Druk oponderstaande knop om een berichtje achter te laten in mijn gastenboek. Heb je een vraagje ? Mail het me rechtstreeks en ik zorg in de kortste tijd voor antwoord.
vandendriessche.guy@telenet.be
De avonturen van 'De Izegemse Snor' Dit is een 'blog' van, over en voor alle 'moustachen' in Vlaanderen, Nederland en verre omstreken.
De laatste nieuwtjes staan steeds vanboven. Voor vroegere berichten moet je terugscrollen of het archief induiken. Er is ook een zoekprogramma ter uwer beschikking.
Je kunt er mijn persoonlijke, maar ook evenementen en avonturen van andere 'snorren', al dan niet in clubverband, meebeleven en nalezen.
SNORREND !
23-03-2007
Grote (lange) snorren
Piet Satter en haarkapper uit Merksem bij Antwerpen en ex-lid van de Antwerpse Snorrenclub, had de grootste snor van Europa. Deze had een lengte van 195 cm. Hij is gestorven op nieuwjaarsdag van 2005 (na een beroerte van de trap gevallen op oudjaarsavond). Een pittig detail was dat hij enkele wenkbrauwharen had van 14 cm.
In 1989 was de zweed Birger Pellas de Europese kampioen, hij had een snor die 2,86m mat.
Nu zou de grootste snor van Europa toekomen aan Ted Sedman, voorzitter van de Britse Handlebarclub. Zijn snor meet 160 cm.De titel van grootste van Groot-Brittanie had hij tervoren overgenomen van de Schot John Roy. Die had een snor van ongeveer 190 cm. Maar in 1984 ging deze in bad op zijn snor zitten en toen is er een stuk van 42 cm afgebroken. John heeft toen de andere kant ook maar ingekort.
Als men Turkije bij Europa rekent, is het mogelijk dat ene Memili Rustuogli (die zich Mohammed Rashid laat noemen) aanspraak maakt op die titel, want zijn snor is ook 160 cm. Memili reist tegen betaling de wereld rond om zijn snor te showen. Foto's laat hij slechts tegen betaling van hem nemen.
Turkije heeft nog een grote snor, namelijk Mehmet Fedakar uit Kahramanmaras, die een snor heeft van 150 cm.
Buiten Europa zijn er nog grote snorren te bespeuren. De pakistaan Mohammad Aslam uit Jalandhar in Karachi heeft een snor van 120 cm. In Indie(Jaisalmer) probeert Dhana Ram Bhil(137 cm) zijn overleden vader Karna Bhil(198 cm) te evenaren.
Karna Bhil was een "Dharmik Dakoo",de Indische versie van een Robin Hood. Deze rover en smokkelaar werd eind jaren '80 onthoofd gevonden in de woestijn. Zijn hoofd is niet teruggevonden.
In Indie uit Jaipur in Rajasthan is Ram Singh Chauhan, die voor de toeristische dienst werkt, op de wereldtitel uit. Zijn snor mat in 1998, 215 cm. Maar in 1987 (gestorven in de gevangenis van New Delhi), had Karna Ram Bheel een snor van 238 cm.
In 1993 stierf Kaylan Ramji Sain, een indier uit Sundargath. Deze had een snor van 339 cm.
Zijn neef Deepak Rashid, uit Kedji in Rajasthan, moet ook een grote snor hebben. Santram Vaghel uit New Delhi heeft in 2003 een poging gedaan om het wereldrekord binnen te halen.
Het moet in Rajasthan goed toeven zijn. Want de aller grootste snor komt daar eveneens vandaan. Badamsingh Gurjar Khatana uit Kemri moet een snor hebben van 385 cm (sommige bronnen zeggen 410 cm).
Zestig jaar geleden werd hij geboren in het Schipperskwartier, waar zijn vader een zeemanscafé openhield. Antwerpser kan al moeilijk, ook al was zijn grootvader een Zweedse zeeman die op een blauwe maandag in de havenstad was blijven "ankeren". De jongste van zeventien, geboren en getogen in de Schippersstraat, waar hij woonde tot in de jaren dertig, toen zijn ouders genoeg hadden verdiend om met de voltallige kroost naar buiten - zijnde het Kiel - te trekken. Die tien jaar waren echter voldoende om John Lundström meer dan vertrouwd te maken met de harde werkelijkheid van het zeemansleven, een tema dat hij in zijn "liekes" bij voorkeur bezingt. Hij was een echte "volkszanger" in ongeveer de meest autentieke betekenis van dat woord. Geen romantische heimatliedjes voor hem, wel een recht-voor-de-raap bezingen van wat er in werkelijkheid gebeurde. Een verteller en filosoof die vertolkte wat het gewone volk voelt en denkt. Met weemoedige en soms romantische beschrijvingen van het Antwerpen van toen, maar ook met de wrange verhalen van de zeelui die in de kroegen hun heimwee en hartzeer uitzingen. En met steeds die bijtoon van zijn overtuigd socialist-zijn, wanneer hij uitvaart tegen het patronaat, tegen de partijbonzen, tegen de uitbuiting van de kleine man. Het zingen en musiceren was hem van kleinsaf meegegeven. Door zijn vader.
"Die speelde viool en zong erbij," zegde John ooit in een zeldzaam interview. "Gewoon door hem na te spelen heb ik muziek geleerd. Toen ik wat ouder werd ben ik dan op stap gegaan, per autostop heb ik heel Europa rondgetrokken. In de jeugdherbergen heb ik kennisgemaakt met volksdans en volksmuziek. Ik ben zelfs nog een tijd lang 'Vake Viool' geweest, vader van de jeugdherberg in Heide-Kalmthout."
Van 'Vake Viool' naar socialistisch geëngageerd zanger is wel een hele stap. Een stap die John Lundström echter op een heel natuurlijke manier heeft gezet. "Eerlijk gezegd, ik had nogal wat bezwaren tegen liedjes als 'My Bonnie', of 'Hoog op de gele wagen', of 'Annemarieke' en dergelijke dingen meer. De charme is daarin ver te zoeken. En daar wou ik dan iets aan doen. Door zelf nieuwe liedjes te schrijven, maar altijd gestoeld op het Antwerps volksleven. Eerst in het teken van de kindervakantie, daarna zijn de andere nummers er automatisch uit gegroeid."
