Vansbro - Filipstad  

102 km          5.03 uur gefietst

Filipstad......

Ze zat vanmorgen netjes achter haar bureau toen ik mijn sleutel terug binnenbracht. Blond, jaar of 28, blauwe ogen en een bevallige lach, kortom een echte Zweedse. Annika heeft ze meegekregen als naam.

Hey, je hebt een leuk ding lacht ze me toe . Wablief ? Ik bedoel je autootje. Zou het dan toch gekleurd zijn ? Nee, ze is 1 van de zovele die denken dat er wel ergens een hulpmotortje insteekt. Beetje jammer want dan beginnen ze allemaal te denken dat het " voor niets " gaat.

Of ze een foto mag van die vreemde fiets want intussen heb ik het in geuren en kleuren uitgelegd. Ik had  haar, en dan heb ik het over de quest,desnoods  helemaal uit elkaar gevezen.

Even ligt het op mijn tong om ook een foto te vragen van haar maar dat doe je niet met vrouwen en ik wil ook niet de annalen ingaan als verzamelaar van foto's van goed uitziende vrouwen, dus nee vrienden, opgeslagen in mijn geheugen in plaats , haha.

Vandaag gaan we dus op weg op de 26. Zondag , dus veel verkeer op deze weg ook. Wellicht is de verlofperiode hier ook aangebroken want ik zie wel honderden caravans mijn pad kruisen.

En het pad was niet van de poes de eerste 50 km. Leek net of ik de verkeerde " file " geopend had vanmorgen. Of ze mijn kaart terug gedraaid hadden en ik terug richting noord fietste ? Ongeveer in de helft van mijn zondagsritje ging het dan bergaf en kon ik rustiger ademhalen op zoek naar de stad die mijn naam draagt : Filipstad.

Had ik niet geweten dat deze stad al bestond van in 1611 en ontdekt werd door koning  Karl IX en zijn naam dankt aan zijn zoon Karl Filip dan had ik gezegd dat ze nu toch wel ver gingen in hun eerbetoon voor mijn passage hier in Zweden.

Het is de tweede grootste stad van Värmlands en er wonen tegenwoordig 10500 zielen. Buiten de vanzelfsprekende prachtige natuur vind je hier vooral staalwerk en mineraalbronnen. Het bekendste is echter hun Wasabrood en Nils Ferlin, een poëet .

2 bekende en tevens broeders van elkaar zijn hier geboren, bouwers van sluizen en kanalen in Zweden en aanpalende buurlanden , John en Nils Ericsson. Voilà, jullie " wistjedatje " voor vandaag.

Ik neem er mijn intrekken in een wel heel klein hytterke en ben blij dat ik een privé terrasje heb. Mijn buurman voor 1 nacht is een Zweed uit Stockholm op doorreis, spreekt geen Engels en wil honderduit praten met mij. Zijn vrouw komt wellicht zot van al het vertalen maar het is stil genieten van deze conversatie. Of ik even mee wil rijden met de auto om boodschappen te doen ? Yep, dank u , al vergeet hij direct dat ik geen Zweeds spreek en hij 10 minuten lang een vertellinge doet waar ik niets van versta. Maar we hebben alles, kunnen eten en drinken en beetje proberen te genieten van ons meer hier aan de rand van mijn slaaphutje want.........

Wijs is hij die geniet van de show die de wereld biedt !!

Slaapwel

X

Mora - Vansbro

80 km.    4 .00 uur gefietst

Cijfers en letters

Vanmorgen iets langer geslapen. Had het voorspeld, geen 100 + vandaag.

Lichaam en geest zijn moe is de ene reden, de andere is dat ik toch niet op mijn bestemming in gedachten kon geraken op 1 dag, waar die is weten jullie morgen. Het wordt passeren of overnachten. De " rappe" gaan het misschien al gevonden hebben op de kaart, voor de anderen is het nog even wachten....

