Aikido begeleid ons in het opdoen van kennis van onze eigen geest en maakt ons bewust van wat er doorheen ons gaat, zodat we onze genegenheid op intelligente wijze kunnen beheersen. Het gaat er niet om onze emoties te verbergen, maar hoe we er assertief en respectvol mee moeten omgaan. Harmonie tussen ons denken en onze acties. Aikido is gebaseerd op vertrouwen in eigenwaarde, in je houding, moed en bescheidenheid, om veilig en rustig met zichzelf te zijn. Het is van essentieel belang om te kunnen bepalen welke persoon we willen zijn en om zo te herkennen wat ons gelukkig maakt.
"Wees aardig voor anderen, zodat je de geheime kunst leert om aardig voor jezelf te zijn." (Moekoenda Lal Gosh, 1893-1952)
In het algemeen is het doel van Aikido om het lichaam en geest te onderwijzen, om een integrale ontwikkeling van het menselijk wezen te bereiken, om te helpen bij de zoektocht naar zichzelf, om empathie te vinden met de wereld van dingen en wezens om je heen.
Elke dag van het menselijk leven brengt vreugde en woede, genot en pijn, duisternis en licht. Elk moment wordt opgenomen in het grote ontwerp van de natuur. (Morihei Ueshiba)
Diversiteit accepteren betekent de realiteit accepteren. Onze aspecten zijn anders. We spreken anders, we denken en dromen van een oneindig aantal wonderen. Niets in deze wereld is nutteloos. Geen blad van een boom valt nutteloos, zelfs een insect sterft niet omdat het geen nut heeft. Aikido op zich is niet gedifferentieerd, maar de leringen en zijn Aikidokas gedifferentieerd. OSensei benadrukte altijd in zijn leer dat in al zijn diversiteit aan technieken, deze toch één en dezelfde zijn. Zelfs Uke en Sensei zijn één.
Probeer jezelf te zijn, in al je glorie, dat is genoeg en dat maakt het verschil.
Wat Morihei Ueshiba zei tijdens zijn trainingen, is nooit met veel aandacht aanhoort door zijn uchi-deshi. De meeste waren jonge mensen die enkel de uiterlijke Aikidotechnieken probeerden te onthouden. Bijna niemand heeft ooit echt begrepen wat Ueshiba bedoelde met zijn uitleg over zen filosofie, verfijnde spirituele ideologieën en mystieke aspecten over Kojikki (de goden), Naohi (de juiste geest) en de natuur en hun diepere abstracte betekenissen in Aikido. Het is ook onmogelijk om aan te tonen wat de leerlingen van de grootmeester zich eigen hebben gemaakt en wat en hoe ze dit hebben doorgegeven aan hun generatie leerlingen. Aikido is gemaakt door Morihei Ueshiba Sensei en vele filosofische aspecten ervan zijn helaas verdwenen met zijn overlijden. Niemand kon alle Aikido-technieken zo effectief uitvoeren met Aiki als OSensei zelf. Het is hetzelfde als blinde personen een alpaca aanraken, waarbij elk de alpaca beoordeelt op het deel dat men vastgepakt. Zelfs Kisshomaru-san, zoon van OSensei, wist dat hij Aikido niet wereldwijd kon verspreiden door dezelfde complexe filosofische woorden van zijn vader te gebruiken.
Ueshiba wijdde zijn leven aan een zoektocht naar een spiritueler krijgsgevecht en had hierin volgers van allerlei aard: staatslieden, militairen, zakenlieden, wetenschappers, schrijvers en andere mensen die zich toelegden op vele andere beroepen en activiteiten. De leringen van OSensei hebben de levens van deze mensen over de hele wereld met inspiratie vervuld, om hun geest als een instrument naar een liefdevolle bescherming van alle dingen te cultiveren, in plaats van de fysieke overheersing over anderen.
Deze kennis van onze eigen geest maakt ons bewust van wat er door ons heen gaat en kunnen we zo onze genegenheid op intelligente wijze beheren: de harmonie van het zijn met een grootsheid vanaf het kleine begin Sic parvis magna.
Het doel van Aikido is om het lichaam en geest te onderwijzen, om een integrale ontwikkeling van het menselijk wezen te bereiken. Naast de Aikido-technieken cultiveert Aikido ons ook andere kwaliteiten zoals vriendschap, solidariteit en wederzijds respect voor anderen. Aikido vereist constante praktijk, aangezien de technieken waarop ze gebaseerd zijn niet gemakkelijk te combineren is met deze mentale inzage. De Uke stelt ons in staat om dit te begrijpen en vooral om zorgzaam te zijn. We hebben een partner voor ons en geen tegenstander.
