_

131

Het moest er van komen….

------------------

Shharia-gecontroleerde zones in GB

E.J. BRON - 15 JULI 2011

Stickers met de waarschuwing: “U betreedt een sharia-gecontroleerde zone”. Sharia in Walthamstow. We moeten de krant Daily Star en Anjem Choudary (een in Londen wonende islamitische extremist) vaak met een korreltje zout nemen wat betreft deze groepering. Maar ik twijfel er niet aan, dat het volgende precies datgene is wat Hizb ut-Tahrir. Talibat Jam (Pakistaanse islamitische organisatie)en al die andere veel machtiger groeperingen werkelijk willen.

Hardcore islamisten hebben geprezen om in de nieuwe sharia-gecontroleerde zones alcohol en de mengeling van geslachten te verbieden. Deze stap zal leiden tot een stroom van duizenden stickers, die verkondigen: “Geen gokspelen, geen muziek of concerten, geen pornografie of prostitutie en geen drugs of sigaretten”.

De affiches verkondigen: “U betreedt een sharia-gecontroleerde zone, hier gelden islamitische wetten.” In het Londense district Waltham Forest willen de radicalen met de gecontroleerde zones in het begin van deze maand beginnen. Ze verklaarden, dat hun strike regels door duizenden “sharia-agenten” op straat zouden worden bewaakt. De prediker Anjem Choudary noemt deze plannen een alternatief voor de pogingen van de regering om d.m.v. preventie de gewelddadige islam te bestrijden.

Gisteravond waarschuwde Anjem Choudary, de voormalige leider van “al-Muhaijoun” en “Islam4UK” (twee door de Britse regering als terroristisch beoordeelde organisaties, die intussen verboden zijn): “De preventieve strategie van de Britse minister van binnenlandse zaken Theresa May zal de komende weken in Waltham Forest met een afficheactie voor sharia-gecontroleerde zones worden beantwoord. Dat betekent, dat de islamitische gemeenschap in deze gebieden drugs, alcohol, pornografie, gelukspelen, woeker en de vrije omgang tussen de geslachten, men zou kunnen zeggen de vruchten van de westerse civilisatie, niet zal tolereren”.

Het wordt een reusachtige flyercampagne, die gericht is op de islamitische en niet-islamitische gemeenschap, om te laten zien wat de sharia economisch, sociaal en politiek betekent.

Waltham Forest (stadsdeel van Londen), inclusief Walthamstow en Leyton (eveneens stadsdelen van Londen) zullen het doelwit van demonstraties zijn. We willen het gebied leiden als sharia-gecontroleerde zones en het zaad zaaien voor een toekomstig islamitisch emiraat. We willen een gebied creëren, waarin moslims samen kunnen leven, zaken met elkaar doen en onder elkaar interactief zijn i.p.v. met de brede samenleving.

“Er zijn 25 gebieden in het land, waarin het gewelddadige extremisme een probleem vormt, zoals de regering het noemt. Wij zullen naar al deze gebieden toegaan en onze eigen sharia-zones installeren. Dat is de beste manier om dronkenschap, vernielingen, prostitutie en kleine criminaliteit, die men in Engelse steden tegenkomt, tegen te gaan.”

“We leven onder niet-moslims, maar we moeten ons van hen onderscheiden.”

“We hebben nu honderden, zo niet duizenden, mensen in het land, die bereid zijn om in de straten te patrouilleren en er zijn tussen de 10.000 tot 50.000 stickers klaar om verdeeld te worden.”

Bron:

http://jeanjean2brambilla.wordpress.com/2011/07/12/scharia-in-uk/

Auteur: jeanjean4

Vertaald uit het Duits door:

E.J. Bron 

--------------------

Diagonaal herlezen

Och? Het gaat helemaal niet over de verwezenlijkingen van onze beschaving, maar om de uitwassen er van. Net zoals kanker en tumoren uitwassen zijn. En dan zijn de sharia-vrienden nog zo vriendelijk om te zwijgen over ‘de ethiscghe verworvenheden’ die we danken aan de Linxe poco-kerk : vruchtafdrijving, homohuwelijken, bijna meer echtscheidingen dan getrouwde koppels, enz : gevolg : ontvolking, gevolg import van nog meer vreemdelingen….gevolg : onvrede, onveiligheid, burgeroorlog…

We zouden op de lange duur nog geloven wat de pastoors ons vroeger wijsmaakten : de grootste list van de duivel is te doen geloven dat hij niet bestaat.

Het valt met de dag gemakkelijker uit te leggen waarom men spreekt van het dierenrijk, en het mensdom…

17-07-2011 om 19:44 geschreven door digitalia  

_

130

Ook onze boeren zijn propere mensen

De mest gaat onder de aarde : infiltratie heet dat nu

-----------------------------

Net zo ook infiltreert het Linxe journaille zijn vergift : onderduims. Zij beschikken, net als de moderne boer, over enorme moderne investeringen om met een minimum van inspanningen een maximum van resultaat te bereiken. Met dit verschil (zoals de H. Augustius, Kerkleraar , al zei : “Mest en is geen heiligheid, maar ’t is de ziel der landbouw” – een boer doet de aarde vruchten voortbrengen. Een hoernalist doodt niet alleen die vruchten, maar ook de boer!

Enfin, zelfs in de hel schijnt er een rangorde te bestaan. Sturtewagen is zo’n reputatie : hij doet zijn gevoeg in de kerk, en geeft daarna de schuld aan de heiligenbeelden…..

-------------------------

Nieuwe kansen voor België

Weg uit logica van winnaars en verliezers

• zaterdag 16 juli 2011, 05u00
•  
• Auteur: Bart Sturtewagen
•  

----------------------------

Er bestaat slechts een uitweg uit de politieke impasse als de Franstaligen beseffen dat er geen verdrag met Vlaanderen mogelijk is zolang ze de integriteit van het Vlaamse grondgebied niet erkennen. Maar in ruil voor die erkenning, zal Vlaanderen moeten leren leven met Franstaligen op zijn grondgebied, zegt Bart Sturtewagen. Een autonomer Vlaanderen zal een minder homogeen Vlaanderen zijn.

Al op het einde van de jaren zestig voorspelde de toenmalige en laatste voorzitter van de nog unitaire CVP-PSC, Robert Houben, dat er een moment zou komen waarop geen Belgische regering meer zou kunnen worden gevormd. Doorheen een serie staatshervormingen is dat moment telkens weer vermeden en opgeschoven. Ons bestuurssysteem werd daardoor steeds complexer en inefficiënter. Maar tot een fatale kortsluiting kwam het telkens net niet. Nu lijkt het er sterk op dat we finaal toch op dat punt zijn beland. Rien ne va plus.

