Hieronder vindt u een oproep van onze nationale ACV-voorzitter Luc Cortebeeck voor een eigen ACV-actie op 24 maart aan het Atomium in Brussel.
Afspraken ACV Waas en Dender:
-We vertrekken om 9.30 uur: Sociaal Centrum in Dendermonde
-We voorzien een lunchpakket
-We vertrekken onmiddellijk na het actiemoment.
INSCHRIJVEN KAN via e-mail Walter De Ridder ACV Regio-propagandist Oude Vest 146 - 9200 Dendermonde Tel. 03/765.21.61 - Fax 03/765.25.25 (nieuwe nummers!) E-mail :wderidder@acv-csc.be
EVV-actie 24 maart
Waarom het ACV een eigen actie organiseert
Het ACV is meer dan ooit voorstander van een gemeenschappelijk front, zeker gezien de moeilijke situatie in sectoren en bedrijven. Maar niet tegen om het even welke prijs!
Begin deze maand besliste het EVV om op 24 maart in Brussel een actie te organiseren met zon 10 000 vakbondsmilitanten. Op 24 en 25 maart gaat immers een Europese top door, het goede moment om de vakbondsbekommernissen in verband met de Europese plannen voor een steviger coördinatie van het economisch beleid.
ABVV houdt zich niet aan afspraken
ACV, ABVV, ACLVB en de vakbonden uit de buurlanden kwamen binnen het EVV - overeen om in de Wetstraat van 11 tot 13 uur een sit-in te houden. Om 11.55 u zouden sirenes loeien om aan te geven dat het nu echt wel 5 voor 12 is. Op een podium zouden muzikale animatie en speeches voorzien worden. Een delegatie van vakbondsleiders zou Barroso en Van Rompuy ontmoeten.
Maar woensdag bleek plotseling dat het ABVV een heel andere en eigen actie gaat voeren. Zij gaan van op 4 grote verkeersknooppunten ABVV-optochten organiseren door Brussel, vanaf 8 uur s ochtends, richting Wetstraat. In elk van deze optochten zullen 5000 tot 7000 militanten opstappen.
Het type actie dat het ABVV voert, zint het ACV niet
Uit betrouwbare bron weten we dat het ABVV met deze actie de toegang tot Brussel wil blokkeren. Een serene EVV-manifestatie wordt zo onmogelijk. Het ABVV lapt hiermee alle afspraken aan zijn laars. Het ACV is voorstander van een gemeenschappelijk vakbondsfront, maar dat veronderstelt wel een minimum aan respect voor elkaar en voor gemaakte afspraken.
Het ACV heeft een inhoudelijke boodschap; die moet overkomen
We willen geen aanval op lonen en automatische indexering!
We willen geen optrekking van de pensioenleeftijd!
We willen geen besparingen in de openbare sector!
We willen geen afbouw van het sociaal overleg!
We willen strengere regels voor de financiële markten!
Om ons sociaal model te redden is actie nodig, maar de vorm van de actie mag niet verhinderen dat de boodschap overkomt.
Voor het ACV is veiligheid belangrijk
De ABVV-actie zal niet de deelnemers aan de Europese top hinderen, maar wel zeer veel werknemers en burgers. Recente acties van dit type leren dat hier ook veiligheidsrisicos aan verbonden zijn. Dergelijke acties wekken behoorlijk wat agressie op en roepen weerstand op, niet alleen tegen de specifieke vakbondsboodschap, maar ook tegen de vakbond in het algemeen.
Besluit
De actie die het ABVV zal voeren, degradeert de geplande EVV-actie tot een ABVV-actie. Het EVV heeft zich bijgevolg teruggetrokken.
In het kader van de EVV-actiedag, zal het ACV op 24 maart wel degelijk actie voeren. In Brussel. Maar vermits een gemeenschappelijke actie nu onmogelijk is, kiest het ACV voor een heel eigen actie. Vakbondsleiders en militanten uit de ons omringende landen zullen er getuigen over concrete situaties en op die manier het Europese karakter van onze actie onderstrepen. Ook John Monks, algemeen secretaris van het EVV, zal aanwezig zijn.
Het is belangrijk dat deze actie slaagt. Wij roepen u op om op 24 maart zo talrijk mogelijk aanwezig te zijn op de Europese actie van het ACV aan de voet van het Atomium.
Waas en Dender overgeschakeld op IP-telefonie (telefoneren via het internet).
ACV Waas en Dender Nieuwe telefoonnummers vanaf dinsdag 15 maart 2011 Wil je onze publieke verbondsdiensten rechtstreeks bereiken:
Bellen met het ACV
Persoonlijke dienstverlening staat voor ACV Waas en Dender alti jd voorop. Telefonische dienstverlening is uiteraard een belangrijke aanvulling op dit aanbod. Vanaf 15 maart 2011 schakelt ACV Waas en Dender over op IP-telefonie. Door deze omschakeling was ACV Waas en Dender verplicht om de bestaande telefoon- en faxnummers op te heffen en een nieuwe structuur uit te werken met nieuwe telefoonnummers. Hier volgt een overzicht.
Algemeen verbondsnummer ACV Waas en Dender:
TELEFOONNR. FAXNR.
ACV Waas en Dender 03 765 20 00 03 765 20 05
Wil je rechtstreeks contact opnemen met je ACV-dienstencentrum of ACV-secretariaat:
UITNODIGING GEZAMENLIJKE BIJEENKOMST voor alle ACV-kernleden uit Groot-Dendermonde
Beste,
Waardig werk en duurzame ontwikkeling zijn twee begrippen die de laatste jaren opgang maken en stilaan ingeburgerd zijn. Niet alleen in vakbondsmiddens. Ook in de ruimere samenleving. Maar al te vaak blijft het echter nog bij woordenkramerij en zijn te weinig resultaten zichtbaar op het terrein. Daar willen wij samen met anderen verandering in brengen.
Met het komend Verbondscongres bepalen we krachtlijnen en doepunten, waarin we deze begrippen willen concretiseren. Concretiseren voor onze streek, en voor onze organisatie. En waarbij we ons richten naar drie themas: kansengroepen, sociale tewerkstelling en bedrijven(zones). De komende jaren willen we dan ook vooruitgang boeken op deze terreinen. Waardig en duurzaam werkenin Waas en Dender moet een realiteit worden!
Op een gezamenlijke bijeenkomst voor alle ACV-kernleden uit Groot-Dendermonde bespreken we die krachtlijnen en doepunten. Waar zijn we mee akkoord? Wat willen we aanpassen?
Deze samenkomst vindt plaats op vrijdag 18 maart om 19u30 in het Sociaal Centrum, zaal 3, Oude Vest 146 te Dendermonde.
