‘Dit is tog ’n ‘feit’ dat hulle ons gekoloniseer het en ons grond gesteel het,” verklaar pres. ­Jacob ­Zuma onomwonde in ­reaksie op Zelda la Grange se ­“Zelda van ­Riebeeck”-twiets van verlede naweek.

In Zuma se argument dat Jan van ­Riebeeck se mense koloniseerders en gronddiewe is, verswyg hy doelbewus die volgende vyf feite:

■ Die Khoi-San was eerste hier

Lank voor Jacob Zuma, Julius Malema of my eie voorgeslagte hier aan die suidpunt van Afrika aangekom het, het halfnomadiese Khoi en nomadiese San reeds die land deurkruis. My voorgeslagte het vanuit Europa in die omgewing van Kaapstad die land binnegekom, terwyl Malema en Zuma se voorgeslagte vanuit sentraal-Afrika suidwaarts getrek het. Dit is dus onvanpas vir Zuma of Malema om my voorgeslagte as “kolonialiste” te beskou sonder om hulself in dieselfde kategorie te plaas.

■ Slegs 30% van die grond was sonder tegnologie permanent bewoonbaar

In E.L. Pringle se navorsingsverslag ge­titeld “An Assessment of the 1913 Native Land Act” word uitgewys dat, in die af­wesigheid van tegnologie om grondwater te benut, slegs 30% van Suid-Afrika se grondgebied vir permanente vestiging deur mense geskik was. Voor die koms van tegnologie uit Europa om grondwater te onttrek sou 70% van Suid-Afrika se grondgebied dus nie permanent bewoon kon word nie. Daar kan dus geen sprake wees dat die hele land bewoon was toe my voorouers hier aangeland het nie.

■ Die Mfecane het voor die koms van die Voortrekkers groot dele van die ­binneland onbewoon gelaat

Gedurende die vroeë 1820’s het Mzilikazi, een van die Zoeloekoning Shaka se generaals, weggebreek en saam met sy volgelinge ’n skrikbewind, bekend as die Mfe­cane, teen ander stamme in die binneland van Suid-Afrika gevoer. Die stamme wat die binneland bewoon het, het voor Mzilikazi se aanslag gevlug. Groot dele van hierdie gebiede is in die proses grootliks onbewoon gelaat. Met die aankoms van die Voortrekkers in hierdie grootliks onbewoonde gebiede kon daar dus geen sprake daarvan wees dat hulle mense op groot skaal van hul grond verdryf het nie. Die Voortrekkers het na my mening die stamme wat onder Mzilikazi deurgeloop het ’n guns bewys toe die Trekkers onder leiding van Andries Potgieter en Piet Uys vir Mzilikazi en sy volgelinge verslaan en oor die Limpoporivier verdryf het. Die Voortrekkers het die gebied wat deur Mzilikazi beheer is, in besit geneem soos die gebruik destyds ná ’n konflik was. Eers daarna het van die vlugtende stamme na die gebied begin terugkeer en is aan hulle in spesi­fieke gebiede grond gegee.

■ Die Voortrekkers het grond met wettige ooreenkomste bekom

Een van die voorbeelde van hoe die Voortrekkers grond met wettige ooreenkomste bekom het, is die ooreenkoms wat in 1846 met die Swazikoning aangegaan is. Die ­gebied tussen die Olifants- en Krokodilrivier is in ruil vir beeste aan die Trekkers gegee. In 1855 is ’n soortgelyke ooreenkoms vir die Lydenburg-distrik aangegaan. In dieselfde jaar het die Swazikoning ook die gebied langs die Pongolarivier geskenk om by die Voortrekkers se nuwe republiek gevoeg te word. Die Swazikoning se doel was om hiermee ’n buffersone teen aanvalle deur die Zoeloes te skep. Daar is ook ander voorbeelde van ooreenkomste, wat die mite die nek inslaan dat die Voortrekkers bloot op groot skaal grond gesteel het.