Fietsproject t.v.v kinderkankerfonds UZ Gent www.80dagenvoorkoester.be
10-06-2013
Vesterålen
Maandag 10 juni. Dag 30
Kabelvåg - Sortland
105 km waarvan 95 km gefietst en 10 km met de veerboot.
Vesterålen
Gisteravond dus op de grond geslapen, de camping uitbater had een kleine cabine voor mij, 750 kronen !! Zot ! Nee jongen, dat kan en wil ik niet betalen. Hij had nog " iets " niet afgewerkt maar binnen voor 150 kronen, toch nog 20. Ok, goed gelovig, betaald en als ik aan dat " kotje " kom stel ik vast dat er niets is, een houten vloer en thats it.... Geen verwarming , niets. En het was koud verdorie, de regen en de venijnige wind maakten het nog wat erger, maar treuren doen we niet. Ik doe nog een babbeltje tegen Amber en Bram en rol mijn matten uit en installeer mijn slaapzak. We zijn goed op weg mascotjes, morgen gaan jullie zien hoe ik het overleef heb, slaapwel.
Vanmorgen was ik een wrak. Ik ben dus niet meer gemaakt om op de grond te slapen of is het gewoon terug een gewenning, leven we te luxueus ? Denk maar eens aan de daklozen....
We vertrekken rijkelijk laat, om 10 uur pas en rijden eerst de stad, al is dat hier telkens een groot woord, Svolvær binnen voor mondvoorraad en een bezoek aan " expert", een speciaalzaak voor elektronica. Daar gaan we op zoek naar mijn ontbrekend stukje om foto's en filmpjes up te loaden. Nee, alleen in een Apple store, tja, waar gaan we da ier vinden is mijn terechte opmerking. Ik krijg een nieuwe sd kaart aan een goede prijs, ale normale prijs , want ik krijg 50 % korting. We kunnen terug filmen voor onze filmavond na het project. Misschien moet ik toch op zoek naar een externe drive om zeker alles te kunnen opslaan wat we hier vastleggen. Ik kan het je verzekeren, je kan hier uren filmen zonder dat het tegen steekt, alles is hier mooi, ja zelfs op een dag als vandaag. Koud , amper 7a 8 ° C , nijpende wind en een soort van ijsregen.
Ik ga dan ook bij elke rustplaats waar campers staan op zoek naar goede zielen die mij , tijdens mijn verhaal en hun fotosessie, een warme kop koffie aanbieden.
En het is kadootjesdag voor mij ! Ik krijg, naast de koffie 's ook nog 2 heinekens, 20 voor het fonds, een supergrote pot verse honing ( van een koppel uit Litauwen ) cake en andere zoetigheden. Wat een verkleumde fietser al niet opwekt onder de mobilhome toeristen .
In FiskebøL besluit ik mijn plannen nogmaals te wijzigen. Ik verlaat de lofoten en ga eens op uitstap of verkenning, je noemt het zoals jullie wensen, naar de vesterålen. Ik neem de veerboot naar Melbu. Ik drink er een kop warme chocomelk in het gezelschap van de Fransoos uit Duinkerke die al 10 ! Maand aan het rondzwerven is met het minimalistische wat je maar kan denken. Alles achtergelaten en verkocht en hup, de wijde wereld in . Het halfuur op die boot zit ik geboeid te luisteren naar zijn verhalen en anekdotes.
Bij nog een stopplaats kom ik zowaar een motorrijder uit " diksmude " tegen. Awel godverdomme , dak kik ier moete komn om 1 te zien uit de vlaanders ! En ton nog van Izegem ! Hij was duidelijk opgezet met het kennismaken. We doen een klapke en hij beloofd om er alles aan te doen om in Izegem te zijn bij mijn terugkomst. Deal ! Let her go man !
Op de vesterålen krijg ik terug andere landschappen. Minder rotspartijen,meer groen, terug akkerbouw en koeien maar even mooi als de lofoten. Goede keuze gemaakt. Ook omdat ik het ganse stuk naar Sortland " wind mee" heb. Al is het maar om even de koude te vergeten. Ik had vanmorgen op het laatste moment nog mijn " winterkleding" aangedaan en ik zweer het je , het was geen overbodige luxe !
Het strafste van de dag zit hem in de staart. Ik had me voorgenomen om een hostel op te zoeken die ik gevonden had op internet. Warm bed, chauffage, doucheke, en vooral redelijk van prijs. Ik zag het al volledig voor mij ! ...... Tot ik aan de hostel kwam. Je geloofd deze niet maar hij was .......uitgebrand eergisteren !!! Ne mens kan toch tegenslag hebben zeker ? Alhoewel, stel dat hij uitbrand als ik er net slaap ?
Ik rij de brandweerkazerne voorbij en besluit te vragen of die mannen geen bed hebben voor mij ? Nee, maar er is een camping iets verderop. Je hoeft gewoon naar links en dan nog efkes bergop. Na 2 km klimmen bereik ik de camping. Ik krijg een kleine hut met chauffage en bed voor.... 500 kronen mijn uitleg van het project ten spijt. Je voelt dat het seizoen hier aankomt. Geld willen ze scheppen, veel geld en liefst rap, heel rap !!
Ah, er zijn zoveel belangrijker dingen in het leven dan geld maar dat is een andere discussie.
Morgen ga ik richting Andenes om daar een boot te nemen en gaan we de Senjafjorden bezoeken de komende dagen. Blijkbaar de moeite waard ? Dat hoor je morgen......
Slaapwel
X
09-06-2013
Vaderdag 2013...... Een speciale editie
Zondag 9 juni : dag 29
Stamsund - Kabelvåg
77 km. 4 uur 10 min gefietst
Vaderdag 2013...... Een speciale editie
Vanmorgen dus wakker geworden op de lofoten, in Stamsund.afspraak om 9.00 uur met Tom Cat, de beetje alternatieve jonge gast afkomstig uit Liverpool en werkend aan zijn " levensdroom " the nordic story. Alles in gereedheid gebracht, camera loopt, take 1.
Ik voel me raar.... verschillende " takes " worden meermaals overgedaan, ja, die gast weet duidelijk wat hij wil !
Ik onderga alles met een kwinkslag en een lach, tijd is relatief als je onderweg bent en zeker als je plots deel uitmaakt van een " ander " project.
Uiteindelijk is het al vlug 11 uur voor alles voorlopig ingeblikt is en nemen we afscheid met de woorden : we keep in touch !
Het weer zit niet echt mee vandaag op de lofoten, koud beetje grijs, maar dat zijn ze hier wel gewend, maar voor de " verre" uitzichten zit het wat tegen. Al is wat ik te zien krijg meer dan behoorlijk !
Ik fiets de 815 af langs de fjorden en wordt getrakteerd op heel wat moois en verrassendst. Het wordt een dag van praatjes slaan, chillen en voor alles de tijd nemen. Met een dokter in zijn cayenne porsche, met een andere ligfietser uit noorwegen, met Veerle en Christof mensen uit het gentse maar hij residerend in Bodø. Ik word zelfs op de koffie uitgenodigd door 2 mensen die een foto ,nog maar 1tje, willen van mijn yellow girl. Cake of taart hebben we niet maar eet gerust een boterhammeke mee..... en of het gesmaakt heeft !
We vertellen honderduit en eigenlijk wil ik best wel blijven ,maar zo geraken we geen stap dichter bij de noordkaap. Als je nog eens terugkeerd zeker stoppen hé..... Ok ! Deal. Uitwuiven en verder.... Let her go.... Zou Finn zeggen.
Dat er een eindje verderop een mooi oud vissersdorp ligt, wel 8 km van de grote weg af maar waar je enorme partijen gedroogde vis ziet hangen....
Awel ja, waarom niet. Ik beslis om rechts af te slaan en die 16 km extra te fietsen... Ik kom uiteindelijk in Henningsvær terecht en loop er " de gentenaars " voor een tweede keer tegen het lijf. Leuk, een grap en een grol , een kop warme koffie met een hot dog en enkele foto's later terug op zoek naar de E 10 richting Solvær.
Ik heb het koud, speur naar Belgische nummerplaten, groet de Nederlander,den Duits, de Rus en warempel nen Chinees..... Awel maat.... Op den dool vintie ? Yes, thank you...... Ik lig verre plat, hij verstaat er dus geen reet van....ik geniet.
En toch is het een rare vaderdag, de editie 2013......
Vele malen vandaag denk ik aan de vele vaders, kids en wederhelften die alles doen om " de papa " te eren vandaag.
Ik denk veel aan mijn pa zaliger. Straks, op 11 juli zal het reeds 5 jaar zijn dat ik aan je sterfbed zat. Dat ik " bij jou " was. Dat we ,in stilte, nog eens alles overliepen..... waar ik verhalen vertelde van toen, weet je nog dit, weet je nog dat..... Dat ik zei: je had verdorie vaak gelijk ..... Ik lijk steeds meer op jij.
Ik wou dat ik je kon vertellen wat mij hier allemaal te beurt valt, dat ik je mijn foto' s en verhalen kon tonen en vertellen.......helaas
Je was zelf niet vies van een " uitdagingske ", ja, ik lijk steeds meer op jou....
Sterven doe je niet op 1 dag, sterven doe je je hoe leven lang, iedere dag een beetje meer.... geniet daarom van elk moment samen want alleen bomen sterven staande.
Pa, waar je ook bent.... Ik ben op weg naar de noordkaap en terug voor het goeie doel. Hang het " ginder ergens " aan de grote klok... En vooral
Een gelukkige vaderdag
Slaapwel
X
http://www.kabelvag.com/
08-06-2013
Lofoten
Zaterdag 8 juni. Dag 28
Saltstraumen - Stamsund
41 km gefietst , de rest was botewerk.
Lofoten
Vanmorgen komen we wakker met regen. Best dat ik niet ver hoef te fietsen is het eerste wat mij opkomt, alhoewel.... Wat is een beetje regen als je aan het fietsen bent voor het kinderkankerfonds.... Dan is regen relatief !
Dus hop met de beentjes, kledij aan en de weg op richting Bodø,waarvan men zegt dat hat de stad is met de mooist kustlijn van Europa ?
Ruim op tijd kom ik aan de poort van de lofoten Bodø. Ik check onmiddelijk in want heb het behoorlijk koud na mijn regentochtje. Ik trek vlug iets droogs aan en we zitten op een warme boot voor een drietal uur, richting onbekende.
Veel over gelezen maar vanaf morgen gaan we dat zelf kunnen bekijken. De lofoten zouden nog mooier moeten zijn dan wat ik tot nu toe al mocht aanschouwen....ik kan het moeilijk geloven maar laat maar komen grietje !
