Thibaut en Katrien op Erasmus-avontuur! Foto's: http://picasaweb.google.be/katriendejonghe
15-02-2009
Domenica 15 febbraio 2009
Beste blogvolgers,
Ons derde Italiaanse weekend zit er weeral bijna op
Gisteren hielden we een rustige Valentijnsdag, we hebben wat gewerkt voor school en Italiaans gestudeerd in de voormiddag.
Na de middag zijn we met een stralende zon wat gaan wandelen in de stad, op zoek naar een zonnebril voor mij, aangezien we gepland hadden om vandaag te gaan skiën, en ik mijn sunglasses in België heb laten liggen
In de eindeloze Aostaanse (of hoe je t ook schrijft/zegt) winkelstraat heb je zeker 10 optiekers die gewone brilmonturen, zonnebrillen en skibrillen verkopen.
De zoektocht leek ons dus op het eerste zicht redelijk eenvoudig. Tot we de prijskaartjes in de etalages zagen! Italianen kunnen misschien wel zo gek zijn, maar mij krijg je niet zover dat ik meer dan 200 euro betaal voor een zonnebril!
Uiteindelijk zagen we in een straatje aan de bibliotheek een collectie zonnebrillen voor 37 euro, dat begon er al meer op te lijken!
Uiteindelijk vond ik een mooi model in een klein winkeltje (alla Veritas) en het heeft mij maar 17 euro gekost
s Avonds nog naar een film (Ben X) gekeken, en dan het bed in! (Jaja, nog steeds harde matrassen!)
Vandaag zijn we dan gaan skiën.
We ontwaakten met een zon die nog meer straalde dan gisteren! Prachtig wakker worden is dat!
We stapten rustig naar de bushalte waar de Navetta Verde stopt, om daar vast te stellen dat die niet op zondag rijdt
Jaja, daar hadden we geen rekening mee gehouden!
Dan maar te voet naar de skiliften, een klein halfuur stappen.
We namen de lift naar boven en huurden daar ons materiaal: ik een paar skis en Thibaut een snowboard.
We hebben ons dan nog een uurtje in het zonnetje geïnstalleerd, want vanaf s middags betaal je minder voor een skipass, hadden we ontdekt.
We aten een lekker stukje pizza ondertussen, en nadien kon het skiën beginnen!
We hebben een paar keer de oefenpiste afgedaald, toen bleek dat we beiden het skiën/snowboarden niet helemaal verleerd hadden. We besloten dan maar om ons te wagen op een blauwe piste. Ik had eerst wel wat schrik, maar toen bleek dat ik ook deze piste zonder vallen kon afdalen, vond ik het al wat leuker. De rest van de namiddag bestond dus uit het nemen van de stoeltjeslift naar boven, en het op skis/snowboard weer afdalen van de piste
We hebben ons enorm geamuseerd, maar nu zijn we wel half kreupel, spierpijn alom!
Maar enfin, we hebben ondertussen toch maar weer onze portie beweging gehad J
Alleen het weer naar huis stappen van de skiliften naar ons appartementje was er eigenlijk een beetje te veel aan, maar hé, we zijn er geraakt!
Nu gaan we ons nog wat op ons gemakje in de zetel installeren en genieten van onze zondagavond
Tot blogs!
Xxx Katrien
15-02-2009 om 17:17
geschreven door Thibaut Cromphaut - Katrien De Jonghe
Onze 2e Italiaanse week zit er hier al op. We zijn het hier al goed gewoon, de Italiaanse chaos went op den duur ook wel. Alleen de harde matrassen wennen niet...
Ikzelf ben al min of meer genezen, wel nog een hoest, maar voor de rest mag ik niet meer klagen... Ik ben wel blij dat het louter observeren- participeren nu voorbij is. Ze vragen ons steeds meer om zelf dingen te doen, dus da's wel leuk. Het beloningssysteem is nu klaar, we starten er maandag mee.
Ook heb ik het werken met 2-kleurige wc-rolletjes geïntroduceerd: wanneer de kinderen zelfstandig werken, staat er een wc-rolletje op hun bank. 1 kant is roodgeverfd, de andere kant is groen. De groene kant staat normaal gezien bovenaan. Wanneer de kinderen een probleem hebben, of er is iets dat ze niet snappen, dan draaien ze het rolletje om met de rode kant naar boven. Op die manier ziet de leerkracht dat het kind hulp nodig heeft, en hoeft het kind niet onnodig lang met de vinger in de lucht zitten wachten...
