Russenes - Lakselv

69 km.       3.20 uur gefietst

Flandrien .

 Mijn duracellekes hadden duidelijk hun lader gemist vanmorgen. Terwijl ik naar de douche slof maakt collega Rudy een stevig ontbijt klaar. Als ik aanschuif zie ik enerzijds zijn bezorgde blik maar ook zijn stralende ogen. Hij is dolgelukkig hier te zijn, dat is wel heel duidelijk! 

We doen het heel rustig aan. Bijna op het Noorse tempo af. We praten uitgebreid bij. Een diepgaand gesprek van wel 3 uur lang brengt ons diep in de voormiddag voor we onze kamer in blok 18 verlaten. We zijn het erover eens, wij Belgen kunnen anders gaan leven en staan veel te weinig stil over kleine maar ozo belangrijke dingen. Het herwaarderen van feiten op materieel en menselijk vlak.

We doen nog een bakkie koffie, nemen nog een heerlijke wafflen met zure room en confituur tot ons , nemen afscheid van de staff en rijden voor de laatste maal, voorlopig toch , het porsangelfjord uit.

De eerste 20 km vallen nog mee, licht briesje mee, zicht op prachtige natuur. De eerste klim, zelfs geen steile , doet mij twijfelen . Ik lijk wel een lichaam in de eerste staat van ontbinding....zo moeilijk rij ik naar boven.

Enkele kilometers verder is het helemaal koekebak. De hemelsluizen gaan open en zullen zich niet meer gaan sluiten tot ik Lakselv bereik.

Het is een godsgeschenk om meermaals Rudy langs de kant te zien staan en hem te zien meeleven, ja ik voel soms het mee lijden bij hem maar hij is er wel, helemaal uit ons verre vlaanderenland om een noordkaapfietser te steunen in zijn moeilijkste moment zijnde het keerpunt nemen aan de noordkaap. Je hebt zeggers en je hebt doeners. De Rudy is duidelijk een man uit 1 stuk en behoord tot het laatste soort, waarvoor dank.

Na waarschuwingsborden voor rendieren en elanden krijg ik plots eentje met ....schapen ?

En terecht zo blijkt want in een afdaling moet ik na een bocht vol in de remmen voor een kudde die midden op de weg staat en weinig aanstalten maakt om vlug de weg vrij te maken.

Ik heb tijd en laat die beestjes rustig wennen aan de yellow bicycle. En voor mij is het eerlijkheidshalve een welgekomen rustmoment. Ik krijg het niet gezegd maar die beestjes mogen de ganse dag de weg blokkeren want het loopt voor geen meter. Het zal de regen wel wezen zeker probeer ik mij moed in te spreken. Einddoel bijna bereikt voor vandaag.

Nog een energie gel later krijg ik Lakselv in het zicht, een vrij grote stad, in Noorse termen dan, zo lijkt.

Mijn nieuwe sportdirecteur Rudy komt me met een licht bezorgde blik tegemoet want blijkt dat de camping die ik uitgekozen had. Niet meer aanwezig is,borden naast de weg ten spijt.

Enkele hotels vragen enorme prijzen per persoon voor een overnachting en even overweeg ik om op de luchthaven te gaan slapen. We krijgen een adresje van een motel in de buurt en rijden heen. Een voltreffer blijkt later want naast een aanvaardbare prijs krijgen we ook een avondmaal bestaande uit rendiervlees met puree en lekkere bruine saus. Njammie !!

We ontmoeten er Anita en Chantal , de 2 dames die de keet runnen. De ene , Chantal , zie ik tijdje later sukkelen bij het afmonteren van een wiel. Geen probleem, Filip " de bouwer " helpt haar gewoon die wielen te wisselen want ben blij eens iets terug te kunnen doen voor zoveel gastvrijheid.

We praten nog lang bij, voor 1 keer laat ik zelfs mijn i pad onaangeroerd. Eigenlijk moet ik vaststellen dat ik voel dat het nog een heel lange terugtocht zal worden, dat ik geen machine ben, dat er vermoeidheid is, dat nu mijn karakter boven zal komen.

