A R C I L , EEN DRENTSCHE PATRIJSHOND
25-07-2011
In Frankrijk zaten we midden tussen de koeien. De weilanden stonden vol met verschillende soorten .
Tijdens een avondwandeling bleek één van de weilanden bezet door wel heel nieuwsgierige koeien.
Zodra Arcil in beeld kwam leken ze elkaar te waarschuwen: "Hee, daar komt een raar klein koetje aan!!!"
Maar toen Arcil, zich een paar stappen dichterbij waagde om die nieuwsgierige koeien eens nader te bekijken,
namen ze snel de poten en keek hij ineens tegen een hele kudde hard weglopende achterwerken aan.
VIDEO
De zogenaamde Limousin-koeien werden door de straat langs ons huisje naar een ander weiland gebracht
Dan werden de straten met linten afgezet zodat ze ze niet het één of andere erf op zouden lopen. En daar kwamen ze, achter een boer aan die iets van "Ek, Ek," riep. Toen het vrouwtje naar het hek liep om foto's te maken, liet de boer, die achteraan liep, precies voor het vrouwtje de koeien halt houden, zodat ze rustig haar gang kon gaan.
Daarna, na een bedankje van het vrouwtje
voor dit heel aardige gebaar, gingen ze weer:
"Ek, Ek Ek, Ek".
25-07-2011 om 22:54
geschreven door Jiltje
18-07-2011
De eerste dagen nadat de baasjes terug waren van vakantie was het erg warm en omdat Arcil in het voorjaar
al zo had lopen puffen dachten ze hem een plezier te doen met een zwembadje.
Na eerst droog geoefend te hebben werd er langzaam aan steeds iets meer water in het badje gedaan.
Maar zodra er water in kwam kostte het steeds meer moeite om Arcil een poot in het bad te laten zetten.
Op alle manieren hebben de baasjes geprobeerd hem het badje in te krijgen. Snoepjes, brokjes of speeltjes
niets hielp. Zelfs het er zelf in gaan zitten en zo idioot mogelijk te doen leverde slechts een enkele stap in
de goede richting op.
Als hij dan uiteindelijk 1 of 2 poten in het water had gehad kwam er weer een klein beetje water bij.
Eén keer heeft hij er met 4 poten ingestaan maar dat was kennelijk per ongeluk want hij wist niet hoe snel hij er weer uit moest springen.
Op het laatst heeft het vrouwtje één van zijn favoriete speeltjes aan de binnenkant met smeerkaas ingesmeerd
(vindt hij erg lekker) en in het water gelegd.
VIDEO
18-07-2011 om 17:28
geschreven door Jiltje
14-07-2011
Het stormt, het regent het is 14 graden. Een mooie gelegenheid om nog eens de foto's en filmpjes van de vakantie te bekijken.
Eén filmpje heeft het vrouwtje gemaakt toen het baasje was gaan paardrijden.
Ze wilde apporteren gaan oefenen met Arcil. Thuis doen ze dat ook weleens in de tuin, maar nu hadden ze een hele grote tuin tot hun beschikking.
De eerste de beste keer dat het vrouwtje de dummy (een oude dummy van Kyra van Sonja) had verstopt had Arcil hem al heel snel gevonden
en heel netjes teruggebracht.
Zo goed, dat ze besloot er een filmpje van te maken, dus statief erbij en een beetje goochelen en hier is-ie dan.
VIDEO
14-07-2011 om 12:09
geschreven door Jiltje
10-07-2011
Het is weer pruimentijd, beduidend vroeger dan vorig jaar.
Deze keer hadden de baasjes het, in tegenstelling tot andere jaren, aan zien komen.
Begon april stond de boom prachtig in bloei en gezien de hoeveelheid bloesem was de verwachting hoog gespannen.
Vorig jaar bestond de oogst uit 4 pruimen, waarvan Arcil er zich 2 had toegeëigend.