Verder vroeg ik vandaag wat onderwerpen voor volgende week. Ik mag 'iets' voorbereiden voor Engels, over de delen van het lichaam en over voedsel. Ik mag 'iets' voorbereiden voor Frans, gelijk wat. Ik mag een paar lessen wetenschap geven, maar ze weten nog niet wat ze gaan geven volgende week... Verder wil ik zelf de muzische tussendoortjes introduceren. Want meer dan 1 uur aan een stuk dezelfde les aan één stuk door is een beetje te veel gevraagd van de kinderen, je merkt duidelijk dat ze naar het einde van de les meer en meer afhaken.
Dit weekend gaan we misschien skieën, hangt ervan af hoe mooi het weer is, vandaag was het alvast een stralende dag hier! Verder wat lessen voorbereiden, al eens naar het eindstage-materiaal kijken en verder Italiaans studeren...
Voor iedereen morgen een prettige Valentijn, omdat we weten dat de Italiaanse post traag werkt, zullen we het niet erg vinden dat onze berg valentijnskaartjes een beetje later arriveert...
Een zoen voor iedereen, en tot blogs!
xxx Katrien
13-02-2009 om 18:30
geschreven door Thibaut Cromphaut - Katrien De Jonghe
Hier even een berichtje... We hadden vandaag dus maar een halve dag school, maar veel hebben we gedurende de andere helft van de dag ook niet gedaan.
Ik heb een beetje Italiaans gestudeerd deze namiddag, terwijl Thibaut wat 'computerde'... Nadien hebben we samen afgewassen. We hadden al een paar keer gemerkt dat de vloer nat lag na de afwas, maar we staken de schuld tot nu toe altijd op Thibaut zijn gespetter in het water... Nu lag er echter een enorme plas, waardoor we ons vberplicht voelden om onze huisbazen nog eens lastig te gaan vallen. En ja hoor, Murphy heeft een gat in onze waterleiding geslagen, we zitten met een lek... Maar 't zou ondertussen ook moeten gefixt zijn volgens onze buurman aka huisbaas...
Verder kregen we vanavond bezoek van Emeline, een Française die ook een soort stage liep in onze school. Jammer genoeg zit haar stage er al op, en vertrekt ze morgen richting Lyon, naar huis... Ik heb me de rest van de late namiddag dus vooral beziggehouden met koken. Wat stond er op de menukaart voor vanavond? - Mélange van kippen- en tomatensoep (Jaja, moeke, vakantiesoep ) en grissini's (lees: krokante soepstengels) - Cordon bleu met kruidige gebakken aardappeltjes, vers geraspte wortel en appel, en een slaatje uit een plastiek zakske van de winkel. - Een overheerlijke frisco. Nu net afgeruimd, de afwas is voor morgen...
O ja, de FOTO'S zijn ondertussen nog eens geüpdate... Hier alvast nog eens de link (gewoon doorscrollen naar beneden tot je de nieuwe foto's ziet en er dan op kikken...)
Nooit eerder klonk "assemblée syndicale" me zo als muziek in de oren... Hier wordt dit blijkbaar tijdens de lessen gedaan, wat dan voor ons vrij vertaald wil zeggen: "namiddagje vrij". Het opstaan verliep toch wat stroef vandaag, eten en wassen gebeurde een versnelling hoger. Maar geen probleem, met de 'Navette verde' rijden we aan 30 eurocent tot aan de school. Gelukkig want het is een behoorlijk frisse ochtend!
De schoolpoort door, het warme schoolgebouw naar binnen, een aantal foto's later (ik heb namelijk eindelijk mijn fototoestel) begint de eerste les frans. We springen door de tijd: future simple, future proche en passé composé passeren de revue. Ik help waar ik kan en geef sommige leerlingen wat tips mee. In tegenstelling tot het onderwerp van de les gaat de les niet in sprongen voorbij (de les duurt 1u45). Naar het einde van de les toe zie ik op sommige banken al volledige formaties straaljagers klaar voor de aanval. Wanneer de gevleugelde gevaartes opstijgen, gebeurt er iets onverwachts... Ik vond namelijk een kartonnen tegenaanval. Ik zweefde hiermee langs de banken en trok al dat oologstuig de grote gapende mond in. Dit gaat zo door tot er enkel in de bruine vuilnisdoos nog een groots slagveld is. Niets op de banken die ook maar iets van deze hevige strijd doet vermoeden.