Maar ik weet zeker, ik kom thuis op 3 augustus, alles gefietst en met een pak levenservaring over hoe we wel zouden moeten leven en omgaan met mensen.

De kaart leert mij dat het morgen wel eens zwaar zou kunnen worden met een bergske of 3 maar ik voel me net een flandrien...... niets of niemand krijgt me nog klein..... door de wind,door de regen , dwars door alles heen.......

Slaapwel

X

Noordkaap - Russenes

129 km    11.07 uur gefietst !!

The Day afther.....

Het is me dus niet bevallen, mijn nachtje op de noordkaap. Hoezo hoor ik jullie denken ? Het punt, magisch, onbeschrijfelijk , om stil van te worden. 

Klopt allemaal. Je moet het eerst beleefd hebben om vast te stellen dat je geen superlatieven hebt om deze plaats onder zinsbouw te krijgen.

Ik heb het echter over mijn " tentdebuut ". Omdat collega Rudy zijn laatste aansluiting gemist had met de noodzakelijke overzetboot richting Olderdalen moest hij noodgedwongen een 130 km omrijden om ons meetingpoint te bereiken en dat vraagt hier enorm veel tijd, verkeer of geen verkeer.

Hans, reisgezel van Marty, en fietsvrienden van mijn laatste week helpt mij mijn tentje opzetten en we gaan over tot " poging slapen op de noordkaap " deel 1 . Het is al ruim na 01.00 uur als we de plaats verlaten waar we allen naar toe willen. Is het nu met een auto, reisbus en of caravan. Iedereen heeft zijn persoonlijke reden om hier ooit eens te staan. Er wordt gekust, gefotografeerd, champagne gedronken of gewoon genoten van de plaats 71°10' 21" zijnde noordkaap, noordelijkste punt van Europa .

Het wordt echter een klotenacht. Een enorme stormwind doet verwoede pogingen om alles weg te blazen wat er staat. Net of hij duidelijk maakt aan de duizenden mensen die er vertoeven op de langste nacht van het jaar van, ik ben en blijf hier de baas.

Slapen zit er voor mij niet in, ik kom niet tot rust en lig daar dan maar wat te liggen. Bijkomend feit is dan nog dat er rondom ons mensen zitten van allerhande landen en pluimage die niet de minste respect, lees stilte , vertonen voor de medemens. Ze lachen, praten en doen maar net luid genoeg dat het een ander, mensen op en na een zware fietstocht voorbeeld, hun broodnodige nachtrust niet gunnen.

Uiteindelijk om 05.00 uur besluit ik mijn tent op te breken en het voor bekeken te houden. 2 uur later , na een beetje beschutting te hebben gezocht besluit ik contact te zoeken met Rudy. Hij staat op de parking lees ik op een smsje. De ontmoeting is hartelijk, ontroerend. Het doet ons beiden zichtbaar deugd elkaar te zien !

Ik krijg een attentie toegestopt van alle collega's op het thuisfront, symbolische cheque van een medewerker planning en betrap mijzelf erop dat ik het terug moeilijk krijg om het droog te houden.

We gaan dan maar vlug even terug naar " de bol ", verzetten onze gedachten en doen we samen ons " laatste avondmaal " met Hans en Marty. We sluiten af met een " banosmoment " . Een wat ? Ja, tijdens onze tocht leerden de jongens mij iets nieuws ontdekken. Het is een pasta, zoals choco, die gemaakt is van bananen ! Verrassend lekker en niet te verkrijgen bij ons in de supermarkt.

Mensen komen en mensen gaan, ook hier op de kaap. Afscheid nemen moet je soms, wil je dat nu of niet. Voor Hans en Marty zit hun tocht erop. Voor Jan en Ineke, de man van mijn heiniken, zit hun passage hier erop en reizen ze verder. Voor Rudy begint een week van samenzijn met een gekke Belg die nu nog even gaat terugfietsen naar zijn thuisfront.

De tocht van vandaag begint met een afdaling. Denken we want de enorme wind blaast ons letterlijk bijna van de weg af. Je moet er bijzijn om het te geloven. Het is constant met de rem totaal dichtgeknepen naar beneden rijden om heelhuids het dal te halen. Na 3 uur heb ik ...... 18 km op de teller !