Vanaf de vroege jaren 1920 tot aan het einde van de Tweede Wereldoorlog gebruikte Morihei Ueshiba de naam "Moritaka". Vanaf 1930 verbaasde Mr. Moritaka iedereen met zijn deelname aan verschillende wedstrijden (in o.a. de Keizerlijke Japanse Legeracademie) waarbij hij verscheidene shodans in andere krijgskunsten zonder problemen versloeg. Door deze demonstraties van zijn ware Weg van de Kami (een mengeling van Kendo, Judo, Sumo, Karate, Jujitsu, boksen, Budo en Ki) plaatste Budoka Ueshiba zich in de belangstelling. Vroeger heette zijn kunst dan ook Aiki-jutsu, zonder veel mentale aspecten, met pure (verwoestende) techniek. Er was o.a. geen training in Shikko, jo of bokken: de oude stijl was neergooien en doden met lege handen. Het maandelijkse lesgeld was 5 yen (5 Eurocent) en vanaf het begin moest er een hakama over de keiko-gi gedragen worden. Er waren geen rangen, iedereen droeg een witte gordel. Na de oorlog begon OSensei met een faseverandering t.o.v. zijn vooroorlogse praktijken en voegde nieuwe en originele spirituele dimensies toe aan zijn technieken (met essentiële principes vanuit Daito-ryu, liefde en harmonie).
Aikido is een complete krijgskunst en een persoonlijke keuze om jezelf en de aanvaller tegen onnodige schade te beschermen. Het is niet nodig om Aikido "effectiever" te maken in gevechts- of sportwedstrijden. Volg eenvoudig de leidraad van Ueshiba: Sta Kamae, neem altijd een Hanmi-Irimi houding aan en maak de afstand met de aanvaller zo klein mogelijk. Vestig jezelf in het midden, stuur je Ki naar het oneindige, in alle richtingen en beweeg "Sen-sen-no-sen" (verplaatsen voordat de aanval zelfs begint) vanuit je heupen, in cirkels of spiralen, om de vijand terug te sturen, begeleid met jouw Aiki en Kokyo-ryoku (=ademkracht).
OSensei zei tijdens zijn leringen vaak "we ontwikkelen onze ademhaling met elkaar". Zowel OSensei als zijn dojo-studenten werkten samen om elkaar te helpen bij het ontwikkelen van Kokyu-ryoku, die uniek is voor Aikido.
Koans zijn bedoeld om het rationele denken te stoppen en aan te zetten tot nadenken over fundamentele leerstellingen. Meestal is het een raadsel of parabel om studenten te helpen hun gedachten te verzetten. Traditioneel heeft een Koan geen logisch antwoord, maar vereist een abstractie om te begrijpen wat een sensei wil zeggen. Koans zijn niet alleen in het oude China ontstaan, ook aangepast aan deze tijd worden Koans geboren. De filosofische Koan over het vijfde element Ku (De Leegte of "niet aanwezig zijn van iets) over de sereniteit van de geest van de Aikidoka bij het uitvoeren van zijn techniek is bedoeld om na te denken over de interactie tussen student-sensei.
Toen een Aikidoka klaar was met zijn techniek, verscheen de
sensei met de woorden Het begin is makkelijk, het moeilijke is om vol te
houden", waarop de Aikidoka antwoordde Als je je alleen omringt met
degenen die denken zoals jij, zal je nooit iets nieuws van anderen leren."
Een Japanse Kanji is een logografisch teken dat een begrip uitdrukt, vergezeld van een katakana en een hiragana, twee fonetische schriften. Hierbij de beweging van een Aikidoka, uitgedrukt in een Kanji, geschreven door OSensei. In het midden van deze Kanji staat het enkelvoudige Katakana karakter Yu, wat staat voor de harmonie van Vuur en Water (In en Yo). Rechtsboven staat Ku of De Leegte. De Kanji rechtsonder staat voor ter dikte van een stukje papier. De Kanjis aan de rechterkant van het diagram leest Leegte en Materie, samen vormen ze het concept Hemel en Aarde, zoals yin en yang, de twee tegengestelde krachten, maar toch verenigd.
