LBC-NVK en CNE, de bediendebonden van het ACV hebben het ontwerp van Interprofessioneel Akkoord (IPA) niet goedgekeurd. Een meerderheid van het ACV heeft dat wel gedaan. Wij willen u graag uitleggen waarom we neen hebben gestemd en wat we verder zullen doen.
Wij zijn altijd warme pleitbezorgers geweest van een IPA, omdat het de mogelijkheid biedt sociale vooruitgang te realiseren voor alle werknemers. Zeker voor werknemers in kleine bedrijven, zonder vakbondsafvaardiging, door bijvoorbeeld de minimumlonen te verhogen. Een IPA moet een ruime solidariteit realiseren. Wij willen heel graag een IPA, maar niet tot elke prijs.
Waarom krijgt dit ontwerp-IPA van ons een groot onvoldoende ?
KOOPKRACHT
De index is gered. Dat is een goede zaak. Maar wij zijn erg ongerust over de aangekondigde studie die de invloed van de energieprijzen op de index zal onderzoeken. Dat is niet onschuldig. De werkgevers dromen al hardop van een indexkorf zonder energieprijzen. Dat betekent duurdere elektriciteit, maar geen indexering van je loon.
Het ontwerp-IPA voorziet geen euro loonsverhoging in 2011 en ocharme 0,3% in 2012, zonder de mogelijkheid om in sectoren of ondernemingen voor meer te gaan. Is er geen enkele onderneming die winst maakt ? Zullen de bedrijven dezelfde strenge norm opleggen aan hun aandeelhouders?
Daar komt bovenop dat het minimumloon en de lagere lonen voor jongeren niet worden opgetrokken.
De strijd gaat voort
WEG MET DE DISCRIMINATIE TUSSEN ARBEIDERS EN BEDIENDEN
Die discriminatie moet worden weggewerkt. Zeer zeker, maar niet zoals het ontwerp-IPA dat voorstelt. Wij zijn sinds vele jaren in een aantal sectoren, zo ook in de non-profit de organisaties die de belangen van de arbeiders verdedigen. Dankzij die gezamenlijke aanpak hebben we zo de carensdag afgeschaft, zijn de opzeggingstermijnen dezelfde als voor bedienden en hebben zij zoals bedienden een gewaarborgd maandloon. Het kan dus echt wel anders.
De opzeg van een arbeider met minder dan vijf jaar anciënniteit gaat van vijf naar zes weken. En dit pas binnen zes jaar. Te weinig en te laat! In ruil voor die kleine vooruitgang wordt het mes gezet in de huidige ontslagregeling voor bedienden. Voor wie minder verdient dan 30.535 euro per jaar duikt de opzeg zelfs onder de huidige minimumgrens van drie maanden per begonnen schijf van vijf jaar anciënniteit. Voor wie meer verdient is er geen sprake meer van de zogenaamde formule Claeys die een hogere opzeg voorziet.
En er is meer. De ontslagkost voor de bedrijven zal dalen. In de toekomst zal maar een deel van de opzeg, zoals nu, in brutoloon worden betaald. Een tweede deel zal enkel het nettoloon bevatten. Dat betekent flink wat minder inkomsten voor de sociale zekerheid en voor de overheid. En een derde deel zal zelfs volledig door de RVA worden bekostigd. Alle werknemers draaien dus mee op voor de ontslagkost! En wie zal slachtoffer zijn van besparingen in de sociale zekerheid, wanneer die in geldnood komt? De werkgevers willen al lang dat de werkloosheidsuitkering beperkt wordt in de tijd. Is het dat wat ons te wachten staat? En wat zal het gevolg zijn wanneer de bedrijven goedkoper kunnen ontslaan? Een betere ontslagbescherming zeker niet.
Het IPA geeft ook vrije baan aan de werkgevers om naar goeddunken zowel arbeiders als bedienden tijdelijk werkloos te maken. Dat betekent meer flexibiliteit voor de bedrijven, weer maar eens betaald door de sociale zekerheid. En grotere onzekerheid en minder inkomsten voor de werknemers. Wie wint, wie verliest?
WAT NU?
De meerderheid van het ACV heeft ja gezegd, evenwel met heel veel vragen en kritiek. Ook na die uitspraak van de ACV-Raad, blijft het de opdracht van LBC-NVK en CNE om de belangen van de bedienden en kaderleden en de aangesloten arbeiders te verdedigen. Daarom blijven we niet bij de pakken zitten.
Wij willen:
. Handen af van de index
. Vrije loononderhandelingen in de sectoren
. Een goede ontslagvergoeding voor alle werknemers, betaald door diegene die ontslaat en niet door de sociale zekerheid of door de bedienden
. Grendels op het gebruik van tijdelijke werkloosheid
Om dat te realiseren zal druk nodig zijn. Daarom is het belangrijk dat alle werknemers weten wat er op het spel staat. Informeer je (via www.lbc-nvk. be) en bij je vakbondsafgevaardigde. Zo houden we je op de hoogte van ons gezamenlijk actieplan dat we in een zo breed mogelijk front willen opzetten.
We nodigen u graag uit op de volgende bijeenkomst van onze plaatselijke ACV-kern. Deze vindt plaats op maandag 7 februari 2011 om 20 uur in het ACV-lokaal van het Parochiaal Centrum, Otterstraat 128 te Sint-Gillis.
Op deze avond komt aan bod:
-ieder zijn zeg
-verdere voorbereiding van onze ledenavond: wil de inschrijvingen die u al ontving, meebrengen.
-het voorstel van interprofessioneel akkoord: wat zit er nu eigenlijk in? Hoe reageren de verschillende partners?
