alexsijsele-trondheim

Gisteren om 23u kwamen nog 3 Zweedse studenten binnen. Dus terug uit de slaapzak. Ze staken de kachel aan om hun eten op te warmen.Toen om 1u nog één van hun vrienden aankwam zijn ze buiten gaan zitten en hebben daar het vuur aangestoken. Terug in de slaapzak maar van slapen was geen sprake meer. Het werd licht en om 4u liet ik hen achter bij hun kampvuur. Eerst langs een brede weg maar dan het bos in, stevig klimmen en steil naar beneden. Voorzichtig en mij vasthouden aan stammen en takken. De ondergrond is vooral rots en soms is het wat zoeken naar de markering maar ze is er. Op een bank met uitzicht op een meer is het tijd voor ontbijt en spaarzaam zijn met het water. De weg wordt grilliger. Nog meer klimmen en bijna loodrecht naar beneden. Een huis. Hier moet ik zijn om water te vragen. Gelukkig is men al op. Ik kom voorbij een slaapplaats maar gesloten. Het pad wordt smaller en smaller en er is meer en meer modder. En die is niet te omzeilen. Aan een groot meer moet ik over een hangbrug. Max 3 personen staat op het bordje. In de verte, na het zoveelste meertje, zie ik mensen.
Dit is het eindpunt van etappe 14 uit het boek. Ik ben in Kaserna. Het koppel biedt me een tas koffie aan. Ze zijn op uitstap met het mooie weer. En het is warm. Ik stap verder. Opnieuw het bos in. Het pad is beter. Geen spectaculaire toeren meer bij het klimmen en dalen. Het is heet en het water mindert snel. Maar deze etappe is slechts 11,5 km. Het is 14u. En in het boek staat dat volgende etappe licht is. Ok, vooruit. En het is licht. Het is golvend en een mooie weg. Ik ben moe maar dit gaat op adrenaline. Om 16u30 ben ik in Svarteborg. De kilometers voor vandaag zitten erop. Nu een camping zoeken en mij en de klederen wassen.