Vooraf inschrijven is niet nodig.
We verwachten u!
In bijlage bezorgen we u de congresteksten. Wie wat tijd heeft, kan ze al eens doornemen. U hoeft dit document niet te printen (u ontvangt een gedrukt exemplaar op de avond zelf). Wil je op voorhand uw bemerkingen doorgeven? Bezorg deze dan aan uw voorzitter of aan Walter De Ridder.
Marc Van Assche, Georges Annerel, François Goossens, Marc Blindeman, Simonne Van der Putten, Herman Adam, Frans Vrijders en Walter De Ridder
Vormingsinitiatiefvoor militantenVormingsinitiatief voor militanten PESTEN OP HET WERKPESTEN OP HET WERK Vormingsinitiatiefvoor militantenVormingsinitiatief voor militanten PESTEN OP HET WERKPESTEN OP HET WERK Zaterdag 26 maart 2011, Het Volk te Lokeren
Beste
De problematiek rond pesten op het werk is actueel en uitgebreid aan bod gekomen in de media. Daarom willen wij als ACV onze rol opnemen om een antwoord te bieden op tal van vragen. Dit willen wij doen door een vormingsvoormiddag te organiseren rond pesten op het werk, waarin wij ingaan op een aantal aspecten over wetgeving en mogelijke procedures. Dit vormingsmoment is gericht naar ondernemingsmilitanten. Wel melden dat militanten die momenteel de basisvorming volgen in Waas en Dender dit aanbod onlangs gekregen hebben in hun opleiding.
PRAKTISCHPRAKTISCH Deze vormingsvoormiddag vindt plaats op zaterdag 26 maart 2011 in zaal Het Volk, Poststraat 4 te Lokeren Wij starten stipt om 9 uur (onthaal reeds vanaf 8.30 uur) en eindigen om 11.30 uur.
Om dit vormingsinitiatief te kunnen afstemmen op het aantal aanwezigen vragen wij u om onderstaande inschrijfstrook terug te bezorgen aan de vormingsdienst vóór 22 maart 2011.
Strook bezorgen aan Vormingsdienst ACV Waas en Dender, H. Heymanplein 7 te 9100 Sint-Niklaas. Faxen naar 03 760 13 13 of bovenstaande gegevens mailen naar chantal.depauw@acv-csc.be
De index is voor even gevrijwaard. De werkgevers waren al overstag gegaan bij de onderhandelingen voor een nieuw interprofessioneel akkoord (IPA) voor 2011-2012. En toen dat op de klippen liep, nam de regering het na wat intern getouwtrek over in haar bemiddelingsvoorstel aan de sociale partners. Sinds eind vorige week kan ze er ook naar handelen. De sociale partners vorige vrijdag volgens het boekje bijeengeroepen hebben immers allen braafjes hun handtekening zetten onder een verklaring dat er geen akkoord meer in zat. En op die wijze ook onder een halve volmacht aan de regering om door te gaan met het bemiddelingsvoorstel van de regering.
Dat is een hele geruststelling voor de werknemers, maar net zo goed voor ambtenaren en gerechtigden op sociale uitkeringen. De Centrale Raad voor het Bedrijfsleven heeft al voorberekend wat dit geeft in de privé-sector volgens de inflatieverwachtingen: gemiddeld 4.4 % aan indexverhogingen in 2011-2012. Dat is al 0.2 % meer dan toen het ontwerp-IPA tot stand kwam. En 0.5 % meer dan toen de onderhandelingen startten. Hoogstwaarschijnlijk nog een onderschatting, omwille van de nieuwe prijshausse op voedsel- en petroleummarkten.
Niks om mee te pronken
De critici van het ontwerp-IPA vinden dat niks om mee te staan pronken. Want het recht op indexering was een al verworven recht. Klopt. Maar met de dag wordt duidelijker hoe belangrijk het was die index te pantseren tegen het toenemende kruisgeschut, nu ook vanuit Europa en het buitenland. Het was al een tijd duidelijk hoe de Europese Ecofin-filière de nieuwe economic governance wilde inzetten tegen de stelsels van automatische indexering, onder luide aansporing van de Europese Centrale Bank. Maar het hek is nu helemaal van de dam met het Duits-Franse offensief voor een Europees pact voor de competitiviteit. Met als eerste punt op het verlanglijstje van Merkel de afschaffing van de stelsels van automatische indexering.
Nationale Bank bruskeert
Met het ontwerp-IPA en de omhelzing ervan door de federale overheid, kreeg Leterme een stevig mandaat om Europees in het verweer te gaan. Wat hij ook consequent deed. Al krijgt hij nu ook intern stevig weerwerk. De Nationale Bank van België kon het immers niet laten toch opnieuw wat stokebrand te spelen, voor de schone ogen van Trichet van de Europese Centrale Bank. In zijn jaarverslag voor 2010 wilde de Bank per se gezegd zien dat de kwestie van de indexering moest onderzocht worden en liefst van al ook tot een hervorming ervan moest leiden. Met verwijzing naar het ontwerp-IPA. Nu, over de indexhervorming stond nochtans niks in het ontwerp-IPA. Wel iets over een onderzoek, maar dat punt was niet hernomen in het bemiddelingsvoorstel van de regering.
Dat heeft Leterme vorige donderdag nog eens duidelijk verklaard in het Parlement: De regering vraagt de Centrale Raad voor het Bedrijfsleven niet om de index te bestuderen. Al zijn er kennelijk een aantal journalisten die alleen maar horen wat ze willen horen en uit die verklaringen toch meenden te moeten afleiden dat de index ging onderzocht worden. Inmiddels al wel op de vingers getikt door Ivan Broeckmeyer van De Tijd. Toch iemand die bij de les blijft.
Indexbashen
De provocatie van de Nationale Bank vorige week was in elk geval weer goed voor een nieuw rondje indexbashen. Met de klassieke oerwoedkreten, met de oe van taboe en de oe van heilige koe. Over hoe schadelijk de automatische indexering is voor de competitiviteit, voor de werkgelegenheid, voor de overheidsfinanciën. Over hoe wereldvreemd de index is, in een geglobaliseerde wereld waarin normale vakbonden de indexering niet bekijken als verworven recht, maar als onderhandelingsmaterie. Over hoe onsociaal een indexering in centen en procenten toch wel is, omdat ze meer euros oplevert voor de beterverdieners. Over hoe onecologisch een index is die prijsverhogingen van de mazout en zo doorrekent. En over hoe schitterend Duitsland het doet zonder indexering. En hoe slecht risee Portugal - volgens Geert Noels het enige andere land met een automatische indexering - het doet.
