O en O. Orde en Organisatie.

Afruimen is een kunst en een kunde die volgens bepaalde regels moet verlopen. Messen met de kop naar beneden om kwetsuren te vermijden. Lepeltjes worden dan weer met het kopje naar boven in het bestekbakje gesorteerd. Zo komt alles proper en net uit de afwasmachine. Functioneel stapelen! Er is niets mooier dan een ordentelijke gestapelde afruimkar. Voer voor licht autistisch gedrag.

'Valt dat een beetje mee?' vraagt Arnold die in zeven haasten van de trein stapt. Hij doet zijn beklag over het feit dat hij zolang onderweg was. Zoveel kostbare tijd verloren!

'Ja hoor! Het zet bepaalde zaken terug in het juiste perspectief', zeg ik een beetje vermanend. Het begrip tijd krijgt binnen de muren van het rusthuis een andere dimensie. Soms is het vertwijfeld wachten op die ultieme dag, maar gelukkig niet altijd. Optimisme en tristesse wisselen elkaar af. Hier en daar probeer ik een flauw grapje maar daar moet je voorzichtig mee zijn.

'Alles went, zelfs een vent', is zo'n flauwe van dertien in een dozijn, want oud worden is niet erg, maar oud zijn wel...

Voor mensen met een zee van tijd is het avondeten een welgekomen afwisseling in het slome ritme van de dag. Als ik een paar tellen te laat met de koffie kom moet ik horen dat een droge boterham niet smaakt.

Het is een engagement. Elke dag opnieuw.

dc

'Schwalbe Durano Plus', zegt Jo met enige nadruk. 'Daar moet je mee rijden! Ze zijn iets duurder maar veel duurzamer'. Zoals steeds geloof is hem, zo goed als blindelings. Tussen de renner en zijn mecanicien moet er een blind vertrouwen zijn. Hij checkt al mijn banden regelmatig, want in de Polders of ergens anders in het hol van Pluto wil ik liever niet voor aap staan. Beter voorkomen dan genezen!

'Is het kapsalon vanavond open?', vraag ik aan mijn jongste dochter want als ik mijn bolleke 'tabula rasa' wil, moet ik een afspraak maken. Met de tondeuse glijdt ze behoedzaam over mijn hoofd. 'Achteraan is voldoende', geef ik aan. De rest waar ik aan kan, doe ik zelf wel.

Met deze bekentenis zal ik een aantal van mijn ex-klanten-kappers kwaad bloed zetten, tegen de haren in strijken, besef ik wel, maar voor de weinige plukjes die nog op mijn kop staan zullen zij mij deze inbreuk hopelijk wel vergeven.

Ik trim mijn baard, haal enkele haren uit mijn neus en vergeet ook de wenkbrauwen niet. Zo kan ik strakjes gladgeschoren in het rustoord bij al mijn vaders en moeders op bezoek.

'Je hebt gisteren weer twee pulls op het bed laten slingeren, het ontbijt niet afgeruimd en er staan zes koerswielen in de gang'!

De wetten van haar huishouden zijn streng en dienen nageleefd.

Morgen kan ik niet mee met Yves naar Landen om te fietsen en ook voor de Trappers die naar Scherpenheuvel rijden, moet ik noodgedwongen forfait geven.

'Heb je nog tijd genoeg om te fietsen?', vraagt Anja.

Toch wel, maar nu ik terug een agenda heb, moet ik alles een beetje beter inplannen.

Volgende week ben ik vrij en voor het Hemelvaartweekend heb ik een speciaal evenement gepland. Dan rij ik met de 'Ardennen-trappers' van Belsele naar Rochefort op donderdag. Een rit ter plaatse met flink wat hoogtemeters op vrijdag en de weg terug op zaterdag.

'Rij je dan ook met de Trappers op zondag?' wil mijn vrouw weten.

Op dit moment zijn mijn ogen wel iets groter dan mijn buik...

F.F.

...wordt vervolgd...

Zjef Vanuytsel - Zal je dan nog voor me zorgen

The Beatles - When I'm 64