Eigenlijk begint " het verhaal van de dag " bij het verlaten van de ferry. Ik kom samen buiten met 2 jonge gasten met rugzak die de bergen intrekken , Belgen . Aan de andere zijde staat een koppel , Belgen , die mij spontaan een Belgisch biertje aanbieden in hun camper net om de hoek.
Ik kijk omhoog want als er een God bestaat cirkelt hij hier voor het moment toch wel ergens rond , kan niet anders. Een Engelstalige belt op dat moment voor mij naar een jeugdherberg om een plaatsje te reserveren en beloofd op mij te wachten tot mijn Duvel, want dat werd mijn keuze uit het ruime aanbod, genuttigd was en me de weg te wijzen !
Ik sta versteld, mag zelfs ..... Walvis mee eten met die vriendelijke mensen uit de mobilhome . Een aanbod dat ik vriendelijk afwimpel om de heel eenvoudige reden dat ik geen vis eter ben.
En nog is het niet gedaan want na een hartelijk ontvangst van de uitbater kom ik in contact met een jonge kerel uit Liverpool die een film maakt over Scandinavië en speciale dingen er rond. Ik geef hem mijn beeldmateriaal en doe uitgebreid mijn relaas over mijn project. Hij toont mij zijn werken en ik sta versteld over hoe professioneel hij werkt !
Afspraak is gemaakt om morgen samen met Tom enkele beelden te maken en na het project krijg ik warempel de belofte dat ik een samenstelling krijg van hem in filmvorm over het ganse project. Ik kom dus in een film terecht, hoeczot het mag klinken !!
En ik die dacht dat het een dag ging worden zonder belevenis, zonder verhaal....een verbindingsrit.
Zo zie je maar....onderweg kom je toevalligheden tegen die je dag maken of kraken. Vandaag hebben al die kleine dingen mijn dag gemaakt !
Met de gezondheid zal het ook wel terug de goeie kant opgaan. We komen er bovenop.....
Voor morgen, een goeie zondag toegewenst. Aan alle vaders, een prettige vaderdag, al zal die van mij toch een beetje " ongewoon " dit jaar.
Slaapwel
X
My heart will go on...... De poolcirkel per boot.....
Vrijdag 7 juni : dag 27
Nesma - Saltstraumen ( 151 km )
91 km. 5u 54 min gefietst 1098 hoogtemeters
My heart will go on...... De poolcirkel per boot.....
Gisteravond kwam een Noorse fietser naast mij logeren voor 1 nacht. Samen met zijn hondje reisde hij van zijn woonplaats op de lofoten naar Trondheim.
Alle andere Noren op de camping stookten , na een hevig onweer, duchtig vuur in hun bbq 's. Ziek of niet ziek, geen enkele die ons een " saucisse " aanbood he, niet dak daar nu zat op te wachten maar kom, voor 1 worst en / of een lapje biefstuk, ale met wa groenten,sla en koude patatten , gauw pakt een klein menuutje.... Ja man,dat ging toch gesmaakt hebben wi, mja t werd mijn laatste bananne en ne kiwi voor dessert.
Het zijn moeilijke tijden voor " den Belg " op den vreemde.Vannacht geen oog dicht gedaan.
Gezwollen kop, wallen onder mijn ogen, leeg ziek gevoel. Zo lag ik in mijn bed rond te draaien en begaf ik mij om 3.30 uur naar het sanitair blok.( het wordt dus niet meer donker vanaf nu ) . Ik checkte nog even de kaarten en plots kwam er iets in mij op. Als ik nu eens dat eerste stuk met de boot deed ? Niemand zal mij dat wel kwalijk nemen zeker want ik ga toch ruim over de 8000 km komen als ik terug Izegem bereik... En ik ben af van die enorme berg waar zelfs de Noor niet goed van was en onmiddellijk het bordje camping had opgezocht na " hem " te hebben overwonnen.
Ik besluit mijn spaarcentjes aan te wenden en zit dus om 5.25 uur aan boord van de hurtigruten, de snelle kustverbinding, richting Ørnes,goed voor een 3 tal uur varen.
Om 7.15 uur word ik bruusk uit mijn dromerige blik gehaald als de kapitein van het schip in 5 talen aankondigde dat we aan bakboordzijde de " polarcircle" gaan oversteken. Een magisch moment voor iedere fietser die naar de noordkaap fietst. Als je die gerond hebt heb je zoiets van " nu haal ik hem zeker ". Zit ik uitgerekend op dat moment op ......een boot !!
Mijn oudere medereizigers, het lijkt hier wel een luxueus rusthuis op het water, stormen massaal naar de panorama ramen op deck 7 om de nodige foto's te nemen. Ik bekijk het van op afstand, met een dubbel gevoel. Enerzijds heb ik zoiets van.... Ik ga naar die grote bol op de kaap zelf, ga hem zelfs aanraken en anderzijds heb ik nog de mogelijkheid om een foto te nemen in Zweden op de terugtocht. 1 koppeltje van ver in de 70 doet me echter iets raars voelen. Hij , een ruim 1m90 grote, witgrijze man met het brilletje onder op zijn neus gaat fier achter zijn vrouwtje , god oh here 1m 65 groot, staan als ze klaar staat om "de foto " te nemen. Wat kan het leven toch " skoon" zijn, het doet mij denken aan Leonardo di Caprio in den Titanic : my heart willl go on.... Op dat eigenste moment geeft mijn mp3 Herman van veen: als ik kon toveren.....awel Herman, tover dan gvd... en maak me beter, geef me dat supergevoel terug !! We kabbelen rustig verder,fjord in, fjord uit....ik kan die oudere mensen begrijpen.....ooit dit nog eens mogen aanschouwen, liefst samen, is het mooiste wat een mens kan van dromen.....
In Ørnes ga ik van boord, doe inkopen, lasagne voor vanavond incluis, en ga de 17 op richting Saltstraumen, mijn target voor vandaag. Het blijft lastig,voel me mottig en sta verscheidene keren aan de kant. Plots tovert Herman dan toch : een Belgische camper achter mijn gele banaan. Hey, de man uit Izegem klinkt uit het opengedraaid raampje, ik schrik mij een aap. Mensen uit Schilde maar zij een uitgeweken ..... Izegemse en vrienden van Peter Soenen's ouders ! We nemen ruimschoots de tijd om een babbeltje te doen en ik word bevoorraad met dingen die ik goe kan gebruiken, tabletten om ne keer mijn was te doen ( was het zo erg ? ) een koersbroek zonder vetvlekken ( wat je van de mijne niemeer kan zeggen ), en cola, lievelingsdrank voor lange afstandfietsers.
" dat het ier schone maar lastig is " met die woorden nemen we afscheid. En het was were lastig. Bij aanvang van mijn derde " col buiten mijn categorie " voel ik me net Bompa laweit en schreeuw ik het dan ook uit : t is nie woar eeeeh !!
We fietsen voor wat we waard zijn vandaag, proberen ons " erdoor te scharten ", morgen zien we dan wel weer....
In Tuv krijg ik nog een laatste kuitenbijter onder mijn wielen geschoven, dat denk ik toch 3 km voor de target, en de meter heeft 1063 hoogtemeters aan. Voor een ritje van 91 km .....dus best een pittig ritje voor iemand die zich " slecht " voelt....
Kom je uiteindelijk rond 20 uur Saltstraumen, gekend om zijn bekende draaikolken ( info is voor in het boek) binnen gefietst en krijgt er nog een enorme hoge brug te verwerken ( zie foto's ) waarvan je je toch de vraag stelt : moest da nu echt zo hoog gebouwd worden ?
Ik geraak moeilijk aan een ( betaalbare ) slaapplaats en beland uiteindelijk bij een oude dame op een kamertje in hun landhuis. De tijd was er blijven stilstaan ergens in de jaren 60, alleen kende ze de prijs van de dag : 400 Noorse kronen.
Microgolfoven had ze niet, dan maar naar de geburen om mijn lasagne op te warmen. Nee Peter, de uwe, naar recept van la mama, was veel beter maar ik had iets om te eten.
S' avonds loop ik nog even naar de rivier om de kolken met mijn eigen ogen te kunnen gadeslaan.
Ik loop terug van de rivier, intussen is het beginnen regenen. Ik laat mijn dag nog eens in mijn gedachten voorbij lopen en ga neuriënd naar mijn kamer : My heart will go on......
Slaapwel
X
06-06-2013
Baaldag .....
Donderdag 6 juni : dag 26
Stokka - Nesna
52 km in 3u 25 min
Baaldag .....
Om te fietsen moet alles Kloppen. De benen dienen power te geven en in het kopje moet het goed zitten.
Vandaag zat het duidelijk niet goed in het hoofd, al moet gezegd worden dat de benen ook niet 100 % waren.
Wellicht zat het geaccidenteerd parcours er voor een deel tussen maar ik zoek geen uitvluchten, het zat er niet in vandaag. Men kan de koe niet uit de wei halen als ze er niet in staat.
Na de veerboot in Levang heb ik er de brui aan gegeven voor vandaag. De doodsteek was dat iedereen me kwam vertellen dat er daar straks een " dot " van een berg ligt te wachten om over te geraken. Awel, het is voor morgenvroeg op mijn nuchter maag, er zijn plezanter dingen om de dag mee te beginnen....maar dat zien en horen we morgen wel.
Heb elkander lief
Vergeet elkander niet.
Wees er voor elkander
Steun elkander
Zelfs al ben ik er niet.
Een knipoog en een lach
Het maakt misschien je dag
Slaapwel
X
Nieuwe mensen,veerboten en pictures......
Woensdag 5 juni : dag 25
Vennesund - Stokka
124 km gefietst in 7.02 uur
Nieuwe mensen,veerboten en pictures......
Gisteravond werd het dus laat. Nog kennis gemaakt met 2 fietsende meiden uit Noorwegen die gestart waren op de noordkaap en richting " thuis " fietsten in Trondheim. Info werd uitgewisseld betreffende campings en reiswegen, vooral de obstakels die we beiden nog moeten tegenkomen. Om middernacht neem ik nog een foto van de zonsondergang, voor zover die nog onder gaat en ga ik plat voor een uur of 7.
Vanmorgen maak ik kennis met een zwitsers koppel, mijn BMC pakje deed hun vermoeden dat ik een " supersponsor " op de kop getikt had, en een noors koppel die op weg was naar vrienden. Het zal de laatste maal niet zijn dat we elkaar treffen vandaag al hebben we alle 3 andere uitgangspunten en zijn we samen op weg naar het noorden. De Zwitsers gaan de thorghatten bezoeken,het gat in de berg. Je moet er in de buurt van Brønnøy een 20 minuten durende wandeling voor over hebben om een gat in een berg te zien dat 166 m lang is,75 meter hoog en 28 meter breed is. ( dat is voor als ik terugkom, met de wagen ! ). De Noren nemen hun tijd om de talrijke mooei uitzichten tot hun opslagkamer te laten komen en ik " fiets ", links en rechts kijkend naar de pracht en praal rond de Rv 17.