Weerwerk
Af en toe geraakte toch wat weerwerk doorheen de mediamuur. Dat ons competitiviteitsprobleem niks van doen heeft met de index, dixit Paul De Grauwe. Dat je onze index niet kunt loskoppelen van een strenge matiging van loonsverhogingen, als een siamese tweeling, dixit zelfs Luc Coene. Dat de zogenaamde tweederonde-effecten (indexering van de lonen werkt zelf de inflatie in de hand) minstens sterk worden overdreven. Dat de indexering in volle crisis ook magnifiek dienst deed als automatische stabilisator. Dat elke sector zijn eigen stelsel van indexering kent, vrij onderhandeld tussen werkgevers en werknemers, en met al heel wat aanpassingen om schokken of onverwachte prijshausses op te vangen. Dat een pak werknemers, van de arbeiders van het aanvullend paritair comité nr. 100 tot de kaderleden in een reeks bediendesectoren, nog steeds geen cao-recht hebben op indexering. Dat de koppeling van de lonen aan de prijzen ook de bluts met de buil is: onmiddellijke doorrekening van prijsverlagingen in de lonen, goed voor de werkgevers.. Dat je economische groei best bouwt op twee pijlers: export én binnenlandse consumptie. Dat de Duitse exportgroei volgens de Europese Commissie zelf nauwelijks van doen heeft met kostencompetitviteit, maar alles met het kielzogeffect vanuit de groeilanden.
Dat gidsland Duitsland het ook schitterend blijkt te doen wat betreft het creëren van armoede: van 2005 tot 2009 2.630.000 mensen meer met risico op armoede (cijfer Eurostat). Dat Noels vergeet dat ook Luxemburg een stelsel van automatische indexering heeft. En, belangrijker, totaal over het hoofd ziet (of niet wil zien) dat de Nationale Bank er via het massieve, internationale onderzoeksproject Wage Dynamics Network inmiddels al is op uitgekomen dat er veel meer landen zijn waar de lonen via andere technieken worden gekoppeld aan de prijzen. Tot zelfs in de Verenigde Staten, in bepaalde deelstaten. Dat het toch wat kort door de bocht is om een index in centen in plaats van procenten sociaal te noemen, gezien je zo tekent voor een verarming van de middenklasse. En dat er geen enkele grond is voor de stelling dat je met een vergroening van de index aanzet tot meer ecologische consumptie. Alsof burgers in hun aankoopgedrag ook maar enigszins rekening houden met de samenstelling van de indexkorf.
Aan de bron
Nu, als heel die heisa voor iets goed was, dan was het vooral omdat nog nooit zoveel aandacht is gegaan naar de probleemoplossing aan de bron. Dat het eerste probleem misschien niet is de aanpassing van de lonen en uitkeringen aan de prijzen. Maar het feit dat onze inflatie uitstijgt boven die in andere landen. Met daarbinnen ook het bijzondere probleem van de hoge en bijzonder volatiele energieprijzen. Op last van Electrabel heeft het VBO dat lang onder de mat kunnen vegen. Maar energie-intensieve sectoren als Agoria en Essencia pikken dat niet langer. En samenleving en politiek evenmin. Zelfs de Nationale Bank niet meer, blijkt uit hun jaarverslag 2010. Het besef is doorgedrongen dat er ten gronde iets mangelt aan ons stelsel van prijsvorming op de energiemarkt, en dus meer overheidsbemoeienis nodig is, naar Nederlands en/of Frans model.
Speculeren op honger
Al is te hopen dat het daar niet bij blijft. Omdat er op tal van andere markten ook serieus wat mangelt. Hoe verklaren dat de prijzen in cafés en restaurants op een jaar met 2.3 % stegen, spijts de zware BTW-verlaging voor maaltijden? Of dat volgens het zwaar onderbelichte recente Europese rapport naar de marktwerking in de distributiesectoren (Retail Market Monitoring Report) de prijzen voor voeding en niet-alcoholische dranken in België 28.4 % hoger liggen dan in Nederland? Er is serieus wat werk aan al die winkels. Eén winkel vooral niet vergeten: het verschrikkelijk grillige verloop van de prijzen op de internationale voedingsmarkten.
We zagen in 2008 al welke gevolgen dit aanrichtte, wereldwijd. We beleven het anno 2011 opnieuw. Weliswaar met zijn positieve side effects: de ruk naar democratisering in Noord-Afrika en Midden-Oosten. Maar achter dat spektakel, verborgen, doffe ellende in grote delen van de kwetsbare wereld. En die alleen maar aantonen dat met al die ontroerend mooie voornemens van 2008, niks, maar dan ook niks, lijkt te zijn gebeurd. Stop eindelijk eens het speculeren op honger.
nationale militantenconcentratie op maandag 28 februari e.k.
Beste collegas,
Zoals reeds aangekondigd organiseert LBC-NVK samen met CNE een nationale militantenconcentratie op maandag 28 februari e.k.
Het hoeft geen betoog dat we uitdrukkelijk wensen op te roepen voor deze militantenconcentratie. Het ongenoegen onder onze leden en militanten over het IPA, de aanvallen op de index en de Europese plannen inzake koopkracht, pensioenleeftijd, afbouw van de minimumlonen e.d. is groot. Niemand komt voor zijn plezier op straat, maar nu durven wij toch een extra inspanning vragen.
Binnen de ACV-besluitvorming hebben wij een aparte plaats ingenomen. Aan ons nu om ons standpunt ook binnen onze eigen familie kracht bij te zetten.
Deze meeting heeft plaats in Brussel op de Kunstberg (heel dicht bij het centraal station) en start omstreeks 11.00u.
Het is dus aangewezen dat we met de trein gaan.
Praktisch:
Graag een seintje wie deelneemt (tel laatste vrijdag 25/2) en waar men zal opstappen.Deelnemers kunnen opstappen in St-Niklaas en Dendermonde. Graag kwartier voor start trein aanwezig aub;
Vertrek in St-Niklaas met trein van 9u31;Vertrek in Dendermonde met trein van 10u.07
Wij zorgen voor de treintickets.Stakersteun is voorzien.Lunchpakket wordt ter plaatse uitgedeeld.
LBC-NVK EN CNE ORGANISEREN : MANIFESTATIE TE BRUSSEL
LBC-NVK EN CNE ORGANISEREN : MANIFESTATIE TE BRUSSEL
maandag 28 FEBRUARI 11 UUR KUNSTBERG achter CENTRAAL STATION !!
