Gebruik onderstaande aangepaste zoekmachine om meer info te vinden!
Aangepast zoeken
Gegroet beste bezoeker mijn bedoeling is om u zoveel mogelijk informatie te verstrekken ivm de 101ste luchtlandingsdivisie tijdens WO2. Ik probeer een overzicht te geven van enkele artikels over dit onderwerp die verspreid staan op het internet. Het meeste van deze informatie heb ik dan ook van een andere site gehaald. Het is niet mijn bedoeling om plagiaat te plegen, wel om u via deze links naar deze sites te brengen zodat u zich verder kan informeren. Veel lees en misschien ook hobbyplezier.
Een van de meest spectaculaire militaire innovaties van de Tweede Wereldoorlog vormen de luchtlandingstroepen.
Deze troepen, doorgaans bestaand uit lichtbewapende infanterie, worden door de lucht aangevoerd met transportvliegtuigen of zweefvliegtuigen en landen achter de vijandelijke linies.
Nagenoeg onmisbaar binnen dit concept zijn de parachutisten.
Zij nemen meestal het voortouw in luchtlandingsoperaties.
Het element van verrassing speelt een belangrijke rol bij de inzet van luchtlandingstroepen.
Begonnen wordt meestal met het afwerpen, achter de vijandelijke linies, van parachutisten bij één of meer strategische punten als vliegvelden en bruggen, eventueel voorafgegaan door een luchtaanval om de verdediging te verzwakken.
De parachutisten vormen een bruggehoofd en maken zo de verdere aanvoer van troepen door de lucht of over land mogelijk.
Deze tas werd niet alleen uitgedeeld aan paratroepers, maar ook aan de infanteristen. De tas diende voor het dragen van extra munitie of granaten maar kon evengoed een extra paar sokken bevatten. De zak werd ook General Purpose Bag of tas voor algemene doelen genoemd door zijn veelzijdig gebruik. Hij werd meestal over de schouder gedragen maar er bestaan voorbeelden waarbij men de zak aan de Belt, Pistol, M-1936 of Belt, Cartridge, Cal .30, M-1923, Dismounted vastgemaakt heeft door de haken van de draagriem vast te klikken
De M1A1 is de laatste productieversie van de Thompson SMG of de Tommy Gun. De M1 versie onderging enkele vereenvoudigingen om de kostprijs van het wapen te drukken. Hierdoor ging de kostprijs van $200 in 1939 naar $45 in 1944. Kenmerkend aan de Thompson M1A1 is het beschermde achtervizier door twee driehoekige vinnen. De M1A1 had een gewicht van 4,8 kg en een stokmagazijn van of 20 of 30 .45 ACP patronen. De maximale reikwijdte was 150 meter. Dit wapen werd voornamelijk gebruikt door onderofficieren en officieren, maar het werd zeker ook gebruikt door de soldaten.
Algemeen order nr.5 van 19 augustus 1942 uitgevaardigd door generaal-majoor William C. Lee.
'The 101st Airborne Division,which was activated on August 16th 1942,at Camp Claiborne, Louisiana, has no history, but it has a rendez vous with destiny (afspraak met het lot). Like the early American Pioneers whose invincible courage was the foundation stone of this nation, we have broken with the past and its traditions in order to establish our claim to the future.'
'Due to the nature of our armament and the tactics in which we shall perfect ourselves, we shall be called upon to carry out operations of far-reaching military importance and we shall habitually go into action when the need is immediate and extreme. Let me call your attention to the fact that our badge is the great American eagle. This is a fitting emblem for a division that will crush its enemies by falling upon them like a thunderbolt from the skies.'
Deze order vormde de grondslag van de 101ste luchtlandingsdivisie of de Screaming Eagles.
(Die vervelende brontekst krijg ik daar niet van tussenuit, mijn excuses)
Ook in WO2 werd er muziek gedraaid op de radiostations. Voornamelijk om de soldaten een hart onder de riem te steken of om gewoonweg eens goed te kunnen dansen. Deze muziek kun je via onderstaande link weer beluisteren en zelfs gratis op je computer opslaan. Veel plezier ermee.
Als er koeien in de weide staan dan liggen er geen mijnen.
