Thibaut en Katrien op Erasmus-avontuur! Foto's: http://picasaweb.google.be/katriendejonghe
20-02-2009
WEEKEND!
Ciao stranieri (buitenlanders),
Tijd voor nog een update over onze Aostaanse avonturen
Mercoledí 18 febbraio,
Hoera, een halve dag school!!!
Een rustige halve stagedag. Ik geef hier en daar wat Italiaanse en Franse uitleg en participeer bij de rest van de lessen.
11.45 uur Oeps, de lessen zijn gegeven, en er is nog een halfuur over!
Tja, een halfuur is te kort om nog aan oefeningen te beginnen, en de juffen hebben er geen zin meer in. Aangezien het toch bijna carnaval is, wordt het een knutsel(half)uurtje met als thema fruit- en groentemaskers.
De kinderen vertrekken vanuit een stuk groente of fruit en maken daarvan een masker. (Lees: ze tekenen er een gezichtje op )
s Middags met een zalig zonnetje terug naar het appartement.
We eten opt gemakje onze boterhammetjes op en ploffen ons neer in de zetel om naar een filmpje te kijken
Nadien begint Thibaut aan de (toch wel zeer grote jaja we voelden ons al schuldig) afwas, terwijl ik me klaarmaak om naar de Gros Cidac (neen geen supermarkt, maar een hypermarkt!) te vertrekken met de Navette.
Terwijl ik het laatste eindje van de bushalte naar de winkel wandel, zet ik mn zonnebril op mn snoet en laat ik mijn jas openhangen, je ziet wel overal sneeuw, maar t is hier zalig warm.
Ik kuier door de rekken op zoek naar artikelen in promotie, die toevallig ook op mijn grondig voorbereide boodschappenlijstje te vinden zijn. (Elke euro die we besparen, is er één die we kunnen bijleggen bij onze volgende ski-uitstap, jaja de mama is fier nu?) J
Wonder boven wonder lukt het me ook aardig om 23 artikelen te kopen voor een totaalsom van 43,45 euro. Niet slecht, he?
Maar dan begint het sleurwerk. Ik heb 3 zware zakken in mijn handen, 2 flessen melk, een fles azijn en een kilo suiker in mijn handtas Op naar de bushalte!
Aan het zebrapad heb ik absoluut geen moeite om over te steken, zouden dat mijn vrouwelijke (blonde) charmes zijn, of het feit dat ik iedere Italiaan die niet zou stoppen, met één blik zou kunnen vermoorden? Ik zou het echt niet weten
Thuis aangekomen tref ik een leeg appartement aan. Thibaut is ondertussen ook al op de terugweg van de Standa (de (duurdere) supermarkt hier in de buurt) met 2 kilo appelen, want dat was er voor mij teveel aan om mee te brengen samen met al mijn andere boodschappen
Voor mij is het ondertussen hoog tijd voor een middagdutje/ luiermoment. t Ligt misschien aan de berglucht, maar ik ben hier wel veel sneller moe dan thuis
Ondertussen begint Thibaut aan de kookpot.Op het menu: VERSE rode kool (vandaar die appelen) met puree en kipfilet
Na mijn korte time-out vervoeg ik hem in de keuken en help met de appelen de schillen en fijn te snijden/ hakken.
Nadien nog even puree gemaakt, dat was een avontuur op zich. Ik keek aan de verkeerde kant van de maatbeker, met de verdelingen voor bloem en meel ipv die voor water. Helemaal verkeerde hoeveelheden dus! Oeps
Ach ja, snel nog wat extra ingrediënten toegevoegd en gekruid met heel veel Cajun-kruiden smaakte hij toch nog zeer lekker!
Maar ik was niet de enige die een foutje maakte. Thibaut deelde mee in de ongelukjes en liet één van de mooie wijnglazen vallen Ach ja, we camoufleren het wel in de kast!
s Avonds nog wat geïnternet en dan het bed in, ik zei het al, de vermoeidheid komt hier veel sneller dan in België
Giovedí 19 febbraio.
Jihaa! Voor mij weer een halve dag school! In de namiddag ga ik namelijk met mijn kinderen naar het theater van de stad voor een spektakel Ik ben benieuwd!
Ik heb wel 2 uur de roepjuf, maar het kan me eigenlijk niet veel schelen, ik mag ondertussen al veel zelf doen, dus zij is steeds minder aan het woord
Voor Frans geef ik een les technisch en begrijpend lezen over L ours blanc. Een op zich saaie tekst, maar ik heb er het beste van gemaakt
Na de middag vertrekken we dan met de kinderen naar het theater, een fijne wandeling in het zonnetje, terwijl de kinderen me meer vertellen over de gebouwen die we passeren. Zo weet ik nu het oudste kerkhof en de oudste gevangenis van Aosta zijn, en weet ik waar 3 van mijn kinderen wonen, en waar ze naar de kleuterschool geweest zijn
Het theaterzaaltje op zich is wel heel mooi, met rode fluwelen klapzetels
Toen het zaaltje gevuld was met zon 200 kinderen, had het al heel wat van zn charme verloren, hééél veel lawaai, vermenigvuldigd met de sowieso alomtegenwoordige Italiaanse decibels
Het stuk begint. De kinderen zullen nu wel zwijgen.