De ordewoorden zijn:
Voor goede lonen en het behoud van de index
Voor een beter statuut voor alle werknemers
Voor de eenheid van de werknemers tegen de crisis in België en in Europa
De opdracht is van deze
GRIJZE omgeving een GROENE KUNSTBERG maken.
De uitdaging is iedereen duidelijk te maken dat we als LBC-NVK en CNE niet bij de pakken blijven zitten en niet in een hoek kruipen.
Onze ambitie is: werkgevers en regering aan het verstand te brengen dat sociale vooruitgang niet gebaseerd kan zijn op vermindering van rechten van werknemers.
Onze ervaring is dat werknemers nog nooit iets verworven, noch behouden hebben zonder strijd of actie.
TREF- EN ONTMOETINGSDAG VOOR VROUWELIJKE MILITANTEN
TREF-EN ONTMOETINGSD
TREF- EN ONTMOETINGSDA AAG GG
Donderdag 24 maart 2011
Donderdag 24 maart 2011
in Den Hof t Sin -Niklaas
in Den Hof te ee Sint tt-Niklaas
Deze vormingsdag voor vrouwen
Deze vormingsdag voor vrouwen
doet je meer van CV houden.....
doet je meer van A AACV houden.....
EERSTE TREF- EN ONTMOETINGSDAG VOOR VROUWELIJKE MILITANTEN (en geïnteresseerde mannen)
Deze vormingsdag heeft plaats op donderdag 24 maart 2011 in Den Hof, H. Heymanplein 7, Sint- Niklaas.
Waarom deelnemen?
Al sinds het prille begin spelen vrouwen een belangrijke rol binnen het ACV. Toch moeten zij, ook vandaag de dag nog, steeds vechten voor hun plaats. Syndicaal actief worden is als vrouw geen evidentie. Omdat wij onze vrouwelijke militanten willen stimuleren en steunen in hun opmars, organiseren wij een verbondelijke vormingsdag voor vrouwen. Een dag om eens stil te staan bij je engagement en wat meer informatie in te winnen over belangrijke vrouwelijke themas in onze syndicale werking. Een dag om ook andere vrouwelijke syndicalisten te ontmoeten en ervaringen uit te wisselen over hoe zij hun weg vinden in de wereld van vergaderingen, onderhandelingen en syndicale strijd.
Het programma is zo opgebouwd dat je ontspannen de ochtendspits kunt doormaken en s avonds op tijd kunt vertrekken:
.. 9.00 9.30 uur: Onthaal met boterkoeken .. 9.30 9.40 uur: Welkom .. 9.40 10.30 uur: Ontmoeting in kleine groepen .. 10.30 12.15 uur: Wat wordt bedoeld met gender? Themas op maat: maart = maand van
gelijk loon en het glazen plafond .. 12.15 13.15 uur: Soep- en broodjesmaaltijd .. 13.15 - 14.45 uur: Technieken om meer vrouwen bij het vakbondswerk te betrekken .. 14.45 15.30 uur: Conclusies .. 15.30 16.15 uur: Afsluitend filmpje en receptie
Deze vormingsdag gaat door onder het stelsel van syndicaal verlof. Wie geen syndicaal verlof kan bekomen, contacteert Bart Reyns.
WorkWatchers is vooral gericht op het creëren van een eerlijk evenwicht in de kansen voor zowel mannen als vrouwen. Wie meer informatie wil over deze werking in Waas en Dender kan altijd terecht bij Bart Reyns, ACV-verantwoordelijke Gelijke Kansen m/v ( 03 770 54 61 breyns@acv-csc.be).
INSCHRIJVINGSFORMULIER Ik schrijf me in voor de voor de TREF- EN ONTMOETINGSDAG VOOR VROUWELIJKE MILITANTEN
(en geïnteresseerde mannen) op donderdag 24 maart 2011 in Den Hof te Sint-Niklaas. Naam: Straat: Postnummer en gemeente: Lidnummer en beroepscentrale: Werkgever: Inschrijvingsformulier bezorgen voor 25 februari 2011 aan de Vormingsdienst van ACV Waas en Dender,
H. Heymanplein 7 te 9100 Sint-Niklaas. Faxen naar 03 760 13 13. Of alle bovenstaande gegevens mailen naar hvanlaere@acv-csc.
De federale regering bereikte vannacht een consensus over een bemiddelingsvoorstel om het Interprofessioneel Akkoord (IPA) te redden. Dit is belangrijk voor de concurrentiepositie van onze bedrijven en voor de koopkracht van de werknemers, de zelfstandigen en van de gepensioneerden, werklozen, invaliden en andere uitkeringstrekkers.
Door de cruciale elementen van het ontwerp-IPA te bevestigen, respecteert de regering de sociale partners die dit ontwerp hebben onderhandeld en verdedigd. Sociale consensus is in deze gevoelige periode erg belangrijk. Het geeft duidelijkheid aan de bedrijven en helpt het vertrouwen in onze economie te versterken. Het garandeert bovendien de solidariteit onder de werknemers.
Interprofessioneel akkoord (IPA) Interprofessioneel akkoord (IPA) Zoals u weet heeft LBC-NVK (zoals ook CNE) het ontwerp inter- professioneel akkoord (IPA) verworpen. Het ACV heeft, na wikken en wegen, een positieve beoordeling gemaakt. De vrees dat zonder IPA een aantal positieve aspecten zouden op de helling komen te staan heeft de balans die richting doen uitslaan.
De verwerping van het IPA door ABVV en ACLVB maakt dat er momenteel geen formeel IPA meer is. Het dossier ligt op de regeringstafel. De vraag is of het daar echt goed ligt.
De werkgevers hopen op regeringssteun
De werkgevers wensen de volledige uitvoering van het IPA. Ze vinden daarvoor steun bij de liberalen (Open VLD en MR), bij CD&V en bij NV-A. Dat uitgerekend dat front vraagt om de volledige uitvoering van het IPA geeft te denken. Het lijkt ons niet het gezelschap dat de werknemerseisen erg gunstig gezind is. Het ACV vraagt terecht dat een aantal positieve punten van het IPA zeker niet van tafel worden geveegd.
Geen sociale afbraak
Ondertussen worden er door het ABVV en ACLVB acties gevoerd en aangekondigd. Wij willen de samenhorigheid met de collegas van het ACV overeind houden. Reden ook waarom we niet oproepen voor deelname aan deze initiatieven. Maar volledig terecht is er ook ons aller zorg om, wat de verdediging van de werknemersbelangen betreft, niet aan de zijlijn te gaan of blijven staan. Onderhandelen alleen levert, zoveel is duidelijk, niet voldoende garanties op voor goede resultaten. Dat is geen nieuwe vaststelling, die vaststelling is gebaseerd op vele andere ervaringen in vele andere dossiers.