Hans en Marty deden , zo las ik op een mailtje die ze mij s avonds stuurden, 5!uur over 31 km. Als je beetje kan inschatten weet je in welke condities de jongens vandaag moesten fietsen, deze incluis.

Ik besluit om terug naar Russenes te fietsen. Ken er de camping, den Ivan en bevallige Kysa, en wil beetje budget uitsparen door niet de dure ferry te nemen .

Het wordt een heel lastige dag ! Moet terug die nordkapptunnel in , deze die ik s nachts genomen heb, en de ganse dag tegen de wind in,pffff de keerzijde van de medaille, zeker weten. Maar het zijn ook de eerste kilometers van de terugtocht. We tellen af. De 4000 worden na vanavond nog 3871 km voor we jullie terug zien.

Het wordt een eindeloze tocht met wind tegen. Een tocht op karakter. Een tocht waarin ik moeite heb om mijn magisch moment voor de geest te halen, zo afzien is het gewoon. Wind, waarom heeft " de schepper " dat uitgevonden ? 

Als ik om 20.15 uur de camping kom opgestrompeld  is de verrassing compleet en deugddoend ! Rudy heeft voor mij gekookt , hij was onder de indruk van de rit en afstand dat ik moest afleggen vandaag zei hij me, en ik moet juist voetjes onder tafel stoppen en lekker warm eten !

Jammer voor zijn vrouwtje Greet maar ik laat hem niet meer gaan ! Mijn copain blijft hier en wordt mijn kok voor de terugrit !

Ik neem nog een douche en ga slapen. 

Morgen zondag hopen we op minder wind en fietsen wij ons zondagritje, 70 tal kilometer richting Lakselv.

Oja, sorry aan Hans en Marty. Ik heb inderdaad alle potjes, op 2 na zoals je vroeg, Banos opgekocht in de Rema. Questie van nog een smaakvolle herinnering te hebben voor bij de thuiskomst. Andere mogelijkheid is dat we dat " spul" gewoon gaan importeren , worden wij de verdelers.

Groetjes, veilige thuiskomst en bedankt voor de fijne momenten samen !

Slaapwel

X

Honningsvåg - Nordkapp

30 km.      4.07 uur gefietst

71°10'21"

Vannacht onrustig geslapen. Vandaag werd het dus " de dag ". Wekker liep om 8.00 uur af en ik was onmiddellijk het bed uit. Douche en een gezamenlijk ontbijt met Marty en Hans, mijn 2 Nederlandse collega fietsers van het moment. We gaan met zijn allen naar het magische moment van onze trip. Voor hun de laatste etappe, voor mij de rit van het keerpunt, het moment waar ik 20 jaar naar uitgekeken heb.

Uiteindelijk rij ik pas om 11 uur de parking af van de noordkaap camping in Honningsvåg en krijg ik onmiddellijk een klim van ruim 3 km te verwerken aan 9%. Opwarmen hoeft niet in deze omstandigheden,je bent direct onder stoom, letterlijk en figuurlijk ! Na een vrij korte afdaling krijg ik zelfs nog een langere en steilere klim te verduren. En zeggen dat je dan wel 50 maal gedacht hebt in deze eerste 40 dagen dat je het ergste al gehad had . Ze hebben ,naar mijn mening , duidelijk het lastigste voor vandaag gehouden. Ik krijg mijn magische ontmoeting niet op een schoteltje aangeboden. Bepaalde momenten kruip ik nog aan amper 2,8 km / u over deze hoogvlaktes. Het is een troost te zien en te weten dat de kilometers aftellen en ik straks op de kaap sta.

Uiteindelijk ,na bijna 4 uur zwoegen, komt het punt in zicht. Ik heb het gehaald !

Jan en Ineke zijn net op tijd om alles vast te leggen vanuit hun wagen. Zijn getoeter en gebalde vuist zijn voor mij het moment om alles los te gooien. Je weent je te pletter ,iedereen mag het zien, ik sta op de noordkaap !! Emoties komen los, alles raast door je lijf en geest.

Wat jarenlang als een droom door je leven liep is werkelijkheid geworden.