Het paradoxale is dat de methodes die jarenlang, hervorming na hervorming, gebruikt zijn om de fatale blokkering te voorkomen, nu de déblokkering onmogelijk maken. De evenwichten waarmee noord en zuid elkaar in bedwang houden, zijn zodanig georganiseerd dat er geen consensus kan groeien. Er bestaat gewoon geen politieke wil meer voor. En de politieke wil kán er niet voor bestaan, want het systeem bestraft diegenen die die politieke wil zouden willen opbrengen.

Moeras

Hoe zijn we in dit moeras beland?

Toen hij iets meer dan een jaar geleden zijn opdracht als ontmijner van BHV teruggaf, zei Jean-Luc Dehaene, de belangrijkste architect van dertig jaar staatshervorming, dat dit land maar kan functioneren als de meerderheid haar wil niet oplegt. Tegelijk mag de minderheid onderhandelingen niet afwijzen en alles blokkeren. Dat beschrijft perfect de kern van het Belgische probleem.

Ik denk niet dat ik iemand choqueer door te zeggen dat België een incident van de geschiedenis is. Als het in september 1830 niet pardoes was ontstaan en als het - bizar genoeg - niet bijna twee eeuwen lang al zijn bedreigingen, waaronder twee wereldoorlogen, had overleefd, dan zou niemand er vandaag aan denken het op te richten. Staten komen en gaan. Complexe, toevallige landen vallen vaker uiteen dan landen die in een hoge mate culturele homogeniteit hebben of met dwang hebben opgelegd. België behoort dus permanent tot de bedreigde landensoorten.

Er is niets fout met een rationele afweging van de voors en tegens van het einde van België. Het is wat mij betreft geen heiligschennis om erover na te denken. Maar het is ook geen idiotie om de prijs van een breuk te becijferen. De structuren zijn er voor de mensen, niet andersom.

Het argument dat iets kleins nog kleiner maken dwaasheid zou zijn, klopt niet. Er is geen verband tussen het succes van landen en hun omvang. Het is, zoals met vele zaken in het leven, niet de grootte die belangrijk is, maar wat je ermee doet. Grote landen leggen natuurlijk meer gewicht in de schaal. Maar kleine kunnen, als ze klaar kijken, de juiste troeven ontwikkelen en dynamisch zijn, grote winst puren uit specialisatie.

We leven in een periode van grote veranderingen. Landen die twee decennia geleden tot de derde wereld behoorden, steken nu de traditionele grote industrielanden naar de kroon (*). Bedrijven die tien jaar geleden niet bestonden, behoren nu tot de grootste beursgenoteerde ondernemingen ter wereld.

Om in die wereld succesvol te zijn, speelt schaal geen rol. Het spel wordt immers sowieso op wereldvlak gespeeld. Iedereen handelt met iedereen, zonder grenzen, zonder tijdverlies. Toegang tot informatie, snelheid van beslissen en grote bereidheid tot veranderen, zijn de sleutelelementen voor succes.

Verzanding

Of we ons, in het licht van deze uitdagingen, maar ook van deze opportuniteiten, organiseren binnen of buiten een Belgisch model is dus in wezen bijkomstig. Van cruciaal belang is hoe performant het bestuur is. Onze ervaring met de verzanding van het Belgische bestuursmodel, vormt een belangrijk argument om op zoek te gaan naar vereenvoudiging, naar een heldere toewijzing van verantwoordelijkheid en naar duidelijke rekeningen. Dat zijn goede managementprincipes.

Toch kan ik mij niet van de indruk ontdoen dat naast deze rationele overwegingen ook emotionele elementen een rol spelen. We moeten ons durven afvragen of dat wel zo'n goede zaak is. Het is goed om het verleden te kennen en om er lessen uit te trekken. Maar het verleden mag er niet de oorzaak van zijn dat we onze toekomst op verkeerde uitgangspunten baseren.

Al sinds August Vermeylen houden we onszelf voor dat we Vlamingen moeten zijn om Europeeër te worden. Er is geen reden waarom dat perspectief niet ooit werkelijkheid zou kunnen worden: een federaal Europa met een groot aantal deelstaten, waarvan een onafhankelijk Vlaanderen er één zou kunnen zijn. Waarom niet?

Maar de werkelijkheid gebiedt ons om te beseffen dat dat tijdstip, als het er ooit komt, ver in de toekomst ligt. Verder in ieder geval dan we een paar jaar geleden nog dachten. De jongste gebeurtenissen op Europees niveau roepen zelfs de vrees op dat we eerder weg evolueren van die droom, dan dat we ernaar onderweg zijn.

Diepe wonden

Wie had zich een paar jaar geleden durven voorstellen wat we de voorbije weken beleefden? Een situatie waarbij leden van de eurozone failliet dreigen te gaan en waarbij zelfs het einde van de eenheidsmunt zelf als een reële mogelijkheid werd gezien. Het feit dat we zo dicht bij de afgrond zijn geweest, kan de dynamiek voor Europese integratie juist versterken. Een sterk Europa is gewoon een beter idee dan een los verband van nationale staten.

Toch moeten we beseffen dat er diepe wonden zijn geslagen. De snelheid waarmee - eerst in de bankencrisis van 2008 en nu opnieuw met de eurocrisis - de nationale reflexen de bovenhand nemen, wijst erop dat de Europese constructie kwetsbaar blijft. De weg voorwaarts is er wellicht geen van jaren, maar van generaties.

In die gewijzigde context is het verstandig om de verdamping van het Belgische bestuursniveau niet als een vanzelfsprekende ontwikkeling te zien. Misschien komt ze er, maar het is beter ook andere scenario's te overwegen. Vooralsnog ziet niemand ons evolueren naar Joegoslavische toestanden, gelukkig maar (**). En voor een cleane oplossing op zijn Tsjechoslovaaks zit België net iets te ingewikkeld in elkaar.

De grote vraag is daarom of we in staat zijn om een vernieuwde, nuchtere visie op het onvermijdelijke voortbestaan van België te ontwikkelen - of het nu voor jaren is, of voor nog een paar decennia doet er in feite niet toe. Ik heb dat perspectief in deze krant al eens 'België 2.0' genoemd. Maar misschien moeten we nog verder gaan en er gewoon een nieuwe, onbezwaarde naam voor bedenken. Misschien moeten we het land herstichten met een nieuwe vlag, een nieuwe grondwet en een nieuwe missie.

Patstelling

Dat klinkt wellicht vergezocht en ideëel. Maar wat is het alternatief? We krijgen bemiddelaar na opdrachthouder na verduidelijker na formateur met steeds complexere voorstellen voor het bijregelen van de financieringswet, de bevoegdheidsverdeling en wat nog. Maar we geraken niet uit de logica dat de ene verliest wat de andere wint. De patstelling is totaal. En iedereen verliest erbij.

