Thibaut en Katrien op Erasmus-avontuur! Foto's: http://picasaweb.google.be/katriendejonghe
03-03-2009
3 maart
Maandag 2 maart
Ohlala, wat een vermoeiende dag!
In de voormiddag zijn we gewoon naar onze stageschool geweest.
Leuk weerzien met de juffen en kinderen, die net een zalige week vakantie achter de rug hebben, terwijl wij gezwoegd hebben op het Italiaans
In de namiddag stond dan onze eerste les op de universiteit op het programma: Sociologia dei processi culturali e comunicazione.
Jaja, alle namen van de cursussen mogen dan wel in het Italiaans zijn, ze hadden ons wel verteld dat onze cursussen in het Frans gingen zijn. Maar niets was minder waar. We werden eventjes voorgesteld aan onze medestudenten van het eerste jaar, (we volgen hier lessen in het eerste, tweede, derde én vierde jaar) en de les begon.
We konden amper volgen met notities nemen, aangezien de slides hier niet online komen, maar gelukkig begrepen we (dankzij de cursus van mevrouw Gatti) quasi tutti
s Avonds waren we wel perte totale, we hebben nog gegeten, wat gebabbeld en gaan slapen
Dinsdag 3 maart
Eerst en vooral een gelukkige verjaardag en groetjes aan mijn jarige neef, die tevens een trouwe blogfan is!
Vandaag weerom een helse dag!
Deze voormiddag zijn we weer gewoon naar de stageschool geweest. Mijn kinderen hadden een uurtje muziek, waarin de muziekleraar vertelde dat hij een paar weken niet meer kan komen (lees: tot in mei). De leerkrachten moeten gewoon muziek geven. Maar, blijkbaar is het derde leerjaar gezegend met 3 amuzikale leerkrachten, waardoor ik vanzelfsprekend alle muzieklessen geef. Ik moet werken aan een muzikaal spektakel dat de kinderen moeten brengen op 14 mei. De kinderen moeten een verhaal vertellen aan de hand van tekeningen die de kindjes van de kleuterschool gemaakt hebben. Het verhaal gaat over een mannetje, Lumignon, met vlammen als haar. Op een dag zet hij het bos in brand en moet hij verhuizen, maar hij maakt iedereen weer blij door een kookpot op zn hoofd te zetten en voor iedereen popcorn te maken.
Vandaag hebben de kinderen tijdens de les Frans de tekeningen omgezet in een verhaal.
De kinderen moeten dit verhaal muzikaal brengen, 1 leerling leest het verhaal voor, terwijl de andere kinderen alle geluiden bij het verhaal maken, met behulp van potten, pannen, lepels, glazen, vellen papier, rijst, .
Mijn taak is om op 6 vellen A2-papier het verhaal uit te tekenen, aangezien de leerkrachten naast hun amuzikaliteit ook geen tekentalenten blijken te bezitten. (en neen, de tekeningen van de kleuters helpen niet echt)
Nadien moet ik bij elke tekening een soort partituur ontwerpen, met mogelijke geluiden die bij het verhaal passen. Nadien moet ik alles aanleren aan de kinderen, daar zal ik dus wel een tijdje zoet mee zijn
Tijdens de les muziek werd ik gebeld door mevrouw Dalle, maar ik durfde niet opnemen. Blijkbaar had ze naar Thibaut ook gebeld, want even later stond deze in mijn klas. Mevrouw Dalle had gevraagd of we even naar de universiteit konden komen.
Daar aangekomen, vernamen we dat de 2 Portugese meisjes hier zaterdag zijn aangekomen, maar op voorhand geen appartement hadden gehuurd, en er nu geen vinden. De vraag die volgde was of ze vannacht bij ons konden logeren, aangezien ze al sinds zaterdag op hotel zitten en dat duur wordt
Goede zielen die we zijn, zeiden we natuurlijk meteen dat ze vannacht bij ons kunnen blijven, eentje in het logeerbed, en eentje op de zetel.
Maar eigenlijk hebben we er al een klein beetje spijt van
De meisjes hebben wel onze afwas gedaan (terwijl Thibaut boodschappen deed, en ik hun bedden opmaakte), maar ze hebben alles zonder afdrogen in de kast gezet, dus Thibaut en ik kunnen morgen niet alleen ons servies, maar ook al onze keukenkasten af- en uitdrogen
Verder heb ik na een vermoeiende dag moeten koken voor 4 personen, en zijn we nu quasi verbannen naar onze slaapkamer, aangezien de twee meiden in onze living zitten Hopelijk vinden ze morgen een appartement!
We hebben ook al duidelijke afspraken gemaakt over het gebruik van de badkamer morgenvroeg, we willen namelijk niet te laat zijn voor onze nieuwe cursussen op de universiteit
Wordt zonder twijfel vervolgd
Xxx Katrien
03-03-2009 om 21:38
geschreven door Thibaut Cromphaut - Katrien De Jonghe
Na een rustig en lui weekend hebben we zware weken voor de boeg, de stage wordt namelijk afgewiseld met lessen op de universiteit.
Dit gaat zo maar door tot 20 maart.
Vrijdag de 27ste wordt stage-afscheidsdag.
Om mijn filosofisch evenwicht na die zware weken te bewaren/ terug te vinden heb ik op de zaterdag die dan volgt filosofie.
Nu ik begin- en eindsituatie al wat geschetst heb, kan ik starten met vandaag...
In de voormiddag: stage (behoorlijk vermoeiend maar wel interessant, ik heb heel wat van gedachten kunnen wisselen met een ervaren leerkracht)
Het leek een doodnormale dag te worden, tot ik een verschrikkelijke ontdekking deed.
Mijn boterhammen waren verdwenen en geen mama te bespeuren met mijn middagmaal.
Dan maar op zoek naar de schuldige.
Volgens een bekende detectieve dien je steeds dezelfde weg te bewandelen als de weg die slachtoffer en/of misdadiger hebben bewandeld.
Ik ging dus maar naar de plaats van transformatie, de plaats waar het brood dikke-sneden-met-hesp-of-choco werd (echt wel niet samen voor alle duidelijkheid).
Na enig speurwerk van hoogstaand niveau (niet te beschrijven natuurlijk), vond ik de koelbloedige misdadiger.
Na een kort gevecht van hevig trek- en duwwerk ging de misdadiger een lichtje op.
Hij wist nu dat hij het niet kon halen van mijn superieure kracht dus opende hij de poort tot zijn ziel (op dit moment met niet zoveel inhoud).
Nooit nog zal de misdadiger met de Italiaans klinkende naam: Frigorifero nog durven stelen van Tiblock Crolms.
Mini-info:
Onze eerste les sociologie in het eerste jaar (in het Italiaans) was zwaar maar toch enigzins interessant.
Salve
02-03-2009 om 00:00
geschreven door Thibaut Cromphaut - Katrien De Jonghe
t Is al een paar dagen geleden dat er hier nog nieuws over ons verschenen is, dus het is hoog tijd om jullie t een en t ander te vertellen
Donderdag
In de voormiddag gewoon weer les van mevrouw Gatti, het gaat nu al behoorlijk vlot, al zijn er wel een paar Italiaanse grammaticaregels waarin we absoluut geen logica kunnen ontdekken
Donderdagnamiddag waren we uitgenodigd bij andere Belgen in Aosta.
We maakten kennis met Hilde en haar man Roberto en hun 2 zonen Davide en Simone. Hilde is een Vlaamse die 18 jaar geleden (vanwege de liefde zo mooi) naar Aosta verhuisd is.
Het was een zeer gezellige namiddag, met lekkere cake (danku Hilde!)
We hebben veel gebabbeld over het Italiaanse leven en dan vooral over het schoolsysteem hier We kijken ernaar uit om dit namiddagje in de toekomst nog eens een keertje over te doen!
Vrijdag
De laatste halve lesdag Italiaans! Een les over bezittelijke voornaamwoorden, voorzetsels en het vervoegen van de werkwoorden in de verleden tijd Het wordt er hier niet makkelijker op .
