Baståd - Kongsvinger

120 km. 732 hoogtemeters

I'm having the time of my life

Vanmorgen betrap ik mezelf erop dat ik rustig de tijd neem om mijn menage terug in de quest te laden . Enerzijds omdat het telkens vroeg dag is, wake up om 7.00 uur, douchen,scheren enz.... om rond 8 uur telkens te kunnen vertrekken en anderzijds omdat ik hoopte dat de camping uitbaters reeds gingen wakker zijn om afscheid te kunnen nemen. Het is echter ook zondag voor die mensen dus laat ik maar een notaatje achter in de knusse receptie, waar ik lekker op de grond geslapen heb, als blijk van dankbaarheid. Ik ben blij dat ik Birgitta en Finn heb mogen leren kennen !

Er zijn 2, eigenlijk 3 dingen die mij opvallen deze morgen.

Het eerste zijn ,ook hier, de vele wielertoeristen die blijkbaar op zondagmorgen de weg op gaan.

Het tweede lijkt me al iets verbazender. Ik word meermaals ingehaald door prachtig gerestaureerde oldtimers uit de jaren 60 en zelfs vroeger. Gaan die nu echt op zondagmorgen gaan toeren ? Zo maar ? Lijkt mij vreemd.... Maar ja, elk zijn hobby

Het derde is persoonlijk. Ik voel dat er terug power in de poten zit want ik krijg vrijwel onmiddellijk een aanvaardbaar " steekske" rondgedraaid. Dus dat beloofd, alhoewel we niet weten wat nog komt.....

Ik dus richting Lillestrøm via mijn reeds vertrouwde 22. Plots en uit het niets rijd de " politi" naast mij. Ai, lap, nu komt het denk je dan,ik ook... Maar nee hoor duim omhoog en ruit naar beneden. Of ik weet van de miserie rond Lillestrøm ? Awel jaak en nink, gasten. 5 minuten later ben ik gebriefd en weet ik waar ik eventueel nog de gevolgen kan hebben van de overstromingen van " de glommarivier ".

Een eind op de 171 krijg ik dan ook in levende lijve te zien wat water kan aanrichten. Ik heb het voor water, vind het een " machtig " ding, imposant en krachtig. Maar niet in deze zin. Zelfs  Noren zijn van hun melk als ik dat zo zie.

In Sørumsand krijg ik antwoord op 1 van mijn vaststellingen van vanmorgen want naast een heel oude stoomtrein  zie ik alle oldtimers netjes geparkeerd voor een meeting. Vaneigens dat ik daar eens voet aan de grond zet, al vraagt dat soms wat kunst en vliegwerk en in dit geval, nu al 15 dagen lang, veel bekijks.

Een andere vaststelling is dat er hier weinig met de fiets gereden wordt anders. Een tochtje met t lief of familie uitstap daarvoor nemen de Noren de moto of de auto enerzijds of gaan ze gewoon te voet. Groot is hun verbazing als ze horen dat ik naar de noordkaap ga met " dat ding " en ook nog eens terug fiets. Ik begin ze stilaan te begrijpen want ik moet toegeven dat de laatste 20 km van elke dag op karakter dienen te worden afgewerkt. Die 732 hoogtemeters kruipen ,ook vandaag, terug in de " kietjes " wi.

In Årmes ga ik rechtsom de 175 op naar hogere gebieden. Zijwind en venijnige " plateautjes " zijn mijn deel . Ondanks dat ik terug luidkeels meezing met wat in mijn oor wordt geblazen door mijn mp3 en ik er een punt van maak om iedereen te groeten met ne hey of nen duim heb ik goesting om ne keer een dutje te doen.

Het is bikkelen en harken maar in Koningsvinger wacht mijn camping. Ja, tarara, geen camping te vinden, weggespoeld ? Nee, gewoon geen uitbating meer, grrr.... Kalm blijven is de boodschap. Op naar het hotel in dit stadje. Mmmm, met Spa ..... Hier geven ze het tenminste aan.....bij Carlsberg niet ( lol ) !