Militant zijn is nooit een eenvoudige opdracht. De huidige omstandigheden waarbij ook nog intersyndicale spanningen opduiken maken het allemaal nog minder comfortabel.
Onze visie en beoordeling van het IPA is gebaseerd op een aantal waarden en bekommernissen over langere termijn. Ageren tegen sociale afbraak is perfect verdedigbaar. Werknemers hebben het absolute recht om hun eigen belangen te verdedigen. Dat is noch oubollig, noch fout.
Wij willen dat met u doen!
Daartoe is overtuigingskracht nodig en zijn er argumenten voorhanden. Aarzel niet om toelichting te geven. Aarzel niet om gebruik te maken van ons materiaal en van de inzet van uw LBC-NVK secretaris.
In de sectoren en ondernemingen willen we de komende loononder- handelingen wel degelijk gebruiken om tot goede collectieve afspraken te komen. Een algemene maximummarge betekent dat er niet kan onderhandeld worden waar het goed gaat. Zon dwingende marge houdt geen rekening met grote sectorale of ondernemingsverschillen. Er zijn toch ondernemingen genoeg waar er geen economische problemen zijn. De vrijheid van onderhandelen is door besluiten van de Internationale Arbeidsorganisatie gegarandeerd. Wij hebben dus het recht om over lonen te onderhandelen.
LBC-NVK pleit al 10 jaar om een werknemersstatuut waarbij de discriminaties en onaanvaardbare verschillen tussen arbeiders en bedienden worden weggewerkt. We zijn ons er van bewust dat dit niet in één keer zal gebeuren. Maar het moet ook niet te lang duren.
Een beter ontslagrecht voor de arbeiders is absoluut nodig. Maar een beter ontslagrecht voor de arbeiders komt er niet door een slechter ontslagrecht voor de bedienden. Dat is wat de werkgevers willen. Zij noemen dat solidariteit. Sinds wanneer moeten slachto.ers, ontslagen arbeiders en bedienden, lessen krijgen in solidariteit van werkgevers.
Ontslag is het einde stellen aan een overeenkomst. Dat kan in België vrij vlot. Er zijn geen redenen te geven door de werkgever die ontslaat. Hij dient wel een opzeggingstermijn of ontslagvergoeding te respecteren. Wat de werkgevers nu voorstellen is dat een flink deel van die ontslagkost door de sociale zekerheid wordt betaald. Dat is de wereld op zijn kop. De SZ dient inderdaad om vervangingsinkomen te voorzien, maar niet om de werkgevers sneller en goedkoper te laten ontslagen.
Tijdelijke werkloosheid is een stelsel dat voor arbeiders bestaat. En sinds enige tijd is er een variatie voor bedienden. Wij zijn bereid om over tijdelijke werkloosheid voor bedienden en arbeiders te praten. Maar dan slechts indien niet alleen de werkgever bepaalt wanneer, voor wie en voor hoe lang dat wordt ingevoerd. Dat er dus afspraken worden gerespecteerd en dat er een inkomensgarantie wordt betaald door de werkgever. Anders wordt dit flexibiliteit op werk- geversmaat. Maar betaald door de werknemer (geen loon) en de RVA (betaling werkloosheidsuitkering). Tegelijkertijd vragen wij uitdrukkelijk aan de regering dat zij de verhoogde werkloosheidsuitkering bij tijdelijke werkloosheid garandeert.
Gaan Merkel en Sarkozy zich met onze lonen moeien? Wij zijn als LBC-NVK voorstander van meer en een socialer Europa. Maar dan een Europa dat geen spons veegt over onze verworvenheden. Begin februari werd het voorstel gelanceerd om overal de pensioen- leeftijd op 67 jaar te brengen, om de systemen van automatische index af te scha.en en nog een paar fraaie andere gedachten. Ons sociaal systeem staat onder druk. Berlijn en Parijs menen voortaan te bepalen hoe het bij ons moet. Er zal weerwerk nodig zijn om die aanvallen te keren. Wij willen onze stem laten horen Op maandag 28 februari (voormiddag/middag) organiseren LBC-NVKen CNEeen militantenconcentratie in Brussel. Houd die datum vrij. Verder nieuws over uur en plaats volgt nog. Voor de sociale zekerheid. Voor een goed werknemersstatuut. Voor echte solidariteit tussen bedienden en arbeiders.Voor een indexbehoud. Voor onderhandelingsvrijheid. Voordien zullen er regionaal prikacties zijn. Die zullen des te meer nodig zijn als de regeringsmaatregelen (opverzoek van de werkgevers)de foute kant uitgaan. Informeer U via Uw vakbondssecretaris. Kijk naar onze website (www.lbc-nvk.be). Namens de LBC-NVK secretarissen, Ferre Wyckmans Algemeen secretaris 10 februari 2011 www.lbc-nvk.be
LBC-NVK en CNE, de bediendebonden van het ACV hebben het ontwerp van Interprofessioneel Akkoord (IPA) niet goedgekeurd. Een meerderheid van het ACV heeft dat wel gedaan. Wij willen u graag uitleggen waarom we neen hebben gestemd en wat we verder zullen doen.
Wij zijn altijd warme pleitbezorgers geweest van een IPA, omdat het de mogelijkheid biedt sociale vooruitgang te realiseren voor alle werknemers. Zeker voor werknemers in kleine bedrijven, zonder vakbondsafvaardiging, door bijvoorbeeld de minimumlonen te verhogen. Een IPA moet een ruime solidariteit realiseren. Wij willen heel graag een IPA, maar niet tot elke prijs.
Waarom krijgt dit ontwerp-IPA van ons een groot onvoldoende ?
KOOPKRACHT
De index is gered. Dat is een goede zaak. Maar wij zijn erg ongerust over de aangekondigde studie die de invloed van de energieprijzen op de index zal onderzoeken. Dat is niet onschuldig. De werkgevers dromen al hardop van een indexkorf zonder energieprijzen. Dat betekent duurdere elektriciteit, maar geen indexering van je loon.
Het ontwerp-IPA voorziet geen euro loonsverhoging in 2011 en ocharme 0,3% in 2012, zonder de mogelijkheid om in sectoren of ondernemingen voor meer te gaan. Is er geen enkele onderneming die winst maakt ? Zullen de bedrijven dezelfde strenge norm opleggen aan hun aandeelhouders?
Daar komt bovenop dat het minimumloon en de lagere lonen voor jongeren niet worden opgetrokken.
