Natuurlijk voor mij de gelegenheid om eens mee te gaan en te bekiijken waar mijn vrouwtje de komende 10 dagen gaat verblijven.
Ik moet zeggen dat ze mooi gehuisvest is. Een oase van stilte. Ze zal er een leuke tijd doormaken.
Ikzelf start morgen met de missie. Deze avond de planning maken met Bomaco en morgen uitvoeren.
hallo,
Gisteren ben ik met Jaen Luc eigenaar van het huis waar ik verblijf, enkele bakkerij gaan bezoeken in de stad. Overal zie je een type stokbrood, en hier is de naam niet slecht gekozen. Lange rechte broden zonder insnijdingen. Heel luchtig. Je ziet de dat de Franse hier geen invloed hadden. Ook volkorenbrood, witbrood,...
.
Hallo,