Ondanks mijn vermoeide blik, en die was niet gespeeld, krijg ik bij het horen van de kamerprijs een appelflauwte...... Omgerekend € 140 voor 1 nacht. Je kunt je kamer in ....steken.

Ik op zoek en ben aan de andere zijde van de gezwollen rivier beland in een soort opvang voor truckers. Geen luxe maar correct. Meer moet ik niet.

Waar ik morgen ga vraagt de waard. Richting Elverum.....AH,da ga moeilijk gaan copain, de 2 banen zijn overstroomd. Ja goe noene. Nu, blijkbaar zakt het peil redelijk snel, ik kan dat zien want heb zicht op Glomma " vanuit mijn kamertje, en kan ik met een beetje geluk morgen de 20 of de 210 nemen. Hij gokt op de 210 omdat die hoger gelegen is dus.... Slaapwel, da wil zeggen extra omhoog fietsen maar zoals ik al schreef ondanks alles.....

I'm having the time of my life

X

Vasbötten - baståd

108 km en 963 hoogtemeters !

Noorwegen, mijn nieuw thuisland..... Voor 27 dagen.

Ja beste volgers,jullie traveler is al in Noorwegen aangekomen. Ze had dus gelijk he die dame aan de receptie gisteravond. En of het bergop gaat !

Heb trouwens nog 2 leuke anekdotes van gisteravond. eentje waar ik zelf hartelijk mee kon lachen en eentje waar ik ,terecht, moet over twijfelen of die wel past in een reisverslag?

De eerste gaat over mijn pintje dat koud stond. Ik trok dus nog even naar het meer aan de achterzijde van mijn stugar. Blikje en mondharmonica bij de hand. Uit de mondharmonica probeerde ik iets te brengen wat geleek op  Enrico Morricone maar die per definitie iets had van Bruce Springsteen ? Nadat de enkele Zweden en Noren mij verbaasd aankeken heb ik het ding maar wijselijk weggestopt tot nader order. Een nieuwe Toots Thielemans wordt dus niet gevonden in mij .

Ik dus aan het meer en " scheel van de goeste" trek ik dat blikje " Carlsberg en nog iets" open. Bij mijn eerste slok is de ontgoocheling en ontnuchtering groot als het hier blijkt om .....spawater te gaan ! Filip, volgende keer blikske lezen voor je iets koopt !

Ale vooruit, op het belachelijke af en met de reële kans dat het mij de rest van mijn dagen op moeder aarde zal achtervolgen , heb ik toch het besluit genomen ook het tweede te publiceren....

Onder de noemer " ai moe kakken moei kakken " ga ik op zoek naar de toiletten op de camping. Omdat ik , ofwel dom ben en / of geen ervaring heb met campings, is mijn verwondering groot als ik ,bij het opentrekken van een deur, een " raar" toilet zie ( zie foto ).

Nu ja, met een beetje verbeelding doe ik mijn behoefte. 

Wat blijkt nu ? Dat ernaast hele mooie toiletten zijn , bij de douches, en ik .....tja gekakt had in een bak om de botten van de vissers schoon te maken !! Nu, k heb het proper kunnen doorspoelen met die groene slang wi !

Over naar vandaag nu. Ik was amper 500 meter van de camping en het was al prijs. Ik werd staande gehouden door drie seingevers. Blijkt er vandaag een soort time trial te zijn die hier heel bekend is , de landengrenze classic. Ale vooruit, en even later, om 08.35 uur !! stormen warempel een eerste groep van een 30 tal " echte coureurs " aan een waanzinnig tempo voorbij. Kan ik die richting uit ? No problem. Ik krijg zelfs nog 100 Zweedse kronen toegestopt van een vader waarvan zijn dochter 20 jaar geleden getroffen werd door kanker. Nu is ze schooljuffrouw . Dat was de voorzet om het eerste uur te zitten denken wat mijn mascotjes later zouden willen zijn ? Bram brandweerman ? Amber iets in de verzorgingssector ? Moet ik eens navragen als dat tochtje er hier opzit, maar dat is voor binnen een dag of 70,oei da ' s nog lang realiseer ik nu ook....

In Halden komt er bruusk een einde aan mijn dagdromen wanneer ik een college om U tegen te zeggen tegenkom, maar met het nodige puffen geraken we ook die boven en klasseren we hem als " in de pocket".

