Druk oponderstaande knop om een berichtje achter te laten in mijn gastenboek. Heb je een vraagje ? Mail het me rechtstreeks en ik zorg in de kortste tijd voor antwoord.
vandendriessche.guy@telenet.be
De avonturen van 'De Izegemse Snor' Dit is een 'blog' van, over en voor alle 'moustachen' in Vlaanderen, Nederland en verre omstreken.
De laatste nieuwtjes staan steeds vanboven. Voor vroegere berichten moet je terugscrollen of het archief induiken. Er is ook een zoekprogramma ter uwer beschikking.
Je kunt er mijn persoonlijke, maar ook evenementen en avonturen van andere 'snorren', al dan niet in clubverband, meebeleven en nalezen.
SNORREND !
09-12-2008
Snor Luc D'Heu aangereden
Acteur, schilder en beeldhouwer
Luk D'Heu
(bekend van zijn burgemeesterrol in 'FC De Kampioenen', Gustaaf uit 'Familie' en thevens door de Europese Snorrenclub Antwerpen uitgeroepen als Snor van 't Stad 2004) was vorige week op wandel in zijn woonplaats Lier. Hij was net op de terugtocht van een repititie van de Kerstmusical 'De Ster'in de Lierse Jezuïetenkerk.
Toen hij op de Grote markt aan een zebrapad overstak, werd Luk door een onoplettende bestuurder van een auto aangereden. Luk werd door de klap enkele meters verder geslingerd.
"Nog een geluk dat ik een valies bij de droeg die tussen mij en de bumper zat, want hij heeft me uitgerekend daar geraakt", zegt Luk.
In het ziekenhuis werden enkele gekneusde ribben en schaafwonden vastgesteld.
De schaafwonden en vooral die gekneusde ribben bezorgden regisseur Jos Dom enkele slapeloze nachten. "Ondertussen ziet het ernaar uit dat Luk D'Heu toch de première op 18 december zal halen. Luk speelt de rol van de manke schaapherder Suskewiet, dus dat hij nog echt mankt, kan dus dit keer helemaal geen kwaad", zegt Bart De Vos.
De acteur zelf ligt momenteel te bed en herstelt van de hevigste pijn. "In De Ster" komt het kindeke Jezus me op een bepaald ogenblik halen. Wellicht wilde hij me nu nog niet laten gaan", grapt de acteur.
Of D'Heu volgende week ook opnieuw in de huid van burgemeester Freddy Van Overloop kan kruipen in ' FC De Kampioenen', is nog onzeker !
Wij van de ESA wensen Luk alvast spoedig beterschap !
Als er één 'schnurbart' rondloopt met een onbesproken gedrag, dan is het wel de goedheilige Sinterklaas zeker ! Maar trop is toch teveel, hé...
Iets voor de kleinsten onder jullie...
Waar komt die Sinterklaas eigenlijk vandaan ?
Volgens de overlevering was de heilige Nicolaas afkomstig uit de landstreek Lycie in Klein-Azie, waar hij in de tweede helft van de derde eeuw werd geboren. Nadat zijn oom, de bisschop van het aldaar gelegen Myra, was gestorven, volgde Nicolaas hem op.
De populariteit van Nicolaas is te verklaren uit een aantal door hem verrichte wonderen. Zo bestaat er de legende van de drie verarmde zusters die geen bruidsschat bezaten om te huwen en daarom besloten onkuis te leven. Om hen te helpen wierp Nicolaas drie nachten achtereen drie met goudstukken gevulde beurzen bij hen binnen. Mogelijk is hieruit de traditie van het strooien te verklaren. Een andere populaire legende is die van de drie jongelingen die door een herbergier waren geslacht en als vlees voor de volgende dag waren ingepekeld in een houten kuip. Toen Nicolaas toevallig voorbij kwam en de wrede plannen doorzag, wekte hij de jongelingen weer tot leven. Deze voorstelling vinden we terug op koekplanken, gildezilver, prenten en chocoladevormen. Nicolaas van Myra overleed op 6 december 342.
Zijn populariteit verspreidde zich in Oost- maar ook in West-Europa. In 1050 werd er een kapel in Nijmegen aan Nicolaas gewijd, als eerste van de vele die zouden volgen. Als wonderdoener en beschermer van mensen in nood werd hij dankzij pelgrims en de kruistochten geliefd bij het gewone volk en met name als beschermer van zeelui, kooplieden en voerlieden.
Overigens, "goed-heilig-man" is een verbastering van "goed huwelijks-man". Ook vrijers konden op Sinterklaas rekenen. Maar Sinterklaas is in het bijzonder bekend als kindervriend, voortgekomen uit het samensmelten van twee middeleeuwse feesten. Op 28 december was men gewoon het feest van de Onnozele kinderen te vieren. In gezelschap van een kinderbisschop trokken kinderen dan in optocht langs de huizen om overal wat aalmoezen te vangen. Op 6 december gingen de scholieren eveneens de straat op in gezelschap van een gekozen bisschop, vaak gemaskerd en verkleed als duivels. Langzamerhand versmolten beide feesten tot een viering op 6 december.
Met de komst van de protestanten (vanaf laatste kwart 16e eeuw) verdween Nicolaas uit de kerken. De vieringen binnenshuis gingen gewoon door, hoewel stadsbesturen er niet erg gelukkig mee waren. In 1618 verbood het Tielse stadsbestuur het zetten van de schoen, omdat dit toch maar tot nuttoeloze uitgaven leidde. In de 19e eeuw kreeg het Sinterklaasfeest twee gezichten. Het bleef een huiselijk feest, waarbij Sinterklaas weer "in het echt" mocht verschijnen. Ook verschillende liedjes als "Zie ginds komt de stoomboot" of "Hoor, wie klopt daar kinderen" zijn toen ontstaan.
Behalve in huis vierde men Sinterklaas op straat. De potsierlijke duivelse begeleiders van weleer vinden we terug in Zwarte Piet. Verder kende men in sommige streden, speciaal Noord- en Oost Nederland, Twente en Betuwe optochten met verkleedpartijen.
Wie zoet is krijgt lekkers... Voor de bakkers was Sinterklaas een drukke tijd. Allerlei typische lekkernijen dienden gemaakt te worden: suikerbeesten, chocoladeletters, marsepein, pepernoten en speculaas. Nog steeds vindt men dezelfde lekkernijen terug in de winkels.
Het snoepgoed van Sinterklaas... Marsepein stamt uit de zeventiende eeuw. Sinterklaas was toen, behalve een gulle kindervriend ook 'huwelijksmakelaar'. De heilige Sint Nicolaas was de beschermheer van het huwelijk en het gezin. Rond 5 december konden jongens met een stuk marsepein een meisje hun liefde verklaren. Deze gewoonte van toen is vergelijkbaar met het sturen van een valentijnskaart nu.
Soms werd er geen marsepein gebruikt, maar speculaas. Het stuk koek dat een meisje dan kreeg, heette een 'speculaasvrijer'. Soms werd een taaitaaipop gegeven, maar dat was als belediging bedoeld.
Het strooien van perpernoten verwijst naar vroegere vruchtbaarheidsriten die in de sinterklaastijd werden opgevoerd. Het is te vergelijken met het gooien van confetti of rijst bij een bruiloft.
Het idee dat Sinterklaas uit Spanje komt (en niet uit Turkije), heeft te maken met de handelsschepen die in de zestiende eeuw uit Spanje naar Nederland kwamen en allerlei kostbare geschenken en lekkernijen meebrachten.
Het ontstaan van de chocolade letter
De fabrieksmatige productie van chocoladeletters begon rond het einde van de 19e eeuw. In het in 1899 verschenen Woordenschat met door Taco H. de Beer en Dr. E. Laurillard verzamelde verklaringen van woorden en uitdrukkingen staat onder het lemma chocolade-letters: groote, lange, zwarte letters, waarmeede de naam van een artist of leverancier op aanplakbiljet, affiche enz. staat uitgedruct. Blijkbaar was de chocoladeletter rond de eeuwwisseling al zon vertrouwde verschijning dat het een typografisch begrip was geworden.
De archetypische chocoladeletter is een Egyptienne. Deze letter heeft zware en grote schreven, geen dunne stukken en is daardoor minder kwetsbaar. Volgens letterontwerper Gerard Unger was de Egyptienne tijdens de industriële revolutie populair en destijds daarom een voor de hand liggende keuze.
Tot de jaren dertig was volgens Unger ook de bamboeletter populair, een schreefloze letter met knikken. Deze vaak mooi gedecoreerde letters worden nog verkocht door banketbakkers.
Vroeger werden letters gegoten in metalen vormen. Een van de belangrijkste leveranciers van de ijzeren gietvormen was de Vormenfabriek in Tilburg. Tegenwoordig zijn de vormen van kunststof.
De Egyptienne is nog steeds de chocoladeletter, al maakte Droste zijn klassieke letters vorig jaar wat ronder: net iets lekkerder in de mond. Verkade probeerde het een paar jaar geleden met een digitale chocoladeletter, maar deze moderne variant wordt inmiddels al niet meer gemaakt. Theo Kalf van het Verkademuseum weet wel waarom: De digitale letter had breekrandjes, zodat je er makkelijk stukken af kon breken. Ik heb liever een gewone letter. Als je daar een stukje afbreekt is dat altijd net iets groter dan je bedoelde.
In België wordt wel het sinterklaasfeest gevierd, maar is het geen gebruik om chocoladeletters te geven. Chocoladeletters worden volgens Gerard Unger ook in Duitsland en Oostenrijk gemaakt. Deze gespoten letters worden daar rond oudjaar, Silvesterabend, verkocht.
Lang voor de chocoladeletters bestonden in Nederland al koekletters en natuurlijk banketletters. In een gedicht uit 1857 van J.J. Goeverneur krijgt kleine Jan zijn naam J.A.N. heel in banket. Ook is er voor hem een cigaar van chocola, maar geen chocoladeletter. Koekletters kamen al voor op eetstillevens uit de zestiende en zeventiende eeuw. Verkade maakte tijdens de Tweede Wereldoorlog bij gebrek aan chocola letters van taaitaai.
