Om 6u op stap. De zon komt op en het is nog overal stil. Het dorp uit en dan langs de fietsroute. Niet over asfalt maar bospaden. Een klein gehucht door en dan door een groot veengebied. Links en rechts moeras naast de smalle wegel die overgaat in een landweg. Nog veel slijk. Hier en daar opnieuw een ree. Geen mens gezien de voorbije 15 km. Eindelijk een wegwijzer: Oldendorf. Een man is in de tuin aan het werken en komt af. Als hij hoort dat ik van Brugge ben zegt hij: "Spreek maar Nederlands, ik ben van Breda en ben in 1967 naar hier gekomen naar de Seedorfkazerne". Deze ligt langs de andere kant van Zeven maar is nu opnieuw een Duitse kazerne. Nog 5 km en ik ben in Zeven.
Het is bloedheet. Snel in de Evangelische Christus Koning Kerk. Vlakbij heb ik een slaapplaats in de vergaderruimte. Mijn buren zijn 7 asielzoekers uit Ivoorkust. De stad in en eten halen voor 's avonds. Een mooie stad. In de Lutherse Sint-Vituskerk nog om een stempel geweest en het museum van het vroegere klooster bezocht. In de zon nog een temperatuur van 25°C. Onderweg veel bedrijfjes gezien die gesloten zijn. Op een terras ontmoette ik nog een vroegere Belg die hier ook in de kazerne is geweest. Hij vertelde dat de kleine handelaars veel verloren hebben nu er geen buitenlandse soldaten meer zijn. De pelgrimsverblijven zijn hier goed georganiseerd door de Evangelische Kerkgemeenschap maar naast de moderne gebouwen met goed uitgeruste keukens zijn er geen douches. Ook matrassen en bedlinnen zijn niet voorhanden. Maar hier is men vriendelijk en dat maakt veel goed.
Na 10 km uit de stad. In Borgfeld de rivier Wümme over en dan langs de Monchenweg. Het is vooral een fietsroute. Links en rechts zijn er nog wat zijtakken van de Wümme. Een moerasgebied. Dit gaat over naar velden met nu en dan enkele reeën die verschrikt opkijken en wegrennen.
In Otterstedt aan de kerk begrijp ik plots de naam als ik een beeld van de otters zie. Er is maar één winkel die al van 1884 in dezelfde familie is. In de winkel is bijna alles te verkrijgen. Als ik naar een slaapplaats vraag belt de dame onmiddellijk naar een pension in de buurt. Terwijl ik wat moet wachten mag ik in de tuin zitten en brengt ze water en een appel. Een mevrouw komt me ophalen. Maar als ze ziet dat ik pelgrim ben zegt ze dat er een huis van de kerk ter beschikking is, juist voorbij de tuin van de pastoor. Daar mag ik vanavond logeren. Eerst nog wat van de zon genieten.
Bijlagen: beeld in Borgfeld, de otters van Otterstedt
Om 6u30 vertrokken. De sleutel op tafel en de deur achter mij dicht. Het is al licht en de zon komt er door. Over de tocht is weinig te vertellen. Een mooi wandelpad en al snel aan de Weser en dan is Bremen niet meer veraf. De toeristische dienst in het hoofdbahnhof zijn kortaf als ik een "goedkope" kamer van 60 Euro niet wil. Ze tekent een cirkel op het stadsplan en ik moet daar dan maar wat zoeken. OK het is tegen het station rond de dancings en de gokkantoren maar ik vind het hotel voor de "rugzaktoeristen". Een kamer op de 3de verdieping. Geen lift en ik zie ook geen noodtrap of brandbeveiliging. Maar ja er zal niets gebeuren. Nu ik hier al ben wil ik nog een snel bezoek aan de stad brengen. Het oude stadsgedeelte ligt slechts 300 m van mijn kamer. Eerst naar de St. Petrus dom. Een stempel en mevrouw geeft mij nog een brochure van de Monchsweg, dat is nu net de weg die ik de komende dagen ga volgen. Dan naar Schnoor, het oudste stadsdeel van Bremen met de nauwe straatjes en de kleine huisjes. Nu op weg naar de markt met het Radhaus met ervoor een beeld van Roland van 5,5 m, het symbool van Recht en Vrijheid en natuurlijk aan de achterzijde van het Radhaus het beeld van de 4 Bremer Stadtmusikanten (uit het sprookje van de gebr Grimm). En ik heb om 18u nog de mogelijkheid om aan te sluiten bij een groep Engelsen en Oostenrijkers die brouwerij Beck's bezoeken (De brouwerij behoort nu ook tot de groep AB Inbev). En nadien snel naar mijn kamer want ik moet nog uitzoeken hoe ik morgen verder moet.
