Deze morgen passeerde rond 09:15 uur een jacht richting Nieuwpoort. Gezien Annie nog naar de bakker was konden we er niet samen mee door varen. Misschien moeten we straks aan de volgende brug wel wachten omdat die nog maar pas open geweest is. Een kwartiertje later konden we dan vertrekken.  Toen we aan de volgende brug kwamen (Slijpebrug) en een aanvraag tot opening deden werd die onmiddellijk bediend. In mijn vaaratlas staat dat het hier blokvaren is maar daar blijkt althans vandaag niet het geval te zijn.  Ook de volgende brug (Rattevallebrug) werd zonder verpinken bediend en toen we aan sluis St Joris kwamen kregen we de melding dat de sluis voor de andere zijde open stond en er twee jachten zouden invaren en dat het dan aan ons was. De boot die voor ons doorgevaren was lag ook voor de sluis te wachten. Tijdens het wachten voor de sluis was het moeilijk op de plaats te stil te blijven liggen.  Er stond een strakke wind die ons de ene keer naar stuurboord en enkele tellen later naar bakboord blies.  We moesten toch wel een kwartiertje wachten voor de anderen uit de sluis waren en wij binnen konden.

Mooi plaatsje aan de buitenkant. Rondvaartboot op de Ijzer aan de Uniebrug. Beeld langs de IJzer.

Eenmaal door de sluis hebben we de havenmeester van VVW Nieuwpoort opgeroepen die ons onmiddellijk een mooi plaatsje aan de binnenzijde van de eerste vingersteiger toewees, hielp met het aanleggen en de elektriciteitskast klaar maakte om aan te sluiten.

Na het middageten zijn we weer de auto gaan ophalen in Leffinge en dit via de nrs 70.10.46.1.54.21.50.84. Via het jaagpad langs de IJzer reden we tot Mannekesvere waar we de IJzer overstaken en aan de overkant verder reden.  Vervolgens door de polders naar Slijpe en zo verder naar Leffinge. Het ritje was 16 km lang.

Toen we terug aan de haven arriveerden was het net 16.00 uur en was het tijd om naar het havenkantoor te gaan. De havenmeester is Daniel die we enkele jaren geleden op onze reis naar de Somme hebben leren kennen. Hij had toen nog zelf een boot en wij hebben toen enkele malen met hun dubbel gelegen. Op een van die dagen dag we naast mekaar lagen was hun hondje nog tussen onze beide boten in het water gevallen maar gelukkig hebben we hem op het droge gekregen en had hij er niets aan over gehouden.

Nu is Daniel al een drietal jaren havenmeester hier en ondertussen heeft hij zijn boot verkocht gezien zij praktisch niet meer gingen varen en er veel onderhoud aan begon te komen. Het was een prettig weerzien en hij herkende ons onmiddellijk. Hij bleek ook regelmatig onze blog te lezen.

Na het water tanken hebben hebben we nog een ritje naar Nieuwpoort-Bad gemaakt. Je moet hier ook als fietser op veel plaatsen een mondmasker dragen en het hele stuk langs de vaargeul naar de binnenhavens is verboden terrein voor fietsers. Het is hier niet prettig meer om te fietsen. We zijn dan maar na een terrasje terug naar de boot gereden.