Ik ben wellicht de eerste izegemnaar die fietsend op de noordkaap sta maar dat is maar een detail en iets wat we achteraf wel kunnen verifiëren .

Foto' s worden genomen,Duvel uitgedronken, andere fietsers gefeliciteerd.

Uren later zit je ,zonder woorden,nog te staren naar " die bol ". Mijmer je weg, vergeet je alles,probeer je toch nog wat neer te pennen....

Misschien is het beter niets te schrijven of gewoon de quote mee te geven die ik al geruime tijd in mijn gedachten had.......... A winner is a draemer who never gives up (nelson mandela).

21 juni 2013.......... Een dag die ik nooit zal vergeten !!

X

Rustdag @ noordkaap camping Honningsvåg .

0 km

Vannacht om 04.00 mocht ik terug de helft van mijn zalf op mijn lijf gaan smeren. " ze" hadden terug een massa aanval geplaatst op mijn ,intussen afgeslankt, lichaam. " ze " zijn niet noorse schoonheden maar vervelende muggen die je bijten op de onwaarschijnlijkste plaatsen, zelfs als je in je slaapzak ligt te maffen.

Ben uiteindelijk redelijk snel terug in een diepe roes gegaan en werd schandalig laat wakker ( 10.30 uur ).

Gisteravond was het hier echt het moment om de middernachtzon in al zijn glorie te gaan bewonderen. Helemaal helder en een pracht van een avond.

Michiel en Marga stelden mij voor om met hun mee te rijden met de camper. Even later kwam Jan, de heinikensponser weet je nog Andenes, aandraven met hetzelfde voorstel. Het wordt super , manneke pis ! 

Nee, toch maar niet. Mijn moment komt vrijdag. Eerst met de loodzware beklimming en dan met een dagje op de noordkaap.

Voor de rest, gewoon rusten, Duveltje pakken met Michiel en Marga, 2 leuke mensen Nederlanders op weg met een Belgische huurcamper. Wat bijkletsen, ervaringen en plaatsen delen.......

De boel wat gereorganiseerd , tijd nemen om iets te eten, vanmiddag wordt het pizza peperoni  en verder " nulla salvato" of te lekker niets doen !

Vanmiddag doe ik dan nog een siësta en maken we ons klaar, ook mentaal, om morgen de grote dag aan te vatten.......

Liggend naar een nachteloze noordkaap

Groetjes

X

Russenes - Nordkapp camping Honningsvåg

111 km       06.02 uur gefietst

Nordkapptunneln

We gingen dus anders gaan leven. Niet letterlijk maar figuurlijk. Ik besloot dus om er een nachtritje van te maken.

Na overleg met Ivan mocht ik iets langer op mijn kamertje blijven en had ik tijd zat om mijn dag door te komen. Iets langer slapen, daarna koffie en sandwich ham - kaas als ontbijt in het restaurant van de camping.

Daar zit je dan met al je tijd. Je bent plots uit je dagelijkse ritme . We besluiten dan maar onze reisgezel aan een grondige inspectie te onderwerpen. Spaken worden gecontroleerd , banden onder " verse " spanning zetten , verlichting controleren ect ect....

Rond 15 uur verorber ik een grote hamburger met frietjes en groenten . We kijken eens wat mijn volgers neerpennen en geven hun mijn plannen door.

Voor de rest is het wachten, wachten op wat komen zal...een nachtrit met oa de druk besproken nordkapptunnel.

Na een praatje met 2 Nederlandse collega fietsers die ik 2 dagen  ervoor ontmoet had in Alta rij ik weg rond 21 uur op de E 69. Na een 3 tal km passeer ik Smørfjord, het zal hat laatste bevolkt plaatsje zijn dat ik zie in vele kilometers die volgen.

Waarom rij je dan s nachts zullen enkelen zich gaan afvragen ? Er zijn 2 redenen voor. De eerste is duidelijk. Het wordt gewoon niet donker dus qua zichtbaarheid geen enkel probleem. Het voordeel ligt hem in het verkeer. Tijdens de dag is het een op en afrijden van diverse bussen . Streeklijnen, reisbussen.  Neem er dan nog de caravans, campers en dagelijks verkeer,  om nog niet te spreken van de vrachtwagens , bij en je rekening is vlug gemaakt. Doe mij maar de rust van de nacht.

