Thibaut en Katrien op Erasmus-avontuur! Foto's: http://picasaweb.google.be/katriendejonghe
04-03-2009
4maart
Dag allemaal, (story, libelle, flair, woef )
Wat een vermoeiende dag was dit!
Deze ochtend een uur te vroeg opgestaan, aangezien ik het ontbijt moest klaarzetten voor onze Portugese gasten, en we deze ochtend de badkamer met 4 mensen moesten delen
In tegenstelling tot mezelf hadden de meiden wel goed geslapen en waren ze dus goedgezind. Ik daarentegen heb deze nacht zowat alle halve uren op mn klok gezien vanaf iets voor 1 uur
Ik ging als eerste douchen terwijl Thibaut en de meiden gingen ontbijten. Blijkbaar wilden de meisjes meteen na het ontbijt hun borden afwassen, waardoor ik eerst bijna een volle minuut ultraheet, daarna 2 minuten lauw en tenslotte nog een hele tijd ijskoud water had. Dit maakte mijn humeur er niet beter op.
Na de douche was het mijn beurt om te ontbijten. Toen ik naar het brood keek vond ik nog 2 sneetjes en de 2 korsten, jaja mijn humeur kon niet meer stuk!
We hebben de meisjes vergezeld naar de universiteit, wij om les te volgen, zij om hun zoektocht naar een appartement verder te zetten.
Gelukkig hebben we deze namiddag vernomen dat hun zoektocht succesvol was.
Onze lessen dan
Deze voormiddag hadden we didactiek Frans.
Voor de kenners: het klinkt misschien ongelofelijk, maar Professoressa Valenti is bijna een exacte kopie van mevrouw Lammertyn, ze zouden zielsverwanten kunnen zijn We zagen vanalles over Frans als vreemde taal, iets over Ministeriële programmas (ja, echt waar!), over het Curriculum en het Europese referentiekader en taalportfolios. We voelden ons meteen weer op Artevelde!
Even iets speciaals voor onze Artevelde-lectoren:
We zagen in 1 en dezelfde les volgende mensen de revue passeren: Piaget, Vygotsky, De Saussure, Roman JaKobson.
We waren wel een klein beetje trots op onze Artevelde-achtergrond, aangezien JaKobson de enige was die bij ons geen belletje deed rinkelen
Deze namiddag begon met Letteraturia per linfanzia. We waren (naar Italiaanse normen) veel te vroeg in het klaslokaal, zodat we nog even alleen waren met mevrouw Lucianaz. Nadat we kennis gemaakt hadden, vertelde ze dat dit normaal een volledig Italiaanse cursus is, maar dat ze hem speciaal voor ons (tot onze grote vreugde) helemaal in het Frans geeft.
Nadat ongeveer 15 minuten later de Italiaanse medestudenten arriveerden, beseften we algauw dat dit meteen de verstandhouding tussen ons en hen onder het vriespunt brengt. De blikken naar ons waren niet echt vijandig, maar het scheelde niet veel, vooral omdat er enkele studenten niet van Aosta zijn, en dus niet goed in Frans zijn
De les was zeer interessant, we zagen vanalles over het ontstaan van taal, verhalen, sprookjes en fabels.
Vooral over het ontstaan van taal kon onze Professoressa boeiend vertellen, misschien is het zelfs nog bruikbaar materiaal voor de lessen van meneer Missine (waarvan ik niet weet of hij deze blog leest )
De les duurde tot vijf uur, terwijl onze volgende les begon om halfvijf, waardoor we dus een halfuur te laat binnenstrompelden in onze laatste les van de dag, die trouwens weer Sociologia dei was, volledig in het Italiaans, dat was echt de doodsteek voor vandaag
We waren blij toen we eindelijk naar huis mochten!
Nu hebben we net gedaan met eten, en ik denk dat het geen uren meer zal duren vooraleer ik mijn (nog steeds harde) bed ga opzoeken
A domani,
Xxx Katrien
04-03-2009 om 20:04
geschreven door Thibaut Cromphaut - Katrien De Jonghe
In de voormiddag zijn we gewoon naar onze stageschool geweest.
Leuk weerzien met de juffen en kinderen, die net een zalige week vakantie achter de rug hebben, terwijl wij gezwoegd hebben op het Italiaans
In de namiddag stond dan onze eerste les op de universiteit op het programma: Sociologia dei processi culturali e comunicazione.
Jaja, alle namen van de cursussen mogen dan wel in het Italiaans zijn, ze hadden ons wel verteld dat onze cursussen in het Frans gingen zijn. Maar niets was minder waar. We werden eventjes voorgesteld aan onze medestudenten van het eerste jaar, (we volgen hier lessen in het eerste, tweede, derde én vierde jaar) en de les begon.
We konden amper volgen met notities nemen, aangezien de slides hier niet online komen, maar gelukkig begrepen we (dankzij de cursus van mevrouw Gatti) quasi tutti
s Avonds waren we wel perte totale, we hebben nog gegeten, wat gebabbeld en gaan slapen
Dinsdag 3 maart
Eerst en vooral een gelukkige verjaardag en groetjes aan mijn jarige neef, die tevens een trouwe blogfan is!
Vandaag weerom een helse dag!