De traditie van eetbare letters zou volgens Frits Booy in Sint Nicolaas van A tot Z teruggrijpen op het gebruik op middeleeuwse kloosterscholen leerlingen te leren schrijven met behulp van losse letters van brooddeeg, die als beloning mochten worden opgegeten. Een andere verklaring die Booy aanvoert is de gewoonte uit de negentiende eeuw om sinterklaasgeschenken met een laken te bedekken met daarop de beginletter van het kind, gemaakt van brooddeeg.
De M is de meest verkochte chocoladeletter, want het is de M van Moeder en Mama. Vermoedelijk is er ook hebzucht in het spel Hoewel alle letters echt even zwaar zijn, lijkt de M toch groter. In de jaren vijftig werd de J nog het best verkocht. Volgens een in 1959 verschenen artikel van G. W. Ovink in het blad Delta had dat vooral te maken met de grote populariteit van voornamen als Jan, Johannes, Jaap en al hun varianten.
Symboliek van Sinterklaas.
Stoomboot: Sint Nicolaas redde in nood verkerende zeelieden en is naast beschermheer van scholieren, huwbare jeugd, kooplieden en reizigers ook patroon van de zeelieden
Spanje: Uit Spanje kwamen vroeger veel luxe artikelen en lekkers vandaan (en nu dus nog in december).
Schimmel: "Geleend' van de Germaanse god Wodan
Mijter: waarschijnlijk een "verbastering" van een Frygische muts (een oosterse, godsdienstige hoofdbedekking), onder meer gedragen door bisschoppen
Staf: symbool van de herdersstaf en kerkelijke macht
Goedheiligman: Een verbastering van "goet-hylik man" (= "goed-huwelijks man"), een titel die Sint verdiende door te zorgen voor de bruidsschat van een paar arme meisjes.
Zwarte Piet: Vroeger de tegenpool van Sint en boeman voor kleine kinderen, tegenwoordig Sint's onmisbare rechterhand, zwart geworden door al dat geklauter in schoorstenen.
Roe: Berkentakken met bamboe of een lint eromheen, symbool van vruchtbaarheid en daarnaast handig om de schoorsteen schoon te maken, tegenwoordig niet meer gebruikt.
Schoorsteen: Verbinding tussen mensen en de 'bovenwereld' waar geesten en goden wonen (volgens de Germanen tenminste).
Speculaaspoppen: Ook wel 'Vrijers' genoemd, kreeg je er één, dan had je een aanbidder. Vroeger afbeeldingen van heiligen of van de Germaanse vruchtbaarheidsgodin Freia.
Pepernoten: Wederom een symbool van vruchtbaarheid, vroeger werden ze met muntstukken gemengd, tegenwoordig helaas met suikergoed.
Marsepein: Amandelbrood met Indisch rietsuiker, in de Middeleeuwen als geneesmiddel gebruikt. Het wilde zwijn was een Germaans symbool van de jacht en werd in oude tijden regelmatig geofferd. Nadat de kerk dierenoffers verbood, werd het zwijn vervangen door zijn achterneefje: het marsepeinen varken.
Suikergoed: Vroeger vooral in de vorm van een hart. Net als de Vrijer een teken van een aanbidder.
Chocolademunten: Eén van de bekendste legenden over Sinterklaas vertelt dat hij 's nachts stiekem beurzen met goudstukken naar binnen gooide. Dit om te voorkomen dat een vader zijn dochters de prostitutie instuurde om aan geld te komen voor een goede bruidsschat.
Strooien: Liefst ongezien, ten teken van vrijgevigheid en bescheidenheid. Ook weer te herleiden naar de legende van de drie huwbare meisjes.
Chocoladeletters: Eetbare letters werden gebruikt op kloosterscholen in de Middeleeuwen om kinderen te leren schrijven. Zodra ze een letter goed konden schrijven, mochten ze als beloning de bijbehorende broodletter opeten. Een andere verklaring kan zijn dat in de 19e eeuw mensen de Sinterklaascadeaus bedekten met een laken. Hier bovenop legden ze de eerste letter (van brood) van het kind waarvoor de cadeaus waren bedoeld. Chocolade letters werden ergens in de 19e eeuw geïntroduceerd. Tot die tijd werden de letters gemaakt van brood of banket. Germaanse kinderen kregen een runenteken cadeau bij hun geboorte, een initiaal voor geluk. Ook deze traditie wordt gezien als voorloper van de chocoladeletter.
Vreemde Sinten
Sinterklaas wordt voornamelijk in Nederland en België gevierd, maar ook onze landgenoten in het buitenland worden niet vergeten in december. Zo bracht de Goedheiligman een tijdje terug Nederlanders in Melbourne en Stockholm een bezoek. Hiermee heeft Sint zijn oude handen meer dan vol, vandaar dat hij het werk in veel andere landen heeft uitbesteed aan naaste en verre familieleden.
België
In België wordt het Sinterklaasfeest niet op 5, maar op 6 december gevierd en heeft het feest een religieuzere betekenis dan in Nederland. Er worden ook geen gedichten en surprises gemaakt. Kinderen krijgen alleen speelgoed. Grotere cadeaus krijgen ze met Kerstmis
Oost-Europa
In Oost-Europa wordt op 5 december Sint Nicolaas gevierd. Kinderen poetsen één van hun laarzen op en zetten deze in de vensterbank van hun slaapkamer. Ze laten het raam open om Sinterklaas naar binnen te laten. Elk kind krijgt twee poppetjes: een duiveltje omdat ze soms stout zijn en een Sint-Nicolaaspop omdat ze ook vaak lief zijn.
Zwarte klazen
In sommige landen heeft Sint zeer naaste familieleden aan het werk gezet. Het Duitse Oost-Friesland wordt bezocht door Sunnerklas en Ruprecht, en in Oostenrijk en Rome verschijnen angstaanjagende zwarte Klazen. In Oostenrijk heet hij Krampus, een griezelig heerschap met een bontjas en een duivelsmasker met een lange, rode tong. Krampus heeft een rieten mand bij zich waar hij vroeger stoute kindjes in stopte, nu is de mand alleen nog met snoep gevuld.
Sintegreef
Met Halfvasten (in maart) wordt In Vlaanderen Sintegreef gevierd. De avond voor de naamdag van de Greef (=graaf) van Halfvasten mogen kinderen een mandje bij de schoorsteen zetten. De volgende dag is het mandje gevuld met chocola en een palmpasenhaantje.
Sint Maarten
Op 11 november 397 stierf de wonderdoener Sint Martinus. Zijn naamdag wordt nu nog gevierd als afscheid van de zomer, met name in Vlaanderen en Zuid-Nederland. Er worden vuren gebrand, lampionnenoptochten gelopen en kinderen gaan de huizen langs om liedjes te zingen in ruil voor iets lekkers. In Belgische steden als Aalst en Yper heeft Sint Maarten zelfs de complete taak van Sinterklaas overgenomen. Hij vult de schoenen en geeft de presentjes.
Sint Pieter
Het Friese plaatsje Grouw is de enige plaats in Nederland waar geen Sinterklaasfeest wordt gevierd. Hier viert men op 21 februari Sint Pieter. Net als Sinterklaas komt deze heilige met de boot aan en wordt hij geholpen door een zwarte knecht (Hansje Pik). Hij rijdt echter op een zwart paard en draagt een witte mantel. In 1908 bedacht mejuffrouw De Roos een verhaal om een einde te maken aan de woeste viering van het Sint Pietersfeest tot dan toe. Sint Pieter zou in eerste instantie de hulp van Sint Nicolaas geweest zijn. Zij kregen echter ruzie toen Sinterklaas direct door naar Leeuwarden wilde, terwijl Sint Pieter eerst de plaats waar zijn kerk stond (Grouw) wilde bezoeken. Sinterklaas nam de cadeaus mee en Sint Pieter moest terug om cadeaus voor de inwoners van Grouw te halen.
Santa Claus
De Kerstman is in feite een afstammeling van onze Sinterklaas. Nederlanders die zich in 1611 in Nieuw Amsterdam (USA) vestigden, brachten Sint Nicolaas mee als beschermheilige van het latere New York. Onze statige Sinterklaas veranderde door zijn optreden in allerlei boeken, verhalen en gedichten en toevoeging van elementen uit allerlei culturen, langzaam maar zeker in de goedlachse dikkerd met rendieren en slee zoals we hem nu kennen.
De Joelman
Al sinds voorchristelijk tijden rijdt in Scandinavië rond de Kerst de Joelman in een slee met rendieren. Zijn aanwezigheid geeft aan dat mensen in het voorjaar weer heer en meester zullen worden over dieren en gewassen.
Spanje
In het 'moederland' van Sinterklaas wordt een soortgelijk kinderfeest gevierd met Driekoningen (los tres reyes magos). Hierbij krijgen kinderen cadeautjes als ze lief zijn en steenkool als ze stout zijn.
Dames oordeel zelf: hoe sexy is Pitt met een snor?
Brad Pitt heeft een nieuwe missie : het promoten van de moustache. De acteur vindt dat mannen met een snor meer respect verdienen. "Ik zie het als mijn opdracht om de snor weer hip te maken." De partner van Angelina Jolie èn vader van zes liet tevens ook weten dat hij meer kinderen niet uitsluit.
Het is niet zomaar een ingeving. Pitt - die over twee weken 45 kaarsjes uitblaast - moet voor zijn nieuwe film, 'Inglorious Basterds' zelf met haar boven zijn lip rondlopen. "Mannen met snorren verdienen meer respect dat zal ook blijken in mijn nieuwe film". De vraag is nog maar of Angelina opgezet is met zijn engagement. (Het Laatste Nieuws)
Aha !... even een oude koe uit de gracht halen ! Terwijl ik de laatste maanden toch diverse figurantenrolletjes aan het invullen ben (De Loft, Iep,..), kan ik evengoed het lijstje vervolledigen met eentje uit de oude doos, namelijk deze van mijn rol als stand-in voor Koen Wauters in een aflevering van De Sleutel... weeral van 2002 geleden. Maar dat is van voor het digitaal tijdperk (het mijne althans), zodat ik al die conventionele foto's nu aan het inscannen ben.
Het verhaal...
