Druk oponderstaande knop om een berichtje achter te laten in mijn gastenboek
Reis 2020. Wegens corona-beperkingen NIET naar Berlijn!
04-09-2020
Dag 86 â Vrijdag 04-09-2020 â YH Diksmuide
Deze morgen was het zonnig met witte wolken maar vannacht
heeft het blijkbaar toch wat geregend gezien de boot vol dikke druppels
lag. We besloten na het ontbijt onze dagelijkse fietstocht te maken. Het werd er weer eentje van 32 km die ons van Diksmuide via Esen, Zarren, Werken,
Bovenkerke en Vladslo terug naar Diksmuide voerde via de nrs
75.1.59.92.61.9.2.41.40.39.63.83.82.22.93.62.12.28.57.69.6 en terug naar
75. We rijden nu al een paar dagen langs
grote akkers met allerhande gewassen.
Het lijkt hier wel de groenteschuur van Vlaanderen. We zagen buiten veel aardappel- en
maisvelden, witte en groene en knolseldervelden, wortelen, spinazie,
schorseneren, bieslook, perterselie, bonen, uien en heel veel verschillende
kolenvelden en zelfs een palmbomenplantage.
De palmbomenplantage en zeer veel groentevelden. Die twee
hebben hun plaatsje ook gevonden.
Op de aardappelvelden die nu volop gerooid worden liggen
op sommige plaatsen nog veel aardappelen die bij het overladen van de
rooimachine naar de vrachtwagens langs de machine gevallen zijn en die blijven
liggen zijn en na-geoogst mogen worden. Dikwijls zijn dat de kleine exemplaren
maar vandaag waren het frietpatatten! Zodoende eten we al enkele dagen lekker
verse polderaardappelen. We waren al
vroeg in de namiddag terug aan boord en hebben er voor de rest maar een
rustdagje in het zonnetje van gemaakt.
We zijn vanmorgen als eerste vertrokken richting
Diksmuide. We gingen niet wachten tot de huurboot en/of de twee Engelsen voor
ons zouden hangen alhoewel die waarschijnlijk toch harder zouden gaan varen dan
wij. Net na het vertrek hadden we gebeld voor bediening van de Knokkebrug rond
10:00 uur. Na een klein uurtje
arriveerden we aan de brug die al van toen we er ver voor waren open gezet
werd. We zijn vandaag waarschijnlijk de
eerste boot die hier passeerde want de laag eendenkroos die net voor de brug
één grote compacte massa bleek te zijn was nog onaangeroerd. Ook voorbij de
brug was het zo ver als je kon kijken een groene vlakte op het water. Iets voor Diksmuide werd de laag door de wind
naar linker oever van de IJzer geblazen en kon je aan stuurboordwal er langs
varen.
Nog steeds dikke pap maar toch nog waterplezier.
Aan het dokje van de grondopslag net stroomopwaarts
Diksmuide zagen we twee Watertrucks aan de laadplaats liggen. Vermoedelijk gaan
die straks weer richting Oostende varen.
We legden na overleg met de havenmeester aan de lange kade
van YH Diksmuide aan, het is hier iets rustiger in verband met hetgeluid van het verkeer over de brug in het
centrum.Na het aanleggen het
havenkantoor bezocht terwijl Annie naar de winkel vertrok.
We hebben vandaag geen fietsrit gemaakt en hebben wat
geluierd.
Dag 85 â Woensdag 02-09-2020 â Steiger Fintele
Het is hier rustig liggen.
Deze morgen wakker geworden van de watervogels op en langs de
IJzer. Na het ontbijt zijn we de auto
gaan verzetten naar Pervijze, die kan daar een paar dagen blijven staan tot we
terug in Nieuwpoort zijn. Op de terugweg
hebben we een fietstocht van 24 km gemaakt van Perwijze langs Avekapelle, Oostkerke en Lampernisse terug naar Fintele.
Nrs 35.61.28.18.17.33.93.70.46.23.24.22.30.55 en 59. In Pervijze
staat een observatietoren uit WO I. Deze staat niet ver
van de voor het toenmalige front belangrijke spoorlijn
Diksmuide-Nieuwpoort.Hij is gebouwd op
de restanten van de half afgebroken pastorij naast de afgebroken kerk en werd
gebruikt om vijandelijke troepenbewegingen te observeren.In WO II werd hij door de Duitsers terug in
gebruik genomen en die hebben er bovenop nog en een mitrailleursnest op
gebouwd.De toren is in de loop der
jaren helemaal scheef gezakt. De route loopt gedeeltelijk over smalle verharde
paadjes die de streek doorkruisen en die de laatste jaren werden opgemaakt en
in het fietsroutenetwerk werden ingepast. In Lo, het grootste dorp in de
omgeving vind je twee bakkers, enkele bankkantoren, een slager, een
kruidenierswinkeltje en enkele cafes met terrassen.
De observatietoren in Pervijze. Een gewezen café in
Lampernisse.De Sixtusabdij in
Westvleteren.
Er zijn vanmiddag 5 boten van de Lovaart gekomen, één
huurboot, de River Boy uit Brugge en twee Engelsen die aan de steiger aan de andere
kant van de IJzer zijn gaan liggen. Het ligt hier nu helemaal vol.
