Tijdens het zeilseizoen stelde we regelmatig vast dat de motor (Volvo penta MD11D) warm liep. De temperatuurmeter liep volledig in het rood om dan na een tijdje terug even naar het groen te gaan en dit bleef zich herhalen. Na wat medezeilers gesproken te hebben, bleek dit een gekend probleem met al wat oudere volvo penta's. Door de ouderdom roesten de koelwater kanalen dicht.
Na wat azijnzuur (schoonmaakazijn) en wat duurdere reinigingsmiddelen, werd het probleem wat minder, namelijk het duurde iets langer voor de motor warm werd.
Aangezien de motor perfect start en een nieuwe motor, een aanslag op de bankrekening is, werd besloten deze motor te reinigen.Er zat dus niets anders op dan de cilinders te demonteren en de koelkanalen handmatig te reinigen.
De motor werd niet uitgebouwd, maar gewoon ter plaatste gedemonteerd. Dit ging vrij vlot, zelfs in de beperkte motorruimte. De service manual geeft perfect weer hoe de demontage moet gebeuren (staat gewoon op het internet), let wel, er zijn een paar bouten die na jaren vastzitten, toch wat kracht vragen om los te komen. (Leve WD-40).
Op het motorblok en tussen de cilinders was wel wat roest aanwezig, voorzichtig (doekje rond de zuigers, zodat er geen vuil in de carter viel) werd zoveel mogelijk verwijderd.
Nu kunnen we thuis de cilinderbussen uitpersen.............
Na een zeiltochtje merktte ik op de m'n batterijlader wel erg veel lawaai maakte en plots sprong de 220v zekering. Nazicht van de lader bracht niets op (niets doorgebrand, geen interne zekeringen gesprongen), even rondgebeld naar de "specialisten" : verdict : lader dood.
Op zoek naar een nieuwe, man, wat een aanbod. Amperages, meertrappen, soorten accu's op te laden, .... met alles wordt rond je hoofd geslingerd. Na wat forums te hebben doorlezen, toch niet voor de "gevestigde" waardes (Victron, mastervolt,...)gegaan.
Mailtje naar xenteq met wat vragen, heel goede info terug ontvangen en de keuze was snel beslist.
Tot nu toe doet ie het goed (zou anders maar erg zijn)
Mijn gashendel was versleten, stationair draaien en 2000 toeren varen waren zowat de enige opties. Liet je de motor op 1500 toeren draaien, klom ie geheid naar 2000. Het regelvijsje voor de frictie haalde niets uit. Dus een nieuwe gashendel .....
Als we dezelfde (merk en type) kopen is dat juist vervangen (dacht ik), hoewel de afstanden van de kabels en de bediening hetzelfde waren, moest toch alles opnieuw afgeregeld worden.
De val van het voorzeil werd ook vervangen, er werd voor dyna-lite lijn gegaan. Deze vind ik zeer goed (weinig rek, dus niet meer bijtrekken), de rest van de vallen van de boot volgen en zullen in de loop van het jaar vervangen worden.
Op de koker (kooktoestel) zatten wat verdikkingen onder de verf (roest) , dus deze heb ik gedemonteerd en afgeschuurd, nu nog een nieuw likje verf en dan kan ie weer wat mee. We gaan deze met de tijd toch wel vervangen (ouderdom en op gas weet u wel)
Al een tijdje geeft mijn collega (een surfer) aan dat ie wel is mee wil zeilen. Op maandag 3 juni een dagje verlof en gaan ......
Stond een leuke 4 met wat uitschieters naar 6, dus grootzeil op en genua 2 vol open. Plots zie ik iets verkeerd aan het rol-reef systeem, deze was omhoog gekomen (uiteengeschoten) lagerkogeltjes lagen in het rond. Gedaan met rollen dus, maar de zeilen stonden goed en we hebben een leuke dag gezeild.