We hebben nu anderhalve week geen Italiaanse les meer, maar kregen een berg huiswerk waar we die anderhalve week gemakkelijk mee kunnen vullen!
We hebben in de eerstvolgende les ook een test, dus ook studeren zit eraan te komen.
Verder weten we sinds vrijdagmiddag ook (eindelijk) welke vakken we vanaf MORGEN gaan volgen Ook geen moment te vroeg, dus!
Dit is wat er in onze Learning Agreement te lezen valt:
-Tironcinio in scuola elementare: 120 ore (= 120 uren stage, waarvoor we op het einde 6 credits krijgen)
-Sociol. Dei processi cult. E della com. (= weten we nog niet, 5 credits)
-Teorie e metodi della progr. e val. scol. (= weten we ook niet, 4 credits)
-Didattica della lingua Francese (= didactiek Frans, 2 credits)
-Storia della Filosofia (= geschiedenis van de filosofie, gegeven door een Belg uit Louvain-La-Neuve, 3 credits)
-Letteratura per linfanzia (= kinderliteratuur, 3 credits)
-Corso base di Italiano (= onze cursus Italiaans, GEEN credits)
Credits moeten we hier verdienen om na ons verblijf hier, ons buitenlands traject te kunnen laten valueren of omzetten naar Belgische credits
Wat we wel jammer vinden, is dat we 45 uur Italiaanse les volgen, heel veel tijd steken in huiswerk en studeren, om er uiteindelijk geen credits voor te krijgen. t Werkt niet echt motiverend om hard te studeren voor de komende test, maar we zullen ons gezond verstand gebruiken en toch maar hard ons best doen
Zaterdag
Gisteren was een echte luierdag. We hebben lang uitgeslapen (voor zover dat mogelijk is met onze harde matrassen, uitslapen betekent hier: al uren wakker zijn, maar het vertikken om zo vroeg het bed al uit te komen).
s Middags heb ik lekkere ravioli klaargemaakt, waarna we ons weer een uurtje of 2 in de zetel geïnstalleerd hebben met een filmpje, echt luieren dus.
Rond 15 uur zijn we vertrokken voor een wandeling in de buurt. Het plan was om een historische site te gaan bezoeken, maar dat was buiten de Italianen gerekend, die net dit moment uitgekozen hebben om de site te verbouwen. (Al vraag ik me wel af wat er te verbouwen valt aan een historische site?!)
We zijn dan maar een berg opgewandeld. t Was heerlijk warm en dat resulteerde in een paar prachtige fotos, die binnen een paar ogenblikken ook te vinden zouden moeten zijn op de foto-site
Gisterenavond zijn we nog iets gaan drinken en gaan eten met de twee Spaanse meiden, Maria en Patricia. Het werd een gezellige avond, al hebben we ook kennisgemaakt met het eerste niet-lekkere Aostaanse restaurantje.
Zondag
Vandaag heb ik al een beetje Italiaans gestudeerd, terwijl Thibaut nog wat langer uitsliep. Momenteel typ ik de blog (ja, logisch, anders zouden jullie dit niet kunnen lezen) en zit Thibaut in bad.
Waaruit blijkt dat er vandaag nog niet veel interessants gebeurd is
Al is het eerste machientje was wel al aan het draaien.
Deze namiddag hebben we om 15 uur hier aan ons appartement afgesproken met Maria en Patricia om een tochtje in een van de dichtstbijzijnde bergen te doen, maar helaas zijn we hier deze ochtend voor de eerste keer opgestaan met Belgisch weer: regen!
Dus ik weet niet zeker of de plannen doorgaan, misschien blijft het gewoon bij het spelen van een gezelschapsspel en het drinken van een glaasje wijn, das ook geen slecht alternatief
Verder zijn Thibaut en ik zeer trots dat we de eerste maand hier zonder kleerscheuren (maar wel met een bijna geplunderde bankrekening, t leven is hier echt wel duurder) doorgekomen zijn. We hebben zelfs tegenover elkaar nog geen moordplannen gekoesterd, dus dat zit wel goed Tenzij Thibaut mij iets nog niet verteld heeft natuurlijk J
Tot zover dit blogbericht,
Met vele Italiaanse, Aostaanse en ander-iaanse groetjes,
Xxx Katrien
01-03-2009 om 12:31
geschreven door Thibaut Cromphaut - Katrien De Jonghe
De Italiaanse lessen gaan met een sneltreinvaart vooruit. We kunnen nu reeds alle regelmatige werkwoorden eindigend op -are -ere en -ire vervoegen. Ook enkele onregelmatige werkwoorden bezitten voor ons nu geen geheimen meer. (Of 't zou toch ni meer mogen...)
De woordenschat wordt thema per thema aangevuld, we kunnen al meepraten over: etenswaren, op restaurant gaan, een beroep uitoefenen, kledij en tenslotte kennen we reeds heel wat randinformatie over het Italiaanse leven...
Mevrouw Gatti (ja, we weten ondertussen haar naam: un gatto is een kater, gatti is daar het meervoud van, maar veel miauwen doet ze nochtans niet...) laat ons ongelofelijk veel praten, waardoor we regelmatig wel eens hilarische flaters begaan. Zou wou Thibaut gisteren bij een conversatie over een groentewinkel, graag 2 kilo 'pommeriggio' kopen, ipv 'pomodori'. (pommeriggio = namiddag; pomodori = tomaten) En zo hebben we allemaal wel al redelijk veel onzin verkocht in de Italiaanse les...
Gisteren zijn we met Maria (Spaanse) en haar tweelingszus Christina en diens vriendje (momenteel Huppeldepup, het geheugen werkt niet goed hier...) naar Turijn gereden. Toen we op 31 januari in Turijn geland zijn, hebben we er nadien nog 2 uur met de trein over gedaan om in Aosta te geraken. Maar als je met een Spanjaard meerijdt, die overal doorvlamt tegen 140 kilometer per uur, dan ben je snel waar je moet zijn! In Turijn hebben we rondgewandeld, en een paar prachtige gebouwen, kerken en standbeelden gezien. Nadien zijn we afgezakt naar Pont Saint-Martin, alwaar we eerst iets gaan eten zijn. 's Avonds was er het beloofde spektakel. En inderdaad: het was prachtig!!!! Op de tonen van o.a. Pirates of the Carribean, Aretha Franklin, Great balls of fire, een klassiek stuk, the prince of Egypt, ... spetterde het vuurwerk in alle mogelijke kleuren en vormen, alle mogelijke kanten uit, terwijl ondertussen de duivel hing te branden onder de brug (Pont) van Saint-Martin.... Dit was een muzikaal vuurwerk-spektakel dat ik zeker ooit nog eens terug wil zien! Het was echt de moeite waard om eerst een halfuurtje in de kou te staan te wachten...
Vandaag weer tot 13.00 Italiaanse les. We zagen tijdens de pauze Elisa Dalle (de coördinatrice van de buitenlandse stages hier). Ze wist ons te vertellen dat ze BIJNA weet welke vakken we eigenlijk op de universiteit gaan volgen. Dus we weten BIJNA of we volgende week les hebben op de universiteit OF nog een weekje stage... Deze namiddag hebben we dan de wekelijkse boodschappen gedaan in de Gros Cidac. Nadien samen afgewassen. Rond halfzes ben ik vertrokken richting stad. Aangezien het vandaag Aswoensdag is, had ik afgesproken om met de Spanjaarden naar de mis in de kathedraal te gaan. Thibaut had er niet echt zin in en bleef thuis om wat Italiaans te studeren. De mis zelf was zeer mooi. Ze werd geleid door de kardinaal, waardoor de kathedraal stapvol zat. Ze werd ook opgenomen voor televisie, dus ik ben zeer waarschijnlijk te zien (geweest) op een of andere regionale zender hier. De Italiaanse lessen werpen hun vruchten af, ik kon het meeste van de mis goed verstaan, alleen heb ik het 'Onze Vader' in het Nederlands gezegd, wat wel een beetje komisch was, aangezien zowel de Spanjaarden (in het Spaans) als de Italianen bijna een volledige minuut langer nodig hadden om het gebed te zeggen. Ik vreesde al dat ik een stuk vergeten was, maar 't zal waarschijnlijk zijn omdat hun woorden altijd langer zijn...