Wat ontbreekt is het perspectief op hoe het leven, het bestuur en het beleidsklimaat er zouden kunnen uitzien als we de kracht vonden om onze loopgraven te verlaten. Wat zouden we, Vlamingen en Franstaligen, kunnen winnen door onze tegenstellingen te overstijgen? Niet wat kunnen we elkaar afpakken of elkaar onthouden, maar hoe kunnen we er samen op vooruitgaan.

Vanzelfsprekend is daarvoor nodig dat Walen en Franstaligen ophouden te denken dat ze fataal tot achteruitgang zijn gedoemd. Er is geen enkele reden waarom Wallonië en zeker een groeipool als Brussel niet even welvarend als of zelfs welvarender dan Vlaanderen zouden kunnen zijn. Er is enkele decennia geleden inderdaad een economische ramp gepasseerd die de Waalse mijnbouw en de staalindustrie heeft weggeslagen. Maar diezelfde catastrofe is op andere plaatsen in Europa voorgekomen. Toch heeft dat daar niet noodzakelijk tot blijvende sinistrose geleid.

De internationale troeven van Brussel als hoofdstad van Europa zijn evident. Wallonië heeft net zoals Brussel een jonge bevolking, maar daarnaast ook open ruimte en een regelgevend klimaat dat misschien paternalistisch en centralistisch is, maar minder betuttelend en efficiënter dan het Vlaamse. Het komt erop aan die troeven te onderkennen en doelgericht uit te spelen. Als niet zoveel begrijpelijke, historisch opgebouwde ergernis en frustratie ons zicht belemmerde, zou de complementariteit tussen noord en zuid gewoon de ogen uitsteken. Nu blijven we er blind voor. Met het juiste beleid biedt ze nochtans ongekende kansen.

Krampachtig

Maar ook de Vlamingen moeten bij machte zijn om een vrees af te leggen. Het is helaas onvermijdelijk dat er van Brussel een verstedelijkingsdruk uitgaat op de omliggende Vlaamse gemeenten. Daar gaat verfransingsdruk mee gepaard, al wordt stilaan ook het Engels een concurrent. Hoewel het politiek noodzakelijk is dat de kieskring Brussel-Halle-Vilvoorde wordt gesplitst, wordt het stilaan tijd dat iedereen beseft dat die ingreep op het terrein geen wonderen zal verrichten. Er is ook nu al verfransingsdruk in gemeenten die niet tot BHV behoren. Dat zal niet veranderen.

Het is tijd om met die onvermijdelijkheid anders en minder krampachtig om te gaan. De weg naar een meer autonoom Vlaanderen leidt paradoxaal genoeg naar een minder homogeen Vlaanderen. Dat zijn twee zijden van dezelfde medaille.

Dat Vlaanderen van ons zal zelfverzekerd en volwassen genoeg moeten zijn om met diversiteit om te gaan. Het zou een foute keuze zijn om te denken dat een gesloten samenleving zichzelf kan beschermen tegen invloeden van buitenaf. In onze tijd kunnen wetten geen veranderingen tegenhouden. Het enige wat ze kunnen, is die veranderingen vertragen. Maar traagheid is nu net het enige wat we ons niet kunnen veroorloven. Als iets onvermijdelijk is, dan is het beter het zo snel mogelijk te erkennen en er het beste van te maken. Ontkenning van nieuwe realiteiten levert nooit een goede strategie op.

Chronische zelftwijfel

Er bestaat slechts een uitweg uit de politieke impasse als Vlamingen en Franstaligen bereid zijn tot een dubbele paradigma-wijziging. De Franstaligen moeten beseffen dat er geen verdrag met Vlaanderen mogelijk is zolang ze de integriteit van het Vlaamse grondgebied niet erkennen. Maar in ruil voor die erkenning, zal Vlaanderen moeten leren leven met anderstaligen, Franstaligen op zijn grondgebied. Het heeft het recht van hen respect voor onze taal en cultuur te eisen. Maar het zal hen ook de ruimte moeten bieden om hun eigen cultuur te beleven.

Wallonië zal tegelijk zijn chronische zelftwijfel moeten overwinnen en, na een ruime overgangsperiode, in staat en bereid moeten zijn om zelf de kosten te dragen van het beleid dat zijn kiezers vragen. Dat zal een ander beleid zijn dan datgene dat nu slechts door middel van transfers vanuit Vlaanderen betaalbaar is. De angst voor de eigen verantwoordelijkheid is de grootste rem op verandering, al zijn er hier en daar gelukkig tekenen van beterschap.

Deze analyse is een samenvatting van de toespraak die Bart Sturtewagen, hoofdredacteur van De Standaard, hield op 11 juli in Waregem.

--------------------

Diagonaal herlezen

Ook deze strontwagen heeft een missie : neus toeknijpen en de wagen volgen. In de kortste keren zit U….., juist, vui zelf maar in. Ik ben al brutaal genoeg geweest tegen de arme man die toch ook zijn kliendjes moet grootbrengen. Om nog maar te zwijgen van de vrolijke vrienden en het bonte gezelschap die onze Standaard naar de dieperik leidt.

(*)Landen die twee decennia geleden tot de derde wereld behoorden, steken nu de traditionele grote industrielanden naar de kroon  : China, bijvoorbeeld, waar het tot de geplogendheden behoorde (behoort?) dat ieder gezin slechts één (1) kind mag ter wereld brengen. Voor een eventueel tweede worden zware boetes opgelegd, terwijl voor een derde of vierde voor het hele gezin dan de armoede volgt. Met als gevolg : babymoord, of te vondeling leggen, zo al niet dienen als voeder voor de varkens. Ook deze ‘zegeningen’ van het communisme mogen eens onder de aandacht gebracht worden….

(**)Vooralsnog ziet niemand ons evolueren naar Joegoslavische toestanden, gelukkig maar : toe maar! U spreekt toch voor een aartsdom publiek, dat U blindelings gelooft! Zou U het verband snappen met de verminderende oplagecijfers van Uw ‘kwal’-krant?

17-07-2011 om 19:25 geschreven door digitalia  

_

129

Voor ons archief, gevonden met de kwal van kwaliteit in De Schandaard

-----------------------

Di Rupo moet Franstaligen BHV doen slikken

Wouter Beke legt eisen CD&V uit aan 7 partijen

• zaterdag 16 juli 2011, 05u00 Auteur: Isabel Albers

---------------------

BRUSSEL - De zeven partijen houden hun antwoord in beraad op de eis van CD&V om over BHV zo goed als niets meer te onderhandelen en haar voorstellen goed te keuren.

Het ziet er niet naar uit dat formateur Elio Di Rupo (PS) zijn zestigste verjaardag maandag in alle sereniteit zal kunnen vieren. Na de vergadering met CD&V-voorzitter Wouter Beke vrijdag is Di Rupo nog koortsachtig aan het zoeken of en hoe de zeven partijen enigszins tegemoet kunnen komen aan de eisen van de christen-democraten. Kan hij op dat spoor voortwerken, dan kan hij zo 'overzomeren'.