De zeilen strijken was een ander gedoe, voorzeil uit rolprofiel getrokken en dan zie je pas wat een oppervlakte de genua heeft (vooral met redelijk wat wind). Na wat geworstel de genua onderdeks gekregen.
In de haven het rolsysteem gedemonteerd en wat info op het internet gezocht aangaande de lagerkogeltjes. Nieuwe rvs kogeltjes gekocht (en het zijn er wel wat) alles gereinigd, nieuw zeewaterbestendig lagervet en alles terug ineen gefrutseld (kogeltjes waren ongeveer 3mm en per lager moesten er 48 in, dus dat was prutsen) Nu draait ie gelijk een fietswiel, moet nog wel teruggeplaatst worden op de boot (dit weekend dus).
De genua bij North sails binnengestoken, daar er een kleine beschadiging aan het voorlijk was. Herstelling kostte 36 euro (moet niet altijd duur zijn) en de genua kan er weer tegen ;)
Ook de genuaval had zijn beste tijd gehad, i.v.m. rek wou ik toch een dyneema val (wat kosten die dingen zeg) Uiteindelijk voor een Gleistein dyna-lite (10mm - maat van de stoppers) gegaan, als ie meevalt zal ook het grootzeilval hierdoor vervangen worden.
Het kooktoestel met oven ook even uitgebouwd en mee naar huis voor opkuis. (Wat roestplekjes wegwerken en veren van de ovendeur moeten vervangen worden).
Eindelijk wat verder kunnen werken (vrieskou en regen trotserend)
De "oude" naam werd van de boot verwijderd, hij schijnt nog wat door dus dat dient gepolierd te worden.
De schroefas lager verwijderen viel goed mee, eerst twee sleuven ingezaagd en met een beitel en hamer wat tikken en hij was eruit. De nieuwe plaatsen was een ander verhaal, na veel gevloek, geklop (houte balkje en zware hamer) is ie er uiteindelijk ingeraakt, ik heb hier toch wel aardig wat tijd moeten insteken.
Met behulp van de dochter, de nieuwe schroefas geplaatst, wat op zich dan weer mee viel, ineens een nieuwe anode en we kunnen er weer wat tegen. Natuurlijk werd ook de nieuwe volvo seal en de nieuwe klemkoppeling geplaatst. Wat was ik blij dat alles gemonteerd was.
Alle slangen werden bevestigd aan de wierpot en de motor heeft al een draaitest ondergaan. (En hij draaide vlot, toch altijd even spannend na de winterstop). Lekker wat koelwater met de nieuwe impeller en nieuwe thermostaat.
De nieuwe roeras lager werd geplaatst en met wat sika afgekit.
Plaatsen waar moeilijk AF geschilderd kan worden werden reeds ge-antifould. (Rond roeraslager en bovenkant roer)
De hogedrukreiniger heeft ook al wat werk verricht, je staat versteld, wat voor vuil er allemaal na een winter afkomt.
Het komende weekend moet de romp gepoetst en gewaxt worden, het onderwaterschip krijgt wat nieuwe AF en de mast wordt afgelopen (lampjes, schijven,.. controleren)
De sprayhood werd met ultramar producten gereinigd en ziet er weer goed uit, de hood was echter heel vervuilt en is wel een keer of zes grondig gereinigd.
Daar er geen wierpot aanwezig was, is deze ook ineens geinstalleerd.
Ik moet de slangen nog wel voorzien van dubbele spanners en ook het motorcompartiment dient gereinigd te worden.
Nu is het wachten op de nieuwe schroefas (besteld) De flens, die de schroefas aan de keerkoppeling bevestigd, heeft zoveel liefde voor het afgezaagde stuk schroefas dat er geen beweging in te krijgen is. Warmte, bruut geweld,... niets hielp.
Dus vervangen die handel, de keuze is gevallen op een klemkoppeling met schroeven. Dit gaat het monteren en demonteren van de schroefas veel vergemakkelijken.