'De Sleutel' was een programma van de VTM met gastheer Koen Wauters (van Clousseau) die per aflevering een BV op een bepaalde publieke locatie binnensmokkelde en zich samen met deze verstopte tot 'sluitingsuur'. Gedurende de nacht moest hij dan samen met zijn slachtoffer een aantal proeven doen... Vanaf 25 oktober kregen we het elke vrijdagavond op het scherm te zien. (zie http://users.skynet.be/eve.helsen/sleutel.htm) Onder die BV's zagen we o.a. Koen Crucke in het Steen te Gent, Peter Van den Begin in Bobbejaanland, Urbanus op de boekenbeurs van Antwerpen en hiervolgend een fotobijdrage van mijn medewerking samen met Margriet Hermans in de Zoo van Antwerpen.
Op 23 april moesten we ons tegen 10.00u melden in hangar 26 aan de Rijnkaai in Antwerpen voor de schmink-reportage.
Koen kreeg er een snor opgeplakt precies zoals de mijne. Ik moest dan weer een kapsel krijgen als dat van Koen ! Rond 16.00u glipten Koen en Margriet de 'zoölogie' binnen als getrouwd koppel met in hun kielzog enkele fotografen.
Ikzelf met tegenspeelster Noëlla volgden als gewone bezoekers. In de toiletruimte bij het giraffenpark werd er van kledij omgewisseld en glipten Noëlla en ikzelf stapten even later als getrouwd koppel de dierentuin weer uit, de limousine in en terug naar de hangar.
De kassiersters en bewakers aan de poort hadden niets in de gaten ! Onderwijl installeerden Koen en Margriet zich met een cameraploeg in het nijlpaardenpark dat toen nog in aanbouw was en waar er weinig toezicht was na sluitingstijd.
Op 6 mei waren wij weer te gast in de VTM-studio's te Vilvoorde voor de life-uitzending.
Onderstaand artikel uit Het Nieuwsblad.
25/10/2002
Koen Wauters duikt een nacht lang onder met Bekende Vlaming
VILVOORDE - Voor het nieuwe De Sleutel op VTM dringt een vermomde Koen Wauters samen met een Bekende Vlaming ongemerkt een gebouw of een andere plaats binnen. Wauters beseft dat dat ,,strikt juridisch misschien'' een inbraak is, maar vergoelijkt het als ,,onschuldig kwajongensgedrag''. Vandaar ook: ,,Ik heb het gevoel dat ik samen met de Bekende Vlaming en de ploeg al die tijd in een speeltuin gezeten heb.'' Vanavond verbergt hij voor het eerst De Sleutel . Zijn spitsbroeder is Koen Crucke.
De Sleutel is een idee van Kurt Vergult, bekend als agent Luc uit Wittekerke .
Wat maakt 'De Sleutel' zo speciaal? Koen Wauters: ,,Een Bekende Vlaming en ik moeten met een cameraman ongemerkt in een publieke plaats binnengeraken. Dan laten we ons insluiten en brengen we er de nacht door. Alleen, of in het bijzijn van eventuele bewakingsploegen, maar die weten dus niet dat wij in het gebouw zijn. Om middernacht moet ik op de plaats een opdracht uitvoeren. Die opdracht is vaak van die aard dat ik mijn aanwezigheid op de locatie kan verraden. Tenslotte verbergen we ergens een sleutel. 's Ochtends verlaten we het gebouw, alweer ongemerkt.''
De beheerders van de plaats waar je onderduikt, zijn vooraf niet op de hoogte gebracht. Dat lijkt op inbraak. ,,Oh, strikt juridisch misschien wel. We gaan dan wel ongemerkt binnen, maar we richten geen schade aan. Noem het onschuldig kwajongensgedrag, meer niet.''
Sleutel levert reis op
'De Sleutel' krijgt een vervolg op zaterdagmorgen. ,,Tijdens het programma kan de kijker aan de hand van een aantal tips ontdekken over welke plaats het gaat. Op zaterdagochtend kan de kijker daar dan op zoek gaan naar de sleutel. Wie als eerste de sleutel vindt, wint een exotische reis.''
Dat kan leiden tot een stormloop en heel wat herrie. ,,Dat kan ik moeilijk inschatten. In de winter, koud en regenachtig, zullen dan mensen uit Limburg naar Gent snellen om een sleutel te zoeken die hen een reis oplevert? Nu, een poos na de opnames nemen we uiteraard contact op met de beheerders van ons onderduikadres en samen met hen organiseren we 's zaterdagochtends een evenement om de mensen op te vangen. Ik wil het niet op mijn geweten hebben dat een vader en zijn kind van zes jaar daar vertrappeld worden.''
Hoe raken jullie precies binnen? ,,We hebben kosten noch moeite gespaard om ons te vermommen. Pruiken, gekleurde lenzen, gezichtsmaskers. Hoewel ik claustrofobische neigingen heb, lag ik voor een bepaalde vermomming uren onder een gipsmasker, met alleen m'n ogen en neusgaten vrij. Eng, maar ik had het er voor over. Soms sluipen we binnen met een groep, soms met ons tweeën. Elke keer anders.''
Zo'n nacht levert wellicht aparte gesprekken op? ,,Ja. De Sleutel eist zowel van de Bekende Vlaming als van de hele ploeg een brok energie. Vaak vertrekken we om 7 uur 's ochtends, zijn we de hele dag en nacht in de weer, tot de ochtend erna. Op het onderduikadres hebben we alleen een fles water en wat eten. Als je in zo'n donkere, geheimzinnige sfeer moe tegen elkaar aanleunt, ja, dan krijg je wel iets anders dan een studiogesprekje. Ofwel ben je zo moe dat je gewoon niets meer zegt.''
Niemand is 100% zeker van de origine van het Spaanse woord 'bigote' wat snor of moustache betekent. Evenwel gist men ook nog steeds achter Franse (of Engelse) woord 'bigot', wat dan weer staat voor onverdraagzaam of rascist. Sommige Engelse ethymologische bronnen wijzen in de richting dat het Franse (of Engelse) 'bigot' eerder zou afstammen van de Germaanse uitdrukking Bei Got, My God, Por Dios. Op de Koninklijke Academie in Spanje zeggen ze dat 'bigote' wel rechtstreeks zou kunnen afstammen van die 'bei got'-uitdrukking, maar andere bronnen duiden dan weer dat het woord veel later in Spanje is terechtgekomen via Frankrijk waar 'bigot' in de XIIde eeuw al in gebruik was, maar dan in negatieve zin. Uiteindelijk stranden de meeste theoriëën bij de Wisigoten en de Normandiërs, volksstammen uit noord-Europa die de uitdrukking 'bei got' gebruikten ergens tussen de middeleeuwen en de XVIde eeuw, nadat ze het grootste deel van zuid-Europa verovert hadden. 'Mostacho' is dan weer een ander alternatief Spaans woord voor snor, maar wordt minder gebuikt dan bigote. Niet alleen Spanje gebruikt deze term, ook in Portugal spreekt men van een 'bigode'.
The perfect mug for the man with a mustache. The built in guard prevents liquid from getting in the mustache.
MICHAEL WARE received a bachelors degree in art education from Millersville University in Millersville, PA in 1974 and a masters degree from Morehead State University in Morehead in 1987. He is currently on the faculty at Alice Lloyd College in Pippa Passes, where he has taught art since 1992. In addition, he is an adjunct faculty member at the Hazard Community College evening art program and at the Hindman Settlement School in Hindman, KY. He has been a member of the Kentucky Crafts Marketing program since 1999 and is active in the arts community in and around Hindman.
Michael has been creating pottery pieces for over 30 years. He gets the inspiration for his unique designs from the traditional crafts from the Appalachian region. For the texture on his pieces he gets insight from the traditional wood carvers and his folk art designs from the things like dulcimers. His creative ideas come from the local flora and vegetation with his April Dogwood, September Orchard and August Vineyard designs. He uses mainly earth tones in his pottery. He subtly tries to imitate the local mountain ranges utilizing 2 tone glazes on some of his pieces. It is a privilege to own quality, Michael Ware pottery that is original and wears the prestigious Kentucky Crafted label.
Description: Victorian "Present" Mustache Mug, late 19th century. European, possibly Germany, 3-1/2" tall, glazed and decorated with gold in a pebbly texture. Marked "Patent" in a circle on the base. Perfect condition. $ 35,-
Blue Willow Porcelain Mustache Cup Mug Unique Style
A genuine moustache mug!
Vintage Mustache Mug and Saucer
This is rather an elaborate design for a mustache cup in that it is a
pink/mauve color and has a large floral design that covers half of the outside of the cup. It is 3 1/4" tall and 3 3/8 top diameter. There is some worn gold trim around the rim and the mustache bar inside the cup and on the handle
and the edge trim of the saucer. The deep saucer is 1 3/8" deep and 6 3/8" in diameter. There are no chips or cracks or loss of color in the design or background color. There is a mark in gold on the bottom that reads 2251. These cups, especially with saucers, are highly collectible and since mustaches, even the handlebars, are back in style this is a unique cup for use or display. Unique mustache cup and saucer in Very Good condition $38.00
ESA- en Flevoland-snorren en bellemannen op Hair - Rotterdam 2008
HAIR
Herlinde Koelbl
4 oktober 2008 t/m 25 januari 2009
Haar van boven en van onderen, op armen en op benen, iedereen heeft het. Vanaf geboorte tot dood is ons haar onafscheidelijk en intiem met ons verbonden. We hebben het te veel of te weinig, het is lang of kort, krullend of steil en het verandert naarmate we ouder worden.
Haar speelt een belangrijke rol in wie we zijn en hoe er naar ons gekeken wordt. Zes jaar lang zocht fotografe Herlinde Koelbl naar mensen met een bijzondere haargroei. In HAIR toont zij de fascinerende wereld van het haar, van onbedwingbare haardossen tot gevlochten kunstwerken en van sierbaarden tot schaamhaar.
De magie van haar
In vele mythen, sagen, sprookjes en religieuze verhalen wordt aan haar, verleiding, sensualiteit en kracht toegekend. Ook in de kunst speelt haar een belangrijke rol: van de Romeinse bustes met natuurlijke lokken tot aan de geïdealiseerde schilderijen uit de Renaissance zoals De geboorte van Venus van Boticelli; van het schokkende schaamhaar in Het ontstaan van de wereld van Courbet tot aan de wenkbrauwen van Frida Kahlo. Het onderstreept de emotionele band die we met ons haar hebben.