Het jaar daarvoor wisten ze niet eens dat de bewuste boom een pruimenboom was.
Je moest goed kijken maar op een bepaald moment werden de eerste pruimen zichtbaar,
net zo groen als het omringende blad. En dat waren er een hoop.
En nu, nu kunnen de baasjes niet opeten tegen wat er van de boom afkomt.
En Arcil, die helpt dit jaar niet mee. Die heeft kennelijk slechte herinneringen aan de pruimen.
Die zijn nog maar voor één ding goed en dat is er lekker overheen rollen.
En dat is lekker kleverig.
10-07-2011 om 16:54
geschreven door Jiltje
06-07-2011
Ze hadden in Frankrijk ook van die leuke kleine beestjes. De overbuurvrouw, die daar permanent woont,
wist te vertellen, toen ze een kopje koffie bij ons kwamen drinken, dat dat "rapiettes" zijn.
Nou rap waren ze zeker, ik kreeg ze mooi niet te pakken en kon ook niet zien waar ze zo gauw bleven.
Daar heb ik heel wat tijd aan besteed en de baasjes maar lachen. En de muizen die er zouden moeten zitten,
volgens het gazon vol gaten en de eigenaar, heb ik helemaal niet gezien. Het vrouwtje was daar wel blij mee.
Die heeft een keer een hele grote zwarte tor gezien. Die liep over de grond in de slaapkamer toen ze net in bed lag.
Het baasje denkt dat ze overdreef toen ze aanwees hoe groot die wel niet was.
Daarna heeft ze nog wel torren gezien, maar niet meer van die grote.
Net zag ik hem nog!!
Hij kan toch niet weggevlogen zijn???
Dan maar eens van deze kant proberen.
Weer te laat!!!
06-07-2011 om 22:48
geschreven door Jiltje
02-07-2011
Het baasje had een recept meegekregen voor verband, ontsmettingsmiddelen, anti-biotica enz.. Bepakt en bezakt kwam hij weer uit
de "Pharmacie". Toen moest hij nog op zoek naar een "Infirmier/ière".
Je gaat daar niet naar de huisarts of zijn assistente, nee, er komt een heuse verpleger/pleegster aan huis om de
wond te bekijken en het verband te verwisselen. De baasjes hebben nog gevraagd of ze dat niet zelf konden doen.
Nee, volgens voorschrift van het ziekenhuis moest er om de dag een verpleger komen en dat 4 keer. Nou ja, vooruit dan maar.
Zwemmen werd wat lastig, maar als je je hand boven water houdt lukt het aardig.
Het vrouwtje vond het eigenlijk wel komisch en met de juiste hoed leek het wel aqua-linedancing.
Rond het dorpje, dat 2 km. verderop lag waren mooie wandelingen uitgezet. De baasjes zijn alleen maar vlakke wegen
gewend en het vrouwtje voelde, meer dan ze zag, dat de wegen daar zo af en toe heel gemeen omhoog liepen.
Een zogenaamd vals plat, maar dan wel een heel vals, vals plat. Maar het was zeker de moeite waard.
Ook Arcil had het kennelijk een vermoeiende wandeling gevonden.
Maar gelukkig wachtte er thuis een lekker zacht kussentje.
02-07-2011 om 22:41
geschreven door Jiltje
30-06-2011
Het bleef een beetje kwakkelen met het weer. De baasjes hadden beloofd dat we een keer Belle, Heros en Hera zouden
gaan bezoeken in La Magdeleine als we in Frankrijk waren, maar het mooist zou zijn als het dan mooi weer was.
Dus toen het ernaar uitzag dat dat het geval zou zijn werd de afspraak gemaakt. We zouden er dan ook een nachtje blijven.
Het was nog altijd 140 km rijden en dat over mooie maar kronkelige en omhoog en omlaag gaande wegen.
Af en toe heb ik maar eens gepiept. Dan dachten ze dat ik moest plassen, maar dat was niet zo.