Tussendoor nog in een plaatselijke tent de grootste burger met chips en ne coca verorberd want de tank gaat hier enorm vlug in het rood.

Intussen genieten we van prachtige views en ellenlange golvende wegen met links en rechts bossen, aan houtvoorraad hier geen gebrek in de eerste jaren alvast.

Omdat het morgen zondag is besluit ik in Mysen geld uit de muur te prutsen en den " Delhaize " in te duiken voor wat proviand . Hij noemt dan wel de " coöp. " maar je vind er alles wat een mens nodig heeft.

Het lijkt stilaan een gewoonte als je ergens buiten wil rijden je eerst zo'n soort van kluisberg moet opfietsen vooraleer je weer verder kan . Maar ne mens moet nu eenmaal geld en eten hebben dus telkens weer doe ik het, met het nodige gevloek erbij.

Vandaag dus de ganse dag de 22 gevolgd tot in Baståd . Een dag waar ik vooral mag/ moet genieten van de geur en het groen van immense bossen. wat zou er nu eerst gelegen hebben vraag ik me af ? de wegen of de bossen ? k ga t zeggen Walter........ Ik probeer de camping en ontmoet er Birgitta. Wat volgt is wat het zo mooi maakt ! Ze maakt me een lekker avondmaal,we babbelen nog heel lang na en als blijkt dat er geen hytter meer vrij is en ik geen zin heb om de tent op te zetten mag ik gewoon in haar warme receptieruimte slapen. 

Andere kant van het verhaal is dat ik te horen krijg dat hier 30 km verderop maar iets NW alles weggespoeld is en er hevige overstromingen zijn. We halen er de kaarten bij en ze beloofd me morgenvroeg de laatste stand van zaken te briefen over de toestand van mijn reisweg. Oja, heb betaald. Voor te slapen,douchen ,eten, koffie,water en een nieuwe vriendin..... 75 Nor kronen of € 10.

Morgen is het zondag voor jullie, rustdag. Voor mij wordt het " werkdag richting Kongsvinger. Als de wegen het toelaten en ik geen omleidingen moet maken een rit als vandaag..... Hopelijk met hetzelfde happy end.

Slaap lekker.

Lysekil - Vasbötten

77 Km ( meer zat er niet in de beentjes vandaag )

Er zijn zo van die dagen,.....

Waarvan je denkt dat je je hopeloos overslapen hebt. Kom je wakker ,klaarlichte dag, zon reeds aan de hemel. Verschrikt kijk je op je gsm ( nooit geen uurwerk aan ) en ziet dat het ... 05.10 u is ? Blijkbaar is het hier maar een uur of 4 meer echt donker, en het wordt straks nog beter...of erger want dan wordt het helemaal niet meer nacht.

Waarvan je onmiddellijk het gevoel krijgt dat het een zware dag wordt als je bij het ontbijt je routekaarten openslaat. Altijd rechtdoor richting noorden. Dwars door de bossen van ZW Zweden.

Waarvan je voor het eerst het gevoel hebt van : laat me nu eens gerust wanneer je terug een interview geeft aan een lokale krant, wetende dat dit toch niets gaat opleveren voor ons mooi project. Maar je doet het met de glimlach,poseert nog eens als een volmaakt fotomodel en dankt de Heer.

Waarvan je , na een onmiddellijke klim van 5 km aan 6 %, je spieren voelt branden in je hele lijf, schreeuwend naar een afdaling,liefst eentje van 30 km aan een stuk.

Waarvan je het gevoel krijgt dat het vierkant gaat draaien vandaag.

Waarvan je tot de vaststelling komt dat je de ganse dag wind tegen gaat krijgen en dat die uitvinding van god net hard genoeg zal blazen om je net niet comfortabel te laten fietsen. Gelukkig zal hij wel voor de nodige afkoeling gaan zorgen want het is hier echt zomerweer, stralende zon aan de hemel en warme temperatuur. Ongeveer 25° C.