Haar bepaalt ons sociale aanzien. Mode en styling zoals van het pagemodel uit de jaren twintig, de punkkapsels uit de jaren tachtig en de hairextentions van niet zo lang geleden þu zijn voortdurend aan verandering onderhevig en geven in meer of mindere mate aan hoe we in het leven staan. De Hara Krishna, orthodoxe joden, moslima's en extreem rechtse jongeren laten met hun haardracht zien welke ideeën ze vertegenwoordigen. Dat haarmode zich niet alleen op het hoofdhaar richt, laat HAIR ons ook zien. Haar bepaalt, en haar verleidt, haar is een trots bezit, of bron van schaamte'. Als je haar maar goed zit!
Herlinde Koelbl
De interesse in haar ontstond bij Herlinde Koelbl al tijdens haar jeugd, toen ze een jong meisje was met rood haar en sproeten. Tijdens haar carrière als fotograaf kwam het thema haar steeds terug. Eerder maakte zij fotoseries over onder meer The German Living Room' (1980), Men(1984), Fine people' (1986) en Jewish Portraits' (1989). Voor Traces of Power' (1999) onderzocht zij of de macht van politici op machtige posities ook van invloed was op hun fysieke verschijning. Hiervoor portretteerde zij bekende Duitse politici zoals Joschka Fischer, Gerhard Schröder en Angela Merkel. In Duitsland is Herlinde Koelbl zeer bekend als fotograaf en filmmaker.
ESA-snorren
Guy Vandendriessche en GerardVercauteren (respectievelijk de Bellemannenvan Izegem en Temse) waren, samen met
Marc Cappaert en Eddy Matthyssens
(eveneens leden van de Europese Snorrenclub Antwerpen)
en een delegatie van de
Nederlandse Snorrenclub Flevoland
te zien op de...
Crazy Hair Day Parade Zaterdag 22 november 2008 Kunsthal Rotterdam, Museumpark, Westzeedijk 341, 3015 AA Rotterdam
We waren nog een beetje te vroeg op de afspraak, en besloten eerst nog een hapje te gaan eten : het Maritieme Cafe.
En terwijl we daar nu toch waren, besloten we een stapje rond de haven te maken. Een ijzige wind maakte dat we tamelijk goed door moesten stappen. Het ging alras richting Erasmus-brug, ook 'de zwaan' genoemd.
Op de terugweg even aankloppen bij dit pitoresk russisch-orthodox kerkje...niemand thuis.
We werden er hartelijk ontvangen door Annemieke : later maakten we ook kennis met Femke, beide de organisatrices van dit 'Hair'-evenement.
Voor de 'snorrenparade' waren valse snorretjes voorzien om ook de dames de gelegenheid te geven mee op te stappen in deze ludieke stoet dwars door het museum-gedeelte van de kunsthal. Zie filmpje op http://www.ad.nl/video/2794365/ Een_snor_van_6_meter_lang.html
Daarna kon ik in de aula een uiteenzetting doen over 'de snor' en mocht ik hierbij de aanwezige snorren-medewerkers voorstellen aan het publiek.
En dan was het tijd voor de verkiezing van 'het langste haar van Nederland'. Niemand minder dan belleman Gerard nodigde de deelneemsters (ja, het waren natuurlijk allemaal meisjes) uit op het podium, waar haarkapper Kurt de meting deed.
De winnares kreeg een geschenkenpakket en een uitnodiging voor een professionele fotoshoot.
AD-televisie was er om verslag uit te brengen en interviews af te nemen.
Ja, akkoord, een club met valse-snorrendragers zou ik niet direct de hoogte in prijzen, maar het lijkt me daar een vrolijke bedoening en de idee is wel origineel.
De valse ......... en de echte ! Een perfecte imitatie van deze van Wereldkampioen Willi Chevalier.
Ter gelegenheid van de nationale vrouwendag vandaag heeft het onderzoeksbureau iVOX in opdracht van onze krant 1.050 vrouwen ondervraagd over hun ideale wereld. Hoe vrouwen willen werken, waar ze willen wonen, wat ze van hun man verwachten (uiterlijk en innerlijk) en wat van hun seksleven: het is niet zo onbereikbaar, zo blijkt uit een exclusieve enquête. Daaruit navolgende opmerking...
Groot en niet kaal
Tom Cruise zal het niet graag geweten hebben: Vlaamse vrouwen houden niet van kleine mannen. Een verpletterende 98,9procent zet de onderdeurtjes meteen aan de kant. Ook de tengere heren scoren met 1,6procent slecht. Geef onze vrouwen maar een stoere bonk met brede schouders (39,2procent) waar ze indien nodig eens goed op kunnen uithuilen.
Een snor en een baard vallen bij minder dan 5 procent van de dames in de smaak. En kaal zijn is bij 98,3procent helemaal uit den boze.
Een kleine, tengere kale man met een rosse snor en baard heeft duidelijk meer kans op het winnen van de lotto dan op het vinden van een geïnteresseerde vrouw. Gelukkig kan een bezoek aan de (vrouwelijke?) kapper in dit geval al een goeie stap in de juiste richting zijn. Eén kleine geruststelling: de grootte van hun partner is voor veel vrouwen belangrijk, maar dat geldt niet in de slaapkamer. Maar 14,1procent van de vrouwen haalt voor de vrijpartij de meetlat boven.
Hij sierde de cover van 'OOR' deze maand. De Snor, wijlen Freddy. En de tien redenen waarom Queen best wel qool is.
Zo heel moeilijk was dat niet te verzinnen. Hier staat het ook in de kast: het oeuvre van Queen. Goed, de schijfjes zijn ietwat verstoft, maar jaren terug beleefde ik er toch best plezier aan, tot ik andere leuke dingen ontdekte.
Samen met Hans van den Heuvel en Philippus Zandstra hebben we er toch een leuk stukje van weten te brouwen, al zegt hij het zelf.
Het enige wat er nog aan ontbreekt is de af-pel-snor op de cover. Peel off and see Helaas iets te omslachtig voor een muziekblad, dat werkt beter bij bananencovers.
ps. Men roept dat de snor helemaal in is in den lande, maar Joost van Bellen loopt daar toch al jaren mee?
Nee, de baard, de nieuwe accessoire van de musicerende Amerikaan, dat is pas in.
Zingende mannen met snorren, zeldzaam zijn ze niet. Liedjes over snorren, dat moet ook te vinden zijn. En wellicht bestaan er ook zingende vrouwen met snorren. Dit is het lijstje platen dat binnenkwam:
1. Nick Cave - Everything must converge (Luc Janssen) Een bonustrack op de CD "Nocturama". Wat u niet hoorde: Serge Simonart die Cave ging interviewen met een valse snor opgeplakt.
2. Queen - I want to break free (Marc Reugebrink)
3. Georges Brassens - Les Passantes (Randall Casaer). Jammer dat Moustaki de uitzending niet heeft gehaald. Die heet namelijk Snor, denk ik. Of is snor in het Grieks niet moustaki?
4. Frank Zappa - Jewish Princes (Jan Demol) Twee snorren: zowel Zappa als de prinses. Drie eigenlijk, want Jan had het ook nog over het snortype genaamd "de Lemmy".
5. Loudon Wainwright III - Dilated to meet you (Sam De Graeve) Uit de LP Attempted Moustache. Vandaar.
6. Sparks - Moustache (Tom Hermans) Sinds de jaren '40 is het smakeloos om een snor te dragen die zich slechts van neusvleugel tot neusvleugel uitstrekt. Ron Mael van Sparks trekt zich daar niks van aan.
7. Tom Waits - Road to peace (Geert Buelens) Hij heette Abdel Mahdi Shahmay, hij was achtien en had een donzig snorretje, en hij blies zichzelf op in Jerusalem.
8. Two Man Sound - Disco Samba (pdw) Lou Depryck, een Belgische snor.
9. Patti Smith - Gloria (Willem Wallyn) Willem had nog iets goed te maken bij Patti.
10. Jim Croce - Operator (Rolly Smeets) Op 20 september vijfendertig jaar dood. Jim, niet Rolly.
Europees Kampioenschap voor Snorren en Baarden - Leinfelden 2008 : de resultaten.
Eindklassement van het E.K. Snorren en Baarden Leinfelden-Echterdingen nov.2008
SNORREN
Schnauzbart Kaiserlich (keizerlijke snor) 1 49 Thomas Wörz Schömberg Trochtelfingen / GER 2 47 Eugen Hipp Belle Moustache LE Filderstadt / GER 3 41 Peter Laube Ostbayrischer BuSC Sils / SUI
Schnauzbart Naturale (natuurlijke snor) 1 49,5 Wolfgang Schneider Belle Moustache Oppenweiler / GER 2 47,5 Manfred Schädle Belle Moustache Baltmannsweiler/GER 3 43 Bruce Roe Whisker Club Bremerton / USA
Schnauzbart Englisch (engelse snor) 1 48 Georg Lütz BC Schömberg Dortmund / GER 2 46,5 Jochen Kälber Schnorreswaggler Birkenfeld / GER 3 44 Lutz Giese BC Berlin Berlin / GER
Schnauzbart Dali (dali snor) 1 50 Joachim Ott BC Schömberg Herbolzheim / GER 2 46,5 Michael Wüst Belle Moustache LE Dudenhofen / GER 3 46 Max Pankow Ostbayrischer BuSC Berlin / GER
Michael Wüst staat niet op de foto..
Schnauzbart Ungarisch (hongaarse snor) 1 45,5 Rainer Frech Belle Moustache Stuttgart / GER 2 44,5 Kristof Ambrus MBT Sarojpatak / HUN 3 44 Peter Szilagyi MBT Budapest / HUN
Schnauzbart Freestyle (snor vrije stijl) 1 47 Günter Krause Sigmaringen Gammertingen /GER 2 46 Franz Schottenhammer Ostbayrischer BuS Teugn / GER 3 45 Willi Feldmann Belle Moustache Bad Dürkheim / GER
Europees kampioen Günter Krause stat niet op de foto...