Het volvo seal dient om de vijf jaar vervangen te worden (zeker niet versleten, maar de verzekering stelt dit, weet u wel), dus de schroefas moet makkelijk los te maken zijn.
Op vrijdag 22 februari een dagje verlof genomen met de intentie de schroefas te verwijderen. De conische stift die de schroefas borgt, heb ik volledig moeten doorboren. Na regelmatig inspuiten met kruipolie kwam er geen beweging in de schroefas. Verwarmen was geen optie (geen plaats om dit veilig te doen, en ik was niet van plan m'n boot op te stoken.
De schroefas was te hoogte van de schroefaslagerhouder al serieus ingesleten en daarom heb ik maar besloten de as door te zagen en ineens een nieuwe te steken. (Zal mijn verjaardagscadeau worden, vrees ik)
De Volvo seal wordt ook ineens vervangen nu toch alles gedemonteerd is. De staat van de huidige is echter nog zeer goed, maar de nieuwe is aangekocht.
Daar het te koud was, ben ik nog niet overgegaan te demontage van de schroefaslager. De zon zal ooit wel eens schijnen, zeker.
Voor de winterberging, sta ik op de wal bij de WSVW. Het roer had wat speling, dus dit moest verholpen worden. Ik had maandag een dagje vrij, dus werken geblazen. Het blok, dat de roerkoning en de helmstok verbind, bood wat weerwerk, maar met een poulietrekker (groot formaat) moest ie zich toch gewonnen geven. Alles goed gereinigd en klaar voor hermontage. Na verwijdering van het roer (weegt wel wat) , kwam er niet één lager, maar vier lagers te voorschijn.
Vandaag even bij Spirit yachts (Boom) binnengesprongen en een nieuwe lager gekocht. Er dient maar één lager te zitten, waarschijnlijk heeft de vorige eigenaar telkens een lager bijgestoken, zonder de vorige te verwijderen.
Daar de schroefas lager ook aan vervanging toe is, ineens maar de schroef gedemonteerd. Wat kruipolie en ie kwam. De schroefas van de koppeling verwijderen, was (is) een andere zaak. Deze zit vast in de koppeling en is gezekerd met een pin (aan een kant met borging). Het clipsje verwijderd en een tik met de hamer, niks beweging........................ Na een uur was enkel de pin wat platter, maar geen beweging in te krijgen. Er zat niets anders op om de pin uit te boren. Door tijdsnood is dit er nog niet van gekomen.
Ook via internet een wierpot van vetus aangeschaft, zodat deze volgende keer ook geplaatst kan worden. Gedaan met het gepruts met koelvloeistof, ook het doorspoelen van het koelsysteem wordt hiermee vereenvoudigd.
De impeller heeft mij ook verrast, lipjes waren afgebroken en andere ingescheurd. Raar dat ie toch nog water rondstuurde om de motor te koelen. Heel het systeem afgelopen, opzoek naar losse stukjes, doch niets gevonden. Natuurlijk komt er een nieuwe impeller (jaarlijks onderhoud, dacht ik zo)
Ik had al gemerkt dat de motor (in vergelijk met de vorige boot) wel weinig koelwater naar buiten werkte. Bij het winterklaar maken, zag ik dat twee van de zes lipjes van de impeller gewoon weg waren en de resterende waren al goed ingescheurd. Er moest toch een nieuwe in (gewoon jaarlijks onderhoud denk ik dan). Ook maar even alle kanaaltjes nagelopen, maar geen rubberdeeltjes gevonden. De thermostaat werkte wel maar wordt toch ook maar vervangen, de staat van de thermostaat was toch ook bedenkelijk.
Ik beging stilaan te vermoeden dat het motoronderhoud toch wat achterstallig is.
Dus ook alle filters in de dieselaanvoer worden ineens vervangen.
De motor zal dit zeker appreciëren.
De startbatterij was zo een van het type met een verluchtingsslangetje (dus niet onderhoudsvrij), dus die heb ik ook maar vervangen.