Waarvan de emoties het halen van de " moral" en je om onverklaarbare redenen in tranen uitbarst. Ja, je komt jezelf tegen ,meer dan eens per dag. De stilte en eenzame momenten werken mediterent en vele dingen,soms belangrijk of  futiliteiten , schieten door je hoofd.

Waarvan je vele dingen mist. Je dierbaren op het thuisfront, de " daltons" met hun kwinkslag en aanwezigheid. Zelfs 30 maal " ti amo" in repeat kunnen daar niets aan veranderen.

Waarvan je besluit om geen foto's te maken en gewoon te genieten van deze mooie natuur. Links rechts,overal....zelfs oneindig veel bomen ,niets zeggend kunnen je een beter gevoel doen krijgen als het nog maar eens in stijgende lijn gaat.

Waarvan je voor het eerst moet vaststellen dat de vele duimen,de glimlach van " de Zweed", de claxon van nog  een Volvo je niet interesseren, toch niet vandaag.

En toch is er een moment van de dag. Als ik een pitstop maak , in een Shell deze keer, komt een oudere man spontaan naar me toe gewandeld en laat even " zijn gras afrijden" , voor wat het was. Wat volgt is een 45 min durend boeiend gesprek met een uitgeweken Noor die jarenlang in de states gewoond heeft en nu, zelf vechtend tegen kanker, zijn oude dag slijt in deze prachtige omgeving. Na een bakkie koffie verlaat ik de man met de woorden : take care, keep going , denkend aan mijn mascotjes in het verre Vlaanderen. Hij wenst mij geluk op mijn trip en ondanks hij mij moedig vind rij ik weg met tranen in mijn ogen. Zie hem hier nu zitten : brave heart.....  my way forward is empty, on to another hill ...

.

Er zijn zo van die dagen.... Dat je verlangt om je ergens neer te smijten aan 1 of ander meer, biertje bij de hand, genieten van de zonsondergang en probeert van geen verhaal toch iets moois te maken voor je talrijke volgers.....

Ik heb die plaats zoals beschreven hierboven gevonden op een camping in vasbötten. een  stuga aan een meer en mijn pintje staat al in de koeling. Dit alles voor 200 Zweedse kronen ( €20 ). 

Morgen hopelijk terug frisse benen om Noorwegen binnen te fietsen want madam van de camping zegt dat het vanaf nu " bergop" zal gaan.... Vanaf nu ? Ja mijn klokkenspel , t beloofd, ik leek wel een vogel zonder lied als ik die uitspraak hoorde....

Dag 13......13 ongeluksgetal ? Geloof ik pas als er plots nog ergens een zwarte kat onverwachts voor mij opduikt vandaag of vanavond.

Ti amo

Slaapplaats :  http://www.bullarebygdenscamping.se/

Säve- Lysekil

105 km 

In Stenungsund is het nogmaals van dat. Fietspad over een brug blijkt open te liggen. Heb ik 2 mogelijkheden om de weg te vragen . Aan nen halve viking met een baard een een meid die mij doet denken aan die blonde van Abba. Dus ja, ik naar haar en mij mooi voorstellen natuurlijk. Hey, i m Hanna zei ze...... Maar dat kind had het wel verkeerd voor. Ze wou voor mij uit rijden,op de autostrade aan 90 km/ uur ? Ze dacht dat er nen monteur in mijnen bullet zat ! Neneent meiske, mijnen bullet werkt met mijn 2 benen.... Een touw eraan binden....deed ze nog een poging ? Tja, we kunnen het altijd proberen dien ik haar van antwoord. Het is altijd handig dat je je  beetje kan verhelpen op den vreemde he .

Nu, uiteindelijk ik terug de juiste baan op . De leute was echter van korte duur want denk nu eens mee in fietstermen ....

Je moet dus over die brug maar je kan niet.... De enige weg om over het meer te geraken ...... Leggen ze ook open, ( zie foto ). Grrrr.... Gelukkig was er Bob de Bouwer.... We hebben uiteindelijk " mijn meid questie" een 200 m mogen dragen om madam weer te kunnen laten rijden met manieren ( lees bereidvaardig wegen ).