KIN- EN BAKKEBAARDEN
Kinnbart Naturale (natuurlijke kinbaard/sik) 1 45,5 Volker Efinger Schömberg Rottweil / GER 2 45 Andreas Bota MBT HUN 3 44,5 Hans Unverricht BC Schömberg Schömberg
Kinnbart Chinesisch (chinese snor) 1 49 Ted Sedman Belle Moustache LE Mytchett / GBR 2 46,5 Josef Nerb Ostbayrischer BuSC Aschach / GER 3 45 Detleff Ulrich Steinhöfel BC Berlin Berlin / GER
Kinnbart Musketier (musketier snor en sik) 1 48,5 Jürgen Draheim BC Berlin Berlin / GER 2 46,5 Reinhard Bürker BC Schömberg Tübingen / GER 3 42 Marcello Saglimbene Steinau-Gründau Machtilshausen/GER
Kinnbart Freestyle (kinbaard vrije stijl) 1 49,5 Manfred Richter Ostbayrischer BuSC Passau / GER 2 44,5 Marijan Vidakovic Steinau-Gründau Albbruck / GER 3 44 Jörg Biland BC Urdorf Gipf-Oberfrick / GER
Backenbart Freestyle (bakkenbaard vrije stijl) 1 50 Dieter Besuch Pforzemer Schnäuz Olpe /GER 2 45,5 Wilhelm Erz Belle Moustache LE Westerheim 3 44 Hervè Diebolt Ostbayrischer BuSC Heiwiller / FRA
VOLLE BAARDEN
Vollbart Naturale (natuurlijke volle baard) 1 46 Herbert Dobner BC Höfen Jsny / GER 2 45 Hubert Faußner Belle Moutache LE Herblingen / GER 3 44,5 Udo Bläss Ostbayrischer BuSC Dörnberg-Hütte /GER
Vollbart Garibaldi (volle baard Garibaldi) 1 48 Franz Pill BC Schömberg RW.Neufra / GER 2 44,5 Fritz Sendlhofer Ostbayrischer BuSC Zell am See / AUT 3 43,5 Markus Bross BC Schömberg Schömberg / GER
Vollbart Verdi (volle baard Verdi) 1 48,5 Durmus Sensoy BC Schömberg Dormettingen / GER 2 47,5 Willi Segalotto BC Schömberg Geislingen / GER 3 45,5 Bernhard Heinzmann Belle Moustache LE Leinfelden / GER
Vollbart Freestyle (volle baard vrije stijl) 1 50 Gerhard Knapp Pforzemer Schnäuz Pforzheim / GER 2 45,5 Klaus Leible BC Sigmaringen Sentenhart / GER 3 44 Elmar Weißer BC Schömberg Brigachtal / GER
Über diese Seite werden Sie demnächst weitere Bildimpressionen der Bart-Europameisterschaft 2008 sehen!
Vrijdag 7 november 2008.
Eerst zouden we met de trein naar Stuttgart reizen, maar toen we hoorden wat dat al weer kost, besloten we toch maar met drie wagens te gaan. Met de GPS aan boord is dat een fluitje van een cent : om 9 uur eerst onze twee collega's Tony en vaandeldrager Wim ophalen in Antwerpen. De twee andere auto's waren reeds vroeger vertrokken. Voorafgaandelijk moesten we wel in het bezit komen van een milieu-sticker. Daar heeft onze Duitse correspondente Mary voor gezorgd.
De electriciteitscentrale van Weisweller.
Rond de middag een maaltijdstop in Frechen.
Van de gelegenheid gebruik maken om even bij te tanken.
Ja, die zijn we honderden keren tegengekomen !
Windmolens ter hoogte van het 'vulcan-park'.
Het vulkaanpark in het district Mayen-Koblenz toont de bezoekers de rustende vulkanen van de Eifel en het leven van de mensen rond om de vulkanen. Op deze manier verkrijgt men inzicht in deze fascinerende wereld. Het informatiecentrum Rauschermühle in Plaidt/Saffig, het Römische Bergwerk (Romeinse groeve) Meurin bij Kretz, de Lava-Dome in Mendig, de indrukwekkende Wingertsbergwand, de Eppelsberg en talrijke andere projecten in het vulkaanpark zorgen voor een directe belevenis van het Eifelvulkanisme, het ontstaan van het landschap en het benutten van lava, puim- en tufsteen vanaf de Romeinse tijd tot vandaag de dag.
Ieder vulkaanproject is voor de bezoeker door middel van informatiepaden en rondlopende wandelpaden met moderne informatieborden toegankelijk gemaakt. Er zijn vier aangegeven autoroutes, gekenmerkte fietsroutes, en aangegeven wandel- en wandelrondwegen die de bezoekers door het vulkaanpark leiden.
Een koffiestop in Bobenheim.
Bobenheim-Roxheim is een plaats in de Duitse deelstaat Rijnland-Palts, gelegen in het district Rhein-Pfalz-Kreis. De plaats telt 9.990 inwoners.
De brug bij Hockenheim.
Hockenheim is een plaats in de Duitse deelstaat Baden-Württemberg, gelegen in het district Rhein-Neckar-Kreis. De stad telt 20.824 inwoners.
Hockenheim is met name bekend vanwege de Hockenheimring, het circuit waarop de Grand Prix van Duitsland voor Formule 1-wagens wordt verreden.
Tegen valavond bereikten we eindelijk Leinfelden.
We werden opgewacht door Mary en Franz in het Filderland Hotel. Daar vonden we onze collega's terug die eerder die dag vertrokken waren. Willy en Liliane, Steve en Suzy, Freddy en Lisette, Marc en Christiane.
Na het inchecken maakte iedereen zich klaar voor de kennismakingsavond in de Filderhalle van Leinfelden-Echterdingen.
Na een wandelingetje van een paar kilometer kwamen we aan een treinstation die ons (na de nodige verwarring aan het tiketautomaat) naar de Filderhalle voerde.
Maar Franz loste dat in een muum van tijd op !
Liliane met een grote doos pralines onder de arm : chocolade-diamantjes geschonken door de Antwerpse tovenaar-patissier Burie.
De eerste die we tegen het lijf liepen, was Dennis Dickerson, de 'general' van het US Beard Team, die al meteen gouden medailles begon uit te delen.
Even poseren tussen de 'Filderhalle Tanz Marieches' die ook op zaterdag 8 november de opening van het kampioenschap zouden inleiden.
We instaleerden ons aan enkele tafels om het avondmaal aan te slaan, maar eerst een goeie pot bier !
Het menu bestond uit een 'Schnitzel-auswahl': op vijf verschillende manieren kon je deze specifieke Duitse vleesschotel bestellen : een Italiaanse Schweineschnitzel 'Natur' met tomaat en mozzarella en basilicumnoedels, de Griekse Schnitzel 'Natur' met gyrossmaak, tzatziki en gebakken aardappelen, De Franse 'Cordon Bleu' met ham en kaas en frietjes, De Oostenrijkse gebakken Schnitzel 'Wiener Art' met frietjes en uiteraard de Duitse 'Jägerschnitzel' met champignonroomsaus en 'schwabian spätzle'. Alles aangediend met kommentjes salade. Heerlijk !
In de inkomhal klonken de tonen van doedelzakken, een muzikaal intermezzo door een Hongaarse groep.
Lutz Giese aan het hoofd van zijn Berliner Bart Club delegatie.
Een pint pakken met die gast is steeds een must. We haalden meteen goede herinneringen op aan het Wereldkampioenschap van 2005 in Berlijn...
Organisator Jurgen Burkhart ontvangt zijn gasten met stijl.
Willy met Max Pankow, een 'dali'...
... en Rod Littlewood, voorzitter van de Londense Handlebar Club.
Zaterdagmorgen 8 november 2008.
Ontbijt in het restaurant van het Filder Hotel. Een charmante Michaella zorgde dat de borden spek-met-eieren in een muum van tijd ter bestemming kwamen.
Voor de rest was het 'self-service'.
Ogenschijnlijk een ontbijt naar de tand van Mark...
Maar ook onze Engelsman Steve liet dit bordje 'bacon and eggs' niet aan zich voorbijgaan.
Christiane is dan eerder een fijnproever.
Ook Herlinde kreeg de smaak te pakken.
Als dessert nog een kommetje kwark met granen en fruit.
Liliane is blijkbaar geen 'groten ontbijter' en houdt het bij een glaasje sinaasappelsap.
Maar er was keuze genoeg aan ontbijtgranen, confituren, broodjes, ...
Ik hield het bij croissants met jam en sloten koffie !
'Lange-slapers' Wim en Tony zagen zo'n warm ontbijt ook wel zitten.
'Hang-jongeren' noemen ze dat dan...
Voor we met de auto's vertrokken naar de Filderhalle was er nog een uurtje vrijaf om eens de benen te strekken in het dorpscentrum. En dan kom je wel onvermijdelijk die typische Duitse geveltjes en huisjes tegen.
Daar heb ik een nieuwe grijze pantalon gekocht.
Het plaatselijke 'filderkraut' (spitskool).
Ook veel exotisch fruit in deze kruidenierszaak.
Nog vlug even wat 'zakgeld' opnemen...
De inschrijvingen van de drie deelnemers waren vooraf doorgestuurd : Freddy, Mark en ikzelf moesten onze badge afhalen.
Na de inschrijving, de professionele fotoshoot.
We konden een tafel veroveren en installeerden ons in afwachting van de openingsparade.
Er werden duizenden foto's genomen, want er zaten weer prachtige exemplaren bij.
Ondertussen speelde een orkestje oorverdovende muziek.
Die Hongaarse snor deed me heimwee krijgen van de periode dat ik mijne moustache ook nog zo droeg... zij het dan iets kleiner...
Deze 'mamoet'-baard vond ik een van de mooiste van de hele show !
En als je in de categorie 'musketier' zit, kom je onvermijdelijk zo op het podium.
Marcus Bross van de Schwäbischer Bart- und Schnauzerclub Schömberg.
Karl Heinz Hille en 'zijn' musketier Jurgen Draheim, beiden meervoudig wereldkampioen.
Kaasboer Herbert Dobner en Kapitein Fritz Sendlhofer
Gerhard Knapp
Voor de parade moesten we allemaal nog even verzamelen buiten aan de ingang. Toen plots een van die zatte (dan al...) Hongaren bij ons kwam staan met getrokken sabel. En het scheelde niet veel of de tits van Mark was gespiest... en zijn hoofd misschien ook !
De Belgische delegatie bestaande uit leden van de Europese Snorrenclub Antwerpen liepen vooraan, de vlag op kop.