Dat die eerste liedjes gebaseerd waren op de kindervakanties, hoeft ook al helemaal geen verwondering te wekken. John is immers jarenlang technisch adviseur geweest voor de kindervakanties van het socialistisch ziekenfonds 'De Voorzorg', waar hij onder meer monitoren opleidde. Hij werkte bij de Nationale Dienst voor de Jeugd, verleende zijn medewerking aan het kinderuurtje op de radio en de televisie, gaf kursussen voor Scouts, Chiro en KSA, doceerde in de sociale school en was zelfs gastdocent aan de UIA. Hij was vooral begaan met kinderen - én met hun muziek. Hij leerde de kleintjes zelf hun instrumenten maken, en die ook te bespelen. En het was helemaal geen eigenaardigheid om hem als een gulle, dikbuikige 'Rattenvanger van Hamelen' aan het hoofd van een hele bende klein grut te zien lopen met slogans als 'Wij willen spelen op de Koraalberg' ! Want "Dat Antwerpen van ons" is niet alleen de titel van een van Johns platen, het was wis en waarachtig ook een zeer wezenlijk deel van hemzelf. In de laatste dagen van zijn leven verhaalde hij nog hoe het vroeger was: "Helemaal anders dan nu. Nu is het Schipperskwartier een vervallen krottenbuurt. Toen ik er nog woonde, moesten de meisjes, die dan een hele nacht gewerkt hadden, 's morgens de straat kuisen. Er werd zand gestrooid in de café's, en de stoof en het koper werden gepoetst dat het een lieve lust was. En als de processie uitging, werd er papier gesnipperd om op straat te gooien, en alle huizen werden versierd met het mooiste wat er te vinden was. En karnaval, dat was ook zo iets, daar spaarden de mensen een heel jaar lang voor. Ze verkleedden zich prachtig, en gingen dagen na elkaar op zwier. Allemaal samen. Het was één groot familiefeest. Zo iets zie je nu niet meer."
Dat is helemaal John Lundström. Lyrisch als hij het over zijn stad heeft. Hij was dan ook direkt bereid om mee te werken toen de Antwerpse Snorrenklub werd opgericht. Hij ontbrak trouwens ook nooit op de maandelijkse vergaderingen in café De Snor aan de Brouwersvliet. En schreef en komponeerde speciaal voor hen een eigen Snorrenlied. Met als refrein: "Want den iene zegt dit, en den and're zegt dat, Maar ne smoel zonder snor is precies een bloeët gat."
Ook dàt was John Lundström.
John Lundström
John Lundström wier geboren oep de 6en october 1919 in 't Schipperskwartier, wor a' z'n vader een ziêmanscafé uitbaatte. Z'nen achternaam ad 'em van z'n groêtvader, ne Zweedse ziêman diê z'neigen in Aentwaerpen ad gevestigd.
In de jare '30 veruisden et gezin Lundström nor et Kiel, mor et ziêmansleve zou een vast thema wörren in de muziek van John Lundström. Buite zanger was 'em oêk animator van kindere, docent in de sociale school, overtuigd socialist en lid van d'Aentwaerpse Snorreclub, wor at 'em et Snorrelieke vör componeerde. John Lundström stierf oep de 25e juli 1990 in Maerksem.
Schömberg (dpa) - Vor dem Wettkampf zischen die Haarspraydosen, Föhne rauschen unaufhörlich. Bärte werden gekämmt, gezwirbelt und per Hand zurecht gebogen. Mehrere Stunden Vorbereitung nehmen einige Männer auf sich, bevor sie sich bei der Internationalen Deutschen Meisterschaft der Bartträger der Jury stellen.
Knapp 200 Teilnehmer aus ganz Deutschland, aber auch aus England, Ungarn und der Schweiz sind am Samstag nach Schömberg bei Balingen (Baden-Württemberg) gekommen, um zu ermitteln, wer den schönsten Gesichtsschmuck trägt. Einer der Gewinner ist Wolfgang Schneider aus dem Rems-Murr-Kreis. Er entschied den Wettbewerb in der Kategorie: "Schnauzbart naturale" für sich. Schneider, der für einen Computervertrieb arbeitet, profitiert auch im Berufsleben von seinem Schnäuzer. "Ich habe immer ein Gesprächsthema, wenn ich bei Kunden bin", sagt er.
In insgesamt 16 Disziplinen - zum Beispiel "Ungarischer Schnurrbart", "Freistil Vollbart" oder "Kinn- und Backenbart Musketier" wurde die schönste Frisur gekürt. Manche Teilnehmer zwirbeln ihre Bärte vorher mit großem Aufwand zurecht. Immer wieder kontrolliert etwa Wilhelm Erz aus dem Alb-Donau-Kreis vor dem Spiegel den richtigen Sitz seines "Kaiserlichen Backenbarts". Imposant ragen die Haare auf beiden Seiten seines Gesichts einige Zentimeter nach außen. Aber er ist noch nicht zufrieden: "Der Bart muss noch näher ans Gesicht", sagt der 51-Jährige.
Erz arbeitet als Fernfahrer, auch unterwegs verwendet er täglich eine Viertelstunde zur Bartpflege. "An der französischen Grenze wurde ich einmal rausgewunken, nur damit die Zöllner ein Bild von mir machen konnten." Immer wieder kämmt Erz nach, mit einer Babybürste - "mit Naturborsten, das ist wichtig." Für ihn reichte es am Ende für einen sechsten Platz, gewonnen hat Hans-Peter Jahn aus dem niedersächsischen Hesel.
Die Bedeutung von Bärten werde häufig unterschatzt, sagt der Vorsitzende des des Schwäbischen Bart- und Schnauzerclubs, Markus Bross, selbst Träger eines mächtigen Vollbarts. "Ich schätze, dass jeder dritte Mann einen Bart trägt."