Indien de koeien staren naar een bepaald punt tegenover jou dan is de kans groot dat daar een Duitser of twee ligt te wachten tot dat je de weide oversteekt.
Als je genoeg hebt van water uit je veldfles dan melk je toch gewoon een koe.
De veteranen van Normandië hebben een speciale band met deze behulpzame runderen.
Dit handboek moest elke soldaat van het Amerikaanse leger kennen. Het werd uitgedeeld tijdens de basisopleiding. Aan de hand van dit handboek leer je meer over het dagelijkse leven van een soldaat in het Amerikaanse leger en het geeft je misschien nieuwe inzichten over de mentaliteit van het Amerikaanse leger in 1940.
Dezer dagen wordt het verkocht, maar u vindt het gratis in de bijlage. Veel plezier ermee.
Soldiers, Sailors and Airmen of the Allied Expeditionary Force!
You are about to embark upon the Great Crusade, toward which we have striven these many months. The eyes of liberty loving people everywhere march with you. In company with our brave Allies and brothers in arms on other Fronts, you will bring about the destruction of the German war machine, the elimination of Nazi tyranny over the oppressed peoples of Europe, and security for ourselves in a free world. Your task will not be an easy one. Your enemy is well trained, well equipped and battle hardened. He will fight savagely. But this is the year 1944! Much has happened since the Nazi triumphs of 1940-41. The United Nations have inflicted upon the Germans great defeats, in open battle, man to man. Our air offensive has seriously reduced their strength in the air and their capacity to wage war on the ground. Our Home Fronts have given us an overwhelming superiority in weapons and munitions of war, and placed at our disposal great reserves of trained fighting men. The tide has turned! The free men of the world are marching together to Victory! I have full confidence in your courage and devotion to duty and skill in battle. We will accept nothing less than full Victory! Good luck! And let us beseech the blessing of Almighty God upon this great and noble undertaking.
General Dwight D. Eisenhower Order of the Day June 6, 1944
Brief uitgedeeld aan alle geallieerden op de vooravond van operatie Overlord (of D-Day).
Headquarters 506th Parachute Infantry United States Army October 1943
STANDARD EQUIPMENT CARRIED BY EACH PARACHUTIST
1. The following equipment will be carried by all parachutists.
1 Belt, pistol or rifle, dismounted 1 Boots, parachutist, pair 1 Canteen, cup and cover...on belt 1 Compass, lensatic or watch...on belt 1 Cap, wool knit 1 Drawers, wool 1 Field bag...Under parachute harness 1 Gloves, horsehide unlined, pair 4 Grenades, hand, frag. MkII...2 Waist pockets coat...2 hip pockets trousers 1 Handkerchief...Left chest pocket 1 Helmet, steel, M1, mod.(I think), w/liner 1 Knife, pocket, M2...Center chest pocket 1 Knife, trench, M3, w/scabbard M6...on belt 1 Matches, package 1 Mask, gas (If required) 1 Message book, pencil and maps...Right chest pocket 1 Parachute, T-5, complete 1 Pouch, first-aid and packet...on belt 2 Ration "K" (broken down)...Leg pockets 1 Raincoat...Loop over belt 1 Rope, parachutist, 30' x 3/8"...Looped on belt 1 Prophylaxis, mechanical, kit...Right chest pocket 2 Socks, light wool, pair...1 pair in field bag 1 Spoon, M/26...In canteen cover 1 Supporter, athletic (optional) 1 Tablets in box, chlorine or halazone...Left chest pocket 1 Tablets in box, bentadine ...Right chest pocket 2 Tags, identification, w/necklace 2 Tape, ankle (optional) 1 Tissue, toilet...Left chest pocket 1 Toilet set...Waist pockets 1 Tool, entrenching...On belt 1 Undershirt, wool 1 Uniform, parachutists, 2-pc.
