Thibaut en Katrien op Erasmus-avontuur! Foto's: http://picasaweb.google.be/katriendejonghe
08-02-2009
Zaterdag 07/02/2009
Het begrip lazy sunday is bij ons niet van toepassing in tegenstelling tot luiezaterdag dan toch.
De hele voormiddag geslapen en geluierd.
In de namiddag dan toch actie, naar de goedkope grootwinkel van Aosta. (erg groot en echt alles is er aanwezig).
We moesten hiervoor wel de bus nemen tot aan het station en van daar 15 min stappen naar de winkel.
We namen ook voor de terugweg de « Navette Verde », die ons na een kleine omweg veilig en wel thuis heeft afgezet.
We waagden ons dan maar aan onze eerste wasbeurt.
Na een aantal kleine hindernissen (zoals het opendraaien van het kraantje voor het water) ging het wassen als vanzelf.
Zondag 08/02/2009
Vandaag onmiddellijk weer wat gewassen. De wasmachine ! lijkt ! ons favoriete tijdverdrijf te zullen worden. Na de cordon bleus (professioneel door Katrien gebakken) te hebben opgepeuzeld besloten we van de zonnige dag te gaan genieten.
We gingen eens gaan shoppen dat is natuurlijk buiten de Italiaanse variant van de siësta gerekend, deze duurt namelijk tot 3u.
Dan maar wat cultuur opsnuiven: eerst bezochten we het Romeins theater dan de Kathedraal en om cultureel af te sluiten nog het kerkje van Santa Croce.
Om dan ook culinair onze namiddag te beëindigen, konden we genieten van een echt Italiaans ijsje.
Heerlijk !
We hebben hiervan onvoldoende bewijsmateriaal doordat de batterijen van de digitale camera niet waren opgeladen en het analoge fototoestel zich heel goed in een schuif had verstopt.
We zullen voor jullie zeker nog eens een ijsje gaan eten, het zou toch niet kunnen dat wij jullie niet zouden laten meegenieten van het artisanale Italiaanse ijs.
Katrien en Thibaut
08-02-2009 om 20:29
geschreven door Thibaut Cromphaut - Katrien De Jonghe
We hebben hier al t een en t ander meegemaakt tijdens onze eerste observatiedagen
Het hele lesgebeuren is hier totaal anders dan bij ons, voor de liefhebbers volgt hier een uitgeschreven verslag van mijn (= Katrien) eerste volledige dag in de klas.
Voor medestudenten deze waarschuwing: begin er niet aan om alle pedagogische blunders te tellen, het zijn er te veel J
Ik moest mij soms inhouden om niet in de lach te schieten, t was bij momenten hilarisch!
Voor de niet-geïnteresseerden: jullie mogen NU stoppen met lezen J
Donderdag 05 februari 2009
08.15 De bel gaat. De schoolpoort gaat open en de kinderen stormen naar binnen en spurten onmiddellijk naar hun klas. In de gang trekken ze eerst wel nog hun jas en schoenen uit, en pantoffels en blauw schortje aan. (Zie fotos)
08.20 De bel gaat voor de 2e keer. De kinderen maken ondertussen hun boekentas leeg.
08.25 De leerkracht komt binnen en schrijft de datum op bord. De aanwezigheden worden opgenomen.
08.30 De les Frans begint met een dictee. Wanneer de kinderen klaar zijn, haalt de leerkracht de schriften op en vertelt ze de kinderen dat ik met hun Les Marmites de Dame Coca ga aanvullen.
OEPS, hier valt iemand uit de Italiaanse lucht
Het blijkt om tekeningen van kookpotten te gaan, met daarin telkens een andere Franse klank. Ik moet met de kinderen de kookpotten en en ou aanvullen.
Oef, het lukt!
De kinderen schrijven de woorden over in hun schrift, die ondertussen verbeterd is door de leerkracht
09.10 09.15 Een andere leerkracht komt even een babbeltje doen De kinderen worden onrustig en beginnen rond te lopen.