Ik werd gewoon een beetje misselijk. Maar ik heb niet gespuugd hoor.
Toen we er eindelijk aankwamen werden we begroet door 3 enthousiaste drenten,
waarbij ik vond dat Heros wat al te enthousiast was. Die nam me gelijk in een soort van houdgreep. Dat liet ik niet
op me zitten. Heros vond denk ik, dat hij zijn moeder en zus moest beschermen.
Toen leek het de baasjes een goed idee om Heros en mij tijdens een wandeling goed kennis met elkaar te maken.
Dus gingen het baasje van Heros en mijn baasje met Heros en mij op pad. Dat ging eerst best wel goed en
de baasjes waren al blij. Toen gingen we een korenveld in, dat was heel leuk, daar kon je lekker in springen.
Je kon alleen niet meer zien waar je was
en toen botste ik ineens tegen Heros op. Dat was schrikken, van de schrik begonnen we opnieuw te vechten.
Dat vond mijn baasje niet zo'n goed idee en wilde ons uit elkaar halen en werd toen prompt in zijn hand gebeten.
Dat was wel erg jammer, want de rest van de dag was het ziekenhuis-werk. Het baasje van Heros heeft
mijn baasje overal heen gereden (dank je wel nog). Gelukkig bleek er niets vitaals geraakt te zijn en met
2 hechtingen in zijn hand kwam hij er vanaf.
Onze vrouwtjes hebben tijdens het wachten gezellig zitten kletsen en omdat Heros mee was mocht ik in
de tuin bij Belle en Hera blijven. Dat vond ik wel wat, ik heb ze allebei grondig besnuffeld.
Daar waren ze het eigenlijk niet zo mee eens,
dus dan kreeg weer een grauw of een snauw, maar ik gaf het niet op. Het vrouwtje heeft er geen foto
van gemaakt, maar ze zei dat ik heel ondeugend keek.
Toen de baasjes eindelijk terugkwamen moesten ze wel zorgen dat Heros en ik niet bij elkaar in
de buurt kwamen, dat vonden ze wel jammer.
Hera en Belle houden Heros gezelschap
Nadat de baasjes heerlijk gegeten en gedronken hadden, oude herinneringen hadden opgehaald en
de deugden en ondeugden van ons drenten besproken te hebben gingen we allemaal slapen.
's Morgens heb ik toch nog even in het koren mogen springen en zijn de baasjes een pint wezen pakken.
En hebben de vrouwtjes nog maar eens wat gekletst.
's Middags op de terugweg naar huis (het vrouwtje moest rijden) hebben de baasjes me niet meer gehoord.
De volgende dag trouwens ook niet, het is best vermoeiend hoor om een paar teven achterna te zitten.
30-06-2011 om 16:32
geschreven door Jiltje
Jan en Simonne,
bedankt voor de gastvrije ontvangst.
Helaas is het anders gelopen dan de bedoeling was, lastig als 2 reuen elkaar echt niet moeten.
We hebben heerlijk gegeten en gezellig bijgepraat.
En wat wonen jullie daar schitterend.
30-06-2011 om 16:32
geschreven door Jiltje
29-06-2011
Eén van mijn zusjes, Pebbels, is ook aan het bloggen geslagen. Dat vind ik hartstikke leuk.
Ik heb al gelezen dat we best veel op elkaar lijken. Wat nog leuker is, er komt daar nog een drentje bij.
Dat wordt Puck, die is nog maar net geboren. Dat is een halfzusje van Pebbels en eigenlijk dus ook van mij.
We gaan daar vast veel avonturen van lezen. Als jullie het ook willen volgen:
29-06-2011 om 17:34
geschreven door Jiltje
28-06-2011
Toen we dan eindelijk aangekomen waren mocht ik gelijk de tuin in en die was hartstikke groot.
Ik ben die ook gelijk maar goed gaan verkennen. Maar toen de baasjes samen met een meneer een huis binnengingen ben
ik maar gauw meegelopen. Dat moest ik toch wel allemaal in de gaten houden.
