Fietsproject t.v.v kinderkankerfonds UZ Gent www.80dagenvoorkoester.be
21-07-2013
Nationale feestdag
Zondag 21 juli : dag 71
Køge - Burg /Fehmarm ( Duitsland )
132 km 7. O3 uur gefietst
Nationale feestdag
Op alle vlakken vandaag historische dag . Zo wordt prins Filip koning Filip, wint Froome, ale denk ik toch of ze moeten hem omver gereden hebben vandaag , de 100e ronde van Frankrijk en rij ik Denemarken buiten en zit ik in Duitsland .
We gaan t nu ne keer ontleden. Prins of koning , het zal weinig verschil uitmaken. Volgens mij heeft hij het niet en zal hij het ook nooit krijgen. Van de tweede weet ik dat hij een rijzende ster is en ons verleden jaar al zodanig verbaasd had dat het eerder een verrassing zou geweest zijn mocht Froome de ronde niet gewonnen hebben maar........ we weten dat pas binnen enkele jaren als de " pipi staaltjes " om 1 of andere reden uit de diepvries worden gehaald.
Van de derden , den dezen dus , mag ik zeggen dat hij zuiver rijd, op snickers, liters cola, bananen en wat hij te pakken krijgt. Laat ze maar komen met hun gele camionette, ik wil ne hele ketel volpissen, ze zullen niets vinden !
Nu moet ik zeggen dat ik zeker geen kans maak om de ronde van Frankrijk te winnen, laat staan om koning te worden maar heb vandaag , voor het eerst eigenlijk , het gevoel gehad van : yes, ik heb het gehaald. Beentjes draaiden soepel ,alleen blijven mijn voeten tegenpruttelen , ga ik ook een check up moeten laten doen door mijn chiropractor Hans want het zit al vast wat los zat en al los wat vast zat !
De enigen die normaal moet content zijn gaat mijn sportdokter Bram zijn. Mijn gewicht veel na beneden en k peis dat mijn cholesterol nu eindelijk ne keer aanvaardbare normen moet gaan aannemen, alhoewel, snickers gaan mij dooddoen zeker ? We zien het bij thuiskomst.
Mijn masseurke mag haar ook stilaan gaan klaarhouden want er gaat enorm veel werk aan zijn aan die poten van mij.
Beentjes die vanmorgen dus vertrokken uit Køge Denemarken en met een overtochtje van 45 minuten niet meegerekend na 132 km de jugendherberge in Burg / Fehmarm bereikten om 20.15 uur.
Het was zalig fietsweer, kon genieten van weilanden en waande mij in de moeren aan onze kust, waar de wind ook vrij spel heeft en je niet weet van waar hij eigenlijk komt. Maar zoals bovenvermeld kon het mij allemaal niet deren, zat met de glimlach in mijn fiets en er kon mij niets overkomen. Het golvend parcours dat ik verwacht had , 2 " bergen " van 127 m hoogte leek ik al voorbij voor ik het opgemerkt had.
O dierbaar België , sommige Die Hards zullen het uit volle borst vandaag gezongen hebben voor onze nationale feestdag .......
Geef mij maar de Vlaamse leeuw op 3 augustus want dan komt hij thuis ! Voilà, ik heb voor 1 maal mijn bescheidenheid over mijn prestatie overboord gegooid. Ik hoef geen aandacht maar als ze me in de laatste 13 dagen niet meer ondersteboven rijden mag ik toch een beetje trots zijn op mijn prestatie vind ik?
Slaapwel
X
Slaapplaats voor vannacht : ( bij 2 andere mannen )
Dat ik terug thuis ben. Dat voel ik nu zelfs op een rustdag als vandaag in het Deense Køge.
Vanmorgen geen wekker gezet en was vrij verrast dat ik pas om 9.15 uur wakker werd. Bestelde broodjes gaan afhalen , kopje oploskoffie, fruitsapje mee en aan een tafeltje onder de bomen gaan ontbijten.
Na de innerlijke mens versterkt te hebben ons een beetje proper gezet , t is te zeggen, geschoren en een doucheke, om mijn speciale gast te ontvangen.