In de godsdienstles na de speeltijd veranderde de klas opnieuw in een oase van rust. Deze dame heeft de kinderen stevig in de hand. Hier wordt zelfs de opleiding van de piloten en de productie van de papieren gevaartes onmiddellijk in de kiem gesmoord.
Even later kom ik (enigzins laat) op het lumineuze idee de leerkrachten voor te stellen om de communicatie op te starten met mijn toekomstige stageschool in België.
We eindigen de halve dag met een geanimeerde Italiaanse les waarbij ik mijn oren spitste om Italiaanse klanken op te vangen. Het geschreeuw van deze dame geeft ook mij nu het gevoel een duim groot te zijn, het wordt een lange tocht terug met zo een korte beentjes...
Vanavond krijgen we bezoek van een Franse leerkracht (Katrien gaat namelijk koken), die hoewel ze haar diploma al heeft toch een maand stage loopt op deze Italiaanse school.
Ciao
12-02-2009 om 00:00
geschreven door Thibaut Cromphaut - Katrien De Jonghe
Niet veel te vertellen vandaag, want ik ben nog wat ziekjes. Ben vandaag door de leerkrachten terug naar huis gestuurd omdat ik er zo 'fantastisch' uitzag... De hoest lijkt op die van een kettingrokende hond, straks krijgen we nog problemen met de huisbazen, aangezien we hier geen huisdieren mogen houden... Morgen is er maar een halve dag school, in de namiddag hebben de leerkrachten 'syndicale bijeenkomst' en is de school voor de kinderen (en ja, ook voor ons) gesloten. Morgen dus meer tijd om een wat langer bericht te posten en de foto's up to date te houden :)
Verder zijn vandaag onze extra valiezen aangekomen. (Onze ouders hebben hetgene dat niet meekon in de eerste valies, achterna gestuurd...) Vooral Thibaut was reuze happy dat hij nu eindelijk ook zijn fototoestel hier heeft. Ik was vooral blij met de 'verrassingskes' die ik in mijn valies vond :)
En o ja, meter, ge zijt officieel de eerste van wie ik post gekregen heb (behalve de valies van thuis natuurlijk!). Het is een mooie brief! Jouw brief heb ik al een hele tijd geschreven (dus 't nieuws dat er in staat is nu al oud), maar hij is nog niet naar de post geraakt... Maar ge leeft op hoop, hij komt eraan! :)
Allez, ik kruip hier eens in mijn bed, op de (nog steeds) harde matras, zodat ik morgen weer niet naar huis gestuurd word...
Ciao,
Katrien
11-02-2009 om 21:30
geschreven door Thibaut Cromphaut - Katrien De Jonghe
Ik (Katrien) ben deze ochtend opgestaan met keelpijn, hoofdpijn en een verstopte neus (Kheb een hele dag gezocht, maar hij was spijtig genoeg goed verstopt )
Ik heb tijdens de examens in januari een ontsteking gehad op mijn klieren, en het voelt een beetje hetzelfde aan, dus laten we hopen dat het niet erger wordt, ik ben in ieder geval al begonnen met medicatie te nemen
Verder was de stagedag vergelijkbaar met de vorige observatiedagen.
Ik heb vandaag wel kennis gemaakt met het andere derde leerjaar. Dit was hoe de leerkracht mij voorstelde: (denk wel in het Italiaans he)
Dit is Katrine, jullie hebben haar vorige week hier al op school gezien, toen ze een kijkje nam in klas 3b. Vandaag komt ze bij ons eens kijken. Maar pas op, want Katrine had vorige week gigantisch veel hoofdpijn toen ze naar huis ging, omdat jullie, Italiaanse kinderen, gigantisch veel lawaai maken. Ze zal jullie dan ook vandaag eens zeggen hoe de Belgische kinderen zich gedragen in de klas, en hoe jullie je beter moeten gedragen!
OEPS! Van een fout begin gesproken! Aanvankelijk zag ik een superenthousiaste klas voor mij, nadien zag ik eerder angstige blikken
Ik gaf dus vandaag in beide klassen (onder lichte dwang van mijn mentoren) een presentatie (Jaja, meneer Kraeye, met powerpoint! Dat hadden ze hier nog niet gezien precies!) over hoe het eraan toegaat in Belgische klassen
De manier waarop ik onze Belgische kinderen voorstelde was wel (weeral onder lichte dwang) lichtjes (lees: zwaar) overdreven. Onze kinderen lijken lieve engeltjes, die nooit babbelen terwijl de leerkracht praat, steeds hun vinger opsteken en rustig wachten wanneer ze iets willen zeggen en steeds mooi op hun plaats blijven zitten zonder met de buurjongen/ -meisje te praten
Ach ja, het hielp, dat was het voornaamste. Of toch bij mijn (hoofd)mentor.
