Interprofessioneel akkoord (IPA) Interprofessioneel akkoord (IPA) Zoals u weet heeft LBC-NVK (zoals ook CNE) het ontwerp inter- professioneel akkoord (IPA) verworpen. Het ACV heeft, na wikken en wegen, een positieve beoordeling gemaakt. De vrees dat zonder IPA een aantal positieve aspecten zouden op de helling komen te staan heeft de balans die richting doen uitslaan.
De verwerping van het IPA door ABVV en ACLVB maakt dat er momenteel geen formeel IPA meer is. Het dossier ligt op de regeringstafel. De vraag is of het daar echt goed ligt.
De werkgevers hopen op regeringssteun
De werkgevers wensen de volledige uitvoering van het IPA. Ze vinden daarvoor steun bij de liberalen (Open VLD en MR), bij CD&V en bij NV-A. Dat uitgerekend dat front vraagt om de volledige uitvoering van het IPA geeft te denken. Het lijkt ons niet het gezelschap dat de werknemerseisen erg gunstig gezind is. Het ACV vraagt terecht dat een aantal positieve punten van het IPA zeker niet van tafel worden geveegd.
Geen sociale afbraak
Ondertussen worden er door het ABVV en ACLVB acties gevoerd en aangekondigd. Wij willen de samenhorigheid met de collegas van het ACV overeind houden. Reden ook waarom we niet oproepen voor deelname aan deze initiatieven. Maar volledig terecht is er ook ons aller zorg om, wat de verdediging van de werknemersbelangen betreft, niet aan de zijlijn te gaan of blijven staan. Onderhandelen alleen levert, zoveel is duidelijk, niet voldoende garanties op voor goede resultaten. Dat is geen nieuwe vaststelling, die vaststelling is gebaseerd op vele andere ervaringen in vele andere dossiers.
Militant zijn is nooit een eenvoudige opdracht. De huidige omstandigheden waarbij ook nog intersyndicale spanningen opduiken maken het allemaal nog minder comfortabel.
Onze visie en beoordeling van het IPA is gebaseerd op een aantal waarden en bekommernissen over langere termijn. Ageren tegen sociale afbraak is perfect verdedigbaar. Werknemers hebben het absolute recht om hun eigen belangen te verdedigen. Dat is noch oubollig, noch fout.
Wij willen dat met u doen!
Daartoe is overtuigingskracht nodig en zijn er argumenten voorhanden. Aarzel niet om toelichting te geven. Aarzel niet om gebruik te maken van ons materiaal en van de inzet van uw LBC-NVK secretaris.
In de sectoren en ondernemingen willen we de komende loononder- handelingen wel degelijk gebruiken om tot goede collectieve afspraken te komen. Een algemene maximummarge betekent dat er niet kan onderhandeld worden waar het goed gaat. Zon dwingende marge houdt geen rekening met grote sectorale of ondernemingsverschillen. Er zijn toch ondernemingen genoeg waar er geen economische problemen zijn. De vrijheid van onderhandelen is door besluiten van de Internationale Arbeidsorganisatie gegarandeerd. Wij hebben dus het recht om over lonen te onderhandelen.
LBC-NVK pleit al 10 jaar om een werknemersstatuut waarbij de discriminaties en onaanvaardbare verschillen tussen arbeiders en bedienden worden weggewerkt. We zijn ons er van bewust dat dit niet in één keer zal gebeuren. Maar het moet ook niet te lang duren.
Een beter ontslagrecht voor de arbeiders is absoluut nodig. Maar een beter ontslagrecht voor de arbeiders komt er niet door een slechter ontslagrecht voor de bedienden. Dat is wat de werkgevers willen. Zij noemen dat solidariteit. Sinds wanneer moeten slachto.ers, ontslagen arbeiders en bedienden, lessen krijgen in solidariteit van werkgevers.
Ontslag is het einde stellen aan een overeenkomst. Dat kan in België vrij vlot. Er zijn geen redenen te geven door de werkgever die ontslaat. Hij dient wel een opzeggingstermijn of ontslagvergoeding te respecteren. Wat de werkgevers nu voorstellen is dat een flink deel van die ontslagkost door de sociale zekerheid wordt betaald. Dat is de wereld op zijn kop. De SZ dient inderdaad om vervangingsinkomen te voorzien, maar niet om de werkgevers sneller en goedkoper te laten ontslagen.
Tijdelijke werkloosheid is een stelsel dat voor arbeiders bestaat. En sinds enige tijd is er een variatie voor bedienden. Wij zijn bereid om over tijdelijke werkloosheid voor bedienden en arbeiders te praten. Maar dan slechts indien niet alleen de werkgever bepaalt wanneer, voor wie en voor hoe lang dat wordt ingevoerd. Dat er dus afspraken worden gerespecteerd en dat er een inkomensgarantie wordt betaald door de werkgever. Anders wordt dit flexibiliteit op werk- geversmaat. Maar betaald door de werknemer (geen loon) en de RVA (betaling werkloosheidsuitkering). Tegelijkertijd vragen wij uitdrukkelijk aan de regering dat zij de verhoogde werkloosheidsuitkering bij tijdelijke werkloosheid garandeert.
