Deze nacht heeft het hevig gestormd. (Volgens Annie want ik heb niets gehoord !) En deze morgen rond 07:00 uur is het terug beginnen regenen maar dat duurde gelukkig niet te lang.  Tegen dat we klaar waren met het ontbijt was het droog maar nog steeds zeer winderig.  Ik heb even getwijfeld of we met die wind wel zouden gaan vertrekken maar we hebben de knoop doorgehakt en zijn om 09:30 uur toch maar vertrokken.  Rond 10:30 uur arriveerden we aan de Knokke-brug.  Van ver zag ik dat er een huurboot voor de brug lag te laveren maar de brug werd niet geopend.

Waterpret op de IJzer. Een mooi optrekje langs het water. Dikke erwtensoep om te varen. Het gedenkteken aan de gebroeders Van Raemdonk uit Temse die beiden als vrijwilliger streden en hier sneuvelden.

Misschien waaide het te hard en de brug bleef dicht tot wij er 500 meter vandaan waren.  Wanneer wij opriepen kregen we geen antwoord en toen hebben we toch maar gevraagd of ze op ons wilden wachten.  Dit bleek uiteindelijk wel het geval te zijn en wij konden nog door de brug.  Vlak na de brug draaiden we over bakboord het kanaal Ieper-IJzer op. Vanaf hier lag het kanaal op sommige plaatsen volledig dicht met een dikke laag eendenkroos.  Ik hoop dat we na enkele kilometer niet moeten stoppen om de filter te reinigen.  Af en toe hoorden we dat we op de bodem iets raakten en bij controle van de dieptemeter bleek dat deze tussen 1,4 en 2,5 meter heen en weer aangaf.  Er lagen ook veel omgewaaide bomen in het kanaal, vermoedelijk slachtoffers van de voorbije nacht. 

Het gemeentehuis, de mooie torenspits, brouwerij SAS en het oude stationnetje van Boezinge.

Te 11:45 uur arriveerden we aan sluis Boezinge-Sas maar kregen geen gehoor op onze oproep om te versassen. Een poging met de telefoon bracht meer aarde aan de dijk en we vernamen dat de bedienaars van de ander sluis moesten komen. Na een vijftal minuten kwamen die eraan en werd de sluis opengezet. Er zou geen beroepsvaart meer in dit kanaal komen, en dat zou de reden zijn dat het hier aan het verzanden was. Dus binnen enkele jaren is het hier ook gedaan met varen voor ons.

Na het verlaten van de sluis was het nog een viertal km tot aan sluis Boezinge-Dorp, maar daar gaan we vandaag niet door, we blijven aan een steigertje voor de sluis liggen.  Hier mag je 72 uur blijven liggen.  Het steigertje ligt ook tussen hoge oevers dus hebben we hier ook geen last van de wind.

Na het middageten ben ik met de fiets terug de auto gaan ophalen terwijl Annie een gelaatsbehandeling kreeg van Rho & Kara waardoor ze er weer 20 jaar jonger uitziet.