Ik rij pas tegen de middag weg, koffietje of 3 gedaan in de receptie, even internetten en vooral beetje genieten van het zomerweer hier in Zweden . Het zou vandaag 27° C worden. Praatje slaan met de geburen, Zweeds koppel die naar Mora afgezakt was om vanavond een concert mee te pikken in een oude mijnsite.

De 45 op en de eerste 15 km is mijn hoop niet echt groot dat het vandaag beter wordt. Van de kleinste hellingen maken mijn hersenen de grootste uitdagingen, pruttelen mijn benen en vooral voeten enorm tegen. Ik lijk wel een machine die zonder olie draait......en dan , eindelijk vlakkere wegen !

God wat voelt dit goed aan en tegelijkertijd vreemd. Angstig kijk ik nog na elke bocht, of er toch weer geen kuitenbijtertje ligt. Als er een helling ligt zijn het gelukkig maar kleintjes. Ik heb zoiets van , fasten seat belts, we gaan de landing inzetten, we beginnen een economische groene daling om uiteindelijk op 3 augustus voet aan de grond te zetten......

Alhoewel, deze trip heeft me al geleerd nog niet te vlug victorie te kraaien. Je weet immers nooit wat er morgen wacht, de verrassingen zijn de wereld niet uit maar ben toch gematigd positief, het mocht toch stilaan beginnen minderen.

Eindelijk , als de benen wat gerecupereerd geraken van de zware inspanningen bergop, zal ik kunnen profiteren van deze noeste arbeid. Eindelijk zal ik op souplesse mijn kilometers kunnen afwerken, terug een fotootje kunnen nemen of gewoonweg genieten van een landschap of 1 of andere " prente".

Ik vind zelfs de tijd om een ijsje te eten op een rustplaats, waw wat een luxe, vader lijkt op vakantie.....al doet alles zeer !

Uiteindelijk draai ik een gemiddelde , al is dat voor mij niet belangrijk, van 20 km / u en kom ik redelijk vroeg , 17.30 uur , toe op de camping. Kan ik op mijn gemak douchen, naar de supermarkt gaan en vanavond nog even genieten van t zonnetje en eens bekijken hoe we het voor elkaar krijgen om nog alle Nederlandse vrienden een " goeiedag " te zeggen in mijn passage.

Ik ga proberen vroeg te slapen want zoals in de aanvang meegegeven t lichaam is moe na 63 dagen.

Enkele cijfertjes dan maar om het aan te tonen dat dit niet meer dan normaal is.

In 63 dagen nam ik 5 rustdagen, Namsos , Honningsvåg , Karasjok , Inari en Rovaniemi . Ik had 2 ziektedagen in Boden. Dus heb ik 56 dagen effectief gefietst .

Daarin heb ik tot op vandaag 6028 km afgelegd wat neer komt op 107,64 km / dag. Mensen die ooit in Noorwegen, Zweden en / of Finland geweest zijn zullen kunnen beamen dat dit niet slecht gefietst is voor een ouwe knar van bijna 50 jaar oud.

Hoeveel er mij nu nog wachten weet ik ook niet zo goed maar we blijven doorgaan, Amber, Bram, Questie en uw noordkaapfietser.

Nog welgeteld 3 weken vandaag en het zit erop, een droom van ruim 20 jaar zal in vervulling gegaan zijn. 

Kunnen we een superproject afsluiten met een superfeestje en na alles afgerekend te hebben met een mooie cheque richting Gent trekken. Onze cheque ! Van iedere volger en sympathisant !

God wat ben ik blij , dankbaar en fier..... nog even op de tanden bijten en afsluiten met een triomfweekje te beginnen in Bad Zwischenahn .

Ik kijk ernaar uit, den dezen heeft were courage ! Zal aan de vlakkere wegen liggen zeker ?

Morgen gaan we dus naar ..............., ale niemand ?

Slaapwel

X

Sveg - Mora

150 km.   9.13 uur gefietst

Feestje ....