Gaan Merkel en Sarkozy zich met onze lonen moeien? Wij zijn als LBC-NVK voorstander van meer en een socialer Europa. Maar dan een Europa dat geen spons veegt over onze verworvenheden. Begin februari werd het voorstel gelanceerd om overal de pensioen- leeftijd op 67 jaar te brengen, om de systemen van automatische index af te scha.en en nog een paar fraaie andere gedachten. Ons sociaal systeem staat onder druk. Berlijn en Parijs menen voortaan te bepalen hoe het bij ons moet. Er zal weerwerk nodig zijn om die aanvallen te keren. Wij willen onze stem laten horen Op maandag 28 februari (voormiddag/middag) organiseren LBC-NVKen CNEeen militantenconcentratie in Brussel. Houd die datum vrij. Verder nieuws over uur en plaats volgt nog. Voor de sociale zekerheid. Voor een goed werknemersstatuut. Voor echte solidariteit tussen bedienden en arbeiders.Voor een indexbehoud. Voor onderhandelingsvrijheid. Voordien zullen er regionaal prikacties zijn. Die zullen des te meer nodig zijn als de regeringsmaatregelen (opverzoek van de werkgevers)de foute kant uitgaan. Informeer U via Uw vakbondssecretaris. Kijk naar onze website (www.lbc-nvk.be). Namens de LBC-NVK secretarissen, Ferre Wyckmans Algemeen secretaris 10 februari 2011 www.lbc-nvk.be
LBC-NVK en CNE, de bediendebonden van het ACV hebben het ontwerp van Interprofessioneel Akkoord (IPA) niet goedgekeurd. Een meerderheid van het ACV heeft dat wel gedaan. Wij willen u graag uitleggen waarom we neen hebben gestemd en wat we verder zullen doen.
Wij zijn altijd warme pleitbezorgers geweest van een IPA, omdat het de mogelijkheid biedt sociale vooruitgang te realiseren voor alle werknemers. Zeker voor werknemers in kleine bedrijven, zonder vakbondsafvaardiging, door bijvoorbeeld de minimumlonen te verhogen. Een IPA moet een ruime solidariteit realiseren. Wij willen heel graag een IPA, maar niet tot elke prijs.
Waarom krijgt dit ontwerp-IPA van ons een groot onvoldoende ?
KOOPKRACHT
De index is gered. Dat is een goede zaak. Maar wij zijn erg ongerust over de aangekondigde studie die de invloed van de energieprijzen op de index zal onderzoeken. Dat is niet onschuldig. De werkgevers dromen al hardop van een indexkorf zonder energieprijzen. Dat betekent duurdere elektriciteit, maar geen indexering van je loon.
Het ontwerp-IPA voorziet geen euro loonsverhoging in 2011 en ocharme 0,3% in 2012, zonder de mogelijkheid om in sectoren of ondernemingen voor meer te gaan. Is er geen enkele onderneming die winst maakt ? Zullen de bedrijven dezelfde strenge norm opleggen aan hun aandeelhouders?
Daar komt bovenop dat het minimumloon en de lagere lonen voor jongeren niet worden opgetrokken.
De strijd gaat voort
WEG MET DE DISCRIMINATIE TUSSEN ARBEIDERS EN BEDIENDEN
Die discriminatie moet worden weggewerkt. Zeer zeker, maar niet zoals het ontwerp-IPA dat voorstelt. Wij zijn sinds vele jaren in een aantal sectoren, zo ook in de non-profit de organisaties die de belangen van de arbeiders verdedigen. Dankzij die gezamenlijke aanpak hebben we zo de carensdag afgeschaft, zijn de opzeggingstermijnen dezelfde als voor bedienden en hebben zij zoals bedienden een gewaarborgd maandloon. Het kan dus echt wel anders.
De opzeg van een arbeider met minder dan vijf jaar anciënniteit gaat van vijf naar zes weken. En dit pas binnen zes jaar. Te weinig en te laat! In ruil voor die kleine vooruitgang wordt het mes gezet in de huidige ontslagregeling voor bedienden. Voor wie minder verdient dan 30.535 euro per jaar duikt de opzeg zelfs onder de huidige minimumgrens van drie maanden per begonnen schijf van vijf jaar anciënniteit. Voor wie meer verdient is er geen sprake meer van de zogenaamde formule Claeys die een hogere opzeg voorziet.
En er is meer. De ontslagkost voor de bedrijven zal dalen. In de toekomst zal maar een deel van de opzeg, zoals nu, in brutoloon worden betaald. Een tweede deel zal enkel het nettoloon bevatten. Dat betekent flink wat minder inkomsten voor de sociale zekerheid en voor de overheid. En een derde deel zal zelfs volledig door de RVA worden bekostigd. Alle werknemers draaien dus mee op voor de ontslagkost! En wie zal slachtoffer zijn van besparingen in de sociale zekerheid, wanneer die in geldnood komt? De werkgevers willen al lang dat de werkloosheidsuitkering beperkt wordt in de tijd. Is het dat wat ons te wachten staat? En wat zal het gevolg zijn wanneer de bedrijven goedkoper kunnen ontslaan? Een betere ontslagbescherming zeker niet.
Het IPA geeft ook vrije baan aan de werkgevers om naar goeddunken zowel arbeiders als bedienden tijdelijk werkloos te maken. Dat betekent meer flexibiliteit voor de bedrijven, weer maar eens betaald door de sociale zekerheid. En grotere onzekerheid en minder inkomsten voor de werknemers. Wie wint, wie verliest?
WAT NU?
De meerderheid van het ACV heeft ja gezegd, evenwel met heel veel vragen en kritiek. Ook na die uitspraak van de ACV-Raad, blijft het de opdracht van LBC-NVK en CNE om de belangen van de bedienden en kaderleden en de aangesloten arbeiders te verdedigen. Daarom blijven we niet bij de pakken zitten.
Wij willen:
. Handen af van de index
. Vrije loononderhandelingen in de sectoren
. Een goede ontslagvergoeding voor alle werknemers, betaald door diegene die ontslaat en niet door de sociale zekerheid of door de bedienden
. Grendels op het gebruik van tijdelijke werkloosheid
Om dat te realiseren zal druk nodig zijn. Daarom is het belangrijk dat alle werknemers weten wat er op het spel staat. Informeer je (via www.lbc-nvk. be) en bij je vakbondsafgevaardigde. Zo houden we je op de hoogte van ons gezamenlijk actieplan dat we in een zo breed mogelijk front willen opzetten.