Zoals de meeste booteigenaars hebben wij ook de boot leeggemaakt voor de winter. Of ie uit het water kan is nog even afwachten (uitsluitsel midden november), daar een juk voor m'n vorige boot besteld was en deze nu te klein is. Hopelijk vinden ze nog een passend juk.
Ik heb uit voorzorg toch de afsluiters al gevuld met antivries. En na een verwoede poging de watertank te legen met een darm, heb ik ze zo leeg mogelijk gemaakt met de voetpompjes (der bleef maar uitkomen) en toch maar wat antivries in de tank gekieperd (jawel, geschikt voor drinkwater).
De zeiltjes gestreken en mooi opgeborgen in de zeilzakken, alle vallen vastgemaakt (geen gekletter dus). Autootje volgestouwd met kussens en in de boot toch een aantal vochtvreters geplaatst.
Even de motor goed bekeken en zoals ik verwacht had geen wierpot te vinden. Nu is dit niet nodig, doch voor antivries toe te voegen, oh zo handig.
Na controle van de motor (olie en diesel) stellen we vast dat de motor geen olie verbruikt (joehoe)en het dieselverbruik is ook goed te noemen. We verstookten op ons tripje ongeveer 20 liter en hebben toch vrij veel gemotord. Motor laten we rond de 1800 toeren draaien (5.5 knoop), als het wat vlotter moet 2200 toeren (iets over 6 knopen). Dus we belasten hem niet echt zwaar en willen hem zeker niet stuk op deze maidentrip.
Er staat een zacht windje als we het Volkerak opvaren. Deze boot heeft een spinakker en dat hebben we nog nooit gevaren, dus dit is de moment. Na wat geklooi met touwen en spi boom, krijgen we alles gezet.
Mooi en we creëren zelfs wat snelheid. Zelfs het verplaatsen van de boom gaat vlot (draaiing wind). Na de sluis naar de oosterschelde, varen we naast een schip dat ook zijn spi heeft staan en tot onze verbazing blijven we in elkaars buurt. Hij is toch meer ervaren, want de moment dat we de spi strijken (volgens ons slechte koers voor de spi), blijft ie de spi voeren en loopt zo van ons weg.
Dus toch nog wat meer oefenen...............
Rond 17u komen we aan in de haven van WSVW en parkeren we de boot in de box, we sjorren hem goed vast en drinken een biertje op de goede afloop.
Om 7u opgestaan, na een woelige nacht (dochter was een beetje ziekjes en brak precies het toilet af). Om 8u losgegooid en recht de mist in. Toch wel spannend, wetende dat hier ook beroepsvaart rondvaart.
Pas in de namiddag klaart het op. Effie moeder de vrouw opbellen met het nieuws dat we vandaag tot Dintelmond (Waterkant) varen en of zij daar onze dochter wil ophalen, zij heeft morgen school.
De stroming neemt ons mooi mee en we lopen geregeld rompsnelheid met een scheutje wind. We schieten voortreffelijk op.
Zelfs de sluizen hebben zich afgesteld op onze komst en nergens dienen we lang te wachten. De italiaanse schotel aan boord smaakt en hayley wordt even kuisvrouw (wat krijgen we nou).
Als we de Waterkant naderen, staat de vrouw reeds te wachten (een hele prestatie, wetende dat zij zelfs verloren rijdt in onze achtertuin. Even nog wat inkopen gedaan (pitta vlees met looksaus) en afscheid genomen van vrouw en kind.
Iets over middernacht krijgen de acht schepen die klaarliggen om door Amsterdam te varen het groene licht. In konvooi varen we A'dam door. De dochter slaapt gewoon door terwijl de motor toch niet de stilste is. We krijgen zelfs wat "smos"regen over ons, waardoor we toch goed nat worden. Het laatste stukje steekt Hayley haar hoofd even buiten. Na A'dam varen we het nieuwe meer af en meren af voor de autosnelwegbrug dewelke om 08.00u 's morgens bediend wordt. Een deftige aanmeersteiger is hier echter niet te vinden en we maken ons achter vast aan een mega bolder, vooraan wordt het landvast door een gat in de muur vastgelegd. Tijd om een dutje te doen........