International gilt Deutschland in der Bart-Szene als führend. Das sagt zumindest Rod Littlewood aus London, Vizechef von "The Handlebarclub". "Wenn sie sich Bilder von einem typischen Bayern anschauen, dann hat der doch einen Bart." Der einzige englische Bartverein organisiert die Weltmeisterschaft der Bartträger im September in England. "Da werden wieder viele Deutsche dabei sein", kündigt Littlewood an. Die Mitglieder des "Handlebarclubs" müssen Bärte haben, die so lang sind, dass man sie auf beiden Gesichtsseiten wie einen Fahrradlenker ("handlebar") greifen kann.
Für Sonja Bedon aus dem Kreis Tuttlingen zählt dagegen vor allem, dass Bärte gepflegt sind; dann kratzten sie nicht. Die 37-Jährige hat ihren Mann Thomas begleitet, der in Schömberg mit einem Musketier- Bart antritt - spitz am Kinn, schmal auf der Oberlippe - und schließlich den vierten Platz erreicht. Als störend habe sie den Bart nie empfunden, sagt Sonja Bedon. "Beim Küssen drücken wir das einfach alles zur Seite."
Nauwelijks een maand nadat hij het roer in handen nam van de Franse oliereus Total, werd Christophe de Margerie (55) gisteren door het Franse gerecht op de rooster gelegd. Dat heeft een onderzoek ingesteld naar de rol van Total in de ontwikkeling van het gasveld South Pars, een van 'swerelds grootste aardgasvelden. Ook andere hoge kaderleden van Total zijn ondervraagd.
De topman van de Franse groep Total, Christophe de Margerie, wordt verhoord door het gerecht in Parijs in een zaak van verdenkingen van corruptie in Iran en Kameroen. Dat vernam het Franse persagentschap AFP van bronnen dicht bij het dossier. Volgens de bron, die daarmee berichtgeving in de regionale krant L'Est Républicain bevestigt, zou de Margerie ondervraagd worden door politieagenten in het kader van een rogatoire commissie. Het gaat om een corruptiezaak waarbij het doel was een plaats te veroveren op de Iraanse gasmarkt. Het onderzoek, dat geopend werd in december, bekijkt meer bepaald een contract dat Total in 1997 ondertekende met de nationale Iraanse oliemaatschappij NIOC voor de exploitatie van het gasveld South Pars. Volgens de regionale kranten zouden de agenten de Margerie ook ondervragen over een andere corruptiezaak, met betrekking tot de activiteiten van Total in Kameroen. L'Est Républicain schrijft nog dat ook andere verantwoordelijken van Total, zoals financieel directeur Robert Castaigne, opgeroepen zijn.
Voor de liefhebbers van snorren-pomade, vlug een kijkje gaan nemen op de site van de Engelse 'Handlebar' Club. (...ge moet wel een beetje uw 'engels' kennen, hé...)
Snorren pommade (neutraal) ook verkrijgbaar in (bruin -hazelnoot -zwart)
(het snorrenkammetje)
Clubman Pinaud Mustache Wax And Mens Toiletries This greaseless, pleasantly scented product has been used for waxing moustaches since 1810. Ideal for grooming, styling and color touch-up. Excellent for training new moustaches, beards and sideburns, and for controlling unruly hair.Clubman Moustache Waxes provide an a easy way to style moustache hair and makes hair stay just where you placed it. Our wax formulas will cover gray or blend-in faded or streaked hair without drips or mess.Founded in France in 1810, the PINAUD brand and its CLUBMAN line of fine men's toiletries can be found in virtually every barber shop and men's club across the Unites States. The Clubman Pinaud line offers a wide variety of men's toiletries and grooming products including: Colognes, after shave lotions, skin and hair tonics, talcs, deodorants, hair-care products and shave creams.
"Te scheren of niet te scheren - dat sijt den vraag. Ware het ener nobeler gedachte te lijden onder den schrammen ende sneden des barbierens werk sijn vlijt, of op te staan tegen den naaktheid des gesichts door weerstand te bieden met haar - snor ende baard".
Ik excuseer mij bij wijlen heer William Shakespeare (die, getuige enkele portretten, zelf erg gesteld was op haar in het gezicht), maar wilde een klein grapje maken over een onderwerp dat voor enkele mensen onder ons een bijzondere waarde heeft. Sinds de geschiedenis is opgetekend, is haar in het mannengezicht al zo vaak in en uit de mode geweest, dat dit soms moeilijk te achterhalen is. Haar in het mannengezicht heeft door de geschiedenis heen voor diverse kenmerken symbool gestaan: mannelijkheid, volwassenheid, sociale status, onderscheid, cultuur bepalend, en simpelweg eigen trots. En de vraag of mannen er al dan niet goed uitzien met of zonder gezichtshaar wordt door elke persoon vaak weer anders beantwoord. Dit onderwerp kent voorstanders en tegenstanders en de individuele kijk van de mensen op dit onderwerp varieert van vriendelijk en subtiel tot zeer fanatiek. De mate waarin sommige vrouwen geobsedeerd kunnen zijn met betrekking tot hun hoofdhaar is nog niets vergeleken met de geobsedeerdheid van sommige mannen als het gaat om hun gezichtshaar. Ondanks het feit dat algemeen kan worden aangenomen dat het merendeel van de vrouwen het liefst een man met een fris geschoren gezicht ziet, zijn er veel vrouwen (en nog veel meer mannen) die haargroei in het mannengezicht aantrekkelijk vinden. De huidige generatie van jonge mannen (late tieners en vroege twintigers) lijkt opnieuw interesse te tonen in het laten groeien en in unieke stijlen modelleren van hun gezichtshaar. Zelfs met de massale opkomst van nieuwe en aangepaste trends in het modelleren van gezichtshaar in een mannengezicht moeten we bedenken dat zich maar zeer zelden iets geheel nieuws voordoet onder de zon. Alle nieuwe modelleerstijlen voor het gezichtshaar vinden hun oorsprong in slechts een handvol basisstijlen. Je kunt zelfs stellen, wanneer je naar het gezichtshaar van een man kijkt, dat er eigenlijk maar drie basisgebieden zijn - de bovenlip, de kin en de bakkebaarden - alle haarstijlen voor mannelijk gezichtshaar zijn slechts variaties en combinaties op dezelfde thema´s.
Hieronder vind je enkele basisstijlen voor mannelijk gezichtshaar en een beschrijving waaruit het onderscheid duidelijk wordt.
