Vrijdag 31 mei : dag 20

Støren - Hindrem

90 km    5.41 u gefietst.   630 hoogtemeters.

Summer in Norway !

Vanmorgen heb ik mezelf een klein kadootje gedaan . Heb mijn wekker een halfuurtje later gezet. Ik ben nochtans slecht in slaap gesukkeld. Was het nog de adrenaline na de " 150 " of iets anders , ik moet je het antwoord schuldig blijven.

Ben de dag begonnen met een kleine reorganisatie in de quest. Beetje alles herschikt en overbodige balast in de container gekieperd.

Herinneringen sla je op in je hoofd en niet in een plakboek.  Je hoeft al die documentatie niet, die info zoek ik wel op als ik eenmaal terug in mijn moederstad aangekomen ben.

Eigenlijk begint mijn activiteit in de " smesse " . Bij een plaatselijk busbedrijf soldeer ik een nieuw contact aan mijn batterij zodanig dat " zij " terug licht kan geven in de tunnels die er aankomen. Ben misschien wel geen handige Harry in die dingen maar na een halfuurtje kunnen we met een opgelapte lichtstraal terug de weg op.

Waar ik vooraf een beetje voor gevreesd had werd vandaag bewaarheid. In reisverslagen van andere " noordkapers " was me opgevallen dat ze het allemaal moeilijk hadden om vanuit richting Støren naar Trondheim te fietsen. Ah,  mij zal het wel beter vergaan zeker ? Heb al het voorradige kaartmateriaal bestudeerd gisteravond maar ze hebben per definitie allemaal gelijk, het is een sukkeling van jewelste. Kriskras wordt je van hot naar her gestuurd, pijltjes links, pijltjes rechts, soms nietepiete. 20 keer kruis ik de rivier om uiteindelijk toch geconfronteerd te worden met de vrees van elke fietser, de fameuze E 6. Druk bereden en enige grote weg naar het noorden. Enig voordeel is dat die redelijk plat ligt en je,als je kleinere wegen opzoekt je over de mountains moet. Een zottekot van auto's en drukdoenerij dus  maak ik me dan ook zo rap mogelijk uit de voeten en neem " mijn " uitgestippelde weg. Als het dan misloopt hoef ik niemand een steen te werpen, eigen keuzes weet je die zijn meestal.....de rest laat ik jullie invullen. 

Het feit is dat ik in Hovin op een rustige weg kom, alleen is die onverhard ! Duizend bommen en granaten las ik eens in een kuifjeverhaal, awel ik had het aan mijn been voor een km of 20. Als je dan nog weet dat het hier vandaag maar liefst 29 ° C was en geen zuchtje wind , dan kan je je wel voorstellen hoe " leuk " het was. Ik kreeg geen adem,zat te zweten als een rund, en geraakte dan nog geen poot vooruit ook. De ene dag is de andere niet he....

In Melhus neem ik mijn middagpauze en ga ik voor alles en nog wat deze keer naar " de Coop ". Ik neem rustig de tijd om te eten en te drinken, het is geen weer om te fietsen,zoveel is zeker. Ik zie mij op een terras zitten, koel pintje bij de hand, of ne crème ja, ne groten Dame Blanche met superveel slagroom, gevolgd door een wandelingske en ton vanavond een steak met een glaasje van mijn favoriete rode wijn Epicuro montepulciano d' abruzzo 2010.....tja, het gedacht is ook al iets als je op weg bent met een velo.

Als ik op de 707 de zoveelste noorse heuvel richting Flakk op fiets voel ik me voor het eerst uitgelachen en belachelijk gemaakt. Is het nu de grootstedelijk Trondheim mentaliteit of kom ik nu echt belachelijk over, geen mens weet waarom ze uitbundig zitten te lachen met een ander mans zijn lijdensweg . Het voelt aan of ze je vragen om Alpe D' Huez op te gaan op handen en voeten met een rugzak op je bulte. Het lijkt gewoon eindeloos gewoon.....Maar treuren doen we niet.... We gaan verder want er zijn ook anderen, mensen waar de duim al iets langer omhoog blijft, waar je in hun verbaasde ogen ook een vorm van respect ziet. Met zo' n mensen zal ik verder doen, tijdens mijn missie en wellicht erna ook.

Uiteindelijk krijg je hier altijd je beloning. Een vieuw,een lach en zoals in Flakk de zilte geur van de zee die je terug inspiratie geeft. Ik heb plots het gevoel dat het nu gaat beginnen. Ik vertrek straks met de veerboot de flakkfjorden over richting 715 en vervolgens op de 755 naar Hindrem waar er een camping moet liggen volgens mijn michelinkaart. Ik fiets nog een eindje om uiteindelijk aan te komen op een ......verlaten vikingsdorp voor scouts of zo ! Alles is er aanwezig, alleen is alles dicht en afgesloten. Er hangt een kaartje : zich wenden in Leksvik voor verhuur van een hytter. Pfff, ik zie dat niet meer zitten wi. Het is al 18.30 uur en moet nog 20 km bergop,bergaf om daar te komen. Je kan er ook in een hotel verblijven daar zegt een " passant ". Dank u , mijn budget trekt dat niet maat... Dus slaap ik onder een carport in een verlaten vikingdorp met zicht op het Trondheimfjord, een straf kan ik dat niet noemen al had ik graag een bedje gehad in plaats van ambtetante vliegen om mij heen....

Maar treuren doen we niet , het is Summer in Norway, remember ?!

Slaapwel

X

Tolda - Støren

150 km      6 . 51 uur gefietst en  637 hoogtemeters

Støren zien en....... Gelukkig zijn

Vanmorgen om 7 uur had ik een plan. Maar daar ben je niet veel mee in Noorwegen. Er is hier maar 1 zekerheid, overal waar je kijkt is het mooi. Ik bedoel gewoon dat je nooit zeker bent van wat er u te wachten staat. Misschien wel als je van naaldje tot draadje uitgepluist hebt hoe of wat je reiswagen bevatten. Ik heb veel tijd in het project gestoken om het te doen welslagen en mijn route uitgestippeld aan de hand van de rustige wegen. De rest zien we wel int passeren.

Mijn plan was om mijn achterstand goed te maken en terug op schema te geraken. Daarvoor moest ik wel,had ik gecheckt op de kaart, 150 km afleggen. Niets van zeggen tegen de volgers en gewoon trappen en " ne keer stoveke laten branden" ,lees keer proberen goed door te geven.

Vanmorgen geraakte ik echter moeilijk op gang. Ik was plots helemaal in vet, kreeg niet alles op orde, had problemen met mijn batterij ( slecht contact ) kortom kleine en grote muizenissen.

Op weg naar Røros gaat het zoals gebruikelijk op en neer. In øs duik ik de spar binnen voor de dagelijkse inkopen en zit ik op het pleintje mijn pistoletjes te eten als een plaatselijk klasje mij tegemoet komt. De juf van dienst legt mij uit dat ze mij hadden zien staan en het kadert in hun opvoeding naar waarden toe.... Ik geloof mijn oren niet, waarden van het leven worden hier nog aangeleerd,iets doen voor een ander....mijn dag kan niet stuk en leg dan ook graag uit wat,waarom en voor wie ik dat project doe. Na een groepsfoto met de kids word ik enthousiast uitgewuifd en rij ik verder naar Røros waar ik even kort binnenrij.

Koppang - Tolda

Gisteravond nog een biertje of 2 gedaan bij Rob en Ans, mensen uit Vlissingen . Leuke babbel over belangrijke en ook leutige dingen des levens. Mensen die genieten maar ook al veel meegemaakt hebben in hun leven. Schoondochter verloren, in 4 dagen tijd, Ansje zelf al 2 maal getroffen door borstkanker en Rob honderduit vertellend over zijn " bootjes" . Een echte zeezot. God wat was ik jaloers als hij zijn foto' s bovenhaalde van zijn boot. Ik en water, in combinatie met mijn bootje, dat zou pas de max zijn.... Nu nog euromillions winnen en het is een feit. Ik zit hier trouwens aan een prachtige rivier mijn dagverslag neer te pennen...

Vanmorgen ontmoeten we elkaar bij de douches. We gaan beiden richting Røros. Hij met zijn " sleurhut" ik met mijn " dame". Ik mag naar dagelijks gebruik starten met een heuvel op van een goeie 4 km. Plots zie ik een vos, of was het een wolf ?,de baan oversteken. Het was zeker geen hond ! Maar de beentjes voelen goed aan, het debacle van Koppang kan en zal weggefietst worden vandaag , ja zelfs met een plakkaatje Tynset 97 km op mijn nuchtere maag.

De 30 dus voor een tijdje. Edward heeft mij gezegd dat deze prachtig is en hij redelijk vlak is. En hij heeft gelijk. De tred zit er goed in. Ik heb duidelijk de juiste beslissing genomen op alle vlakken. Ben goed gerecupereerd en heb nieuwe mensen leren kennen, meer moet dat niet zijn op deze trip.