Afspraak was gemaakt rond 11.30 uur, had dus nog even tijd om mijn tent op te zetten voor deze avond. Ik kon niet in mijn hytter blijven en slaap dus vanavond in mijn tentje die ik vakkundig opzet achter mijn slaapplaatsje van gisteren. Alles afrekenen en krijg een smsje van Peter. Le Duvel nouveau est arrivé . Die supergast heeft maar eventjes 245 km met zijn gold wing afgelegd om een uurke of 2 te aperitieven met mij !
Achteraf blijkt het het mooiste moment van mijn rustdag te zijn geweest. Het wordt echt tijd dat ik terug thuis ben. Het begint op alle vlakken steeds moeilijker te worden. Ik ben zelfs niet tot aan het strand geweest, blijkbaar had ik angst om teveel te zien wat ik momenteel niet meer aan kan ?
Tja, jullie weten intussen al dat alles wat ik schrijf uit het hart en buikgevoel komt en op risico van afstraffing en/ of domme commentaren af zeg ik je dat het niet prettig is nu dames te zien floreren in bikini op de camping, laat staan op het strand waar het zuchtje wind misschien nog hun topje deed wegblazen ?
Nee, ik heb me dan maar leggen slapen onder een boom op mijn matje, beetje gekeken op mijn kaarten , even gecheckt of alles in orde was met questie en verder....... mij verveelt eigenlijk.
Iedereen is bezig, geniet van het prachtige zomerweer en ik zat hier eigenlijk de ganse dag op 3 m² .
Dus, na 70 dagen kan ik in alle eerlijkheid zeggen dat alles zijn tol begint te eisen en ik blij ga zijn dat ik morgen terug iets te doen heb, een beetje verder fietsen. We passen dan ons tempo beetje aan en kijken landinwaarts en niet naar het strand, komen er geen ongelukken van, ik bedoel rij ik nergens tegenaan voor de gasten met schunnige gedachten !
Intussen 19.20 uur en nog te vroeg om te gaan slapen..... we zien wel,nog een wandeling of beetje rondslingeren.....tot morgen volgers
Slaapwel
X
18-07-2013
Vreugde en verdriet.......
Donderdag 18 juli : dag 68
Smålandsstenar - Nivå ( Denemarken )
195 km. 10.21 uur gefietst
Vreugde en verdriet.......
Mijn dag begon eigenlijk al op woensdag. Rond 23.30 uur krijg ik een smsje van " mijne maat " ! Dat de mossels en de frezen bijzonder lekker waren ! Ik weet nu niet of dat een vriendengebaar mag genoemd worden , een feit is dat ik terug wakker ben en lig te tollen. Vaststelling is dat ik anderhalf uur later nog op de wegenkaarten zit te kijken en druk aan het noteren ben . Oei, kan de " Fille " nu plots geen kaart meer lezen ? Nee, Jonas, een Zweedse volger en tevens eigenaar van een quest had mij een mailtje gestuurd met de melding van vele 2 + 1 wegen richting Halmstad en dus redelijk gevaarlijk voor questie en ik .
Dus ga ik op zoek naar " geelkes " en zelfs witte wegen worden aan mijn route toegevoegd.
Met de minuut, al besef ik dat ik dringend moet slapen , stijgt het geloof dat ik vandaag Zweden verlaat. Ik zal altijd wel een specialeke blijven , zeker als er iets in mijn kop steekt , steekt het nergens anders en ga ik er dan ook volledig voor.
Wij dus vroeg de baan op , op zoek naar Helsingborg. In Hyltebruk verlaat ik de grote weg , de 26 voor de liefhebbers , en begint mijn uitvoering van mijn plan. Ik zal normaal gezien geen grote weg meer zien tot de ferry. De tred zit er goed in ondanks de vaststelling dat de wegen er niet altijd even denderend goed bijliggen, met enkele doorbonkertjes tot gevolg , maar zonder gevolgen. Nee, ik ga het woord niet uitspreken tot bij thuiskomst !
In Simlångsdalen doe ik enkele witjes en geraak ik tot mijn verbazing zonder veel moeite in Veinge. Daar begin ik voor het eerst te rekenen. Als ik nu niet teveel stop en de wegen vallen mee geraak ik misschien rond 18 uur in Helsingborg. Daarna kijk ik rustig uit naar een camping aan de overkant en ben ik een tevreden mens.