Groep na groep werden de delegaties aan het publiek voorgesteld.
We hadden voor de gelegenheid enkele geschenken meegebracht voor organisator Jurgen Burckhart : een fotoboek over Antwerpen en een ESA-snorrentrofee.
Onder het goedkeurend oog van de danseresjes.
De Londense Handlebar Club was goed vertegenwoordigd.
Amerika zond twee van zijn zonen : Dennis Dickerson van het US Beard Team en Bruce Roe van de Whiskers Club.
De Berliner Bart Club van Lutz Giese.
De Schwäbischer Bart- und Schnauzerclub uit Schömberg.
De Bart- und Schnauzerclub uit Hesel.
De Pforzemer Schnäuz uit Pforzheim.
Afgevaardigden van Steinau-Gründau Machtilshausen.
En dan de gastclub Bart & Kulturclub 'Belle Moustache' uit Leinfelden.
De muziekkapel begint te spelen en de 'dansmariekes' huppelen het podium op, met in hun kielzog een zatte Hongaar...
Even op de foto met enkele wereldkampioenen : naast mij 'Dali'-snor Joachim Ott en met zijn baard in een plastron Elmar Weisser.
Een vurige 'snorren-fan'.
Met Jurgen Burckhart.
Met meervoudig kampioen Gerhart Knapp
Freddy probeert hier nog vlug enkele juryleden om te praten...
Jurgen opent de wedstrijd met een spectaculaire motor-show.
Ondertussen worden de trofeeën (de fameuse 'Emily's' en de glazen schaaltjes) klaargezet.
De jury neemt plaats.
De opkomst van onze Freddy in de categorie 'natuurlijke snor'.
Zou het dan toch...?
In de lobby konden af en toe de benen eens gestrekt worden.
De opkomst van Mark in de categorie 'Hongaarse snor'.
Telkens als een van hun kopanen op het podium werd afgeroepen, sprongen die Hongaarse deelnemers in hun traditionele kledij in 'geef acht' en salueerden ze met getrokken sabel en slaakten een strijdkreet, al dan niet met een muziekje erbij.
Mijn opkomst in de categorie 'keizerlijke bakkebaarden'.
Tijdens de pauze (terwijl de jury beraadslaagde), speelde er een troubadourskoppel Duitse liederen.
Na de prijsuitreiking (voor het classement zie elders in dit blog) werden de niet-Duitse delegaties nog beloond met een trofee en drie kratjes bier.
De Engelse Ted Sedman was maar wat fier met zijn blote madam...
Met de ESA-groep toch nog even poseren met 'all-round champion' Gerhard Knapp.
Op de 8ste november stond mijn kilometerstand op 88.888 km ! Als dat geen voorteken is...
Zondagmorgen 9 november : Ontbijt in het Filder Hotel.
In al zijn haast was Freddy de avond ervoor zijn diploma vergeten op te halen : gelukkig dat Christiane eraan dacht deze mee te brengen...
Even uitchecken en afrekenen en dan onder leiding van Mary een korte rondwandeling in Stuttgart centrum.
In Stuttgart parkeerden we onze wagens in deze overdekte etage-parking.
Opvallend zijn deze parkeerplaatsen voorbehouden voor vrouwen ! (schijnt in Hasselt ook te bestaan...)
Bij het buitenkomen kijken we tegen het 'Haus der Wirtschaft' op. Weliswaar in de steigers wegens gevelrestauratie.
in het winkelcentrum konden Wim en Freddy en Co hun pret niet op. Reuzenbladeren van de esdoorn maakten deel uit van deze lolbroek.
Even wippen op deze mini-drakar.
Langs de Königstrasse liggen grote warenhuizen, elegante speciaalzaken en filialen van internationale merkwinkels als parels aaneengeregen. Een jong meisje stond zich daar te verkleunen als straatanimatie. Want warm was het niet.
Een zaak met mooie (maar zeer dure) miniaturen die verschillende beroepen uitbeelden.
'tWas hier al kerstmarkt met schaatspiste.
Een wandeling door de city van Stuttgart lijkt net een reis door de architectuurgeschiedenis. Architectonische meesterwerken zoals het middeleeuwse Altes Schloss, het barokke Neues Schloss, de schitterende Jugendstil-markthal, het Kunstgebouw, de woonwijk Weissenhofsiedlung in Bauhausstijl, de postmoderne Neue Staatsgalerie en het imposante operatheater.
Neues Schloss, Schlossplatz. In 1746 liet hertog Carl Eugen beginnen met de bouw van het nieuwe slot, omdat zijn vader de residentie van Ludwigsburg weer naar Stuttgart had verlegd. Het op Versailles georiënteerde ontwerp was van L. Retti maar vanaf 1751 nam P. de la Guépière de verantwoordelijkheid op zich. Na de Tweede Wereldoorlog is het slot van binnen volgens toen geldende gezichtspunten herbouwd.
Daar ontmoetten we enkele oude bekenden : twee'musketiers' uit Londen.
Stiftskirche en Fruchtkasten, bouwwerken die de Schillerplatz beheersen, zijn grotendeels in originele staat behouden.
Het Schillermonument van B. Thorwaldsen is hier het centrale punt.
De Fruchtkasten dateert uit de 14de eeuw, maar is tegen het eind van de 16de eeuw verbouwd. Architectonisch interessante gebouwen aan de Schillerplatz zijn ook de Alte Kanzlei (1550-1560) en daarnaast de Prinzenbau (in 1698 voltooid).
Luxueuse schoen- en handtassenwinkels (o.a. Sigrun Wehr) : niet voor de geldbeugel van de gewone werkmens...
Willy begon serieus honger te krijgen : wilde al een gedroogde esdoornboon opeten !
Wim moest aan alle automaten eens proberen welk 'spelletje' erin zat...
Willy en ik de commerciële toer op.
Tijd voor een dorstlesser : we gingen er een drinken bij Florian Frey, de 'restaurantleiter' van de 'Gaststätte zum Paulaner' aan de Calwerstrasse. En die 'Paulaner' ging er vlotjes in.
Terug in de parking aangekomen, trokken enkelen met de lift naar de etage waar de wagens geparkeerd stonden.
De reis zou eindigen aan de privéwoning van Mary en Franz in de Walchelseestrasse die een deel van deze twee-woonst verhuurden aan het koppel Schiller. Bij hen zouden we eerst klinken op het succes van het afgelopen weekend. Voor de gelegenheid had Mary de vlaamse-leeuwen-vlag uitgehangen !
Het was er een beetje krap in de privé-bar van herr Schiller, maar er stond en hing genoeg overal rond om je een half uurtje bezig te houden.
Freddy en Steve ontplooiden zich als 'garçons' ...
Herr en fraulein Schiller.
Dan waren wij voor een maaltijd te gast op het appartement van Mary en Franz.
Het was er knusjes ingericht (op zijn Duits) en terwijl Mary en Lisette zorgden voor de versnaperingen, schonk Franz voor ons allen een biertje of een wijntje uit.
De chauffeurs moesten wel oppassen : er stond nog een helse rit terug huiswaarts voor de boeg. Wim luste er nog wel eentje... ik moest wel doen alsof.
Het eerste wat we voorgeschoteld kregen was 'maultasche' : maultaschen (in het Swabische dialect ook 'Mauldäschle' genoemd) zijn een Swabische specialiteit bestaande uit een soort ravioli-tasje gevuld met traditioneel verwerkt varkensvlees, spinazie, broodkruimels en gekruid met ajuin en peterselie die in een lauw sopje per twee of per vier geserveerd worden.
Daarna volgde een bordje 'bayern weiswurst' met 'süser senf' en die typische 'bretzel', warm uit de oven.
Nog een chance dat ik het allemaal had opgeschreven...
Gezouten Bretzel: symbool van de artisanale Elzasser bakkerij.
De Bretzel is werkelijk hét symbool van de artisanale Elzasser bakkerij. Volgens sommigen werd hij door een bakker uit Ingwiller uitgevonden. Het verhaal gaat dat deze bakker, die door de dorpelingen op handen werd gedragen, één gebrek had dat hem zelfs in de gevangenis bracht : hij vervloekte meermaals de landsheer. In ruil voor zijn vrijlating zou de landsheer hem hebben gevraagd om een koek uit te vinden waarin driemaal de vorm van de zon was te zien. De Bretzel zag het daglicht. Volgens een andere verklaring is de vorm van de Bretzel toe te schrijven aan een heel oude zonnecultus : oorspronkelijk bestond hij uit een kruis omsloten door een ring. In elk geval wordt deze krokante koek op basis van deeg, gepocheerd in water, erg op prijs gesteld.
En om af te ronden nog een lekkere 'schwartzwälder kirschtorte'.
Een Schwarzwalder kersentaart is een taart bestaande uit chocoladecake, slagroom, kersen en Kirschwasser. Deze taart is tegenwoordig het meest populaire gebak in Duitsland.
De combinatie van kersen, room en kersenbrandewijn was al langer bekend, maar niet als taart. Ingekookte kersen werden hier met Kirsch en slagroom geserveerd als dessert. De kersentaart stamt waarschijnlijk uit Zwitserland.
Patissier Josef Keller wordt gezien als de banketbakker die de taart in 1915 bedacht in Bad Godesberg. Dit is echter niet geheel na te gaan. Zijn taart bestond uit slechts twee lagen, maar Keller zou wel het aromatiseren van slagroom met Kirsch uitgevonden hebben.
In 1934 wordt de Schwarzwälder taart voor het eerst genoemd in een kookboek. Hiermee werd het recept bekend in Duitsland, Oostenrijk en Zwitserland.
Wat betreft de naam zijn er drie theorieën. Ten eerste zou het de zwarte chocoladerasp op de taart kunnen zijn die doet denken aan een donker bos. Ten tweede zou het het toevoegen van Kirsch aan het recept kunnen zijn. Dit is iets wat veel in het Schwarzwald gebeurt. Ten derde zou de taart afgeleid kunnen zijn van een voorloper, de "Schwarzwaldtaart", die vermoedelijk niet uit het Schwarzwald afkomstig is. Bijna zeker is het, dat het recept niet in het Zwarte Woud bedacht is.
We waren ook niet met lege handen gekomen ten huize van Mary en Franz. Willy stak er een bedankingsspeech af en overhandigde namens de ESA enkele geschenken aan onze gastvrouw en gastheer.