Na de mis ben ik met de Spanjaarden nog een nieuwe Erasmusstudente gaan ophalen aan het station. Ze heet Patricia en ze komt - jawel- uit Spanje. Ze ziet er op het eerste zicht wel sympathiek uit, maar we leren ze morgen waarschijnlijk wel beter kennen tijdens de Italiaanse les...
Dat was het voor vandaag, Io sono molto stanca, allora, io vado in mio letto...
Tot blogs!
Katrien
25-02-2009 om 20:59
geschreven door Thibaut Cromphaut - Katrien De Jonghe
Het is nu maandag, en eigenlijk moet ik toegeven dat ik over zaterdag niet veel meer weet. t Zal wel een zeer interessante dag geweest zijn, niet?
Wat ik me wel herinner, is dat het een grote kuis-dag was
Ik heb het hele appartement gestofzuigd, gedweild en overal het stof afgenomen, terwijl ondertussen 3 machines was aan het draaien waren. (Wat nadien ook resulteerde in het ophangen van de was op het balkon )
Ondertussen deed Thibaut de (weeral) grote afwas.
Nadien zijn we nog eventjes de stad ingetrokken, naar het info-bureau voor toeristen.
We zijn daar een brochure gaan halen over carnaval in de vallei
s avonds nog even gezellig naar een film (The Da Vinci Code) gekeken, en dan het bed in.
Hmm Het was inderdaad niet zon memorabele dag
Domènica 22 febbraio
Gisteren hebben we nog eens op het gemakje uitgeslapen. We maakten er een rustig voormiddagje van, en vetrokken tegen het middaguur (met onze boterhammekes in onze rugzak, respectievelijk handtas) naar Pont Saint-Martin, alwaar we naar de carnavalsstoet zouden gaan kijken.
De juffen op school hadden ons vrijdag verteld dat dit een dorpje in de buurt is.
Maar in het station aangekomen, bleek dat er ons nog een treinreis van bijna een uur te wachten stond We hadden wel een superluxueuze en futuristische trein, dus dat maakte wel al veel goed.
De sfeer in Pont Saint-Martin was zeer gezellig, en het was een fijne stoet onder een (jaja, alweer) warm stralende zon. Het kwik haalde hier gisteren 14 graden (in de schaduw), en in het zonnetje was het echt te warm om de jas aan te houden
s Avonds keerden we moe maar tevreden terug richting Aosta. Halverwege de treinreis realiseerden we ons dat we eigenlijk in eerste klasse aan het rijden waren, maar aangezien de conducteur 3 rijen voor ons gezellig neerzat en geen zin bleek te hebben om ticketjes te controleren, zijn we maar blijven zitten
Lunedí 23 febbraio
Vandaag dan de grote dag! Onze eerste les op de universiteit: CORSO DI ITALIANO PER STRANIERI
We maakten kennis met onze professoressa, wiens naam ik mij nu jammer genoeg even niet meer kan herinneren. Ook maakten we kennis met onze medestudente. Jaja, slechts 1 medestudente, de andere 3 Erasmussers (wat het totaal Erasmussers dan op 6 brengt) bevinden zich op dit moment nog niet in Italië
Onze medestudente heet Maria en komt uit Spanje. Ze is wel al 33 jaar, ze heeft hiervoor in Spanje al rechten gestudeerd en al 10 jaar gewerkt. Tot ze plots zin kreeg om met kinderen te gaan werken. In tegenstelling tot ons, volgt Maria buiten deze Italiaanse cursus, geen andere lessen op de universiteit. Tot midden juni zal ze haar tijd hier doorbrengen in een stageschool
Binnen een paar dagen/weken komen dan nog 3 andere Erasmussers: nog een Spaanse schone, en twee Annas uit Portugal
We zijn benieuwd!
De les zelf dan Mevrouw Huppeldepup (bij gebrek aan haar echte naam) gaat ongelofelijk snel, ze spreekt uitsluitend Italiaans en verwacht ook dat we in het Italiaans antwoorden op haar vragen. Dit veroorzaakte enkele hilarische uitdrukkingen en vergissingen, maar binnen een weekje praten we onze Mevrouw Huppeldepup onder tafel! (Misschien een korreltje zout gaan halen in de keuken om de vorige zin nog eens opnieuw te lezen )
Deze namiddag hebben we dan ons huiswerk gemaakt. Jaja, huiswerk! Dat was lang geleden! Ook het braaf zitten, zwijgen, luisteren en noteren leek ons al eeuwen geleden, het kostte ons toch de nodige moeite.
Morgen proberen we het nog eens opnieuw. En overmorgen. En woensdag. En Whaaaaaaaaa! Mevrouw Huppeldepup zei al dat het een zeer intensieve week gaat worden
Gelukkig is er ook nog wat tijd voor ontspanning. Morgen gaan we (samen met Maria, haar tweelingszus en vriendje van tweelingszus) met de auto (van het vriendje van de tweelingszus van Maria, kun je nog volgen?) opnieuw naar Pont Saint-Martin Daar vieren ze het einde van carnaval met het verbranden van de duivel. (Jaja, een pop, geen verklede mens, zou een beetje luguber zijn )
Het carnavalsfeest wordt afgesloten met een, ik citeer: UN MERVAGILIOSO, ECCEZIONALE E IMPAREGGIABILE SPETTACOLO PIROTECNICO-MUSICALE
Wow, dat belooft. Voor de niet-verstaanders onder jullie: een prachtig, uitzonderlijk, met niets anders vergelijkbaar vuurwerk op muziek
Of dat is toch wat ik ervan maak J
Allora, genoeg gezeverd voor vandaag
A presto!
Xxx Katrine
23-02-2009 om 19:39
geschreven door Thibaut Cromphaut - Katrien De Jonghe
Tijd voor nog een update over onze Aostaanse avonturen
Mercoledí 18 febbraio,
Hoera, een halve dag school!!!
Een rustige halve stagedag. Ik geef hier en daar wat Italiaanse en Franse uitleg en participeer bij de rest van de lessen.
11.45 uur Oeps, de lessen zijn gegeven, en er is nog een halfuur over!
Tja, een halfuur is te kort om nog aan oefeningen te beginnen, en de juffen hebben er geen zin meer in. Aangezien het toch bijna carnaval is, wordt het een knutsel(half)uurtje met als thema fruit- en groentemaskers.
De kinderen vertrekken vanuit een stuk groente of fruit en maken daarvan een masker. (Lees: ze tekenen er een gezichtje op )
s Middags met een zalig zonnetje terug naar het appartement.
We eten opt gemakje onze boterhammetjes op en ploffen ons neer in de zetel om naar een filmpje te kijken
Nadien begint Thibaut aan de (toch wel zeer grote jaja we voelden ons al schuldig) afwas, terwijl ik me klaarmaak om naar de Gros Cidac (neen geen supermarkt, maar een hypermarkt!) te vertrekken met de Navette.
Terwijl ik het laatste eindje van de bushalte naar de winkel wandel, zet ik mn zonnebril op mn snoet en laat ik mijn jas openhangen, je ziet wel overal sneeuw, maar t is hier zalig warm.
Ik kuier door de rekken op zoek naar artikelen in promotie, die toevallig ook op mijn grondig voorbereide boodschappenlijstje te vinden zijn. (Elke euro die we besparen, is er één die we kunnen bijleggen bij onze volgende ski-uitstap, jaja de mama is fier nu?) J
Wonder boven wonder lukt het me ook aardig om 23 artikelen te kopen voor een totaalsom van 43,45 euro. Niet slecht, he?