Er zijn er die stilaan gaan denken dat het normaal is en een peulschil is om dagelijks een + 130 neer te zetten.

Ik kan jullie verzekeren dat ik iedere dag tot het uiterste moet gaan , dat ik iedere dag redelijk dood toe kom op mijn slaapplaats, als ik er al 1 tje vind.

Iedere dag heb ik enkele uren het gevoel dat ze een geladen long -rifle tegen mijn slaap zetten, een koord die " de haan " op spanning zet en een kaars eronder om koordje door te branden en te zeggen.... Paf, filip is niet meer...

Tot nu toe kan ik iedere dag tijdig mijn vingertjes nat maken en het kaarsje uitdoven voor ik helemaal sterf.

Maar we gaan nu even terug naar gisteravond. Ik open onze FB groep en val bijna van mijn bankje. De kogel is door de kerk lees ik , er komt een heus straatfeest bij mijn aankomst ! Met dank aan mijn collegaatjes en mijn vrouwke die de gespeelde onschuld had bij het skypen maar tevens in het crime comité zit blijkbaar, zonder deze dat ik nog nie weet !

Ik vind het super, niet dat ik nu perse in de belangstelling wil staan maar vind het een mooi eerbetoon aan een prachtig project ! Ik kijk er alvast naar uit.

Vanmorgen, gaf dat mij vleugels bij het opstaan, fluitend onder de douche en om 8 uur naar de supermarkt naast de camping. 

Het was net de deur van alibabba die openging ! Man , van buitenaf had je nooit gezegd dat er zoveel keuze zou zijn. Ik kocht dan ook een goed ontbijt, een pastasalade , en de gebruikelijke overlevingsvoorraad .

Was blijkbaar onder de indruk want na 3 kilometer fietsen begrijp ik dat ik totaal verkeerd gereden ben. Ik moest de weg hebben " met de brug ". Er zal er bij eentje nu ook wel een belletje gaan rinkelen denk ik ? Tja "Andy " , 3 , geen 15 km he ( lol ) !

Ik dus weg op de 45 en onmiddellijk een klimmetje om t stad buiten te komen , maar daar zijn we al aan gewoon geraakt. Een 10 tal kilometer later denk ik aan de kerel aan de kassa een uurtje ervoor...... Mora ? With bycicle ? Good luck my friend...... Tja, t is dus were van dadde. Ik kan het vergelijken dat ze mij afzetten in loker en zeggen filip, rij nu ne keer of 25 de " Monteberg " op en we gaan dan zien of we een douche voor je vinden.

Vele malen moet ik gewoon stoppen na de top omdat de pijn aan de onderkant van mijn voeten niet meer te verdragen is van het duwen en trekken in die spd pedalen, het lijkt of ze verbrand zijn ? Kan ook best want hier ook stralend weertje, 25 ° C , ideaal om nog enkele kilootjes eruit te zweten. Ook dit mag je als cynische grap beschouwen want ik sta al redelijk afgeslankt als ik mij zo naakt voor de spiegel zie, het feestje zal dus net op tijd komen, we maken er een superpartytje van !

Ik had er 140 uitgerekend maar wat mis rijden en een camping die langs de andere kant van het meer ligt doen er nog 10 bij, dus terug een serieus ritje.

Ik kom bij de receptie, ik had al opgebeld een tweetal uur ervoor, en wordt er hartelijk ontvangen door een bevallige Zweedse . Onmiddellijk moet ik alle info geven van het project, krijg ik een hytter en handdoeken ter beschikking, mag eventueel nog gaan eten en krijg ontbijt morgen.......alles gratis !! Aja, ik word zelfs in een golfkar naar mijn hytter gevoerd , ik wil koning worden, wuivend naar de andere gasten.....

Zo zie je maar, je komt afgepeigerd na terug meer dan 9 uur fietsen toe en een halfuur later ben je het al terug vergeten, ale mijn pijnlijke voeten buiten beschouwing gelaten.