Op de terugreis passeerden we nog eens langs de spiksplinternieuwe gebouwen van het Porsche Museum.
Porsche heeft evenals Mercedes hier een museum in Stuttgart. Er bevinden zich zo een 50 modellen, waarvan sommige in opdracht werden gebouwd. Ook is er een film te zien waarin de geschiedenis van Porsche uitvoerig aan bod komt. Ook kan men opteren voor een gratis rondleiding in de fabriek van Porsche. Deze moet men echter lang op voorhand reserveren, want deze rondleidingen zijn erg populair.
Ik moest Wim en Tony ontgoochelen : te laat voor een bezoekje.
De terugreis verliep perfect.
Nog even een koffiestop in Mösel...
... en een tankstop aan Total van Tessenderlo. Het was ondertussen al 22.00u.
Het was een vrolijk en leerzaam weekend. Jammer dat het zo rap voorbij was.
Maar we hebben reeds volgende afspraken op zak :
het Internationale Bartmeisterschaft op 28 maart 2009 in Schluchsee-Schömberg
en het Wereldkampioenschap op 19 september volgend jaar in Gründau-Steinau...
Thuis nog even nagenieten van de meegebrachte bretzels...
Artikel uit Het Laatste Nieuws van 13 november 2008.
Guy Vandendriessche, Izegems belleman en notoir snorrendrager, nam deel aan het Europees Kampioenschap voor Snorren en Baarden in het Duitse Leinfelden-Echterdingen. Hij dong mee naar de titel in de categorie 'keizerlijke bakkebaarden', maar door een misverstand kon hij geen potten breken. "Probleem is dat er een conflict bestaat tussen de Duitse en de Engelse snorren-competitie-regels. Een Engelse bakkebaard loopt van de snor over de slapen naar het hoofdhaar.
In Amerika kreeg die de naam mee van 'sideburn'.
De Duitse bakkebaard is geschoren aan de slapen.
Omdat mijn bakkebaarden volgens het Engelse model zijn, werd ik in een categorie ondergebracht waarin de snorren drie tot vier keer zo groot zijn als de mijne. Omdat alle grote kampioenschappen (wereld-, internationaal-, europees-,...) de komende jaren allemaal in Duitsland plaatsvinden heb ik geen keuze : de sideburns moeten eraf en ben ik genoodzaakt om het haar op mijn slapen af te scheren."
Europees Kampioenschap voor Snorren en Baarden - Leinfelden 2008 : persartikels
Wer hat den schönsten Bart?
Haarige Kämpfe um den Titel
Jürgen Biland (M) trat in der Kategorie "Kinn- und Backenbart Freistil" an, August Schmid (l) und Heinz Eggimann in "Vollbart Freistil". Foto: dpa
Leinfelden-Echterdingen - Harter Kampf um den schönsten Bart: Mehr als 160 Männer mit prächtigen Bärten haben am Samstag an der Europameisterschaft in Leinfelden-Echterdingen bei Stuttgart teilgenommen. In 17 Bart-Klassen - unter anderem Schnauzbärte, Kinn- und Backenbart sowie Vollbart - wurden bis zum Abend die Sieger ermittelt. Die Teilnehmer kamen zum größten Teil aus Baden-Württemberg, aber auch aus insgesamt zehn europäischen Ländern und den USA.
Veranstalter war der Bartclub "Belle Moustache" aus Leinfelden-Echterdingen, der drei bisherige Europameister ins Rennen schickte. "Wir wollen, dass die Menschen Schmuckstücke aus ihren Bärten machen und unterstützen sie dabei", sagte Club-Präsident Jürgen Burkhardt. Zu gewinnen gab es eine weibliche Skulptur mit Bart, modelliert vom Designer Luigi Colani.
Besondere Kreativität war in den Freistil-Klassen gefragt. Hier können Bartträger ihre Haarpracht bis zu einen viertel Meter seitlich abstehen lassen, aufrollen oder wie Stacheln eines Igels abspreizen. Die Kategorie war der Höhepunkt der Veranstaltung.
HEDELFINGEN: Der Friseurmeister holt sich den ersten Platz bei den Schnauzbärten Ungarisch
Friseurmeister Rainer Frech errang bei den Bart-Europameisterschaften in der Kategorie Schnauzbart Ungarisch den Titel und die Siegertrophäe EMily.
Rainer Frech hat den schönsten Schnauzer Europas. Die Entscheidung war allerdings eine haarige Angelegenheit, sagt der Hedelfinger Friseurmeister. Erst im Stechen gegen einen ungarischen Konkurrenten sicherte er sich am Samstag den Europameistertitel bei den Schnauzbärten Ungarisch. Für den Hedelfinger Bartträger war die diesjährige Europameisterschaft ein Heimspiel. Der Club Belle Moustache, dem Frech angehört, richtete den Bartwettstreit in Leinfelden-Echterdingen aus. Auf einen Heimvorteil konnten die Belle-Moustache-Mitglieder aber nicht setzen. Bereits bei der Willkommens-Party am Freitagabend wurde den Teilnehmern klar, dass es harte Wettkämpfe um die schönsten Bärte werden würden. 173 Bartträger aus 12 Nationen stellten sich und ihre Bartkreationen am vergangenen Samstag in der bestens gefüllten Filderhalle den kritischen Juroren. In 17 Kategorien - vom Schnauzbart Naturale und dem Schnauzbart Dali über die verschiedenen mehr oder weniger kaiserlichen Kinn- und Backenbärten bis hin zu den fantasievollsten Vollbärten - traten die Männer gegeneinander an. Ausgerechnet in Frechs Kategorie, dem Schnauzbart Ungarisch, war die Konkurrenz am stärksten. Völlig unerwartet trafen beim Willkommensfest sechs echte Ungarn ein. Trotz teilweise mehr als 15-stündiger Autofahrt hatten sie kein bisschen vom ungarischen Temperament verloren. Zum ersten Mal tauchten die stolzen Magyaren bei einer Europameisterschaft auf und wollten gewinnen. Während der letzten Bart-EM hat ein Deutscher den Titel bei den ungarischen Schnauzbärten geholt. Das geht nicht, meinte Peter Csepin am Vorabend der Entscheidung bestimmt. Am Wettkampftag boten die Husaren tatsächlich alle Künste auf. Sie hatten sich in Schale geworfen: Ihren Körper zierten historische Uniformen mit einem Schwert, ihre mächtig schwarzen Bärte schienen dadurch noch ein paar Zentimeter länger als jener von Frech.
Für Nervosität hatte der Hedelfinger jedoch kaum Zeit. Bei seinen Clubkameraden war das richtige Händchen und gute Auge des Friseurmeisters gefragt. Bei dem einen kämmte Frech ein paar Oberlippenhärchen zurecht, zupfte beim anderen nochmals an den Bartenden und sorgte beim Nächsten fürs gewinnversprechende Styling. Mit Erfolg. Immerhin fünf EM-Titel, fünf Vizemeisterschaften und zwei Bronzeplätze heimsten die Hausherren ein. Um Haaresbreite geriet Frechs eigener Sieg in Gefahr. Nach dem ersten Durchgang lag er mit Kristof Ambrus aus Ungarn punktgleich an der Spitze und auch der Drittplatzierte war nur hauchdünn abgeschlagen. Ein Stechen musste entscheiden. Frech und Ambrus standen nebeneinander auf der Bühne: Der Ungar mit der historischen Uniform und dem mächtig schwarzen Bart, der Hedelfinger mit seinem Ungarnkittel und dem perfekten, silbergrauen Schnauzer. Im Kampf Bart gegen Bart zählte dann doch das perfektere Styling mehr als die Originaluniform. Mit einem Punkt Vorsprung siegte Frech, erhielt die Original EMily-Trophäe von Stardesigner Luigi Colani als Europameister und ein Geschenk der Ungarn. Sie anerkannten seinen knappen Sieg mit einem Ledergürtel mit Original ungarischer Schließe an.
Harter Kampf um den schönsten Bart: Mehr als 160 Männer wollen in Leinfelden-Echterdingen (Baden-Württemberg) Bart-Europameister werden. In 17 Bartklassen - unter anderem Schnauzbart, Kinn- und Backenbart sowie Vollbart - sollen bis zum Abend die Sieger ermittelt werden.
127 Männer aus sechs Ländern haben bei der internationalen deutschen Bartmeisterschaft ihre kunstvoll zurechtgemachte Gesichtsbehaarung präsentiert. Die Bärte seien in insgesamt 17 verschiedene Kategorien eingeteilt worden, sagte Organisator Wilhelm Preuß am Samstag bei dem Wettbewerb im niederbayerischen Eging. In der Jury saßen Friseurmeister. Bei dem Wettbewerb kam es allerdings nicht nur auf einen gepflegten Bart an. Die meisten Teilnehmer gingen mit einer aufwendigen Kostümierung an den Start. So traten Bartfans mit Zylinder und Frack, als Kardinal, Musketier, mit preußischer Gardeuniform oder auch - passend zum Veranstaltungsort, der Westernstadt Pullman City - als Cowboy an.
Die Teilnehmer kommen aus zehn europäischen Ländern und den USA. Veranstalter ist der Bartclub Belle Moustache.
Die Männerwelt mag viele Probleme haben, für einige mag sie sogar ein Problem sein - das freilich ist Ansichtssache. Ein tägliches Problem allerdings hat sie gewiss: Den Bartwuchs! Der nämlich kann zur Verzweiflung treiben. Am Morgen frisch rasiert, wachsen schon vor der nachmittäglichen Besprechung mit dem Chef die ersten Stoppeln nach. Man schabt, dass es eine wahre Qual ist. Und kaum etwas kann einem den romantischen Abend gründlicher verderben als eine Liebste, die mit den Worten "Du kratzt!" schaudernd die just zum Kuss bereiten Lippen abwendet. Sowas hinterlässt tiefere Narben auf der Seele als die Fahrplanauskunft der Deutsche Bahn.
Des Mannes höchste Zier
Nein, Bartträger haben es nicht leicht in diesen modernen Zeiten, allenfalls Drei-Tage-Bärtige gehen gerade so als modisch chic durch. Dafür aber müssen sie sich den Vorwurf des "Möchtegern-Don-Johnson" gefallen lassen, den die Ärzte weiland im "Drei Tage Bart" veralberten: "Geili Geili Super-Typ, warum hat dich keine Lieb?"