In Åkrestrømmen aan het einde van het storsiøenfjord rijd Bessie mij voorbij. Een groen busje waar 2 leuke dames inzitten,ook Nederlanders ,die gisteren op de camping verbleven, duim en fototoestel uit het raam, een vluchtige begroeting en weg naar hogere oorden.

Hogere oorden ? Wees maar gerust ! Een eind verderop krijg ik een " galibierke" voorgeschoteld om U tegen te zeggen. Had ik daar nu niet echt bij stil gestaan si. In Bergstad ( its all in the name ) ging het zo beetje vals plat naar omhoog maar plots wist ik niet meer waar ik het had . Ik heb 25 km bergop gefietst, bijna 3 uur geharkt en gezwoegd om boven te geraken. En er staan hier geen supporters, geen triomfboog,cafetaria of plakaatjes " sommetje à 1 km" . Het ligt hier gewoon, je kan er van pakken en laten liggen wat je wil. Eenmaal boven geen bergprijs in de vorm van een trui of geschonken kieken, nee gewoon doen wat mijn Deense gastheer Finn zegt: let her go ! Aan waanzinnige snelheden dender ik naar beneden, mijn haren in de wind, ale deze dat ik al terug heb.

Het enige wat tegen zit is die Noorse asfalt. De god ganse dag rij ik over asfalt waar ze op het eind van hun preparatie een camion kiezelsteentjes aan toevoegen. Mens,dat geeft misschien wel meer grip in de winter voor jullie Noren maar voor een noordkaapfietser is dat geen geschenk hoor ! Dat bolt ozo zwaar !

In de tussentijd , en omdat ik nu toch alleen zit combineer ik het nuttige aan het aangename. Ik brainstorm over de " cover" en bijkomende inhoud van het boek dat ik zal maken over deze " liggend naar de noordkaap" en ik communiceer met de noorse dieren zijnde koeien, paarden en schapen . En of ik succes heb. Telkens ik hun imiteer vliegen ze met hun allen naar " den draad " !. Fluppe zou Fluppe niet zijn als hij daar zijn kot niet in heeft. Esperanto voor animals, zo verdrijf je sommige dagen en/ of momenten dus je tijd beste volgers. Natuurlijk kijk je de ganse tijd links en rechts want het blijft allemaal zo mooi, je kan hier 5000 foto' s nemen , toch moet je het hier " live" eens meegemaakt hebben om echt te kunnen weergeven.

In Tynset, na 100 km, stop ik bij de plaatselijke camping om te vragen of de 30 richting Røros een beetje vlak is ? Dat mens had veel weg van " Kwebbel". De vragen over dat gele ding kwamen als een waterval uit haar mond. Beleefd sta ik haar te woord maar rond het ook vrij vlug af want ik wil verder. Uiteindelijk stop ik 15 km verder in een verlaten gat, maar wel met een prachtig uitzicht , waar ik mij languit in een cabine leg. De dag zit erop. Op naar morgen.ik denk dat ik stilaan aan de 2000 km zit maar dat reken ik morgen eens na.....

Rob en Ans heb ik niet meer tegengekomen , wellicht toch de andere weg ( den 217 ) genomen richting noorden. Je ziet beste volgers, iedereen gaat dagelijks zijn richting uit, ook in het leven. Maar waar je ook gaat, welke richting je ook neemt, ooit kruisen de wegen terug elkaar.....Zeezot, tot ergens op de lofoten  en/ of in Vlissingen . Het ga jullie goed !

Slaapwel

X

Dinsdag 28 mei : dag 17

Rena - Koppang

60 km  4.35 uur gefietst.  435 hoogtemeters

Het dagje teveel....

Ik was dus camping eigenaar voor 1 nacht. Helemaal alleen op een verzopen en verwoeste camping in Rena.

Omdat ik nergens iets gevonden had werden het koekjes voor ontbijt, met de rest van mijn cola. Aan water kwam ik niet door bovenvermelde feiten. Geen nood, ik koop me wel iets in het eerste dorpje, denk je dan. Noppes ! Op de ganse weg richting Koppang kom ik niets ,maar dan ook niets tegen wat op een winkeltje lijkt. Aan water geraak ik ook niet want ik kom geen mens tegen , laat staan een fietser ?! Aan bergwater durf ik me niet te wagen want je weet maar nooit wat momenteel van die bergen afkomt met dat noodweer.

Ik hark me verder op weg maar het loopt voor geen meter.ik verlies zelfs, voor het eerst, het gevecht met ( kleine ) bergjes,die ik niet meer in 1 keer kan op fietsen. 

Al vrij vroeg besef ik dat ik voor het eerst op deze trip mijn gestelde planning niet zal bereiken. Ik zwoeg, vloek, pep mezelf op en blijf desondanks kalm. Op 3 augustus word ik pas terug verwacht. Als alles meewil kom ik wel terug op schema....

Na 4.30 uur fietsen bereik ik totaal " choco " het stadje Koppang. Ik kom aan amper 14 km/ u vooruit, al zijn de hoogtemeters niet van de poes.Het is gelukkig gestopt met regenen want ja, dat was ook mijn ding vanmorgen. 

Navraag leert me dat er een bank is waar ik mij dan ook voorzie van de nodige Noorse kronen. Ik doe turboaankopen in de plaatselijke " spar ". 4 broodjes, kaas, 6 cola's, dark chocolate 85% cacao, en 2 red bulls want ik wil vleugels.... En rap !

Ik val als een steen neer op een bankje op het middenplein en eet mij wat moed en kracht in, bekijk de wegenkaart en besluit ...... Om de plaatselijke camping op te zoeken met een spreuk in gedachten :

Als de dingen soms niet lopen in het leven 

En weet dat dit eens gebeurt

Rust dan een beetje

Maar geef nooit op

Ik ga niet opgeven , ik denk aan Bram ,Amber en vele andere kinderen ! Maar ga wel rusten en krachten op doen. Als ik de camping kom opgereden kijken de eigenaars raar op, zoiets van .... Ow een levende dode !

Groot is mijn verbazing als we onze conversatie na 2 minuten kunnen verder zetten in het nederlands.ik ben dus te gast, en hartelijk ontvangen door Edward en Diane Scholten , eigenaars van de koppangcamping. Uitgeweken Nederlanders die hier een prachtige camping uitbaten en ik ten zeerste kan aanraden voor mensen die hier ooit in de buurt zijn !

Ik krijg er een hytte ter beschikking, gratis ! , kan me douchen en scheren en zelfs mijn was mag ik straks gaan draaien ( het was weeral stilaan nodig aan de reacties te zien in de " spar " ).ik voel me dan ook een stuk frisser een uur na mijn begrafenis.

Mag zelfs een pintje gaan drinken bij Nederlanders die mij voorbijgereden zijn met hun caravan . De heer , uit Vlissingen , verontschuldigde zich omdat hij niet wist dat ik drank en eetloos op weg was richting Koppang.dus Peter ( Soenen ), je Duvel blijft in de tas, al zette ik hem koud. Ik hoop echt om " hem " te mogen ontkurken op de noordkaap, als victorie kan gebruiken en niet voor een dood moment.

Dus mensen, als je ooit ,per fiets, op weg bent in een bosrijk gebied zoals Noorwegen , maak dat je altijd voorzien bent van water en spijs. Al moet ik eerlijk toegeven dat het op was ook, het dagje teveel.....na 17 dagen en k weet nie hoeveel kilometers is het normaal dat er eens een minder moment in zit.

Ik ga rusten en ( wellicht ) met nieuwe frisse benen morgen mijn tochtje verder zetten....richting Røros.

Slaapwel

X

Slaapplaats voor vanavond :

www.koppangcamping.no

Kongsvinger - Rena

131 Km         7.07 uur fietsen en 482 hoogtemeters

Met de hand van God......of Maradonna ?

Wat heeft Maradonna daar nu mee te zien ? Denkend aan alles en nog wat, aan oa supervoetballers,mensen met dat tikkeltje meer zoals Messi en andere Ronaldo's . Als ik bij het ontbijt mijn geel bandje bekijk van " livestrong " zit ik een halfuur te filosoferen  over wat ik er nu mee doen ? De " Lance " . Wat hij ook deed in zijn sportcarriere, ik blijf hem een groot mens vinden, al is het wat hij voor zijn cancerfoundation gedaan heeft. Hij heeft het op de kaart gezet. En dat is nu net wat ik wil bereiken, mensen er toe aanzetten om 1 keer in je leven iets te ondernemen om " iets " te doen voor het kinderkankerfonds . Wat je ook doet, je breit kousen,bakt wafels of je verkoopt koeken, weet dat je er zoveel voldoening uithaalt eens je er " inzit " !