Morihei Ueshiba bestudeerde o.a. Daito-ryu; Daienwa; Chujo-Ryu; Yagyu Muneori en zijn Japanse martiale tradities en vele andere "niet-historische" compilaties van honderden jaren budo in Japanse gevechtskunsten, die vergelijkbare (Budo)doelen en ethiek beleden, aangevuld met de talloze interne complexe en veelzijdige klassieke ideeën van de Chinese krijgstraining paradigma's, voor zijn Aikido harmonie- concept. De Aikido-oprichter impliceerde nooit dat zijn ideeën uniek waren, ook niet dat zijn kunst de enige kunst was met een hoger moreel kompas. Vooral na WOII transformeerde zijn Methods of War in Methods of Peace via Misogiharae en kunnen we nu genieten van het wereldwijde veelzijdige kernconcept van zijn Aikido-erfenis: prominente (spirituele) harmonie.
De spirituele wereld van Kokyo-ho bestaat uit rustig en diep inademen, dit wordt "In" (Yin) genoemd, het uitademen "Yo" (Yang). Dit zorgt voor de ontspanning van de geest en het hele lichaam. Door voortzetting van deze ademhalingsmethode en door mentale concentratie, wordt de "geest", "ki" en "kracht" verenigd. Laat "In-yo Aiki-ho" zich ontwikkelen in jouw Seika Tanden tot Kokyu-ho en Ki-ryoku. De fysieke wereld van Kokyo-ho: Omdat de functie van de longen nu volledig worden benut, conditioneert men ook het hart en de bloedsomloop, de spieren van de buikholte onder het diafragma en daarmee ook het spijsverteringsstelsel en andere inwendige organen. Deze methode van ademhaling kan op elk moment worden toegepast, zonder een bepaalde tijd of plaats te kiezen.
Onze prestatie ligt in de natuurlijke kracht van onze verbeelding. Verbeelding is een zeer krachtig iets. Het beïnvloedt onze hersenchemie die ons lichaam beïnvloedt. Het in beeld brengen van een beweging kan reacties van het zenuwstelsel opwekken die vergelijkbaar zijn met die die optreden tijdens het fysiek uitvoeren van dezelfde actie. Wetenschappelijk onderzoek heeft aangetoond dat mentale oefeningen bijna net zo effectief zijn als echte fysieke oefeningen en beide effectiever maakt. Visualiseer dat je de juiste Aikido-technieken uitvoert, net zoals Sensei je voordoet. Maak je geest contextueel rijk, verhoog je motivatie en zelfvertrouwen. De enige grenzen zijn die van de geest. Buiten de grenzen van wat je gelooft, kun je het onmogelijke bereiken."
Aikido is de studie van wijsheid. Als je jezelf niet kunt beheersen en vertrouwen, als je jezelf niet duidelijk kunt zien, zal je nooit kennis of vertrouwen van anderen krijgen. Elke handeling en elke herinnering creëert ons verhaal. We gebruiken dit verhaal om te definiëren wie we echt zijn. Het vormt onze interactie met anderen en geeft ons een basiskennis om elkaar te waarderen als twee (menselijke) wezens, om vrienden voor het leven te maken. Laat elke Aikido-techniek beginnen met Sonen, een Japanse term dat de intentie voor onze gedachten met een daaropvolgende fysieke manifestatie uitdrukt. Niet alleen de Aikido-techniek is belangrijk, maar ook de studie van zijn intentie brengt ons wijsheid, verfijnt onze zelfbeheersing en zal je in staat stellen om met heldere en mentale subtiliteit te bewegen.
Aikido-concept âde onderlinge verbondenheidâ bekomen met psilocybine.
Wetenschappers onderzochten de kenmerkende bewustzijns-veranderende entheogene effecten van psilocybine, welk de gebruiker een sterk gevoel van onderlinge verbondenheid geeft, samen met spirituele gevoelens. Bij inname produceert ons brein een alternatieve realistische wereld, die andere sensaties en realisaties bied dan in het dagelijks leven. Hersenscans toonden nieuwe, ordelijke maar ongebruikelijke synchrone hersengolf-oscillaties aan, die zich vormden tussen de corticale gebieden, doordat de hersenen hun bestaande netwerk reorganiseerden. Dit bracht onderzoekers ertoe te stellen dat psilocybine het gevoel dempt dat we allemaal individuen zijn, een gevoel dat zich heel sterk manifesteert als realiteit. Volgens de psychoanalytische theorie is het gevoel van het hebben van een persoonlijke identiteit (bekend als het ego) een grensmaker die lijnen trekt tussen jou, mij en alle levende wezens. Door gebruik van psilocybine verschuift dit identiteitsgevoel en verliezen we de remmende invloed op het concept van egoïsme, wat leidt tot inzichten die normaal uit het bewustzijn worden gehouden. Diepe meditatie brengt een zeer gelijkaardig effect teweeg. We zijn allemaal onderling verbonden, een Aikido-concept van wat het betekent om mens te zijn. De oprichter zei: Aikido is een manier om de wereld te verenigen en de mensheid terug tot een enkele familie te maken.