Na een supersnelle Ferry overtocht beland ik op goed geluk in het kustdorpje  Lysekil. Gisteren waren het koeien ,nu wordt het een lekker warm bed ,ontbijt incluis voor 250 Zweedse kronen.....of een goede € 25 . Is het nu omdat ik niet geschoren was of omwille van mijn uitleg over het project, ik weet het niet maar ik krijg alvast een goede 50 % korting .( of ze was zot van mijn gele bullet ? )

In ieder geval, het was zonnig en het was genieten van wat ik zag vandaag.

We moeten het meer doen volgers......

Laat de zon in je hart, geniet van het leven !

sova gott !

Hals - Säve 

92 km + 3 uur Ferry naar Göteborg .

Komen eten......

Hoe goed ik me gisteren voelde, hoe slecht voel ik mij vandaag. Ik schrijf dit deel van het verslag  met uitzicht op een troosteloos kattegat,de verbinding tussen Denemarken en Zweden.

Vanmorgen bij het ontwaken zakte de moed diep onder mijn dons. Dat was niet meer regenen,dat is gieten !

Slaapdronken probeer ik mij  de nodige moed in te eten bij het ontbijt maar dat lukt me niet echt. De Deense tv doet daar dan nog een schep bovenop met te vermelden dat het blijft " hangen ". Mijn eerste dilemma staat voor mij. Is het een gebrek aan slaap of het slechte weer, ik weet het niet maar vaststaand is dat ik geneigd ben een eerste rustdag in te lassen en terug in mijn bed te kruipen.

Om 9 uur besluit ik dan toch maar het rotweer te trotseren en richting Frederikshaven te fietsen. Zo warm mogelijk ingeduffeld en de blik op oneindig. Hoe hard Marco borsato en andere Clouseau's hun best doen, ik blijf humeurig . Als enkele tegenliggers, lees kolossen van trucks mij een extra douche geven krijg ik het helemaal.

Ik begin dan ook, onbewust en voor het eerst , te denken aan eten en drinken.

God wat mis ik mijn steak au poivre, mijn trappistje. Het lijkt vandaag wel komen eten versie Denemarken in mijn hoofd. Ale, daar gaan we :

Van de gastheer, Denemarken ben ik heel tevreden. Je voelt je er onmiddellijk thuis en dus voor ontvangst en uitzichten geef ik een welverdiende 9.

Voor de aperitief vandaag ,lees opstaan en aperitiefhapje, de regen geef ik een 3, het was mijn ding niet !

Als voorgerecht, 54 km richting haven via de østvegvej geef ik een 6, prachtig maar niet kunnen van genieten noch foto's kunnen nemen wegens te koud en te nat, of te weinig afgekruid.

Het hoofdgerecht, de Stena Line viel of valt best mee al had het iets warmer geserveerd mogen worden. Een schoon spel binnenin maar zoal hierboven vermeld en " de Sergio " zou zeggen, je moe je geregje afkruiden ! ( chauffage mocht iets warmer staan wi ).Waar ik mij ook plaats op deze reus van een ferryboot ik blijf het ijskoud hebben ! Heb de " Germans" trouwens ook niet gezien vanmiddag ? Misschien zijn zij voor de 2 e maal " versmoort" in deze kletsnatte voormiddag ?

Als nagerecht krijg ik straks een duo van geel en blauw, de Zweedse vlag , te zien.

Als het even kan met een vleugje zon op een bedje van prachtige , nieuw te ontdekken natuur en schoonheid.

Als ik dan nog als degustiefje vanavond ergen een warm bedje kan of mag bemachtigen hoop ik dat dit maar " de slechte dag voor een tijdje " was en ik morgen terug met een open geest de Zweede schoonheid mag gaan bewonderen ?

Voor de goedkoop moet je trouwens niet naar Scandinavië komen . Als ik in Frederikshaven €61 betaal om mijn meid , ik weet nu dat het een meisje is, en mezelf over te zetten naar Göteborg schrik ik toch even. 12 Ikea meatballs met een klak puree, in een poging om mij warm te eten , € 13.50. Ai ai, mijn persoonlijk budget gaat te lijden hebben in mijn avontuur. Nu, als ik mij mss nen dag of vijftien niet scheer kan ik langsgaan naar de Zweede ocmw voor opvang en steun ? Red Filip,vang me voor ik val......