Maar dan begint het sleurwerk. Ik heb 3 zware zakken in mijn handen, 2 flessen melk, een fles azijn en een kilo suiker in mijn handtas Op naar de bushalte!
Aan het zebrapad heb ik absoluut geen moeite om over te steken, zouden dat mijn vrouwelijke (blonde) charmes zijn, of het feit dat ik iedere Italiaan die niet zou stoppen, met één blik zou kunnen vermoorden? Ik zou het echt niet weten
Thuis aangekomen tref ik een leeg appartement aan. Thibaut is ondertussen ook al op de terugweg van de Standa (de (duurdere) supermarkt hier in de buurt) met 2 kilo appelen, want dat was er voor mij teveel aan om mee te brengen samen met al mijn andere boodschappen
Voor mij is het ondertussen hoog tijd voor een middagdutje/ luiermoment. t Ligt misschien aan de berglucht, maar ik ben hier wel veel sneller moe dan thuis
Ondertussen begint Thibaut aan de kookpot.Op het menu: VERSE rode kool (vandaar die appelen) met puree en kipfilet
Na mijn korte time-out vervoeg ik hem in de keuken en help met de appelen de schillen en fijn te snijden/ hakken.
Nadien nog even puree gemaakt, dat was een avontuur op zich. Ik keek aan de verkeerde kant van de maatbeker, met de verdelingen voor bloem en meel ipv die voor water. Helemaal verkeerde hoeveelheden dus! Oeps
Ach ja, snel nog wat extra ingrediënten toegevoegd en gekruid met heel veel Cajun-kruiden smaakte hij toch nog zeer lekker!
Maar ik was niet de enige die een foutje maakte. Thibaut deelde mee in de ongelukjes en liet één van de mooie wijnglazen vallen Ach ja, we camoufleren het wel in de kast!
s Avonds nog wat geïnternet en dan het bed in, ik zei het al, de vermoeidheid komt hier veel sneller dan in België
Giovedí 19 febbraio.
Jihaa! Voor mij weer een halve dag school! In de namiddag ga ik namelijk met mijn kinderen naar het theater van de stad voor een spektakel Ik ben benieuwd!
Ik heb wel 2 uur de roepjuf, maar het kan me eigenlijk niet veel schelen, ik mag ondertussen al veel zelf doen, dus zij is steeds minder aan het woord
Voor Frans geef ik een les technisch en begrijpend lezen over L ours blanc. Een op zich saaie tekst, maar ik heb er het beste van gemaakt
Na de middag vertrekken we dan met de kinderen naar het theater, een fijne wandeling in het zonnetje, terwijl de kinderen me meer vertellen over de gebouwen die we passeren. Zo weet ik nu het oudste kerkhof en de oudste gevangenis van Aosta zijn, en weet ik waar 3 van mijn kinderen wonen, en waar ze naar de kleuterschool geweest zijn
Het theaterzaaltje op zich is wel heel mooi, met rode fluwelen klapzetels
Toen het zaaltje gevuld was met zon 200 kinderen, had het al heel wat van zn charme verloren, hééél veel lawaai, vermenigvuldigd met de sowieso alomtegenwoordige Italiaanse decibels
Het stuk begint. De kinderen zullen nu wel zwijgen.
Fout antwoord! Blijkbaar gaat het er hier op schooluitstapjes naar een theater als volgt aan toe: de kinderen geven hardop commentaar over wat ze zien op het podium, of twee à drie rijen voor of achter zich, waarop hun buurjongen of meisje gezellig het gesprek verderzet. (Vermenigvuldig dit met de 200 kinderen!)
Waarop de leerkrachten collectief boos kijken en shhhhhhhhhhhhhhhhhh zeggen,
wat niets uithaalt, aangezien ze niet boven het lawaai van de kinderen komen.
Van het theaterstuk heb ik dus niet veel begrepen, maar wat ik ervan begreep was toch niet zo denderend. Het ging over Afrikaanse verhalen die één voor één verteld werden. Maar dit aan één stuk gedurende meer dan een uur Veel te lang voor de kinderen dus, maar ook voor mij!
Wanneer we eindelijk het zaaltje buitenwandelen zit mn hoofd vol kinderstemmen en ge-shhhhhhhhh van de leerkrachten Gelukkig is er weer een stralende zon en een zacht briesje die me even laten uitwaaien .
Venerdí 20 febbraio
Onze (voorlopig) laatste stagedag!!
De kinderen zijn zeer opgewekt. Zij hebben vanaf vanavond krokusvakantie, én ze vieren tijdens de lange middagpauze carnaval!
De concentratie bij de lessen is op sommige momenten ver te zoeken, waarop de juffen op het lumineuze idee komen om mij nog eens een paar keer uit de Italiaanse lucht te doen vallen, met zinnen als Maintenant Katrine va jouer un jeux avec vous, pour apprendre les chiffres de 0 à 20 en anglais.
Of deze: Ascolta bambini, Maestra Katrina continua il lavoro con voi. (Hé? Wat gaat maestra Katrine doen, vroeg ik me af )
Ik ging blijkbaar de oefeningen met de kinderen overlopen, maken en verbeteren
Een lesje later: Listen, children, now Katrine is going to teach you a song with the names of many animals. (Wablieft, wat ga ik nu weer doen? )
Dit laatste viel al bij al goed mee, de juf bedoelde het liedje Old Macdonald had a farm .
MIDDAGPAUZE!!!!!!!!
Toen we na de middagpauze weer op school toekwamen, was het wel een leuk zicht! Prachtige prinsessen, stoere piraten en griezels, ze waren er allemaal, we trokken een paar mooie fotos Toen ik tegen één van mijn kindjes zei dat ze een mooi prinsesje was, antwoordde ze: (int Italiaans natuurlijk) Maar juf, ik ben hier niet de prinses, dat ben jij! Nou, van een complimentje gesproken!
Het laatste lesuurtje op vrijdag is er de tekenles. De juf had niet echt iets voorbereid en vroeg of ik een idee had. Ik zei dat ik er even over ging nadenken, waarop zei meteen repliceerde dat ze al een idee had. Ik peinigde mijn hersenen niet langer en wachtte de rest van de namiddag - hier en daar participerend af. Laatste uurtje van de dag. Opdracht van de tekenles: maak een tekening voor juf Katrien.
De tekeningen zijn nog niet af, de kinderen moeten ze afwerken tegen na de vakantie, ik ben in blijde verwachting!
Oef, nu eventjes een rustpauze. Volgende week geen stage meer, maar les op de universiteit (Italiaans voor buitenlanders hoewel we ons hier al geen buitenlanders meer voelen ).
Zondag gaan we met de bus naar een naburig dorp om naar de carnavalsstoet te gaan kijken, het is ons aangeraden door de leerkrachten omdat het zon mooie stoet schijnt te zijn.
Dinsdag zouden we dan nogmaals naar dat dorp trekken, om het afsluiten van het carnavalsfeest mee te maken. Er zijn die dag paardenraces, het verbranden van een pop die de duivel voorstelt, en ook nog vuurwerk
We houden jullie op de hoogte!
Nu gaan we eerst en vooral even genieten van de rust en van ons weekend.
Al ga ik eerst wel nog wat fotos uploaden, zodat jullie nog wat verder kunnen meegenieten na het lezen van dit toch wel weer lange bericht
Ciao e a più tardi!
Xxx Katrine
20-02-2009 om 00:00
geschreven door Thibaut Cromphaut - Katrien De Jonghe
Ik kom moe maar goedgeluimd het schooltje binnen, ik hoop dat de dreigende hekkens voor de (tot nader order) laatste schooldag straks opnieuw openen. Ik kijk even op het lessenrooster... Een schreeuw van afschuw kan ik met moeite onderdrukken.