2. Following additional equipment will be carried by Officers:
1 Binoculars, M-13...Over shoulder or on belt 1 Carbine, cal..30, M1A1 (except field Off)...On belt in scabbard 1 Case, canvas, dispatch...Over right shoulder 1 Flashlight, TL-122-A...Left leg pocket 1 Map, template M2...Dispatch case 1 Pistol, auto., cal..45 (Field O's. only)...On belt in holster 1 Pocket, double web.w/clips (Field O. only)...On belt 2 Pocket, mag., carbine, cal..30, M1A1 (except field Officers)...On belt 1 Whistle, thunderer...Left chest pocket
Deze pathfinders hadden, op D-day, de taak om voor de andere paratroepers te landen en Eureka-bakens op te stellen zodat de andere vliegtuigen de droppingzones of DZs vonden. Het spreekt voor zich dat deze mannen het neusje van de zalm waren, jammer genoeg vielen er onder deze mannen ook de meeste slachtoffers. De helft van deze mannen is gedood in het gevecht. Op deze foto staan ook de bemanning van de C-47, die zitten, op de eerste rij.
He was just a Rookie trooper and he surely shook with fright As he checked all his equipment and made sure his pack was tight He had to sit and listen to those awful engines roar You ain't gonna jump no more...!
REFEIN: Gory Gory, what a helluvaway to die Gory Gory, what a helluvaway to die Gory Gory, what a helluvaway to die And he ain't gonna jump no more!
Is everybody happy said the sergeant looking up Our Hero feebly answered, Yes, and then they stood him up He jumped into the icey blast, his Static Line unhooked And he ain't gonna jump no more!
REFEIN
He counted long, he counted loud, he waited for the shock He felt the wind, he felt the cloud, he felt the awful drop He jerked his cord, the silk spilled out and wrapped around his legs And he ain't gonna jump no more !
REFEIN
The risers wrapped around his neck, connectors cracked his dome The lines were snarled and tied in knots, around his skinny bones The canopy became his shroud, he hurtled to the ground And he ain't gonna jump no more !
REFEIN
The days he lived and loved and laughed, kept running through his mind He thought about the girl back home, the one he left behind He thought about the medics and he wondered what they would find And he ain't gonna jump no more...
REFEIN
The ambulance was on the spot, the jeeps were running wild The medic clapped their hands with glee, rolled up their sleeves and smiled For it had been a week or more since last a chute had failed And he ain't gonna jump no more !
REFEIN
He hit the ground, the sound was 'SPLAT', the blood went spurting high His buddies all were heard to say 'WHAT A HELLUVAWAY TO DIE!' He lay there rolling round in the welter of his gore And he ain't gonna jump no more!
REFEIN
There was Blood upon the Risers, there were brains upon the chute Intestines were a-dangling from his paratrooper suit The medics picked him up and poured him gently from his boots And he ain't gonna jump no more
REFEIN
They operated all night through but it was in despair, For every bone that he possessed was ruined beyond repair; And so he was buried then, his silken 'chute his shroud And he ain't gonna jump no more.
REFEIN
They say he went to heaven and arriving there I'm told He got a pair of silver boots and a parachute of gold; He may be very happy there but i'll stick here below Cause he ain't gonna jump no more...
Dit filmpje leert je meer over hoe een K-rantsoen gemaakt werd in 1943. Een K-rantsoen was het rantsoen dat uitgedeeld werd aan onder andere de paratroepers voorafgaand aan D-day.
Paratroepers van het 101ste in de nacht van 5/6/1944 en 6/6/1944 aanboord van een C-47. Op de borst dragen ze een reserveparachute, het ziet ernaar uit dat ze elk moment gaan springen aangezien ze 'aangehaakt' zijn. Let op wat de eerste soldaat in zijn rechterhand houd.
Deze Engels geproduceerde mijn werd gedragen door paratroepers van de 82ste en 101ste luchtlandingsdivisies tijdens de landing in Normandië. Doordat ze niet zo groot was kon ze rond het been worden gebonden. De mijn kon veel schade aanbrengen aan samengetroepte soldaten, ook kon ze de rupsbanden van een tank opblazen. De mijn werd voornamelijk van op een afstand tot ontploffing gebracht.