Om 7u zit ik samen met de gastvrouw aan het ontbijt. Ze vertelt van haar vakanties in Zeeland, van de ballonvlucht boven Cappadocië en nog zoveel meer. Maar ik moet vertrekken. Nog een foto en het gastenboek invullen en ik ben weg. De zon schijnt en het eerste gedeelte volg ik de asfaltweg. Geen omwegen, volgens mijn boek is er toch niets speciaals. Zo ben ik na iets meer dan 2u al 11 km verder, in Harpstedt. De stempel is te vinden onder de trap van de pastorie. En er staat vermeld dat er niet moet aangebeld worden als het niet dringend is, want Mr Pastoor heeft nog werk te doen. Maar OK ik zet de stempel wel zelf. Iets buiten het dorp is een station. Het is nu in privégebruik van de Delmenhorst-Harpstedter-Eisenbahnfreunde. In de zomer rijden ze hier op de Kleinbahn Jan Harpstedt. De trein staat nu op een zijspoor terwijl ze nieuwe sporen leggen. De weg loopt verder door het bos. Een beetje schaduw kan geen kwaad. Het is warm. Buiten enkele restaurants en de mooie landhuizen is er niets dan bos. En in de open velden lopen de reeën. Dan toch huizen. Ik ben in Barrien. Maar ik heb al vele telefoons gepleegd en nergens is er een slaapplaats. Iemand raadt mij aan naar Syke te gaan. Dat is de hoofdplaats. Dit is maar een gehucht. Hier lukt het wel in een klein pension. Zo werden de voorziene 28 km er toch 31. De pensionuitbater is vriendelijk: morgen moet ik voor 8u weg zijn en er is geen ontbijt want het is zijn sluitingsdag. Maar dat hoor ik al niet meer. Ik wil douchen en eten heb ik bij.
Dag 20 Visbek - Wildeshausen 19 km (totaal 581 km)
Het regent. Mevrouw stelt voor om nog een dag te blijven. Dat is geen optie.
De poncho aan en weg. De weg is afwisselend asfalt en zand, of beter slijk want het blijft regenen. In het landschap zijn nog verschillende gaswinningen in bedrijf. Dat deze omgeving lang geleden al bewoond was is te zien aan de grote megalitische graven (men schat ze 3000 v.Chr.). Eindelijk in Wildeshausen.
De zon komt erdoor. Ooit was dit een stad en één van de belangrijkste plaatsen langs de "Vlamsche Strat", de handelsweg van Nederland naar Scandinavië. Het verloor in 1529 zijn stadsrechten. Sedert 1977 is het een erkent kuuroord met de mogelijkheid voor een kneippkuur. Eerst om de stempel in de Katholieke Kerk en dan naar de Lutherse Kerk. In het pension krijg ik nog een bord soep met ei erin. Om op kracht te komen zegt mijn gastvrouw. Zij gaat deze namiddag nog op vriendenbezoek en ik trek de stad in. In het park is het druk. De mensen zijn buitengekomen met het mooie weer. Tegen 16u ga ik naar de markt. Aan de gevel van het stadhuis hangen 23 klokken. Om 16u speelt de beiaard en tonen poppen de geschiedenis van de stad. 's Avonds vertelt mijn gastvrouw dat ze geboren is in Silezië in 1941. Haar vader is omgekomen in Stalingrad en zij werd met haar zusters en moeder in "Veewagens" gedeporteerd naar Wildeshausen. Ze weet wat het is om niet in haar eigen omgeving te kunnen blijven. En dat is één van de redenen waarom ze pelgrims onderdak geeft. Het is al laat en tijd om te slapen.