Ik heb vandaag de Shhh-juf. Een schijnbaar gewone, qua omvang van het leven genietende vrouw. Maar er heerst een waar mysterie rond dit fenomeen. Wanneer ze de plaatselijke mensentaal tracht na te bootsen ontsnapt er steeds levensadem. Een stroom van luchtdeeltjes, het geluid producerend van een sissende slang met een knoop in. Er valt geen grammaticale logica te vinden; zowel vooraan, in het midden als achteraan in de zin hoor je het afgrijselijk geluid. Onaangekondigd in tientallen varianten: van hard naar zacht, kort en lang, luid en stil... maar steeds precies afkomstig van een andere dimensie. Geen halve minuut zonder. Hoewel de andere juffen dit geluid soms ook produceren, lijkt het toch geenszins op dit hels lawaai. Bij al die andere juffen is het een soort van bezwering, de kinderen worden dan stiller. Vreemd, maar ik begrijp het doel. In tegenstelling tot de Shhh-juf die dit geluid automatisch in haar spraak implementeert.
Als een echte ridder die voor een grote draak staat, kies ik het hazenpad. Dit is het bewijs dat de moed van een ridder kan gemeten worden aan de grootte van zijn mogelijke beloning. Geen beloning? Vluchten is de boodschap. Ik ga dan voor de klas ernaast zodat ik op mijn ridderlijke mouw kan spelden dat ik helemaal niet wegloop, maar gewoon een andere weg insla.Alsof de ridder net voor het donkere, door de bliksem oplichtende kasteel staat -waar de draak zit- en dan toch maar de pijl naar rechts volgt. Een pijl naar het 'dreigende' witte konijntje dat in een kuiltje ligt te zonnen om een bruiner tintje te krijgen. Hopelijk is het geen wit konijn uit één van mijn voormalige avonturen, bij mijn zoektocht naar de Heilige Graal. (-> Monty Pyton) Dit blijkt niet het geval te zijn.
Het is een woestijn van kalmte (waarin de voormalige oase van rust zich ook bevond). Je hoort er enkel het zoemen van een soort codetaal. Kan ik ze kraken? Jawel, de oplossing is 57. Wat nu net overeenkomt met het level waar ik nu naartoe kan.
Over het feit of ik de volgende levels doorstaan heb, zal geen twijfel bestaan. Met onvoldoende punten had ik nooit de poort in het laatste level 'de la scuola' kunnen openen.
Tot het volgende avontuur.
20-02-2009 om 00:00
geschreven door Thibaut Cromphaut - Katrien De Jonghe
Vandaag weer een stagedagje. Opstaan met een stralende winterzon wordt hier stilaan een leuke gewoonte. ALLEEN DIE VERD*MDE MATRASSEN!!!!!!!!!!!!%@#£$!!!!!!!!!!!
Op weg naar school met de 'Navette Verde' merkten we op dat er zich marktkramers aan het installeren waren in een paar straten naarbij de school. Fijn! Nu wisten we meteen wat we deze middag gingen doen: de markt verkennen!!
Wat vind je op een markt in Aosta? - Schoenen (van 7 tot 30 euro, duurdere heb ik niet gezien!) - Handtassen (niet naar de prijs gekeken, want dat is in mijn geval veel te gevaarlijk!) - Kledij (alles wat je je maar kan bedenken) - Tapijten, gordijnen, stofjes, kussens,... - Kramen vol met kleine plastieken bakjes met daarin allemaal prulletjes (10 wasknijpers, een carnavalsmasker, een hondenleiband, ... :) )
Ik heb een paar schoenen gekocht (jaja, die van 7 euro, én ze passen, én ze zijn mooi! - foto's volgen later) Verder nog wat 'rondgedabberd' en weer richting school getrokken.
Hmmm, ik weet niets zinnigs meer te vertellen... O ja! Vanaf volgende week starten onze Italiaanse lessen op de universiteit, op naar een nieuw avontuur!
Allez, kga jullie oogjes niet langer vermoeien... De groetjes!
xxx Katrien
PS: Als je eens goed bovenaan deze pagina kijkt, dan zie je de link naar onze foto's, naast 'Thibaut en Katrien op Erasmus-avontuur!'. Voor de niet-ICT-vaardige mensen: je selecteert de link met de linkermuisknop, je klikt op de rechtermuisknop, je kiest 'kopiëren', je zet de cursor in de adresbalk (=bovenaan) van de webpagina, je klikt op de rechtermuisknop, je kiest 'plakken' en je drukt op 'enter' :) Klaar is kees. Kees is klaar.
En als het niet lukt: 'Aiuto' (=help!)
17-02-2009 om 21:49
geschreven door Thibaut Cromphaut - Katrien De Jonghe
Ons derde Italiaanse weekend zit er weeral bijna op
Gisteren hielden we een rustige Valentijnsdag, we hebben wat gewerkt voor school en Italiaans gestudeerd in de voormiddag.
Na de middag zijn we met een stralende zon wat gaan wandelen in de stad, op zoek naar een zonnebril voor mij, aangezien we gepland hadden om vandaag te gaan skiën, en ik mijn sunglasses in België heb laten liggen
In de eindeloze Aostaanse (of hoe je t ook schrijft/zegt) winkelstraat heb je zeker 10 optiekers die gewone brilmonturen, zonnebrillen en skibrillen verkopen.
De zoektocht leek ons dus op het eerste zicht redelijk eenvoudig. Tot we de prijskaartjes in de etalages zagen! Italianen kunnen misschien wel zo gek zijn, maar mij krijg je niet zover dat ik meer dan 200 euro betaal voor een zonnebril!
Uiteindelijk zagen we in een straatje aan de bibliotheek een collectie zonnebrillen voor 37 euro, dat begon er al meer op te lijken!
Uiteindelijk vond ik een mooi model in een klein winkeltje (alla Veritas) en het heeft mij maar 17 euro gekost
s Avonds nog naar een film (Ben X) gekeken, en dan het bed in! (Jaja, nog steeds harde matrassen!)
Vandaag zijn we dan gaan skiën.
We ontwaakten met een zon die nog meer straalde dan gisteren! Prachtig wakker worden is dat!
We stapten rustig naar de bushalte waar de Navetta Verde stopt, om daar vast te stellen dat die niet op zondag rijdt
Jaja, daar hadden we geen rekening mee gehouden!
Dan maar te voet naar de skiliften, een klein halfuur stappen.
We namen de lift naar boven en huurden daar ons materiaal: ik een paar skis en Thibaut een snowboard.
We hebben ons dan nog een uurtje in het zonnetje geïnstalleerd, want vanaf s middags betaal je minder voor een skipass, hadden we ontdekt.
We aten een lekker stukje pizza ondertussen, en nadien kon het skiën beginnen!
We hebben een paar keer de oefenpiste afgedaald, toen bleek dat we beiden het skiën/snowboarden niet helemaal verleerd hadden. We besloten dan maar om ons te wagen op een blauwe piste. Ik had eerst wel wat schrik, maar toen bleek dat ik ook deze piste zonder vallen kon afdalen, vond ik het al wat leuker. De rest van de namiddag bestond dus uit het nemen van de stoeltjeslift naar boven, en het op skis/snowboard weer afdalen van de piste
We hebben ons enorm geamuseerd, maar nu zijn we wel half kreupel, spierpijn alom!
Maar enfin, we hebben ondertussen toch maar weer onze portie beweging gehad J
Alleen het weer naar huis stappen van de skiliften naar ons appartementje was er eigenlijk een beetje te veel aan, maar hé, we zijn er geraakt!
Nu gaan we ons nog wat op ons gemakje in de zetel installeren en genieten van onze zondagavond
Tot blogs!
Xxx Katrien
15-02-2009 om 17:17
geschreven door Thibaut Cromphaut - Katrien De Jonghe
Onze 2e Italiaanse week zit er hier al op. We zijn het hier al goed gewoon, de Italiaanse chaos went op den duur ook wel. Alleen de harde matrassen wennen niet...
Ikzelf ben al min of meer genezen, wel nog een hoest, maar voor de rest mag ik niet meer klagen... Ik ben wel blij dat het louter observeren- participeren nu voorbij is. Ze vragen ons steeds meer om zelf dingen te doen, dus da's wel leuk. Het beloningssysteem is nu klaar, we starten er maandag mee.