Het zgn. kin gordijn: Menigeen van ons zal zich van TV nog Chriet Titulaer kunnen herinneren. De man die zich toelegde op de wetenschap, en vooral de ruimtevaart, en dit met zijn heerlijke zachte "g" toelichtte in zijn programma "de Wondere Wereld". Nog karakteristieker was zijn baardgroei. Dezelfde stijl die ook wordt gezien bij de Amish, een bevolkingsgroep in Amerika. Deze stijl is herkenbaar aan de haargroei die alleen aan de onderzijde van de kin mag voorkomen en de gehele kaaklijn volgt. Hoewel de Amish vaak nog steeds deze traditionele vorm dragen, zien we tegenwoordig meer en meer varianten tot zelfs een ultradunne lijn die zich tot de kaaklijn en kinomtrekt beperkt.
De sik: De sik is in de gehele geschiedenis in meerdere varianten steeds populair geweest. Hij is herkenbaar aan zijn beperking tot alleen het kingebied. Hij kan kort gedragen worden, maar ook lang en vol en wordt soms zelfs opgesierd met elastiek of spelden en verder gevlochten of in geometrische vormen gestyled. De moderne varianten zijn meestal kort en kunnen het hele kingebied vanaf de onderlip of uitsluitend de kinpunt bedekken.
De sik met snor: Door een snor toe te voegen aan de sik verander je de gehele stijl waarmee net zoveel gevarieerd kan worden als met de sik alleen. Dus ook dit model wordt gezien in verschillende varianten van kort geknipt tot lang en vol, en gestyled in meerdere modellen. Maar ook dit model is aangepast aan de tegenwoordige tijd en wordt het meest gedragen in korte doorzichtige modellen.
De kleine baard (of het streepje): De kleine baard kan onmiddellijk herkend worden als de stijl die in de 50er en 60er jaren zeer populair was bij beatniks en jazz artiesten. Vroeger werd het streepje om overduidelijke redenen de kleine baard genoemd. Het wordt gekarakteriseerd door zijn beperking tot het gebied net onder de onderlip. Hij wordt in verschillende modellen toegepast, van kort tot lang en gestyled in diverse modellen. Moderne varianten worden meestal zeer kort en erg smal getrimd.
De krulsnor: Dit is slechts één van de twee stijlen waartoe we ons beperkt hebben om hier toe te lichten. In het geheel bekeken zijn snorren slechts variaties op een thema, gestyled en getrimmd, vol of kort. De krulsnor wordt gekarakteriseerd door het feit dat de haren lang genoeg moeten zijn om de uiteinden naar boven te kunnen krullen. Dit wordt meestal bereikt en vastgehouden door middel van een speciale styling wax. De hedendaagse snorstijlen zijn verder meestal kort tegen het gezicht en doorzichtig getrimmd, hoewel ik bij het boodschappen doen geregeld een man in de supermarkt zie wier krulsnor zo groot is dat hij voorbij zijn wangen komt. Om dit model te krijgen moet de man de krullen aan de uiteinden met speciale rollers (of een krultang) regelmatig opnieuw in vorm brengen, waardoor ze een sluitende, perfect ronde grote cirkel met een doorsnede van ongeveer 8 cm vormen en een kruldikte van ongeveer 4 cm. Ik kan je verzekeren dat elke keer als ik de man zie mijn ogen er naartoe getrokken worden en ik vraag mij stiekem wel eens af hoe de man slaapt.
De Chinese snor: De andere snorstijl die ik hier wil toelichten is de Chinese snor, ook wel de Fu Manchu snor genoemd. Deze naam is politiek gezien niet helemaal correct, maar komt voort uit de populaire film van de late 60er jaren "The many lives of Dr. Fu Manchu". De Chinese snor wordt gekarakteriseerd door zijn positie op de bovenlip en afhangende uiteinden langs elke zijde van de mond in de richting van de kaak. Moderne varianten tonen zich rond, vierkant, en worden in allerlei vormen aan de onderkant gestyled.
Bakkebaarden: Ik vertelde eerder dat je het gezichtshaar van een man in drie categorieën kunt verdelen vanwege de gebieden van het gezicht dat het bedekt. Eén stijl van het gezicht die nogal eens vergeten wordt wanneer men het over gezichtshaar heeft, is de bakkebaard (ook wel eens "bakkerbaard" genoemd, hoewel ze niets met een bakkerij te maken hebben, hooguit dat dit wellicht het restant van de baard van een bakker is, die de rest van de baard wegschoor om zichzelf niet te verraden bij het snoepen van het banket). In de 70er jaren werd de stijl van de bakkebaarden heel populair gemaakt door Elvis Presley, hoewel ze in de hele geschiedenis terug te vinden zijn. Bakkebaarden zijn te herkennen aan het feit dat ze in brede banen vanaf de haarlijn vlak voor de oren langs de wangen naar beneden groeien en meestal daar eindigen waar de kaaklijn hoekt, maar kunnen ook zo lang gedragen worden dat ze bijna de mondhoeken raken. Moderne bakkebaarden zijn meestal heel kort en dun geknipt.
Keizerlijke bakkebaarden: Deze stijl combineert de bakkebaard met de snor en vormt zo een vloeiende doorlopende lijn in het gezicht. Van oorsprong werd deze stijl gedragen in een brede volle baan gezichtshaar, maar tegenwoordig wordt hij korter en dunner getrimmd, hoewel deze lijn natuurlijk vele patronen kan volgen in zijn route over het gezicht.
De volle baard: De volle baard gezichtshaarstijl wordt gekenmerkt door het feit dat het alle drie de categorieën van mannelijk gezichtshaar - bovenlip, kin en bakkebaarden - in één model combineert. De volle baard wordt gewoonlijk slechts minimaal bijgewerkt, namelijk bij de hals, langs de liplijn en bij de wangen. Soms, echter, laten mannen met volle baarden deze uitgroeien en stylen hem in verschillende vormen, van tapse puntige vormen tot afgeronde volle bossen haar. De hedendaagse trend is kort tegen het gezicht en vaak gevormd met scherpe hoeken of patronen om het gezicht te accentueren.
