Het baasje had een recept meegekregen voor verband, ontsmettingsmiddelen, anti-biotica enz.. Bepakt en bezakt kwam hij weer uit
de "Pharmacie". Toen moest hij nog op zoek naar een "Infirmier/ière".
Je gaat daar niet naar de huisarts of zijn assistente, nee, er komt een heuse verpleger/pleegster aan huis om de
wond te bekijken en het verband te verwisselen. De baasjes hebben nog gevraagd of ze dat niet zelf konden doen.
Nee, volgens voorschrift van het ziekenhuis moest er om de dag een verpleger komen en dat 4 keer. Nou ja, vooruit dan maar.
Zwemmen werd wat lastig, maar als je je hand boven water houdt lukt het aardig.
Het vrouwtje vond het eigenlijk wel komisch en met de juiste hoed leek het wel aqua-linedancing.

Rond het dorpje, dat 2 km. verderop lag waren mooie wandelingen uitgezet. De baasjes zijn alleen maar vlakke wegen
gewend en het vrouwtje voelde, meer dan ze zag, dat de wegen daar zo af en toe heel gemeen omhoog liepen.
Een zogenaamd vals plat, maar dan wel een heel vals, vals plat. Maar het was zeker de moeite waard.
Ook Arcil had het kennelijk een vermoeiende wandeling gevonden.
Maar gelukkig wachtte er thuis een lekker zacht kussentje.
|