Na een goeie 15 km kom ik aan een eerste van 5 tunnels die ik deze nacht dien door te fietsen. Een redelijk donker geval en zeker niet op zijn breedst gemaakt maar amper een 2 tal kilometer lang. De tweede die er kort op volgt is helemaal een weggevertje. Voor ik besef dat ik mijn licht opzet ben ik er al doorheen.

Ik verwacht niet veel van de 20 km die erop volgen tot aan het , ja kan je het " dorpje " noemen ? Repvåg. Ik word echter super verwend ! Het ene rendier na het andere, in kleine groepjes of zelfs solo verschijnen voor mijn fiets en neus ! God wat ben ik bevoorrecht. Ik rem zachtjes, maak me stil en de rudolfkes zijn niet meer bang van mij. Ik sta soms wel 10 minuten gewoon stil te genieten van hun grazen en verwonderde blikken in mijn richting. Ik maak filmpjes, foto's en geniet met volle teugen. Dat is nu het voordeel van " tijd " hebben. Ik hoef nergens te zijn want de nacht is nog lang en hier kom je toch geen drankgelegenheden tegen , dus genieten van de beestjes , de prachtige natuur en ...... de stilte.

Na een 65 tal kilometer voel ik aan alles in mijn lijf dat het er zit aan te komen. Een Duitser had me gezegd, na 70 kilometer. De Nederlanders schatten 65 km. In ieder geval " hij" kon ieder moment opdoeken. De spanning vergroot, de scherpte en concentratie evenredig aangepast. Uiteindelijk zie ik hem liggen na een kleine bocht naar rechts. De zo vaak beschreven en bevreesde tunnel voor noordkaapfietsers. De nordkapptunnel is 7 km lang en gaat tot 212 meter onder de zeespiegel. Hij geeft een stijgings en uiteraard dalingspercentage van 9 %  en word gevreesd omdat het achterkomend verkeer je misschien niet opmerkt als je als een slak aan het klimmen bent. Ik neem ruimschoots de tijd om alles te checken en ga met een bang hartje de tunnel in. Razend snel daal ik af, haal een topsnelheid,zie ik achteraf , van 85 km / uur !! Om in enkele fracties te klimmen aan 3 km / uur .

Ik ga de tunnel in om 02.30 uur en zie terug licht om 03.36 uur met een ervaring rijker. Is die nu zo te vrezen en terecht besproken en beschreven door fietsers ? 

Laat het mij zo stellen, naar mijn bescheiden mening. Voor fietsers die op de noordkaap vertrekken ligt die tunnel wellicht " zwaar " op hun maag want eigenlijk is dat hun eerste serieuze hindernis. Maar voor wij die uit het zuiden komen gefietst ligt het anders. We hebben al zovele beklimmingen gehad en op onze palmares geschreven dat we er deze ook nog wel bijnemen. Ik doe nu niet stoeferig maar denk dat vele fietsers mij zullen beamen. Hij is zwaar maar doenbaar. Het enige probleem is dat hij een tunnel is en je altijd beetje de vrees hebt niet opgemerkt te zullen worden. Daarom dat ik er rotsvast van overtuigd ben dat je deze best in een nachtrit inplant. Je bioritme is weliswaar naar de knoppen maar omdat er  bijna geen verkeer is  in vergelijking met tijdens de dag (  heb een auto of 2 en een truck of 2 tegengekomen die mij inhaalden ) voel je je een heel stuk meer op je gemak.

Ik was " erdoor " en ik leef nog dus k was een blij mens. 

Het " oh god oh here" tunneltje daarop vernoem ik zelfs niet, de Honningsvågtunnel misschien dan wel al is het om zijn lengte, ook 4400 meter lang maar heel goed verlicht.

Daar sta je dan, om iets na 5 uur , aan de kruising van Noordkaap en Honningsvåg. Eerste , en enige, supermarkt pas open om 8 uur, camping nog 10 km en receptie  uiteraard ook nog niet bemand.