Als je overweegt een baard, snor of bakkebaarden te nemen, of een verandering aan te brengen in het model dat je nu hebt, dan zul je via het internet vele stijlen kunnen terugvinden. Kijk er eens rond om andere foto´s van andere mannen te vinden met dezelfde gezichtstructuur als van jou en ontdek wat voor stijlen zij kozen en hoe hen dit staat. Als je er niet zeker van bent dat jij zelf een zelfde stijl kunt creëren, ga dan naar een haarstylist. De meeste stylisten zullen er plezier aan beleven jou die look te geven die je graag wilt.
Sommige mannen zijn onafscheidelijk van hun snor. Herken jij de man aan de snor? Doe deze test en kijk hoe je het er vanaf brengt! Combineer de 12 snorren met de 12 bijbehoren heerschappen. Succes!
Julien Vrebos is geboren in 1947 en is fotograaf, radio- en tv-maker, cineast, regisseur (http://www.tvbelgiek.be/)en verwoed amateurkok. Als gepassioneerde snor voor alles wat leeft, is Julien sinds jaren een verwoed hobbykok. Koken is voor hem een aaneenschakeling van geïmproviseerde smaakmomenten die hem telkens weer zeer dicht bij de kern van het woord brengen en dat is in zijn ogen genieten. Tijdens de culinaire wandelingen loodst hij iedereen door "zijn" Brussel.
Julien Vrebos is een geboren en getogen Ketje. "Ik woon al 59 jaar in Brussel", zegt hij trots. "Ik ben gedurende al die jaren de stad nog nooit beu geweest, zelfs op momenten dat ik er mijn auto niet kwijtraakte. Mijn vriendin wil graag op het platteland gaan wonen, en als ik heel eerlijk ben, wil ik dat misschien ook wel, want ik droom ervan om ooit eigenaar te zijn van een Brabants trekpaard dat dag in dag uit in de wei achter mijn huis loopt te grazen. Dat zal in Brussel niet mogelijk zijn. Ach, ik vrees dat ik Brussel toch nooit zal kunnen missen, en ik ben er vrij zeker van dat mijn lief dat ondertussen ook niet meer kan."
Julien Vrebos' wieg stond in Elsene. "Later heb ik in Schaarbeek en Sint-Lambrechts-Woluwe gewoond. Als kind kwam ik spelen op het Sint-Aleidisplein in Sint-Pieters-Woluwe, en toen ik een paar jaar geleden zag dat er een woning vrijkwam, heb ik de huisbaas onmiddellijk een voorschot van drie maanden gegeven, zonder het huis vanbinnen gezien te hebben. Ik moest en zou daar wonen. Ik leef nu in een vrij groene buurt, in de wijk Mooi-Bos, aan het park van Woluwe. Iedereen heeft het altijd over Londen met zijn prachtige parken of het groene Parijs, maar wist je dat er in Parijs slechts elf vierkante meter groen per inwoner is en in Londen amper negen? Elke Brusselaar daarentegen heeft de beschikking over vierentwintig vierkante meter groen. Onze hoofdstad is dus veel groener en bosrijker dan de meeste Belgen denken."
Julien Vrebos ergert zich aan alle vooroordelen die over zijn stad de ronde doen. "Neem de idee-fixe van velen dat Brussel een onveilige stad zou zijn. Flauwekul. Het onveiligheidsgevoel zit - net als het libido - tussen de oren. Als je voor een hond bang bent, zal hij je gegarandeerd bijten. Natuurlijk hebben boefjes ooit al eens de ruit van mijn auto ingeslagen, maar dat soort van kleine criminaliteit is niet exclusief voorbehouden aan Brussel. Verleden jaar reed ik als reportagemaker mee met de Ronde van Frankrijk, en onderweg hebben een paar snoodaards in een kwartier tijd heel mijn auto leeggeroofd. Nee, Brussel is niet onveiliger dan om het even welke andere stad. Natuurlijk is het een grootstad waar mensen van overal samenkomen, en net zoals bij een samenvloeiing van vele rivieren dreigt er ook hier af en toe overstromingsgevaar. Toch is tot hiertoe het samenwonen van verschillende culturen en talen in Brussel nooit problematisch geweest. Al word ik wel bang als ik zie hoe sommige politici hun uiterste best doen om mensen tegen elkaar op te zetten, in de hoop dat ze daardoor in oktober electoraal zullen scoren. Ze spelen met vuur. Als we Molenbeek blijven stigmatiseren, zullen we vroeg of laat oogsten wat we zaaien. Ik kom vaak in de klankstudio Masda die pal in de 'probleemwijk' Molenbeek ligt. De mensen die daar werken, hebben nog nooit één probleem gehad. Natuurlijk mag je de samenlevingsproblemen niet onder de mat vegen. Die zijn er wel degelijk. Dat kan ook moeilijk anders; gewoon als man en vrouw trachten samen te leven, is al geen sinecure. Maar de manier waarop sommige Brusselse politici nu ten koste van alles zieltjes proberen te winnen, is zeer on-Brussels."
De laatste decennia is Brussel op sommige plaatsen grondig vertimmerd. Is er na al die jaren van kaalslag en bouwwoede nog iets van het authentieke Brussel overgebleven? Julien Vrebos: "Figuren zoals Paul Vanden Boeynants en zijn kompaan Charlie De Pauw hebben Brussel proberen kapot te maken. Maar zij waren geen échte Brusselaars, hé Suske, zij waren charcutiers of worstentrekkers. Na de expo van '58 hebben VdB en zijn vrienden grote stukken van Brussel verwoest. Ik weet nog goed hoe ik als kind van elf in 1958 een petitie tekende tegen het kappen van de bomen aan de Tervurenlaan. De deal die VdB en konsoorten met het stadsbestuur maakten, was afschuwelijk: 'Wij bouwen ondergrondse parkings voor jullie, en in ruil voor een symbolische frank geef je ons negenennegentig jaar lang de bovengrond.' Met alle gevolgen van dien. Ze hebben Brussel gedeeltelijk kapot gemaakt. Maar de ziel is gebleven. Brussel heeft van mij de mens gemaakt die ik nu ben. Deze stad brengt de wereld dichterbij het hart van de mensen. Brussel heeft me geleerd wat verdraagzaamheid is en heeft me leren omgaan met wat de goegemeente 'marginalen' noemt. Brussel heeft me doen inzien dat er geen marginalen bestaan. Als ik niet in Brussel, maar tussen de kippen en de konijnen grootgebracht was, zag ik er fysiek waarschijnlijk juist hetzelfde uit, alleen zou mijn kop totaal anders ineen zitten. Ik heb zoveel aan deze stad te danken. Ik wandel soms van de laagstad naar de hoogstad en dan passeer ik drie verschillende werelden: het Arabische kwartier, de Koningstraat met 'onze' geschiedenis en het Afrikaanse continent in de fantastische Matongewijk. Geen enkele stad ter wereld biedt zo'n verscheidenheid."