Door het centrum van Vechta en dan het wandelpad volgen. Het is duidelijk aangegeven. Veel asfalt. In Astrup sta ik te kijken naar een gasverdeelstation. De gepensioneerde boer van rechtover komt af en vertelt dat hier ooit gas gevonden is, het is hier veengrond. Nu zijn de voorraden op. Hier in de streek worden vooral varkens gekweekt. Ja, dat ruik ik.
In Visbek eerst naar de kerk, maar geen stempel. Een dame gaat met me mee naar de Mariagrot. Wel op privégrond, bijna niet te vinden. Heel mooi. Ooit gebouwd als dank voor een genezing. Bijna een kopie van Lourdes. Ik stap nog een eind verder want ik overnacht op een vroegere boerderij. Een groot domein met een restant van een watermolen en een grote vijver. Enkele oude machines staan hier weg te roesten. Een prachtige omgeving en betaalbaar.
Bij vertrek geen onweer meer. Langs de Dammer Bergsee, een kunstmatig meer ontstaan door de opslag van waswater bij de reiniging van ijzererts. Die ontginning is al vele jaren gestopt. Verder door het woud en door de velden. Aan een manege is een man een paard aan het dresseren. Ik wil weten of het een "Hannoveraan" is. Neen, het is een "Mecklenburger". Dit is het centrum van de paardensport. In Steinfeld wonen de broers Schockemöhle. Een beeld van het paard , Warwick Rex, waarmee ze wonnen op de OS in 1976 staat in Vechta. Het begint te regenen en het wordt koud. Verder over asfalt en nergens beschutting. Nog een eind door het veld. Snel doorstappen want het begint nog harder te regenen en te waaien. Tegen Vechta staat in een veld een oliepomp, een jaknikker. Ooit werd hier naar olie gezocht.
Het pension ligt langs de hoofdweg. Gesloten tot 17u. Maar als ik enkele keren aanbel komt mevrouw in haar witte schort toch opendoen. Ze was in de keuken bezig. De natte poncho uit en naar de kamer. Eerst een warme douche en de kleren wassen en drogen. Daarna iets warms gaan drinken. Hopelijk is het morgen beter weer.
Dag 17 Neuenkirchen-Vörden - Damme 12 km (totaal 508 km)
Vandaag een korte tocht. Slechts 12 km, maar daar is een reden voor. Het is overtrokken en er is een koude wind. Eerst een klein stukje asfalt tot in het mooie gehucht Astrup en dan door het woud. Buiten de wind in de bomen en een verschrikte eekhoorn is er niks anders dan bomen. Een schuilhut is een mooie plaats om even te rusten, maar niet te lang want er komen dreigende wolken. Het is mooi wandelen wel nu en dan een klim. Na 8 km in het woud zie ik opnieuw huizen. In de verte zie ik al het Benedikterkloster. Hier ga ik vanavond slapen. Ik ben in Damme. Eerst naar de toeristische dienst. Een vriendelijke dame overlaadt mij met informatie en geeft mij nog een flesje water en een flesje Räubertrunk, een kruidendrankje. Dit zal voor vanavond zijn. Ik ga naar de St Viktorkerk om mijn stempel en dan naar de Wassermühle Höltermann: Deze molen wordt soms nog eens in dienst genomen bij demonstraties.
Deze middag heb ik een afspraak met burgemeester, Gerd Muhle. Een zeer vriendelijke man. Ik geef hem het pakket dat ik van onze burgemeester heb meegekregen. We hebben een lang en aangenaam gesprek en ik moet hem beamen, het is hier een mooie omgeving, zeker eens het bezoeken waard. De burgemeester haalde er nog Frau Zumwalde bij, die ieder jaar een stuk stapt op de camino in Frankrijk. Straks ga ik slapen in het Benedikterkloster, maar wat blijkt: de Benediktijnen hebben vorig jaar het klooster verlaten en nu is het een hotel. Maar de alternatieven. jeugdherberg, privatzimmer zijn volzet of nog duurder en om in de tent te slapen is het hier 's nachts nog te koud.