De M1911 is een single-action, semi-automatisch pistool in kaliber .45 ACP ontworpen door John Moses Browning. De standaard ladercapaciteit bedraagt 7 patronen in een single-stack verwijderbare lader. (Het was mogelijk om 1 kogel in de kamer te brengen en vervolgens 7 kogels in de lader te steken zo had men 8 kogels ipv 7)Het pistool was het standaard dienstpistool van het Amerikaanse leger van 1911 tot 1985, en wordt nog steeds gebruikt door sommige troepen. De originele benaming in 1940 was Automatic Pistol, Caliber .45, M1911 voor het oorspronkelijk model of Automatic Pistol, Caliber .45, M1911A1 voor de M1911A1, ontworpen in 1924. Deze benaming werd veranderd naar Pistol, Caliber .45, Automatic, M1911A1 tijdens het vietnamtijdperk. Het Amerikaanse leger kocht in totaal ongeveer 2,7 miljoen exemplaren aan.
Het wapen had een innoverend vergrendelingssysteem. De slede wordt namelijk door twee nokken aan de loop vergrendeld. Zo wordt het repeteermechanisme genoeg vertraagd om geen gasverlies te veroorzaken. Dit type van vergrendeling is tot de dag van vandaag het standaard vergrendelingssysteem in pistolen.
Vroege geschiedenis en testen
Het idee voor de M1911 stamt uit de late jaren 1890, toen het Amerikaanse leger op zoek ging naar een semi-automatisch pistool om de verschillende revolvers die toen in dienst waren te vervangen. Het Amerikaanse leger wisselde in die periode tegen groot tempo van wapens en na de adoptie van nog verschillende revolvermodellen culmineerde dit alles toch in het in dienst nemen van de M1911 na de eeuwwisseling.
Hiram S. Maxim had in de jaren 1880 al een zelfladend pistool ontworpen, maar was eerder bezig met het ontwerp van machinegeweren. Desalniettemin werden de principes die hij ontwikkelde toch gebruikt in verschillende semi-automatische pistolen ontworpen tussen 1890 en 1900. Deze ontwerpen trokken de aandacht van verschillende legers om een vervanging te vinden voor hun revolvers. In de Verenigde Staten leidde dit tot een formele test in 1899.
In 1899 en begin 1900 werd een eerste test gehouden, en bedrijven als Mauser (met de C96 "Broomhandle"), Mannlicher (met de Steyr-Mannlicher M1894) en Colt (met de Colt M1900) dienden een ontwerp in. Dit leidde tot de aankoop van 1000 DWM Luger pistolen, gekamerd in 7,65 mm Luger. Deze pistolen werden ingezet bij troepentesten, maar er waren al snel problemen met de stopkracht van het patroon. DWM kreeg dezelfde klacht ook van andere legers en ontwikkelde daarom een grotere variant van de 7,65 patroon, namelijk de 9 mm Luger. 50 nieuwe wapens in dit kaliber werden getest in 1903.
Tijdens de Filipijns-Amerikaanse Oorlog tegen de Moro guerrillastijders ondervonden de Amerikaanse strijdkrachten problemen met de .38 Long Colt die toen standaard was. Dit patroon was niet voldoende krachtig voor junglegevechten. De Moro's hadden een zeer hoge moraal en waren vaak onder invloed van drugs om gevoelens van pijn en angst te onderdrukken tijdens aanvallen. Daarom schakelde het leger terug op de oudere M1873 revolvers in .45 Colt omdat deze meer stopkracht had. Door de problemen met de .38 Long Colt werden tijdelijk terug nieuwe M1873 revolvers naar de Fillipijnen gestuurd in 1902.
Generaal William Crozier werd Chief of Ordnance of the Army in 1901.
Na de Thompson-LaGarde pistoolkaliber efficiëntietests in 1904 concludeerde Kolonel John T. Thompson dat een nieuw pistoolkaliber niet kleiner dan .45 zou mogen zijn en dat het wapen bij voorkeur semi-automatisch moest zijn. Dit leidde tot testen in 1906 waaraan 6 wapenfabrikanten meededen.
Van 1907 tot 1911 werden veldtesten gehouden om te beslissen tussen Colt en Savage. Tussen elke ronde brachten beide fabrikanten verbeteringen aan ten opzichte van hun initieel ontwerp, wat leidde tot een finale test voor de uiteindelijke adoptie. Een van de test in 1910 was een sessie waarbij 6000 patronen in elk pistool geschoten werden. Het ontwerp van Colt voltooide dit zonder fouten, terwijl het Savage model 37 storingen had.