De Brabantstraat is Julien Vrebos' favoriete straat. "Ik vind het zalig om daar rond te kuieren. Als zestienjarige ben ik er dikwijls moeten gaan vluchten voor de beruchte vismets, zware kerels met leren jekkers en brullende motoren. Dan liepen we de straten in waar vroeger de hoeren zaten, en vaak nam zo'n madam ons in bescherming. Ooit was de Brabantstraat berucht, maar nu is het een van de veiligste straten van Brussel. Zo zie je maar. Als alle winkels dicht zijn en de snobs naar huis, wandel ik ook ontzettend graag door de Vlaamsesteenweg. Misschien omdat daar La Marée is, een van mijn favoriete restaurants."
Vrebos begrijpt niet waarom sommige Vlamingen bang zijn van Brussel. "Die angst is nergens op gebaseerd en gaat volledig tegen hun eigen aard in. Want Vlamingen hebben één grote eigenschap: ze kunnen zich aanpassen aan en luisteren naar andere mensen. Ik heb de karaktertrekken van een echte Vlaming: drop me om het even waar in de wereld en ik zal mijn plan wel trekken. In Antwerpen of Frankrijk voel ik me even goed thuis als in Brussel. Al keer ik toch altijd weer graag naar mijn stad terug. Het is dan net alsof ze een warme deken om me heen legt."
In de vroegste tijden droegen de Romeinen snor en baard. Pas in de tweede eeuw voor Christus is een barbier-slaaf in dienst om de haren te knippen en de baard te scheren.
Omdat keizer Hadrianus een klein gebrek had aan zijn gelaat, liet hij van in zijn jeugd zijn baard groeien en meteen werd dat de nieuwe mode.
Tot aan het bewind van Constantijn schoren de Romeinen hun baard niet meer af.
Ratten gaan in pikdonkere riolen op stap, ze zien dus niets en moeten op de tast verder (beugh). Daarvoor hebben ze een zeer ingenieus instrument ter beschikking : hun snor. Tot hiertoe niets nieuws. Maar Britse biologen hebben met een supersnelle camera onze vrienden enige tijd gevolgd en wat blijkt : ratten gebruiken hun 'snor-helften' onafhankelijk van elkaar (zoals een kameleon die zijn ogen onafhankelijk van elkaar in alle richtingen kan draaien...). Het is alsof ze twee witte blinden-stokken gebruiken die elk los van de andere de buurt links en rechts aftasten.
Alom bekend is de Schnauzer, met zijn specifieke 'snor'
Keizertamarin
De keizertamarins zijn te herkennen aan de schitterende witte snor die met een krul omlaag draait. De mannetjes en vrouwtjes hebben beiden een snor.
Het Vlaams parlement zet burgemeester Hugo Philtjens (Open VLD) uit zijn mandaat van gemeenteraadslid. De Vlaamse Controlecommissie voor de Verkiezingsuitgaven neemt het Philtjens kwalijk dat de VLD een tv-uitzending op TV Limburg financierde die op 9juli 2006, de tweede dag van de sperperiode, is uitgezonden. De enig mogelijke straf daarvoor is dat zijn mandaat als gemeenteraadslid van Kortessem vervallen wordt verklaard.
Philtjens had zich verweerd met de stelling dat hij niet precies wist wanneer de reclamespot uitgezonden zou worden, maar dat volstaat voor de controlecommissie niet. Het functioneren van Philtjens komt voorlopig niet in het gedrang als hij in beroep gaat bij de Raad van State.
21 maart
Willy Claes vervangt burgemeester Philtjens van Kortessem
KORTESSEM - Burgemeester Hugo Philtjens (Open Vld) van Kortessem zal tijdelijk vervangen worden door eerste schepen Willy Claes (sp.a). Dat is woensdag op een extra schepencollege in Kortessem beslist.
Philtjens werd onlangs door de controlecommissie voor verkiezingsuitgaven geschorst als gemeenteraadslid van Kortessem. Philtjens kan wel burgemeester blijven. Maar omdat hij maandagnacht met hartklachten in het ziekenhuis werd opgenomen, dreigde de gemeente onbestuurbaar te worden. Philtjens is naar verluidt aan de beterhand.
Volgens insiders heeft de gezondheidstoestand van Philtjens te maken met de moeilijke periode die hij momenteel doormaakt vanwege zijn schorsing als gemeenteraadslid en de vermeende dreigtelefoons die zijn zoon en zijn echtgenote naar leden van de controlecommissie zouden gepleegd hebben. Die ontkennen dat met klem. Het onderzoek is in handen van het parket van Hasselt.
Als ge ne keer goed kijkt naar de foto, dan ziet ge toch wel nen deugniet achter diene snor zulle...!
De rol van de snor in 's mans leven (en ook een beetje in dat van de vrouw...)