Bijlagen:
Sint-Victorkerk
ontmoeting met burgemeester van Damme, Duitsland, Mr Gerd Muhle
Dag 16 Haste - Neuenkirchen-Vörden 28 km (totaal 496 km)
De zon is er. Een groot lunchpakket meegenomen en op weg. Het is een wandelweg, gedeeltelijk asfalt en ook zandwegen door het bos. Een beetje golvend. Na 3u ben ik al in Engter. Een appel eten en naar de kerk. Dicht. Dan maar naar de kirchedienst. Ook gesloten en geen telefoonnummer. Dus geen stempel. Het is nog maar 11u er kunnen nog enkele kilometers bij. Opnieuw loopt het pad door het woud. Ik kom niemand tegen en zie geen aanwijzingen meer. Dan maar stappen tot ik terug bij de mensen ben. Gelukkig duurt dat niet lang. De man kent het pad ook niet en toont me hoe ik terug langs de weg kom. Dan maar dat volgen. Ik kom in Neuenkirchen-Vörden.
In de evangelische kerk kan ik mijn boek afstempelen. De Lutherse kerk staat aan de overzijde van de straat.
Het hotel gisterenavond was gesloten. Ik belde nogmaals en een Thaise dame kwam uit een zijstraat. Ik mocht via de achterdeur binnen. Er worden nog kamers verhuurd tot de afbraak. Er waren nog 3 kamers bezet. Beneden in een zaal waren een groep Pakistanen zelf hun potje aan het koken. Het werd nog beter toen ik een busje hoorde stoppen waaruit 4 Roemeense dames met 6 kinderen stapten. Deze kwamen ook binnen. Tot 2u was er lawaai op de gang. Daarna werd het stil.
Voor mijn ontbijt kreeg ik een afzonderlijke ruimte. De anderen aten in de zaal.
Op stap onder een heerlijke zon door en langs het Teutoburgerwoud. Om 12u30 zitten de 19 km er al op.
Osnabrück in een stralende zon en veel volk op de terrassen. Iets rustig zoeken om te slapen en wat slaap inhalen. In Osnabrück is geen (betaalbaar) onderkomen te vinden voor pelgrims. De jeugdherberg en het backpackershotel zitten vol en voor de goedkoopste kamer (zonder ontbijt) vraagt men 60 euro. Het lijkt wel of men hier tegen de katholieken is. Terug naar de tijd van Luther. Het is niet voor niets dat de Lutherse kerk tegen het stadhuis staat. In de brochure voor de rondgang in de kerk staat (de Nederlandse tekst): "Dit is de kerk van de burger. De Dom is van de geestelijken." In de toeristische dienst helpen ze mij aan een klein pension, maar nog 5 km stappen tot in Halte. Dit zijn er dan 5 minder voor morgen.
Bijlagen: weg door Teutoburgerwoud, ze kennen mij hier ook, Dom St. Peter in Osnabrück
Dag 14 Handorf (Münster) - Lengerich 38 km (totaal 444 km)
Ik mocht deze morgen deelnemen aan de meditatie, maar dat heb ik aan mij laten voorbijgaan. Het wordt een lange dag.
Ik vertrek om 7u. Al snel ben ik op de Jacobsweg. Mooie en rustige wegen door de heide. Geen mens te zien. Iets voorbij Ladbergen neem ik de grote weg. Na bijna 9u bereik ik Lengerich. Een industriestad want de laatste kilometers is het het ene bedrijf na het andere. 38 km gewandeld en doodmoe.
Het oude centrum is mooi. De toeristen- en pelgrimsinfo zijn gesloten. Naar de pastoor, maar die helpt mij niet. Eerst koffie. Een vrouw belt voor mij even rond en voor 30 euro kan ik in een klein hotel slapen. Nog even geduld want het gaat pas om 17u open. Geen probleem, nog wat rusten. Hopelijk blijft het droog. De hele dag zon en om 17u is het nog 22°C. Er komt wind op en het overtrekt. "Gewitter" op komst?
Dag 13 Nottuln (Darup) - Handorf (Münster) 32 km (totaal 406 km)
Gezellig ontbeten met mijn 2 gastvrouwen. Een lunchpakket gemaakt.
Op stap. De paden worden mooier. Langs een holle weg naar de boskapel. Hier de klok luiden brengt geluk. Ik volg het Jacobspad in tegengestelde richting en dat lukt vrij goed. Langs de Stiftskerk van Tilbeck en langs de Aasee kom ik in Münster. Na de zelfmoordaanslag zijn veel winkels dicht en er is overal politie.