09.55 De kinderen schrijven in hun agenda wat ze als huiswerk moeten doen. Bij sommige kinderen gaat het niet snel genoeg, ze laat 5 kinderen hun agenda bij mij brengen, zodat ik ze kan schrijven terwijl zij verder gaat met haar les
10.00 De bel voor de pauze gaat, maar de les gaat nog 5 minuten gewoon verder. De kinderen spelen hier niet buiten, maar in de gangen en de klassen. Gevolg: ongelofelijk veel chaos en decibels!!!
10.25 De pauze is voorbij. De kinderen gaan weer naar de klas en wachten op de volgende leerkracht. (Die pas tien minuten later arriveert.)
Aardrijkskunde. (Wordt in het Italiaans gegeven.)
Het verhaal van de aarde.
De kinderen krijgen een tekst die ze in hun schrift kleven: Le ere geologiche. De leerlingen lezen hardop de tekst en duiden per era in kleur de sleutelwoorden aan. De tekst gaat over:
-Archeozoica
-Paleozoica =
o600 500 Cambriano
o500 440 Ordoviciano
o440 394 Siluriana
o395 345 Devoniano
o345 280 Carbonifero
o280 230 Permiano
Ondertussen: Nog een andere leerkracht komt binnen en installeert zich in het midden van de klas aan een bankje van een zieke leerling. Ze neemt een stapel schriften uit haar tas en begint aan haar verbeterwerk
De les gaat verder:
-Mesozoica =
o230 190 Triassico
o190 135 Giurassico
o135 65 Cretacico
-Cenozoica =
o65 2 Terziario
o2 oggi Quaternario
!!!!!! IS DIT NIET ONGELOFELIJK MOEILIJKE LEERSTOF VOOR 8-JARIGEN ?!
!!!!!! IK HEB HOOFDPIJN, DEZE LEERKRACHT HEEFT EEN VERSCHRIKKELIJKE STEM EN ZE PRODUCEERT TE VEEL DECIBELS!!!!!
11.55 De les is afgerond. Hoewel het pas binnen 20 minuten belt, wordt er niets meer gedaan. De leerkracht doet verbeterwerk. Tot het om kwart na 12 eindelijk belt!
14.00 Einde van de middagpauze. Wiskunde zou moeten beginnen.
14.10 De leerkracht wiskunde komt binnen, de les begint.
OEPS! Er zijn nog geen kopies, de les kan wel nog even wachten
Gisteren was de les wiskunde in het Frans, vandaag gaan we verder op dezelfde les in het Italiaans Logisch, toch?
14.30 De leerlingen maken oefeningen, de lerares verdwijnt uit de klas.
10 minuutjes later is ze er weer. Ze maakt zich een beetje boos wanneer ze merkt dat de kinderen niet echt verder gewerkt hebben
Deze les duurt de hele namiddag. Het laatste halfuur schrijven de kinderen een hele uitleg over van het bord, over totaalprijs eenheidsprijs. Dit is de les die volgende keer aan bod komt. Er wordt nog niets uitgelegd, enkel overgeschreven
16.30 EINDELIJK, DE BEL! J
Jaja, t is niet meteen zoals bij ons in België. We merken hier dat onze Artevelde-opleiding zn vruchten afwerpt. De leerkracht in ons wil ingrijpen!
We zouden graag wat meer differentiatie zien in de klas, de kinderen meer betrekken bij de les, muzische tussendoortjes organiseren, De lectoren zullen dit graag lezen!
Prettig weekend aan iedereen!
Katrien en Thibaut.
06-02-2009 om 20:10
geschreven door Thibaut Cromphaut - Katrien De Jonghe
Ik zoek de oorzaak van het spechtachtig geluid, het blijkt onvindbaar, zelfs op het balkon.
Terwijl ik daar zo sta, merk ik dat ik sterker straal dan de zon in Aosta, die schuilt nog achter grijze wolken, ik geloof dat de zon nog enkel de druppels (tok, tok, tok) heeft gehoord.
Geen probleem, ik begin aan mijn Italiaanse koffie, klein maar behoorlijk fijn.
De dikke sneden brood smaken hemels met NUTELLA.
Ik maak mijn toekomstig middagmaal zonder boter met Italiaanse ham, uitjes en tomaat.
Een jongedame vergezelt me aan de ontbijttafel.