Morgen is de eindbestemming onbekend want ik ga niet terug voor een 180 gaan, dat is nu al zeker, we zien wel......

Slaapplaats voor vanavond , die mensen mogen ook wat reklame :

www.moralife.com

Slaapwel

X

Ånge - Sveg

122 km.      6.32 uur gefietst 

Gisteravond na mijn monsterritje nog op de koffie geweest bij Huib en Gabriele. 2 Nederlandse nieuwe vrienden die mij een keer of 3 zien passeren hadden " en vitesse " en per toeval op dezelfde camping stonden met hun busje. Vanmorgen netjes overgedaan en kreeg nog een lunchpakket mee voor mijn " feestelijk" ritje van vandaag richting Sveg.

Feest in Vlaanderen maar niet voor deze jongen. De 83 ging nog als opwarmertje, het stukje 315 was al pittiger maar de 314 richting Ytterhogdal , toch een goeie 60 kilometer, was terug moordend. Stukken waar ik amper de pedalen rond kreeg deden mijn humeur geen goed.

Motorrijders gaven mij dan wel hun duimpje maar ik had zoiets van : verdorie niet weer he . Mijn benen kreunden onder de hoogtemeters en werden als het ware afgeknipt. Ik had vanmorgen de kaart " noord" kunnen wegstoppen en dacht " midden" zal wel meevallen, niet dus. 

Best dat we niet weten waar of hoe ik terecht kom, nu is het telkens focussen en proberen boven te geraken.

Nu is het ook zo dat we aan dag 61 zijn, mag ik niet meer verwachten dat alles soepel en vlotjes zal gaan. Melkzuur blijft aanwezig en kan er niet deftig uit gemasseerd  worden. Het is dus regelmatig stretchen en spieren zo warm mogelijk houden. Het worden nog lange zware kilometers naar Helsingborg, dat staat als een paal boven water, of is het als een boom in Zweden ?

Mijn laatste 45 km zit ik trouwens terug op een E weg, de E 45 welbepaald. Achteraf blijkt deze toch mee te vallen, blijkbaar vinden de " Russen" hier de weg nog niet ?

Ik heb veel tijd nodig vandaag om mijn 122 km af te haspelen. Zal trouwens niet echt mooi op de vele foto's staan die vanuit rijdende en halthoudende auto's genomen werden , er kon echt geen glimlachje vanaf vandaag.

Ik heb dan ook meer dan 6.30 uur nodig. Wordt ik nu kritisch voor mezelf want ik heb tijd zat, of wil ik gewoon dringend een ander landschap te zien krijgen ?

Ik vind de camping blindelings , ga meteen over tot mijn dagelijkse verzorging van het lichaam en spiertjes .

Ga nog een hamburgermenuutje eten en straks gaan we plat, morgen wacht normaal Mora. Nenee, niet die van de mmmm van Mora op TV , maar de stad. Die ligt nog een 140 km van hier verwijderd dus t wordt hup met die , vermoeide, beentjes maar met happiness, trouwens.....

Happiness 

is an attempt

to make

someone else

happy

Slaapwel

X

Woensdag 10 juli : dag 60

Långsele - Ånge

180 km.         9.03 uur gefietst

Fata morgana's

Er stak een briefje onder de deur van mijn hytter vanmorgen : Ånge , 18 Miles , good luck ! 1 bedenking , een mile is hier 10 kilometer en geen 1615 meter ofzo...

Ik denk dat de uitbaters dachten dat ik een stuk in de nacht ging vertrekken als ik gisteravond vroeg en vertelde dat ik eventueel richting Ånge wou fietsen.

Ik vertrek na mijn kop koffie op de 87 richting Hammerstrand. Iedereen had er zijn mening over. De ene wou mij op de 331 richting Sundsvall zien, de andere vond dan weer dat ik zeker de 86 moest nemen in Fors. 