Is dat niet het geval, dan zit zijn formatieopdracht er wellicht op. Een coalitie opzetten zonder de twee grootste Vlaamse partijen zou surrealistisch zijn.

Alle partijvoorzitters moesten van de formateur vrijdagmiddag telefoontjes van journalisten onbeantwoord laten, na de gespannen vergadering met de zeven partijen die wel willen onderhandelen en CD&V. Toch viel hier en daar wat feedback te rapen. Beke gaf naar verluidt de opdracht mee aan de formateur dat hij de Franstaligen dan maar eindelijk eens allemaal over de streep moest trekken voor een propere splitsing van BHV. De CD&V-voorzitter deelde aan de voorzitters van Open VLD, SP.A, Groen!, PS, MR, CDH en Ecolo zijn negen wetsvoorstellen uit die moesten dienen als basis voor de deal over BHV en Brussel.

Bovendien wil Beke dat ze vooraleer de partij zou overwegen om toch zonder de N-VA een regering te vormen, dat de Franstalige partijen eerst met hun eigen bloed schrijven dat ze een tweederdemeerderheid garanderen.

In het andere geval moeten ze maar beginnen onderhandelen met zeven, zonder CD&V, vindt Beke. Als ze dan toch tot een splitsing van BHV en een staatshervorming zouden komen, is CD&V nog bereid om die te steunen vanuit de oppositie.

Elio Di Rupo benadrukte tegenover de partijvoorzitters dat hij nooit zijn ja-woord heeft gegeven op de voorstellen van Wouter Beke. Bij de Franstaligen is er naar verluidt veel scepsis over CD&V. Toch behield gisteren iedereen de radiostilte na de vergadering. Een teken dat erop kan wijzen dat iedereen toch een poging wil doen om eerst over BHV een voorakkoord te sluiten, in de hoop CD&V dan toch nog aan boord te hijsen.

FDF-voorzitter Olivier Maingain, die niet deelnam aan de vergadering, reageerde later op de avond wel dat er 'vandaag slechts één formateursnota op tafel ligt en het is die van formateur Elio Di Rupo'. Daarmee staat, bijna vijftien maand nadat de regering viel over de splitsing van het kiesarrondissement Brussel-Halle-Vilvoorde, dit onderwerp weer in het middelpunt van de formatie.

Als puntje bij paaltje komt, kan dit de formatie nog breken of kraken. Krijgt de CD&V-voorzitter er een propere splitsing door, dan kan hij toch met één troostprijs naar zijn achterban.

Sowieso blijft het voor Wouter Beke bijzonder moeilijk om, nadat hij al die maanden gezegd heeft om niet zonder de N-VA in een regering te stappen, toch voort te gaan zonder de grootste partij in Vlaanderen.

--------------------

Diagonaal herlezen

Dat ze bij De Schandaard de nakende 60^ste verjaardag van de Homo Erectus uit Mons een beetje ondoordacht aan de openbaarheid prijsgeven : och! Dat is zonder de minste bijbedoelingen gebeurd….Maar Allez : de man zal er heel zeker een pak gelukwensen uit Vlaanderen meer door krijgen…

Dan kan het ‘overzomeren’ beginnen, gevolgd door het ‘overwinteren’ en tegen dan zullen die ezels van Vlamingen wel murw zijn, zeker? Zelfs voor geval ze dat niet zijn : al die tijd vloeit het Vlaams manna, neen, niet naar de zee lijk water, maar als water omhoog gezogen richting  Ardennen. Zo tegennatuurlijk als maar kan.

Ja mensen, dat is het belzieks democratisch model : een pijplijn die vertrekt uit het land van de hardwerkende Vlaming, dwarsdoor de Brusselse woestijn (waar aftank station I zich bevindt) naar de grens van het Groot Hertogdom, waar er geen druppel meer uitkomt, gezien de vele aftank-stations onderweg.

En wat het ergste is, is dat dit systeem al meer dan 180 jaar feilloos werkt!

Dat de jonge (onervaren, zegt men) Wouter Beke uit een ander soort hout is gesneden dan die Cleynen Eyskens, Steve de Vogelaar, dat dik Brabants Trekpaard of die orenklapperende Klaas Vaak, en zijn ‘tafelgenoten’ van het Tjeven-Sanhedrin  door heeft, bewijst zijn eis dat de eventuele voor-overeenkomst over Brussel en zo, met hun bloed moet ondertekend zijn.

Maar helaas !!!! Hun bedoelingen van vandaag kunnen wel goed zijn om met bloed,en veel mooie woorden toe te geven (money, money, money) maar wie zegt dat, eenmaal de buit binnen, er geen nieuwe bedoelingen zouden mogen komen?

Voorbeeld: op ons communie-zieltje zullen wij jamais-de-la-vie ooit nog spreken over een nationale kieskring. Beloofd! Onze kop eraf! Na overhandiging van de jaarlijkse blanco check kunnen ze dus perfect de unitaire kieskring eisen van… gans de tweetalige provincie Brabant…Dat zal voorgesteld worden als een eerlijk voorstel : zij ronselen stemmen bij ons, en wij mogen hetzelfde doen bij hen.

Neen, Heer Beke, zelfs al leggen de Franscouillons er hun hoofd naast als waarborg, dan nog zijn ze (zonder hoofd) niet te vertrouwen! Ze willen alleen TIJD winnen, want voor hen is tijd gelijk aan geld. Veel geld!

17-07-2011 om 18:19 geschreven door digitalia  

_

128

Voor wie met de helm is geboren..

En dus overal walletjes ziet om van te snoepen….

---------------------------

Voor ons archief, opgezocht in De Morgen (vol compassie over de zorgen, van…..)

….Fernand

16/07/11, 07u50

--------------------

België heeft nu ook zijn eigen DSK-affaire. Met dank aan gewezen politiebaas Fernand Koekelberg, wiens noodlot het blijkbaar is om in de ene na de andere 'histoire des femmes' verzeild te geraken. Eerst met zijn secretaresses, nu met een privé-affaire. De affaire DSK indachtig zou het domste wat je kan doen, zijn om onmiddellijk met een oordeel klaar te staan. Zoals wel vaker in het leven zijn dergelijke gebeurtenissen niet binair, niet ja of nee, niet wit of zwart. Koekelberg en zijn aanklaagster hadden al enkele maanden een relatie en over wat er die zondagavond precies gebeurde, staan de versies diametraal tegenover elkaar. Een verkrachting binnen de relatie volgens de ene, een represaillemaatregel volgens de andere. Het wordt hoe dan ook een kluif voor de onderzoekers om uit te vissen hoe de gebeurtenissen zich echt hebben afgespeeld.