De waarheid zou echter anders uitdraaien. In Båstad krijg ik een verrassing van formaat. Als je in België naar de kust toe rijd zie je deze liggen van kilometers ver. Hier krijg ik bij het buiten rijden een enorme helling van wel 7 kilometer waarvan de maximum stijgingspercentage 14 ! % is . Ja, goe noene, en dat na ruim een goeie 120 km gefietst te hebben. Dat had ik nu efkes niet verwacht ! Maar we panikeren niet, hebben geleerd rustig te blijven en oplossingen te zoeken tijdens deze trip. Dan maar de boot van 20 uur he.
In de voorsteden van Helsingborg krijg ik de doodsteek. Waar ik ook heen wil fietsen , ik kom telkens aan een oprit van de autostrade terecht. Claxonneren is mijn deel , maar ne keer stoppen en nen tjoolder helpen , nee, geen tijd of goesting . Ik rij links , rechts, keer om enzovoort en na een zoveelste industriezone te hebben doorkruist kom ik uiteindelijk in het centrum waar er menig hoongelach opstijgt als ze " den banaan " zien langskomen. Vaneigens dat ik het gehad heb nu. Ik vind de gate voor de overzet naar Denemarken met 181 km op de teller en kan om 21 uur de boot op voor een oversteek van 20 minuten. Zelfs op de foto met een Macedonische schone kan mij niet meer doen lachen, ik heb het gehad voor vandaag en wil op die camping geraken gewoon.
In Helsingør loopt het om 1 of andere reden terug mis en ben ik blijkbaar de verkeerde kant , maar de juiste voor mijn terugrit naar België , uitgereden. Het begint stilaan donkerder te worden en ........ Ik kom niets meer tegen. Waar ik ook stop, vraag of kijk, volzet of een andere reden. Omdat je hier geen tent mag opzetten waar je maar wil beslis ik om 22.30 dan maar in mijn quest te slapen.......
Na anderhalf uur moet ik toegeven dat dit geen werk is en rij ik nog enkele kilometer verder , tot op een parkingplaats in Nivå. Nu gaan de slimmerds zeggen , jamaar er is daar een camping ! , ja, heb ik ook gezien maar het was wel al bijna 1 uur in de nacht he gasten !
Ik heb dan maar een plaatsje uitgezocht " uit de wind " en onder de blote hemel geslapen , naast mijn quest , in mijn slaapzak op mijn matje.
Ik eet nog mijn laatste noodrantsoen op, drink mijn laatste water op en kijk nog even naar de overkant waar ik de oranje verlichting zie van Helsingborg by night. Morgen wordt ik wakker met een prachtig zicht op de zee, troost ik mij en met het gevoel dat ik maar liefst 195 km afgelegd heb vandaag. Morgen gaan we naar Køge toe, we komen steeds dichter. Zo zie je maar.........
Vreugde en verdriet liggen soms wel heel dicht bij elkaar......
Slaapwel
X
17-07-2013
Bakken en braden........
Woensdag 17 juli : dag 67
Habo - Smålandsstenar
108 km. 5.32 uur gefietst
Bakken en braden........
Zo voelde het aan vandaag, bakken en braden. Ik had het vanmorgen al in het snotje als ik in de vroege morgen tot aan het Våtternmeer wandelde , het ging een fysieke veldslag worden. De zon gaf al meer warmte dan de andere dagen en de wind was vrij zwak.
Het zag er niet echt veelbelovend uit. Voeten die pijnlijk zijn en een parcours die zich geaccidenteerd voordeed op de wegenkaart.
Het duurt dan ook vrij lang voor ik mij in questie hijs om de 195 op te gaan richting Jönköping. Deze 2-1 rijbaan breng me weer bij het " Russisch " geval. Het geeft mij een allesbehalve veilig gevoel maar hoe ik het draai of keer ik heb niet echt een alternatief. Op de 40 richting Bottnaryd is het al niet veel beter en besluit ik dan ook enkele kris kras wegen te doen om verder te komen. Ik heb dan wel geen of weinig gevoel in 2 tenen van mijn linkervoet maar liever dat nog dan nogmaals bijna van de weg gemaaid te worden. Op een " geelke " weet je het wel, nog meer op en neer dan anders, het is dus kiezen tussen de pest en de cholera. Bijgevolg zie ik dus ook geen winkels en moet ik het terug doen met de drank die ik heb . Ja, drank was vandaag het belangrijkste, meer dan eten. De zo'n deed werkelijk serieus zijn best en doet blijkbaar, als je de zweed in de straat mag geloven, dit jaar serieus overwerk ten opzichte van andere jaren ? Moet ik nu gelukkig zijn of niet ? Ik weet het niet meer want het wordt werkelijk een uitputtingsslag vandaag. Ik moet wel tienmaal stoppen om mijn pijnlijke voeten een beetje rust en ontspanning te gunnen. Ik begin mij af te vragen hoeveel omwentelingen ik al zou gedaan hebben tijdens deze tocht ?