Gezien het mooie weer en het nog vroege uur zijn we
namiddag terug gaan fietsen. Aanvankelijk zouden we een rit van 24 km gaan
maken via de nrs 59.60.61.72.12.84.2.6.96.92.70.69.4.60 en terug naar 59 die
ons van Fintele door Vleteren en Oostvleteren zou voeren maar onderweg kwamen
we al vroeg de wegwijzer naar de Sixtusabdij van Westvleren tegen en we
besloten daar ook eens te gaan kijken.We hebben de route hiervoor onderbroken en ze nadien, een beetje
aangepast, terug opgepakt.
De abdij zelf was gesloten maar het bezoekerscentrum met
het café en de shop werd druk bezocht. Volgens de internetsite is de
eerstvolgende afhaaldag voor het gekende bier pas 14/09/20 maar in de shop
konden er ook geschenkverpakkingen sixpacs aangeschaft worden en daar was het
wel druk.Het café heeft ook een groot
terras en dat zat goed vol.Binnen was
het rustiger en wij zijn daar maar gaan zitten om er eentje te consumeren.Je kon er kiezen tussen een blonde, een
donkere van 8° en van 12°.
Het marktplein van Lo, het museum Destropere, het
stadhuis, en een windmolen voor het oppompen van het polderwater van een laag
gelegen gracht in de hoger gelegen vaart.
Wij hebben gekozen voor eentje van 8° en dat bleek
achteraf gezien niet de verkeerde keuze gezien wij de uitwerking ervan niet
lang daarna konden ervaren. (Wij zijn ook geen echte trappistdrinkers hé) Ik had nog nooit een Westvleteren gedronken en
ik vond hem niet eens zo lekker. Wat mij betreft is de score die sommige aan
het bier geven zwaar overroepen.Ikzelf
zou nooit de moeite doen om naar hier te komen rijden om een bakje te
bemachtigen. Vandaag waren er wel veel fietsers op pad, het is dan ook fijn fietsweer,
zonnig een lichte bries.
Uiteindelijk werd de rit met het ommetje langs de abdij
een beetje langer dan voorzien en hadden we op het einde van de dag (samen met
de rit van voormiddag) 58 km afgelegd.
Het is hier een rustig plaatsje om te overnachten. De pomp is blijven draaien maar het geluid
viel uiteindelijk mee nu we de patrijspoort aan die kant hebben gesloten en de
dakvenster dicht is. Het is niet meer zo
warm dus moet niet alles blijven open staan. We werden vanmorgen wakker van een
fietser die zo nodig natuurlijk net naast onze boot moest stoppen en daar een
telefoongesprek van een kwartier voerde.
Het was een Duitser dus je kan wel raden hoe luid dat gesprek ging. Het bleef maar duren en we zijn dan maar
opgestaan. Ik wordt wel liever wakker
van de vogeltjes die fluiten!
Aan de steiger in Fintele. Sluis Fintele. Brouwerij in
Roesbrugge met de oude Malterie.
Na het ontbijt de sluisbediening opgebeld met de vraag of
we te 09:00 uur konden vertrekken. Stipt
09:00 uur was de sluis klaar en konden we binnen varen. Het was dezelfde dienstdoende persoon als die
van vrijdag toen we naar Ieper voeren.
Nog een stuk van de Malterie. Een maquette van een van de gebouwen van de
Mobiel Ziekenhuis van WO I in Beveren aan de IJzer. De windmolen van Beveren
aan de IJzer.
Na een kwartier waren we uit de sluis en gingen we weer door
de dikke laag eendenkroos dat nu voorbij de sluis ligt. Een uur later
arriveerden we terug op de IJzer. Daar
gingen we over bakboord richting Fintele.
De IJzer wordt hier smaller maar de diepgang is meestal toch nog 2
meter. Verder dan Fintele kunnen wij
niet met onze boot, de maximum lengte is daar beperkt tot 12 meter.
Onderweg naar Fintele kruisten we een nog sloep. Aan de steiger in Fintele lag de
Nestor uit Nieuwpoort die enkele dagen terug in Ieper lag. Zo kom je steeds wel
dezelfde boten tegen op bepaalde trajecten.
De oude paardenkrachten zijn op rust terwijl de nieuwe
machines het werk overnemen. De Westpoort in Lo.
Net voorbij sluis Fintele, richting Roesbrugge ligt sedert
enkele jaren een nieuw aanlegsteigertje waar nu een boot uit Gent lag die even
na onze aankomst vertrok.
Nadat we een half uurtje vast lagen arriveerden nog de
Aster en de Vaarhuis uit Diksmuide die de Lovaart opgingen maar een tijdje
hebben moeten wachten op bediening van de sluis.
Wij hebben namiddag een fietstocht van 36 km gemaakt van
Fintele een stuk langs de IJzer stroomopwaarts tot in Vleteren, daarna langs
Eversamhoeve, Stavele, Roesbrugge-Haringe, hier terug naar de andere IJzeroever
naar Beveren aan de IJzer, Pollinkhove, Lo, en zo langs de Lovaart terug naar
Fintele.
Het heeft vannacht niet veel meer geregend en het water is
terug op zijn normale peil gezakt. Het
spuien aan de sluis zal nu wel voorbij zijn hoop ik zodat we straks terug kunnen
vertrekken. Na het ontbijt de watervoorraad terug aangevuld want met vier man
aan boord de voorbije week zijn de beide tanks van 250 liter toch bijna leeg.
Daarna de toegangskaart voor het havenkantoor terug
ingeleverd. De huurboot die het weekend naast ons gelegen had is vanmorgen ook
vertrokken en als wij straks weg zijn, zijn alle passanten hier weg.
Bij het vertrek nog steeds een dikke laag eendenkroos. Bij
sluis Boezinge-Sas.