We nodigen u graag uit op de volgende bijeenkomst van onze plaatselijke ACV-kern. Deze vindt plaats op maandag 7 februari 2011 om 20 uur in het ACV-lokaal van het Parochiaal Centrum, Otterstraat 128 te Sint-Gillis.
Op deze avond komt aan bod:
-ieder zijn zeg
-verdere voorbereiding van onze ledenavond: wil de inschrijvingen die u al ontving, meebrengen.
-het voorstel van interprofessioneel akkoord: wat zit er nu eigenlijk in? Hoe reageren de verschillende partners?
Op maandag 31 januari 2011 zal ons verbond zich uitspreken over het ontwerp van Inter-professioneel Akkoord (IPA).
We nodigen je uit om deel te nemen aan de ACV-verbondsraad in Lokeren (zie bijlage). Voor wie geïnteresseerd is in gezamenlijk vervoer: om 19 uur komen we samen aan het Sociaal Centrum, Oude Vest 146 te Dendermonde.
Beste militant(e)
Na moeizaam overleg is er een ONTWERP van INTERPROFESSIONEEL AKKOORD (IPA) voor 2011-2012.
Ter voorbereiding van de Algemene Raad van het ACV, die zich uitspreekt op dinsdag 1 februari, wordt er een
Verbondsraad samengeroepen die het standpunt van ACV Waas en Dender zal bepalen.
Je wordt uitgenodigd om mee dit standpunt in te nemen op een bijeenkomst van de VERBONDSRAAD op
maandag 31 januari 2011
om 19.30 uur in Het Volk, Poststraat 4 in Lokeren.
Agenda:
-
Toelichti ng van het ontwerpakkoord: loonvorming, welvaartsvastheid sociale uitkeringen, statuut arbeiders en
bedienden, verlengingen van bestaande afspraken (o.a. brugpensioen)
Vorige week is er een nieuwe kink gekomen in de regeringsonderhandelingen. Alhoewel de opdracht van Johan Vande Lanotte als Koninklijk Bemiddelaar intussen verlengd werd, heeft zijn nota voor de zesde staatshervorming toch schade opgelopen. Nochtans met 16,7 miljard aan bevoegdheidsoverdrachten, waaronder de kinderbijslagen, het federale arbeidsmarktbeleid, de ouderenvoorzieningen, de tegemoetkomingen voor hulp aan bejaarden, het gevangeniswezen en een deel fiscale aftrekken, En bovenop een zeer ruime fiscale autonomie, vooral inzake personenbelasting. Kennelijk is het nooit genoeg, werd her en der vastgesteld.
Neen, neen, dat is niet het probleem, heet het nu. Probleem is eerder dat we teveel willen doen. We gaan wat te breed, maar niet voldoende diep. We zouden beter wat minder doen. Less is more. Beter wat minder domeinen bestrijken, maar op de resterende wel dieper snijden in de federale bevoegdheden.
Less is more
Wat minder, dat slaat dan kennelijk op de kinderbijslagen. Daar is toch geen eer meer mee te behalen, heet het. Want het zou per regio worden georganiseerd, met in elke regio een gelijk recht per kind. Terwijl een deel van de Vlaamse politici nog altijd hopen in Brussel tot aparte stelsels te komen voor Vlaamse en Franstalige kinderen. Als het dat niet kan worden, laat het ons dan maar liever federaal houden, om gezichtsverlies te vermijden. Waardoor er in de braadpan plaats komt voor een andere vette vis, met name wat meer autonomie inzake arbeidsmarktbeleid.
Nu, in de nota Vande Lanotte is het arbeidsmarktbeleid al quasi volledig overgeheveld. Dus is de boodschap: splits simpelweg de werkloosheidsverzekering! splits de RVA! Want dat is zowat het enige dat federaal zou zijn overbleven. De Vlaamse werkgeversorganisaties vinden dit een uitstekend idee.
Drie RVA-tjes?
Het hele theaterstuk van de afgelopen dagen lijkt dus vooral gericht op een verkaveling van een essentieel stuk van de solidariteit tussen de werknemers via de wacht- en werkloosheidsuitkeringen, en bij afgeleide ook de brugpensioenen. Dat zou nodig zijn, zo wordt beweerd, voor een performanter arbeidsmarktbeleid in de regios. Alsof het ineens beter zou gaan met een gesplitste werkloosheidsverzekering.
Zeker is dat je dan drie RVA-tjes krijgt mét alle extrakosten van dien, maar zonder enige garantie dat die het beter gaan doen dan de RVA vandaag. Zeker is dat je drie werkloosheidsreglementeringen krijgt, met alle problemen van dien voor werknemers, werklozen en bedrijven wier leven niet is opgesloten in één enkele regio. Zeker is dat je verzekering veel kwetsbaarder wordt voor schokken op de arbeidsmarkt, want hoe breder je draagvlak, hoe schokbestendiger je verzekeringsstelsel. Zeker is dat je zo de discriminatie tussen werklozen organiseert, want de verzekeringspremies - de sociale bijdragen zijn in elk Gewest dezelfde, terwijl de rechten zouden verschillen. En zeker is dat je zo de mobiliteit binnen België nog meer gaat bemoeilijken. Tegenover die zekere nadelen staan alleen onzekere baten.
Communautaire scherpslijpers
Nu, zon zorgvuldige afweging van baten en kosten, dat zal de communautaire scherpslijpers wellicht worst wezen. Het gaat niet om de baten, maar eenvoudig om het schaden van de werklozen. Dat is geen intentieproces. Bij minstens een van de onderhandelende partijen staat het letterlijk in het verkiezingsprogramma: geen wachtuitkeringen meer voor werkloze schoolverlaters, geen werkloosheidsuitkeringen meer voor langdurig werklozen en geen brugpensioenen meer voor oudere werklozen. Je moet maar durven.
