Spiriwiri is vrij laat te water gegaan, de timing voor het plaatsen van de motor was volledig is de soep gedraaid.
De motor was pas startklaar, 30 minuten voor de tewaterlating (en dit nadat de installateur een nachtje had doorgedaan om de motor tijdig geplaatst te hebben).
Bij de eerste testvaart liep de motor perfect, doch de aandrijving was een ander verhaal. De nieuwe klapschroef deed niet wat ie moest doen, na wat zoekwerk stelde we vast dat de voor en achter-uit verkeerd was aangesloten, ook moest veel meer gas gegeven worden om de schroef te laten openen (nieuwe motor heeft een hoger toerental vandaar).
Bij de overvaart zat er wat water in het motorcompartiment (paniek dus).
Het uitlaatsyteem was niet waterdicht waardoor tijdens het lopen van de motor het koelwater in de motorruimte kwam. Extra klemmen werden voorzien op alle mogelijke aansluitingen. De uitlaatbocht werd door een a-merk (lees "pokkeduur") vervangen, wat enig soelaas gaf.
Toch bleef er steeds wat water binnen te komen en soms ook niet. Toevallig kwam ik tot de conclusie dat bij het zeilen over de kant waar de uitlaatdoorvoer zit, er steeds water binnenkwam (deze doorvoer was wel vernieuwd, doch enkel gekit en niet geschroefd en dus gelost!), deze ook vervangen door een doorvoer met centrale moer en na heel wat gevloek, hebben we de boot droog gekregen.
De motor heeft zich al bewezen, tegen +30 knopen wind invaren is nu geen probleem meer, start probleemloos, rookt niet en loopt veel stiller dan de "oude" knar.
Op 12 Oktober gaat de boot al op de kant en deze winter wordt de keuken aangepakt (nieuw topblad, nieuwe kook/oven toestel en als er nog wat geld is een nieuwe ijskast (maatje groter).