Het zag er allemaal best leuk uit. Er stonden 2 grote banken, waarvan ik dacht dat ik die maar eens uit moest proberen,
maar dan wel stiekem 's nachts als de baasjes sliepen. De baasjes vonden het allemaal prachtig en
het werd nog mooier toen die meneer vertelde dat hij een ovenschotel in de oven had klaargezet.
Ook lag er nog een hele mooie fles bier koud. Na een hele dag in de auto was dat een heel aangename verrassing.
Na alles uitgepakt en lekker gegeten te hebben zijn we gaan slapen met een gevoel van
verwachting voor de dag van morgen.
De baasjes zeiden dat ik me heel goed had gedragen 's nachts, maar ik was ook best wel moe.
's Morgens om een uur of 9 ben ik maar eens met mijn neus onder de slaapkamerdeur door aan het snuffelen gegaan
en toen ze dat hoorden kwamen ze gelijk.
Na een paar boodschapjes gehaald te hebben, in het dorp +/- 2 km. verderop, hebben we eens goed het huis
en de tuin verkend en alles een beetje een plaats gegeven.Want we zouden er wel 3 weken blijven.
Op het stuk grond naast ons stond een paard, Pomme heette zij. Daar ben ik eens even flink tegen tekeer gegaan,
maar zij keek me eens aan en ging gewoon door met haar bezigheden.
In de tuin stond ook een zwembad, dat was wel naar de zin van het baasje. Het vrouwtje zei, na er één hand
(als het al een hele hand was) te hebben ingestoken: "Brr, ik denk niet dat ik daar in zal gaan".
Het baasje ging 's middags al, hij deed wel stoer, maar aan zijn gezicht te zien was het toch wel erg koud.
Ja, als je één keer door was, dan...... was het heerlijk.
Maar ja, dat doorkomen, hè. Het vrouwtje geloofde het wel.
De eerste paar dagen was het goed weer, daarna volgden er een paar redelijke, maar ook wat behoorlijk regenachtige dagen.
Maar we hadden het alledrie reuze naar onze zin.
Zelfs was ophangen is dan leuk.
Wordt vervolgd
28-06-2011 om 17:21
geschreven door Jiltje
26-06-2011
Hallo, wij zijn weer terug. We zijn hééél ver weg geweest, met vakantie. We gingen (4 juni) al om 7 uur 's morgens weg.
Ik moest hééél lang achter in de auto. En dat vind ik niet zo leuk. Uit mezelf ga ik er dan ook niet in.
Het baasje moet me er dan maar in tillen, als ze willen dat ik meega. De baasjes zeggen dat het een fraai gezicht is,
zo'n grote hond die als een baby wordt opgetild. Op de parkeerplaatsen waar we stopten hadden we dan ook veel bekijks.
Daar ging ik dan ook best wel tekeer, maar dat was omdat ik blij was dat ik weer even de poten mocht strekken.
En dan wilde ik er natuurlijk weer niet opnieuw in. Maar verder heb ik me volgens de baasjes voorbeeldig gedragen.
We hebben ook een heel eind maar heel langzaam gereden en zelfs heel veel stil gestaan..
Ik denk dat het met iets dat "Parijs" heet te maken had, want dat woord heb ik heel vaak gehoord.
Maar toen ik na 12 uur en 850 km eindelijk echt uit mocht stappen,
was ik die lange vervelende reis gauw vergeten.
Het vrouwtje en ik gaan dat allemaal nog wel vertellen.
26-06-2011 om 22:53
geschreven door Jiltje
03-06-2011
Baasje,
zou je de plantjes niet eens water geven???
03-06-2011 om 18:01
geschreven door Jiltje
28-05-2011
Van de week had ik een klein ongelukje. Het baasje kwam thuis en dan ben ik altijd heel blij en ren en spring ik alle kanten op.