We gaan dus de 210 op richting Elverum en Rena. De 20 is nog afgesloten wegens wateroverlast en opkuis werken. Na 4 km bergop aan een goeie 8 % blijkt mijn ontbijt weer in mijn keel te zitten . Daar gewen je dus niet aan, iedere dag starten met zo' n beklimming om t stee buiten te fietsen. Boven op het plateau zie ik inderdaad  zomerhuisjes tot aan hun " klinke " in het water staan. Voordeel is dat je bij normaal weer dicht bij de stilte zit van de Glomma, anderzijds zit je met de gebakken peren als hij zijn kuren toont. 

Vandaag trouwens 10 ° C minder ,licht bewolkt maar ideaal fietstweer.

De 210, duizenden en duizenden loof en naaldbomen vormen een soort van erehaag richting Rena. De regen van vannacht geeft ze ook extra geuren die ik me gewillig laat opdringen. Uiteindelijk blijkt dat geen slechte keuze te zijn want ik blijf continue op het plateau fietsen en de hoogteverschillen vallen mee, het wordt dus een soort van actieve recuperatiedag. Het is juist of God de vader het verstaan heeft en weet dat ik na 15 dagen een beetje rust nodig had en vlug nog even een beetje niveleringswerken verricht heeft vannacht ? Hij heeft zelfs het volume van de wind wa minder gezet !

Wuk doe ne mens at ie voor ne keer niet de ganse tijd bergop moet rijden ? Hij zou  bij god beginnen  rijmen en dichten....ja zelfs nieuwe liederen stichten .

Ik zat te denken aan " Verkindere" zijn worsten

Ja zelfs af en toe aan borsten

Over de bomen dak kan ruiken

En over blote buiken

Nie over velomobiel in Dronten

Maar wel over schone konten.....

Ge ziet, ik sta soms rood

Maar ben bijlange

Nog niet dood !!!

Heb ik " Hem " nu wa miszeit , ik weet het niet maar feit is dat ik in de buurt van Vålers een enorme regenvlaag op mijn nek krijg en ,Ierse manneke in je gele bananne , were up en neer zoals de andere dagen ! Gedaan met de leute voor vandaag.....

Uiteindelijk bereiken we nog vloeiend Elverum waar we vlug nog een " Statoilke " doen. Nen braadworst, ne coca en een pakken koeken of 2 voor avondeten, dat zal het worden. 89,4 Noorse kronen. Ik heef haar 90 en sta te wachten op mijn kluttergeld.....dat niet komt ? Het blijkt hier de gewoonte dat ze afronden naar.....boven, de kluchtigaars. Geen keure komen ze hier sneller rijk dan bij ons en gaan ze allemaal toeren met ne gerestaureerde oldtimer ! En het is hier al duurder dan in onze contreien. Maar gauw, we gaan niet muggenziften en we zijn weg voor de laatste 25 km richting slaapplaats in Rena.

Ik vind vrij gemakkelijk de camping maar tref er een enorme chaos. Alles is hier weggespoeld en ligt er kapot bij !

Toch loopt de campinguitbater met mij tot aan zijn hytter die hoogst gelegen is. De geur,de sporen,de vernieling.....alles is duidelijk zichtbaar ! Maar het water , dat er in 2 uur tijd kwam , is verdwenen. Het bed is er nog,ik mag blijven als ik wil ? Oh, ik heb geen luxe nodig meneer, ik slaap zelfs tussen de koeien en kak....ja stop het Filip.

Ik hoef niet te betalen en zit nu in zijn bureau mijn dagverslag te maken terwijl hij met verschillende mensen, verzekeringen en reparateurs naarstig verder doet.....

Hoe relatief alles is he volgers...het maakt me stil. Hij vraagt me zelfs meermaals als alles ok is ? Ik knik en bewonder ook zijn doorzetting.

Back to zero....glimlacht hij, maar we komen er wel voor het druk seizoen wordt.....

Ik wens het hem toe !

Slaapwel

X

Baståd - Kongsvinger

120 km. 732 hoogtemeters

I'm having the time of my life

Vanmorgen betrap ik mezelf erop dat ik rustig de tijd neem om mijn menage terug in de quest te laden . Enerzijds omdat het telkens vroeg dag is, wake up om 7.00 uur, douchen,scheren enz.... om rond 8 uur telkens te kunnen vertrekken en anderzijds omdat ik hoopte dat de camping uitbaters reeds gingen wakker zijn om afscheid te kunnen nemen. Het is echter ook zondag voor die mensen dus laat ik maar een notaatje achter in de knusse receptie, waar ik lekker op de grond geslapen heb, als blijk van dankbaarheid. Ik ben blij dat ik Birgitta en Finn heb mogen leren kennen !

Er zijn 2, eigenlijk 3 dingen die mij opvallen deze morgen.

Het eerste zijn ,ook hier, de vele wielertoeristen die blijkbaar op zondagmorgen de weg op gaan.

Het tweede lijkt me al iets verbazender. Ik word meermaals ingehaald door prachtig gerestaureerde oldtimers uit de jaren 60 en zelfs vroeger. Gaan die nu echt op zondagmorgen gaan toeren ? Zo maar ? Lijkt mij vreemd.... Maar ja, elk zijn hobby

Het derde is persoonlijk. Ik voel dat er terug power in de poten zit want ik krijg vrijwel onmiddellijk een aanvaardbaar " steekske" rondgedraaid. Dus dat beloofd, alhoewel we niet weten wat nog komt.....

Ik dus richting Lillestrøm via mijn reeds vertrouwde 22. Plots en uit het niets rijd de " politi" naast mij. Ai, lap, nu komt het denk je dan,ik ook... Maar nee hoor duim omhoog en ruit naar beneden. Of ik weet van de miserie rond Lillestrøm ? Awel jaak en nink, gasten. 5 minuten later ben ik gebriefd en weet ik waar ik eventueel nog de gevolgen kan hebben van de overstromingen van " de glommarivier ".

Een eind op de 171 krijg ik dan ook in levende lijve te zien wat water kan aanrichten. Ik heb het voor water, vind het een " machtig " ding, imposant en krachtig. Maar niet in deze zin. Zelfs  Noren zijn van hun melk als ik dat zo zie.

In Sørumsand krijg ik antwoord op 1 van mijn vaststellingen van vanmorgen want naast een heel oude stoomtrein  zie ik alle oldtimers netjes geparkeerd voor een meeting. Vaneigens dat ik daar eens voet aan de grond zet, al vraagt dat soms wat kunst en vliegwerk en in dit geval, nu al 15 dagen lang, veel bekijks.

Een andere vaststelling is dat er hier weinig met de fiets gereden wordt anders. Een tochtje met t lief of familie uitstap daarvoor nemen de Noren de moto of de auto enerzijds of gaan ze gewoon te voet. Groot is hun verbazing als ze horen dat ik naar de noordkaap ga met " dat ding " en ook nog eens terug fiets. Ik begin ze stilaan te begrijpen want ik moet toegeven dat de laatste 20 km van elke dag op karakter dienen te worden afgewerkt. Die 732 hoogtemeters kruipen ,ook vandaag, terug in de " kietjes " wi.

In Årmes ga ik rechtsom de 175 op naar hogere gebieden. Zijwind en venijnige " plateautjes " zijn mijn deel . Ondanks dat ik terug luidkeels meezing met wat in mijn oor wordt geblazen door mijn mp3 en ik er een punt van maak om iedereen te groeten met ne hey of nen duim heb ik goesting om ne keer een dutje te doen.

Het is bikkelen en harken maar in Koningsvinger wacht mijn camping. Ja, tarara, geen camping te vinden, weggespoeld ? Nee, gewoon geen uitbating meer, grrr.... Kalm blijven is de boodschap. Op naar het hotel in dit stadje. Mmmm, met Spa ..... Hier geven ze het tenminste aan.....bij Carlsberg niet ( lol ) !

Ondanks mijn vermoeide blik, en die was niet gespeeld, krijg ik bij het horen van de kamerprijs een appelflauwte...... Omgerekend € 140 voor 1 nacht. Je kunt je kamer in ....steken.

Ik op zoek en ben aan de andere zijde van de gezwollen rivier beland in een soort opvang voor truckers. Geen luxe maar correct. Meer moet ik niet.

Waar ik morgen ga vraagt de waard. Richting Elverum.....AH,da ga moeilijk gaan copain, de 2 banen zijn overstroomd. Ja goe noene. Nu, blijkbaar zakt het peil redelijk snel, ik kan dat zien want heb zicht op Glomma " vanuit mijn kamertje, en kan ik met een beetje geluk morgen de 20 of de 210 nemen. Hij gokt op de 210 omdat die hoger gelegen is dus.... Slaapwel, da wil zeggen extra omhoog fietsen maar zoals ik al schreef ondanks alles.....

I'm having the time of my life

X

Vasbötten - baståd

108 km en 963 hoogtemeters !

Noorwegen, mijn nieuw thuisland..... Voor 27 dagen.

Ja beste volgers,jullie traveler is al in Noorwegen aangekomen. Ze had dus gelijk he die dame aan de receptie gisteravond. En of het bergop gaat !