Een eerste Chinese blik zorgt voor een korte lachbui.
Blijkbaar hebben de Italiaanse weergoden dit gehoord, als antwoord: regenbuien.
Ik laat dit niet onbeantwoord en ga naar de badkamer voor een kattenwasje (ik wil de weergoden ook niet teveel uitdagen).
En hop op weg naar scuola.
Buongiorno, ciao, bonjour Ja, inderdaad een goede morgen, ciao!
Tok
Rinkel Twinkel
Tsjingle, tsjangle, tsjong
Niet aan het koken
Wakker
Thibaut en Katrien
06-02-2009 om 19:41
geschreven door Thibaut Cromphaut - Katrien De Jonghe
We hebben zonet (lees: gisteren) de site van Artevelde gecheckt, en ja hoor, we zijn geslaagd!!!!!
(Murphy wou ons gisteren niet lang genoeg met het internet verbinden )
We kunnen dus zonder zorgen genieten van ons verdere verblijf hier... Vandaag (lees: gisteren) hebben we kennis gemaakt met onze stageschool en onze klas. Onze eerste indruk: regelrechte Italiaanse chaos! We werden hartelijk ontvangen, de leerkrachten zien ons hier graag komen! Ze zijn ervan overtuigd dat ze veel van ons kunnen leren, en dat denken wij ook Maar natuurlijk zullen we ook van hen veel leren...
Voor meer nieuws en fotos verwijzen we naar ons eerstvolgende bericht; wij gaan hier een glaasje prosecco drinken om het goede nieuws te vieren!
Ciao tutti!
Xxx
05-02-2009 om 18:50
geschreven door Thibaut Cromphaut - Katrien De Jonghe
We kunnen de foto's niet deftig op deze site zetten, dus hebben we een online webalbum aangemaakt, daar kan je alle foto's mooi bekijken. We houden ons ondertussen bezig met onderschriften bij de foto's te plaatsen, zodat je weet wat er op de foto eigenlijk te zien valt...
Oeps, we zullen maar int Nederlands verder gaan zeker ?
Deze ochtend redelijk vroeg uit de veren, in vergelijking met de vorige dagen. We moesten namelijk om 9 uur op de universiteit zijn, bij Elisa Dalle. De universiteit ligt op een halfuurtje stappen van ons appartement
We maakten kennis met Elisa Dalle en haar collega Michaela Caruto,
2 zeer aardige dames die ons wegwijs maakten in de berg papieren die we moesten invullen.
Na het inschrijvingsformulier te hebben ingevuld, zijn we nu dus officieel studenten aan de Universiteit van de Vallei van Aosta
We moesten eerst wel nog even naar de stad om allebei een Marca da bollo te kopen. Dit lijkt op een postzegel, maar dan wel een hele dure! (14,62 euro)
De zegel diende bij ons dossier gevoegd te worden, om een passwoord te krijgen voor de digitale leeromgeving, ons e-mailadres van de universiteit, en toegang op de computers van de universiteit.
Nadien kregen we van Elisa nog een korte rondleiding op de universiteit, en kozen we de vakken die we zouden willen volgen dit semester. We weten in de loop van deze week of het ook daadwerkelijk mogelijk is om deze vakken te volgen.
Vervolgens werden we voorgesteld aan onze stagebegeleidster. Zij begeleidt ons morgen bij het eerste bezoek aan onze stageschool, waar we zeker en vast al tot 1 maart stage lopen, aangezien pas in maart de lessen op de universiteit zullen starten.
Deze middag zijn we naar huis komen eten, maar de Italiaanse dikke boterhammen uit de supermarkt vallen echt wel tegen. We hebben hier nog maar 1 bakker gevonden, maar die gaan we zeker eens uitproberen
Verder hebben we op de laptop naar een tv-serie gekeken, hebben we een hele namiddag gezocht naar draadloze netwerken, die we dankzij Murphy natuurlijk niet gevonden hebben.
Morgen gaan we naar een internetwinkel om info te vragen over een tijdelijk internet abonnement met een soort sleutel, dat lijkt de enige oplossing te zijn voor onze internet perikelen.