Dienstgeschiedenis
Na het succes gedurende de tests, werd het Colt ontwerp formeel aangenomen op 29 maart 1911 door het Amerikaanse leger. De Navy en de Marines volgden in 1913. Oorspronkelijk werd het pistool enkel door Colt gebouwd, maar door de grote vraag gedurende Wereldoorlog I werd de productie uitgebreid naar de staatsbestuurde Springfield Armory.
Ervaringen op het slagveld leidden tot enkele kleine externe veranderingen in 1924. Dit model kreeg de naam M1911A1. Veranderingen waren onder andere een kortere trekker, een langere greepveiligheid, een gebogen mainspring housing, een bredere korrel, een kortere haan en eenvoudigere greepplaten. Intern veranderde niets en onderdelen zijn en blijven uitwisselbaar.
Tweede Wereldoorlog
In de jaren voor en tijdens de Tweede Wereldoorlog steeg de vraag naar het pistool sterk. Tijdens deze oorlog werden ongeveer 1,9 miljoen stuks aangekocht door de Amerikaanse overheid. Om aan deze grote vraag te kunnen voldoen werd de productie opgesplitst over verschillende fabrieken. In totaal werd zoveel geproduceerd dat na 1945 de Amerikaanse overheid geen nieuwe exemplaren meer bestelde, maar onderdelen uit voorraad gebruikte. Indien nodig kon een nieuw pistool samengesteld worden uit andere pistolen, en kon het een nieuw verflaagje krijgen in het arsenaal.
Voor Wereldoorlog II uitbrak werd een klein aantal M1911 pistolen gebouwd onder licentie in Noorwegen door de Kongsberg Vaapenfabrikk (deze pistolen zijn nu bekend als de Kongsberg Colt). Gedurende de Duitse bezetting van Noorwegen ging de productie van deze pistolen gewoon door. Duitse troepen gebruikten ook M1911 pistolen die buitgemaakt werden op Amerikaanse soldaten en werden aangeduid met "Pistole 660(a)". Het M1911 platform vormde ook de basis voor de Argentijnse Ballester-Molina en bepaalde Spaanse Star en Llama pistolen na 1922. De Colt werd voornamelijk gebruikt door officieren en onderofficieren, maar soldaten kregen de mogelijkheid om ook een Colt aan te schaffen, de meesten deden dit dan ook. Het werd al vlug duidelijk dat een paratroeper nood had aan een verdedigingswapen zodra hij geland was. De meeste geweren werden in speciale zakken gestoken om de para niet te kwetsen bij het springen. De para had dus tijd nodig om zijn wapen te assembleren vooraleer hij zich kon verdedigen, in sommige gevallen dook er onmiddellijk na de landing een vijand op, de Colt bracht dan redding.
Vervanging
Na de Tweede Wereldoorlog bleef de M1911 in dienst gedurende de Koreaanse Oorlog en de Vietnamoorlog. Zelfs tijdens Operatie Desert Storm gebruikten sommige Amerikaanse eenheden nog dit pistool.
Toch werd al tijdens de jaren 70 duidelijk dat de M1911 begon te verouderen. Ook kwam er druk van de NAVO om over te schakelen op de NAVO-standaard: 9x19mm Parabellum. Daarom begon de Joint Service Small Arms Program van de U.S. Air Force met de testen om een nieuw pistool in de NAVO-standaard 9x19mm aan te kopen. Na testen kwam de Beretta 92S-1 als winnaar uit de bus. Deze uitslag werd betwist door de U.S. Army (de landcomponent van het Amerikaanse leger) en zij besloten hun eigen testen te houden (de XM9-testen) in 1981. Dit leidde tot de adoptie van de Beretta 92F op 14 Januari 1985. Tegen de late jaren 80 kwam de productie op dreef ondanks een controversiële XM9-hertest en een aparte XM10 herconfirmatie. Deze kwamen er na klachten van scheuren in het frame van de Beretta en een gevaarlijke kans op het loslaten van de slede wat tot verschillende ongevallen leidde. Hierdoor werd een update doorgevoerd naar de Beretta 92FS zodat de gebruiker betere bescherming genoot.
Tegen de vroege jaren 1990 waren de meeste M1911'en vervangen door M9's (de militaire benaming voor de Beretta 92FS), hoewel een beperkt aantal nog steeds in gebruik is door enkele speciale eenheden. Onder andere de United States Marine Corps bleef de M1911 gebruiken voor de MEU(SOC) en verkenningseenheden, hoewel de Marines ook 50.000 M9 pistolen aankochten.
