|
Vanaf de vroege jaren 1920 tot aan het einde van de Tweede Wereldoorlog gebruikte Morihei Ueshiba de naam "Moritaka". Vanaf 1930 verbaasde Mr. Moritaka iedereen met zijn deelname aan verschillende wedstrijden (in o.a. de Keizerlijke Japanse Legeracademie) waarbij hij verscheidene shodans in andere krijgskunsten zonder problemen versloeg. Door deze demonstraties van zijn ware Weg van de Kami (een mengeling van Kendo, Judo, Sumo, Karate, Jujitsu, boksen, Budo en Ki) plaatste Budoka Ueshiba zich in de belangstelling. Vroeger heette zijn kunst dan ook Aiki-jutsu, zonder veel mentale aspecten, met pure (verwoestende) techniek. Er was o.a. geen training in Shikko, jo of bokken: de oude stijl was neergooien en doden met lege handen. Het maandelijkse lesgeld was 5 yen (5 Eurocent) en vanaf het begin moest er een hakama over de keiko-gi gedragen worden. Er waren geen rangen, iedereen droeg een witte gordel.
Na de oorlog begon OSensei met een faseverandering t.o.v. zijn vooroorlogse praktijken en voegde nieuwe en originele spirituele dimensies toe aan zijn technieken (met essentiële principes vanuit Daito-ryu, liefde en harmonie).
|