Toen we na enkele km sluis Boezinge-Dorp opriepen vernamen
we dat de sluismeester aan de Knokkebrug was om die te bedienen en dat ze zo
vlug mogelijk naar hier zou komen.
Uiteindelijk hebben we voor de sluis maar 5 minuten moeten wachten. Te 11:30 uur arriveerden we aan S
Boezinge-Sas waar een steigertje ligt waar je 72 Hr mag blijven liggen. We hebben aangelegd. Het is een mooi plaatsje
maar met een nadeel: er draait hier aan de andere kant een pomp om zuurstof in
het water te brengen en deze maakt een beetje een irritant geluid. Hopelijk
blijft die vannacht niet draaien.
Het oude station van Westrosebeke langs een afgeschafte
spoorlijn . Het Welsh-gedenkteken aan Pilkem Ridge, plaats van waar de Welshmen
vertrokken naar de slag om Passendaele.
Namiddag maakten we een fietstocht van 32 km via de nrs
75.20.54.53.60.50.83.62.22.23.64.24.25 en terug naar 75 welke ons langs
Bikschote, Houthulst, Stadenrede, Vijfwegen, Poelkapelle, Langemark en Pilkem
en zo terug naar Boezinge voerde.
Voormiddag heeft het de hele tijd hard geregend. Tegen
10:00 uur stond het water hier 30 cm hoger!
Pas rond 14:30 uur stopte het met regenen en klaarde het een beetje op. De
drie huurboten met Duitsers zijn rond de middag ook vertrokken. Volgens de
gegevens op Buienradar.be zou het namiddag droog blijven tot tegen 18:00
uur. We besloten het erop te wagen om
toch te gaan fietsen. Het werd een ritje
van 27 km van Fintele waar we de auto gingen zetten tot terug in Ieper.
Hier
wordt de IJzer maar smal. Solferino Farm Cemetery. Spuien
aan de sluis Boezinge-Dorp.
Niet rechtstreeks gereden natuurlijk maar eerst langs een
mooi pad langs de oever van de IJzer en daarna langs mooie landbouwwegen
kriskras door de IJzervallei. Toen we
bijna in Boezinge waren begon het een beetje te regenen maar dat duurde
gelukkig niet lang en we konden net schuilen in een losstaande werfkeet langs
de weg. De streek ligt hier bezaaid met oorlogs-kerkhoven en we zijn er op deze
rit natuurlijk weer enkele gepasseerd. Toen we langs sluis Boezinge Dorp
passeerden zagen we dat er een grote hoeveelheid water gespuid werd. Het water kolkte voor de sluisdeuren en iets
verderop loosden twee betonnen pijpen van 80 cm twee dikke stralen. Het peil in
het bovenpand zal vandaag nog gestegen zijn denk ik. Savonds hebben we nog
eens de TV opgezet.
Savonds op de terugweg naar Ieper zijn we nog langs gereden
bij tante Mariette en nonkel Cyriel in Ittre om een doos Nederlandstalige
weekbladen van Libelle die Annie bewaard had voor haar af te zetten. Het was
maar enkele kilometers omrijden en het was al een hele tijd geleden dat we daar
nog langs geweest waren. We arriveerden
te 21:50 uur terug aan de boot.
Te 09:00 uur vertrokken naar Boortmeerbeek om Kara af te
zetten en onderweg in Leopoldsburg gestopt aan het wassalon om het wasgoed in
de machines te stoppen. Te 11:30 uur waren we thuis. Rho werd opgehaald door
Kris en terwijl Annie namiddag op bezoek ging bij Bomma heb ik de ongewenste
begroeiing op inrit nog eens onder handen genomen. Savonds
nog op bezoek geweest bij Rudy en Julienne die ondertussen ook terug
thuis waren van hun reis naar hun dochter Nele die in Zweden woont.
Goede plek om te overnachten, deze nacht geen lawaai
gehoord. Deze morgen te 07:00 uur
begonnen ze wel te werken aan het bedrijf aan de overkant maar dat viel nogal
mee. Na het ontbijt moesten we eerst
door sluis Boezinge-Dorp en daarna was het maar 5 km tot in Ieper. De bediening
van de sluis was weer tip top en tien minuten na het invaren waren we boven en
konden we verder. Voor de sluis lag weer een immense plak eendenkroos verzameld
waar we een smal spoor in ploegden terwijl we er door gingen. Gelukkig het ik vorig jaar een kleine filter
geplaatst op de aanzuigopening voor het koelwater.
De lakenhalle, fontein op het plein voor de lakenhalle.
Tot op heden (hout vasthouden!) hebben we nog geen enkele
maal problemen gehad met wier of eendenkroos dat nu niet meer tot in de
binnenfilter geraakt. Bij VVW Ieper was het stilletjes.Volgens de havenmeester was het dit jaar heel
rustig en waren er geen buitenlandse boten geweest. Met de huurboten kwamen er
wel wat buitenlanders maar dat was ook maar stilletjes. In de haven liggen
enkele grote boten waar onder een Australiër, een Canadees en twee Engelse. Van
deze vier boten was dit jaar wegens coronabeperkingen hier of in hun land nog
niemand tot hier geraakt. Zielig als je boot hier ligt en je er niet kan
geraken.We gaan hier blijven liggen tot
maandag. Morgen gaan we de dames terug naar huis brengen en gaan we Bomma
bezoeken in het rusthuis.Dit bezoek
hadden we vorige week al moeten reserveren gezien het bezoek daar nog altijd
beperkt is tot één persoon/1x/week.