Deze voormiddag zijn we weer gewoon naar de stageschool geweest. Mijn kinderen hadden een uurtje muziek, waarin de muziekleraar vertelde dat hij een paar weken niet meer kan komen (lees: tot in mei). De leerkrachten moeten gewoon muziek geven. Maar, blijkbaar is het derde leerjaar gezegend met 3 amuzikale leerkrachten, waardoor ik vanzelfsprekend alle muzieklessen geef. Ik moet werken aan een muzikaal spektakel dat de kinderen moeten brengen op 14 mei. De kinderen moeten een verhaal vertellen aan de hand van tekeningen die de kindjes van de kleuterschool gemaakt hebben. Het verhaal gaat over een mannetje, Lumignon, met vlammen als haar. Op een dag zet hij het bos in brand en moet hij verhuizen, maar hij maakt iedereen weer blij door een kookpot op zn hoofd te zetten en voor iedereen popcorn te maken.
Vandaag hebben de kinderen tijdens de les Frans de tekeningen omgezet in een verhaal.
De kinderen moeten dit verhaal muzikaal brengen, 1 leerling leest het verhaal voor, terwijl de andere kinderen alle geluiden bij het verhaal maken, met behulp van potten, pannen, lepels, glazen, vellen papier, rijst, .
Mijn taak is om op 6 vellen A2-papier het verhaal uit te tekenen, aangezien de leerkrachten naast hun amuzikaliteit ook geen tekentalenten blijken te bezitten. (en neen, de tekeningen van de kleuters helpen niet echt)
Nadien moet ik bij elke tekening een soort partituur ontwerpen, met mogelijke geluiden die bij het verhaal passen. Nadien moet ik alles aanleren aan de kinderen, daar zal ik dus wel een tijdje zoet mee zijn
Tijdens de les muziek werd ik gebeld door mevrouw Dalle, maar ik durfde niet opnemen. Blijkbaar had ze naar Thibaut ook gebeld, want even later stond deze in mijn klas. Mevrouw Dalle had gevraagd of we even naar de universiteit konden komen.
Daar aangekomen, vernamen we dat de 2 Portugese meisjes hier zaterdag zijn aangekomen, maar op voorhand geen appartement hadden gehuurd, en er nu geen vinden. De vraag die volgde was of ze vannacht bij ons konden logeren, aangezien ze al sinds zaterdag op hotel zitten en dat duur wordt
Goede zielen die we zijn, zeiden we natuurlijk meteen dat ze vannacht bij ons kunnen blijven, eentje in het logeerbed, en eentje op de zetel.
Maar eigenlijk hebben we er al een klein beetje spijt van
De meisjes hebben wel onze afwas gedaan (terwijl Thibaut boodschappen deed, en ik hun bedden opmaakte), maar ze hebben alles zonder afdrogen in de kast gezet, dus Thibaut en ik kunnen morgen niet alleen ons servies, maar ook al onze keukenkasten af- en uitdrogen
Verder heb ik na een vermoeiende dag moeten koken voor 4 personen, en zijn we nu quasi verbannen naar onze slaapkamer, aangezien de twee meiden in onze living zitten Hopelijk vinden ze morgen een appartement!
We hebben ook al duidelijke afspraken gemaakt over het gebruik van de badkamer morgenvroeg, we willen namelijk niet te laat zijn voor onze nieuwe cursussen op de universiteit
Wordt zonder twijfel vervolgd
Xxx Katrien
03-03-2009 om 21:38
geschreven door Thibaut Cromphaut - Katrien De Jonghe
Na een rustig en lui weekend hebben we zware weken voor de boeg, de stage wordt namelijk afgewiseld met lessen op de universiteit.
Dit gaat zo maar door tot 20 maart.
Vrijdag de 27ste wordt stage-afscheidsdag.
Om mijn filosofisch evenwicht na die zware weken te bewaren/ terug te vinden heb ik op de zaterdag die dan volgt filosofie.
Nu ik begin- en eindsituatie al wat geschetst heb, kan ik starten met vandaag...
In de voormiddag: stage (behoorlijk vermoeiend maar wel interessant, ik heb heel wat van gedachten kunnen wisselen met een ervaren leerkracht)
Het leek een doodnormale dag te worden, tot ik een verschrikkelijke ontdekking deed.
Mijn boterhammen waren verdwenen en geen mama te bespeuren met mijn middagmaal.
Dan maar op zoek naar de schuldige.
Volgens een bekende detectieve dien je steeds dezelfde weg te bewandelen als de weg die slachtoffer en/of misdadiger hebben bewandeld.
Ik ging dus maar naar de plaats van transformatie, de plaats waar het brood dikke-sneden-met-hesp-of-choco werd (echt wel niet samen voor alle duidelijkheid).
Na enig speurwerk van hoogstaand niveau (niet te beschrijven natuurlijk), vond ik de koelbloedige misdadiger.
Na een kort gevecht van hevig trek- en duwwerk ging de misdadiger een lichtje op.
Hij wist nu dat hij het niet kon halen van mijn superieure kracht dus opende hij de poort tot zijn ziel (op dit moment met niet zoveel inhoud).
Nooit nog zal de misdadiger met de Italiaans klinkende naam: Frigorifero nog durven stelen van Tiblock Crolms.
Mini-info:
Onze eerste les sociologie in het eerste jaar (in het Italiaans) was zwaar maar toch enigzins interessant.
Salve
02-03-2009 om 00:00
geschreven door Thibaut Cromphaut - Katrien De Jonghe