Om 7u ratelt de wekker, man wat is het koud....... Snel wat koffie gezet en een boterhammetje binnengestoken. Snel de motor effie checken (olie en diesel --> ok) Om 07.45u komen de boten toe, die ook door de brug moeten en stipt om 8u gaat de brug open (snelle doorvaart is hier gewenst). In de omgeving van Schiphol, scheren de vliegtuigen over ons hoofd. Het weer is goed, droog en niet te koud.
Rond 11u zijn we aan de Alphense brug, wegens werken wordt deze enkel om 10u en 15u bediend. Hier liggen we dus vier uur stil aan een steigertje dat geen verbinding heeft met de wal (of je moet ongeveer 1.5 meter springen). We maken wat eitjes klaar als middagmaal en proberen wat bij te slapen (wat niet lukt als de dochter met haar Ipad wat spelletjes ligt te spelen). Op de marifoon horen we dat de verder opgelegen spoorwegbrug ook gestremd is wegens werken aan het spoor. Volgens de wachtenden daar is er echter niks van werken te zien en er ontstaat een geanimeerd gesprek met de brugbedienares over de bediening. (Zo gaat de tijd wat sneller voorbij).
Als 15u bereikt wordt, wordt de brug geopend door een vijftal werkers (voordien niet gezien) en tuffen we verder,opweg naar de spoorwegbrug. De tussenliggende bruggen worden heel vlot bediend. Voor de spoorwegbrug liggen we nog een uurtje stil en nuttigen we een biertje met koekje.
Als we eindelijk de brug kunnen passeren, besluiten we nog juist de spoorwegbrug in Gouda te nemen en daar de haven in te varen om te overnachten. Het geultje naar de haven is ongeveer 2 meter diep en met een diepgang van 1.80m gaat de dieptemeter geregeld niet akkoord. De haven is vrij simpel maar de douche doet toch goed (50 cent, elektriciteit 1.50 euro vaste prijs). De steak op de grote markt smaakt en het slapen gaat ons zeer goed af.
Vandaag gaat het eindelijk gebeuren, de vers aangekochte spirit 32 "De Ware Jacob" wordt overgevaren naar de thuishaven WSVW te Wolphaartsdijk. De tocht zal plaatsvinden met opstapper/vriend Ronny en dochter Hayley (12). Hayley wilde dolgraag mee, alhoewel ik de laatste jaren de indruk had dat zeilen haar niet zo lag. Natuurlijk heeft een grotere en vooral beter ingerichte boot daar misschien iets mee te maken.
Na een twee uur durende rit vanuit België komen we in de haven van Monnickendam aan. Ongelooflijk veel eten en drinken gaan aan boord, je kan beter wat teveel aan boord hebben, denk ik dan. Iets over het middag uur wordt losgegooid voor de eerste etappe naar Amsterdam.
Op motor tuffen we de vaargeul door, naar het Markermeer. De zeiltjes worden gezet en voor de wind glijden we naar groter water. Met 3-4 Bft en een snelheid rond de 6 knopen, schieten we lekker op. De boot zeilt goed (daarom werd ook dit type boot aangeschaft) en al snel beginnen we naar andere boten om te kijken of we inlopen.
Het laatste stuk valt de wind wat weg en met een rot vaart van 2 knoopjes schieten we naar de brug van het IJ. We melden ons netjes in de oude houthaven voor de nachtelijke Amsterdam-doortocht. Eerst nog wat gaan eten (Mac Donalds : dochters keuze) en toevallig stond daar ook nog kermis. Zelfs nog wat oliebollen gingen erin.
Dan een stevige wandeling terug naar de boot en wachten tot de spoorwegbrug 's nachts opent.