Fout antwoord! Blijkbaar gaat het er hier op schooluitstapjes naar een theater als volgt aan toe: de kinderen geven hardop commentaar over wat ze zien op het podium, of twee à drie rijen voor of achter zich, waarop hun buurjongen of meisje gezellig het gesprek verderzet. (Vermenigvuldig dit met de 200 kinderen!)
Waarop de leerkrachten collectief boos kijken en shhhhhhhhhhhhhhhhhh zeggen,
wat niets uithaalt, aangezien ze niet boven het lawaai van de kinderen komen.
Van het theaterstuk heb ik dus niet veel begrepen, maar wat ik ervan begreep was toch niet zo denderend. Het ging over Afrikaanse verhalen die één voor één verteld werden. Maar dit aan één stuk gedurende meer dan een uur Veel te lang voor de kinderen dus, maar ook voor mij!
Wanneer we eindelijk het zaaltje buitenwandelen zit mn hoofd vol kinderstemmen en ge-shhhhhhhhh van de leerkrachten Gelukkig is er weer een stralende zon en een zacht briesje die me even laten uitwaaien .
Venerdí 20 febbraio
Onze (voorlopig) laatste stagedag!!
De kinderen zijn zeer opgewekt. Zij hebben vanaf vanavond krokusvakantie, én ze vieren tijdens de lange middagpauze carnaval!
De concentratie bij de lessen is op sommige momenten ver te zoeken, waarop de juffen op het lumineuze idee komen om mij nog eens een paar keer uit de Italiaanse lucht te doen vallen, met zinnen als Maintenant Katrine va jouer un jeux avec vous, pour apprendre les chiffres de 0 à 20 en anglais.
Of deze: Ascolta bambini, Maestra Katrina continua il lavoro con voi. (Hé? Wat gaat maestra Katrine doen, vroeg ik me af )
Ik ging blijkbaar de oefeningen met de kinderen overlopen, maken en verbeteren
Een lesje later: Listen, children, now Katrine is going to teach you a song with the names of many animals. (Wablieft, wat ga ik nu weer doen? )
Dit laatste viel al bij al goed mee, de juf bedoelde het liedje Old Macdonald had a farm .
MIDDAGPAUZE!!!!!!!!
Toen we na de middagpauze weer op school toekwamen, was het wel een leuk zicht! Prachtige prinsessen, stoere piraten en griezels, ze waren er allemaal, we trokken een paar mooie fotos Toen ik tegen één van mijn kindjes zei dat ze een mooi prinsesje was, antwoordde ze: (int Italiaans natuurlijk) Maar juf, ik ben hier niet de prinses, dat ben jij! Nou, van een complimentje gesproken!
Het laatste lesuurtje op vrijdag is er de tekenles. De juf had niet echt iets voorbereid en vroeg of ik een idee had. Ik zei dat ik er even over ging nadenken, waarop zei meteen repliceerde dat ze al een idee had. Ik peinigde mijn hersenen niet langer en wachtte de rest van de namiddag - hier en daar participerend af. Laatste uurtje van de dag. Opdracht van de tekenles: maak een tekening voor juf Katrien.
De tekeningen zijn nog niet af, de kinderen moeten ze afwerken tegen na de vakantie, ik ben in blijde verwachting!
Oef, nu eventjes een rustpauze. Volgende week geen stage meer, maar les op de universiteit (Italiaans voor buitenlanders hoewel we ons hier al geen buitenlanders meer voelen ).
Zondag gaan we met de bus naar een naburig dorp om naar de carnavalsstoet te gaan kijken, het is ons aangeraden door de leerkrachten omdat het zon mooie stoet schijnt te zijn.
Dinsdag zouden we dan nogmaals naar dat dorp trekken, om het afsluiten van het carnavalsfeest mee te maken. Er zijn die dag paardenraces, het verbranden van een pop die de duivel voorstelt, en ook nog vuurwerk
We houden jullie op de hoogte!
Nu gaan we eerst en vooral even genieten van de rust en van ons weekend.
Al ga ik eerst wel nog wat fotos uploaden, zodat jullie nog wat verder kunnen meegenieten na het lezen van dit toch wel weer lange bericht
Ciao e a più tardi!
Xxx Katrine
20-02-2009 om 00:00
geschreven door Thibaut Cromphaut - Katrien De Jonghe
Ik kom moe maar goedgeluimd het schooltje binnen, ik hoop dat de dreigende hekkens voor de (tot nader order) laatste schooldag straks opnieuw openen. Ik kijk even op het lessenrooster... Een schreeuw van afschuw kan ik met moeite onderdrukken.