De snor of knevel is zo'n bekend verschijnsel in de mannenwereld, dat niemand er nog bij stilstaat over die begroeiing van de bovenlip. Toch vervult hij in heel wat mannenlevens een belangrijke functie. Hij verhoogt het zelfvertrouwen, accentueert edele gelaatstrekken, verdoezelt schoonheidsfoutjes en je kunt er zelfs prijzen mee winnen ! Zelfs psychologen houden zich met het verschijnsel 'snor' bezig. En over die vele kantjes van 'de snor', hieronder enige toelichting. Ontegensprekelijk speelt een snor een belangrijke rol in het leven van de man (én de vrouw). Hij veselt het zelfvertrouwen van vele mannen op en is in hoge mate gezichtsbepalend. Bij de vrouwen zijn de meningen daarover eerder verdeeld, zoniet uiteenlopend. Sommigen hebben een zeer besliste voorkeur voor besnorde mannen. Anderen kan zo'n prikkelend, harig geval op een mannenlip niet bekoren : het kriebelt bvb te veel bij het zoenen... en wat te denken van het onsmakelijke aanzicht van een soeprand of een schuimkraag op de snor van manlief ? Maar dat heeft dan weer te maken met persoonlijke hygiëne...
Snor en baard zijn net zo onderhevig aan mode als kledij : deze harige trend verschilt zelfs van land tot land. Zo staan in landen van het Midden-Oosten mannen met de mooiste en in volume volste knevels traditioneel in hoog aanzien. Waar in België de portemonee en de dure auto een zekere status waarborgt, is de snor bvb in Turkije een symbool van macht en mannelijkheid. De snor als statussymbool was in vroegere dagen in Turkije zo sterk, dat misdadigers soms voor de keuze werden gesteld : ofwel de geseling ofwel snor en baard eraf ! Je raad het nooit, maar velen ondergingen liever de lijfstraf dan de schande van een dergelijke vernedering te moeten ondergaan.
In Japan, en in mindere mate in Rusland, wekten baarden en snorren dan weer enkel afgrijnzen... in die landen werd het niet-verwijderen van gelaatshaargroei toen als onhygienisch beschouwd. Alleen in China werd het daarentegen toegestaan, maar enkel uit religieuze overwegingen.
In de West-Europese geschiedenis heeft de snor het altijd van de baard gewonnen. Velerlei komt de snor in zijn enkelvoud voor, maar ook de combinatie snor-met-baard komt ook veel voor. Een baard zonder snor is dan weer een zeldzaamheid.
Chriet Titulaer
De snor kent een roerige geschiedenis. Zo gaf Alexander de Grote zijn manschappen de opdracht zich voor elke veldslag van alle hoofdbegroeiing te ontdoen, zodat de vijand er zich niet aan vast kon grijpen om hun koppen te snellen ! De hoofden van de vijand werden toen namelijk meegedragen als trofee en aan de paarden opgehangen bij de haren... maar met een kletskop was dat dan weer iets moeilijker...
Toen de Engelse Koningin Elisabeth I de touwtjes in het Verenigd Koninkrijk in handen had, werden de snor- en baardgroei zelfs wettelijk bepaald. De hofhouding bvb mocht een scheerbeurt niet langer dan twee weken uitstellen. Het verhaal gaat zelfs dat één van de hofdienaren van de Koningin, een zekere William Conquest, tegen deze wet zondigde : hij overschreed de scheertermijn van twee weken. De rechter kende geen pardon en veroordeelde de ongelukkige William tot vier maanden gevangenisstraf. Bovendien werden hem, omdat hij de Koninklijke wetten aan zijn laars had gelapt en Hare Majesteit daarmee dus had beledigd, zijn huis, zijn vee en zijn stukje land ontnomen. Op de koop toe diende hij ook nog een fikse boete te betalen. een behoorlijke straf voor een baard van twee weken !
Door de geschiedenis heen zijn er verschillende types van snorren geweest in het straatbeeld, altijd onderhevig aan modetrends. Eind 19de eeuw/begin 20ste eeuw was de Engelse krulsnor bijzonder populair : die hangt een beetje langs de mondhoeken af met aan de uiteinden een opwaartse krul. Nu zie je deze snor alleen nog in gedistingeerde kringen en vaak bij oud-leger of -marineofficieren.
Na de eeuwwisseling daalde de populariteit van een behaard gezicht even. Dit kwam door de uitvinding van het veiligheids-scheermesje door ene meneer Gilette. Veel mannen vonden het scheren zo'n interessante bezigheid geworden, dat het er even op leek, dat snor en baard uit het alledaagse (westerse) straatbeeld en ook als modeverschijnsel zou verdwijnen.
In de jaren '20 en '30 kwam de 'streepjes-snor' uit zuid-Europa overgewaaid. Tijdens de 'grote immigratie' breidde dit fenomeen zich verder uit naar Amerika. Hij werd daar vooral gedragen door leden van de maffia, maar ook enkele filmsterren uit die periode waren er verlekkerd op : Errol Flynn, Clarck Gable,...). de 'streep' accentueerde voornamelijk de 'gemene' gelaatstrekken van de drager. Na verloop van tijd taande de populariteit ervan : heden ten dage is hij vrijwel geheel uit het modebeeld verdwenen.
In de jaren '70 verscheen dan weer een ander beeld aan het modefront : de baard-en-snor-van-enkele-dagen. Vroeger nog het toppunt van onverzorgdheid, maakten het toen helemaal. De trendsetters van ze modegril waren dan voornamelijk zanger Georges Michael en ntv-ster Don Johnson. De dracht was vooral populair bij macho-types. De dames zagen die baard-van-enkele-dagen wel zitten : het maakte de man nog mannelijker.
Vandaag de dag zijn de volle, rechte (liefst donkere) 'politie'-snorren erg in. En ook hier geldt weer : succes bij de vrouwen verzekerd ! Want in het algemeen zorgt een snor voor een meer sexy imago. Daarom proberen tieners vanaf hun 15-16 jaar al bij de eerste baardgroei een snor te kweken. Maar niet iedere man kan er zomaar een laten staan : snor en baard moeten echt bij je gezicht passen en conform aan de gelaatstrekken. Heeft men bvb ingevallen jeukbeenderen, dan kan een snor deze compenseren. Ook littekens kan men ermee camoufleren. Een hangsnor maakt oudere mannen alleen maar driester en nog ouder : een strakke volumineuze opgaande snor daarentegen heeft juist het tegenovergestelde effect.