De Menenpoort. Even kijken of we hier binnenin ook iets
zien. Zicht op de haven VVW Ieperlee.
Namiddag hebben we een wandeling door Ieper gemaakt met
een bezoek aan de Menenpoort. We wilden
deze avond naar de herdenkingsceremonie gaan maar er mogen maar 200 mensen komen
terwijl het er in normale tijden iedere avond een 1000 tot 1500 zijn. Op de
grond zijn elke 1,5 meter voetstappen aangebracht en daar mag telkens één
persoon staan dus als wij met zn vieren gaan moeten we, zelfs de kinderen,
zover van mekaar staan dus das niet echt gezellig. Rho en Kara waren wel onder de indruk van het
aantal namen van gesneuvelden die overal op alle muren aangebracht zijn. Ze hebben zelfs een tijdje gezocht of er
iemand bij stond met dezelfde familienaam maar hebben niemand gevonden. Als je de namen op alle muren wil gaan
controleren heb je ook wel een tijdje nodig. Savonds nog een tekenfilm opgezet
terwijl wij rummicub gespeeld hebben en rond 22:00 uur de kooi opgezocht.
Deze nacht heeft het hevig gestormd. (Volgens Annie want
ik heb niets gehoord !) En deze morgen rond 07:00 uur is het terug beginnen
regenen maar dat duurde gelukkig niet te lang.
Tegen dat we klaar waren met het ontbijt was het droog maar nog steeds
zeer winderig. Ik heb even getwijfeld of
we met die wind wel zouden gaan vertrekken maar we hebben de knoop doorgehakt
en zijn om 09:30 uur toch maar vertrokken.
Rond 10:30 uur arriveerden we aan de Knokke-brug. Van ver zag ik dat er een huurboot voor de
brug lag te laveren maar de brug werd niet geopend.
Waterpret op de IJzer. Een mooi optrekje langs het water.
Dikke erwtensoep om te varen. Het gedenkteken aan de gebroeders Van Raemdonk uit
Temse die beiden als vrijwilliger streden en hier sneuvelden.
Misschien waaide het te hard en de brug bleef dicht tot
wij er 500 meter vandaan waren.Wanneer
wij opriepen kregen we geen antwoord en toen hebben we toch maar gevraagd of ze
op ons wilden wachten.Dit bleek
uiteindelijk wel het geval te zijn en wij konden nog door de brug.Vlak na de brug draaiden we over bakboord het
kanaal Ieper-IJzer op. Vanaf hier lag het kanaal op sommige plaatsen volledig
dicht met een dikke laag eendenkroos.Ik
hoop dat we na enkele kilometer niet moeten stoppen om de filter te
reinigen.Af en toe hoorden we dat we op
de bodem iets raakten en bij controle van de dieptemeter bleek dat deze tussen
1,4 en 2,5 meter heen en weer aangaf.Er
lagen ook veel omgewaaide bomen in het kanaal, vermoedelijk slachtoffers van de
voorbije nacht.
Het gemeentehuis, de mooie torenspits, brouwerij SAS en
het oude stationnetje van Boezinge.
Te 11:45 uur arriveerden we aan sluis Boezinge-Sas maar
kregen geen gehoor op onze oproep om te versassen. Een poging met de telefoon
bracht meer aarde aan de dijk en we vernamen dat de bedienaars van de ander
sluis moesten komen. Na een vijftal minuten kwamen die eraan en werd de sluis
opengezet. Er zou geen beroepsvaart meer in dit kanaal komen, en dat zou de
reden zijn dat het hier aan het verzanden was. Dus binnen enkele jaren is het
hier ook gedaan met varen voor ons.
Na het verlaten van de sluis was het nog een viertal km
tot aan sluis Boezinge-Dorp, maar daar gaan we vandaag niet door, we blijven
aan een steigertje voor de sluis liggen.Hier mag je 72 uur blijven liggen.Het steigertje ligt ook tussen hoge oevers dus hebben we hier ook geen
last van de wind.
Na het middageten ben ik met de fiets terug de auto gaan
ophalen terwijl Annie een gelaatsbehandeling kreeg van Rho & Kara waardoor
ze er weer 20 jaar jonger uitziet.
Deze morgen weer wakker geworden met regen. Het ziet er grijs en grauw uit met veel
wind. Te zien aan de zittingen van de
kuip heeft het vannacht niet geregend. We hebben dan maar weer enkele
spelletjes gespeeld met de dames en wat gelezen. Op de middag bakte Annie pannekoeken en die
gingen er vlotjes in. Namiddag zijn we naar de IJzertoren geweest.
De
IJzertoren, de Pax-poort en een zicht op Diksmuide vanop het dakterras van de
Ijzertoren.
Er waren er een paar die veel vragen hadden bij de
getoonde beelden in het museum. Daarna nog naar het Provinciaal Domein de
IJzerboomgaard geweest waar ze een tijd in de speeltuin hebben kunnen spelen.
We werden daar natuurlijk op een fikse bui getrakteerd maar Rho en Kara hadden
ondertussen onderdak gevonden in het huisje van het speeltuig terwijl wij net
in de luwte van enkele bomen op een bank onder onze paraplu hebben kunnen
schuilen. De bui duurde enkele minuten
en toen kwam de zon er alweer door en met de strakke wind was alles binnen de
kortste keren droog. Gezien het de rest
van de dag dan weer droog en dan weer nat was hebben we Rho en Kara nog wat
lees- en rekenoefeningen en een dicteetje laten maken tijdens de afwas en als
beloning hebben we een tekenfilm laten kijken.
