Alles over de snor op dit SNORREN-BLOG

Ergens begin jaren negentig was ik met een vriendin in Rusland, om precies te zijn St. Petersburg. Het was nog maar sinds kort mogelijk om daar 'zomaar' heen te gaan en in tegenstelling tot nu (dat hoor ik tenminste) was alles spotgoedkoop en zeer authentiek. Ondanks het feit dat het min 20 graden was zonder de wind chill factor, en mijn kleren daar niet echt op berekend waren, heb ik genoten van de schitterende gebouwen (de Hermitage: aaaaaaaaaaaaaah!), het lekkere eten (de zaligste taartjes in de theesalon) en natuurlijk het bekijken van heeeeel veel ballet (niet alleen in het schitterende Kirov-theater, maar tijdnes de repetities van het Kirov-ballet en in de balletschool die vele beroemde dansers heeft opgeleid zoals Nureyev, Pavlovla en mijn persoonlijke favoriet Barishnikov). We hebben vele uren doorgebracht in musea en wat me naast de kunst het meeste opviel was dat er in elke zaal een oudere vrouwelijke suppoost zat.
Zonder uitzondering met snor. Soms ook nog met baard.

Tja, die snorren. Ik ben geen snorrenfan, hoewel ik al mijn ganse leven behept ben met een vader-met-snor. Die inmiddels zeer grijze snor voegt een jaar of 8 toe aan zijn leeftijd (denk aan Van Kooten's Turk), maar hij is er teveel aan gehecht om hem af te scheren. Ik zou er dus aan gewend moeten zijn, maar gewenning kweekt nog geen liefde, zo blijkt. Wat mij betreft mag ie eraf, die snor. Mijn moeders man heeft eveneens een snor, die hem de bijnaam 'snor' bezorgd heeft (tja, tis niet origineel, maar wel duidelijk en in onze familie met nogal eens wisselende familieleden is dat handig). Ook hij is buitengewoon gehecht aan de snor. Waarom mannen zo hangen aan hun snor is mij onduidelijk (vooral als er regelmatig vloeistoffen en ergere dingen in blijven hangen), maar dat ze het zijn staat vast. Bij vrouwen is dat geheel anders.

Een vrouw-met-snor is raar, tenzij ze Frida Kahlo heet. Je begrijpt dat ik als niet-snorren-fan een snor bij vrouwen helemaal niet kan waarderen. Dat die Russische vrouwen snorren en zelfs baarden hadden weet ik aan het feit dat je in het arme Rusland geen hars kon krijgen om hem eraf te rukken. Nu zie ik hier echter ook oudere vrouwen met snor en ik bespeur hier duidelijk generatieverschillen in. Meiden tot 25 zijn tegenwoordig haarloos: alles wat maar met hars verwijderd kan worden is ook verwijderd. Van mensen die zelfs hun oksels en schaamhaar harsen (eek!) verwacht je geen snor. Tussen de 25 en de 50 is de generatie die mogelijk haar benen laat harsen, die oksels gewoon scheert en die de bovenlip wel harst bij dreiging-van-snor. Boven de 50 komen we de vergeten feministes tegen en, hier, de echte outback vrouwen. Die doen niet aan haarverwijdering en hebben dus, vaak, een snor. En ik kan er niet aan wennen. Ik weet wel beter dan er iets van te zeggen, hoewel ik stiekem denk dat ze er zonder al dat haar-op-de-lip stukken verzorgder uit zouden zien, maar mijn ogen worden er als door een magneet naar toegetrokken. Zodat ik tegenwoordig gesprekken voer met snorren-met-dames. Errug!

Frida Kahlo (zelfportret)