De strijd gaat voort
WEG MET DE DISCRIMINATIE TUSSEN ARBEIDERS EN BEDIENDEN
Die discriminatie moet worden weggewerkt. Zeer zeker, maar niet zoals het ontwerp-IPA dat voorstelt. Wij zijn sinds vele jaren in een aantal sectoren, zo ook in de non-profit de organisaties die de belangen van de arbeiders verdedigen. Dankzij die gezamenlijke aanpak hebben we zo de carensdag afgeschaft, zijn de opzeggingstermijnen dezelfde als voor bedienden en hebben zij zoals bedienden een gewaarborgd maandloon. Het kan dus echt wel anders.
De opzeg van een arbeider met minder dan vijf jaar anciënniteit gaat van vijf naar zes weken. En dit pas binnen zes jaar. Te weinig en te laat! In ruil voor die kleine vooruitgang wordt het mes gezet in de huidige ontslagregeling voor bedienden. Voor wie minder verdient dan 30.535 euro per jaar duikt de opzeg zelfs onder de huidige minimumgrens van drie maanden per begonnen schijf van vijf jaar anciënniteit. Voor wie meer verdient is er geen sprake meer van de zogenaamde formule Claeys die een hogere opzeg voorziet.
En er is meer. De ontslagkost voor de bedrijven zal dalen. In de toekomst zal maar een deel van de opzeg, zoals nu, in brutoloon worden betaald. Een tweede deel zal enkel het nettoloon bevatten. Dat betekent flink wat minder inkomsten voor de sociale zekerheid en voor de overheid. En een derde deel zal zelfs volledig door de RVA worden bekostigd. Alle werknemers draaien dus mee op voor de ontslagkost! En wie zal slachtoffer zijn van besparingen in de sociale zekerheid, wanneer die in geldnood komt? De werkgevers willen al lang dat de werkloosheidsuitkering beperkt wordt in de tijd. Is het dat wat ons te wachten staat? En wat zal het gevolg zijn wanneer de bedrijven goedkoper kunnen ontslaan? Een betere ontslagbescherming zeker niet.
Het IPA geeft ook vrije baan aan de werkgevers om naar goeddunken zowel arbeiders als bedienden tijdelijk werkloos te maken. Dat betekent meer flexibiliteit voor de bedrijven, weer maar eens betaald door de sociale zekerheid. En grotere onzekerheid en minder inkomsten voor de werknemers. Wie wint, wie verliest?
WAT NU?
De meerderheid van het ACV heeft ja gezegd, evenwel met heel veel vragen en kritiek. Ook na die uitspraak van de ACV-Raad, blijft het de opdracht van LBC-NVK en CNE om de belangen van de bedienden en kaderleden en de aangesloten arbeiders te verdedigen. Daarom blijven we niet bij de pakken zitten.
Wij willen:
. Handen af van de index
. Vrije loononderhandelingen in de sectoren
. Een goede ontslagvergoeding voor alle werknemers, betaald door diegene die ontslaat en niet door de sociale zekerheid of door de bedienden
. Grendels op het gebruik van tijdelijke werkloosheid
Om dat te realiseren zal druk nodig zijn. Daarom is het belangrijk dat alle werknemers weten wat er op het spel staat. Informeer je (via www.lbc-nvk. be) en bij je vakbondsafgevaardigde. Zo houden we je op de hoogte van ons gezamenlijk actieplan dat we in een zo breed mogelijk front willen opzetten.
We nodigen u graag uit op de volgende bijeenkomst van onze plaatselijke ACV-kern. Deze vindt plaats op maandag 7 februari 2011 om 20 uur in het ACV-lokaal van het Parochiaal Centrum, Otterstraat 128 te Sint-Gillis.
Op deze avond komt aan bod:
-ieder zijn zeg
-verdere voorbereiding van onze ledenavond: wil de inschrijvingen die u al ontving, meebrengen.
-het voorstel van interprofessioneel akkoord: wat zit er nu eigenlijk in? Hoe reageren de verschillende partners?
Op maandag 31 januari 2011 zal ons verbond zich uitspreken over het ontwerp van Inter-professioneel Akkoord (IPA).
We nodigen je uit om deel te nemen aan de ACV-verbondsraad in Lokeren (zie bijlage). Voor wie geïnteresseerd is in gezamenlijk vervoer: om 19 uur komen we samen aan het Sociaal Centrum, Oude Vest 146 te Dendermonde.
Beste militant(e)
Na moeizaam overleg is er een ONTWERP van INTERPROFESSIONEEL AKKOORD (IPA) voor 2011-2012.
Ter voorbereiding van de Algemene Raad van het ACV, die zich uitspreekt op dinsdag 1 februari, wordt er een
Verbondsraad samengeroepen die het standpunt van ACV Waas en Dender zal bepalen.
Je wordt uitgenodigd om mee dit standpunt in te nemen op een bijeenkomst van de VERBONDSRAAD op
maandag 31 januari 2011
om 19.30 uur in Het Volk, Poststraat 4 in Lokeren.
Agenda:
-
Toelichti ng van het ontwerpakkoord: loonvorming, welvaartsvastheid sociale uitkeringen, statuut arbeiders en
bedienden, verlengingen van bestaande afspraken (o.a. brugpensioen)
Vorige week is er een nieuwe kink gekomen in de regeringsonderhandelingen. Alhoewel de opdracht van Johan Vande Lanotte als Koninklijk Bemiddelaar intussen verlengd werd, heeft zijn nota voor de zesde staatshervorming toch schade opgelopen. Nochtans met 16,7 miljard aan bevoegdheidsoverdrachten, waaronder de kinderbijslagen, het federale arbeidsmarktbeleid, de ouderenvoorzieningen, de tegemoetkomingen voor hulp aan bejaarden, het gevangeniswezen en een deel fiscale aftrekken, En bovenop een zeer ruime fiscale autonomie, vooral inzake personenbelasting. Kennelijk is het nooit genoeg, werd her en der vastgesteld.
Neen, neen, dat is niet het probleem, heet het nu. Probleem is eerder dat we teveel willen doen. We gaan wat te breed, maar niet voldoende diep. We zouden beter wat minder doen. Less is more. Beter wat minder domeinen bestrijken, maar op de resterende wel dieper snijden in de federale bevoegdheden.
Less is more
Wat minder, dat slaat dan kennelijk op de kinderbijslagen. Daar is toch geen eer meer mee te behalen, heet het. Want het zou per regio worden georganiseerd, met in elke regio een gelijk recht per kind. Terwijl een deel van de Vlaamse politici nog altijd hopen in Brussel tot aparte stelsels te komen voor Vlaamse en Franstalige kinderen. Als het dat niet kan worden, laat het ons dan maar liever federaal houden, om gezichtsverlies te vermijden. Waardoor er in de braadpan plaats komt voor een andere vette vis, met name wat meer autonomie inzake arbeidsmarktbeleid.