De les verliep zeer rustig, en iedereen was tevreden
Hmm, in de namiddag was het een ander paar mouwen De lerares bij wie ik de presentatie gaf, was de roepjuf waarover ik het in een vorig bericht al had.
De kinderen waren geboeid door de presentatie en ze waren kalm en aandachtig.
Tot maestra Donata begon aan haar les. Doordat ze zelf roept, worden de kinderen ook onrustiger. En dan deed ze het volgende:
Er waren enkele kinderen die heel rustig aan hun bank zaten te luisteren, met de armen gekruist en de hand in de lucht wanneer ze iets wilden zeggen. En er waren er ook die de presentatie alweer vergeten waren en luidop riepen wat ze te zeggen hadden. En ja hoor, la Maestra ging in op de antwoorden van de roepers en liet de brave kinderen minder aan het woord. Althans, zo leek het toch voor mij.
Ik zag dan ook dat sommige kinderen het opgaven om rustig te wachten tot ze het woord kregen
Verder heb ik vandaag veel gebabbeld met Maestra Erminia, mijn hoofdmentor. Ze vroeg mijn mening over de kinderen, en over zichzelf en haar collegas.
Dit was een moeilijke vraag!
Ik heb geantwoord dat het er in België meestal wel iets rustiger aan toe gaat in de klas, maar dat dat misschien ook aan het temperament van Italianen in het algemeen ligt Soms lopen we hier op straat en denken we dat mensen ruzie hebben, terwijl ze gewoon een (luid) geanimeerd gesprek voeren met elkaar over het weer ofzo
Ik vertelde haar ook dat ik een goede indruk heb van haar en haar collegas, en dat ik hoop veel van haar te kunnen leren. (En wat Erminia betreft, meen ik dat wel, eigenlijk valt er maar 1 leerkracht een beetje tegen)
En toen vroeg ze mij of ik verschillen tussen de leerkrachten zag. (Ai,nog moeilijker!)
Ik vertelde dat ik gemerkt had dat de kinderen soms rustiger/onrustiger zijn naargelang welke leerkracht voor hen staat. Zonder namen te noemen natuurlijk.
Maar toen zei ze me dat zij en haar collegas vinden dat Maestra Donata een beetje teveel roept, en ze vroeg of ik dat ook vond.
Ik heb heel subtiel mijn eerste antwoord nog eens herhaald en dan stilletjes van onderwerp veranderd.
Verder vroeg Erminia nog raad aan mij over hoe ze een beloningssysteem kan uitwerken. Ik weet dat we in onze opleiding gezien hebben dat een beloningssysteem niet altijd zoveel voordelen heeft, maar in deze situatie zie ik er echt wel het nuttige van in. Morgen gaan we samen eens brainstormen, en ik denk dat we zo wel een goed systeem kunnen uitwerken
Verder wil ik hier ook de 2-kleurige WC-rolletjes introduceren in de klas (Voor de niet-kenners: de leerlingen plaatsen een WC-rolletje op hun bank. De ene helft is rood geschilderd, de andere helft groen. Normaliter staat het rolletje met de groene kant omhoog. Wanneer de leerlingen oefeningen maken en ze hebben hulp nodig van de leerkracht, dan draaien ze het rolletje om zodat het met de rode kant omhoog staat.)
Muzische tussendoortjes staan deze week nog niet op het programma (of toch niet de eerste dagen). Ik wil ook niet overkomen als iemand die het allemaal beter weet, ik ben tenslotte maar een stagiaire he. Al moet ik zeggen dat ze ons hier heel graag zien komen. Ze zeggen regelmatig dat ze blij zijn dat we bij hen op stage zijn, omdat zij ook van ons kunnen leren, zoals wij van hen
Bon, ik ga eens moeten leren om kortere blogberichten te typen, want anders gaat er in de toekomst niemand meer zijn die zin heeft om zich door de eindeloos lange teksten te worstelen
Bij deze: HO FINITO!
A la prossima volta! Ciao,
Katrine
09-02-2009 om 22:10
geschreven door Thibaut Cromphaut - Katrien De Jonghe