De essentie van Aikido is om jezelf te harmoniseren met de beweging van het universum
We zijn sterk afhankelijk van ons visuele gevoel als we Aikido beoefenen. Probeer tijdens de training een scherp oog te ontwikkelen, want zien is niet altijd waarheidsgetrouw. De ogen raken in trance door de krachtige armen en handen. De nuances van heupen zijn vaak onzichtbaar en het waarnemen van de adem wordt vaak over het hoofd gezien. Voel de techniek, voel wat afwezig is. Observeer de intentie. Naarmate we meer leren, hoe duidelijker het wordt dat er nog steeds dimensies zijn om te bestuderen. Het ontwikkelen van goede fysische technieken in Aikido zijn essentieel, maar verdere oefenen onthult een ruimdenkende Aikidoka dat er een heel filosofisch universum te ontdekken is, dat kan bijdragen aan een geweldige persoonlijke groei en zelfontplooiing.
Volgens verschillende wetenschappelijke onderzoekers heeft Aikido een curatief effect op het verminderde coördinerend en functionerend efficiëntie van de hersenen en bijhorende verminderde efficiëntie aan sensorische motorische functies, als gevolg van ons moderne sedentaire levensstijl. Een belangrijke bevinding van het onderzoek was:
dat door Aikido-beoefening er een functionele positieve toename van neuronale efficiëntie in zowel tactiele receptoren (receptoren die gevoelig zijn voor aanraking) als van de proprioceptoren (receptoren die een rol spelen voor de bewuste positie van de eigen lichaamsdelen) is, naast de verbeterde musculaire entropie, met een proactieve stimulerende toename aan elektrische signalen (prikkels) van het ruggenmerg en de hersenzenuwen, waardoor men beter en sneller zijn/haar positie ten opzichte van de omgeving kon bepalen en dit onafhankelijk van het niveau van de Aikidoka.
In Aikido bestuderen we onze lichaamspositie en hoe bewegingen van het hele lichaam te controleren. Zoveel afleidingen en dilemmas leven er in ons hoofd, dat we de kunst van het leven en de grond waarop we staan zijn vergeten. Bewustzijn onthult een diepgang in het verbluffende vermogen van het lichaam om eenvoudig te bewegen. Eer dit. (Mitsugi Saotome)
Aikido is door de oprichter en zijn volgelingen ook ontworpen om buiten Japan te worden verspreid, in een omgeving die (veel) verschilt van de oorspronkelijke culturele Japanse context. Verdere studies van de Japanse cultuur en taal is essentieel als men toegang wil hebben tot de hogere niveaus van deze discipline. Niet tegenstaand biedt Aikido een geweldige toegang om jezelf met zelfvertrouwen te centreren in angstige of moeilijke situaties. Elke Aikidoka brengt zijn of haar eigen unieke perspectief naar de les, waardoor Aikido een verbazingwekkende creatieve diversiteit verenigd onder professionele begeleiding van de sensei.
Met Aikido kan men wonderbaarlijke dingen verrichten.
In Aikido wordt iedereen met zichzelf geconfronteerd, zoals hij echt is. Sommigen zijn verward hierover, anderen overschatten zich, maar uiteindelijk krijgt iedereen met zijn eigen nederigheid te maken, een onontbeerlijk element in Aikido.
De inbreng van iedere Aikidoka biedt de mogelijkheid om belangrijke en persoonlijke waarden te (her)ontdekken. Je haalt uit Aikido wat je er in legt. Het doel dat je je stelt, de verwachting die je hebt, bepalen jouw manier van oefenen. De grote uitdaging en aantrekkingskracht van Aikido ligt besloten in de manier waarop je omgaat met anderen, met je omgeving en met jezelf. De Weg van harmonie is een levenslang pad van ontplooiing: hoe ouder de Aikidoka (niet in jaren, maar in ervaring), hoe beter hij of zij wordt. Niet beter dan anderen, maar beter dan zichzelf.
Het pad is niet in de hemel, het pad is in het hart. (Boeddha)