Aangekomen in Göteborg krijg ik zowaar een waterzonnetje als begroeting. Vrij vlug zit ik op de juiste weg om deze grootstad buiten te fietsen. Duimen en claxonnerende zweden incluis. Na een goed halfuur kan ik mijn optimisme opbergen want de weg richting Kungalv blijkt opengebroken en dan weet je het wel. Raad vragen, misrijden, op den duur twijfelen of zij wel de juiste weg kennen enz en zo verder.....

Uiteindelijk strand ik om 20.30 uur ergens in de buurt van Säve. Blijkt er niet echt veel te zijn om te slapen. De plaatselijke kerk blijkt ook afgesloten en uiteindelijk kom ik op een boerhof terecht waar ik nu tussen de koeien mijn laatste hand leg aan dit dagverslag. Voor het eerst gaan slaapmatje en slaapzak uit de quest. Tent blijft nog zitten want deze gastvrije boer legt me te slapen in een lokaaltje  naast zijn veestapel. Ook dit is het avontuur en nieuw voor mij.

Ik voel me net boer Charel, lach telkens ik een koe hoor loeien en hoop dat die " schoon biefstukken in spe" s nachts toch slapen ?

Groetjes ui Zweden.

Morgen gaan we voor het eerst genieten van dit groene land !

Ps: net aangekomen in mijn b&b in Lysekil: www.strandflickorna.se

Straks ( kan nog efkes duren ) volgt verslag van vandaag.

Groetjes

Grumstrup - Hals.  135 km  697 hoogtemeter

Vo de laste keer west Vlaams geklapt

Gisteren was ik dus bij Peter Soenen, broer van " Bartje Bus". Na de lastige rit en een verkwikkende douche mocht ik aanschuiven voor een lasagne naar recept " la mama". Vergezeld van een fles Duvel triple hop. Zeg nu zelf, nen West Vlaming geeft niet meer nodig in het verre Denemarken. Vanmorgen kon ik de baan op , lunchpakket incluis , aangeboden door zijn lieftallig vrouwtje Inge.

Langs golvende wegen maakten we een eerste stop in Skanderborg bij een  meer, de eerste hoogtemeters verteren op een prachtige wijze.

Peter besluit om een 50 tal kilometer met me mee te fietsen. Deze tijd vullen we, indien de adem het toelaat tijdens soms pittige " kaskes" met nog ne keer goe dialect te babbelen. Het zal wellicht de laatste keer zijn dat ik dat zal kunnen doen in lange tijd ?

Nabij Hadsten nemen we dan ook afscheid op een manier dat we al kenden van gisteren : met een " frensch hot dog" en een turbo coca. Echter niet vooraleer we beloofd hebben om elkaar nog te zien en/of horen. Als 2 streekbier liefhebbers zijn we dat een beetje verplicht ( lol ) . Aja , kunnen we samen eens op de proef trekken,mmmm...

Daar zat ik dan, nu echt wel alleen op naar de noordkaap.

In Randers word ik nog maar eens geconfronteerd met hoe het zit in Denemarken. Bijna alle steden liggen in een dal. Met als resultaat dat je er als een gek komt ingevlogen en je er als een slak uitsluipt. Heb me trouwens in het centrum mij voor het eerst tijdens deze tocht efkes onveilig gevoeld. Was het het drukke verkeer of ik die aan het afkicken ben van al het dagelijkse gedoe, ik weet het niet ? Maar het feit was dat ik tijdens het naar rechts draaien richting Mariager onmiddellijk kon vergeten waarom het was. Heb daar serieus mijn tenen mogen uitkuisen om boven te geraken , ja man ! Peter, wist jij dat trouwens dat dat monster daar lag ?

Richting Hadsund werd het een beetje menselijker qua beklimmingen. Maar telkens weer zie je prachtig uitgestrekte vlaktes, met koolzaadvelden volledig in bloei. Het is subliem om dit allemaal te kunnen / mogen gadeslaan vanuit een ligfiets. Ook als je intussen beseft dat je geen strandvakantie geboekt hebt .