Iedere maal een duwde op die pedaal, telkens in dezelfde houding. Reken je even mee, ga alvast zitten want zelfs ik ben sprakeloos van wat volgt....
We gaan een gemiddelde nemen qua verzet, laat ons zeggen dat ik de ganse tocht gereden heb met een 42 x 19. Wat neerkomt op 4,63 meter iedere omwenteling dat je maakt.
Reken dan dat ik vandaag exact 6500 kilometer bereikt heb.... Dan gaan we simpelweg rekenen om te weten hoeveel keer ik kracht op de pedaaltjes gezet heb :
6500 km = 6500000 meter delen door 4,63 meter per omwenteling =
1.403.887,69 omwentelingen !!! Meer dan 1,4 miljoen keer die spd pedalen rondgedraaid , dan ist volgens mij duidelijk, normaal dat je voeten beginnen pijn te doen want ik heb geen ijsbaden, masseurs en andere zalfjes om s avonds mijn poten te laten recupereren.
Nu, we komen na een tijdje via via op de 26 richting eindstation voor vandaag
De moed zakt mij in de schoenen, cynischer kan bijna niet , als ik voor de laatste 15 kilometer terug in een zelfde situatie terecht kom. Auto s en vrachtwagens scheuren rakelings langs mij. Zwetend als een rund en in mijn ogen lopend vertrouw ik het zaakje niet en ga ik in Gislaved de binnenweg op. Weliswaar enkele kilometer meer maar soit, ik wil niet ondersteboven gereden worden.
Uiteindelijk bereik ik mijn kampplaats voor vanavond en na betaling installeer ik mij in mijn hytter , nou ja installeren , ik val als een blok in de zetel , het was dus bakken en braden, de route bracht wat ik er van verwachtte maar ik heb 1 troost........ Als ik morgen superbenen heb wordt het misschien mijn laatste dag op Zweedse bodem ? Maar ik voorspel niets want de trip blijft verrassingen baren , meer nieuws verneem je morgen. Nu wordt het douchen en beetje aan mijn eigen voetjes wrijven.........
Slaapwel
X
16-07-2013
Vätternmeer
Dinsdag 16 juli : dag 66
Karlsborg - Habo
95 km. 4.32 uur gefietst
Vätternmeer
Vanmorgen dus niet wakker geworden in een " bed of roses " . Het was , ondanks geslapen als een steen, letterlijk uit mijn tent rollen. Dan maar even een wandeling gemaakt en alles terug op zijn plooi proberen te krijgen . Een rit van 167 km en een nachtje tent veroorzaken toch enige schade aan een lijf die al op knipperlicht staat blijkbaar.
Na het opbreken van mijn tentje nog een uurtje aan het meer gezeten, kijkend naar de boten die het ruime sop kiezen voor een zeil of gemotoriseerde vaartocht. Ik mijmer rustig weg , niet veel zin hebbend om ertegen aan te gaan. Enkele sms'jes geven mij dan toch de aanzet om mijn koffie uit te drinken en de 49 op te gaan. Bij het bekijken van de geel - blauwe vlag merk ik meteen dat het er voor een 7 tal kilometer goed uitziet maar dan een dagje " wind tegen" wordt. Het positieve is dat ik " denk " de ganse dag langs het enorme Vättern meer te mogen fietsen. De realiteit is echter dat ik eens op de 195 fiets steeds het meer op enkele honderden meter van mij zie, gescheiden door...... bomen, grrr, dat is nu wel spijtig en een anticlimax.
In Hjo doen we een " Statoilke " en nemen we ruim de tijd om een Zweedse opa met kleinkinderen op stap mijn en zijn levens verhaal te doen en laten doen. Het blijft een unieke ervaring om tijd te kunnen maken om met nieuwe mensen in contact te komen.