Het verstandigste is daarom, zeker in deze fase van het onderzoek, het aloude rechtsprincipe van het vermoeden van onschuld te laten spelen. Dat staat niet haaks op de schorsing van de hoofdcommissaris door de nieuwe politiechef Paul Van Thielen. Wanneer Koekelberg in verdenking is gesteld door de onderzoeksrechter is het inderdaad niet langer mogelijk om hem gewoon zijn functie te laten uitoefenen. Dat is onrechtvaardig wanneer later zou blijken dat Koekelberg zich niets te verwijten heeft, maar in afwachting daarvan moet de werking en de reputatie van de federale politie boven iedere verdenking staan.

Dat is trouwens niet meteen een evidentie: tegen de Brusselse rechter Francine De Tandt loopt nu al jaren een blijkbaar nooit eindigend onderzoek naar schriftvervalsing en corruptie, voor een magistraat toch niet onbelangrijke beschuldigingen. Nochtans velt deze dame vandaag nog steeds ongestoord haar vonnissen op de Rechtbank van Koophandel, en blijkt bij het gerecht daar niemand aanstoot aan te nemen. Blijkbaar zijn de normen bij de politie iets strikter dan bij de magistratuur.

Koekelberg verdient niet alleen het vermoeden van onschuld, hij heeft ook recht op een snel en grondig onderzoek, dat op korte termijn uitsluitsel geeft in de ene of de andere richting. Ofwel omdat ook hoge officieren moeten beseffen dat hen niet alles gepermitteerd is, ofwel om duidelijk te maken dat je niet op basis van niets de reputatie en de loopbaan van een officier kan schaden. Tot zolang dat niet duidelijk is, past vooral terughoudendheid.

--------------------

Diagonaal herlezen

Waarschijnlijk is U ook de partij-trekzakkerij ook opgevallen? Toch spijtig dat het vermoeden van onschuld nooit geldt voor mensen van een andere mening dan de huynne, bijvoorbeeld paters en pastoors! Als is de stichter va Agalev (thans Groen!, maar voor hoelang nog?) daarop een uitzondering : dat is een gelukkig getrouwd aanhouderspaar die de seksuele revolutie met raad en daad open en bloot voor doet. M.a.w. een pater die dus zeer Linx en progressief is, en jonge meiden en knapen leert ‘hemelen’ op aarde.

Tot overmaat van ramp is het Comité P in de zaak van de € 100.000 voor het snoepreisje naar Dakar, nu ook nog op het spoor gekomen van valse facturen en schriftvervalsing bij die arme Fernand. Wat denkt U? Als het zaakje voor het parket komt in Brussel? Toch weer niet diezelfde Wim De Troy laten opdraven, die de klacht van of tegen Steve Stunt aan het verdonkermanen is? Er bestaat geen filmpje, vermits het niet gevonden wordt, dus wat op dat filmpje zou staan is ook niet waar. Steve is zo wit als een pas geboren maagdeke!

Och! Allemaal koek van één deeg!

Een deeg waarvan trouwens de houbaarheids-datum al vele decennia verstreken is…. Maar het devies echter is gebleven : “Krabt gij eens mijn rug, dan krab ik de uwe”…

En zeggen dat de Homo met Erectus uit Mons, al evenveel als Tante Cruella, ooit voor hun Fernandje in de bres zijn gesprongen, om hem na zijn eerste schorsing, een gelijkaardige dik betaalde nieuw-uitegvonden job aan te bieden…Als hoogste politie-orgaan (een orgaan! Mooi, hé) tussen de politiediensten van de twee Gemeenschappen…Een communautair verzoenend orgaan, om zo te zeggen….

Volgens mij zou hij meer de verZOENER-scamoteur uitgehangen hebben! De Cassanova van de politie, met ‘the stars and stripes’ die van de pet naar de bodem van zijn onderbroek zijn gezakt ,met dezelfde DNA-gekeurde ‘lichaamssappen’ die DSK de das hebben omgedaan.

Wat bedrijven ze bij DM toch heerlijke hoernalistiek! De hoofdredacteur moet zowat even fier zijn over hun gezamenlijke prestaties, als de baby die zich omdraait naar zijn potje, waar zijn laatste prestatie zo deskundig in werd neer gelaten….

17-07-2011 om 11:10 geschreven door digitalia  

_

126

Ze kunnen het lonken niet laten,

Ze lonken naar iedere man

------------------------

Plooit CD&V?

------------------

Vlaams Belang. 15.07.2011 09.35u - De vraag die op ieders lippen brandt, is: wat doet CD&V? Wat gaan ze doen nu Elio Di Rupo volhardt in de boosheid en hij zijn nota alsnog wil reanimeren door verder te onderhandelen met de zeven partijen die ‘ja’ of ‘ja maar’ gezegd hebben? De christendemocraten staan onder zware druk, want alom klinkt de roep om dan maar verder te doen zónder de N-VA. In de media, bij politieke commentatoren en politicologen, bij belgicisten en Franstaligen, uiteraard.

Wouter Beke (CD&V) liet eerder al verstaan daar niet veel voor te voelen, omdat de regering dan gegijzeld zou worden door Olivier Maingain. MR en FDF zijn dan immers nodig voor het leveren van de tweederde meerderheid die vereist is voor een staatshervorming. Zonder CD&V is er aan Vlaamse kant geen meerderheid en dus hebben de christendemocraten - ook al zijn ze lang niet meer de grootste partij in Vlaanderen - de sleutel in handen.

Beke tracht de hete aardappel terug op het bord van Di Rupo te leggen en vraagt dat die de voor Vlaanderen onaanvaardbare passages uit de nota (de federale kieskring, de goedkeuring van het minderhedenverdrag, de feitelijke afschaffing van de tweetaligheid in Brussel en tweetalige kieslijsten in het Brusselse Gewest) zou schrappen. Maar daar wil Di Rupo niet van weten.

Het is onbegrijpelijk en ontzettend dom dat de paarsgroene partijen (Open VLD, SP.a en Groen) alle druk op CD&V leggen, en niet op de Franstaligen. CD&V staat dus voor een verscheurende keuze. Kiest ze voor Vlaanderen? Of voor haar rol als ‘staatsdragende partij’? Tot op heden koos ze altijd voor het laatste en dat is de partij niet goed bekomen. Het bezorgde haar het imago van onbetrouwbare partij die altijd bereid was om haar verkiezingsbeloftes en Vlaamse principes op te offeren voor de macht (Leterme). Dat heeft intussen de helft van hun kiezers gekost.

CD&V moet kleur bekennen. De druk van het Belgische monsterverbond - het paleis, de media, werkgevers, vakbonden en ziekenfondsen - is enorm. Plooien en toegeven, water bij de wijn doen, klinkt het in koor. Op de tonen van de Brabançonne en onder het mom van ‘verantwoordelijkheid’, het afwentelen van ‘de chaos’ of ‘het aanpakken van de financiële crisis’. Wat wordt het? Vlaanderen of België? Het is een keuze die beslissend kan zijn, niet alleen voor de toekomst van de partij, maar ook voor de toekomst van het land. Hopelijk hebben ze eindelijk door dat België geen toekomst meer heeft. België is het verleden, Vlaanderen is de toekomst!