De financiële crisis heeft zwaar huisgehouden op onze arbeidsmarkt. Gevolg 1: hoge jeugdwerkloosheid . Gevolg 2: in alle leeftijdsgroepen veel mensen die hun job verloren, waarvan een deel inmiddels in de langdurige werkloosheid zijn beland. Gevolg 3: veel oudere werklozen die overal de deur op de neus krijgen. In plaats van al dezen nu bij de staan en werk te maken van werk, staat hen nu een schrapping van of korting op hun uitkering te wachten. Zonder maar even stil te staan bij de oorzaken van hun werkloosheid: de financiële crisis zonder voorgaande. Beschamend.
Gewaarborgd dagloon bij sneeuw en ijzel op weg naar het werk
Gewaarborgd dagloon bij sneeuw en ijzel op weg naar het werk
Na een vulkaanuitbarsting en overstromingen heeft ook de sneeuw de werkende mens in 2010 al heel wat parten gespeeld. Een goede reden om even enkele principe inzake gewaarborgd dagloon te hernemen.
Gewaarborgd dagloon Volgens artikel 27, 1° Arbeidsovereenkomstenwet heeft de werknemer recht op een gewaarborgd dagloon als hij: 1. geschikt is om te werken; 2. zich normaal naar zijn werk begeven heeft; 3. op de weg naar het werk geconfronteerd wordt met een situatie; 4. die onafhankelijk is van zijn wil, en; 5. die ervoor zorgt dat hij met vertraging of niet op de plaats van het werk aankomt. Deze voorwaarden moeten gezamenlijk vervuld zijn voor elke afzonderlijke dag waarvoor de werknemer gewaarborgd dagloon vraagt.
Voorwaarden Arbeidsgeschikt zijn
De werknemer moet arbeidsgeschikt zijn op het ogenblik dat hij zich naar het werk begeeft. Dit betekent in de eerste plaats dat hij medisch geschikt moet zijn. Het impliceert ook dat hij juridisch geschikt is. Een kinderverzorger met een tijdelijk beroepsverbod of een taxichauffeur met een ingetrokken rijbewijs kunnen dus geen aanspraak maken op gewaarborgd dagloon, net zomin als een werknemer die op economische werkloosheid staat.
De arbeidsgeschiktheid wordt vermoed. Van een werknemer kan immers moeilijk verwacht worden dat hij het negatieve (en onmogelijke) bewijs levert niet arbeidsongeschikt te zijn geweest. In geval van betwisting zal het dan ook aan de werkgever zijn om aan te tonen dat de werknemer arbeidsongeschikt was op de dag waarvoor hij gewaarborgd loon claimt.
Zich normaal naar het werk begeven Normaal betekent dat de werknemer zich naar het werk moet begeven in normale omstandigheden van tijd, plaats en middelen.
Op weg naar het werk De hindernis moet zich voordoen op de weg naar het werk. Essentieel is dat de werknemer zijn woning moet verlaten hebben en zich via een min of meer gebruikelijke weg naar het werk moet hebben begeven; onredelijke omwegen of (filevermijdende maar niet altijd even goed uitdraaiende) shortcuts via idyllische veldwegen kunnen het recht op gewaarborgd dagloon in het gedrang brengen.
Onafhankelijk van zijn wil De vertraging of afwezigheid moet onafhankelijk zijn van de wil van de werknemer. Te laat opstaan, of onderweg zonder brandstof vallen, zijn meestal niet onafhankelijk van de wil van de werknemer maar het gevolg van nalatigheid. De werknemer moet aantonen dat hij een redelijke inspanning heeft geleverd om (tijdig) op het werk te geraken. De wet vereist echter niet dat de werknemer buitengewone maatregelen treft om zich naar het werk te begeven (bijvoorbeeld een zeer grote afstand te voet moeten afleggen of hoge vervoerskosten betalen als de werkgever deze niet ten laste neemt ). Wel worden van de werknemer meer inspanningen verwacht naarmate het euvel meer voorspelbaar is. Wanneer de weerman massas sneeuw aankondigt, is het dan ook verstandig om indien mogelijk de auto aan de kant te laten staan en te opteren voor het openbaar vervoer (wat niet wegneemt dat ook dit mogelijk hinder kan ondervinden van winterse toestanden). Anders dan bij overmacht hoeft de situatie echter niet totaal vreemd te zijn aan de persoon van de werknemer. Gewaarborgd dagloon zal bijgevolg ook verschuldigd zijn aan een werknemer die ten gevolge van een epileptische aanval op de trein wat later op het werk arriveert.
Met vertraging of niet op het werk komen Werknemers met glijdende werktijden zullen vaak pas geacht worden met vertraging op het werk aan te komen wanneer ze pas na het verstrijken van de glijtijd de drempel van de onderneming overschrijden. De glijtijd is de tijd tijdens dewelke de werknemer mag werken, zonder hiertoe reeds contractueel verplicht te zijn (bv. van 7-9.30 u en van 16-19 u). Deze stelling is aanvechtbaar nu de normale werktijd als uitgangspunt fungeert en de kans groot is dat de werknemer normaal steeds rond eenzelfde tijdstip begint te werken. Voor werknemers met een tijdsregistratie kan eventueel een gemiddelde beginuur als ijkpunt worden gehanteerd.