Ik ging voor de lastigste opgave maar , voor mij, de meest voor de hand liggende, de 323 richting Bråcke. Zolang je bordjes ziet staan met skiliften op dan weet je dat je je strandsloefen nog kan laten staan waar ze staan.

Eenmaal op deze weg , ik had er dan al 56 gefietst begon ik echt fata morgana's te zien. In de beklimmingen waande ik mij " Prince " Marty, met zijn flinterdunne benen in " danseuse " de hellingen op. In de afdalingen was ik dan weer " torso en kok in 1000 seconden " Hans die zijn granieten gestel als een blok liet naar beneden vallen. Op het vals plat , want vlak was er niet, was ik gewoon mezelf, de eenzame fietser, zich afvragend hoe sterk hij nu eigenlijk wel is ......

Als de wind  links voor mij blies zag ik  Jan " heiniken " naast mij rijden, als een volslagen sportdirecteur , open raampje, vlakke hand op zijn deur kloppend : komaan , manneke pis, je bent goed bezig , je kan het, breng die gele banaan binnen vandaag.

Ik zag Rudy " korte been " staan langs de kant, banaan en drank in aanslag, niet vergeten te eten en te drinken he, ik knik.....

Hiersi, aan de linkse kant van de weg, de rest van de " daltons" , fietsvrienden van het eerste uur, zin om een stukje mee te klimmen ?

Op een zoveelste beklimming zie ik " bocht 7 " staan, de bekendste bocht uit de beklimming van de Alpe d' Huez en beter bekend als de nederlandersbocht. Ze staan er allemaal. Rob en Ans, Edward en Diane, Huub en Angeline, Jan en Ineke, Epiek en Lolsje en Michiel en Marga. Allemaal Nederlanders die ik heb mogen leren kennen op mijn tocht. 

Tijdens deze lange lastige doortocht zie ik ook vaak mensen langs de weg staan, volgers op mijn FB groep, ze passeren allemaal de revue, mij aanmoedigend. Ik ben alleen op kop in deze etappe, ze kennen mijn naam en laten het ook vocaal horen.

Ik zie collega's , vrienden met zelfgemaakte spandoeken : wij groeten u, keep going !

In Bråcke zie ik nog de laatste maal Jan. Nu gaat het dalende lijn voor een 30 tal kilometer, dan nog een 13 km golvend naar je eindpunt, een eitje, je komt er, ze staan er jou op te wachten......

Uiteindelijk kom ik er , na net iets meer dan 9 uur fietsen. Ik zie " bukkie " staan met zijn busje, alles in gereedheid gebracht om te douchen en verse kledij aan te trekken. Ik zie mijn masseuse staan , olie in de aanslag om straks mijn pijnlijke spieren onder handen te nemen.

Ik zie mijn familie staan, kleine Ella incluis, blij en trots dat ik vandaag 180 kilometer gefietst heb ....

Tot ik besef dat ik .......aan de receptie sta van een zoveelste camping, alleen en ik serieus veel fata morgana's voor mijn ogen heb laten passeren, maar ik ben er geraakt , 180 km vandaag. Ik heb alleen gefietst... niemand om mij heen en daar moet ik nu even mee lachen .... en ook weer niet want het verhaal hierboven heeft zich in werkelijkheid afgespeeld in mijn hoofd vandaag en het heeft gewerkt ! Ik heb mijn plan nu. Mijn reisweg ligt in grote delen vast tot in Helsingborg. Maar om dit te realiseren wilde ik vandaag deze verbinding maken, lijkt op de kaart een beetje zot maar was noodzakelijk om mijn verdere richting zuiden te bepalen.

Oja, ik krijg aan de receptie nog de prijs van de " strijdlust " in de vorm van een gratis blikje Fanta. Lekker gekoeld en verfrissend . Tot morgen......

Slaapwel

X

Dinsdag 9 juli : dag 59

Junsele - Långsele 

89 km     4.30 uur gefietst

Un jour sans.......