Ik was met een speeltje aan het rondrennen, maar dat schoot weg, richting de schuifpui. Die stond open en
ik wilde het nog pakken voor het naar buiten ging, maar zag te laat dat de schuifhor ervoor zat.
Ik probeerde nog wel te remmen door op mijn kont te gaan zitten, maar ik schoot zo door de hor heen.
Toen zat ik ineens buiten op de hor.Het vrouwtje heeft maar geen foto gemaakt.
Het baasje was net thuis en was nogal moe, dus het vrouwtje had het idee dat het baasje het niet op prijs zou stellen
als ze vroeg nog even te wachten met het weer in elkaar zetten van de hor, zodat ze een foto kon maken.
Later zei het baasje, toen de hor weer in elkaar zat, dat ze dat goed had gezien. De baasjes zeggen dat het wel goed spul is, die hor.
Het is al de tweede keer dat ik erdoorheen ga. De eerste keer kon ik er eigenlijk niks aan doen.
Ik zag het baasje achter in de tuin lopen en wilde naar hem toe en rende heel hard naar buiten. Maar doordat het donker was (het was zomer en nog laat warm) zag ik niet dat de hor ervoor zat en toen lag ik met hor en al op straat. Dat was schrikken, zowel voor de baasjes als voor mij.
Maar net als toen waren de baasjes ook nu niet boos. Ze zagen dat ik nog probeerde te stoppen en zeg nou zelf: Wie kan er nou boos zijn op mij?
Ze hadden zelfs nog een verrassing voor mij. Mijn oude benchkussen was helemaal op.
Ik had er ook wel een beetje aan geknaagd en geknabbeld, maar dat was al hééél lang geleden en
nu hebben de baasjes precies zo één weer gekocht en voor een zeer fatsoenlijke prijs, zegt het vrouwtje.
En hij past ook precies achter in de kofferbak. Dat is makkelijk voor in de vakantie.
Dan lig ik tijdens het reizen lekker en op de plaats van bestemming heb ik mijn eigen kussen.
28-05-2011 om 23:13
geschreven door Jiltje
22-05-2011
Alles gaat hier zijn gangetje. Geen ups, geen downs.
De tuin wordt maar droger en droger.
Gras groeit er nauwelijks meer, behalve op de plekken die het vrouwtje ingezaaid heeft.
Dat lukt enigszins doordat daar regelmatig gesproeid wordt.
Het onkruid groeit nog wel, maar dat vindt het vrouwtje nu niet zo erg, als het maar groen is.
Dan lijkt het van een afstandje nog wat en stuift het niet zo.
Mijn pootjes hoeven nu ook niet afgedroogd en schoongemaakt hoeven te worden na het wandelen.
Dat is dan ook weer een voordeel.
Vannacht werden we wakker van onweer en dat ging wel heel erg tekeer. Meestal slaap ik er wel doorheen,
maar nu vond ik toch wel dat de baasjes wakker moesten worden. Het baasje kwam dan ook naar beneden om de
stekkers overal uit te halen. Het regende ook heel hard en het hield maar niet op. Het baasje was weer naar bed gegaan
en dat vond ik niet zo leuk. Toen ben ik maar weer gaan blaffen want ik zag ook maar steeds lichten, dan aan de voorkant
en dan weer aan de achterkant. Het vrouwtje is dan maar naar beneden gekomen en ik ben heel dicht tegen haar aan gaan zitten.
Ze vond het kennelijk wel wat zielig voor mij en is maar verder gaan slapen op de bank
en ik ben op de grond vlak onder haar gaan liggen. Ze zei wel dat dat opvoedkundig niet juist was,
maar ik heb geen idee wat dat betekent.
En zo vermaak ik mezelf ook wel eens:
VIDEO
22-05-2011 om 16:34
geschreven door Jiltje
17-05-2011
Voor Herma: Wie zegt dat wij niet struikelen?
