alexsijsele-trondheim

De klederen zijn gewassen en gedroogd. En ik ruik nu ook wat frisser. De tent opruimen en terug naar Svarteborg centrum om de tocht verder te zetten. Ik ga niet langs de Bohusleden want deze maakt hier een grote omweg die voor mij niet nodig is. Ik neem de weg 165. Het is wel asfalt maar na de dagen in het bos is het nu eens langs de bewoonde wereld. De weg is licht golvend maar zeer goed begaanbaar. Echt eens een luxe om zo te kunnen stappen. De route volgt de loop van een meer. soms kom ik er juist naast maar ook soms tussen het bos. Ik kom in Östad, hier ga ik blijven slapen. Maar stad, het is nauwelijks een dorp. Met een pompstation en een winkel. De keuze is snel gemaakt. Niet Östad maar Vassbotten. Daar is een camping. Ik voel mij goed en regelmatig een 10 minuten rust. Er rijdt me een auto met belgische nummerplaat voorbij. Even verder kom ik terug aan het water en hier liggen nog anti-tank barricades uit WO II (Dit zijn grote puntvormige betonblokken). Ik zie al een aanduiding van de camping. Het is camping "Nellie's". Een camping aan het meer. Ik kan verblijven in een cabine. Snel wat klederen wassen.
Ik heb gehoord op de receptie dat hier Belgen zijn. Op zoek. En ik zie een belgische vlag. Hubert en Hannelore komen hier al jaren. En na zijn pensionering zijn ze hier zelfs voor gans de zomer. Hubert is een verwoed visser en kan uren over zijn passie vertellen. Hannelore heeft intussen zelfs Zweeds geleerd. Ik krijg een koffie en extra nog een ijskreem. Zij hebben hier het beloofde land gevonden. Ik neem afscheid en ga alles nog eens bekijken want morgen steek ik de grens over en ga de aanwijzingen van het Olavspad al kunnen volgen.