Ik ben dus Superman niet, gewoon een lijnwinkelbediende die 3 maanden verlof zonder wedde nam om zijn levensdroom te verwezenlijken en zijn project te realiseren ten voordele van het kinderkankerfonds. 

Dat is mij vandaag nog eens in mijn neus gewreven. Dat ik iemand ben met beperkingen. Dat ik goeie, wat zeg ik , superdagen afwissel met dagen waar het geen poot vooruit gaat, waar je geen goesting hebt, waar je meer stilstaat dan verder fietst.

Nochtans begon de dag veelbelovend. Het leek wel wapenstilstand tussen Zweden en de noordkaapfietser.  Enkele drupjes regen in plaats van de voorspelde regenbuien. Weinig of geen wind en een redelijk vlak ritje, uitgenomen het klimmetje, zeg maar klim om het centrum buiten te rijden.

Toch voelen mijn benen slecht aan, gaan onmiddellijk in verzuring, mijn hoofd staat er precies niet naar.

Na een 20 tal kilometer, bij een eerste stop, bekijk ik een boot in aanbieding als er een auto stopt met Belgische nummerplaat. Nu al aan het rusten ? Ah, Emile en Hilde uit Brecht bij Antwerpen. Mensen die ik gisteren bij toeval ontmoet had aan het benzinestation net voor ik mijn slaapplaats bereikte. Als je dan een dag hebt waar je liever " een klapke " doet dan fietsen is dat een godsgeschenk. Schoon bootje zegt Emile, ja man , dat zou ik nu nog willen si is mijn antwoord. Hoe ze hier eigenlijk verzeild geraakt zijn , wil ik nog wel eens weten? Begonnen met een onverwachts roeitochtje in Zweden en blijven plakken, nu al ruim 15 jaar geleden. Wonen nog in België maar hebben hier rechts en links wel een woninkje in de verhuur.

Stevige handdruk en uitwisseling van gegevens verder kan ik terug de weg op, richting Sollefteå . Ik zoek alle reden om maar te kunnen " pitstoppen". Telkens sla ik de kaarten open op zoek naar nieuwe wegen. De bergen die voor mij in het gezichtsveld liggen koesteren mij enige vrees , ik worstel duidelijk nog steeds met Zweden. Heiniken zit in Ramvik, op het einde van de 90 waar ik mij op bevind. Eventjes speel ik met de gedachte om hem achterna te fietsen maar dan kom ik terug in de buurt van die duivelse E4 en na mijn schrikmoment met de Russen blijf ik daar liever weg.

In Sollefteå doe ik nog een Statoilke en begeef ik mij op de 87 richting Hammarstrand en Östersund. Het is intussen beginnen regenen en het ziet ernaar uit dat het voor lange tijd zal zijn. Geen zuchtje wind en serieuste blazekes.  "When the going gets tough, the tough get going..." .De laatste 18 km geven mij buiten een nat pak ook nog een serieuze beklimming als afsluiter. Alles is moe en kapot als ik aankom op de druk bezette camping in Långsele.

Jeugdige uitbaters, dus oor naar mijn verhaal en project. Resultaat, spontaan wordt hun laatste hytter, een grote zelfs, gratis ter beschikking gesteld.

Ik lig languit in mijn bedje, luisterend hoe de regen naar beneden komt. Laat maar komen Grietje, t mag , tot morgenvroeg dan liever droog en  liefst met een oplossing om mij eindelijk eens een klare kijk te geven op de weg die ik best volg richting zuiden, alhoewel dit is ook een deel van mijn avontuur......

Het was een dag zonder, un jour sans...... morgen beter, betere beentjes en misschien een pak meer kilometers dan vandaag.....

Slaapwel

X

 

Lycksele - Junsele

160 km.   8.29 uur gefietst 

Zweden slaat terug....

Wekker om 7 uur. Oei, ik ben duidelijk niet gerecupereerd van gisteren. Tegen beter weten ik duw ik nog een halfuurtje bij, alsof dat het verschil gaat maken !