Welk loon? Het loon waarop de werknemer krachtens artikel 27 recht heeft is het loon dat hem zou zijn toegekomen, indien hij zijn dagtaak normaal had kunnen volbrengen. Dit houdt in dat wanneer de normale dagtaak overuren zou hebben bevat, deze overuren ook moeten worden betaald. Hetzelfde geldt voor voordelen in natura. Kostenvergoedingen moeten enkel in de berekeningsbasis voor het gewaarborgd dagloon worden opgenomen wanneer zij niet de loutere terugbetaling vormen van de werkelijke onkosten. Indien het referteloon niet onmiddellijk kenbaar is, omdat het veranderlijk is, zal het gemiddeld dagloon berekend moeten worden op basis van een gemiddelde. De wet bepaalt niet hoe dit moet gebeuren. Het kan bijgevolg een gemiddelde van de laatste 12 maanden, van de laatste maand, of nog van een andere referteperiode zijn.
Met vriendelijke groeten Jan Deceunynck Persdienst LBC-NVK T + 32 3 220 87 63 | F + 32 3 220 89 83 LBC-NVK ALGEMEEN SECRETARIAAT Sudermanstraat 5 | BE-2000 Antwerpen LBC-NVK VAKBOND VOOR MORGEN | www.lbc-nvk.be<UrlBlockedError.aspx>
We schaamden ons de voorbije dagen. De jarenlange pesterijen bij MACtac waarover uitvoerig bericht werd in de media zijn ronduit schokkend. Dat bedrijf kende blijkbaar een echte pestcultuur. In die mediastorm lijkt het wel alsof de vakbond minder bekommerd was om het slachtoffer, geen greintje rechtvaardigheidsgevoel had en de kleine lettertjes van de wet gebruikte om een pestkop aan een forse schadevergoeding te helpen.
Laat het ons duidelijk stellen: het ACV kiest voor het slachtoffer. Pesten op het werk kan niet! Pesters horen niet thuis in het ACV! Hun gedrag staat haaks op onze waarden en principes. Daarom gaat onze bekommernis volledig naar de slachtoffers. We zullen hen bijstaan met alle middelen die binnen onze mogelijkheden liggen.
-
Met de informatie waarover we nu beschikken, erkent het ACV dat er twee beoordelingsfouten zijn gemaakt. Ten eerste had de persoon die de pestfeiten filmde nadien niet op een ACV-lijst voor de sociale verkiezingen van 2004 mogen staan. Indien het ACV in 2008 alle feiten had gekend, had het ACV toen ook de juridische verdediging tegen diens ontslag om dringende reden niet opgenomen.
Dergelijke pesterijen moeten absoluut worden voorkomen. Het ACV werkt hier al jaren zeer intens aan en lag met verschillende acties mee aan de basis van de wetgeving die pesten strafbaar stelt. Maar het is duidelijk dat deze wetgeving niet voldoet. Die moet geëvalueerd en bijgestuurd worden. Zo is het onbegrijpelijk dat de directie van MACtac, ondanks duidelijke adviezen van de preventieadviseur, jarenlang kan doen of haar neus bloedt.
-
Het ACV ontwikkelt de komende maanden een actieplan om pestgedrag nog harder te bestrijden:
door onze 3 000 medewerkers, 16 000 verkozenen en 80 000 vrijwilligers opnieuw te informeren over onze houding in verband met pesten;
door in de ACV-vorming een stevige tand bij te steken in verband met pestpreventie. Om zo vrijgestelden en afgevaardigden beter te wapenen in dit soort moeilijke dossiers;
door in samenwerking met slachtoffers van pestpraktijken een anti-pestcampagne voor de ondernemingen voor te bereiden;
door de wetgeving te evalueren en voorstellen tot bijsturing uit te werken;
door onze interne procedures inzake rechtsbijstand te evalueren en een onafhankelijke ombudsdienst te installeren;
door een webpagina http://pestenkanniet.acv-online.be voor al onze militanten te openen. Hierop kan u reacties en suggesties kwijt rond dit dossier. De binnengekomen reacties zullen we nauwgezet opvolgen en gebruiken op acv-online.be.
-
We waren de voorbije dagen echter ook kwaad. Omdat deze pesters uw waardevolle werk als vakbondsafgevaardigde, die het wél iedere dag opneemt voor collegas, in een slecht daglicht stellen. Personen die het ACV vertegenwoordigen hebben een voorbeeldfunctie. Zo verwerven we recht van spreken. Dat verwachten we van mekaar.
We merken dat werkgeversorganisaties en anderen dit dossier nu al misbruiken om een aanval te doen op de bescherming van vakbondsafgevaardigden. Bescherming die nodig is om collegas te helpen en te verdedigen. We laten niet toe dat uw inzet als vakbondsafgevaardigde en de bescherming die daarbij hoort, worden aangetast. Wij vragen dan ook uw uitdrukkelijke steun voor onze aanpak en werkwijze.
We wensen u alle syndicale kracht in deze moeilijke tijden.
Met vriendelijke groet,
Luc Cortebeeck Claude Rolin Voorzitter ACV Algemeen Secretaris ACV
Disclaimer: Dit bericht en alle eventueel bijgevoegde bestanden zijn vertrouwelijk en uitsluitend bedoeld voor de persoon of de entiteit naar wie het geadresseerd is. Indien u, per vergissing deze e-mail ontvangt zouden we het op prijs stellen indien u ons daarvan op de hoogte stelt.
We nodigen u graag uit op de volgende bijeenkomst van onze plaatselijke ACV-kern. Deze vindt plaats op maandag 6 december 2010 om 20 uur in het ACV-lokaal van het Parochiaal Centrum, Otterstraat 128 te Sint-Gillis.
Op deze avond komt aan bod:
-ieder zijn zeg
-voorbereiding van onze ledenavond op 25 februari: thema, gastspreker,
-Voor ons geen carrière in armoede: een initiatief van welzijnszorg
-de onderhandelingen voor een nieuw inter-professioneel akkoord zijn gestart.