De United States Special Operations Command (USSOCOM) schreef nieuwe testen om de M1911 te vervangen door een ander .45 ACP pistool (in strijd met de NAVO-standaard). Deze proeven staan bekend als de Offensive Handgun Weapon System (OHWS) proeven. Deze hadden tot resultaat dat de inzending van Heckler & Koch het haalde, zodat zij de MK23 Mod 0 Offensive Handgun Weapon System mochten leveren. Hiervoor moesten ze onder andere het Colt OHWS verslaan, een zwaar aangepaste M1911. Als reden voor het afwijken van de NAVO-standaard wordt het gebrek aan stopkracht van de 9 mm kogel van de M9 aangehaald.
Huidig gebruik
De M1911A1 is voor veel politie-eenheden in de Verenigde Staten nog steeds het pistool bij uitstek. Veel militaire en ordediensten blijven de (soms sterk aangepaste) M1911A1 verkiezen vanwege het grotere stopvermogen van de .45 ACP kogel, en de superieure ergonomie en het groter gebruiksgemak in vuurgevechten. De politie van Tacoma, Washington uit de VS schreef in 2001 geschiedenis door als eerste zone terug over te stappen op een pistool dat ze meer dan 50 jaar eerder hadden afgeschreven.
De M1911 en zijn varianten zijn ook bij het gewone publiek extreem populair voor zowel sport als recreatie. Dit leidde tot de ontwikkeling van vele aftermarket onderdelen. Het groeiend aantal producenten is een indicator van de stijgende populariteit van de M1911.
Ander gebruik
Colt's M1911 pistolen werden ook gebruikt door de Royal Navy in kaliber .455 Webley Automatic. Deze pistolen werden hierna overgedragen aan de Royal Air Force als reservewapen bij een crash in vijandelijk gebied. Noorwegen gebruikte de Kongsberg Colt, welke gekenmerkt werd door een unieke sledevangpal. Argentinië en Spanje produceerden ook verschillende modellen van M1911.
Het Braziliaanse IMBEL (Indústria de Material Bélico do Brasil) maakt nog steeds verschillende varianten voor het leger en de ordediensten.
Het Griekse leger gebruikt nog steeds de M1911 als standaard dienstpistool. Deze Wereldoorlog II-productie pistolen werden vanaf 1946 geschonken als wapenhulp tegen de communistische expansie.
Het Koninklijk Thais leger gebruikt Amerikaanse M1911 pistolen die als militaire hulp geschonken werden tijdens het Vietnamtijdperk.
Het Chinese bedrijf Norinco exporteert een M1911A1-kloon voor civiele doeleinden. De import in de VS werd in 1993 verboden als onderdeel van een handelssanctie.
Het werkpaard onder de zwevers die de Verenigde Staten tijdens de Tweede Wereldoorlog gebruikt is de Waco CG-4A (C = Combat, G = Glider, 4A = Model). Waco Aircraft Company in Troy, Ohio bouwt een toestel met een houten vloer, een staal gelast frame overspannen met doek. Via de omhoog scharnierende cockpit kunnen er een dertien tal manschappen, een jeep of 75 mm kanon naar binnen. De zwever is verre van een schoonheid, maar de toestellen zijn voor eenmalig gebruik en worden na de landing vernietigd of achtergelaten. Proefvluchten starten in 1942. Vijftien maatschappijen beginnen daarop met de productie van de CG-4A. Als de CG-4A in Groot Brittannië arriveert krijgt het daar de bijnaam Hadrian.
De eerste actie ziet de CG-4A tijdens de invasie van Sicillië. Tijdens D-Day maakt het 82st en 101st Airborne Division grootschalig gebruik van de CG-4A. 53 CG-4As en 32 Horsa zwevers landden rond Carentan en brengen op deze manier 313 man versterking naar de Normandië.
Technische gegevens: Waco CG-4A 'Hadrian'
Bemanning: 2, Spanwijdte: 25 m, Lengte 14 m, Startgewicht: 3400 kg, Totaal gebouwd: 13.000