Heb trouwens nog 2 leuke anekdotes van gisteravond. eentje waar ik zelf hartelijk mee kon lachen en eentje waar ik ,terecht, moet over twijfelen of die wel past in een reisverslag?

De eerste gaat over mijn pintje dat koud stond. Ik trok dus nog even naar het meer aan de achterzijde van mijn stugar. Blikje en mondharmonica bij de hand. Uit de mondharmonica probeerde ik iets te brengen wat geleek op  Enrico Morricone maar die per definitie iets had van Bruce Springsteen ? Nadat de enkele Zweden en Noren mij verbaasd aankeken heb ik het ding maar wijselijk weggestopt tot nader order. Een nieuwe Toots Thielemans wordt dus niet gevonden in mij .

Ik dus aan het meer en " scheel van de goeste" trek ik dat blikje " Carlsberg en nog iets" open. Bij mijn eerste slok is de ontgoocheling en ontnuchtering groot als het hier blijkt om .....spawater te gaan ! Filip, volgende keer blikske lezen voor je iets koopt !

Ale vooruit, op het belachelijke af en met de reële kans dat het mij de rest van mijn dagen op moeder aarde zal achtervolgen , heb ik toch het besluit genomen ook het tweede te publiceren....

Onder de noemer " ai moe kakken moei kakken " ga ik op zoek naar de toiletten op de camping. Omdat ik , ofwel dom ben en / of geen ervaring heb met campings, is mijn verwondering groot als ik ,bij het opentrekken van een deur, een " raar" toilet zie ( zie foto ).

Nu ja, met een beetje verbeelding doe ik mijn behoefte. 

Wat blijkt nu ? Dat ernaast hele mooie toiletten zijn , bij de douches, en ik .....tja gekakt had in een bak om de botten van de vissers schoon te maken !! Nu, k heb het proper kunnen doorspoelen met die groene slang wi !

Over naar vandaag nu. Ik was amper 500 meter van de camping en het was al prijs. Ik werd staande gehouden door drie seingevers. Blijkt er vandaag een soort time trial te zijn die hier heel bekend is , de landengrenze classic. Ale vooruit, en even later, om 08.35 uur !! stormen warempel een eerste groep van een 30 tal " echte coureurs " aan een waanzinnig tempo voorbij. Kan ik die richting uit ? No problem. Ik krijg zelfs nog 100 Zweedse kronen toegestopt van een vader waarvan zijn dochter 20 jaar geleden getroffen werd door kanker. Nu is ze schooljuffrouw . Dat was de voorzet om het eerste uur te zitten denken wat mijn mascotjes later zouden willen zijn ? Bram brandweerman ? Amber iets in de verzorgingssector ? Moet ik eens navragen als dat tochtje er hier opzit, maar dat is voor binnen een dag of 70,oei da ' s nog lang realiseer ik nu ook....

In Halden komt er bruusk een einde aan mijn dagdromen wanneer ik een college om U tegen te zeggen tegenkom, maar met het nodige puffen geraken we ook die boven en klasseren we hem als " in de pocket".

Tussendoor nog in een plaatselijke tent de grootste burger met chips en ne coca verorberd want de tank gaat hier enorm vlug in het rood.

Intussen genieten we van prachtige views en ellenlange golvende wegen met links en rechts bossen, aan houtvoorraad hier geen gebrek in de eerste jaren alvast.

Omdat het morgen zondag is besluit ik in Mysen geld uit de muur te prutsen en den " Delhaize " in te duiken voor wat proviand . Hij noemt dan wel de " coöp. " maar je vind er alles wat een mens nodig heeft.

Het lijkt stilaan een gewoonte als je ergens buiten wil rijden je eerst zo'n soort van kluisberg moet opfietsen vooraleer je weer verder kan . Maar ne mens moet nu eenmaal geld en eten hebben dus telkens weer doe ik het, met het nodige gevloek erbij.

Vandaag dus de ganse dag de 22 gevolgd tot in Baståd . Een dag waar ik vooral mag/ moet genieten van de geur en het groen van immense bossen. wat zou er nu eerst gelegen hebben vraag ik me af ? de wegen of de bossen ? k ga t zeggen Walter........ Ik probeer de camping en ontmoet er Birgitta. Wat volgt is wat het zo mooi maakt ! Ze maakt me een lekker avondmaal,we babbelen nog heel lang na en als blijkt dat er geen hytter meer vrij is en ik geen zin heb om de tent op te zetten mag ik gewoon in haar warme receptieruimte slapen. 

Andere kant van het verhaal is dat ik te horen krijg dat hier 30 km verderop maar iets NW alles weggespoeld is en er hevige overstromingen zijn. We halen er de kaarten bij en ze beloofd me morgenvroeg de laatste stand van zaken te briefen over de toestand van mijn reisweg. Oja, heb betaald. Voor te slapen,douchen ,eten, koffie,water en een nieuwe vriendin..... 75 Nor kronen of € 10.

Morgen is het zondag voor jullie, rustdag. Voor mij wordt het " werkdag richting Kongsvinger. Als de wegen het toelaten en ik geen omleidingen moet maken een rit als vandaag..... Hopelijk met hetzelfde happy end.

Slaap lekker.

Lysekil - Vasbötten

77 Km ( meer zat er niet in de beentjes vandaag )

Er zijn zo van die dagen,.....

Waarvan je denkt dat je je hopeloos overslapen hebt. Kom je wakker ,klaarlichte dag, zon reeds aan de hemel. Verschrikt kijk je op je gsm ( nooit geen uurwerk aan ) en ziet dat het ... 05.10 u is ? Blijkbaar is het hier maar een uur of 4 meer echt donker, en het wordt straks nog beter...of erger want dan wordt het helemaal niet meer nacht.

Waarvan je onmiddellijk het gevoel krijgt dat het een zware dag wordt als je bij het ontbijt je routekaarten openslaat. Altijd rechtdoor richting noorden. Dwars door de bossen van ZW Zweden.

Waarvan je voor het eerst het gevoel hebt van : laat me nu eens gerust wanneer je terug een interview geeft aan een lokale krant, wetende dat dit toch niets gaat opleveren voor ons mooi project. Maar je doet het met de glimlach,poseert nog eens als een volmaakt fotomodel en dankt de Heer.

Waarvan je , na een onmiddellijke klim van 5 km aan 6 %, je spieren voelt branden in je hele lijf, schreeuwend naar een afdaling,liefst eentje van 30 km aan een stuk.

Waarvan je het gevoel krijgt dat het vierkant gaat draaien vandaag.

Waarvan je tot de vaststelling komt dat je de ganse dag wind tegen gaat krijgen en dat die uitvinding van god net hard genoeg zal blazen om je net niet comfortabel te laten fietsen. Gelukkig zal hij wel voor de nodige afkoeling gaan zorgen want het is hier echt zomerweer, stralende zon aan de hemel en warme temperatuur. Ongeveer 25° C.

Waarvan de emoties het halen van de " moral" en je om onverklaarbare redenen in tranen uitbarst. Ja, je komt jezelf tegen ,meer dan eens per dag. De stilte en eenzame momenten werken mediterent en vele dingen,soms belangrijk of  futiliteiten , schieten door je hoofd.

Waarvan je vele dingen mist. Je dierbaren op het thuisfront, de " daltons" met hun kwinkslag en aanwezigheid. Zelfs 30 maal " ti amo" in repeat kunnen daar niets aan veranderen.

Waarvan je besluit om geen foto's te maken en gewoon te genieten van deze mooie natuur. Links rechts,overal....zelfs oneindig veel bomen ,niets zeggend kunnen je een beter gevoel doen krijgen als het nog maar eens in stijgende lijn gaat.

Waarvan je voor het eerst moet vaststellen dat de vele duimen,de glimlach van " de Zweed", de claxon van nog  een Volvo je niet interesseren, toch niet vandaag.

En toch is er een moment van de dag. Als ik een pitstop maak , in een Shell deze keer, komt een oudere man spontaan naar me toe gewandeld en laat even " zijn gras afrijden" , voor wat het was. Wat volgt is een 45 min durend boeiend gesprek met een uitgeweken Noor die jarenlang in de states gewoond heeft en nu, zelf vechtend tegen kanker, zijn oude dag slijt in deze prachtige omgeving. Na een bakkie koffie verlaat ik de man met de woorden : take care, keep going , denkend aan mijn mascotjes in het verre Vlaanderen. Hij wenst mij geluk op mijn trip en ondanks hij mij moedig vind rij ik weg met tranen in mijn ogen. Zie hem hier nu zitten : brave heart.....  my way forward is empty, on to another hill ...

.

Er zijn zo van die dagen.... Dat je verlangt om je ergens neer te smijten aan 1 of ander meer, biertje bij de hand, genieten van de zonsondergang en probeert van geen verhaal toch iets moois te maken voor je talrijke volgers.....