-Laat het grote geld niet ontsnappen: een nieuwe campagne om te komen tot een rechtvaardig belastingssysteem
De pesterijen, bijna folteringen, waaraan een werknemer van het bedrijf MACtac jarenlang onderworpen werd, zijn afschuwelijk en moeten in de meest duidelijke bewoordingen veroordeeld worden. Dit kan niet. Wie zich aan dergelijke feiten schuldig maakt, hoort niet thuis in het ACV. De verdediging van de belangen van het slachtoffer is de enige prioriteit.
Een werknemer bij MACtac in Soignies is jarenlang slachtoffer geweest van zware pesterijen en vernederingen door collegas. In 2002 heeft het slachtoffer, ACV-lid, daarover zijn beklag gedaan. Samen met het ACV werd de externe dienst arbeidsgeneeskunde ingeschakeld. Dat leidde tot de overplaatsing van de werknemer. De pesterijen bleven echter doorgaan.
De zwaarste verantwoordelijkheid daarvoor ligt ongetwijfeld bij de hoogste directie van MACtac die via gedetailleerde rapporten van de externe preventiedienst sinds begin 2003 nauwkeurig op de hoogte was van de feiten, geen maatregelen nam, de klachten van het slachtoffer bij twee oversten en de preventieadviseur zonder gevolg liet, niet inging op het voorstel van de externe preventiedienst om een antipestbeleid uit te werken en de werknemer tegen wie het slachtoffer zijn klacht richtte niet sanctioneerde en zelfs bevorderde.
Wat de gebeurtenissen bij MACtac voor het ACV extra pijnlijk maakt, is dat de persoon die de camera hanteerde tijdens de feiten van 2002, een ACV-lid was. Het ACV verwacht van zijn leden dat ze niet passief blijven tijdens dergelijke zware feiten, maar opkomen voor hun collegas. Het is duidelijk dat dergelijk gedrag niet kan. Om die reden zette het ACV de voorbije jaren campagnes op om met vorming en publicaties militanten te ondersteunen bij het uitwerken van een effectief beleid tegen pesten op het werk.
De zaak kwam in een stroomversnelling in 2008 na een tussenkomst van de echtgenote van het slachtoffer bij de ACV hoofddelegee bij MACtac. Hij zorgde ervoor dat uiteindelijk ook de hoogste directie van MACtac geconfronteerd werd met de videobeelden. Daarop reageerde de werkgever met een aantal maatregelen tegen een deel van de betrokken werknemers. Twee van de drie daders werden ontslagen, een kreeg een verwittiging, diegene die door het slachtoffer werd aangeduid als belangrijkste pester werd ongemoeid gelaten, en tegen de cameraman werd een procedure voor ontslag om dringende reden ingezet. In eerste aanleg en in hoger beroep veroordeelden de rechtbank en het openbaar ministerie echter de laakbare houding van de werkgever en de arbitraire maatregelen. Het Arbeidshof oordeelde dat de directie ten onrechte de cameraman viseerde en verwierp het ontslag om dringende redenen. De rechtbank veroordeelde daarom de werkgever tot het betalen van het loon sinds de onrechtmatige afdanking en de beschermingsvergoeding.
Pesten op het werk moet ten allen prijze bestreden worden. Het ACV lag mee aan de basis van de antipestwet van 1993 die pesten op het werk strafbaar stelt. Deze wet heeft tot dusver echter te weinig effect en moet verbeterd worden. Ook meer sensibilisering is nodig.
Meer informatie:
ACV Bouw-industrie&energie: Luc Van Dessel, voorzitter, 0477 54 39 19 of Pierre Ceuppens, algemeen secretaris, 0477 54 39 38
Waarschijnlijk ook paf gestaan toen vanmorgen met veel poeha het werkgeversverhaal over veel te zware fiscale druk (SZ is in patronaal discours hetzelfde als fiscaal) in België werd aangekondigd en uitgebreid werd toegelicht op Radio 1 zonder 1 kritische noot of enig weerwerk. België wereldkampioen van de bedrijfslasten.
Het is duidelijk dat de strategie voor inleveringen, besparingen wordt opgedreven.
Mr. Vaesen (gekend van Genkse voetbal) kreeg het forum dat hem door Trends ook al werd geleverd. Hij ziet slechts één oplossing: harmonisering van het werknemersstatuut ergens tussen dat van de arbeiders en bedienden in.
Hieronder het ACV-persbericht, spijtig genoeg zonder commentaar op het verhaal van Vaesen. Maar voor de rest wel duidelijk.
Brussel, 18 november 2010
Bedrijven in België uitgeperst als citroenen???
Volgens een recente studie van de Wereldbank i.s.m. PricewaterhouseCoopers Paying Taxes 2011 zou de belastingdruk voor bedrijven in België bij de hoogste ter wereld zijn. Frans Dierckx van PwC: In België hebben we sinds de studie niets gedaan om het belastingklimaat interessanter te maken voor bedrijven. De gevolgen daarvan zien we: we zijn zelfs nog achteruitgegaan, en we stonden al helemaal achteraan. In Portugal werd de vennootschapsbelasting verlaagd en in Nederland zijn bijvoorbeeld ook maatregelen genomen".
Dierckx had ook naar Ierland kunnen verwijzen. Daar hebben ze een bijzonder lage vennootschapsbelasting. Terwijl toch duidelijk is dat landen als Ierland en Portugal vandaag niet echt de voorbeelden zijn inzake goede economische en budgettaire conditie.