Mijn eerste afspraak is in Horn , waar ik een eerste veerboot neem. Die varen nu niet meer frequent, time tables worden hier gerespecteerd . Ik haal dan ook mijn eerste deadline niet en ben genoodzaakt om naar plan B over te schakelen. Ik neem de boot richting Anddalsvågen waar ik bij aankomst een 16 km zwaar parcours dien af te leggen om tijdig mijn tweede te halen in Forvika om richting Tjotta te geraken.
De Noren halen mij in en gaan onderling een weddenschap aan of ik er nog tijdig zal geraken. Ik fiets als een gek, voor wat nog in de benen zit, stop vlug nog voor een " Pulle " chocomelk en kom 5 min voor hij vertrekt aan in Forvika, Yes!
Wie nu won weet ik niet maar feit is dat ik de " inzet " krijg toegestopt, 200 Noorse kronen en later een warme kop koffie. Tot mijn grote verrassing kom ik ook de Zwitsers tegen op de boot, dat is nu net het leuke, iedereen gaat zijn gang en je komt elkaar terug tegen.
We kletsen wat bij en gaan, eenmaal aan de overkant de weg op op zoek naar een camping plaats. Levang wordt duidelijk een camping te ver want de beentjes zijn plots afgesneden met een schaar. Ik kom geen poot meer vooruit en het is harken met een grote H !
Wat mij wel nog opvalt in mijn steeds kleiner wordende oogspleten is dat het water steeds blauwer wordt, de bomen steeds kleiner, de massieve rotspartijen hoger worden en ja, zelfs geen schrikdraad mij nog scheid tussen koeien , schapen en een gele " torpedo ". Ja, we hebben er terug een nieuwe benaming bij dankzij 2 wielrenners op training.
Het is duidelijk , ik kom steeds dichter te staan met de echte natuur. Wanneer je als het ware een koe kan aanraken als je per fiets passeert en die blijft heel rustig staan..... Dan weet je het wel, dat beest heeft geen stress. Ik wil gereïncarneerd worden in een Noorse koe of schaap en als ik mijn plaats mag kiezen .... Dan maar hier ! Op een vrijwel verlaten stuk van de 17, met prachtige natuur en stilte, al had ik een eenzaam moment vandaag ,maar wat wil je als je dagelijks zo' n 7 uur of meer in je fietsje zit. Nu ja, die koeien staan hier wellicht 24 / 24 dus k mag nie klagen.
Na 124 km trek ik de remmen toe in Stokka, zo' n 10 km voor Sandnessjøen , de plaats waar ik morgen zeker stop voor inkopen want een mens kan niet alles, veerboten halen en etenswaren inslaan en nog enkele foto' s maken om in het archief te plaatsen. Nee het was geen vetten vanavond......maar zoals de titel zegt : nieuwe mensen, veerboten en pictures....wat moet een mens meer hebben in het leven om verder te komen ?
Knuffel
X
04-06-2013
De grote ochtendshow ....
Dinsdag 4 juni : dag 24
Namsos - Vennesund
149 km. 8 uur 37 min gefietst 1122 hoogtemeters.
De grote ochtendshow ....
Gisteren heb ik , uitgezonderd de 10 km naar de Coop om etenswaren te kopen , de ganse dag op mijn bed gelegen. Ja, geen bezoekjes,feestjes, rondslenteren of dergelijke. Ik verzorg me als een pro, ik heb een missie en ben hier om te fietsen en te slagen. Dus geen buitensporigheden voor deze jongen tijdens de trip. Aan bier kom ik niet, is trouwens enorm duur , zoals alles hier ! Een pintje kost tussen de 8 en de 12. Ze verdienen hier dubbel zoveel als bij ons maar het dagelijks leven is navenant.
Vanmorgen kreeg ik een enorme verrassing ! Ik werd om 06.45 uur opgebeld door Peter Van De Veire himself ! Zat ik live in de ochtendshow . WAW , ik kon en kan het nog niet geloven. Ik kreeg meteen vleugels en had kracht voor een " duurtochtje " . Prachtig toch dat mensen een inspanning doen om die mens te contacteren en mij op MNM te laten komen. Het had wel zijn gevolgen want ik was zodanig van mijn melk dat ik in de douche stond en tot de vaststelling kwam dat mijn handdoek nog in mijn hytter lag, ai..... maar we lossen hier alles op , dan maar mij gedroogd met zo'n papier dat uit zo' n machine komt, voilà , opgelost staat netjes.
Vrij vroeg verlaat ik de camping plaats in Namsos. De uitbater liet het hem warm of koud, trouwens al 2 dagen zo. Ik denk dat het een erfenis is / was van vader op zoon. Proper ,mooie camping maar een kille Noor aan het stuur.
Het mag wel ietsje warmer komen terug. Vandaag een 12 a 14 ° C . Langs de golvende wegen kreeg ik in het begin zo' n miezerige regen, het was " killig en koud, het was boter zonder zout ". Heb dan ook de ganse dag met het fleesje en mutsje aangereden , mijn keel en oor weet je nog. Na een rustdag weet je ook nooit hoe je lichaam zal reageren. Awel, mijn hoofd wist onmiddellijk dat het verder moest maar de benen hebben toch meer dan een uur tegengeprutteld !
Ik rij dus de Rv 17 af voor de eerstkomende dagen en wat ze voorspellen is ook waar, het is gewoon prachtig en het wordt alsmaar beter. Terwijl ik hier zit te wachten op mijn veerboot in Holm schrijf ik dit verslag en ik kan je verzekeren, het is fenomenaal mooi ! Het beloofd dus voor de komende periode.
In Kongsmoen , aan de Innerfolda besluit ik mijn middagpastaatje te verorberen. Het is dan ook al rond 14.30 uur maar heb reeds een 81 km op de teller staan. Ik bekijk de kaarten als dessert en wil naar Vennesund. Maar dat is nog een " stekke " verre. Dus niet geleuterd ,geen tijd vo een pousse café en weg ermee.
Als ik nog eens halt hou voor een filmpje en / of foto stop er een Renault met Franse nummerplaat. " Sjanpierre en sankloot " uit de buurt van Lyon. Duidelijk anders geaard maar ik kan daar zeer goed mee overweg dus wat volgt is een kwartier in de taal van molière . Zij naar de lofoten en ik in mijn questje.
Het zal uiteindelijk een lange zware dag geworden zijn beste volgers. Het is nu 21 uur en ik ben bijna van mijn boot. De camping ligt hier normaal vlakbij en ik zal dus 149 km gefietst hebben in 8 uur 37 min en 1122 hoogtemeters overwonnen hebben. Niet slecht na een rustdag , al zeg ik het zelf..... En ik was in de ochtendshow op MNM !
Hopelijk krijg ik morgen de weerbots niet ?
Slaapwel volgers
X
Slaapplaats voor vannacht: www.vennesund.no
03-06-2013
Rustdag
Maandag 3 juni : dag 23
Namsos -Namsos
0 km
Rustdag
Het zal wellicht een hele grote verrassing zijn maar inderdaad, rustdag vandaag !
Werd vannacht wakker door hevige regen en tromgeroffel. Dan denk je , laat het maar gieten, al wat er vannacht uitkomt heb ik morgen niet meer......
Het is nu 9u 45 en het is nog steeds hard aan het regenen. Ik ben dan wel geen modepop en wil in de regen fietsen maar wil niet ziek worden.
Dus rustdag vandaag en proberen de 5 km naar stad te overbruggen op zoek naar eens een echte maaltijd ?
Groetjes
02-06-2013
Rv 17
Zondag 2 juni : dag 22
Steinkjer - Namsos.
81 km 4.49 uur gefietst 622 hoogtemeters
Rv 17
Vanmorgen ben ik de dag begonnen zoals ik hem gisteren afsloot, ik heb me nogmaals gedraaid in mijn slaapzak ! Alles in mijn geteisterd lijf is moe,ik kon bijlange niet uit mijn bed vanmorgen. Mijn ochtendritueel speelt zich dan ook af in slow motion tempo.
Na het douchen en inpakken verlaat ik pas rond 10.30 uur de campingplaats. Het is ook zondag voor mij. Met die gedachte hijs ik mij in mijn banaan op zoek naar de befaamde rv 17.
In het centrum van Steinkjer hou ik nog even halt bij de kerk. Deze ontraditionele kerk werd pas gebouwd in 1965 en is gekend om zijn muurdecoraties ontworpen door ene Jacob Weidemann, een kunstenaar geboren in Steinkjer.
E 6....dan weet je het wel, miserie ! Ik wil richting Asp om daar de 17 te nemen maar ik rij hopeloos verloren tot ik Lasse tegenkom op zijn zondagritje met de mountainbike. We moeten wel een bergje over waar we op het steilste stukje een 15 % krijgen. Dat is zelfs voor mijn beentjes eventjes teveel en we duwen " haar " naar de top. Bram bekijkt me zo bedenkelijk op zijn foto aan als " wa is da hier allemoale " en Amber rijd al de ganse tijd met de glimlach mee, zo iets van " super, wat is het fijn ". Als het mij voor de zoveelste maal niet duidelijk is besluit ik om maar eventjes....... Op de autostrade te fietsen . Ik hoor het al zeggen op de Noorse tv tussen hun Jeroen meus en Sabine hagedoren door : opgepast een yellow submarine gesignaleerd op de E 6.
Uiteindelijk bereik ik Asp en kan ik de weg op waar al zoveel over geschreven is en waar al zovele mensen over gesproken hebben : de Kystriksveien. Ik ben dus terug de " attractie " op de Rv 17. Honderden malen sta ik terug op een gsm, hetzij als foto of als filmpke. En voor het , vooral oudere publiek, ben ik " iets " alsof ze het in Oslo hebben horen donderen ! Ik trek mij er echter niets van aan, ik ben ook op " bane " , zij met hun auto met sleurhut, ik met mijne velo !
Tientallen caravans kruisen mijn weg. Luxueuze dingen maar ook veel " kamelot " in alle geuren en kleuren. Als er mij eentje voorbij rijd met het opschrift " la Perla " ,de parel schiet ik toch ook wel eens goed in een lach want een afschuwelijk paars ding heeft weinig mee van een mooie parel !
In Sævik ga ik nog vlug eens een benzinestation binnen voor een hot dog of 2 en enkele inkopen voor vanavond. De papa's staan te kijken naar de gele machine en praten duchtig na over de prestaties van hun wonderboys. Ja, er is duidelijk gevoetbald hier vandaag. Alle jongens , van een jaar of 6 medaille rond de nek , met de moederkes binnen om hun beloning in de vorm van ne zak chips of wa snoepgoed. Voor mij is het zeer duidelijk zichtbaar dat de mama's veel te koud gehad hebben vandaag !! De huisdieren " zaten aan den draad " zou dalton Christiaan zeggen !