--------------------

Diagonaal herlezen

Dit keer blijkt het lonken iets voor veel later te zijn….

De grote Mr. Beke (smal is beautifull) is al een paar uur terug thuis bij Moeder-de-Vrouw, naar aloud Christelijk gebruik dus zijn eigen ‘huisvrouw’, zoals dat vroeger heette. De Ieperse Scheve Schaats zit waarschijnlijk bij zijn zoveelste lief en Oragsme-Wilfried zal wel weer druk doende zijn, zeker? De Zeven Dwergen zij met hun Sneeuwwitje (of is het Witsneeuwtje) zingend en dansend naar hun kabouterhuisje teruggekeerd, dank zij onderweg de vele paddenstoel-wegwijzertjes van Etienne Schouppe, waar eenieder weer in zijn eigen klein bedje kan ter ruste gaan. Morgen komt Cruella, de Boze Heks, met haar vergiftigde appel : de begrafenisondernemer heeft de glazen schrijn al klaar gezet op de open plek in het bos, de eekhorentjes zijn verwittigd dat ze moeten optreden, en de Ridder met zijn witte paard (op afbetaling) is al uit zijn bed gezet, hij is aangekleed en opgepept, en staat klaar om vliegensvlug met wapperende mantel naar die open plek waarvan de coördinaten op zijn GPS zijn ingevoerd, in het bos te vliegen.

Maar dan….

Komt het bericht : Sneeuwwitje (of Witsneeuwtje?) is onverwacht afgevoerd met onbekende bestemming. Naar het schijnt helemaal naar de Abruzzen, dus toch niet zo onbekend, naar het thuisland van alle ontheemden zonder toekomst….De gewone busladingen schandknapen, zoals dat heet in de Arabische wereld, worden achterna gestuurd.

Daarop (maar dat zijn onbevestigde berichten) blijkt de Parti Scanale te zijn ontbonden, en blijft tot nader order allen de link met de maffia intact.

La Cour/He Hof schijnt afgereisd te zijn naar Calabrië, alwaar de banden met de Cosa Nostra werden heraangeknoopt. Het is niet, wordt daar gezegd, omdat er één veldslag verloren werd, dat daarom heel de oorlog om zeep is. Een Coburger plooit, maar doet nooit ‘crac-boem’ : ne Coburger is Taai en vasthoudend als een , Mattil, zeg ne keer, (weer vergeet) Taai als ne gamin die wiel Konink ourd….Ça va, hein?

------------------------

Oue zal ouerd op de hookte gehout door ons correspondent ter plaatse.

16-07-2011 om 12:42 geschreven door digitalia  

_

127

----------------------

De dynamiteurs van de eerste IJzertoren (die in de nacht met legervoertuigen ABL ter plaatse kwamen), allemaal goede bekenden van het Belgisch Gerecht, aanstokers en uitvoerders, werden nooit ter verantwoording geroepen. Nous nous cononsn, n’est-ce pas? Er was wel vooral een politieker die wist : ‘Hij ligt er en hij ligt er goed’…

Tot hun woede en stomme verbazing, werd hutje bij mutje door de kleine Vlaming gespaard om de toren weer op te richten : wat haat vernielde, heeft Liefde weer opgebouwd…., mooier, hoger en ranker dan voordien, weer met de kruiskop in de vier windrichtingen : AVV – VVK. Tot den Bleiter en C° en andere Schiltzianen zich ermee bemoeiden : jaja, het was wel een Vlaams monument, maar het stond toch op Belgische bodem….Dat kon toch het kleinste kind zien….Het IJzertestament werd jaar na jaar ‘hertaald’ en aangepast aan ‘de noden van de tijd’ : open grenzen – open armen om criminelen te omhelzen – open portemonnaie voor avonturiers uit alle ’s Heren landen – en vooral kruipen voor het jaarlijks toegeworpen judasloon. De Sire in Brussel zag monkelend toe…‘Nooit meer Oorlog’ werd : RAUS wie niet met ons is. ‘Godsvrede’ werd broedertwist en schande. Schild of Vriend! De ‘Schildsen’ mochten blijven en de ‘Vrienden’ werden over boord gezet.

IJzerbedevaart werd IJzerfestival, ripelrock boven de loopgraven…. Het ‘Gebed voor het Vaderland’ werd Rock’n Roll en het volk… bleef weg. Zelfs de kleinste mens laat niet spotten met zijn doden. Op gebied van Vlaamse Kermis was er wel veel beter keuze mogelijk….

Hoe het allemaal heeft gekund, dat kan Mr Borremans misschien beter zelf vertellen : hij was er toch heel die tijd bij? Korrel bij korrel werd de grond van de weide, en steen per steen van de toren, werd ons de site ontstolen, zodat er in Steenstrate diende te worden gestart met de IJzerwake. Het was een wurgende machtgreep zonder voorgaande – en de stoere Vlaming; hij stond er weer eens bij en keek ernaar.

Misschien dat volgend jaar de Homo Erectus uit Mons het woord komt voeren op het feest, in zijn o zo zangerig Nedderlaans…misschien kan Mangain, in het uniform van Feldwebel, de vredesboodschap van het FDF komen toelichten? En ons dan die laatste kabeljauw laten zien, die nog Nederlands praat…

Beste mensen, ik voel mij als enkeling nog altijd bekocht. Als student heb ik jarenlang geijverd, gespaard en geplakt om frankske bij franske mijn steentje te kunnen bijdragen in de heropbouw van de IJzertoren, die anderen sedertdien ontstolen hebben.

IJzerwake is daarentegen stilaan uitgegroeid tot een succes. Elders. Wie of wat houdt ons tegen om stormenderhand de Weide in Diksmuide te gaan terug innemen? Procederen kunnen we altijd later wel. Is dat geen jobke voor Voorpost en/of Tak? U weet : op die plaats zijn al eens loopgraven geweest en voor de politie daar staat met traangas, staan er al lang cameraploegen van alle mogelijke landen ter wereld….Wat voetzoekers en een goede introductie bij de plaatselijke commandant zouden wonderen kunnen verrichten.

Maar lees nu eerst wat die Meneer Borremans is komen biechten. Ondertussen zult U wat afgekoeld zijn…..

---------------------------

Een memoriaal voor de laatste Belgen?

woensdag 13 juli 2011 om 17u15

Met als titel ‘Een memoriaal voor gesneuvelde Belgen’ verscheen er vorige week in Knack een interview met Frans-Jos Verdoodt en Dirk Demeurie over de 11 juli-boodschap van het IJzerbedevaartgegeven.