Ook heb ik het werken met 2-kleurige wc-rolletjes geïntroduceerd: wanneer de kinderen zelfstandig werken, staat er een wc-rolletje op hun bank. 1 kant is roodgeverfd, de andere kant is groen. De groene kant staat normaal gezien bovenaan. Wanneer de kinderen een probleem hebben, of er is iets dat ze niet snappen, dan draaien ze het rolletje om met de rode kant naar boven. Op die manier ziet de leerkracht dat het kind hulp nodig heeft, en hoeft het kind niet onnodig lang met de vinger in de lucht zitten wachten...
Verder vroeg ik vandaag wat onderwerpen voor volgende week. Ik mag 'iets' voorbereiden voor Engels, over de delen van het lichaam en over voedsel. Ik mag 'iets' voorbereiden voor Frans, gelijk wat. Ik mag een paar lessen wetenschap geven, maar ze weten nog niet wat ze gaan geven volgende week... Verder wil ik zelf de muzische tussendoortjes introduceren. Want meer dan 1 uur aan een stuk dezelfde les aan één stuk door is een beetje te veel gevraagd van de kinderen, je merkt duidelijk dat ze naar het einde van de les meer en meer afhaken.
Dit weekend gaan we misschien skieën, hangt ervan af hoe mooi het weer is, vandaag was het alvast een stralende dag hier! Verder wat lessen voorbereiden, al eens naar het eindstage-materiaal kijken en verder Italiaans studeren...
Voor iedereen morgen een prettige Valentijn, omdat we weten dat de Italiaanse post traag werkt, zullen we het niet erg vinden dat onze berg valentijnskaartjes een beetje later arriveert...
Een zoen voor iedereen, en tot blogs!
xxx Katrien
13-02-2009 om 18:30
geschreven door Thibaut Cromphaut - Katrien De Jonghe
Hier even een berichtje... We hadden vandaag dus maar een halve dag school, maar veel hebben we gedurende de andere helft van de dag ook niet gedaan.
Ik heb een beetje Italiaans gestudeerd deze namiddag, terwijl Thibaut wat 'computerde'... Nadien hebben we samen afgewassen. We hadden al een paar keer gemerkt dat de vloer nat lag na de afwas, maar we staken de schuld tot nu toe altijd op Thibaut zijn gespetter in het water... Nu lag er echter een enorme plas, waardoor we ons vberplicht voelden om onze huisbazen nog eens lastig te gaan vallen. En ja hoor, Murphy heeft een gat in onze waterleiding geslagen, we zitten met een lek... Maar 't zou ondertussen ook moeten gefixt zijn volgens onze buurman aka huisbaas...
Verder kregen we vanavond bezoek van Emeline, een Française die ook een soort stage liep in onze school. Jammer genoeg zit haar stage er al op, en vertrekt ze morgen richting Lyon, naar huis... Ik heb me de rest van de late namiddag dus vooral beziggehouden met koken. Wat stond er op de menukaart voor vanavond? - Mélange van kippen- en tomatensoep (Jaja, moeke, vakantiesoep ) en grissini's (lees: krokante soepstengels) - Cordon bleu met kruidige gebakken aardappeltjes, vers geraspte wortel en appel, en een slaatje uit een plastiek zakske van de winkel. - Een overheerlijke frisco. Nu net afgeruimd, de afwas is voor morgen...
O ja, de FOTO'S zijn ondertussen nog eens geüpdate... Hier alvast nog eens de link (gewoon doorscrollen naar beneden tot je de nieuwe foto's ziet en er dan op kikken...)
Nooit eerder klonk "assemblée syndicale" me zo als muziek in de oren... Hier wordt dit blijkbaar tijdens de lessen gedaan, wat dan voor ons vrij vertaald wil zeggen: "namiddagje vrij". Het opstaan verliep toch wat stroef vandaag, eten en wassen gebeurde een versnelling hoger. Maar geen probleem, met de 'Navette verde' rijden we aan 30 eurocent tot aan de school. Gelukkig want het is een behoorlijk frisse ochtend!
De schoolpoort door, het warme schoolgebouw naar binnen, een aantal foto's later (ik heb namelijk eindelijk mijn fototoestel) begint de eerste les frans. We springen door de tijd: future simple, future proche en passé composé passeren de revue. Ik help waar ik kan en geef sommige leerlingen wat tips mee. In tegenstelling tot het onderwerp van de les gaat de les niet in sprongen voorbij (de les duurt 1u45). Naar het einde van de les toe zie ik op sommige banken al volledige formaties straaljagers klaar voor de aanval. Wanneer de gevleugelde gevaartes opstijgen, gebeurt er iets onverwachts... Ik vond namelijk een kartonnen tegenaanval. Ik zweefde hiermee langs de banken en trok al dat oologstuig de grote gapende mond in. Dit gaat zo door tot er enkel in de bruine vuilnisdoos nog een groots slagveld is. Niets op de banken die ook maar iets van deze hevige strijd doet vermoeden.
In de godsdienstles na de speeltijd veranderde de klas opnieuw in een oase van rust. Deze dame heeft de kinderen stevig in de hand. Hier wordt zelfs de opleiding van de piloten en de productie van de papieren gevaartes onmiddellijk in de kiem gesmoord.
Even later kom ik (enigzins laat) op het lumineuze idee de leerkrachten voor te stellen om de communicatie op te starten met mijn toekomstige stageschool in België.
We eindigen de halve dag met een geanimeerde Italiaanse les waarbij ik mijn oren spitste om Italiaanse klanken op te vangen. Het geschreeuw van deze dame geeft ook mij nu het gevoel een duim groot te zijn, het wordt een lange tocht terug met zo een korte beentjes...
Vanavond krijgen we bezoek van een Franse leerkracht (Katrien gaat namelijk koken), die hoewel ze haar diploma al heeft toch een maand stage loopt op deze Italiaanse school.
Ciao
12-02-2009 om 00:00
geschreven door Thibaut Cromphaut - Katrien De Jonghe
Niet veel te vertellen vandaag, want ik ben nog wat ziekjes. Ben vandaag door de leerkrachten terug naar huis gestuurd omdat ik er zo 'fantastisch' uitzag... De hoest lijkt op die van een kettingrokende hond, straks krijgen we nog problemen met de huisbazen, aangezien we hier geen huisdieren mogen houden... Morgen is er maar een halve dag school, in de namiddag hebben de leerkrachten 'syndicale bijeenkomst' en is de school voor de kinderen (en ja, ook voor ons) gesloten. Morgen dus meer tijd om een wat langer bericht te posten en de foto's up to date te houden :)
Verder zijn vandaag onze extra valiezen aangekomen. (Onze ouders hebben hetgene dat niet meekon in de eerste valies, achterna gestuurd...) Vooral Thibaut was reuze happy dat hij nu eindelijk ook zijn fototoestel hier heeft. Ik was vooral blij met de 'verrassingskes' die ik in mijn valies vond :)
En o ja, meter, ge zijt officieel de eerste van wie ik post gekregen heb (behalve de valies van thuis natuurlijk!). Het is een mooie brief! Jouw brief heb ik al een hele tijd geschreven (dus 't nieuws dat er in staat is nu al oud), maar hij is nog niet naar de post geraakt... Maar ge leeft op hoop, hij komt eraan! :)
Allez, ik kruip hier eens in mijn bed, op de (nog steeds) harde matras, zodat ik morgen weer niet naar huis gestuurd word...
Ciao,
Katrien
11-02-2009 om 21:30
geschreven door Thibaut Cromphaut - Katrien De Jonghe
Ik (Katrien) ben deze ochtend opgestaan met keelpijn, hoofdpijn en een verstopte neus (Kheb een hele dag gezocht, maar hij was spijtig genoeg goed verstopt )
Ik heb tijdens de examens in januari een ontsteking gehad op mijn klieren, en het voelt een beetje hetzelfde aan, dus laten we hopen dat het niet erger wordt, ik ben in ieder geval al begonnen met medicatie te nemen
Verder was de stagedag vergelijkbaar met de vorige observatiedagen.