Het vinden van de campingplaats in Namsos is niet van de poes. Gelukkig is er een jonge gast, aan zijn haarkleur te zien duidelijk " van Kachtem ", die met zijn jeep 6 km voor rijd tot aan de poort van de campingplaats.
2 emotionele momenten op 2 minuten tijd volgers. Eerste omdat er blijkbaar toch nog mensen zijn die hun goed hart tonen en je " afzetten" aan de deur, ( al moest ik serieus pulle geven, hij dacht dat da een brommerke was ). Het tweede is dat ik net naast het vliegveld slaap ! Als je dan die tweemotorige vliegers ziet landen en opstijgen heb je wel een raar gevoel na 22 dagen. Je wou dat je " vlug " even over en weer kon vliegen,gewoon eens gedag zeggen of dat er hier plots iemand vanachter een boom springt en zegt : surprise, pak nen douche en we gaen een pintje pakken .
Het blijft bij bewonderen hoe die stalen vogels het luchtruim kiezen en daar ook blijven zweven alsof het niets is. Waar afstanden tot een minimum herleid worden, waarin je , zonder al te moe te maken , van hot naar her kan geraken in een weinig tijd.
Oja, de Rv 17..... Daar zal ik nu toch wel een dag of 6 op vertoeven. De eerste 65 km geven mij alvast een goed gevoel, groen vooral met prachtige uitzichten en hier en daar een " kwaremont " in .Het is een 650 km lange weg die loopt tussen Steinkjer en Bodø, maar daar hebben we het in de eerste dagen wel eens uitgebreider over. Kan je niet wachten ? Ok, klik op onderstaande link en je kan zelf op zoek naar alle weetjes.... Maar dan heb je niet " mijn " verhaal.
www.kystriksveien.no
Slaapwel, fijne zondagavond.
X
01-06-2013
De 755.... Mijn killing fields ?
Zaterdag 1 juni : dag 21
Hindrem - Steinkjer
97 km. 6.32 uur gefietst en 1090 ! ! Hoogtemeters
De 755.... Mijn killing fields ?
Vanmorgen dus wakker geworden op mijn houten vikingstafel. Heb verdorie geslapen als een marmot.
De grootste verrassing kwam 2 km verderop. Er was dus wel degelijk een camping,grrrr.... Blijkbaar kennen ze hier hun naaste geburen niet of willen ze toch niet altijd helpen....ge moet tot in Leksvik rijden...weet je nog ?
Nu ja, zand erover en winder were weg. In Leksvik ga ik de coöp. Binnen en zit ik mijn pistoletjes met " port salut " op te eten als ik een sportieve 50 tiger begroet en hij mij vraagt of ik krachten opdoe voor wat komen gaat ? Voor de " kaap ? " jaak jong ! Nenee, voor de 2 cols die je straks te verduren krijgt bij het buiten rijden van ons dorp !
Oeie,ik had plots geen honger meer en begon aan onze martelgang van de dag. Inderdaad een eerste van 7 km en ,na een veel te korte afdaling, nog eentje van 6 km. Als je dan rekent dat je aan een goeie 4 km/ u klimt,ale, kruipt met zo'n quest van 120 kg, dan weet je dat je efkes bezig bent.
Tijdens de tweede klim, mijn ogen keken dan al stilaan 10 voor 2, krijg ik een dame met haar dochter op bezoek. Ze hadden mij zien voorbij kruipen en kwamen met een koele cola en een elandworst. Moge god zijn ziel hebben en dat beest rusten in vrede maar ik ga dat spel vanavond toch verorberen hoor !
Na 24 km heb ik dus al 477 hoogtemeters verteerd. Zon aan de hemel en al 2.30 uur gefietst . De moed zou voor minder in je schoenen zakken. Maar we bijten door, genieten van fjorden langs de ene kant en bossen aan de andere kant.
De 755 is niet het platste wat ze hier hebben allezins en ik word nog extra bedankt als ik in Straumen de 761 wil opdraaien richting Steinkjer. Het eerste water dat ik op mijn hoofd krijg vandaag komt uit.... De noorse hemel ! Een warmteonweder met bijhorend klokkenspel gaat voor een goed halfuur zo te keer dat ik toch even beschutting moet gaan zoeken.
Nog 25 km tot Steinkjer... Hopend op een hytter want de lucht ziet er steeds dreigender uit. sometimes you win sometimes you lose..... En vandaag won ik toch een beetje. Ik bereikte een camping, lig languit in een hytter en hoor de regen kletteren tegen het raam. Ja beste volgers, 10 min na aankomst is het hier beginnen gieten dat het geen naam heeft ! Laat maar doen....alleen geven ze morgen de ganse dag van hetzelfde uit......dus
sometimes you win sometimes you lose....maar dat horen jullie morgen weer.....
Slaapwel
X
Summer in Norway !
Vrijdag 31 mei : dag 20
Støren - Hindrem
90 km 5.41 u gefietst. 630 hoogtemeters.
Summer in Norway !
Vanmorgen heb ik mezelf een klein kadootje gedaan . Heb mijn wekker een halfuurtje later gezet. Ik ben nochtans slecht in slaap gesukkeld. Was het nog de adrenaline na de " 150 " of iets anders , ik moet je het antwoord schuldig blijven.
Ben de dag begonnen met een kleine reorganisatie in de quest. Beetje alles herschikt en overbodige balast in de container gekieperd.
Herinneringen sla je op in je hoofd en niet in een plakboek. Je hoeft al die documentatie niet, die info zoek ik wel op als ik eenmaal terug in mijn moederstad aangekomen ben.
Eigenlijk begint mijn activiteit in de " smesse " . Bij een plaatselijk busbedrijf soldeer ik een nieuw contact aan mijn batterij zodanig dat " zij " terug licht kan geven in de tunnels die er aankomen. Ben misschien wel geen handige Harry in die dingen maar na een halfuurtje kunnen we met een opgelapte lichtstraal terug de weg op.
Waar ik vooraf een beetje voor gevreesd had werd vandaag bewaarheid. In reisverslagen van andere " noordkapers " was me opgevallen dat ze het allemaal moeilijk hadden om vanuit richting Støren naar Trondheim te fietsen. Ah, mij zal het wel beter vergaan zeker ? Heb al het voorradige kaartmateriaal bestudeerd gisteravond maar ze hebben per definitie allemaal gelijk, het is een sukkeling van jewelste. Kriskras wordt je van hot naar her gestuurd, pijltjes links, pijltjes rechts, soms nietepiete. 20 keer kruis ik de rivier om uiteindelijk toch geconfronteerd te worden met de vrees van elke fietser, de fameuze E 6. Druk bereden en enige grote weg naar het noorden. Enig voordeel is dat die redelijk plat ligt en je,als je kleinere wegen opzoekt je over de mountains moet. Een zottekot van auto's en drukdoenerij dus maak ik me dan ook zo rap mogelijk uit de voeten en neem " mijn " uitgestippelde weg. Als het dan misloopt hoef ik niemand een steen te werpen, eigen keuzes weet je die zijn meestal.....de rest laat ik jullie invullen.
Het feit is dat ik in Hovin op een rustige weg kom, alleen is die onverhard ! Duizend bommen en granaten las ik eens in een kuifjeverhaal, awel ik had het aan mijn been voor een km of 20. Als je dan nog weet dat het hier vandaag maar liefst 29 ° C was en geen zuchtje wind , dan kan je je wel voorstellen hoe " leuk " het was. Ik kreeg geen adem,zat te zweten als een rund, en geraakte dan nog geen poot vooruit ook. De ene dag is de andere niet he....
In Melhus neem ik mijn middagpauze en ga ik voor alles en nog wat deze keer naar " de Coop ". Ik neem rustig de tijd om te eten en te drinken, het is geen weer om te fietsen,zoveel is zeker. Ik zie mij op een terras zitten, koel pintje bij de hand, of ne crème ja, ne groten Dame Blanche met superveel slagroom, gevolgd door een wandelingske en ton vanavond een steak met een glaasje van mijn favoriete rode wijn Epicuro montepulciano d' abruzzo 2010.....tja, het gedacht is ook al iets als je op weg bent met een velo.
Als ik op de 707 de zoveelste noorse heuvel richting Flakk op fiets voel ik me voor het eerst uitgelachen en belachelijk gemaakt. Is het nu de grootstedelijk Trondheim mentaliteit of kom ik nu echt belachelijk over, geen mens weet waarom ze uitbundig zitten te lachen met een ander mans zijn lijdensweg . Het voelt aan of ze je vragen om Alpe D' Huez op te gaan op handen en voeten met een rugzak op je bulte. Het lijkt gewoon eindeloos gewoon.....Maar treuren doen we niet.... We gaan verder want er zijn ook anderen, mensen waar de duim al iets langer omhoog blijft, waar je in hun verbaasde ogen ook een vorm van respect ziet. Met zo' n mensen zal ik verder doen, tijdens mijn missie en wellicht erna ook.
Uiteindelijk krijg je hier altijd je beloning. Een vieuw,een lach en zoals in Flakk de zilte geur van de zee die je terug inspiratie geeft. Ik heb plots het gevoel dat het nu gaat beginnen. Ik vertrek straks met de veerboot de flakkfjorden over richting 715 en vervolgens op de 755 naar Hindrem waar er een camping moet liggen volgens mijn michelinkaart. Ik fiets nog een eindje om uiteindelijk aan te komen op een ......verlaten vikingsdorp voor scouts of zo ! Alles is er aanwezig, alleen is alles dicht en afgesloten. Er hangt een kaartje : zich wenden in Leksvik voor verhuur van een hytter. Pfff, ik zie dat niet meer zitten wi. Het is al 18.30 uur en moet nog 20 km bergop,bergaf om daar te komen. Je kan er ook in een hotel verblijven daar zegt een " passant ". Dank u , mijn budget trekt dat niet maat... Dus slaap ik onder een carport in een verlaten vikingdorp met zicht op het Trondheimfjord, een straf kan ik dat niet noemen al had ik graag een bedje gehad in plaats van ambtetante vliegen om mij heen....
Maar treuren doen we niet , het is Summer in Norway, remember ?!
Slaapwel
X
30-05-2013
Donderdag 30 mei : dag 19
Tolda - Støren
150 km 6 . 51 uur gefietst en 637 hoogtemeters
Støren zien en....... Gelukkig zijn
Vanmorgen om 7 uur had ik een plan. Maar daar ben je niet veel mee in Noorwegen. Er is hier maar 1 zekerheid, overal waar je kijkt is het mooi. Ik bedoel gewoon dat je nooit zeker bent van wat er u te wachten staat. Misschien wel als je van naaldje tot draadje uitgepluist hebt hoe of wat je reiswagen bevatten. Ik heb veel tijd in het project gestoken om het te doen welslagen en mijn route uitgestippeld aan de hand van de rustige wegen. De rest zien we wel int passeren.