Nu is het nog wachten op de elektricien, die hopelijk onze oven en damkap komt herstellen.
Anders koken we vanavond nog eens met het raam open. Op het menu vanavond: vis met gebakken aardappeltjes en geraspte worteltjes.
Tot de volgende!!!!
TOEVOEGING (een paar uur later): Het eten heeft enorm gesmaakt. De dampkap werkt weer, de oven niet, maar in plaats van een elektricien, brachten onze huisbazen een spiksplinternieuwe microgolfoven met grill mee! (Mét Nederlandstalige handleiding - voor de kenners: van het merk DeLonghi)
Groetjes en knuffels voor het thuisfront, het gemis begint te komen! xxx
03-02-2009 om 20:15
geschreven door Thibaut Cromphaut - Katrien De Jonghe
Beiden opgestaan met rugpijn. Die Italiaanse matrassen zijn niet echt ons ding... Ach ja, dat went wel zeker? Als ontbijt dronken we een tas warme chocomelk (met dank aan de mama die daar aan gedacht had) en een paar Dinosaurus-koeken (met dank aan de mama van Thibaut die daar aan gedacht had)
Tegen een uur of elf zijn we naar de plaatselijke supermarkt gegaan voor de eerste inkopen. (Weeral met dank aan de mama die een uitgebreide boodschappenlijst gemaakt had). 100 euro armer en een paar supermarkt-zakken rijker (de grandioze foto's volgen later) konden we terug naar ons appartement, een kleine 10 minuutjes wandelen verder. OEPS! Daar stonden we dan, met meer zakken dan we eigenlijk konden dragen... Maar het is ons toch gelukt, al waren we ver 'perte-totale' toen we eindelijk in ons appartementje aankwamen...
Nadat we even bekomen waren, zijn we begonnen aan onze eerste kookpot. De keuze viel op spaghetti. Zonder al te veel problemen konden we rond 14 uur genieten van een heerlijke (al zeggen we het zelf) maaltijd. Na het eten installeerden we ons achter onze laptop om een eerste blogbericht te typen. En hier kwam Murphy weer te voorschijn! De Italiaanse stopcontacten zijn anders dan bij ons, dus de 'pries' van onze laptop paste daar niet in. Gelukkig hebben onze huisbazen ons uit de nood geholpen. De zoektocht naar onbeveiligde internet netwerken kon beginnen! ...Of dat dachten we toch. Geen netwerken te vinden, enkel een paar beveiligde netwerken, waaronder dat van onze buren (=huisbazen)... Ze stelden voor dat we een deeltje van hun abonnement zouden betalen, en dat zij ons de code van hun netwerk zouden geven. Dit leek ons een goed voorstel. Tot na herhaaldelijke pogingen bleek dat Murphy weer roet in het eten kwam gooien. Ondanks de juiste code kunnen we niet op hun netwerk, we moeten morgen (dinsdag) naar een computerwinkel in de stad.
Nadien hebben we nog eens de stad verkend en hier en daar echt de toerist uitgehangen. We bezochten een aantal kerkjes met mooie fresco's (jaja, we doen hier aan cultuur!) en een paar souvenirwinkeltjes. Na aankomst in het appartement hebben we nog wat gezelschapsspelletjes gespeeld (bij gebrek aan internet, jaja). Toen we wilden gaan slapen hebben we nog een poging gedaan om het hele gebouw wakker te maken met onze eerste gezamelijke slappe lach. We hadden net een spel opgeruimd (met veel kaartjes en kleine onderdeeltjes) toen Thibaut vond dat hij 'per ongeluk' (dat zeggen ze dan) alles op de grond moest gooien. We kwamen bijna niet meer bij van het lachen. Uiteindelijk zijn we dan toch in ons bed gesukkeld, op de nog steeds even harde matrassen. Tot zover onze eerste Italiaanse zondag...
Maandag 02 februari
Deze ochtend voor het eerst deftig ontbeten, met vers geperst fruitsap bij het ontbijt... ...Of dat was toch het plan.