Ik rij dan maar nog eens Honningsvåg binnen , haal geld uit de muur en maak van die gelegenheid gebruik op mij daar even " op te warmen ". Niemand stoort mij uiteraard op dat , ja.... nachtelijk of dagelijks uur . Wat is t nu ?

In ieder geval kom ik iets na 06.00 uur de camping opgereden waar ik mij toegang verschaf tot de keuken, het enige wat op dit uur open is uitgezonderd het wc lokaal.

Omdat ik denk dat nog enkele uren op het toilet zitten  mij zal vervelen schrijf ik mijn dagverslag in een beetje beter verwarmd lokaaltje dat " kitchen " heet.

Ik wil douchen maar vooral slapen, veel slapen maar daarvoor moet de receptie hun deur opendoen.

Als ik uiteindelijk mijn kamertje zal worden toegewezen zal het voor de rest van de dag en morgen slapen zijn want ik wil fris en monter collega Rudy begroeten op de noordkaap.

Slaapwel

X

Alta - Russenes

105 km     5.59 uur gefietst

Snakken naar mijn tweede rustdag

Na het gezamenlijk ontbijt met mijn 2 nieuwe nederlandse vrienden vertrek ik om 11 uur richting Russenes, nieuw mijlpaaltje in deze tocht. Russenes, of Smørfjord is het begin van het einde, ik bedoel de start van mijn laatste weg , de E 69 richting noordkaaptunnel en de uiteindelijke noordkaap.

De 2 R en , Robert en René, hadden mij nog voor vandaag een best pittig ritje beloofd en ze kregen gelijk. Kan ook niet anders want zij hadden het reeds 2 maal gefietst . Vrijwel onmiddellijk ging het bergop richting Rafsbotn om dan nog een vrij lange klim te krijgen richting toendra vlakte van stokkedalen.

Resultaat, na een 35 km vermoed ik dat ik er toch al 25 km geklommen heb, soms steil soms kilometers lang aan een vervelende maar draagzame hellingsgraad. Ik denk vaak aan Rudy, een collega die mij vrijdag komt bezoeken op de noordkaap en vanaf Olderdalen op  dezelfde wegen zal rijden met zijn huurauto. Die zal ,in eerste persoon, verslag kunnen uitbrengen over wat de ouwe knar onder zijn wielen krijgt geschoven.

Ja, ik snak naar mijn 2 e rustdag. Ik heb hem ingepland de dag voor ik naar de noordkaap trek want blijkbaar zijn de laatste 30 km niet van de poes qua stijging en qua weersomstandigheden, lees wind uit alle kanten.

Eenmaal bovengekomen op de toendraplateau fietst het een heel stuk " lichter " en kan ik genieten van eigenlijk " niets " . Er groeit niets en toch is alles zo mooi ! Natuur in zijn natuurlijke vorm , beter kan je het niet verwoorden, gewoon prachtig. 

Na mijn ervaring gisteren speur ik overal rond naar rendieren en elands. Net op het moment dat ik beetje teleurgesteld geraak omdat ik er geen zal zien loopt meneer eland gewoon over de weg naar , tja naar waar ? Groenere vlakte kan je niet zeggen want alles is hier groen. We zijn dan al een groot stuk aan het fietsen op de Repparfjorddalen.

Kom ik trouwens de handelsvertegenwoordiger tegen van anderhalve week terug ! Stoppen natuurlijk, praatje, al is het verdorie koud op die toendravlakte, enkele colaatjes als bevoorrading , babybelleke in de mond en gaan met de banaan. Misschien tot nog eens ? Wie weet.....

In Skaidi hoop ik een supermarkt tegen te komen en een bank, ik rij nu al 75 km met " niets te vinden " , om jullie maar een idee te geven dat je hier geweest moet zijn om te weten hoe het hier werkt.

Ik ga dan maar " een Statoilke " doen. Dat is trouwens wat de Noren doen, die eten allemaal van die hot dogs, ze zijn verdorie nog lekker ook ! Of ze nu het beste zijn om een fietstocht mee rond te maken laat ik in het midden maar ze smaken na een toendratochtje , dat is zeker !