Mijn plan was om mijn achterstand goed te maken en terug op schema te geraken. Daarvoor moest ik wel,had ik gecheckt op de kaart, 150 km afleggen. Niets van zeggen tegen de volgers en gewoon trappen en " ne keer stoveke laten branden" ,lees keer proberen goed door te geven.
Vanmorgen geraakte ik echter moeilijk op gang. Ik was plots helemaal in vet, kreeg niet alles op orde, had problemen met mijn batterij ( slecht contact ) kortom kleine en grote muizenissen.
Op weg naar Røros gaat het zoals gebruikelijk op en neer. In øs duik ik de spar binnen voor de dagelijkse inkopen en zit ik op het pleintje mijn pistoletjes te eten als een plaatselijk klasje mij tegemoet komt. De juf van dienst legt mij uit dat ze mij hadden zien staan en het kadert in hun opvoeding naar waarden toe.... Ik geloof mijn oren niet, waarden van het leven worden hier nog aangeleerd,iets doen voor een ander....mijn dag kan niet stuk en leg dan ook graag uit wat,waarom en voor wie ik dat project doe. Na een groepsfoto met de kids word ik enthousiast uitgewuifd en rij ik verder naar Røros waar ik even kort binnenrij.
Røros is een oude mijnstad die in 1980 op de Werelderfgoedlijst van de UNESCO is geplaatst. In het beschermde stadscentrum zijn twee straten met houten huizen, zoals Rammgård (1857), als authentieke herberg ingericht, en met de kerk kerk Berstadens Ziir, de stenen kerk uit 1784, met het mijnwerkersembleem op de toren. Binnen in de kerk staat een barokorgel en een portret van Hans Aasen, de eerste persoon die koper uit de grond haalde. Voilà, dat weet je nu ook al si.
Een nette heer in driedelig pak weet mij te vertellen dat het er misschien nog inzit voor vandaag. Het is maar 100 km meer naar Støren en het gaat lichtjes bergaf. Ik bedank hem met mijn mooiste glimlach, trek een oog naar zijn secretaresse en stoom verder op de 30, ja heb hem warempel terug de ganse dag gevolgd.
Net buiten het stadscentrum word ik staande gehouden door.....jup, een lokale journalist. Ale, nog maar eens het verhaal en een kwartier geschonken aan leesvoer voor de Rørossenaar voor morgen !
Hij weet mij echter te vertellen dat de 30 een 40 tal km verderop volledig onderbroken is. Er is blijkbaar een berg naar beneden gekomen tijdens het noodweer van de laatste week. Hij wenst mij alle geluk toe en hoopt alvast dat ik " erdoor" geraak.
In Halsdalen is het dus van dat. Ramptoeristen komen te voet van de plaats van onheil. Druk gesticulerend dat ik er niet door mag in hun moedertaal. I m Filip, i come from Izegem and i no nothing.... De rest zien we wel ,500 meter verder. Een jonge kerel kijkt mij verbaasd aan en vraagt, in het Noors, of ik geen plakkaten kan lezen ? Neet jong, mijn ogen zijn da niemeer, en k versta geen Noors . Tut tut, omkeren en over de berg heen, kost je misschien wel 4 uur maar we mogen niemand doorlaten,juist in case of emergency.awel, ik ben emergency maat en ik doe mijn verhaal van de laatste dagen. Ik lap er zelfs de Zweedse koeien bij .het lukt! Ik krijg een bouwvakkers helm op, kranen worden ingeplooid en ik kan er , onder begeleiding door. Yes ! Yes ! Van blijdschap begin ik te zingen als ne zot, te stampen als een gek, ik ga wellicht Støren halen ,nog 55 km te gaan.
5 km verderop word ik gestraft voor mijn optimisme .2 harde donderslagen luiden een onweer in om U tegen te zeggen ! Ik rij dus nog meer dan 2 uur in de gutsende regen,zichtbaarheid quasi nihil en als klap op de vuurpijl nog een plensketel of 2 van auto's die net die plas in moeten als Bibi daar passeert. Gevolg is dat ik de camping als een wateroen,tegen krampen aan ,mijn platte van mijn voeten nie meer voelend van trappen,toekom maar nu languit in een warme hytter mijn verhaal afmaak,reeds gedoucht,mijn was bijna gedaan maar vooral gelukkig ben omdat ik Støren zag.We zijn terug mee met het schema.
Beste volgers, ik weet niet waarom maar had plots zin in een lekkere wortelpuree met een bbq worst of kippefilet ....het werden pistolets met kaas en peperhesp,ne Spa ( nee,nie van Carlsberg ) en een gommeke voor dessert.
Morgen trekken we verder waar er terug een ander verhaal aan verbonden is.
Ps: weet er iemand hoeveel km ik nu al gefietst heb tot vandaag ? Moet ik het dan niet meer uitrekenen,ik word lui.
Slaapwel
X
Over Bessie,tynvalden en Noorse asfalt ....
Woensdag 29 mei : Dag 18
Koppang - Tolda
115 km 7 .00 uur gefietst 839 hoogtemeters.
Over Bessie,tynvalden en Noorse asfalt ....
Gisteravond nog een biertje of 2 gedaan bij Rob en Ans, mensen uit Vlissingen . Leuke babbel over belangrijke en ook leutige dingen des levens. Mensen die genieten maar ook al veel meegemaakt hebben in hun leven. Schoondochter verloren, in 4 dagen tijd, Ansje zelf al 2 maal getroffen door borstkanker en Rob honderduit vertellend over zijn " bootjes" . Een echte zeezot. God wat was ik jaloers als hij zijn foto' s bovenhaalde van zijn boot. Ik en water, in combinatie met mijn bootje, dat zou pas de max zijn.... Nu nog euromillions winnen en het is een feit. Ik zit hier trouwens aan een prachtige rivier mijn dagverslag neer te pennen...
Vanmorgen ontmoeten we elkaar bij de douches. We gaan beiden richting Røros. Hij met zijn " sleurhut" ik met mijn " dame". Ik mag naar dagelijks gebruik starten met een heuvel op van een goeie 4 km. Plots zie ik een vos, of was het een wolf ?,de baan oversteken. Het was zeker geen hond ! Maar de beentjes voelen goed aan, het debacle van Koppang kan en zal weggefietst worden vandaag , ja zelfs met een plakkaatje Tynset 97 km op mijn nuchtere maag.
De 30 dus voor een tijdje. Edward heeft mij gezegd dat deze prachtig is en hij redelijk vlak is. En hij heeft gelijk. De tred zit er goed in. Ik heb duidelijk de juiste beslissing genomen op alle vlakken. Ben goed gerecupereerd en heb nieuwe mensen leren kennen, meer moet dat niet zijn op deze trip.
In Åkrestrømmen aan het einde van het storsiøenfjord rijd Bessie mij voorbij. Een groen busje waar 2 leuke dames inzitten,ook Nederlanders ,die gisteren op de camping verbleven, duim en fototoestel uit het raam, een vluchtige begroeting en weg naar hogere oorden.
Hogere oorden ? Wees maar gerust ! Een eind verderop krijg ik een " galibierke" voorgeschoteld om U tegen te zeggen. Had ik daar nu niet echt bij stil gestaan si. In Bergstad ( its all in the name ) ging het zo beetje vals plat naar omhoog maar plots wist ik niet meer waar ik het had . Ik heb 25 km bergop gefietst, bijna 3 uur geharkt en gezwoegd om boven te geraken. En er staan hier geen supporters, geen triomfboog,cafetaria of plakaatjes " sommetje à 1 km" . Het ligt hier gewoon, je kan er van pakken en laten liggen wat je wil. Eenmaal boven geen bergprijs in de vorm van een trui of geschonken kieken, nee gewoon doen wat mijn Deense gastheer Finn zegt: let her go ! Aan waanzinnige snelheden dender ik naar beneden, mijn haren in de wind, ale deze dat ik al terug heb.
Het enige wat tegen zit is die Noorse asfalt. De god ganse dag rij ik over asfalt waar ze op het eind van hun preparatie een camion kiezelsteentjes aan toevoegen. Mens,dat geeft misschien wel meer grip in de winter voor jullie Noren maar voor een noordkaapfietser is dat geen geschenk hoor ! Dat bolt ozo zwaar !
In de tussentijd , en omdat ik nu toch alleen zit combineer ik het nuttige aan het aangename. Ik brainstorm over de " cover" en bijkomende inhoud van het boek dat ik zal maken over deze " liggend naar de noordkaap" en ik communiceer met de noorse dieren zijnde koeien, paarden en schapen . En of ik succes heb. Telkens ik hun imiteer vliegen ze met hun allen naar " den draad " !. Fluppe zou Fluppe niet zijn als hij daar zijn kot niet in heeft. Esperanto voor animals, zo verdrijf je sommige dagen en/ of momenten dus je tijd beste volgers. Natuurlijk kijk je de ganse tijd links en rechts want het blijft allemaal zo mooi, je kan hier 5000 foto' s nemen , toch moet je het hier " live" eens meegemaakt hebben om echt te kunnen weergeven.
In Tynset, na 100 km, stop ik bij de plaatselijke camping om te vragen of de 30 richting Røros een beetje vlak is ? Dat mens had veel weg van " Kwebbel". De vragen over dat gele ding kwamen als een waterval uit haar mond. Beleefd sta ik haar te woord maar rond het ook vrij vlug af want ik wil verder. Uiteindelijk stop ik 15 km verder in een verlaten gat, maar wel met een prachtig uitzicht , waar ik mij languit in een cabine leg. De dag zit erop. Op naar morgen.ik denk dat ik stilaan aan de 2000 km zit maar dat reken ik morgen eens na.....
Rob en Ans heb ik niet meer tegengekomen , wellicht toch de andere weg ( den 217 ) genomen richting noorden. Je ziet beste volgers, iedereen gaat dagelijks zijn richting uit, ook in het leven. Maar waar je ook gaat, welke richting je ook neemt, ooit kruisen de wegen terug elkaar.....Zeezot, tot ergens op de lofoten en/ of in Vlissingen . Het ga jullie goed !
Slaapwel
X
28-05-2013
Het dagje teveel....
Dinsdag 28 mei : dag 17
Rena - Koppang
60 km 4.35 uur gefietst. 435 hoogtemeters
Het dagje teveel....
Ik was dus camping eigenaar voor 1 nacht. Helemaal alleen op een verzopen en verwoeste camping in Rena.