Ze betalen niet te veel
Om in 2015 opnieuw een begroting in evenwicht te hebben, moet er voor 22 miljard gesaneerd worden. Dus klagen de werkgevers opvallend veel over de torenhoge belastingdruk. Zij willen uiteraard dat er vooral in de uitgaven wordt gehakt en dat er geen inspanningen moeten gebeuren aan de inkomstenzijde, bijvoorbeeld door een betere inning van de belastingen, door nieuwe belastingen of door hogere belastingen. De boodschap is: waag het niet extra-geld te gaan zoeken bij de bedrijven, want zij betalen zich al blauw. Hen nog meer laten betalen zou economische moord zijn.
Bedrijven moeten niet doen alsof de staat hen de voorbije jaren heeft uitgeperst als citroenen. Het reële belastingtarief bedraagt voor hen slechts 13,6%. De cijfers tonen aan dat ze in de voorbije jaren hebben kunnen rekenen op een massieve belastingverlaging. Kijk naar de inkomsten uit vennootschapsbelasting voor de aanslagjaren 2001 tot 2008 cijfers van Reynders zelf. (De bedragen moeten worden vermenigvuldigd met miljoen euro.) Op papier bedraagt het tarief inderdaad 33,99%. Maar door allerlei kortingen en aftrekken was het reële gemiddelde tarief tegen 2001 al gezakt tot 19,9%. En tussen 2001 en 2008 is het verder gezakt tot 13,6%. Een kleine rekenoefening: stel dat de belastingdruk al die jaren gelijk was gebleven. Dan zouden de bedrijven op hun winst van 93,3 miljard euro geen 12,7 miljard belasting hebben betaald, maar wel 18,6 miljard euro. Een verschil van 5,9 miljard of al van bijna 1/4 van het totale tekort op de begroting. Het is dus vooral de overheid die uitgeperst werd.
en grote bedrijven kregen de grootste cadeaus Vice-premier Reynders voegde ook afzonderlijk de cijfers voor de 500 grootste bedrijven toe.
Die 500 grootste zijn qua belastingsdruk zelfs gezakt met 10,6 procentpunt van 24,2%, tot een gemiddeld tarief van 13,6 %. Zo kregen ze samen 2,6 miljard euro toegestopt.
Met dank aan de notionele intrestaftrek
In belangrijke mate werd de aderlating voor de Belgische schatkist bewerkstelligd door de notionele intrestaftrek. We houden daarbij rekening met het feit dat de coördinatiecentra, de vroegere methode van belastingsvermindering voor bedrijven, werden afgeschaft en ook andere landen hun technieken hebben. Maar het ACV heeft recent nog wat rekenwerk gedaan op de jaarrekeningen voor boekjaar 2008, om het effect op bedrijven enerzijds en de staatskas anderzijds na te gaan. In het bijzonder voor de 120 grootste bedrijven. 35 daarvan maakten gebruik van de notionele intrestaftrek.
De resultaten zijn ontluisterend. Die 35 bedrijven trokken 5,8 miljard euro notionele intrest af van hun belastingen. Met een tarief in de vennootschapsbelasting van 33,99 % betekent dat 1,9 miljard euro aan minderontvangsten voor de overheid. De grootste gebruiker is ArcelorMittal België, in zijn eentje goed voor 1,3 miljard euro aftrek. Zeven bedrijven trekken meer intrest af dan dat ze boekhoudkundige winst hebben, waardoor ze geen belastingen betalen. Er is zelfs één bedrijf dat meer dan vijf keer zoveel notionele intrest aftrekt dan dat het boekhoudkundige winst heeft. Teveel aftrekken is trouwens ook geen probleem, dat kan de volgende jaren verder afgetrokken worden. Bijgevolg: jarenlang geen belastingen.
Als we van die 35 bedrijven alleen deze nemen die winst maakten, dan blijkt dat ze voor 2008 op die winst gemiddeld maar 8,5 % vennootschapsbelasting betaalden.
Het voorstellen alsof bedrijven in België worden uitgeperst als citroenen, is dus op zijn minst lichtjes overdreven.
Meer informatie: Chris Serroyen, studiedienst ACV, 02 246 34 25 of 0476 47 16 43
We nodigen u graag uit op de volgende bijeenkomst van onze plaatselijke ACV-kern.
Het wordt evenwel een bijzondere avond. In plaats van onze gewone bijeenkomst nemen we immers deel aan de ACW-startavond. Deze vindt plaats op maandag 8 november om 19u30.
Het programma vindt u in bijlage. Inschrijven hoeft u niet meer te doen.
We komen samen om 19u20 op de parking van Mariakring (achter de dekenale kerk), OLV-kerkplein 8. Wie wil meerijden neemt contact met Frans of Walter.
Persbericht ABVV, ACV, ACLVB: Vlaamse regering snoeit in jobs voor langdurig werklozen en bouwt het levenslang leren verder af
Onderwerp: Persbericht ABVV, ACV, ACLVB: Vlaamse regering snoeit in jobs voor langdurig werklozen en bouwt het levenslang leren verder af
Waarde vriend(in)
Samen met de andere vakbonden hebben we via een persbericht gereageerd op een aantal besparingen die via het programmadecreet worden gelanceerd. Zie persbericht hieronder.
Ann Vermorgen
Nationaal secretaris
Brussel, 19 oktober 2010 Persbericht Vlaams ABVV, ACV, ACLVB
Vlaamse regering snoeit in jobs voor langdurig werklozen en bouwt het levenslang leren verder af
In het kader van de opmaak van de begroting 2011 keurde de Vlaamse regering het programmadecreet principieel goed. Duizend jobs voor DAC-werknemers gaan verloren, en de Volkshogescholen zien hun subsidies teruggeschroefd. Vlaams minister van Begroting Muyters (N-VA) en de regering vinden enkel een minteken op de rekenmachine bij het opmaken van begrotingen.
