Nog wat vakantie staan, een mooi weervooruitzicht, tijd voor een afsluittochtje, dat was het plan.
Woensdag 20 september - Wolphaartsdijk, toestemming van mevrouw om tot maandag weg te blijven. Met een zacht briesje gooien we los richting Sint-Annaland, daar ligt een spirit met een nieuwe kuiptent. We overwegen ook deze aanschaf dus wil ik wel eens gaan kijken naar het resultaat. Voor de zandkreeksluis staat m'n temperatuur plots in het rood, de toerenteller geeft niets meer aan, terwijl de motor toch draait. Vorige week heb ik een nieuw contactslot gestoken, m'n sleutel was afgebroken en dat was niet zo handig. De afstand tot de sluis is te kort om de motor heet te krijgen. Er zal wel een contact loszitten voor de sluis het paneel gedemonteerd, niks te vinden. Maar bij de motor ontdek ik een losgekomen massacontact.
Nieuw stekkertje erop en alles werkt als vanouds. Opgelost op minder dan 30 minuten, heel tevreden vaar ik de sluis in.

Er staat niet veel wind, maar het getij neemt mij vlotjes mee.

Het grootzeil strijk ik voor het kanaal richting de haven van Sint-Annaland, ik vaar solo en heb toch tijd genoeg. De motor wordt niet gestart, hier heb ik plaats genoeg om het zeil te bergen. Op het voorzeil vaar ik richting haven.
In het kanaaltje staat wel wat stroming en bijna aan de haven wordt het vrij smal.
Ik start de motor......... Een hels kabaal en de motor valt direct stil. Mijn eerste gedachte is "Vast op de grond", maar de dieptemeter spreekt dit tegen. Doemme iets in de schroef dan. Het voorzeil staat nog met een puntje dus besluiten we op zeil de haven maar binnen te varen.

Op dat ogenblik komt er een schip buitengevaren, ik maak kenbaar dat ik geen motor heb en een sleepje wordt aangeboden.
De ingang ligt pal in de wind, dus waarom moeilijk doen. Lijntjes worden geworpen en vastgemaakt, in de haven bekijken we even waar we gaan aanmeren.

Plots werp ik een blik in de boot en zie dat mijn vloerdelen verdwenen zijn onder een laag water. IK MAAK WATER ! F**K. Ik vlieg naar mijn pomp en begin te pompen, de straal water die uit de darm komt, trekt het niet. Naar binnen met een puts en hozen. Uit het motorcompartiment stroomt het water naar binnen, afsluiter van de motor dicht - helpt niet. Heb ik een gat in de boot? Hoe kan dat?

Mijn slepers zijn niet bij de pakken blijven zitten en hebben al contact met de havenmeester, die op haar beurt vliegensvlug de kraan laat bemannen. Terwijl ik emmer na emmer loos, word ik naar de kraan gesleept. Natuurlijk hangt er nog een schip in de kraan, deze moet eerst verzet worden. In mijn gevoel duurt het een eeuwigheid, ik blijf emmers scheppen en legen. Eén van de hulpvaardige slepers is beginnen met pompen. Het water blijft binnenstromen maar het lijkt onder controle, nu zo snel mogelijk de kraan in.

Terwijl we in de banden hangen stromen er liters water uit de boot via de schroefaskoker. Nergens een gat te zien. Oef.
Maar wat is er dan mis gegaan? Eerst al het water uit het motorcompartiment, hier drijven twee grote rubberen stukken, mijn achterste motorsteunen zijn uiteengeklapt. De motor is verschoven en heeft de schroefas zo hard belast dat de schroefaskoker gewoon is afgebroken, netjes achter de seal. De bouten van de klemkoppeling van de schroefas, aan de keerkoppeling zijn afgebroken.

Als dit gebeurd was op een plaats zonder kraan, of erger, onderweg op zee, ik mag er niet aan denken. Vooral het feit dat ik solo was, beperkte de mogelijkheden om op onderzoek uit te gaan.

Al bij al is alles goed gekomen, nu even de verzekering afwachten...........
Motorsteunen , wie had dat verwacht, ik in ieder geval niet.