Omdat ik nergens iets gevonden had werden het koekjes voor ontbijt, met de rest van mijn cola. Aan water kwam ik niet door bovenvermelde feiten. Geen nood, ik koop me wel iets in het eerste dorpje, denk je dan. Noppes ! Op de ganse weg richting Koppang kom ik niets ,maar dan ook niets tegen wat op een winkeltje lijkt. Aan water geraak ik ook niet want ik kom geen mens tegen , laat staan een fietser ?! Aan bergwater durf ik me niet te wagen want je weet maar nooit wat momenteel van die bergen afkomt met dat noodweer.
Ik hark me verder op weg maar het loopt voor geen meter.ik verlies zelfs, voor het eerst, het gevecht met ( kleine ) bergjes,die ik niet meer in 1 keer kan op fietsen.
Al vrij vroeg besef ik dat ik voor het eerst op deze trip mijn gestelde planning niet zal bereiken. Ik zwoeg, vloek, pep mezelf op en blijf desondanks kalm. Op 3 augustus word ik pas terug verwacht. Als alles meewil kom ik wel terug op schema....
Na 4.30 uur fietsen bereik ik totaal " choco " het stadje Koppang. Ik kom aan amper 14 km/ u vooruit, al zijn de hoogtemeters niet van de poes.Het is gelukkig gestopt met regenen want ja, dat was ook mijn ding vanmorgen.
Navraag leert me dat er een bank is waar ik mij dan ook voorzie van de nodige Noorse kronen. Ik doe turboaankopen in de plaatselijke " spar ". 4 broodjes, kaas, 6 cola's, dark chocolate 85% cacao, en 2 red bulls want ik wil vleugels.... En rap !
Ik val als een steen neer op een bankje op het middenplein en eet mij wat moed en kracht in, bekijk de wegenkaart en besluit ...... Om de plaatselijke camping op te zoeken met een spreuk in gedachten :
Als de dingen soms niet lopen in het leven
En weet dat dit eens gebeurt
Rust dan een beetje
Maar geef nooit op
Ik ga niet opgeven , ik denk aan Bram ,Amber en vele andere kinderen ! Maar ga wel rusten en krachten op doen. Als ik de camping kom opgereden kijken de eigenaars raar op, zoiets van .... Ow een levende dode !
Groot is mijn verbazing als we onze conversatie na 2 minuten kunnen verder zetten in het nederlands.ik ben dus te gast, en hartelijk ontvangen door Edward en Diane Scholten , eigenaars van de koppangcamping. Uitgeweken Nederlanders die hier een prachtige camping uitbaten en ik ten zeerste kan aanraden voor mensen die hier ooit in de buurt zijn !
Ik krijg er een hytte ter beschikking, gratis ! , kan me douchen en scheren en zelfs mijn was mag ik straks gaan draaien ( het was weeral stilaan nodig aan de reacties te zien in de " spar " ).ik voel me dan ook een stuk frisser een uur na mijn begrafenis.
Mag zelfs een pintje gaan drinken bij Nederlanders die mij voorbijgereden zijn met hun caravan . De heer , uit Vlissingen , verontschuldigde zich omdat hij niet wist dat ik drank en eetloos op weg was richting Koppang.dus Peter ( Soenen ), je Duvel blijft in de tas, al zette ik hem koud. Ik hoop echt om " hem " te mogen ontkurken op de noordkaap, als victorie kan gebruiken en niet voor een dood moment.
Dus mensen, als je ooit ,per fiets, op weg bent in een bosrijk gebied zoals Noorwegen , maak dat je altijd voorzien bent van water en spijs. Al moet ik eerlijk toegeven dat het op was ook, het dagje teveel.....na 17 dagen en k weet nie hoeveel kilometers is het normaal dat er eens een minder moment in zit.
Ik ga rusten en ( wellicht ) met nieuwe frisse benen morgen mijn tochtje verder zetten....richting Røros.
Slaapwel
X
Slaapplaats voor vanavond :
www.koppangcamping.no
27-05-2013
Met de hand van God......of Maradonna ?
Maandag 27 mei. Dag 16 :
Kongsvinger - Rena
131 Km 7.07 uur fietsen en 482 hoogtemeters
Met de hand van God......of Maradonna ?
Wat heeft Maradonna daar nu mee te zien ? Denkend aan alles en nog wat, aan oa supervoetballers,mensen met dat tikkeltje meer zoals Messi en andere Ronaldo's . Als ik bij het ontbijt mijn geel bandje bekijk van " livestrong " zit ik een halfuur te filosoferen over wat ik er nu mee doen ? De " Lance " . Wat hij ook deed in zijn sportcarriere, ik blijf hem een groot mens vinden, al is het wat hij voor zijn cancerfoundation gedaan heeft. Hij heeft het op de kaart gezet. En dat is nu net wat ik wil bereiken, mensen er toe aanzetten om 1 keer in je leven iets te ondernemen om " iets " te doen voor het kinderkankerfonds . Wat je ook doet, je breit kousen,bakt wafels of je verkoopt koeken, weet dat je er zoveel voldoening uithaalt eens je er " inzit " !
We gaan dus de 210 op richting Elverum en Rena. De 20 is nog afgesloten wegens wateroverlast en opkuis werken. Na 4 km bergop aan een goeie 8 % blijkt mijn ontbijt weer in mijn keel te zitten . Daar gewen je dus niet aan, iedere dag starten met zo' n beklimming om t stee buiten te fietsen. Boven op het plateau zie ik inderdaad zomerhuisjes tot aan hun " klinke " in het water staan. Voordeel is dat je bij normaal weer dicht bij de stilte zit van de Glomma, anderzijds zit je met de gebakken peren als hij zijn kuren toont.
Vandaag trouwens 10 ° C minder ,licht bewolkt maar ideaal fietstweer.
De 210, duizenden en duizenden loof en naaldbomen vormen een soort van erehaag richting Rena. De regen van vannacht geeft ze ook extra geuren die ik me gewillig laat opdringen. Uiteindelijk blijkt dat geen slechte keuze te zijn want ik blijf continue op het plateau fietsen en de hoogteverschillen vallen mee, het wordt dus een soort van actieve recuperatiedag. Het is juist of God de vader het verstaan heeft en weet dat ik na 15 dagen een beetje rust nodig had en vlug nog even een beetje niveleringswerken verricht heeft vannacht ? Hij heeft zelfs het volume van de wind wa minder gezet !
Wuk doe ne mens at ie voor ne keer niet de ganse tijd bergop moet rijden ? Hij zou bij god beginnen rijmen en dichten....ja zelfs nieuwe liederen stichten .
Ik zat te denken aan " Verkindere" zijn worsten
Ja zelfs af en toe aan borsten
Over de bomen dak kan ruiken
En over blote buiken
Nie over velomobiel in Dronten
Maar wel over schone konten.....
Ge ziet, ik sta soms rood
Maar ben bijlange
Nog niet dood !!!
Heb ik " Hem " nu wa miszeit , ik weet het niet maar feit is dat ik in de buurt van Vålers een enorme regenvlaag op mijn nek krijg en ,Ierse manneke in je gele bananne , were up en neer zoals de andere dagen ! Gedaan met de leute voor vandaag.....
Uiteindelijk bereiken we nog vloeiend Elverum waar we vlug nog een " Statoilke " doen. Nen braadworst, ne coca en een pakken koeken of 2 voor avondeten, dat zal het worden. 89,4 Noorse kronen. Ik heef haar 90 en sta te wachten op mijn kluttergeld.....dat niet komt ? Het blijkt hier de gewoonte dat ze afronden naar.....boven, de kluchtigaars. Geen keure komen ze hier sneller rijk dan bij ons en gaan ze allemaal toeren met ne gerestaureerde oldtimer ! En het is hier al duurder dan in onze contreien. Maar gauw, we gaan niet muggenziften en we zijn weg voor de laatste 25 km richting slaapplaats in Rena.
Ik vind vrij gemakkelijk de camping maar tref er een enorme chaos. Alles is hier weggespoeld en ligt er kapot bij !
Toch loopt de campinguitbater met mij tot aan zijn hytter die hoogst gelegen is. De geur,de sporen,de vernieling.....alles is duidelijk zichtbaar ! Maar het water , dat er in 2 uur tijd kwam , is verdwenen. Het bed is er nog,ik mag blijven als ik wil ? Oh, ik heb geen luxe nodig meneer, ik slaap zelfs tussen de koeien en kak....ja stop het Filip.
Ik hoef niet te betalen en zit nu in zijn bureau mijn dagverslag te maken terwijl hij met verschillende mensen, verzekeringen en reparateurs naarstig verder doet.....
Hoe relatief alles is he volgers...het maakt me stil. Hij vraagt me zelfs meermaals als alles ok is ? Ik knik en bewonder ook zijn doorzetting.
Back to zero....glimlacht hij, maar we komen er wel voor het druk seizoen wordt.....
Ik wens het hem toe !
Slaapwel
X
26-05-2013
I'm having the time of my life
Zondag 26 mei : dag 15
Baståd - Kongsvinger
120 km. 732 hoogtemeters
I'm having the time of my life
Vanmorgen betrap ik mezelf erop dat ik rustig de tijd neem om mijn menage terug in de quest te laden . Enerzijds omdat het telkens vroeg dag is, wake up om 7.00 uur, douchen,scheren enz.... om rond 8 uur telkens te kunnen vertrekken en anderzijds omdat ik hoopte dat de camping uitbaters reeds gingen wakker zijn om afscheid te kunnen nemen. Het is echter ook zondag voor die mensen dus laat ik maar een notaatje achter in de knusse receptie, waar ik lekker op de grond geslapen heb, als blijk van dankbaarheid. Ik ben blij dat ik Birgitta en Finn heb mogen leren kennen !
Er zijn 2, eigenlijk 3 dingen die mij opvallen deze morgen.
Het eerste zijn ,ook hier, de vele wielertoeristen die blijkbaar op zondagmorgen de weg op gaan.
Het tweede lijkt me al iets verbazender. Ik word meermaals ingehaald door prachtig gerestaureerde oldtimers uit de jaren 60 en zelfs vroeger. Gaan die nu echt op zondagmorgen gaan toeren ? Zo maar ? Lijkt mij vreemd.... Maar ja, elk zijn hobby
Het derde is persoonlijk. Ik voel dat er terug power in de poten zit want ik krijg vrijwel onmiddellijk een aanvaardbaar " steekske" rondgedraaid. Dus dat beloofd, alhoewel we niet weten wat nog komt.....
Ik dus richting Lillestrøm via mijn reeds vertrouwde 22. Plots en uit het niets rijd de " politi" naast mij. Ai, lap, nu komt het denk je dan,ik ook... Maar nee hoor duim omhoog en ruit naar beneden. Of ik weet van de miserie rond Lillestrøm ? Awel jaak en nink, gasten. 5 minuten later ben ik gebriefd en weet ik waar ik eventueel nog de gevolgen kan hebben van de overstromingen van " de glommarivier ".