Ik heb die plaats zoals beschreven hierboven gevonden op een camping in vasbötten. een  stuga aan een meer en mijn pintje staat al in de koeling. Dit alles voor 200 Zweedse kronen ( €20 ). 

Morgen hopelijk terug frisse benen om Noorwegen binnen te fietsen want madam van de camping zegt dat het vanaf nu " bergop" zal gaan.... Vanaf nu ? Ja mijn klokkenspel , t beloofd, ik leek wel een vogel zonder lied als ik die uitspraak hoorde....

Dag 13......13 ongeluksgetal ? Geloof ik pas als er plots nog ergens een zwarte kat onverwachts voor mij opduikt vandaag of vanavond.

Ti amo

Slaapplaats :  http://www.bullarebygdenscamping.se/

Säve- Lysekil

105 km 

In Stenungsund is het nogmaals van dat. Fietspad over een brug blijkt open te liggen. Heb ik 2 mogelijkheden om de weg te vragen . Aan nen halve viking met een baard een een meid die mij doet denken aan die blonde van Abba. Dus ja, ik naar haar en mij mooi voorstellen natuurlijk. Hey, i m Hanna zei ze...... Maar dat kind had het wel verkeerd voor. Ze wou voor mij uit rijden,op de autostrade aan 90 km/ uur ? Ze dacht dat er nen monteur in mijnen bullet zat ! Neneent meiske, mijnen bullet werkt met mijn 2 benen.... Een touw eraan binden....deed ze nog een poging ? Tja, we kunnen het altijd proberen dien ik haar van antwoord. Het is altijd handig dat je je  beetje kan verhelpen op den vreemde he .

Nu, uiteindelijk ik terug de juiste baan op . De leute was echter van korte duur want denk nu eens mee in fietstermen ....

Je moet dus over die brug maar je kan niet.... De enige weg om over het meer te geraken ...... Leggen ze ook open, ( zie foto ). Grrrr.... Gelukkig was er Bob de Bouwer.... We hebben uiteindelijk " mijn meid questie" een 200 m mogen dragen om madam weer te kunnen laten rijden met manieren ( lees bereidvaardig wegen ).

Na een supersnelle Ferry overtocht beland ik op goed geluk in het kustdorpje  Lysekil. Gisteren waren het koeien ,nu wordt het een lekker warm bed ,ontbijt incluis voor 250 Zweedse kronen.....of een goede € 25 . Is het nu omdat ik niet geschoren was of omwille van mijn uitleg over het project, ik weet het niet maar ik krijg alvast een goede 50 % korting .( of ze was zot van mijn gele bullet ? )

In ieder geval, het was zonnig en het was genieten van wat ik zag vandaag.

We moeten het meer doen volgers......

Laat de zon in je hart, geniet van het leven !

sova gott !

Hals - Säve 

92 km + 3 uur Ferry naar Göteborg .

Komen eten......

Hoe goed ik me gisteren voelde, hoe slecht voel ik mij vandaag. Ik schrijf dit deel van het verslag  met uitzicht op een troosteloos kattegat,de verbinding tussen Denemarken en Zweden.

Vanmorgen bij het ontwaken zakte de moed diep onder mijn dons. Dat was niet meer regenen,dat is gieten !

Slaapdronken probeer ik mij  de nodige moed in te eten bij het ontbijt maar dat lukt me niet echt. De Deense tv doet daar dan nog een schep bovenop met te vermelden dat het blijft " hangen ". Mijn eerste dilemma staat voor mij. Is het een gebrek aan slaap of het slechte weer, ik weet het niet maar vaststaand is dat ik geneigd ben een eerste rustdag in te lassen en terug in mijn bed te kruipen.

Om 9 uur besluit ik dan toch maar het rotweer te trotseren en richting Frederikshaven te fietsen. Zo warm mogelijk ingeduffeld en de blik op oneindig. Hoe hard Marco borsato en andere Clouseau's hun best doen, ik blijf humeurig . Als enkele tegenliggers, lees kolossen van trucks mij een extra douche geven krijg ik het helemaal.

Ik begin dan ook, onbewust en voor het eerst , te denken aan eten en drinken.

God wat mis ik mijn steak au poivre, mijn trappistje. Het lijkt vandaag wel komen eten versie Denemarken in mijn hoofd. Ale, daar gaan we :

Van de gastheer, Denemarken ben ik heel tevreden. Je voelt je er onmiddellijk thuis en dus voor ontvangst en uitzichten geef ik een welverdiende 9.

Voor de aperitief vandaag ,lees opstaan en aperitiefhapje, de regen geef ik een 3, het was mijn ding niet !

Als voorgerecht, 54 km richting haven via de østvegvej geef ik een 6, prachtig maar niet kunnen van genieten noch foto's kunnen nemen wegens te koud en te nat, of te weinig afgekruid.

Het hoofdgerecht, de Stena Line viel of valt best mee al had het iets warmer geserveerd mogen worden. Een schoon spel binnenin maar zoal hierboven vermeld en " de Sergio " zou zeggen, je moe je geregje afkruiden ! ( chauffage mocht iets warmer staan wi ).Waar ik mij ook plaats op deze reus van een ferryboot ik blijf het ijskoud hebben ! Heb de " Germans" trouwens ook niet gezien vanmiddag ? Misschien zijn zij voor de 2 e maal " versmoort" in deze kletsnatte voormiddag ?

Als nagerecht krijg ik straks een duo van geel en blauw, de Zweedse vlag , te zien.

Als het even kan met een vleugje zon op een bedje van prachtige , nieuw te ontdekken natuur en schoonheid.

Als ik dan nog als degustiefje vanavond ergen een warm bedje kan of mag bemachtigen hoop ik dat dit maar " de slechte dag voor een tijdje " was en ik morgen terug met een open geest de Zweede schoonheid mag gaan bewonderen ?

Voor de goedkoop moet je trouwens niet naar Scandinavië komen . Als ik in Frederikshaven €61 betaal om mijn meid , ik weet nu dat het een meisje is, en mezelf over te zetten naar Göteborg schrik ik toch even. 12 Ikea meatballs met een klak puree, in een poging om mij warm te eten , € 13.50. Ai ai, mijn persoonlijk budget gaat te lijden hebben in mijn avontuur. Nu, als ik mij mss nen dag of vijftien niet scheer kan ik langsgaan naar de Zweede ocmw voor opvang en steun ? Red Filip,vang me voor ik val......

Aangekomen in Göteborg krijg ik zowaar een waterzonnetje als begroeting. Vrij vlug zit ik op de juiste weg om deze grootstad buiten te fietsen. Duimen en claxonnerende zweden incluis. Na een goed halfuur kan ik mijn optimisme opbergen want de weg richting Kungalv blijkt opengebroken en dan weet je het wel. Raad vragen, misrijden, op den duur twijfelen of zij wel de juiste weg kennen enz en zo verder.....

Uiteindelijk strand ik om 20.30 uur ergens in de buurt van Säve. Blijkt er niet echt veel te zijn om te slapen. De plaatselijke kerk blijkt ook afgesloten en uiteindelijk kom ik op een boerhof terecht waar ik nu tussen de koeien mijn laatste hand leg aan dit dagverslag. Voor het eerst gaan slaapmatje en slaapzak uit de quest. Tent blijft nog zitten want deze gastvrije boer legt me te slapen in een lokaaltje  naast zijn veestapel. Ook dit is het avontuur en nieuw voor mij.

Ik voel me net boer Charel, lach telkens ik een koe hoor loeien en hoop dat die " schoon biefstukken in spe" s nachts toch slapen ?

Groetjes ui Zweden.

Morgen gaan we voor het eerst genieten van dit groene land !

Ps: net aangekomen in mijn b&b in Lysekil: www.strandflickorna.se

Straks ( kan nog efkes duren ) volgt verslag van vandaag.

Groetjes

Grumstrup - Hals.  135 km  697 hoogtemeter

Vo de laste keer west Vlaams geklapt

Gisteren was ik dus bij Peter Soenen, broer van " Bartje Bus". Na de lastige rit en een verkwikkende douche mocht ik aanschuiven voor een lasagne naar recept " la mama". Vergezeld van een fles Duvel triple hop. Zeg nu zelf, nen West Vlaming geeft niet meer nodig in het verre Denemarken. Vanmorgen kon ik de baan op , lunchpakket incluis , aangeboden door zijn lieftallig vrouwtje Inge.

Langs golvende wegen maakten we een eerste stop in Skanderborg bij een  meer, de eerste hoogtemeters verteren op een prachtige wijze.

Peter besluit om een 50 tal kilometer met me mee te fietsen. Deze tijd vullen we, indien de adem het toelaat tijdens soms pittige " kaskes" met nog ne keer goe dialect te babbelen. Het zal wellicht de laatste keer zijn dat ik dat zal kunnen doen in lange tijd ?