Rond 17.20 uur kom ik in Hadsund aan en besluit om nog eens de kraan open te draaien en nog een poging te ondernemen om de 40 km richting Hals nog te overbruggen.

Als ik in Dokkedal een flauwe bocht naar rechts aansnijd  krijg ik mijn moment van de dag. De Duitsers zijn terug. Niet met zoveel maar het jonge koppeltje, remember de story van " zijn materiaal", staat langs de kant van de weg. Uw materiaal aan het uittesten pest ik hem een beetje.... Nee, tussenstop en op weg naar de Ferry in Egensee. We besluiten om samen de laatste kilometers af te leggen en de overzet te nemen. Eens aan de overkant scheiden onze wegen voor de tweede maal, zij gaan iets verderop naar een camping maar ik verkies , na 135 km, een goed bed op te zoeken. 

We maken afspraak morgen rond 11 uur aan de Ferry van Stena line die ons rond de middag van Frederikshaven naar Göteborg zou moeten brengen.

Morgen dus zonder accidenten slapen in Zweden !

De toestanden tot nu toe :

Aantal kilometers : 1265 km

Fysieke toestand : recuperatie ok en conditie is super

Mentale toestand : volledig intact !

Medisch bulletin : licht tunnelsyndroom aan beide scheenbenen. Met de nodige voltarengel gaat het momenteel telkens weg

Groetjes

X

Maandag 20 mei : dag 9

Haderslev - Grumstrup 

102 km

I never forget veilevej.

Vanmorgen wilde ik niet opstaan,mmm, lekker geslapen in mijn gastenhuis. Maar ik begin mijn ochtendpijnen te begrijpen. Eerst moet ik even wandelen om mijn spieren duidelijk te maken dat we aan de slag moeten ! 

Daarna neem ik een douche,trek ik mijn BMC pakje aan en neem een rijkelijk ontbijt,om niet zonder benzine te vallen. Het mag trouwens stoppen wi. Iedereen die denkt dat er ergens een verborgen motortje insteekt ! T is om onnozel te worden telkens te moeten uitleggen dat ik die tocht helemaal met mijn eigen benenkracht moet maken. Maar als je dan zoals vandaag aan 5 / uur een berg bovenkomt van een goede 7 km en op de top het applaus en respect ondervind van mensen uit het dagelijkse leven hier in Denemarken kan ik niet ontkennen dat dit geen kippevelmomentje is.

Heb trouwens vandaag maar liefst 662 hoogtemeters gemaakt op een tocht van 102 km. En dan nog beweren mensen uit de aardrijkskunde dat Denemarken een vlak land is... Mijn oor ! Ik sleur dan ook een goeie 130 kg naar boven, fiets,bagage en den ouwen incluis! Maar als je dan de pracht van het land kan aanschouwen vergeet je rap dat je steeds maar op en neer gaat.

Oja, vanmorgen nog een interview gegeven aan een plaatselijke krant alvorens te fietsen, afgenomen door " maserati man " himself. Dat was de hoofdredacteur van de jutlandkrant. Bleek hij doodleuk te arriveren in een maserati. Als je dan weet dat de meesten hier een kleintje hebben, ale autootje, omwille van de supertaksen bij aankoop ( tot 70 % ) dan kijk je toch wel eens verwonderd op.

Ik was niet echt veel alleen vandaag. Finn vergezelde mij tot aan de oude grens en halfweg mijn dagtrip stond Peter mij op te wachten om samen zijn richting uit te rijden. 15 ° C en een flauw lentezonnetje is genoeg om mij te doen zweten als een rund telkens ik een helling opsluip. De duim als hij mij telkens  op de top opwacht geeft heelkrachtige werkingen. Alsook de " hot dog en turbo cola " in Horsens.

Ik zal wellicht vanaf nu  iedere " choco" zijn als ik thuis kom maar dat neem ik er met de glimlach bij, ik ben echt aan het genieten voor het moment.

Ik ga slapen want morgen is het wellicht terug van dat : up & down maar genieten .....

I Will never forget the Veilevey, de weg met de eindeloze opeenvolgende  hellingen.

X