Ik zou vanavond bij de Arnsteiner Patres slapen. Ik bel hen op en ze schakelen me meerdere keren door. Ik krijg een OK maar moet nog even aan de lijn blijven. Plots hoor ik meerdere stemmen en dan NEIN en er wordt dichtgelegd. Geen nood. Ik bel zuster Imelda van Emmaus. Het is in orde. Het klooster ligt bij een zeer groot gymnasium in een mooi bos in Münster-Handorf.
Dag 12 Borken - Nottuln (Darup) 36 km (totaal 374 km)
Een uitgebreid ontbijt.
Snel op pad want de zon schijnt. Eerst vooral langs de weg, daarna langs landwegen. Rustig. Na 5u heb ik Coesfeld bereikt. in de Jacobikerk geeft een vrouw mij 2 paaseieren (geschilderde gekookte eieren) mee voor onderweg. Vanaf hier volg ik een wandelpad naar de Abdij van Gerleve. Er zitten enkele korte klimmetjes in. In de abdij zijn 35 Benediktijnen. Alles is zeer modern. Nog wat drinken op het terras en mijn stempel halen. Er is geen slaapplaats meer vrij dus moet ik nog 6 km verder. Om 17u ben ik er, pelgrimsherberg "De 2 uilen". Uiteindelijk 36 km gestapt.
Morgen naar Münster. Ik hoor hier juist dat daar een man in de menigte is gereden met als gevolg verschillende doden en gewonden.
Vannacht heeft het gevroren, maar de zon komt erdoor.
Het is 8u en er lopen verscheidene (daklozen) dronken op straat. Ze vragen om geld in allerlei talen. Snel de stad verlaten. Langs rustige wegen. Hier zijn vooral grote boerderijen. In Raesfeld stop ik om enkele adressen te bellen. Er neemt niemand op. Dan maar verder.
Iets voor Borken bel ik nog eens. Het is ok, mevrouw komt mij halen. Ze is er snel. Ik was slechts 10min van haar woning. Ze vraagt mijn pelgrimsboekje. Het is in orde. Ik mag in haar huis slapen. Eerst douchen en kijken waar ik morgen terecht kan.
Gisterenavond heeft de kaas van Postel toch de voorkeur gekregen op de Duitse pizza of kebab.
Een sober ontbijt tussen veel priesters die hier ook verblijven.
De hele dag regen, soms met hagel en wind. Nu en dan een korte passage door het bos. Vooral open vlaktes. Nog de brug over de Rijn oversteken en ik ben in Wesel.
Het begint lichtjes te regenen. Uiteindelijk ben ik kletsnat en bijna bevroren (het is 5°C). Nog net op tijd om in de Raadskelder te gaan eten: braadworst, rode kool en aardappelen voor 5 euro. Dat valt mee en intussen kan ik opdrogen. Wesel is een Hanzestad en is na WO2 volledig heropgebouwd (97% van de stad was verwoest). Overal in de straten staan er ezels. Dit komt door het grapje (ook in Duits): "Wie is de burgemeester van Wesel? Ezel". De stad heeft hierop ingespeeld. Snel een slaapplaats zoeken (aan een betaalbare prijs). Het zal toch een hotel worden want het alternatief, de camping, staat onder water. En buiten slapen is geen optie nadat de mevrouw aan de receptie vertelde dat hier gisteren zwaar gevochten is. Ik ga nog even de stad in en zie overal "ordediensten". Dan maar vlug terugkeren en binnenblijven.
Dag 9 Wanssum - Kevelaer (DUITSLAND) 20 km (totaal 273 km)
Vandaag een korte tocht van 20 km. Een lange omweg om over de Maas te geraken en dan rechtdoor door een mooi bos. Het is overtrokken. Geen regen. Na 10 km al aan de Duitse grens. Altijd maar rechtdoor. Kevelaer is al in zicht. Nog enkele straten en ik ben aan de basiliek.
Mijn slaapplaats is in "het Priesterhuis". Vanuit mijn kamer kan ik de basiliek aanraken. Enkele kaarsen aangestoken en van de Duitse keuken geproefd.