Ik heb vandaag wel kennis gemaakt met het andere derde leerjaar. Dit was hoe de leerkracht mij voorstelde: (denk wel in het Italiaans he)
Dit is Katrine, jullie hebben haar vorige week hier al op school gezien, toen ze een kijkje nam in klas 3b. Vandaag komt ze bij ons eens kijken. Maar pas op, want Katrine had vorige week gigantisch veel hoofdpijn toen ze naar huis ging, omdat jullie, Italiaanse kinderen, gigantisch veel lawaai maken. Ze zal jullie dan ook vandaag eens zeggen hoe de Belgische kinderen zich gedragen in de klas, en hoe jullie je beter moeten gedragen!
OEPS! Van een fout begin gesproken! Aanvankelijk zag ik een superenthousiaste klas voor mij, nadien zag ik eerder angstige blikken
Ik gaf dus vandaag in beide klassen (onder lichte dwang van mijn mentoren) een presentatie (Jaja, meneer Kraeye, met powerpoint! Dat hadden ze hier nog niet gezien precies!) over hoe het eraan toegaat in Belgische klassen
De manier waarop ik onze Belgische kinderen voorstelde was wel (weeral onder lichte dwang) lichtjes (lees: zwaar) overdreven. Onze kinderen lijken lieve engeltjes, die nooit babbelen terwijl de leerkracht praat, steeds hun vinger opsteken en rustig wachten wanneer ze iets willen zeggen en steeds mooi op hun plaats blijven zitten zonder met de buurjongen/ -meisje te praten
Ach ja, het hielp, dat was het voornaamste. Of toch bij mijn (hoofd)mentor.
De les verliep zeer rustig, en iedereen was tevreden
Hmm, in de namiddag was het een ander paar mouwen De lerares bij wie ik de presentatie gaf, was de roepjuf waarover ik het in een vorig bericht al had.
De kinderen waren geboeid door de presentatie en ze waren kalm en aandachtig.
Tot maestra Donata begon aan haar les. Doordat ze zelf roept, worden de kinderen ook onrustiger. En dan deed ze het volgende:
Er waren enkele kinderen die heel rustig aan hun bank zaten te luisteren, met de armen gekruist en de hand in de lucht wanneer ze iets wilden zeggen. En er waren er ook die de presentatie alweer vergeten waren en luidop riepen wat ze te zeggen hadden. En ja hoor, la Maestra ging in op de antwoorden van de roepers en liet de brave kinderen minder aan het woord. Althans, zo leek het toch voor mij.
Ik zag dan ook dat sommige kinderen het opgaven om rustig te wachten tot ze het woord kregen
Verder heb ik vandaag veel gebabbeld met Maestra Erminia, mijn hoofdmentor. Ze vroeg mijn mening over de kinderen, en over zichzelf en haar collegas.
Dit was een moeilijke vraag!
Ik heb geantwoord dat het er in België meestal wel iets rustiger aan toe gaat in de klas, maar dat dat misschien ook aan het temperament van Italianen in het algemeen ligt Soms lopen we hier op straat en denken we dat mensen ruzie hebben, terwijl ze gewoon een (luid) geanimeerd gesprek voeren met elkaar over het weer ofzo
Ik vertelde haar ook dat ik een goede indruk heb van haar en haar collegas, en dat ik hoop veel van haar te kunnen leren. (En wat Erminia betreft, meen ik dat wel, eigenlijk valt er maar 1 leerkracht een beetje tegen)
En toen vroeg ze mij of ik verschillen tussen de leerkrachten zag. (Ai,nog moeilijker!)
Ik vertelde dat ik gemerkt had dat de kinderen soms rustiger/onrustiger zijn naargelang welke leerkracht voor hen staat. Zonder namen te noemen natuurlijk.
Maar toen zei ze me dat zij en haar collegas vinden dat Maestra Donata een beetje teveel roept, en ze vroeg of ik dat ook vond.
Ik heb heel subtiel mijn eerste antwoord nog eens herhaald en dan stilletjes van onderwerp veranderd.
Verder vroeg Erminia nog raad aan mij over hoe ze een beloningssysteem kan uitwerken. Ik weet dat we in onze opleiding gezien hebben dat een beloningssysteem niet altijd zoveel voordelen heeft, maar in deze situatie zie ik er echt wel het nuttige van in. Morgen gaan we samen eens brainstormen, en ik denk dat we zo wel een goed systeem kunnen uitwerken
Verder wil ik hier ook de 2-kleurige WC-rolletjes introduceren in de klas (Voor de niet-kenners: de leerlingen plaatsen een WC-rolletje op hun bank. De ene helft is rood geschilderd, de andere helft groen. Normaliter staat het rolletje met de groene kant omhoog. Wanneer de leerlingen oefeningen maken en ze hebben hulp nodig van de leerkracht, dan draaien ze het rolletje om zodat het met de rode kant omhoog staat.)
Muzische tussendoortjes staan deze week nog niet op het programma (of toch niet de eerste dagen). Ik wil ook niet overkomen als iemand die het allemaal beter weet, ik ben tenslotte maar een stagiaire he. Al moet ik zeggen dat ze ons hier heel graag zien komen. Ze zeggen regelmatig dat ze blij zijn dat we bij hen op stage zijn, omdat zij ook van ons kunnen leren, zoals wij van hen
Bon, ik ga eens moeten leren om kortere blogberichten te typen, want anders gaat er in de toekomst niemand meer zijn die zin heeft om zich door de eindeloos lange teksten te worstelen
Bij deze: HO FINITO!
A la prossima volta! Ciao,
Katrine
09-02-2009 om 22:10
geschreven door Thibaut Cromphaut - Katrien De Jonghe
Het begrip lazy sunday is bij ons niet van toepassing in tegenstelling tot luiezaterdag dan toch.
De hele voormiddag geslapen en geluierd.
In de namiddag dan toch actie, naar de goedkope grootwinkel van Aosta. (erg groot en echt alles is er aanwezig).
We moesten hiervoor wel de bus nemen tot aan het station en van daar 15 min stappen naar de winkel.
We namen ook voor de terugweg de « Navette Verde », die ons na een kleine omweg veilig en wel thuis heeft afgezet.
We waagden ons dan maar aan onze eerste wasbeurt.
Na een aantal kleine hindernissen (zoals het opendraaien van het kraantje voor het water) ging het wassen als vanzelf.
Zondag 08/02/2009
Vandaag onmiddellijk weer wat gewassen. De wasmachine ! lijkt ! ons favoriete tijdverdrijf te zullen worden. Na de cordon bleus (professioneel door Katrien gebakken) te hebben opgepeuzeld besloten we van de zonnige dag te gaan genieten.
We gingen eens gaan shoppen dat is natuurlijk buiten de Italiaanse variant van de siësta gerekend, deze duurt namelijk tot 3u.
Dan maar wat cultuur opsnuiven: eerst bezochten we het Romeins theater dan de Kathedraal en om cultureel af te sluiten nog het kerkje van Santa Croce.
Om dan ook culinair onze namiddag te beëindigen, konden we genieten van een echt Italiaans ijsje.
Heerlijk !
We hebben hiervan onvoldoende bewijsmateriaal doordat de batterijen van de digitale camera niet waren opgeladen en het analoge fototoestel zich heel goed in een schuif had verstopt.
We zullen voor jullie zeker nog eens een ijsje gaan eten, het zou toch niet kunnen dat wij jullie niet zouden laten meegenieten van het artisanale Italiaanse ijs.