Koortsgevoel blijft ook nog aanwezig, dus nog best even mijn pillekes verder nemen zeker ?

Ontbijt inbegrepen hadden ze mij gezegd gisteren bij het inchecken, dus om 8 uur , na een turbo douche, aanwezig voor een stevig ontbijt. Je weet maar nooit hoeveel winkels we vandaag gaan tegenkomen ?

Stevige bries en koud, dat worden de eerste vaststellingen voor dag 58. We vertrekken om 9.30 uur voor wellicht een dagje " bomen kijken ".

Net buiten het centrum van Lycksele op de 365 begint een ware kalvarietocht voor mij. In de eerste 60 km die volgen lijkt het wel of Zweden mij gehoord heeft en mij " de rekening " presenteert. De ene helling na de andere ,dit keer echter met weinig of geen afdalingen. Dat kan nu toch niet spreek ik mij moed in, het moet toch eens vlakker worden ?

Op een top bekijk ik mezelf in het spiegeltje, ik zie 1 hoopje ellende. Ik zie het even niet meer zitten....... maar dan denk ik aan Bram , Amber en aan Damien, dispatcher in mijn stelplaats in Kortrijk. Hij schreef mij , laat maar ne keer zien wat een echte " Vlamink " kan .

Ik ken er 2 , Roger en Eric de vlaeminck, waren alle twee steengoeie renners en hadden een stalen karakter. Ik volg zijn woorden en Ik stamp, ik vloek, ik duw en ik kreun.

En het gaat warempel beter. Al moet ik eerlijkheidshalve toegeven dat het traject wel golvend blijft maar doenbaar wordt.

In Åsele denk ik van en supermarkt te vinden maar noppes. Ik ga dan maar de 90 op richting campingplaats verderop die .......een weide blijkt te zijn. We gaan er duidelijk op vooruit in Zweden .

Ik moet niet lang nadenken , het wordt dan wel heel laat vanavond maar ik ga voor nog een " numerootje ", mijn tweede op rij. Ik beslis om naar Junsele te fietsen, nog 67 kilometer verder. Deels is mijn beslissing genomen omdat ik vanmorgen op het weerbericht hun " Sabine " zag verkondigen dat het morgen dinsdag water zou gieten. 

Twee vliegen in 1 klap als het lukt, eerste vlieg is dat ik verder , of dieper zuidwaarts kom in Zweden , tweede vlieg is dat, als het moest water gieten ik vroeger drogere oorden kan opzoeken.

Over de omgeving kan ik terug kort zijn, er zijn geen foto's. Ik kon niet kiezen welke boom ik op mijn lens zou laten plakken. 

Over de winkels kan ik ook kort zijn. Ik heb ..... Geen enkele tegengekomen tot ik op 500 meter van mijn camping was. Als jullie mij niet geloven daag ik iedere lezer uit om het hier te komen checken, dat is hier gewoon niet normaal meer ! Ik heb een stevig noodrandsoen opgeslagen want ik zat door alles heen.

Ik kom uiteindelijk pas om 20.30 uur aan maar ben tevreden over mijn dagje, 323 kilometer op 2 dagen is niet slecht vind ik.

De teller staat na vanavond op 5407 km in 58 dagen met enkele rustdagen en ziektedagen wat een gemiddelde moet zijn van iets boven de 100 km per dag.....

Zweden heeft mij vandaag proberen klein te krijgen..... Niet gelukt ! Maar ik denk dat jullie het nu wel door hebben, deze jongen wil hier zo rap mogelijk verdwijnen of het moet zijn dat het hoofdgerecht, midden Zweden , en / of het nagerecht, zuid Zweden , mij enorm bekoren maar het voorgerecht, noord Zweden, was niet echt mijn ding..... Zelfs buiten de ontelbare bomen was er niet veel te zien...... Geen enkele blonde van 185 cm wil met mij op de foto, hahaha

Slaapwel

X