Het heeft tegen de morgen aan wat geregend maar nu was het
droog. We vertrokken vandaag met onze twee matrozen te 10:25 uur richting
Diksmuide. Toen we net de haven verlaten hadden kwam er nog een boot achter ons
aan gevaren. Er zaten veel vissers langs de kant vandaag dus was het een beetje
uitkijken. Onderweg heeft Rho een tijdje
gevaren en dat viel best mee. Toen we
aan de Tervaetebrug arriveerden werd deze onmiddellijk voor ons bediend.
De Tervaetebrug. Bij de IJzervaarders. Enkele beelden uit
de stad Diksmuide met de Handzamevaart,
Het
stadhuis, het stadspark, de Vismarkt.
Eenmaal deze burg een stukje voorbij kruisten we nog eens
de Watertruck IX en iets verder de autonoom varende Watertruck X.Later vernam ik van de havenmeester van
Diksmuide dat deze schepen grond vervoeren van hier iets verderop naar
Oostende. Ze zouden telkens maar een 300 Ton per rit vervoeren.Ik had voordien al gemerkt dat ze maar een
diepgang van 1,5 meter hadden en zodoende maar op de helft van hun
inzinkingsmerk zaten. We kruisten onderweg ook nog een huurboot. Te 12:30 uur
arriveerden we aan YH Diksmuide bij de IJzervaarders waar we een plek helemaal
vooraan aan het havenkantoor toegewezen kregen.
Na de middag hebben we de stadswandeling gedaan en na het
avondeten zijn de dames nog gaan rollerskaten met Annie terwijl ik met de fiets
terug naar Nieuwpoort ben gereden om de auto op te halen. Onderweg een goed boom uitgezocht om te
schuilen voor een fikse bui en na 10 minuten was de bui over en kwam de zon er
alweer door. De zon voor mij en de bui achter mij gaf als resultaat een
perfecte en volledige regenboog over de polders.
Bezoek van Kim, Dirk, Kara en Hendrik en Kris, Danny,
Wietse en Rho. Rho en Kara gaan deze
week met ons mee varen. Namiddag zijn wij met zn allen naar het strand
geweest. Het was winderig maar zonnig maar af en toe schoven er wolken voor de
zon.
Zand was er natuurlijk weer genoeg en met die wind raakte
het overal in en tussenin. Echt veel volk was er niet dus was er zeker afstand
genoeg tussen de bubbels. An dit strand komen veel kite-surfers bijeen. Op
een gegeven moment telden we ze op het stuk strand dat we van onze plaats zagen
een veertig tegelijk. Enkele ervan waren serieus ver op de zee. Eenmaal is er
een van die nieuwe marine-helikopters overgevlogen die net boven de zee
noordwaarts langs de kust vloog. s Avonds zijn we in de Ark gaan eten en het
was zoals altijd weer lekker.
Deze morgen passeerde rond 09:15 uur een jacht richting
Nieuwpoort. Gezien Annie nog naar de bakker was konden we er niet samen mee
door varen. Misschien moeten we straks aan de volgende brug wel wachten omdat
die nog maar pas open geweest is. Een kwartiertje later konden we dan
vertrekken. Toen we aan de volgende brug
kwamen (Slijpebrug) en een aanvraag tot opening deden werd die onmiddellijk
bediend. In mijn vaaratlas staat dat het hier blokvaren is maar daar blijkt
althans vandaag niet het geval te zijn.
Ook de volgende brug (Rattevallebrug) werd zonder verpinken bediend en
toen we aan sluis St Joris kwamen kregen we de melding dat de sluis voor de
andere zijde open stond en er twee jachten zouden invaren en dat het dan aan
ons was. De boot die voor ons doorgevaren was lag ook voor de sluis te wachten.
Tijdens het wachten voor de sluis was het moeilijk op de plaats te stil te
blijven liggen. Er stond een strakke
wind die ons de ene keer naar stuurboord en enkele tellen later naar bakboord
blies. We moesten toch wel een
kwartiertje wachten voor de anderen uit de sluis waren en wij binnen konden.
Mooi plaatsje aan de buitenkant. Rondvaartboot op de Ijzer
aan de Uniebrug. Beeld langs de IJzer.
Eenmaal door de sluis hebben we de havenmeester van VVW
Nieuwpoort opgeroepen die ons onmiddellijk een mooi plaatsje aan de binnenzijde
van de eerste vingersteiger toewees, hielp met het aanleggen en de
elektriciteitskast klaar maakte om aan te sluiten.
Na het middageten zijn we weer de auto gaan ophalen in Leffinge
en dit via de nrs 70.10.46.1.54.21.50.84. Via het jaagpad langs de IJzer reden
we tot Mannekesvere waar we de IJzer overstaken en aan de overkant verder
reden.Vervolgens door de polders naar
Slijpe en zo verder naar Leffinge. Het ritje was 16 km lang.
Toen we terug aan de haven arriveerden was het net 16.00
uur en was het tijd om naar het havenkantoor te gaan. De havenmeester is Daniel
die we enkele jaren geleden op onze reis naar de Somme hebben leren kennen. Hij
had toen nog zelf een boot en wij hebben toen enkele malen met hun dubbel
gelegen. Op een van die dagen dag we naast mekaar lagen was hun hondje nog
tussen onze beide boten in het water gevallen maar gelukkig hebben we hem op
het droge gekregen en had hij er niets aan over gehouden.