Ik word pas na 17u verwacht. Ik heb dus voldoende tijd om de streek, de Peel, te bezoeken. De streek van de turfstekers. Ik wandel naar Griendtsveen, zo wat het centrum van de streek. In herberg De Morgenstond is het druk deze middag (na de begrafenisdienst). Mijn pad gaat verder langs rustige wegen tussen varkens-, kippen- en koeienstallen. De reuk is gratis. Door de kleine gehuchten Veulen en Oirlo naar de drukke hoofdweg. Nog enkele bochten en ik ben in Wanssum, mijn laatste slaapplaats in Nederland. Het is 18u30.
Was vandaag 9u onderweg. De douche zal deugd doen.
Bijlagen: woonwagen, vertrek, link Schooteindhoeve
Na het ruime ontbijt loopt mijn gastvrouw een eind mee. Ze toont me een mooiere route. We nemen afscheid en ik stap verder. Eerst langs de brede lanen en dan langs het Eindhovens kanaal. Tegen Helmond stuurt men mij in de verkeerde richting. Dan maar terug en nog een eind door het bos. De eerste druppels vallen maar ik ben er.
De Schooteindhoeve bij Hanneke en Peter. Het is een melkveebedrijf met 100 koeien. Hanneke is zo onder de indruk van mijn tocht dat ik in de woonwagen mag slapen. Deze is in 2014 speciaal voor hen gebouwd. Nog even een rondleiding op de boerderij en straks zalig slapen.
Dag 6 Postel - Eindhoven (NEDERLAND) 24 km (totaal 186 km)
Zalig Paasfeest aan iedereen.
Gisteren is het nog laat geworden. De Paaswake begon om 21u en was pas gedaan om 23u20. Het was wel de moeite waard. De kerk zat vol. Er waren zelfs mensen speciaal van West-Vlaanderen gekomen om dit mee te vieren. Vandaag Paasontbijt: minipistolets, rozijnenbrood, een gekookt ei, Postelabdijkaas, confituur, choco en Paaseitjes bij de koffie. De meesten komen hier vaker en kennen mekaar. Nog samen de afwas doen (met de machine), mijn boek laten afstempelen en afscheid nemen. Met dank aan de gastvrije paters.
Patrick en Tamara staan mij buiten op te wachten. We trekken samen naar "De Beiaard", het restaurant aan de ingang van het domein. We moeten naar het bijgebouw, want er is Paasbrunch. Hier zijn we getuige van de maandelijkse repetitie van de plaatselijke volksdansgroep. Deze is zo te zien aan verjonging toe.
Nog een stuk abdijkaas en een klein brood in de rugzak, Opnieuw afscheid nemen en naar mijn nieuwe slaapplaats. Er vallen enkele druppels maar niets erg. Ik steek voor de 2de maal deze week de grens over en laat (voorlopig)Belgie achter mij.
Om 15u30 ben ik in Eindhoven bij mijn gastvrouw. De kop thee smaakt. Op mijn kamer vind ik een assortiment koekjes, fruit en drank. Een mooie locatie, bij een energiebewuste dame, want hier is de energievoorziening via warmtepompen en zonnepanelen.
Deze morgen was het fris, maar de zon komt erdoor. Wandelen langs Lichtaart en Kasterlee naar Retie. In de Sint-Martinuskerk is men druk bezig met versieren. Nu van de grote weg af en via de fietsroute naar Postel. Misschien een iets langere weg. Wel mooi door de bossen. Om 15u30 sta ik voor de poort van de abdij.
Pater Benny is gastenpater. Mijn materiaal in de kamer en douchen. De Abdij van Postel is een Norbertijnenabdij. Ze maken nog zelf kaas. Hun abdijbier wordt gebrouwen in Opwijk. Er is ook een grote kruidentuin van waaruit allerlei helende bereidingen worden gemaakt. De zon schijnt en de dagjesmensen komen brood, kaas en bier kopen en op het terras genieten. Om 17u wordt het rustig. Na het avondgebed om 18u is het eten. We zijn met 12.