Katrien en Thibaut
08-02-2009 om 20:29
geschreven door Thibaut Cromphaut - Katrien De Jonghe
We hebben hier al t een en t ander meegemaakt tijdens onze eerste observatiedagen
Het hele lesgebeuren is hier totaal anders dan bij ons, voor de liefhebbers volgt hier een uitgeschreven verslag van mijn (= Katrien) eerste volledige dag in de klas.
Voor medestudenten deze waarschuwing: begin er niet aan om alle pedagogische blunders te tellen, het zijn er te veel J
Ik moest mij soms inhouden om niet in de lach te schieten, t was bij momenten hilarisch!
Voor de niet-geïnteresseerden: jullie mogen NU stoppen met lezen J
Donderdag 05 februari 2009
08.15 De bel gaat. De schoolpoort gaat open en de kinderen stormen naar binnen en spurten onmiddellijk naar hun klas. In de gang trekken ze eerst wel nog hun jas en schoenen uit, en pantoffels en blauw schortje aan. (Zie fotos)
08.20 De bel gaat voor de 2e keer. De kinderen maken ondertussen hun boekentas leeg.
08.25 De leerkracht komt binnen en schrijft de datum op bord. De aanwezigheden worden opgenomen.
08.30 De les Frans begint met een dictee. Wanneer de kinderen klaar zijn, haalt de leerkracht de schriften op en vertelt ze de kinderen dat ik met hun Les Marmites de Dame Coca ga aanvullen.
OEPS, hier valt iemand uit de Italiaanse lucht
Het blijkt om tekeningen van kookpotten te gaan, met daarin telkens een andere Franse klank. Ik moet met de kinderen de kookpotten en en ou aanvullen.
Oef, het lukt!
De kinderen schrijven de woorden over in hun schrift, die ondertussen verbeterd is door de leerkracht
09.10 09.15 Een andere leerkracht komt even een babbeltje doen De kinderen worden onrustig en beginnen rond te lopen.
09.55 De kinderen schrijven in hun agenda wat ze als huiswerk moeten doen. Bij sommige kinderen gaat het niet snel genoeg, ze laat 5 kinderen hun agenda bij mij brengen, zodat ik ze kan schrijven terwijl zij verder gaat met haar les
10.00 De bel voor de pauze gaat, maar de les gaat nog 5 minuten gewoon verder. De kinderen spelen hier niet buiten, maar in de gangen en de klassen. Gevolg: ongelofelijk veel chaos en decibels!!!
10.25 De pauze is voorbij. De kinderen gaan weer naar de klas en wachten op de volgende leerkracht. (Die pas tien minuten later arriveert.)
Aardrijkskunde. (Wordt in het Italiaans gegeven.)
Het verhaal van de aarde.
De kinderen krijgen een tekst die ze in hun schrift kleven: Le ere geologiche. De leerlingen lezen hardop de tekst en duiden per era in kleur de sleutelwoorden aan. De tekst gaat over:
-Archeozoica
-Paleozoica =
o600 500 Cambriano
o500 440 Ordoviciano
o440 394 Siluriana
o395 345 Devoniano
o345 280 Carbonifero
o280 230 Permiano
Ondertussen: Nog een andere leerkracht komt binnen en installeert zich in het midden van de klas aan een bankje van een zieke leerling. Ze neemt een stapel schriften uit haar tas en begint aan haar verbeterwerk
De les gaat verder:
-Mesozoica =
o230 190 Triassico
o190 135 Giurassico
o135 65 Cretacico
-Cenozoica =
o65 2 Terziario
o2 oggi Quaternario
!!!!!! IS DIT NIET ONGELOFELIJK MOEILIJKE LEERSTOF VOOR 8-JARIGEN ?!
!!!!!! IK HEB HOOFDPIJN, DEZE LEERKRACHT HEEFT EEN VERSCHRIKKELIJKE STEM EN ZE PRODUCEERT TE VEEL DECIBELS!!!!!
11.55 De les is afgerond. Hoewel het pas binnen 20 minuten belt, wordt er niets meer gedaan. De leerkracht doet verbeterwerk. Tot het om kwart na 12 eindelijk belt!
14.00 Einde van de middagpauze. Wiskunde zou moeten beginnen.
14.10 De leerkracht wiskunde komt binnen, de les begint.
OEPS! Er zijn nog geen kopies, de les kan wel nog even wachten
Gisteren was de les wiskunde in het Frans, vandaag gaan we verder op dezelfde les in het Italiaans Logisch, toch?
14.30 De leerlingen maken oefeningen, de lerares verdwijnt uit de klas.
10 minuutjes later is ze er weer. Ze maakt zich een beetje boos wanneer ze merkt dat de kinderen niet echt verder gewerkt hebben
Deze les duurt de hele namiddag. Het laatste halfuur schrijven de kinderen een hele uitleg over van het bord, over totaalprijs eenheidsprijs. Dit is de les die volgende keer aan bod komt. Er wordt nog niets uitgelegd, enkel overgeschreven
16.30 EINDELIJK, DE BEL! J
Jaja, t is niet meteen zoals bij ons in België. We merken hier dat onze Artevelde-opleiding zn vruchten afwerpt. De leerkracht in ons wil ingrijpen!
We zouden graag wat meer differentiatie zien in de klas, de kinderen meer betrekken bij de les, muzische tussendoortjes organiseren, De lectoren zullen dit graag lezen!
Prettig weekend aan iedereen!
Katrien en Thibaut.
06-02-2009 om 20:10
geschreven door Thibaut Cromphaut - Katrien De Jonghe
Ik zoek de oorzaak van het spechtachtig geluid, het blijkt onvindbaar, zelfs op het balkon.
Terwijl ik daar zo sta, merk ik dat ik sterker straal dan de zon in Aosta, die schuilt nog achter grijze wolken, ik geloof dat de zon nog enkel de druppels (tok, tok, tok) heeft gehoord.
Geen probleem, ik begin aan mijn Italiaanse koffie, klein maar behoorlijk fijn.
De dikke sneden brood smaken hemels met NUTELLA.
Ik maak mijn toekomstig middagmaal zonder boter met Italiaanse ham, uitjes en tomaat.
Een jongedame vergezelt me aan de ontbijttafel.
Een eerste Chinese blik zorgt voor een korte lachbui.
Blijkbaar hebben de Italiaanse weergoden dit gehoord, als antwoord: regenbuien.
Ik laat dit niet onbeantwoord en ga naar de badkamer voor een kattenwasje (ik wil de weergoden ook niet teveel uitdagen).
En hop op weg naar scuola.
Buongiorno, ciao, bonjour Ja, inderdaad een goede morgen, ciao!
Tok
Rinkel Twinkel
Tsjingle, tsjangle, tsjong
Niet aan het koken
Wakker
Thibaut en Katrien
06-02-2009 om 19:41
geschreven door Thibaut Cromphaut - Katrien De Jonghe
We hebben zonet (lees: gisteren) de site van Artevelde gecheckt, en ja hoor, we zijn geslaagd!!!!!
(Murphy wou ons gisteren niet lang genoeg met het internet verbinden )
We kunnen dus zonder zorgen genieten van ons verdere verblijf hier... Vandaag (lees: gisteren) hebben we kennis gemaakt met onze stageschool en onze klas. Onze eerste indruk: regelrechte Italiaanse chaos! We werden hartelijk ontvangen, de leerkrachten zien ons hier graag komen! Ze zijn ervan overtuigd dat ze veel van ons kunnen leren, en dat denken wij ook Maar natuurlijk zullen we ook van hen veel leren...
Voor meer nieuws en fotos verwijzen we naar ons eerstvolgende bericht; wij gaan hier een glaasje prosecco drinken om het goede nieuws te vieren!
Ciao tutti!
Xxx
05-02-2009 om 18:50
geschreven door Thibaut Cromphaut - Katrien De Jonghe
We kunnen de foto's niet deftig op deze site zetten, dus hebben we een online webalbum aangemaakt, daar kan je alle foto's mooi bekijken. We houden ons ondertussen bezig met onderschriften bij de foto's te plaatsen, zodat je weet wat er op de foto eigenlijk te zien valt...