Nu is Daniel al een drietal jaren havenmeester hier en
ondertussen heeft hij zijn boot verkocht gezien zij praktisch niet meer gingen
varen en er veel onderhoud aan begon te komen. Het was een prettig weerzien en
hij herkende ons onmiddellijk. Hij bleek ook regelmatig onze blog te lezen.
Na het water tanken hebben hebben we nog een ritje naar
Nieuwpoort-Bad gemaakt. Je moet hier ook als fietser op veel plaatsen een
mondmasker dragen en het hele stuk langs de vaargeul naar de binnenhavens is
verboden terrein voor fietsers. Het is hier niet prettig meer om te fietsen. We
zijn dan maar na een terrasje terug naar de boot gereden.
Goed geslapen hier. Deze morgen was er al wel vroeg
verkeer op de baan langs het kanaal. Deze morgen eerst een baguette gaan halen
en dan aan het ontbijt. Het was een
beetje grijs deze morgen en er stond nogal een strakke bries. Het zal niet te warm worden vandaag denk
ik. We besloten om hier vandaag nog een
dag te blijven liggen en zijn na de middag nog in de buurt gaan fietsten. Het werd weer een ritje van 35vkm van
Leffinge naar Oostende, dan over de zeedijk naar Mariakerke en Middelkere en
via Wilskerke terug naar Leffinge. We
fietsten langs de nrs 84.83.20.11.15.4.85.45.74.74.52.77.75.80.60.44.59.19 en
terug naar 84.
Het park in Oostende.
Het havendok voor de zeilboten.
Kunst op de pier.
Op de zeedijk en ter hoogte van de haven van Oostende liep
nogal wat volk rond zonder dat het er echt druk was.Op het strand was het helemaal niet druk, vrije
plaats genoeg.Er stond dan ook een
stevige bries die mooie golven produceerde die voor spektakel zorgden op de
golfbrekers.
Strakke bries die mooie golven maakt. Het bijna lage
strand van Mariakerke. Op weg naar de melkmachine.
De strakke bries zorgde er ook voor dat we het hele
traject op de zeedijk van Oostende tot iets voor Middelkerk stevig moesten
trappen om vooruit te komen.Mensen die
hun stranddeken op het strand wilden uitspreiden hadden hier heel wat last
mee.Op het stand tussen Oostende en was
er zo goed als geen kat te bespeuren.Tussen Wilskerke en Leffinge kregen we nog een opstopping te verwerken.
Gezien het bijna melktijd was stond aan een weide tegenover een boerderij een
kudde melkkoeien te wachten om over te steken. Toen we uit de bocht kwamen was
de draad net over de weg gespannen en de eerste koeien waren al aan het oversteken.
Het waren er 110 en aan het tempo dat een koe voort tjokt duurde het toch een
tijdje eer de laatste de overkant had bereikt.
Toen we terug aan de steiger kwamen lagen we er weer
alleen, de boot die net na de middag was toegekomen was terug vertrokken.
Wakker geworden van het getik van regendruppels op het
dak. Ze hadden voor vandaag 30 °
voorspeld met mogelijk af en toe een buitje maar hier is het grijs overtrokken
met constante lichte regen.
Toen wij deze morgen net gegeten hadden kwamen er uit de
richting van de Plassendalesluis een vrachtschip en een tot rondvaartboot
verbouwd vrachtschip aangevaren. Aangezien je hier een aantal bruggen in
convooi moet varen moesten we hiervan profiteren om, zonder te moeten wachten,
mee door de bruggen te kunnen.De andere
drie boten die hier vannacht lagen gingen ook net vertrekken maar dan in de
andere richting. Toen de vrachtschepen gepasseerd waren hebben wij achter hun
aangesloten.Aanvankelijk onder paraplu
maar al gauw stopte het met regenen.
Steiger en molensite te Leffinge. Kunstwerk in Zandvoorde.
Met het vrachtschip voorop werden de ophaalbruggen zodanig
bediend dat we nergens moesten wachten en na een uurtje en na de
Zandvoordebrug, de Gistelbrug en de Leffingebrug te zijn gepasseerd legden we
aan de steiger van Leffinge aan. Er lag
geen enkele boot aan de steiger en wij hebben ons helemaal vooraan zo ver
mogelijk van de brug gelegd om zo weinig mogelijk lawaai van het verkeer over
de brug te hebben. Naast het kanaal ligt
aan de overkant wel een weg waar wat verkeer over komt maar dat is over de hele
lengte van het kanaal het geval. Te
10:05 uur lagen we vast.
Na het middageten zijn we gaan fietsen. Van Leffinge via Stene, Konterdam en
Zandvoorde naar Oudenburg over de nrs
84.17.46.97.15.11.94.60.29.66. We zijn langs plaatsen gekomen waar we enkele
jaren geleden ook al langs gefietst hebben en verschillende gevaarlijke
oversteekplaatsen zijn nu weg gewerkt met bruggetjes en een tunnel. Bij ons
vertrek zijn we niet veel fietsers tegen gekomen maar tegen het einde aan, het
is ondertussen mooi warm weer geworden is het veel drukker geworden. Op het
einde van de rit hebben we de auto weer mee verder genomen naar Leffinge.