Het programmadecreet bevat een voorstel van minister van Werk Muyters om de tewerkstelling in het kader van het Derde Arbeidscircuit (DAC) af te bouwen. Dit is een tewerkstellingsprogramma waarbij (langdurig) werkzoekenden aan het werk worden geholpen in de social profitsector.
Als de regering doorzet en het Vlaams Parlement haar daarin volgt, betekent dit:
Voor de sector van het sociaal-cultureel volwassenenwerk: geen subsidies meer voor de vervanging van (geregulariseerde) DAC-werknemers.
Voor de 800 plaatsen in het DAC die nog niet werden geregulariseerd: afbouw van de jobs. Voor de 1000 zittende werknemers wordt een overgangsregeling aangekondigd die hen rechtszekerheid moet bieden.
Uitgerekend op een ogenblik dat de arbeidsmarkt zich nog echt moet herpakken worden tewerkstellingskansen voor de zwakste werknemers op de arbeidsmarkt met 800 plaatsen afgebouwd. Tel daarbij de structurele onderfinanciering van andere werkervaringsprogrammas zoals WEP Plus en je weet wie de rekening betaalt: de werknemers met de zwakste kansen op de arbeidsmarkt. Is dat het sterke en slagkrachtige Vlaamse arbeidsmarktbeleid dat beloofd werd en wordt?
De besparingen in de opleidingscheques zijn nog vers van de pers en het sociaal-cultureel volwassenenwerk wordt een tweede maal dubbel en dik gepakt, nu door minister van Cultuur Schauvliege: geen subsidies voor de vervanging van DAC-werknemers en een drastische vermindering van subsidies voor de Volkshogescholen. De gemeenschappelijke doelstellingen uit het Pact 2020 met betrekking tot het levenslang en levensbreed leren worden hierdoor duidelijk op de lange baan geschoven. Het Pact 2020 dreigt zo inderdaad niet meer dan een beduimeld vodje papier te worden.
Het Vlaams ABVV, ACV en ACLVB nemen het niet dat het weeral de zwakste werknemers zijn die door de besparingen worden getroffen en dat gemeenschappelijk overeengekomen doelstellingen met de voeten worden getreden. Wij eisen dat de regering deze absurde besparingsmaatregelen schrapt en vragen de Vlaamse Parlementsleden dit programmadecreet niet te stemmen.
Voor meer informatie: Caroline Copers, algemeen secretaris Vlaams ABVV, 0475 32 44 47 Ann Vermorgen, nationaal secretaris ACV, 0477 66 36 83 Hugo Engelen, Vlaams gewestsecretaris, 0475 39 89 72
Graag nodigen wij jullie uit naar het open-verbondsbestuur dat plaatsvindt op donderdag 21 oktober om 20 uur in de Multizaal op het eerste verdiep van ons vergadercentrum Den Hof, Hendrik Heymanplein 7 te Sint-Niklaas.
Als enig agendapunt:
Gesprek over de politieke situatie in België, met beschouwingen over de periode vanaf 13 juni tot nu, en vooruitzichten hoe het nu verder kan/moet.
Wij vroegen Rik Van Cauwelaert, directeur Knack, om zijn visie hierover te geven.
Luk Verschueren, adjunct-algemeen secretaris van het ACW geeft ook zijn reflecties.
Wij voorzien voldoende ruimte voor woord en wederwoord met het aanwezige publiek.
Wij hopen jullie talrijk te mogen ontmoeten op dit open-verbondsbestuur.
Om organisatorische redenen vragen we wel om in te schrijven via bijgevoegd inschrijvingsformulier of via mail.
Het Financieel Actie Netwerk (FAN) lanceerde afgelopen woensdag zijn website www.hetgrotegeld.be. Onder het motto Laat het grote geld niet ontsnappen, enkel de gewone mensen betalen belastingen voert het FAN campagne voor een rechtvaardige fiscaliteit.
De LBC-NVK is, zoals veel andere vakbonden, actiegroepen en ngos aangesloten bij het FAN. De bediende- en kadervakbond wil deze campagne uitdrukkelijk steunen en mee vormgeven. Behalve op de campagnesite www.hetgrotegeld.be vind je ook op www.lbc-nvk.be meer uitleg over het hoe en waarom van de campagne.
Geen lusten zonder lasten
Belastingen betalen: niemand wordt er spontaan vrolijk van. Maar helaas, geen lusten zonder lasten. Geen publieke dienstverlening zonder publieke middelen. Een gemeenschap die haar burgers onderwijs, vervoer, infrastructuur, bescherming, gezondheid en welzijn wil bieden heeft geld nodig om dat te doen.
Rechtvaardige fiscaliteit
Het FANen de LBC-NVK kiezen niet zomaar voor belastingen. Wel kiezen wevoor een rechtvaardige fiscaliteit. Wie meer heeft draagt ook meer bij. Fiscaliteit moet helpen de rijkdom te verdelen. En dat betekent een rechtvaardige belasting op arbeid, maar zeker ook op kapitaal, op de grote vermogens. Dragen de sterkste schouders niet de zwaarste lasten als we over een rechtvaardige fiscaliteit spreken? Kiezen is delen, fiscaal rechtvaardig kiezen betekent ook herverdelen.
Steun de campagne
Bezoek www.hetgrotegeld.be en de LBC-NVK-website en lees wat volgens het FAN rechtvaardige fiscaliteit betekent. Blader door de virtuele Grote Geld Gids, raadpleeg de agenda (er worden info-avonden en andere activiteiten georganiseerd) en lees meer over de ins en outs van belastingen: vermogensbelasting, personenbelasting, tobintaks, vennootschapsbelasting, fiscale fraude, bankgeheim, wat betekent het en hoe verhouden deze termen zich tot elkaar?. En natuurlijk kan je fan worden van FAN. Je leest er alles over op www.hetgrotegeld.be