Ik heb ook even de kaart opengeslagen en opgemerkt dat het morgen en overmorgen nog 2 lastige dagen gaan worden. Dan volgt immers de oversteek van Jönköping naar Halmstad, het einde van mijn Zweedse periode lijkt stilaan in zicht te komen. Dat zijn zorgen voor morgen want vandaag trek ik mijn remmen dicht in Habo na 95 km. Een plaats die bekend is om zijn houten kerk uit 1723 en volledig versierd met prachtige schilderijen en uit hout gesneden meubelen.
Ik ben verrast als ik aan de receptie gewoon in het Nederlands begroet wordt. Hoi,Nellie is mijn naam en samen met mijn man Rob runnen wij deze habocamping. Ik krijg onmiddellijk een hytter gratis ter beschikking en voel me heel erg welkom , er wordt zelfs gevraagd hoeveel broodjes ik wil morgenvroeg ?
Tijdens en na de installatie in mijn hytter krijg ik het gezelschap van 2 Nederlandse families waar ik een leuke babbel mee heb. Ik wordt op beide plaatsen verwacht om een stukje mee te eten straks. Lijkt moeilijk combineerbaar maar ik ben er toch in geslaagd .
Heb er een gezellige avond opzitten en de wandeling tot aan het meer met zijn prachtig uitzicht zal wellicht voor morgenvroeg zijn ?
Ik voel me goed, ik voel me goed, vraag me niet hoe ik het doe.......zong Johan Verminnen ooit op een blauwe maandag. Ik had ook een goed gevoel vanmorgen. Om 7 uur opgestaan, douche, kopje oploskoffie, nog eentje, pistoletje met kaas en confituur eten , litertje chocomelk tot mij nemen en afsluiten met een " Caprio sonneke " , nog even een goeiedag zeggen aan " de Zweed" dak nie versta en wegwezen.
Ik had de " goednieuwsshow" van gisteren dus goed tot mij genomen. Ik was klaar voor een kilometerdagje. Ondanks de vrij sterke zijwind zat het tempo er onmiddelijk in. Gesterkt door mijn partymuziek uit mijn mp3 , ja, we moeten beetje beginnen oefenen he voor ons " terug thuis feestje " .
Ik heb superbenen vandaag ! De eerste 100 km maal ik af of dat het mijn laatste rit is, dat de eindbestemming achter de hoek lonkt.
In geen tijd, ale iets meer dan 4 uur , sta ik aan de burger king in lexa. Het is dan iets na 14.30 uur en besluit een menuutje tot mij te nemen en een pauze in te lassen.
Wellicht lagen de spieren daar te lang stil of duurde het iets te lang want ik kom nooit meer in mijn ritme !
Hoe vlot de eerste 100 gingen hoe heb ik afgezien voor de laatste 67 ! Ben nog zelden zo " doodgegaan " als vandaag in of op een fiets . Zo zie je maar dat je zelfs met superbenen een klop van de hamer kan hebben . Een klop waar je bijna je eigen naam meer kan uitspreken als je op je campingplaats aankomt. Op karakter bereik ik dan ook de 49 en mijn einddoel voor vandaag : Karlsborg.
Ik heb echter weinig geluk vandaag want geen hytter vrij. Ik ben dus genoodzaakt om mijn tent op te zetten, met gemengde gevoelens. Enerzijds mag ik niet klagen, er zijn ergere dingen in het leven. Anderzijds weet ik dat op de grond slapen, zelfs in een tent, niet ideaal is in deze fietstocht. Morgen zal het wellicht niets worden. De ervaring leert mij dat mijn lichaam niet hersteld als ik mijn nachtrust niet in een bed kan doorbrengen.
Maar we gaan niet zeuren, na het plaatsen van het dagverslag gaan we proberen een beetje te gewennen aan het slaapmatje en er het beste van maken.
Misschien een beetje verdrietig maar we gaan toch nog wa repeteren. Zoiets van : er staat een quest in ge gang...... Hopelijk hebben we een super playlist op 3 augustus, ik zou ne keer graag hebben dat we alles kunnen uitdrinken en opeten wat er beschikbaar is.
Buren , wees gewaarschuwd, ook al slaap ik soms niet comfortabel , ik voel me goed........
En dat zullen jullie merken , t kan laat worden de dag dat ik terug kom.....