![thumbnail_20180419_093714[1].jpg](https://blogimages.bloggen.be/alexsijseletrondheim/attach/336796.jpg){kind=link}
![thumbnail_20180417_091032[1].jpg](https://blogimages.bloggen.be/alexsijseletrondheim/attach/336794.jpg){kind=link}
![thumbnail_20180418_171134[1].jpg](https://blogimages.bloggen.be/alexsijseletrondheim/attach/336795.jpg){kind=link}
![thumbnail_20180416_151038[1].jpg](https://blogimages.bloggen.be/alexsijseletrondheim/attach/336649.jpg){kind=link}
![thumbnail_20180417_120912[1].jpg](https://blogimages.bloggen.be/alexsijseletrondheim/attach/336650.jpg){kind=link}
![thumbnail_20180417_133205[1].jpg](https://blogimages.bloggen.be/alexsijseletrondheim/attach/336648.jpg){kind=link}
![thumbnail_20180417_143838[1].jpg](https://blogimages.bloggen.be/alexsijseletrondheim/attach/336651.jpg){kind=link}
![thumbnail_20180417_172150[1].jpg](https://blogimages.bloggen.be/alexsijseletrondheim/attach/336652.jpg){kind=link}
![thumbnail_20180417_200216[1].jpg](https://blogimages.bloggen.be/alexsijseletrondheim/attach/336647.jpg){kind=link}
![thumbnail_20180415_144238[1].jpg](https://blogimages.bloggen.be/alexsijseletrondheim/attach/336594.jpg){kind=link}
![thumbnail_20180414_122807[1].jpg](https://blogimages.bloggen.be/alexsijseletrondheim/attach/336593.jpg){kind=link}
![thumbnail_20180413_103241[1].jpg](https://blogimages.bloggen.be/alexsijseletrondheim/attach/336591.jpg){kind=link}
![thumbnail_20180413_122940[1].jpg](https://blogimages.bloggen.be/alexsijseletrondheim/attach/336592.jpg){kind=link}
![thumbnail_20180412_092111[1].jpg](https://blogimages.bloggen.be/alexsijseletrondheim/attach/336589.jpg){kind=link}
![thumbnail_20180412_141630[1].jpg](https://blogimages.bloggen.be/alexsijseletrondheim/attach/336590.jpg){kind=link}
![thumbnail_20180412_174753[1].jpg](https://blogimages.bloggen.be/alexsijseletrondheim/attach/336587.jpg){kind=link}
![thumbnail_20180412_192123[1].jpg](https://blogimages.bloggen.be/alexsijseletrondheim/attach/336597.jpg){kind=link}
![thumbnail_20180410_075614[1].jpg](https://blogimages.bloggen.be/alexsijseletrondheim/attach/336344.jpg){kind=link}
![thumbnail_20180410_115209[1].jpg](https://blogimages.bloggen.be/alexsijseletrondheim/attach/336346.jpg){kind=link}
![thumbnail_20180410_131045[1].jpg](https://blogimages.bloggen.be/alexsijseletrondheim/attach/336347.jpg){kind=link}
![thumbnail_20180409_093410[1].jpg](https://blogimages.bloggen.be/alexsijseletrondheim/attach/336335.jpg){kind=link}
![thumbnail_20180407_144255[1].jpg](https://blogimages.bloggen.be/alexsijseletrondheim/attach/336368.jpg){kind=link}
![thumbnail_20180406_163428[1].jpg](https://blogimages.bloggen.be/alexsijseletrondheim/attach/336215.jpg){kind=link}
![thumbnail_20180405_121649[1].jpg](https://blogimages.bloggen.be/alexsijseletrondheim/attach/336216.jpg){kind=link}
![thumbnail_c822cac4-a04b-4a31-a9b0-ab69ca8b6353[1].jpg](https://blogimages.bloggen.be/alexsijseletrondheim/attach/336115.jpg){kind=link}
![thumbnail_d1a25459-30af-4638-85c5-58d284b9206c%20(2)[1].jpg](https://blogimages.bloggen.be/alexsijseletrondheim/attach/336116.jpg){kind=link}
![thumbnail_20180401_101500[1].jpg](https://blogimages.bloggen.be/alexsijseletrondheim/attach/336187.jpg){kind=link}
![thumbnail_20180401_101703[1].jpg](https://blogimages.bloggen.be/alexsijseletrondheim/attach/336188.jpg){kind=link}
![thumbnail_20180401_102448[2].jpg](https://blogimages.bloggen.be/alexsijseletrondheim/attach/336189.jpg){kind=link}
![thumbnail_20180401_150911[2].jpg](https://blogimages.bloggen.be/alexsijseletrondheim/attach/336190.jpg){kind=link}