Dag 71 â Woensdag 19-08-2020 â Steiger Oudenburg
We blijven hier nog maar een dag liggen en maken vandaag
nog een fietstocht in de buurt. Het werd
er eentje van 38 km langs de nrs 62.2.38.45.35.32.64.30.34.42.48.63.68.18.88.13.58.94
en 60? We reden door het polderlandschap langs beken en vaarten, over kleine
kerkpaadjes door de velden en over de oude spoorbedding van de lijn
Torhout-Oostende. Van Oudenburg ging het via Ettelgem, Zerkegem, Bekegem, Eernegem,
Ichtegem, Moere, Gistel, Snaaskerke en terug Oudenburg. We zagen vandaag weer
meerdere oude windmolens waarvan er enkele onthoofd waren, ttz de molenkop met
de wieken was bij enkele verdwenen. Degene die nog compleet waren zagen er goed
onderhouden uit maar geen enkele ervan draaide. In Ichtegem staat het standbeeld van
de Kasseilegger. Volgens het
informatiebord op het pleintje was Ichtegem hiervoor gekend. Er waren hier verschillende families waar
meerdere leden ervan het beroep uitoefenden. Op een gegeven moment waren er hier 70
kasseileggers actief. Meerder waren tot ver in het buitenland aan het werk.
Zonsondergang. Herinnering aan het Romeins verleden van
Oudenburg. Molen en standbeeld van de Kasseileggers van Ichtegem.
Langs het fietspad over de oude spoorbedding staat in
Moere het mooi gerestaureerd stationsgebouw waar nu een restaurant in gevestigd
is. Gistel is dan weer een iets grotere plaats met enkele winkelstraten,
verschillende horecazaken met grote terrassen en molen met op het terrein een
grote horecazaak. In het oude gemeentehuis is nu de plaatselijke politiepost
gevestigd.
Voormalig stationnetje van Moere met de overweg in Gistel.
Oud gemeentehuis en molen te Gistel
Op het einde van de fietsrit moesten we nog langs de
bakker voor we terug naar de boot fietsten en later op de middag ging Annie nog
langs de plaatselijke namiddag markt.
Het is hier een rustige nacht geweest. Toen we gisteren terug kwamen van onze
fietstocht was de visser die hier zat vertrokken, vermoedelijk moeten verkassen
voor de hevige regenbui. Om 09:10 uur waren we klaar om te vertrekken. Ter hoogte van Stalhille moesten we oproepen
om de voetgangersbrug te openen wat na een minuutje na onze oproep
gebeurde. Het is een speciaal geval. Het
brugdek hangt aan beide oevers aan een soort balansarm met aan de ene kant het
brugdek en aan de andere kant een contragewicht. De beide armen draaien in het verticaal vlak
waardoor het brugdek (voor ons gezien toch) naar rechts uitzwaait en zo op
ongeveer 80° blijft staan. Vervolgens was er niets meer tot aan de
Plassendalesluis waar het kanaal Plassendale-Nieuwpoort aansluit op het kanaal
Gent-Brugge-Oostende waar we de laatste dagen op hebben gevaren. De
aanlegplaats voor de sluis was volledig bezet, dus hier konden we niet meer bij
liggen. We gaan dan maar doorvaren tot
Oudenburg. Sluis Plassendale heeft in
normale omstandigheden geen verval, enkel bij uitzonderlijke waterstanden wordt
de sluis gebruikt. Nu staat het niveau,
boven, in en voorbij de sluis gelijk.
Enkel de twee bruggen moeten geopend worden en voor de rest kan je nu
gewoon doorvaren. De sluis zelf is een
apart geval. Ze is 90 m lang en is eigenlijk een dok waar meerdere schepen
langs elkaar kunnen liggen maar de doorvaartopening is maar 6 m breed.
Voetgangersbrug Stalhille. In sluis Plassendale. Aan de
steiger Oudenburg.Er passeert hier toch
beroepsvaart.
Eenmaal door de sluis was het nog een drietal km varen tot
de steiger van Oudenburg.Toen we de
steiger in de verte zagen liggen konden we maar één boot zien liggen.Toen we echter 50 meter van de steiger waren
en net naar de steiger hadden gemaneuvreerd kwamen er nog twee boten van de
andere kant door de bocht.We kwamen
alle drie tegelijk aan de steiger aan.Wij hebben helemaal achteraan vastgemaakt en de twee van de andere kant
legden zich aanvankelijk midden in de steiger.Uiteindelijk zijn ze dan doorgeschoven tot net voor ons en is er nog
veel plaats aan de steiger.
Normaal is er hier water en elektriciteit doch het water
was tijdelijk afgesloten. Pech voor ons.
Na de middag hebben we een fietstocht van 38 km gemaakt
van de steiger naar de Plassendalebrug, langs Noordhoek naar het Paddegat, via
Stalhille, Lepelem, Vlissegem, De Haan, Vosseslag, Bredene, langs de Spuikom
terug naar de Plassendalebrug en terug naar Oudenburg.Na deze rit (66.29.27.59.33.23.28?98.78.6.56.96.5.
67.95.26.59.27.29.66) hadden we 38 km op de teller. Tussen Stalhille en
Vlissegem passeerden we de plaats waar een Wellington bommenwerper werd
neergehaald. De 6 bemanningsleden liggen begraven op de begraafplaats
Vlissegem. De kerk van Stalhille heeft een eigenaardige achtzijdige toren. En op
het einde van onze rit passeerden we aan een beruchte kroeg: De Chargebuze.
Monument
gevallen bommenwerper. Kerk Stalhille. De Spuikom in Oostende. De Chargebuze.