Nu, in de nota Vande Lanotte is het arbeidsmarktbeleid al quasi volledig overgeheveld. Dus is de boodschap: splits simpelweg de werkloosheidsverzekering! splits de RVA! Want dat is zowat het enige dat federaal zou zijn overbleven. De Vlaamse werkgeversorganisaties vinden dit een uitstekend idee.
Drie RVA-tjes?
Het hele theaterstuk van de afgelopen dagen lijkt dus vooral gericht op een verkaveling van een essentieel stuk van de solidariteit tussen de werknemers via de wacht- en werkloosheidsuitkeringen, en bij afgeleide ook de brugpensioenen. Dat zou nodig zijn, zo wordt beweerd, voor een performanter arbeidsmarktbeleid in de regios. Alsof het ineens beter zou gaan met een gesplitste werkloosheidsverzekering.
Zeker is dat je dan drie RVA-tjes krijgt mét alle extrakosten van dien, maar zonder enige garantie dat die het beter gaan doen dan de RVA vandaag. Zeker is dat je drie werkloosheidsreglementeringen krijgt, met alle problemen van dien voor werknemers, werklozen en bedrijven wier leven niet is opgesloten in één enkele regio. Zeker is dat je verzekering veel kwetsbaarder wordt voor schokken op de arbeidsmarkt, want hoe breder je draagvlak, hoe schokbestendiger je verzekeringsstelsel. Zeker is dat je zo de discriminatie tussen werklozen organiseert, want de verzekeringspremies - de sociale bijdragen zijn in elk Gewest dezelfde, terwijl de rechten zouden verschillen. En zeker is dat je zo de mobiliteit binnen België nog meer gaat bemoeilijken. Tegenover die zekere nadelen staan alleen onzekere baten.
Communautaire scherpslijpers
Nu, zon zorgvuldige afweging van baten en kosten, dat zal de communautaire scherpslijpers wellicht worst wezen. Het gaat niet om de baten, maar eenvoudig om het schaden van de werklozen. Dat is geen intentieproces. Bij minstens een van de onderhandelende partijen staat het letterlijk in het verkiezingsprogramma: geen wachtuitkeringen meer voor werkloze schoolverlaters, geen werkloosheidsuitkeringen meer voor langdurig werklozen en geen brugpensioenen meer voor oudere werklozen. Je moet maar durven.
De financiële crisis heeft zwaar huisgehouden op onze arbeidsmarkt. Gevolg 1: hoge jeugdwerkloosheid . Gevolg 2: in alle leeftijdsgroepen veel mensen die hun job verloren, waarvan een deel inmiddels in de langdurige werkloosheid zijn beland. Gevolg 3: veel oudere werklozen die overal de deur op de neus krijgen. In plaats van al dezen nu bij de staan en werk te maken van werk, staat hen nu een schrapping van of korting op hun uitkering te wachten. Zonder maar even stil te staan bij de oorzaken van hun werkloosheid: de financiële crisis zonder voorgaande. Beschamend.
Gewaarborgd dagloon bij sneeuw en ijzel op weg naar het werk
Gewaarborgd dagloon bij sneeuw en ijzel op weg naar het werk
Na een vulkaanuitbarsting en overstromingen heeft ook de sneeuw de werkende mens in 2010 al heel wat parten gespeeld. Een goede reden om even enkele principe inzake gewaarborgd dagloon te hernemen.
Gewaarborgd dagloon Volgens artikel 27, 1° Arbeidsovereenkomstenwet heeft de werknemer recht op een gewaarborgd dagloon als hij: 1. geschikt is om te werken; 2. zich normaal naar zijn werk begeven heeft; 3. op de weg naar het werk geconfronteerd wordt met een situatie; 4. die onafhankelijk is van zijn wil, en; 5. die ervoor zorgt dat hij met vertraging of niet op de plaats van het werk aankomt. Deze voorwaarden moeten gezamenlijk vervuld zijn voor elke afzonderlijke dag waarvoor de werknemer gewaarborgd dagloon vraagt.
Voorwaarden Arbeidsgeschikt zijn
De werknemer moet arbeidsgeschikt zijn op het ogenblik dat hij zich naar het werk begeeft. Dit betekent in de eerste plaats dat hij medisch geschikt moet zijn. Het impliceert ook dat hij juridisch geschikt is. Een kinderverzorger met een tijdelijk beroepsverbod of een taxichauffeur met een ingetrokken rijbewijs kunnen dus geen aanspraak maken op gewaarborgd dagloon, net zomin als een werknemer die op economische werkloosheid staat.
De arbeidsgeschiktheid wordt vermoed. Van een werknemer kan immers moeilijk verwacht worden dat hij het negatieve (en onmogelijke) bewijs levert niet arbeidsongeschikt te zijn geweest. In geval van betwisting zal het dan ook aan de werkgever zijn om aan te tonen dat de werknemer arbeidsongeschikt was op de dag waarvoor hij gewaarborgd loon claimt.
Zich normaal naar het werk begeven Normaal betekent dat de werknemer zich naar het werk moet begeven in normale omstandigheden van tijd, plaats en middelen.
Op weg naar het werk De hindernis moet zich voordoen op de weg naar het werk. Essentieel is dat de werknemer zijn woning moet verlaten hebben en zich via een min of meer gebruikelijke weg naar het werk moet hebben begeven; onredelijke omwegen of (filevermijdende maar niet altijd even goed uitdraaiende) shortcuts via idyllische veldwegen kunnen het recht op gewaarborgd dagloon in het gedrang brengen.
Onafhankelijk van zijn wil De vertraging of afwezigheid moet onafhankelijk zijn van de wil van de werknemer. Te laat opstaan, of onderweg zonder brandstof vallen, zijn meestal niet onafhankelijk van de wil van de werknemer maar het gevolg van nalatigheid. De werknemer moet aantonen dat hij een redelijke inspanning heeft geleverd om (tijdig) op het werk te geraken. De wet vereist echter niet dat de werknemer buitengewone maatregelen treft om zich naar het werk te begeven (bijvoorbeeld een zeer grote afstand te voet moeten afleggen of hoge vervoerskosten betalen als de werkgever deze niet ten laste neemt ). Wel worden van de werknemer meer inspanningen verwacht naarmate het euvel meer voorspelbaar is. Wanneer de weerman massas sneeuw aankondigt, is het dan ook verstandig om indien mogelijk de auto aan de kant te laten staan en te opteren voor het openbaar vervoer (wat niet wegneemt dat ook dit mogelijk hinder kan ondervinden van winterse toestanden). Anders dan bij overmacht hoeft de situatie echter niet totaal vreemd te zijn aan de persoon van de werknemer. Gewaarborgd dagloon zal bijgevolg ook verschuldigd zijn aan een werknemer die ten gevolge van een epileptische aanval op de trein wat later op het werk arriveert.