Ik heb vandaag de Shhh-juf. Een schijnbaar gewone, qua omvang van het leven genietende vrouw. Maar er heerst een waar mysterie rond dit fenomeen. Wanneer ze de plaatselijke mensentaal tracht na te bootsen ontsnapt er steeds levensadem. Een stroom van luchtdeeltjes, het geluid producerend van een sissende slang met een knoop in. Er valt geen grammaticale logica te vinden; zowel vooraan, in het midden als achteraan in de zin hoor je het afgrijselijk geluid. Onaangekondigd in tientallen varianten: van hard naar zacht, kort en lang, luid en stil... maar steeds precies afkomstig van een andere dimensie. Geen halve minuut zonder. Hoewel de andere juffen dit geluid soms ook produceren, lijkt het toch geenszins op dit hels lawaai. Bij al die andere juffen is het een soort van bezwering, de kinderen worden dan stiller. Vreemd, maar ik begrijp het doel. In tegenstelling tot de Shhh-juf die dit geluid automatisch in haar spraak implementeert.
Als een echte ridder die voor een grote draak staat, kies ik het hazenpad. Dit is het bewijs dat de moed van een ridder kan gemeten worden aan de grootte van zijn mogelijke beloning. Geen beloning? Vluchten is de boodschap. Ik ga dan voor de klas ernaast zodat ik op mijn ridderlijke mouw kan spelden dat ik helemaal niet wegloop, maar gewoon een andere weg insla.Alsof de ridder net voor het donkere, door de bliksem oplichtende kasteel staat -waar de draak zit- en dan toch maar de pijl naar rechts volgt. Een pijl naar het 'dreigende' witte konijntje dat in een kuiltje ligt te zonnen om een bruiner tintje te krijgen. Hopelijk is het geen wit konijn uit één van mijn voormalige avonturen, bij mijn zoektocht naar de Heilige Graal. (-> Monty Pyton) Dit blijkt niet het geval te zijn.
Het is een woestijn van kalmte (waarin de voormalige oase van rust zich ook bevond). Je hoort er enkel het zoemen van een soort codetaal. Kan ik ze kraken? Jawel, de oplossing is 57. Wat nu net overeenkomt met het level waar ik nu naartoe kan.
Over het feit of ik de volgende levels doorstaan heb, zal geen twijfel bestaan. Met onvoldoende punten had ik nooit de poort in het laatste level 'de la scuola' kunnen openen.
Tot het volgende avontuur.
20-02-2009 om 00:00
geschreven door Thibaut Cromphaut - Katrien De Jonghe
Vandaag weer een stagedagje. Opstaan met een stralende winterzon wordt hier stilaan een leuke gewoonte. ALLEEN DIE VERD*MDE MATRASSEN!!!!!!!!!!!!%@#£$!!!!!!!!!!!
Op weg naar school met de 'Navette Verde' merkten we op dat er zich marktkramers aan het installeren waren in een paar straten naarbij de school. Fijn! Nu wisten we meteen wat we deze middag gingen doen: de markt verkennen!!
Wat vind je op een markt in Aosta? - Schoenen (van 7 tot 30 euro, duurdere heb ik niet gezien!) - Handtassen (niet naar de prijs gekeken, want dat is in mijn geval veel te gevaarlijk!) - Kledij (alles wat je je maar kan bedenken) - Tapijten, gordijnen, stofjes, kussens,... - Kramen vol met kleine plastieken bakjes met daarin allemaal prulletjes (10 wasknijpers, een carnavalsmasker, een hondenleiband, ... :) )
Ik heb een paar schoenen gekocht (jaja, die van 7 euro, én ze passen, én ze zijn mooi! - foto's volgen later) Verder nog wat 'rondgedabberd' en weer richting school getrokken.
Hmmm, ik weet niets zinnigs meer te vertellen... O ja! Vanaf volgende week starten onze Italiaanse lessen op de universiteit, op naar een nieuw avontuur!
Allez, kga jullie oogjes niet langer vermoeien... De groetjes!
xxx Katrien
PS: Als je eens goed bovenaan deze pagina kijkt, dan zie je de link naar onze foto's, naast 'Thibaut en Katrien op Erasmus-avontuur!'. Voor de niet-ICT-vaardige mensen: je selecteert de link met de linkermuisknop, je klikt op de rechtermuisknop, je kiest 'kopiëren', je zet de cursor in de adresbalk (=bovenaan) van de webpagina, je klikt op de rechtermuisknop, je kiest 'plakken' en je drukt op 'enter' :) Klaar is kees. Kees is klaar.
En als het niet lukt: 'Aiuto' (=help!)
17-02-2009 om 21:49
geschreven door Thibaut Cromphaut - Katrien De Jonghe