De 'verse' sinaasappelen die we zondag kochten, en waar uiterlijk niets mis mee was, bleken toch niet zo geweldig te zijn. Binnenin zagen ze er donkerrood uit, en het sap was niet echt drinkbaar... Dan maar een glas melk een een Italiaanse boterham (2cm dik!) met nutella (gelukkig hebben ze dat hier ook )
Na het ontbijt volgde een verkwikkende douche, waara Thibaut naar de supermarkt om een lekkere kip aan't spit gegaan is. We hebben ons in de voormiddag nog wat bezig gehouden met spelletjes op de computer, tot het tijd was om te beginnen koken.
En ja hoor, daar kwam Murphy weer uit z'n koffer! We hebben ondervonden dat wanneer we onze oven (voor de kip), het gasvuur (voor de rijst en de currysaus) én de dampkap tegelijkertijd opzetten (terwijl ook onze frigo en diepvriezer hun werk doen); de elektriciteit van het appartement uitvalt. Achteraf bleek ook dat onze damkap en oven het voorgoed gaan zeggen zijn, morgen komt de elektricien ernaar kijken. Gelukkig was de kip nog een klein beetje warm, en smaakte het (met de warme currysaus erover) toch nog zeer lekker. Na de afwas hebben we naar een film gekeken en zijn we weer de stad ingetrokken. We gingen naar de bibliotheek, waar we even op internet konden. (Na eerst een computer te reserveren en nog een uurtje te wachten). We typten toen het eerste blogbericht, waar we toch een 40-tal minuutjes mee bezig waren. Eindelijk waren we klaar, toen Thibaut op het verkeerde knopje klikte... WEG was ons bericht! We zijn dan maar naar huis gekomen om nog wat gezelschapsspelletjes te spelen. TOT we dit onbeveiligde netwerk tegenkwamen, waar we nu gretig gebruik van maken
Morgenvroeg hebben we onze eerste afspraak op de universiteit, en woensdag begint dan eindelijk onze stage op de lagere school. Maar meer daarover lees je in een volgend bericht. (Wanneer alle internet-perikelen hopelijk eindelijk voorbij zullen zijn...)
Wow, dit was me het berichtje wel, mijn vingers doen er pijn van!
Met Italiaanse groet,
Katrien (en ook Thibaut)
02-02-2009 om 21:12
geschreven door Thibaut Cromphaut - Katrien De Jonghe
(dit bericht wordt voor de tweede maal getypt door een fout in de bibliotheek en hierjuist ook op mijn laptop, mea culpa)
Murphy is meegekomen in de bagageruimte (zie ook volgende berichten)!
Alles verliep vlekkeloos, enkel de mama's wilden ons eten meegeven voor de helft van Aosta. Katrien trachtte in de luchthaven als eerste een flesje water mee te smokkelen, dit lukte helemaal niet. Ik daarentegen slaagde erin (door vergeten uit te halen) twee kurkentrekkers (met bijhorend mes) en parfum mee te smokkelen. Ik zag er waarschijnlijk veel braver uit dat Katrien.
De eerste vlucht naar München verliep vlot, enkel de landing was nogal onzacht. Het applaus bleef dan ook uit. Bij het zien van het tweede vliegtuig zag ik dat Katrien begon te vrezen voor haar leven. Het kramikkelige ding bracht ons toch veilig en wel in Turijn.
Aangekomen in Turijn bleek dat de heilige beer van Aosta (feestdag) roet in het eten ging gooien, er reden namelijk geen bussen. De dochter van de kotbazin was zo vriendelijk ons te komen halen, na wat duw- en trekwerk kregen we de valiezen in het klein wagentje. Na de grondige inspectie van het appartement en het uitpakken van de valiezen gingen we op ontdekkingstocht. We gingen eten in een bruisend restaurantje. Ik kreeg een bord pasta met pesto, waardoor mijn zin in pesto zowat voor 3 maand over is en Katrien at het typische Italiaanse gerecht: pizza met frietjes .
Daarna vielen we vrijwel onmiddellijk in slaap, 's ochtends was het wel wat pijnlijk. De matrassen zijn namelijk HARD !
Arrivederci, Thibaut en Katrien
02-02-2009 om 00:00
geschreven door Thibaut Cromphaut - Katrien De Jonghe