Nabij Hadsten nemen we dan ook afscheid op een manier dat we al kenden van gisteren : met een " frensch hot dog" en een turbo coca. Echter niet vooraleer we beloofd hebben om elkaar nog te zien en/of horen. Als 2 streekbier liefhebbers zijn we dat een beetje verplicht ( lol ) . Aja , kunnen we samen eens op de proef trekken,mmmm...

Daar zat ik dan, nu echt wel alleen op naar de noordkaap.

In Randers word ik nog maar eens geconfronteerd met hoe het zit in Denemarken. Bijna alle steden liggen in een dal. Met als resultaat dat je er als een gek komt ingevlogen en je er als een slak uitsluipt. Heb me trouwens in het centrum mij voor het eerst tijdens deze tocht efkes onveilig gevoeld. Was het het drukke verkeer of ik die aan het afkicken ben van al het dagelijkse gedoe, ik weet het niet ? Maar het feit was dat ik tijdens het naar rechts draaien richting Mariager onmiddellijk kon vergeten waarom het was. Heb daar serieus mijn tenen mogen uitkuisen om boven te geraken , ja man ! Peter, wist jij dat trouwens dat dat monster daar lag ?

Richting Hadsund werd het een beetje menselijker qua beklimmingen. Maar telkens weer zie je prachtig uitgestrekte vlaktes, met koolzaadvelden volledig in bloei. Het is subliem om dit allemaal te kunnen / mogen gadeslaan vanuit een ligfiets. Ook als je intussen beseft dat je geen strandvakantie geboekt hebt .

Rond 17.20 uur kom ik in Hadsund aan en besluit om nog eens de kraan open te draaien en nog een poging te ondernemen om de 40 km richting Hals nog te overbruggen.

Als ik in Dokkedal een flauwe bocht naar rechts aansnijd  krijg ik mijn moment van de dag. De Duitsers zijn terug. Niet met zoveel maar het jonge koppeltje, remember de story van " zijn materiaal", staat langs de kant van de weg. Uw materiaal aan het uittesten pest ik hem een beetje.... Nee, tussenstop en op weg naar de Ferry in Egensee. We besluiten om samen de laatste kilometers af te leggen en de overzet te nemen. Eens aan de overkant scheiden onze wegen voor de tweede maal, zij gaan iets verderop naar een camping maar ik verkies , na 135 km, een goed bed op te zoeken. 

We maken afspraak morgen rond 11 uur aan de Ferry van Stena line die ons rond de middag van Frederikshaven naar Göteborg zou moeten brengen.

Morgen dus zonder accidenten slapen in Zweden !

De toestanden tot nu toe :

Aantal kilometers : 1265 km

Fysieke toestand : recuperatie ok en conditie is super

Mentale toestand : volledig intact !

Medisch bulletin : licht tunnelsyndroom aan beide scheenbenen. Met de nodige voltarengel gaat het momenteel telkens weg

Groetjes

X

Maandag 20 mei : dag 9

Haderslev - Grumstrup 

102 km

I never forget veilevej.

Vanmorgen wilde ik niet opstaan,mmm, lekker geslapen in mijn gastenhuis. Maar ik begin mijn ochtendpijnen te begrijpen. Eerst moet ik even wandelen om mijn spieren duidelijk te maken dat we aan de slag moeten ! 

Daarna neem ik een douche,trek ik mijn BMC pakje aan en neem een rijkelijk ontbijt,om niet zonder benzine te vallen. Het mag trouwens stoppen wi. Iedereen die denkt dat er ergens een verborgen motortje insteekt ! T is om onnozel te worden telkens te moeten uitleggen dat ik die tocht helemaal met mijn eigen benenkracht moet maken. Maar als je dan zoals vandaag aan 5 / uur een berg bovenkomt van een goede 7 km en op de top het applaus en respect ondervind van mensen uit het dagelijkse leven hier in Denemarken kan ik niet ontkennen dat dit geen kippevelmomentje is.

Heb trouwens vandaag maar liefst 662 hoogtemeters gemaakt op een tocht van 102 km. En dan nog beweren mensen uit de aardrijkskunde dat Denemarken een vlak land is... Mijn oor ! Ik sleur dan ook een goeie 130 kg naar boven, fiets,bagage en den ouwen incluis! Maar als je dan de pracht van het land kan aanschouwen vergeet je rap dat je steeds maar op en neer gaat.

Oja, vanmorgen nog een interview gegeven aan een plaatselijke krant alvorens te fietsen, afgenomen door " maserati man " himself. Dat was de hoofdredacteur van de jutlandkrant. Bleek hij doodleuk te arriveren in een maserati. Als je dan weet dat de meesten hier een kleintje hebben, ale autootje, omwille van de supertaksen bij aankoop ( tot 70 % ) dan kijk je toch wel eens verwonderd op.

Ik was niet echt veel alleen vandaag. Finn vergezelde mij tot aan de oude grens en halfweg mijn dagtrip stond Peter mij op te wachten om samen zijn richting uit te rijden. 15 ° C en een flauw lentezonnetje is genoeg om mij te doen zweten als een rund telkens ik een helling opsluip. De duim als hij mij telkens  op de top opwacht geeft heelkrachtige werkingen. Alsook de " hot dog en turbo cola " in Horsens.

Ik zal wellicht vanaf nu  iedere " choco" zijn als ik thuis kom maar dat neem ik er met de glimlach bij, ik ben echt aan het genieten voor het moment.

Ik ga slapen want morgen is het wellicht terug van dat : up & down maar genieten .....

I Will never forget the Veilevey, de weg met de eindeloze opeenvolgende  hellingen.

X

bye Tyskland. velkommen Danmark ( tot ziens Duitsland, welkom Denemarken )

Zondag 19 mei . Dag 8

Schleswig - Hareslev

100 km

Het werd dus toch de jeugdherberg gisteren. Had achteraf gezien meer weg van " mein kampf " dan van een hostel. De waardin had iets van Ilse, de wolvin van de ......

Ze bestaan dus toch, de Duitsers die de Belgen alles uitgenomen geluk toewensen.bij het laden van questie kwam zo' n exemplaar naar me toe en wenste mij in 5 minuten 3 lekke banden toe.... Maar manneke toch, dacht ik, ik heb de steentjes bij van Fabienne, er kan mij niets overkomen.

Hij had het, dat gevoel van 2-0 voor te staan op 10 minuten van einde wedstrijd..... Toen kwam de reactie op de vraag van waar ik kwam: awel, ik komme van diksmude, ge wit wel,de streeke ware dai allemaole ne keer bijkans versmoort eit...!

Voilà , 2-3 at gedaan was, en ik ook weg.....richting Denemarken.

In Flensburg bezoek ik even een lokale markt en een kramer wil me perse nen ananas meegeven... Ma nee jongen , geef mij een bananne, ik heb geen plaats voor nen groten anasas. Deal gesloten en ik verder na het schieten van enkele sfeerbeelden.

Omdat ik mij were niet wil " tromperen" bij het buitenrijden vraag ik aan een dame de juiste richting. Prompt komt ze buiten met koffie,koekskes en ..... Jawel een bananne ! Ik begin stilaan te weten waarom nen aap zo sterk is ?

Sabine neemt enkele foto's, ik wordt het stilaan gewoon, en we wisselen gegevens uit. Terug iemand nieuws leren kennen.

Om 12.30 uur bereik ik wederom een dagelijkse mijlpaal. Bijna exact een week na vertrek sta ik aan de Deense grens. Je houdt het niet voor mogelijk dat dat mogelijk is per fiets ?

Tot ziens Duitsland, je was fijn om door te fietsen. Met je enorm grote bossen waar je de geur van echte natuur terug ontdekt. Met je enorme vlaktes van akkerbouw waar, als je dat volzet met patatten , de ganse wereld mee kan frieten geven ! Ik heb genoten .... Tschüss en tot binnenkort ak werekere.

Denemarken, ik weet nie hoe of wat maar ik heb  er direct een goed gevoel bij. Mooie uitzichten  en vooral veel betere fietspaden dan in Duitsland. De eerste Denen die ik zie doen me vermoeden dat er iets gebeurd is, feestvieren rond de middag ?.... Blijkbaar hebben ze gisteren het "Eurosongfestival " gewonnen.

Maar soit.... Wij doen daar an mee en t is ook al.... Ze zouden beter hun geld aan t project geven peis ik nu,mja...

Wingst - Schleswig

152 km

De muur van Itzehoe

 

Gisteravond nog maar eens een interview gegeven met een plaatselijke krant afgenomen door Arno. Een kolos van wel 140 kg. Eentje waar ik ieder moment van dacht dat hij begeven kon. Korte ademhaling bij het nemen van de foto's en verkleuring bij het drinken van een glas spuitwater ? Nee jongen daar moet aan gewerkt worden. Bij het voorstel om een eindje mee te fietsen kom hij helemaal ongemakkelijk. Maar een supergast en nog een tijdje nagepraat over alles en nog wat. Blijkbaar is mijn J- M Pfaff Duits nog niet zo slecht ?