Ik behoor al jaren tot het IJzerbedevaartcomité – of wat er nog moet voor doorgaan – maar wat ik vorige week te lezen kreeg, dwingt me tot een publieke reactie. Ik stel me dan ook de vraag of Verdoodt en co. er niet beter een 21 juli-boodschap van maken.

Maar vooreerst dit: als lid van de werkgroep Emancipatie van de vzw Vrede, Vrijheid & Verdraagzaamheid ben ik niet zo gelukkig met de ontwikkelingen van de structuren van het IJzerbedevaartgebeuren, laat staan over de inhoudelijke boodschappen die om de haverklap de wereld worden ingestuurd. De nieuwe vzw VVV is hopeloos ingewikkeld en is daardoor onoverzichtelijk geworden. De ambitie om de werking uit te splitsen in diverse deelwerkingen die elk hun continuïteit vertaald zien worden in een eigen vzw is omgekeerd evenredig met de publieke belangstelling, het aantal bezoekers maar evenzeer met de politieke relevantie. Laat morgen de werking stoppen en stel dan de vraag voor wie dat nog een gemis zou zijn.

Op een aantal personeelsleden na, zal niemand er iets van merken. De IJzerbedevaart is een randverschijnsel. Het museum is hopeloos verouderd en beantwoordt amper aan de decretale verplichtingen en het festival Ten Vrede kan – ondanks dure mediacampagnes – amper rekenen op nog geen 10.000 belangstellenden.

Na het vertrek van de ‘extremisten’ richting IJzerwake – dit is intussen al een hele poos geleden – heeft men de kans laten liggen om tot een radicaal Vlaamse, sociale en vernieuwende beweging uit te groeien. Een aantal mensen binnen de IJzertoren bedisselden om top-down een aantal beslissingen door te duwen.

Mensen die niet akkoord gingen met de ‘democratische’ beslissingen werden uit de structuren gewerkt. Er werd gekozen voor een (con)federaal discours – zonder echte kritiek op de falende Belgische structuren – dat eigenlijk beste in de jaren zeventig van de vorige eeuw thuishoort. Het huidige betoog klinkt verwarrend, weinig relevant maar vooral wereldvreemd. Ik vraag me zelfs af of de top van de IJzertoren wel op de hoogte is van de politieke ontwikkelingen in eigen land van het laatste anderhalve jaar.

Zo verklaart Dirk Demeurie dat de initiële doelen van de Vlaamse Beweging zijn bereikt, terwijl 80% van de Vlamingen gewonnen is voor een vergaande staatshervorming om Vlaanderen meer en beter voor te bereiden op haar toekomst. Vlaanderen heeft meer dan ooit nood aan homogene bevoegdheidspakketten en beleidsinstrumenten om een goede sociaaleconomische politiek te voeren. Dat kan Dirk Demeurie toch onmogelijk ontgaan zijn. Wat betreft de ‘intermenselijke solidariteit, verdraagzaamheid en vrede’ weet Demeurie toch dat er jaarlijks miljarden euro’s richting Brussel en Wallonië vloeien, terwijl er aan de sociaaleconomische realiteit niets veranderd. Vlaanderen betaalt zich blauw, terwijl Wallonië en Brussel sociale en economische puinhopen blijven.

Nu we het toch over vrede hebben, kan Dirk Demeurie eens aan zijn ‘goede contacten’ in Wallonië vragen waarom er in bijvoorbeeld Libië en Egypte vreedzame betogers met FN-wapens uit Herstal werden neergeschoten. Maar daarover is geen woord te lezen in de teksten van Verdoodt en Demeurie.

Even verder in het interview beweert Verdoodt dat we de Brusselaars de kans moeten geven om de problemen autonoom op te lossen. Hoe komt hij daarbij? De feiten spreken immers anders: sinds de consecratie van het Derde Gewest in 1989 (toch meer autonomie) gaat het met Brussel steil bergaf. Het Brussels aandeel in het BNP daalt van jaar tot jaar (nu nog 18% tegen 25% tien jaar terug); de werkloosheidsgraad is de hoogste van België (meer dan 20%). Er wordt nog amper geïnvesteerd in huisvesting of sociale huisvesting. De bedrijven nemen de wijk naar de rand. De middenklasse trekt weg. Brussel wordt in galopperende vaart een stad van uitkeringsgerechtigden (in het westen van de agglomeratie) en zeer welgestelden (in het oosten). Brussel is helemaal niet in staat de problemen autonoom op te lossen. De feiten bewijzen dat. Er is een enorme overdaad aan schepenen, burgemeesters, parlementsleden en nog veel andere vetbetaalde jobs, terwijl daar op het veld niets van te merken is. Integendeel. De problemen nemen hand over hand toe.

Het moet lang geleden zijn dat Verdoodt nog eens in Brussel was, want dan zou hij weten dat de aanwas aan sociale problemen vooral te danken is aan de enorme instroom van kansarme nieuwkomers. De komende jaren krijgt de stad er extra 200.000 inwoners bij, grotendeels kinderen en aangetrouwde familie van allochtone paupers. Dit is een gevolg van het desastreuze asielbeleid en de ‘snel-Belgwet’. De Belgische structuren zorgen voor chaos en armoede, maar daarover verneemt men bij Verdoodt niets.

Brussel is dus helemaal niet in staat om zijn eigen problemen op te lossen en stevent in sneltreinvaart af op een sociaaleconomische en financiële ramp af. De bedenkingen over Brussel van Verdoodt moeten bij de PS en het FDF als muziek in de oren klinken.

Brussel moet eerst grondig worden hervormd vooraleer de sociale problemen kunnen worden aangepakt. Een confederatie met zijn vieren is daarom heel erg nefast en onhoudbaar. Brussel is in de verste verte niet in staat om financieel op eigen benen te staan.
Het interview met Verdoodt en Demeurie is een gemiste kans en getuigt van een zekere wereldvreemdheid. Wil men de sociale problemen in dit land oplossen dan is er vooreerst een verdoorgedreven structurele hervorming van dit land – en zeker van Brussel – nodig. Het IJzerbedevaartgebeuren mist daardoor de trein en dreigt het memoriaal van de laatste Belg te worden.

Julien Borremans

In Knack, De Vrije Tribune

--------------------

Diagonaal herlezen

“Een interview over gesneuvelde Belgen”.. Moeder, hou mij vast of ik doe een ongeluk!

15-07-2011 om 20:01 geschreven door digitalia  

15-07-2011 om 18:57 geschreven door digitalia  

_

124

Brussels Airport

Een zegeing voor grondpersoneel….