Snorren hebben niet alleen een functie bij het verdoezelen of accentueren van gelaatskenmerken, er gaat ook een psychologische kracht van uit. D.J.Gouwenaar, psycholoog : " Je ziet heel vaak dat jongens en mannen hun onzekerheid verbergen met een snor. Voelt iemand zich nietig tegenover anderen, dan kan een knevel wonderen doen. Het accentueert volwassenheid. Het verhaal dat snor- en baarddragers niet te vetrouwen zouden zijn, is uit de lucht gegrepen : je kunt hooguit stellen dat ze een psychische zwakte te verbergen hebben. Het tegenovergestelde gebeurt echter ook : soms is het zo dat die zogenaamde macho's een snor dragen om hun uiterlijke volmaaktheden te bevestigen tegenover de andere sekse. De 'Magnum'-snor is daar een goed voorbeeld van. Veel vrouwen zouden toen Tom selleck beslist minder aantrekkelijk gevonden hebben zonder zijn snor !
Ik ben een overtuigd snordrager. Mijn antwoord op de vraag waarom ik een snor draag, is terug te vinden in het 'Antwaarps Snorrelieke'... "Een smoel zonder snor is precies een bloot gat...". Ik heb er in ieder geval nog nooit negatieve kritiek op gehad, integendeel, wel veel bewondering. Bovendien ben ik er nu zo aan gewend - ik draag hem al vanaf mijn 17-18 jaar- dat ik me heel 'kaal' zou voelen als ik geen snor meer zou hebben. en met de jaren is dat uitgegroeid van een klein 'militair' snorretje in de jaren '70, over een Engelse krulsnor in de jaren '80 en '90 tot mijn hedendaagse 'Keizerlijke Bakkebaarden'.
Het is duidelijk : de snor heeft meerdere functies. Het staat mannelijk, brengt meer zelfvertrouwen bij de drager, dwingt ietwat respect af en kan als het nodig is een gelaatsmisvorming of een litteken verbergen. En je kan er prijzen mee winnen !
Waarschijnlijk ( en hopelijk) gaat de snor in het modebeeld nog eeuwenlang mee. De geschiedenis heeft tot nu toe de onverwoestbaarheid ervan bewezen. Alleen zou de evolutie roet in het eten kunnen gooien. Vroeger waren de mensen namelijk veel behaarder dan tegenwoordig. Dit 'ontharingsproces' zet zich jammergenoeg steeds verder voort. Op een bepaald ogenblik in de verre toekomst breejkt dus een tijd aan waarin de mens zal moeten leven zonder weelderige haardos, ruige baard of stoere snor...
(den dienen heeft tot nu toe nog niet te klagen...)
...is jammergenoeg enkele jaren terug ter ziele gegaan... Hieronder toch een eerbetoon aan deze snorrenclub.
11 november 1980 : oprichter Bernard Pollie.
Roeselaarse batjes op 26 juni 1986
Doop van een nieuw snorrenlid in Hotel Java. (1985)
Rodenbach 150 jaar (1986)
Zonnebeke (1989)
Karnaval 20 maart 1994
30 november 1996 : Schenking voor het goede doel. ("Kinderen van het vluchthuis.")
Ter gelegenheid van 50 jaar weekbode
Prijsuitrijking ballonwedstrijd 1997
De snormobiel kon afgehuurd worden voor het goede doel. Het gaat om een 'stretch' VW Kever met zelfaandrijving van 10 MK (mankracht). De snormobiel kan gebruikt worden voor huwelijksfeesten, parades, karnaval en andere feestelijkheden.
Maak een reeks portretfoto's... zo luidde de opdracht voor fotografiestudent Andoni Put en zijn collega's. Zijn vrienden kiekten vrienden en familieleden, maar Antoni haalde enkele van Vlaanderens mooiste snorren voor de lens. Andoni zit in het eerste jaar fotografie op de Brusselse Hogeschool 'Narafi' (Nationaal Radio en Film Instituut). Omdat deze Mechelaar vroeger al school gelopen had in Antwerpen, herinnerde hij zich nog iets over een of andere 'snorrenclub'. En hij had de keuze : de Antwerpse Snorren Club, de Europese Snorrenclub Antwerpen of die van Schoten. En hij heeft voor de beste gekozen...want zo zegt Antoni "heren met snorren zijn een ware uitdaging voor een fotograaf". Na een mailtje met onze voorzitter werd een afspraak gemaakt in ons lokaal Café 'Den Bengel'. Op het terras aan de Grote Markt aldaar passeerden ondermeer oud-burgemeester Bob Cools (met zijn zilvergrijze Engelse snor), acteur Luk D'Heu (met zijn zilvergrijze Hongaarse snor), ESA-secretaris Eddy Matthyssens (met zijn zilvergrijze ponponnekes), voorzitter Willy Dupon (ook met een zilvergrijze Engelse snor), snorrenlid Bep Bozikovic (ook met een zilvergrijze Engelse snor), Mon Huysmans (donkere Engelse krulsnor), Temse 'belleman' Gerard Vercauteren (met rood-koperen Engelse krulsnor) en ikzelf met mijn Keizerlijke 'sideburns'. De jonge fotograaf staat ongeveer in het midden. De kleine spruit die daar onze A-snor vasthoudt is Milan.
Hieronder een heel ander soort 'valse snorren'. Het zijn 'opplak-snorren' vervaardigt van 100 % echt mensenhaar ! De prijzen zijn dan ook niet min : 10,- ! ! !
Ik ben Guy Vandendriessche, en gebruik soms ook wel de schuilnaam moustache.
Ik ben een man en woon in Izegem (België) en mijn beroep is Museum-medewerker.
Ik ben geboren op 04/06/1955 en ben nu dus 69 jaar jong.
Mijn hobby's zijn: ESA snorrenclub, belleman Stad Izegem, motorrijden,....
Andere hobby's :
www.bloggen.be/belleman
www.bloggen.be/motorrijder
www.bloggen.be/budoka
www.bloggen.be/stadsreuzen
.jpg)
.jpg "bedrijfsgebouw Masda in Molenbeek (centrum)")
.jpg "Julien Vrebos (540)")
Keizertamarin
de walrus
Er bestaat zelfs een boek van !
)
)
'))
%20(web)2.jpg)
;){kind=link}
;){kind=link}
;){kind=link}
;){kind=link}
;){kind=link}
;){kind=link}
;){kind=link}
;){kind=link}