Met vertraging of niet op het werk komen Werknemers met glijdende werktijden zullen vaak pas geacht worden met vertraging op het werk aan te komen wanneer ze pas na het verstrijken van de glijtijd de drempel van de onderneming overschrijden. De glijtijd is de tijd tijdens dewelke de werknemer mag werken, zonder hiertoe reeds contractueel verplicht te zijn (bv. van 7-9.30 u en van 16-19 u). Deze stelling is aanvechtbaar nu de normale werktijd als uitgangspunt fungeert en de kans groot is dat de werknemer normaal steeds rond eenzelfde tijdstip begint te werken. Voor werknemers met een tijdsregistratie kan eventueel een gemiddelde beginuur als ijkpunt worden gehanteerd.
Welk loon? Het loon waarop de werknemer krachtens artikel 27 recht heeft is het loon dat hem zou zijn toegekomen, indien hij zijn dagtaak normaal had kunnen volbrengen. Dit houdt in dat wanneer de normale dagtaak overuren zou hebben bevat, deze overuren ook moeten worden betaald. Hetzelfde geldt voor voordelen in natura. Kostenvergoedingen moeten enkel in de berekeningsbasis voor het gewaarborgd dagloon worden opgenomen wanneer zij niet de loutere terugbetaling vormen van de werkelijke onkosten. Indien het referteloon niet onmiddellijk kenbaar is, omdat het veranderlijk is, zal het gemiddeld dagloon berekend moeten worden op basis van een gemiddelde. De wet bepaalt niet hoe dit moet gebeuren. Het kan bijgevolg een gemiddelde van de laatste 12 maanden, van de laatste maand, of nog van een andere referteperiode zijn.
Met vriendelijke groeten Jan Deceunynck Persdienst LBC-NVK T + 32 3 220 87 63 | F + 32 3 220 89 83 LBC-NVK ALGEMEEN SECRETARIAAT Sudermanstraat 5 | BE-2000 Antwerpen LBC-NVK VAKBOND VOOR MORGEN | www.lbc-nvk.be<UrlBlockedError.aspx>
We schaamden ons de voorbije dagen. De jarenlange pesterijen bij MACtac waarover uitvoerig bericht werd in de media zijn ronduit schokkend. Dat bedrijf kende blijkbaar een echte pestcultuur. In die mediastorm lijkt het wel alsof de vakbond minder bekommerd was om het slachtoffer, geen greintje rechtvaardigheidsgevoel had en de kleine lettertjes van de wet gebruikte om een pestkop aan een forse schadevergoeding te helpen.
Laat het ons duidelijk stellen: het ACV kiest voor het slachtoffer. Pesten op het werk kan niet! Pesters horen niet thuis in het ACV! Hun gedrag staat haaks op onze waarden en principes. Daarom gaat onze bekommernis volledig naar de slachtoffers. We zullen hen bijstaan met alle middelen die binnen onze mogelijkheden liggen.
-
Met de informatie waarover we nu beschikken, erkent het ACV dat er twee beoordelingsfouten zijn gemaakt. Ten eerste had de persoon die de pestfeiten filmde nadien niet op een ACV-lijst voor de sociale verkiezingen van 2004 mogen staan. Indien het ACV in 2008 alle feiten had gekend, had het ACV toen ook de juridische verdediging tegen diens ontslag om dringende reden niet opgenomen.
Dergelijke pesterijen moeten absoluut worden voorkomen. Het ACV werkt hier al jaren zeer intens aan en lag met verschillende acties mee aan de basis van de wetgeving die pesten strafbaar stelt. Maar het is duidelijk dat deze wetgeving niet voldoet. Die moet geëvalueerd en bijgestuurd worden. Zo is het onbegrijpelijk dat de directie van MACtac, ondanks duidelijke adviezen van de preventieadviseur, jarenlang kan doen of haar neus bloedt.
-
Het ACV ontwikkelt de komende maanden een actieplan om pestgedrag nog harder te bestrijden:
door onze 3 000 medewerkers, 16 000 verkozenen en 80 000 vrijwilligers opnieuw te informeren over onze houding in verband met pesten;
door in de ACV-vorming een stevige tand bij te steken in verband met pestpreventie. Om zo vrijgestelden en afgevaardigden beter te wapenen in dit soort moeilijke dossiers;
door in samenwerking met slachtoffers van pestpraktijken een anti-pestcampagne voor de ondernemingen voor te bereiden;
door de wetgeving te evalueren en voorstellen tot bijsturing uit te werken;
door onze interne procedures inzake rechtsbijstand te evalueren en een onafhankelijke ombudsdienst te installeren;
door een webpagina http://pestenkanniet.acv-online.be voor al onze militanten te openen. Hierop kan u reacties en suggesties kwijt rond dit dossier. De binnengekomen reacties zullen we nauwgezet opvolgen en gebruiken op acv-online.be.
-
We waren de voorbije dagen echter ook kwaad. Omdat deze pesters uw waardevolle werk als vakbondsafgevaardigde, die het wél iedere dag opneemt voor collegas, in een slecht daglicht stellen. Personen die het ACV vertegenwoordigen hebben een voorbeeldfunctie. Zo verwerven we recht van spreken. Dat verwachten we van mekaar.
We merken dat werkgeversorganisaties en anderen dit dossier nu al misbruiken om een aanval te doen op de bescherming van vakbondsafgevaardigden. Bescherming die nodig is om collegas te helpen en te verdedigen. We laten niet toe dat uw inzet als vakbondsafgevaardigde en de bescherming die daarbij hoort, worden aangetast. Wij vragen dan ook uw uitdrukkelijke steun voor onze aanpak en werkwijze.
We wensen u alle syndicale kracht in deze moeilijke tijden.
Met vriendelijke groet,
Luc Cortebeeck Claude Rolin Voorzitter ACV Algemeen Secretaris ACV
Disclaimer: Dit bericht en alle eventueel bijgevoegde bestanden zijn vertrouwelijk en uitsluitend bedoeld voor de persoon of de entiteit naar wie het geadresseerd is. Indien u, per vergissing deze e-mail ontvangt zouden we het op prijs stellen indien u ons daarvan op de hoogte stelt.