Kan ik nu echt niet op een deftige manier mijn slaapplaats  buiten rijden? Was het de druilerige regen of de eerste vermoeidheid, feit is dat ik In de eerste halfuur  al 2 maal Wingst berg op en afgefietst had. 

Maar enfin, we fietsten dus.... Op naar de oste en de Elbe . Man man man.... Je hebt hier meer kans om de Duitse lotto te winnen dan een rivier over te komen blijkbaar !

De ene brug is in ongebruik, de andere ligt open wegens werken en intussen blijf je maar bezig met mijn questie . Ge zijt al blij dat je uiteindelijk aan beide overkanten geraakt.

Intussen is het maar aan het druil regenen en heb je het gevoel in een gele badkuip te zitten waar net niet genoeg water in komt om  er op een deftige manier van te genieten. anders doet de regen je laag bij de grond genieten van  koeiestront,schapekeutels en zwienevette.... Ook dat heeft soms zijn charmes al is Chanel 5 meer mijn ding.

Als de regenwolken verdwijnen blijft het wel koud, niet meer dan 11 ° C vandaag, maar ok t is droog. We smijten er direct een Belle Perezke  op zodat we alle zorgen vergeten.

In Itzehoe hou ik even halt bij een Aral tankstelle voor een warme kop koffie en een landkaart van Denemarken te kopen waar ik morgen al heen fiets. Ik zit verdorie al ver he !

Ma soit, Aja tankstelle. Awel bij het betreden had ik onmiddellijk een nieuw liedje in mijn kop.

 Ze had iets in haar haren, t was moeilijk te verklaren...... Was haar naam Domino ,ik weet het niet maar het was iets vreemds. Had ik nu binnenpretje, het zou me vlug vergaan want  2 minuten verder draai ik links op en ...paf , de muur van Huy kende ik al maar nu had ik er eentje van wel 5 km lang. Itzehoe ligt duidelijk in een dal denk je dan ? Niets was minder waar want de eerstkomende 50 km rij ik meer bergop dan afdalend. Daar gaat de theorie van: wat omhoog gaat daalt ook weer af. Ik vrees dat de opwarming periode er definitief op zit.

Als ik dan ook nog tot de vaststelling kom dat ik me vandaag serieus misrekend heb met het aantal km ( eerste stuk vergeten mee te tellen in dagtotaal ) weet ik al dat ik onmogelijk Flensburg kan bereiken.

Maar dat is de tocht en tip van Luc,theoretische km zijn nooit de praktische.

Uiteindelijk na 152 km Schleswig binnen gefietst om 20.30 uur. Het luxebed  waar ik van gedroomd had werd een gewoon bed in de plaatselijke jeugdherberg en morgen 40 km extra richting Denemarken. No problemo !!

Veel liefs volgertjes

Deze is nog voor jullie :

like stars across the sky we will born to shine

Bad zwischenahn - Wingst 

132 km

Een dag van tegenstellingen 

Gisteravond wel heel lang nagepraat met de andere daltons over de geslaagde " uitwuifrit".

Zonder zot te doen werd het 02.00 uur voor we ons bed opzochten. Vanmorgen was het dus erg vroeg als " reveilleke " afliep rond 07.15 uur. Na een luxueus en stevig ontbijt werd overgegaan tot het definitief afscheid nemen en uitlevering voor 79 dagen alleen onderweg. Mijn buddy's hadden nog voor een verrassingspakketje gezorgd gevuld met oa een kanjerkoek, een overlevingsfluit ,een kompas, thermometer voor als het vriest ( ja goe noene ! ). Na de dagelijkse fotosessie werd er afscheid genomen met een krop in de keel en dichtbij zittende  tranen.

Na 10 km werd ik door mr Garmin het bos ingestuurd , letterlijk en figuurlijk ! , liquideren die handel en overschakelen op the old fashion way. Met de kaarten ,mensen aanspreken en werken met het net ontvangen kompas.

Overal terug veel bekijks gehad onderweg. Als een eerste mij vraagt waar ik vandaag nog heen moet zegt hij doodleuk : no way, haal je nooit. Elaba, wuk peis je wel van mij , we gaen t ne keer zien zie ! Toch begin ik ergens te twijfelen als blijkt dat waar ik mijn eerste veerboot wil nemen deze nog niet in dienst is. Niet getreuzeld, op naar Bremershaven....

Geen straatmuzikanten tegengekomen daar maar wel een veerboot die mij over mijn volgende moment bracht in het project : het oversteken van de Weser.

Vandaag sta ik versteld van hoeveel plaats nog is in Duitsland . Ik kom niets anders tegen dan open ruimtes met hier en daar een rijzige boerderij .best een eenzame rit als ik het achteraf bekijk.

Het moment van de dag komt er rond de kaap van de 100 km. T wordt een dagelijkse gewoonte ( ritjes van boven de 100 ) maar plots gebeuren enkele dingen op 5 minuten tijd.

Eerst krijg ik een enorme behoefte aan chocolade, dan besluit ik om voor het eerst mijn mp3 speler uit mijn bagage te prutsen en 3 min later bij het horen van " Heaven is on our side" zit ik te wenen als een klein kind ! 

Het is me aan het doordringen wat ik realiseer en met wat ik bezig ben denk ik ?

In de laatste 30 km van de dag gaan verschillende dingen door mij heen en rollen de tranen soms over de wangen. Lijkt vreemd maar ik wist dat ik mij niet kranig kon blijven houden.

Aangekomen in Wingst besluit ik om mij eerst te trakteren op een verdiend extraatje. Nee geen pint bier maar een bezoekje aan de balksee met zijn uitzichtpunt. 

Voor ik ergens een slaapplaats te gaan zoeken gun ik mezelf dit halfuurtje in stilte en vieuw en ga ik over tot het schrijven van mijn dagverslag voor het thuisfront. Ik wordt hier niet gestoord en de stilte doet wonderen. 

Als je ziet dat dit gepubliceerd geraakt ben ik ergens onderdak anders weet je waar ik slaap..... In het uitzichtpunt ,voor het eerst in de vrije natuur...... Spannend. Life is adventure....

X

PS: het werd de jeugdherberg te Wingst ,omdat het leuker is wakker te komen in een bed als je nog zoveel dagen te gaan hebt.

Grts

117 km

Hoi werd  gute morgen.

Na een lekker ontbijt werd afscheid genomen van ons Ineke in Klazienaveen. Via rustige fietspaden bereikten we ongemerkt de grens met Duitsland. Vroeger had ik zoiets vreemds, norse ambtenaren aan de boarder. Nu zelfs geen plakaatjes meer,nee zelfs geen begroeting " welkommen in Duitsland".

In Schonendorf maken we kennis met onze eerste wegomlegging.Omkeren en andere weg zoeken,met behulp van een verdwaalde Nederlander .

Na20 km krijg ik de confrontatie met het dagelijkse leven. In Meppen is het een drukte van jewelste.terug massa's auto's,file,menselijke drukdoenerij....back 2 realiteit .

Dag van primeurs ook want enkele km buiten het centrum heeft Peter een lekke band. De eerste en nee, niet de laatste want in de buurt van Sogel krijgt hij zijn tweede .

Soms moet je beslissingen nemen ,ook al liggen ze moeilijk en neem je ze niet graag. Omdat ik een afspraak hermetisch de burgemeester van onze zusterstad moet ik beslissen om mijn fietscollega's achter te laten. Voor het eerst ben ik helemaal alleen.

Soms neem je beslissingen om links of rechts van je rechte pad af te wijken, omdat je intuïtie aangeeft dat het beter en/ of korter gaat zijn. Kom je dan op een onverharde weg terecht waarvan je achteraf terecht afvraagt of het wel de goeie was/ is ? Maar je fietsvrienden achterlaten is nooit leuk,maar het zijn dingen die gebeuren in je tocht naar het onbekende.

Liggend herontdek ik trouwens voor het eerst dingen die van mij vervreemd waren.

Appelvinken die hun vocale slagen produceren,leeuwerikken die lustig kwetteren,de geur van vers gemaaid gras en de aangename geur van pas gesnoeide taxus, enkele voorbeelden maar heerlijk !

In Edewacht wordt ik opgewacht door de lokale fietsclub , burgemeester incluis, die mij vergezellen naar het stadhuis. Groot is mijn verbazing van de vele mensen die mij daar opwachten, lokale dagblad en de Duitse versie van WTV inbegrepen. Na de speeches moet ik als afsluiter nog een interview geven voor die TV. ( krijgt een vervolg want wordt mij toegestuurd en komt op site en / of FB. )

Bedankt Luc,Christiaan en Peter. Mijn uitwuivers verlaten mij morgen en gaan terug naar België . Ik ga jullie missen !

Bedankt Freddy om mijn fietscollega's te komen afhalen in Bad Zwischenahn.

Bedankt thuisfront en volgers van het project. Het doet deugd jullie te horen en te lezen.

Bedankt aan Amber,Bram , Iben en alle andere kindjes, dankzij jullie vergeet ik alle regenbuien en tegenwind.

