Waarom eens geen gedicht over de Luchtbal dus?
Deze wijk in het Noorden van de stad, bekend om zijn 'blokken', is de laatste jaren sterk veranderd. Wat nog rest, zijn zeker die zes hoge torengebouwen, de intussen vernieuwde, sociale appartementen aan de Groenendaallaan en een heleboel oude woningen met de kenmerkende, boogvormige inkomhal aan de voordeur. Ook de schoolgebouwen, de kerk en zelfs café Canada doen nog denken aan de oude Luchtbal.
Maar intussen zijn er heel wat nieuwbouwprojecten bijgekomen, het ene al wat mooier en kleurrijker dan het andere.
Tijd om daar eens een gedicht over te schrijven...
Antwerpen, de Luchtbal
Even dwalen door de straten van de Luchtbal
ook dit is Antwerpen, Antwerpen overal.
Vertrekkend aan het spoorwegstation.
De Luchtbal dat is een wijk van beton!
Met heel veel wegen, straten en auto's
en torens die lijken op een blokkendoos.
Langs de overkant van de Noorderlaan: Kinepolis.
Aan diverse handelszaken is daar geen gemis.
Even divers zijn de mensen die er wonen.
Hier geen sprake van auto- of allochtonen,
want de wijk is stilaan erg modern geworden
ondanks die oude Engelse straatnaamborden.
Openbare gebouwen werden mooi beschilderd,
de parkjes onderhouden, niet meer verwilderd.
De hoge blokken krijgen eindelijk een beurt
en heel veel nieuwbouw heeft de wijk gekleurd.
Al bleven ook nog oude gevels overeind:
diversiteit in zowat alles aan het eind.
11 juli 2016