Een eind op de 171 krijg ik dan ook in levende lijve te zien wat water kan aanrichten. Ik heb het voor water, vind het een " machtig " ding, imposant en krachtig. Maar niet in deze zin. Zelfs Noren zijn van hun melk als ik dat zo zie.
In Sørumsand krijg ik antwoord op 1 van mijn vaststellingen van vanmorgen want naast een heel oude stoomtrein zie ik alle oldtimers netjes geparkeerd voor een meeting. Vaneigens dat ik daar eens voet aan de grond zet, al vraagt dat soms wat kunst en vliegwerk en in dit geval, nu al 15 dagen lang, veel bekijks.
Een andere vaststelling is dat er hier weinig met de fiets gereden wordt anders. Een tochtje met t lief of familie uitstap daarvoor nemen de Noren de moto of de auto enerzijds of gaan ze gewoon te voet. Groot is hun verbazing als ze horen dat ik naar de noordkaap ga met " dat ding " en ook nog eens terug fiets. Ik begin ze stilaan te begrijpen want ik moet toegeven dat de laatste 20 km van elke dag op karakter dienen te worden afgewerkt. Die 732 hoogtemeters kruipen ,ook vandaag, terug in de " kietjes " wi.
In Årmes ga ik rechtsom de 175 op naar hogere gebieden. Zijwind en venijnige " plateautjes " zijn mijn deel . Ondanks dat ik terug luidkeels meezing met wat in mijn oor wordt geblazen door mijn mp3 en ik er een punt van maak om iedereen te groeten met ne hey of nen duim heb ik goesting om ne keer een dutje te doen.
Het is bikkelen en harken maar in Koningsvinger wacht mijn camping. Ja, tarara, geen camping te vinden, weggespoeld ? Nee, gewoon geen uitbating meer, grrr.... Kalm blijven is de boodschap. Op naar het hotel in dit stadje. Mmmm, met Spa ..... Hier geven ze het tenminste aan.....bij Carlsberg niet ( lol ) !
Ondanks mijn vermoeide blik, en die was niet gespeeld, krijg ik bij het horen van de kamerprijs een appelflauwte...... Omgerekend 140 voor 1 nacht. Je kunt je kamer in ....steken.
Ik op zoek en ben aan de andere zijde van de gezwollen rivier beland in een soort opvang voor truckers. Geen luxe maar correct. Meer moet ik niet.
Waar ik morgen ga vraagt de waard. Richting Elverum.....AH,da ga moeilijk gaan copain, de 2 banen zijn overstroomd. Ja goe noene. Nu, blijkbaar zakt het peil redelijk snel, ik kan dat zien want heb zicht op Glomma " vanuit mijn kamertje, en kan ik met een beetje geluk morgen de 20 of de 210 nemen. Hij gokt op de 210 omdat die hoger gelegen is dus.... Slaapwel, da wil zeggen extra omhoog fietsen maar zoals ik al schreef ondanks alles.....
I'm having the time of my life
X
25-05-2013
Noorwegen, mijn nieuw thuisland..... Voor 27 dagen.
Zaterdag 25 mei : dag 14
Vasbötten - baståd
108 km en 963 hoogtemeters !
Noorwegen, mijn nieuw thuisland..... Voor 27 dagen.
Ja beste volgers,jullie traveler is al in Noorwegen aangekomen. Ze had dus gelijk he die dame aan de receptie gisteravond. En of het bergop gaat !
Heb trouwens nog 2 leuke anekdotes van gisteravond. eentje waar ik zelf hartelijk mee kon lachen en eentje waar ik ,terecht, moet over twijfelen of die wel past in een reisverslag?
De eerste gaat over mijn pintje dat koud stond. Ik trok dus nog even naar het meer aan de achterzijde van mijn stugar. Blikje en mondharmonica bij de hand. Uit de mondharmonica probeerde ik iets te brengen wat geleek op Enrico Morricone maar die per definitie iets had van Bruce Springsteen ? Nadat de enkele Zweden en Noren mij verbaasd aankeken heb ik het ding maar wijselijk weggestopt tot nader order. Een nieuwe Toots Thielemans wordt dus niet gevonden in mij .
Ik dus aan het meer en " scheel van de goeste" trek ik dat blikje " Carlsberg en nog iets" open. Bij mijn eerste slok is de ontgoocheling en ontnuchtering groot als het hier blijkt om .....spawater te gaan ! Filip, volgende keer blikske lezen voor je iets koopt !
Ale vooruit, op het belachelijke af en met de reële kans dat het mij de rest van mijn dagen op moeder aarde zal achtervolgen , heb ik toch het besluit genomen ook het tweede te publiceren....
Onder de noemer " ai moe kakken moei kakken " ga ik op zoek naar de toiletten op de camping. Omdat ik , ofwel dom ben en / of geen ervaring heb met campings, is mijn verwondering groot als ik ,bij het opentrekken van een deur, een " raar" toilet zie ( zie foto ).
Nu ja, met een beetje verbeelding doe ik mijn behoefte.
Wat blijkt nu ? Dat ernaast hele mooie toiletten zijn , bij de douches, en ik .....tja gekakt had in een bak om de botten van de vissers schoon te maken !! Nu, k heb het proper kunnen doorspoelen met die groene slang wi !
Over naar vandaag nu. Ik was amper 500 meter van de camping en het was al prijs. Ik werd staande gehouden door drie seingevers. Blijkt er vandaag een soort time trial te zijn die hier heel bekend is , de landengrenze classic. Ale vooruit, en even later, om 08.35 uur !! stormen warempel een eerste groep van een 30 tal " echte coureurs " aan een waanzinnig tempo voorbij. Kan ik die richting uit ? No problem. Ik krijg zelfs nog 100 Zweedse kronen toegestopt van een vader waarvan zijn dochter 20 jaar geleden getroffen werd door kanker. Nu is ze schooljuffrouw . Dat was de voorzet om het eerste uur te zitten denken wat mijn mascotjes later zouden willen zijn ? Bram brandweerman ? Amber iets in de verzorgingssector ? Moet ik eens navragen als dat tochtje er hier opzit, maar dat is voor binnen een dag of 70,oei da ' s nog lang realiseer ik nu ook....
In Halden komt er bruusk een einde aan mijn dagdromen wanneer ik een college om U tegen te zeggen tegenkom, maar met het nodige puffen geraken we ook die boven en klasseren we hem als " in de pocket".
Tussendoor nog in een plaatselijke tent de grootste burger met chips en ne coca verorberd want de tank gaat hier enorm vlug in het rood.
Intussen genieten we van prachtige views en ellenlange golvende wegen met links en rechts bossen, aan houtvoorraad hier geen gebrek in de eerste jaren alvast.
Omdat het morgen zondag is besluit ik in Mysen geld uit de muur te prutsen en den " Delhaize " in te duiken voor wat proviand . Hij noemt dan wel de " coöp. " maar je vind er alles wat een mens nodig heeft.
Het lijkt stilaan een gewoonte als je ergens buiten wil rijden je eerst zo'n soort van kluisberg moet opfietsen vooraleer je weer verder kan . Maar ne mens moet nu eenmaal geld en eten hebben dus telkens weer doe ik het, met het nodige gevloek erbij.
Vandaag dus de ganse dag de 22 gevolgd tot in Baståd . Een dag waar ik vooral mag/ moet genieten van de geur en het groen van immense bossen. wat zou er nu eerst gelegen hebben vraag ik me af ? de wegen of de bossen ? k ga t zeggen Walter........ Ik probeer de camping en ontmoet er Birgitta. Wat volgt is wat het zo mooi maakt ! Ze maakt me een lekker avondmaal,we babbelen nog heel lang na en als blijkt dat er geen hytter meer vrij is en ik geen zin heb om de tent op te zetten mag ik gewoon in haar warme receptieruimte slapen.
Andere kant van het verhaal is dat ik te horen krijg dat hier 30 km verderop maar iets NW alles weggespoeld is en er hevige overstromingen zijn. We halen er de kaarten bij en ze beloofd me morgenvroeg de laatste stand van zaken te briefen over de toestand van mijn reisweg. Oja, heb betaald. Voor te slapen,douchen ,eten, koffie,water en een nieuwe vriendin..... 75 Nor kronen of 10.
Morgen is het zondag voor jullie, rustdag. Voor mij wordt het " werkdag richting Kongsvinger. Als de wegen het toelaten en ik geen omleidingen moet maken een rit als vandaag..... Hopelijk met hetzelfde happy end.
Waarvan je denkt dat je je hopeloos overslapen hebt. Kom je wakker ,klaarlichte dag, zon reeds aan de hemel. Verschrikt kijk je op je gsm ( nooit geen uurwerk aan ) en ziet dat het ... 05.10 u is ? Blijkbaar is het hier maar een uur of 4 meer echt donker, en het wordt straks nog beter...of erger want dan wordt het helemaal niet meer nacht.
Waarvan je onmiddellijk het gevoel krijgt dat het een zware dag wordt als je bij het ontbijt je routekaarten openslaat. Altijd rechtdoor richting noorden. Dwars door de bossen van ZW Zweden.
Waarvan je voor het eerst het gevoel hebt van : laat me nu eens gerust wanneer je terug een interview geeft aan een lokale krant, wetende dat dit toch niets gaat opleveren voor ons mooi project. Maar je doet het met de glimlach,poseert nog eens als een volmaakt fotomodel en dankt de Heer.
Waarvan je , na een onmiddellijke klim van 5 km aan 6 %, je spieren voelt branden in je hele lijf, schreeuwend naar een afdaling,liefst eentje van 30 km aan een stuk.
Waarvan je het gevoel krijgt dat het vierkant gaat draaien vandaag.
Waarvan je tot de vaststelling komt dat je de ganse dag wind tegen gaat krijgen en dat die uitvinding van god net hard genoeg zal blazen om je net niet comfortabel te laten fietsen. Gelukkig zal hij wel voor de nodige afkoeling gaan zorgen want het is hier echt zomerweer, stralende zon aan de hemel en warme temperatuur. Ongeveer 25° C.
Waarvan de emoties het halen van de " moral" en je om onverklaarbare redenen in tranen uitbarst. Ja, je komt jezelf tegen ,meer dan eens per dag. De stilte en eenzame momenten werken mediterent en vele dingen,soms belangrijk of futiliteiten , schieten door je hoofd.
Waarvan je vele dingen mist. Je dierbaren op het thuisfront, de " daltons" met hun kwinkslag en aanwezigheid. Zelfs 30 maal " ti amo" in repeat kunnen daar niets aan veranderen.