Voor jullie deze onderstaande woorden van Toon Hermans:

Je hebt iemand nodig

Stil en oprecht

Die, als het erop aankomt

Voor je bid en voor je vecht

Pas als je iemand hebt

Die naar je lacht 

En met je grient

Dan pas mag je zeggen...

IK HEB EEN VRIEND

Tot morgen....

162 km

The longest day , gaan met die banaan.

Vanmorgen werd er vroeg ontbijt genomen want ik wilde samen met Luc  al om 7.30 uur vertrekken richting Dronten om onze quest aan een grondige inspectie te onderwerpen.

Gisteren hadden we ingecalculeerd dat we zo een 50 tal km extra gingen moeten afleggen.

Het werden er dus 162 in plaats van een goeie 110.

Maar met een snelle en accurate service die de mannen van velomobiel gaven zijn we vrij vlug met een nieuw versnellingsapparaat terug de weg opgestuurd .

Uiteindelijk zijn we pas rond 20.20 uur Klazinaveen binnengereden waar we onze B& B bereikten. 

http://www.bedandbreakfast.nl/bed-and-breakfast-nl/klazienaveen/casa-portu/8081

De verassing van de dag kwam er pas na het douchen ! Daar werd ik begroet door Gerard en Ineke. Ineke was onmiddellijk bereid om mijn fietskledij te wassen en Gerard kwam met zijn " killer bee" op de foto wou. 1 van zijn wurgslangskes.

Daarna nog een soort van avondwandelingske om een pasta te benuttigen en uiteindelijk, met dikke poten, rond middernacht het bed in.

Morgen rijden we vrij vlug Nederland buiten richting Duitsland.

Nederland heeft me enkele dingen duidelijk gemaakt die ik verkeerd of anders zag :

Enorm mooi fiets land waar er enorm veel respect is voor de fietser.

De enorme gastvrijheid.

Niet altijd die " blokjeshuizen" zoals we ze kennen maar mooie leuke optrekjes en prachtige landerijen.

Kortom,ik kom zeker terug ( sic) ,om te beginnen op de terugweg.

Groetjes

136 km     7 uur 05 min gefietst.

Ooit zei Einstein :Life is like riding a bicycle. To keep your balance, you must keep moving. We hebben vandaag dus 136 km afgehaspeld vanaf onze logeerboot: http://www.delogeerboot.nl/ naar het Apeldoorn waar zo'n 4 jaar geleden een pipo tijdens koninginnedag probeerde de koninklijke familie te rammen.

Vanmorgen had gastheer Carl maar een half woord nodig om een kano los te maken om een originele opwarming te maken,een kort roeitochtje rond onze slaapplaats.

Tijdens het ontbijt maakten we kennis met " de Haarlem globetrotters ", 4 kranige vijftigers op weg vanuit Haarlem naar Tours in Frankrijk. Het eerste gedeelte van de pelgrimstocht naar Compostella dus.

Na een uurtje of 2 fietsen zitten we plots bij Ria van Wijngaarden, de waardin van " de Chinese Schouw " http://www.desampan.nl/ 

Super vriendelijk mens waar we spontaan een gratis bakkie koffie konden doen . Net vertrokken was het van dat, schuilen voor de eerste serieuze regenbui tijdens mijn tocht. Geen bushokjes in de buurt maar een bomen en struikenrij brengt soelaas .

Na een blitz bezoek aan een plaatselijke AH ( Albert Hein voor de vrienden en/ of leken) fietsten we geruime tijd langs de prachtige natuur van de Veluwe .

Genot die bruusk getemperd werd door de eerste nu wel hevige regenbui van de dag. Maar what the f**ck is een beetje regen als je 84 dagen het voorrecht hebt om te kunnen en mogen fietsen voor alle kindjes getroffen door deze vreselijke ziekte....

Uiteindelijk iets na 20 uur aangekomen in onze jeugdherberg te Apeldoorn. Net op tijd om nog een warme maaltijd te verorberen. Ik kan je verzekeren , je zou alles opvreten na zo'n zwaar tochtje !

Nu 22.15 uur, verslagje opgemaakt samen met de fietsvrienden . Allen nog een goed kasteelbierke aan het drinken ( Xavier, je bier zit zelfs in Apeldoorn !)

Straks een turboslaapje afwerken want we vertrekken om 7.30 uur richting Dronten om daarna naar klazinaveen te fietsen . 

Slaapwel volgers .

O ja...... Ik begin mijn routine te vinden om alles in en uit te pakken.... Begin al wa te stinken en zou eigenlijk,feitelijk al een wastje mogen draaien maar da s voor als ik meer tijd heb :)

129 km ruim 6 uur op, euh, in de fiets.

Een geluk bij een ongeluk.

Vanmorgen na een stevig ontbijt onze prachtige locatie ( jeugdherberg ,maar in een kasteel gelegen ) om 9.30 uur verlaten in Domburg .

Onmiddellijk de frisse geuren van een bosrijk gebied kunnen opsnuiven richting de bekende stormvloedkering. Midden dit fameus stukje bouwwerk liep het echter goed verkeerd en zou onze dag gaan hypothekeren qua tijdsindeling.

Ketting loopt af en ik krijg hem niet bindend op de gewenste tandwielen. Voilà, dat is nu een deel van het avontuur si. Mijn fietscollega's gaan ervan uit dat ik een filmpje maak of fotosessie aan het schieten ben en zijn na een kwartiertje stomverbaasd als ze , bij hun terugkomst, mij liggend onder de quest zie liggen. No panic, over naar plan B .

We maken een kleine omweg naar Haamstede waar we een plaatselijke fietsenmaker bezoeken. Uiteindelijk hebben wij eigenlijk zelf  de ketting er behoorlijk terug opgekregen en hij ligt er nog op .Dankzij mijn fietsgezellen en hun deskundige hulp betreffende de knooppunten kon ik de rest van de dag rustig volgen en hoefde mij verder geen zorgen meer te maken over ons af te leggen parcours.  Woensdag zal er echter een 40 tal km bijkomen voor mij en ga ik nog even langs bij de mensen van Velomobiel. Onder het motto beter nu handelen dan stranden ergens in het hoge noorden.

Het geluk vonden wij eigenlijk in het feit dat we vandaag de meeste tijd de wind " mee" hadden. Ondanks de frisse temperaturen was dit een aangenaam gegeven.

Tijdens een bezoekje aan een typisch bruin kroegje in Numansdorp hadden we onmiddellijk de nodige bijval. Op de foto, nieuwe supporters en volgers van en voor het project .

We noteerden er tevens ook de quote van de dag : " kan die banaan niet alleen .... , " Nee, we gaan samen naar de kaap en terug meneer .

Uiteindelijk zijn we iets na 20 uur aan onze logeerboot aangekomen met net geen 130 km in de kuiten.omdat we in het centrum van Dordrecht nog iets wilden gaan eten werd er vlug overgegaan tot het dechargeren van de bagage. Het douchen werd uitgesteld , we zitten ver van huis ( lol ) . Dit verslagje werd trouwens geschreven en gepubliceerd vanuit een gezellige Balou Beer café . Heb dus nog niet echt tijd over voor het moment.....

Morgen een 122 km richting Apeldoorn. Laat de wind maar uit dezelfde richting komen, laat de regen uitblijven en vooral..... Ketting blijf liggen waar je ligt,ge ligt daar goe maatje !

Slaapwel volgertjes

X

100 km,  5 uur 15 min onderweg.

Het was gezellig druk daar aan het cultuurhuis " de leest ". Zoveel mensen om je uit te wuiven, het doet iets met een mens. Heb me kranig kunnen houden maar innerlijk knaagt het, je zal je dierbaren 84 dagen missen....als het een beetje meezit tenminste want op zo'n afstand kan je onmogelijk perfect plannen natuurlijk.

Om 12 uur werd er gestart en in gestrekte draf, net alsof de streep na de hoek lag,werd er richting Nederland gefietst. In Damme nemen we ons eerste terrasje, Brugse zot en spaghetti en koffie incluis. De sfeer zit goed maar met gelegenheids meefietsende collega's als Christiaan, Peter en onze wereldreiziger Luc is dat een garantie.

In Breskens zitten we met ons eerste hilarisch momentje. We zijn net de bemanning  van de bobslee uit de komedie " cool runnings " als we de quest de trappen dienen af te dragen om op een redelijke manier de veerboot op te kunnen. Tijdens ons kwartiertje varen kunnen we ,buiten de krachtige wind, genieten van die specifieke zilte geur van onze Noordzee genieten.

Nog 24 km tot onze eerste slaapplaats in Domburg. Na de laatste 3000 m door fris geurende bossen duikt uit het niets een prachtig gelegen kasteel op, ons stulpte voor 1 nacht.

WAW, wat een kanjer..... Ik schrok me een aap, dacht dat het over mij ging maar nee.... Ze hadden het over die gele fiets.

Groetjes