Na
het avondeten weer een klein rondje door Oudenburg gemaakt om te kijken wat er
zoal te zien is met het gevolg dat er nog 6 km zijn bij gekomen. Er zijn een
viertal bakkers, een supermarkt, het Romeins Archeologisch Museum, een
dierenkliniek, een funerarium en een crematorium voor huisdieren, een grote
zaak met bouwproducten, en nog enkele kledingwinkels.
Vanmorgen vertrokken er een aantal boten uit de haven en
er komen nu stilaan lege plaatsen in de rij.
Het lang weekend is voorbij en voor sommigen is de vakantie voorbij en
die varen nu naar hun thuishaven.
Na het ontbijt eerst nog naar de winkel geweest voor we
vertrokken. Op 09:25 uur vertrokken we voor de passage door Brugge.Als eerste kwam de Katelijnepoortbrug.
Daar moesten we al meteen tot 10:00 uur wachten gezien de
brug al een eerste maal te 09:00 uur gedraaid was en het wegverkeer nu voorrang
had omdat er geen vrachtschepen door moesten. Na de Katelijnepoortbrug
volgdeachtereenvolgens de
Gentpoortbrug, de beide Kruispoortbruggen, en dan volgde de Dammepoortbruggen
met de Dampoortsluis. Al deze bruggen werden wel onmiddellijk gedraaid als we
er aan kwamen varen dus daar hadden we geen klagen over.Na de Dammepoortsluis volgden nog de
Warandebrug, de Krakelebrug en de Scheepsdalebrug. Vanaf dan waren we door de
doorvaart Brugge en ging het verder richting Oostende met nog enkele vaste
(hoge) bruggen tot aan de draaibrug Nieuwegebrug.Net na deze brug ligt een 24 uur-steiger voor
de pleziervaart.Gezien we het rustig
aan willen doen hebben we hier aangelegd.Aan de overkant van de brug ligt Bistro Nieuwege. Volgens mij moet het
daar goed toeven zijn, er staat een hele rij auto’s langs het kanaal en het
terras zit goed vol.
De Katelijnepoortbrug.De Kruispoortbrug. De eerste Dammepoortsluisbrug.
Na het aanleggen en het middageten zijn we weer gaan
fietsen (22 km langs nrs 30.56.39.52.72.77.32.14.62.47.36.4.46.49.5). Van de
steiger hier richting Houtave, door natuurgebied De Eendenkooi, langs Zuienkerke
naar de fietsbrug over de autosnelweg, langs de Pietersplas (met het blozo
centrum) en vervolgens linksom langs het water rond Brugge tot aan YH Flandria
waar we de auto gingen ophalen.
In de bijna ronde Dammepoortsluis.De verbindingssluis naar het Boudewijnkanaal.
De Schependalebrug.
Die hebben we verder gaan zetten naar de sluis
Plassendaele en zijn we vervolgens 10 km terug langs het kanaal terug naar de boot
gereden. Het was vandaag veel beter op te fietsen dan de voorbije dagen.Het nadeel was wel dat we twee maal een bui
gehad hebben waarvoor we even geschuild hebben.
Aan de steiger aan de Nieuwegebrug. In de polders (Eendenkooi). Terug in Brugge.
Dag 68 â Zondag 16-08-2020 â YH Flandria Brugge
Voormiddag met de trein naar Gent om de auto op te halen. Met
zon heet weer is 54 km met de fiets een beetje te veel van het goede. Op 26 minuten
was ik met de IC Brugge-Eupen in Gent St Pieters. Daarna met de bus naar de
Ghalenco-arena van AA Gent en te voet naar YH Merelbeke. Dat was de bedoeling maar
ik was te snel op de bus gestapt die aan perron 11 stond te wachten en het
bleek de verkeerde te zijn die naar Ledeberg reed. Ik was langs achter naar de
bus gegaan en had niet gelezen wat vooraan op de bus stond. (Stom hé) Het
blijkt dat hier verschillende buslijnen hetzelfde perron gebruiken.
Fietsbrug aan VPF passantenhaven de Coupure. Replica van een
tredmolenkraan. Eén van de vier molens langs de Brugse ringvaart.
Dan maar uitgestapt toen ik zag dat de bus de verkeerde
kant uit ging rijden en te voet naar de Schelde gewandeld. Op de volgende bus
moest ik te lang wachten.
Rond 11:30 uur stuurde Annie een berichtje dat Koen vertrok
met de mobilhome.
Namiddag hebben wij een fietstocht van 32 km gemaakt van
Brugge richting Zeebrugge, Dudzele, Oostkerke, Damme en terug langs de nrs
5.98.3.23.27.31.69.99.66.46.85.95.25.92.34.6.28.42.12.18.52.54.98.Onderweg, enkele km voor Damme werden we
verrast daar een regenbui van een onweer dat we al een tijd boven Brugge hadden
zien hangen.We hoopten dat het voorbij
zou waaien maar we hebben er nog van kunnen genieten.
Boudewijnkanaal Brugge-Zeebrugge ter hoogte van
herdersbrug. Markt en stadhuis Damme. Een paar verregende slachtoffers van de
stortbui even voordien. De Gentpoort.
Uiteindelijk zijn we na het schuilen toch nog verder
gereden gezien het opklaarde en maar de laatste kilometer begon het terug te
druppelen. Het is de haven nu minder
druk, enkele plaatsen zijn terug vrij, het weekend is ook aan zijn laatste dag
bezig. Op het terras zit gezien het
beginnen regenen geen volk meer maar binnen zit toch nogal wat volk.