Waarvan je besluit om geen foto's te maken en gewoon te genieten van deze mooie natuur. Links rechts,overal....zelfs oneindig veel bomen ,niets zeggend kunnen je een beter gevoel doen krijgen als het nog maar eens in stijgende lijn gaat.
Waarvan je voor het eerst moet vaststellen dat de vele duimen,de glimlach van " de Zweed", de claxon van nog een Volvo je niet interesseren, toch niet vandaag.
En toch is er een moment van de dag. Als ik een pitstop maak , in een Shell deze keer, komt een oudere man spontaan naar me toe gewandeld en laat even " zijn gras afrijden" , voor wat het was. Wat volgt is een 45 min durend boeiend gesprek met een uitgeweken Noor die jarenlang in de states gewoond heeft en nu, zelf vechtend tegen kanker, zijn oude dag slijt in deze prachtige omgeving. Na een bakkie koffie verlaat ik de man met de woorden : take care, keep going , denkend aan mijn mascotjes in het verre Vlaanderen. Hij wenst mij geluk op mijn trip en ondanks hij mij moedig vind rij ik weg met tranen in mijn ogen. Zie hem hier nu zitten : brave heart..... my way forward is empty, on to another hill ...
.
Er zijn zo van die dagen.... Dat je verlangt om je ergens neer te smijten aan 1 of ander meer, biertje bij de hand, genieten van de zonsondergang en probeert van geen verhaal toch iets moois te maken voor je talrijke volgers.....
Ik heb die plaats zoals beschreven hierboven gevonden op een camping in vasbötten. een stuga aan een meer en mijn pintje staat al in de koeling. Dit alles voor 200 Zweedse kronen ( 20 ).
Morgen hopelijk terug frisse benen om Noorwegen binnen te fietsen want madam van de camping zegt dat het vanaf nu " bergop" zal gaan.... Vanaf nu ? Ja mijn klokkenspel , t beloofd, ik leek wel een vogel zonder lied als ik die uitspraak hoorde....
Dag 13......13 ongeluksgetal ? Geloof ik pas als er plots nog ergens een zwarte kat onverwachts voor mij opduikt vandaag of vanavond.
Vanmorgen dus wakker gekomen tussen 218 koeien. Grote en kleintjes.Boer boer was als vroeg in de weer . Hij verteld mij dat het een drukke dag wordt. Al de beesten gaan vandaag richting weilanden. Het slechte weer en de lange winter hebben hem duidelijk op een achterstand geplaatst. Ik schud hem de hand,dank hem veelvoudig en ga terug de baan op. Eerst en vooral op zoek naar een kop koffie en iets om te eten. In Kungälv ben ik op zoek naar een bank als een lokale schone mij aanspreekt . You are lost ? .... Euh,ja lost in your eyes ..... Het is nu niet omdat je op dieet staat dat je niet naar het menu mag kijken he gasten ?
Omdat ik goeie ervaringen heb met " statoil "benzinestations ga ik daar vrijwel automatisch binnen op zoek naar wat koffie en een braadworst of 2. De lokale manager is meteen verkocht en hangt aan mijn lippen om alle details te weten over met wat ik bezig ben . Intussen verorber ik er eentje met look en eentje met cheese/ bacon. Eet ik nog een bananne,drink een black coffee en neem ik nog een coca voor onderweg. Groot is mijn verbazing als blijkt dat ik daar niets hoef voor te betalen ! Hij noteert de site en beloofd mij te volgen op mijn tocht naar de noordkaap. You're crazy in your yellow bullet. Ale, t is nu al ne kogel ook. Wat gaat het morgen zijn na een ruzie dildo, een bananne,een gele badkuip.....
In het kader van een beetje variatie in je eten te steken ben ik nu ook begonnen snickers te eten. In combinatie met " dark chocolate" ,de dagelijkse bananen, aangevuld met rozijntjes en , sedert Denemarken , hot dogs.
In Stenungsund is het nogmaals van dat. Fietspad over een brug blijkt open te liggen. Heb ik 2 mogelijkheden om de weg te vragen . Aan nen halve viking met een baard een een meid die mij doet denken aan die blonde van Abba. Dus ja, ik naar haar en mij mooi voorstellen natuurlijk. Hey, i m Hanna zei ze...... Maar dat kind had het wel verkeerd voor. Ze wou voor mij uit rijden,op de autostrade aan 90 km/ uur ? Ze dacht dat er nen monteur in mijnen bullet zat ! Neneent meiske, mijnen bullet werkt met mijn 2 benen.... Een touw eraan binden....deed ze nog een poging ? Tja, we kunnen het altijd proberen dien ik haar van antwoord. Het is altijd handig dat je je beetje kan verhelpen op den vreemde he .
Nu, uiteindelijk ik terug de juiste baan op . De leute was echter van korte duur want denk nu eens mee in fietstermen ....
Je moet dus over die brug maar je kan niet.... De enige weg om over het meer te geraken ...... Leggen ze ook open, ( zie foto ). Grrrr.... Gelukkig was er Bob de Bouwer.... We hebben uiteindelijk " mijn meid questie" een 200 m mogen dragen om madam weer te kunnen laten rijden met manieren ( lees bereidvaardig wegen ).
Na een supersnelle Ferry overtocht beland ik op goed geluk in het kustdorpje Lysekil. Gisteren waren het koeien ,nu wordt het een lekker warm bed ,ontbijt incluis voor 250 Zweedse kronen.....of een goede 25 . Is het nu omdat ik niet geschoren was of omwille van mijn uitleg over het project, ik weet het niet maar ik krijg alvast een goede 50 % korting .( of ze was zot van mijn gele bullet ? )
In ieder geval, het was zonnig en het was genieten van wat ik zag vandaag.
We moeten het meer doen volgers......
Laat de zon in je hart, geniet van het leven !
sova gott !
23-05-2013
Komen eten......
Woensdag 22 mei : dag 11
Hals - Säve
92 km + 3 uur Ferry naar Göteborg .
Komen eten......
Hoe goed ik me gisteren voelde, hoe slecht voel ik mij vandaag. Ik schrijf dit deel van het verslag met uitzicht op een troosteloos kattegat,de verbinding tussen Denemarken en Zweden.
Vanmorgen bij het ontwaken zakte de moed diep onder mijn dons. Dat was niet meer regenen,dat is gieten !
Slaapdronken probeer ik mij de nodige moed in te eten bij het ontbijt maar dat lukt me niet echt. De Deense tv doet daar dan nog een schep bovenop met te vermelden dat het blijft " hangen ". Mijn eerste dilemma staat voor mij. Is het een gebrek aan slaap of het slechte weer, ik weet het niet maar vaststaand is dat ik geneigd ben een eerste rustdag in te lassen en terug in mijn bed te kruipen.
Om 9 uur besluit ik dan toch maar het rotweer te trotseren en richting Frederikshaven te fietsen. Zo warm mogelijk ingeduffeld en de blik op oneindig. Hoe hard Marco borsato en andere Clouseau's hun best doen, ik blijf humeurig . Als enkele tegenliggers, lees kolossen van trucks mij een extra douche geven krijg ik het helemaal.
Ik begin dan ook, onbewust en voor het eerst , te denken aan eten en drinken.
God wat mis ik mijn steak au poivre, mijn trappistje. Het lijkt vandaag wel komen eten versie Denemarken in mijn hoofd. Ale, daar gaan we :
Van de gastheer, Denemarken ben ik heel tevreden. Je voelt je er onmiddellijk thuis en dus voor ontvangst en uitzichten geef ik een welverdiende 9.
Voor de aperitief vandaag ,lees opstaan en aperitiefhapje, de regen geef ik een 3, het was mijn ding niet !
Als voorgerecht, 54 km richting haven via de østvegvej geef ik een 6, prachtig maar niet kunnen van genieten noch foto's kunnen nemen wegens te koud en te nat, of te weinig afgekruid.
Het hoofdgerecht, de Stena Line viel of valt best mee al had het iets warmer geserveerd mogen worden. Een schoon spel binnenin maar zoal hierboven vermeld en " de Sergio " zou zeggen, je moe je geregje afkruiden ! ( chauffage mocht iets warmer staan wi ).Waar ik mij ook plaats op deze reus van een ferryboot ik blijf het ijskoud hebben ! Heb de " Germans" trouwens ook niet gezien vanmiddag ? Misschien zijn zij voor de 2 e maal " versmoort" in deze kletsnatte voormiddag ?
Als nagerecht krijg ik straks een duo van geel en blauw, de Zweedse vlag , te zien.
Als het even kan met een vleugje zon op een bedje van prachtige , nieuw te ontdekken natuur en schoonheid.
Als ik dan nog als degustiefje vanavond ergen een warm bedje kan of mag bemachtigen hoop ik dat dit maar " de slechte dag voor een tijdje " was en ik morgen terug met een open geest de Zweede schoonheid mag gaan bewonderen ?
Voor de goedkoop moet je trouwens niet naar Scandinavië komen . Als ik in Frederikshaven 61 betaal om mijn meid , ik weet nu dat het een meisje is, en mezelf over te zetten naar Göteborg schrik ik toch even. 12 Ikea meatballs met een klak puree, in een poging om mij warm te eten , 13.50. Ai ai, mijn persoonlijk budget gaat te lijden hebben in mijn avontuur. Nu, als ik mij mss nen dag of vijftien niet scheer kan ik langsgaan naar de Zweede ocmw voor opvang en steun ? Red Filip,vang me voor ik val......
Aangekomen in Göteborg krijg ik zowaar een waterzonnetje als begroeting. Vrij vlug zit ik op de juiste weg om deze grootstad buiten te fietsen. Duimen en claxonnerende zweden incluis. Na een goed halfuur kan ik mijn optimisme opbergen want de weg richting Kungalv blijkt opengebroken en dan weet je het wel. Raad vragen, misrijden, op den duur twijfelen of zij wel de juiste weg kennen enz en zo verder.....
Uiteindelijk strand ik om 20.30 uur ergens in de buurt van Säve. Blijkt er niet echt veel te zijn om te slapen. De plaatselijke kerk blijkt ook afgesloten en uiteindelijk kom ik op een boerhof terecht waar ik nu tussen de koeien mijn laatste hand leg aan dit dagverslag. Voor het eerst gaan slaapmatje en slaapzak uit de quest. Tent blijft nog zitten want deze gastvrije boer legt me te slapen in een lokaaltje naast zijn veestapel. Ook dit is het avontuur en nieuw voor mij.
Ik voel me net boer Charel, lach telkens ik een koe hoor loeien en hoop dat die " schoon biefstukken in spe" s nachts toch slapen ?
Groetjes ui Zweden.
Morgen gaan we voor het eerst genieten van dit groene land !
Ps: net aangekomen in mijn b&b in Lysekil: www.strandflickorna.se
Straks ( kan nog efkes duren ) volgt verslag van vandaag.