Ik let op niets anders dan het touw, waarschuw Hans continue en desondanks vindt er nog wel eens
een struikelpartijtje plaats, gelukkig (tot nu toe) zonder letsel. Afkloppen!!!!
Voor Jan: verstopte hond
iets duidelijker.
Dit lijkt er wel op maar is slechts de speling van het zonlicht.
17-05-2011 om 00:00
geschreven door Jiltje
16-05-2011
Eindelijk weer eens een regenachtige dag. Arcil en het vrouwtje hebben vandaag al 2 keer heerlijk gewandeld in herfstachtig weer.
Harde wind en regen. Heel grappig, maar ineens zijn er geen andere honden meer op straat.
Helaas regent het niet hard genoeg om de tuin eens goed te verwennen. Maar alle beetjes helpen.
En ook mooi weer om nog wat foto's van ons weekje Duitsland te plaatsen.
Deze zijn van wandelingen die Arcil en de de baasjes gemaakt hebben.
Helaas moest Arcil wel aan de lijn, maar gelukkig hadden ze de lange lijn meegenomen zodat hij
hij toch lekker kon struinen.
16-05-2011 om 15:35
geschreven door Jiltje
14-05-2011
Aan de bezitters van een Facebook-account.
Help het baasje van Belle, Heros en Hera een prijs (een fototoestel, dan kan hij nog mooiere foto's maken) te winnen met een foto van Heros door op onderstaande link te klikken en vervolgens op "like".
namens Belle en co, bedankt.
14-05-2011 om 14:29
geschreven door Jiltje
Nog even de oplossing waar Arcil verstopt zit op de foto in het bericht van 7 mei
14-05-2011 om 14:21
geschreven door Jiltje
11-05-2011
Arcil en de baasjes zijn er een weekje tussenuit geweest. Zoals ze zelf zeggen, een generale repetitie voor de grote vakantie.
Een slechte generale belooft een goede uitvoering is het gezegde. De baasjes hopen dan maar dat een goede generale ook een
goede uitvoering oplevert, want ze hebben een heerlijke week gehad.
Alles paste in en op de auto (omdat ze een nieuwe auto hebben was dat weer even passen en meten).
De reis ging naar Duitsland, naar Emsland, waar de baasjes een huis gehuurd hadden.
Onderweg kwamen ze nog langs de geboorteplaats van Arcil, Nieuw Amsterdam. Dat moest natuurlijk even op de foto gezet worden.
Het huis was van alle gemakken voorzien tot en met manden en etensbakken voor de hond toe. Zelfs een hondendouche,
die ze niet gebruikt hebben, was aanwezig. Het weer zat ook mee, hoewel het wel aan de frisse kant was.
Maar om te wandelen was het prima weer en uit de wind en in de zon was het ook heerlijk om een boek te lezen.
En dan de tuin: een waar paradijs voor honden.
De tuin was volledig omheind en 2000 m² groot. Eigenlijk kun je het niet eens een tuin noemen,
het was gewoon een bos. Op een morgen kwam er zelfs een konijn voorbijschieten om het plaatje compleet te maken.
Helaas voor Arcil moest hij het jagen stoppen toen het konijn achter het gaas verdween.
Maar gelukkig waren er nog allerhande vogels om achterna te zitten.
Arcil had het lekker druk in de tuin, hoewel hij er niet al te lang in zijn eentje bleef. Hij had liever dat één van de baasjes meeging.
Waar Arcil in de eigen tuin lekker zijn gang kon gaan, moest hij op de diverse wandelingen aangelijnd worden.
In hele stukken bos mogen de honden voor een groot deel van het jaar wel los lopen, maar nu niet.
11-05-2011 om 15:11
geschreven door Jiltje
07-05-2011
Het was wat stilletjes omdat we een weekje naar Duitsland zijn geweest.
Afgelopen week was dit allemaal mijn terrein. Groot hè??
Kunnen jullie me vinden?
Meer volgt.
07-05-2011 om 14:26
geschreven door Jiltje