Geen bank en het winkeltje ziet er maar " kramakkelig uit " dus op naar Russenes. Nog 22 km te gaan ,die we beginnen......met een lange bergop. Niet echt steil maar eindeloos lang. We zien nu af en toe een bord naast de weg, noordkaap .... Km. Dit geeft een leuk gevoel....je weet dat je bijna aan je keerpunt bent....dat je bijna aan je laatste rechte weg bent de E 69.

Morgen doen we het rustig aan. Nog 129 km te gaan .  Proberen we uit te slapen en gaan we richting Repvåg of Kåfjord en snakt het lichaam naar zijn tweede rustdag. 

Overmorgen is het zover. Sta ik op de drempel van , wat voor mij , een magisch moment zou moeten zijn. Daarvoor wil ik mijn afgepeigerde lijf nog graag een dagje rust geven in honningsvåg. 

Slaapwel

X

Langfjordbotn - Alta

89 km.     5.49 uur gefietst

De eerste rudolfkes gezien......

Vanmorgen tjaffel ik naar de douches en schiet Olav de campingeigenaar in paniek. Alles ok ? Goed geslapen ? Jaak man, geen probleem. Het wordt gewoon de gewoonte mij s morgens op die manier naar het sanitair blok te zien waggelen.

Ik had nochtans een bevredigend gevoel na gisteravond , zoiets van  what does kill s,  you makes you stronger! Ik had de bergetappe goed verteerd maar ging vrij laat weg vanuit mijn hytter aan het altafjord. 

Na 5 km , nog slaapfietsend en duidelijk nog niet in mijn ritme , gebeurd een enorme verrassing . Rechts van de weg, pal naast mij staan er 4 rendieren, 2 volwassenen en 2 kalfjes !! Ik geschrokken , zij wellicht nog meer !! Voor ik besef wat mij overkomt en voor ik mijn fototoestel trekkensklaar heb zijn ze vaneigens al half op de loop. Maar ze zijn in mijn geheugen opgenomen. Ik ben blij als een klein kind ! Ik stond er verdorie 2 meter van.....

En het feest gaat gewoon door. 10 km verder zie ik een 150 meter voor mij uit een tiental rendiertjes de straat oversteken, op weg naar de rivier. Zelfde scenario, voor ik daar ben aan de linkse kant van de weg zijn ze al in galop richting waterkant. 

Het zal mijn dag bepalen want ik speur nu alle struiken en boompjes af op zoek naar dat moois. Ik kan uiteindelijk nog een elandjong op mijn go pro vastleggen en ben duidelijk in mijn nopjes.

Werd er dan niet meer gefietst hoor ik jullie denken ? En of ! Al moet ik bekennen dat de eerste 35 km vrij gemakkelijk waren daar rond dat altafjord .het venijn zat hem in het middenstuk  deze keer. Kreeg een serieuze beklimming te verduren en was op de top enorm blij met de aangeboden kop koffie van 2 nederlandse motorrijders waarvan 1 tje met pech op de parking aan het wachten was op zijn takeldienst. 

Ik tref er ook mijn eerste Sani familie aan die in hun traditionele klederdracht passanten proberen warm te maken om het een of ander te kopen.

Een tiental kilometer voor Alta krijg ik er nog een bergske bij al kan ik zeggen dat dit binnen een jaartje tot het verleden zal behoren want ze zijn hier met serieuze wegenwerken, waaronder een nieuwe ....brug en enorme tunnels, bezig in aanleg.

In Alta zie ik voor het eerst een weg bewijzering waar de " noordkaap" op staat, nog 240 km . Na 36 dagen, mja nie slecht.

Ik ga voor de camping net buiten t stad en tref er nog Rene, of Koos voor de vrienden , en Robert aan. 2 fietsende vrienden die dinsdag terugvliegen naar Nederland . Na het douchen doen we nog " een bakkie" en kletsen honderduit over onze fietservaring. 

We sluiten rijkelijk laat onze conversatie af met de afspraak dat we morgen samen ontbijten. Om 8.30 uur ? Doe maar 9.00 uur zegt deze jongen hier want tegen dat ik naar die douche getjaffeld ben is het al zo laat.....

Ik ga slapen en nagenieten van mijn rendieren en eland.....

Slaapwel

X