[Bildunterschrift: Schnauzbart ist nicht Schnauzbart - das beweisen diese Herren eindrucksvoll. ]
Nicht nett. Und unfair ist es auch, denn der Bart ist heute, wo es nur noch um "das Beste im Mann" geht, völlig zu Unrecht in Verruf geraten. Über die Jahrhunderte galt er schließlich als des Mannes höchste Zier - Persönlichkeiten wie Karl Marx, Wilhelm II., Napoleon, Abraham Lincoln und Hägar der Wikinger wussten um die Magie der Gesichtsbehaarung.
Eine kleine Gruppe von aufrechten Bartträgern hat es sich daher zur Aufgabe gemacht, dem Bart wieder zu den ihm gebührenden Ehren zu verhelfen: "Wir wollen, dass die Menschen Schmuckstücke aus ihren Bärten machen und unterstützen sie dabei", so Jürgen Burkhardt, Präsident des Clubs "Belle Moustache".
[Bildunterschrift: Wie gesagt, das mediale Interesse ist hoch: Auch die Kollegen vom SWR sind fasziniert von der puren Pracht. ]
Schnauzbart kaiserlich
Zu diesem Zweck halten die Profi-Bartträger einmal im Jahr die Bart-Europameisterschaft ab - ein Ereignis, dem mediale Aufmerksamkeit stets gewiss ist. Denn solch beeindruckenden Bartwuchs in seiner geballten, ja urwüchsigen Form sieht man selten.
Und so treten sie auch in diesem Jahr an, die Schnauz-, Kinn-, Backen- und Vollbartträger - auf dass der schönste Wuchs gewinne. In Leinfelden-Echterdingen begann das zähe Ringen, zunächst in der Klasse "Schnauzbärte kaiserlich" - zu Ehren des seligen Grafen Zeppelin, selbst Halter eines mächtigen Schnäuzers. Es folgt die Freistil-Klasse - hier ist die besondere Kreativität des Bartträgers gefragt: Es ist gestattet, die Haarpracht bis zu einen viertel Meter seitlich abstehen zu lassen, sie aufzurollen oder wie Stacheln eines Igels abzuspreizen...
[Bildunterschrift: Angstgegner: Der Titelverteidiger in der Kategorie "Backenbart Freistil".]
[Bildunterschrift: Schon Doping? Nein, Haarspray ist erlaubt, wenn Mann den Bart in Form bringen will. ]
Ganze Bärte für ganze Männer
Unklar, was die Damenwelt beim romantischen Stelldichein zu solch Auswüchsen der Kreativität sagt - ist aber auch egal. Denn ein Anblick ganzer Männer ist es allemal - so erhebend, dass ich schwöre, gleich morgen den Rasierer zu verbannen. Männer sind das, denen man ansieht, dass sie auch in stürmischen Zeiten ihren Mann stehen. Männer, die Vielklingen-Schwingköpfe, aber sicher weder Tod noch Teufel fürchten. Schließlich weiß schon die Volksweise: "Alle die Hölle und Teufel nicht fürchten, müssen Männer mit Bärten sein. Jan und Hein und Klaas und Pit, die haben Bärte, die haben Bärte. Jan und Hein und Klaas und Pit, die haben Bärte, die fahren mit!"
Imposant, der Gesichtsschmuck von Jürgen Burkhardt. Nawrocki, Cornelia
Europas imposanteste Bärte wurden gekürt - Luigi Colani kreierte Pokal - Teilnehmer aus Ungarn präsentierten sich mit historischen Kostümen
LEINFELDEN - Bärte kratzen nur beim Küssen und sind sowieso total out? Von wegen! Viele Männer scheinen darüber ganz anders zu denken. Insgesamt 173 stolze Träger kunstvoll gestalteter Gesichtsbehaarung aus elf Ländern waren zur Bart-Europameisterschaft in die Filderhalle gekommen. Sie gingen in 17 Kategorien an den Start, um den begehrten Titel zu erlangen. "Wir waren überwältigt von der enormen Resonanz der Teilnehmer, aber auch vom begeisterten Publikum", schwärmt Jürgen Burkhardt vom den Wettbewerb ausrichtenden Bartclub Belle Moustache.
Bereits an der Welcome-Party am Freitag hätten 150 Gäste teilgenommen, das Restaurant in der Filderhalle sei bis auf den letzten Platz besetzt gewesen. Besonders sehenswert seien die Teilnehmer aus Ungarn gewesen, die sich erstmals mit ihrem kürzlich gegründeten Club und in historischen Kostümen bei einem internationalen Wettbewerb präsentierten. "Es waren phantastische Bärte zu sehen", zieht Burkhardt Bilanz. Den Europameistern wurde einen ganz spezieller Pokal überreicht. Denn das gute Stück hat kein Geringerer als Luigi Colani kreiert.
Der wortgewaltige Designkünstler ist Ehrenmitglied des Clubs und wurde bereits 2005 zum "Bart des Jahres" gekürt. Mit insgesamt 29 Männern ging der heimische Club an den Start und war dann einer der erfolgreichsten. Vier der Herren mit dem auffälligen Gesichtsschmuck dürfen sich fortan Europameister nennen. Für sieben weitere Akteure war die Wettbewerbsteilnahme eine Premiere. Einer von ihnen, Hubert Faußner, heimste den Titel eines Vize-Europameisters ein. Europameister wurden: Wolfgang Schneider in der Kategorie Schnauzbart Naturale, Rainer Frech (Schnauzbart Ungarisch) Ted Sedman, (Kinnbart Chinesisch) sowie Siegfried Jezierny (Vollbart mit gestyltem Oberlippenbart). Die Preisträger sind alle Mitglieder bei Belle Moustache. Weitere fünf Herren belegten jeweils den zweiten Platz.
Paul de Leeuw, dat klein vet vies hollands homosexueel dictatortje staat een beetje belachelijk te doen tijdens een van zijn programma's met een Franse opplaksnor...
Europees Kampioenschap voor Snorren en Baarden - Leinfelden 2008
Europese Kampioenschap voor Snorren en Baarden 2008 in Leinfelden-Echterdingen (bij Stuttgart).
En of we erbij zullen zijn !
Met drie wagens vol deelnemers en enthousiaste supporters van de Europese Snorrenclub Antwerpen reizen we aanstaande vrijdag af naar Stuttgart waar we opgevangen worden door Mary die daar voor ons een hotelletje heeft gereserveerd.
Der Bart & Kultur Club "Belle Moustache" freut sich auf die Bart-Europameisterschaft 2008. Etwa 150 Teilnehmer werden um den begehrten Europameisterschafts-Titel in 17 verschiedenen Klassen kämpfen. Für die Europameister lohnt sich der Wettbewerb. Zu gewinnen gibt es eine Skulptur, die speziell für diese Meisterschaft vom weltbekannten Star-Designer und Ehrenmitglied Luigi Colani modelliert wurde. Die Skulptur namens Emily ist in Leinfelden-Echterdingen während der Colani-Ausstellung am Flughafen entstanden. Aus über 10 verschiedenen europäischen Ländern und sogar aus den USA werden die Männer mit ihren gepflegten Bärten anreisen. "Belle Moustache" möchte möglichst vielen Besuchern die Möglichkeit bieten, die Europameisterschaft live mitzuerleben, was sonst nur im Fernsehen zu sehen ist. Aus diesem Grund verzichtet man auf Eintrittsgelder.
Ab 11 Uhr beginnt die Meisterschaft mit einem Jazz-Frühschoppen, bevor gegen 13 Uhr die Barträger aus Europa und USA mit dem Spielmannszug der Filderer gemeinsam aufmarschieren. Nach offizieller Eröffnung mit Ansprachen erfolgt um 14 Uhr der Startschuß aus einer Kanone für die Wettbewerbe. Zu Ehren des Grafen Zeppelin (vor 100 Jahren ging in Echterdingen das Luftschiff in Flammen auf) werden wir mit den Kaiserlichen Schnauzbärten beginnen. Die 17 verschiedenen Klassen sind in die Oberkategorien Schnauzbärte, Kinn- und Backenbärte sowie Vollbärte untergliedert. Höhepunkte sind immer die Freistilklassen, bei der der Phantasie der Bartträger keine Grenzen gesetzt sind. Die Wettbewerbe werden bis ca. 18.30 Uhr andauern. Im Anschluß daran ist das Abendprogramm und die Siegerehrungen angesagt.
Für Bartträger ist eine Teilnahme nicht von einem Club abhängig. Der Bartclub aus Leinfelden-Echterdingen unterstützt mit Rat und Tat die Erststarter durch mehrere Weltmeister. Wettbewerbsbedingungen finden Sie unter nebenstehendem Button Teilnahme. Alle Teilnehmer müssen in der Zeit von 11 - 12.30 Uhr ihren Bart bei der Vorjury überprüfen lassen. Kurzentschlossene können sich noch bis 12 Uhr am Tage der Veranstaltung anmelden.
Am Freitag bereits bietet der Bartclub im Restaurant der Filderhalle ab 19 Uhr eine Welcome-Party mit einen kostenlosen Bart-Workshop für alle interessierten Bartträger aus dem In- und Ausland. Herr Schäfer, Leiter der Friseur-Akademie von Basler Haarkosmetik und der mehrfache Bart-Weltmeister Jürgen Burkhardt werden Produkte und Geräte für die Bartpflege und des Stylings und deren Anwendung zeigen. Das Restaurant macht einen "Belle Moustache"-Spezial-Schnitzel-Abend mit Variationen aus mehreren europäischen Ländern zum Sonderpreis.
Volgende week uitgebreid verslag en fotomateriaal !
Ik ben Guy Vandendriessche, en gebruik soms ook wel de schuilnaam moustache.
Ik ben een man en woon in Izegem (België) en mijn beroep is Museum-medewerker.
Ik ben geboren op 04/06/1955 en ben nu dus 70 jaar jong.
Mijn hobby's zijn: ESA snorrenclub, belleman Stad Izegem, motorrijden,....
Andere hobby's :
www.bloggen.be/belleman
www.bloggen.be/motorrijder
www.bloggen.be/budoka
www.bloggen.be/stadsreuzen
.jpg)