----------------------

De blog van gisteren over “schijn-vennootschappen” die hier overgoten werd met een specifiek terzake doend sausje uit de universitaire keuken van het leven, is blijkbaar geen uitzondering geweest. Al leef ik 1650 Km ver aan de overkant der Alpen (dezelfde als die waarmee een zekere Hanibal ooit strijd leverde om er over te geraken met zijn heir, dat stijgend ’t allenkante, midden sneeuw en ijs, enz…- : de Vaderlandsche Linxe Maffia (VLM) strekt haar tentakels tot hier! Linx zwijgt verbeten en huilend dwaalt de storm (enz). Een ander Linx schandaal (Koekelberg, geschorst wegens verkrachting deze keer) doet de Alpentoppen sidderen, de karavaan trekt verder….laat de honden maar blaffen.

Over Vetzakske Lucske Vanden Bossche (de père van…) sloeg ik echter een heel klein balletje mis : niet te geloven, zo’n breed uitgevallen objectief en er nog naast mikken! Hij verlaat namelijk niet Brussels Airlines, maar Brussels Airport. Ik had het kunnen weten! Om 2 redenen hoofdzakelijk. Primo de man is niet geschapen om vliegtuigen gemakkelijk te laten opstijgen, en 2° het is een laag-bij-de-gronds personage, die op de begane grond beter functioneert dan in de lucht.

Enfin : ik wil maar zeggen, dat sommige van mijn jonge vrienden die thuishoren bij het cockpit- dan wel cabine personeel van Brussels Airlines, nu wellicht een mooie opslag te wachten staat, nu de wedde (en andere royale vergoedingen) van die bezorgde Dikzak wegvallen.

Anderzijds moet het weer eens lukken dat precies Bruno Tuybens (zwaar verbrand maar blijkbaar goed herstellend) en die Dirk Van der Maelen (wie is dat?) die “schijnvennootschappen” aanvallen : dat is volgens mij de (slimme) vlucht vooruit (met beide voeten vooruit?)  van de Linxe profiteursbende.  Niet zij hadden moeten reageren, maar de Bijzondere Belastings Inspectie (BBI), de dobbermans (pitbulls?) van Reynders….

Alhoewel….als ik ooit eens aan ‘mémoires’ toekom, zult U kunnen lezen dat het geliefkoosd jachtterrein van die BBI-mensen zich gewoonliijk beperkt tot de gewone middenstand. Zeg maar de bakker en de beenhouwer op het hoekje. Omdat de bakker een koerspaard heeft staan en dit niet heeft aangegeven. De beenhouwer daarentegen heeft, luidens vaststellingen van de douane in Zaventem, een duifke verkocht aan een Jap, die verzekerd bleek te zijn voor BEF 500.000….Dergelijke bedragen bleken niet uit de aangifte van de arme man….En dat de Jap wel een bedrag met cijfer 5 langs voor had betaald, maar met één nulletje minder achteraan, zoals bleek uit de bankoverschrijving : dat was geen bewijs, want, zo wisten die slimmekes, de rest was betaald in ‘het zwart’….

Voor hogere wiskunde of rekenkunde waren die mensen niet in de wieg gelegd. Zelfs niet toen ze ‘Boer Clerck’ van ‘de Ballieu’ aanpakten. Toen de chef-BBI (Kortrijk) onlangs was overleden, stond ik, uiteraard incognito per toeval in de rij in een bankkantoor, waar ik dat overlijden mocht vernemen.  “Spijtig”, zei een van hen “in de grond is hij nooit zo slecht geweest”…

Wat er nu zal gebeuren? Iets in de zin zoals mijn geliefde schoonmoeder zaliger altijd zei : ze dronken een glas, ze plasten een plas en lieten alles zoals het was’….Het was dat, of de spreuk : ‘Kleine stelen, grote stelen –Grote stelen meest….

Bedankt, Roeland van Le Camp des Saints! Zoals jullie zouden er meer moeten zijn !

Kaviaarsocialisme

   - Gewezen SP.a-minister Luc Van den Bossche heeft aangekondigd dat hij weg wil bij Brussels Airport. Het nieuws volgt op de deining over het uitgelekte salaris dat hij daar als voorzitter van de raad van bestuur van de luchthaven (689.000 euro, per jaar) zou opstrijken. Van den Bossche ontkent nu dat hij dat zelf gevraagd zou hebben en bijt van zich af. “Ik ga niet de populist uithangen en verkondigen dat ik voor zes euro wil werken.”

“Als de aandeelhouders dat bedrag aanbieden, dan is dat volgens hen mijn toegevoegde waarde” aldus Van den Bossche. “Wellicht gaat het om brutto-bedragen. En het is ook niet duidelijk of de kost van een chauffeur al verrekend is in dat bedrag.” Als staaltje van foute communicatie kan dat tellen, maar bij de SP.a kennen ze er wat van. Bruno Tuybens (pas zelf ontmaskerd als grote poenschepper) en Dirk Van der Maelen, de witte ridders tegen de bonuscultuur, verklaarden gisteren de oorlog aan “vennootschappen die louter opgericht worden om sociale en fiscale bijdragen te ontwijken.” Het is net dat wat Van den Bossche blijkbaar wou doen met een handig opgezette constructie. Maar nu hij met de billen bloot staat, hoeft het niet meer. VDB gaat fulltime werken als voorzitter van Optima Financial Partners, de overnemer van Ethias. Ook daar zal hij wel niet voor ‘zes euro’ gaan werken…

De socialisten zorgen goed voor zichzelf en hun oude dag, zoveel is duidelijk. Maar de PS is wat dat betreft onklopbaar. Minister van Pensioenen en hofnar Michel Daerden stapte dan wel op als burgemeester van Ans, maar kreeg een gouden handdruk. Zo mag hij van de PS in Luik volgend jaar meedoen aan de gemeenteraadsverkiezingen, zo schrijft Le Soir. Als hij straks zijn ministerportefeuille moet afgeven, wordt hij ook voorzitter van Ecefia, een Luikse intercommunale die publieke en private projecten financiert. Verder zou hij ook een belangrijk uitvoerend mandaat krijgen. Zijn zoon blijft Kamerlid en zijn broer Jean-Louis wordt directeur van een maatschappij voor sociale huisvestingsleningen. Het is net in die intercommunales en sociale huisvestingmaatschappijen dat de voorbije jaren talloze corruptieschandalen losbraken. Wie daar PS’ers dropt, zet de kat bij de melk. Of bij de kaviaar.

------------------------

VDB en de kleine man

VDB en de kleine man

15.07.2011 11.48u - De onverkwikkelijke soap rond het riante loon van Luc Van den Bossche bij Brussels Airport (689.000 euro per jaar) heeft het al gehavende imago van de Vlaamse socialisten zware schade toegebracht en het is nog niet gedaan. VDB heeft de partijpolitiek officieel vaarwel gezegd in 2003, maar zijn naam zal altijd verbonden blijven met de SP.a.

De Tijd schrijft vandaag dat Van den Bossche nog geen ontslag heeft genomen als voorzitter van Brussels Airport en al sinds 2005 (!) een gelijkaardig bedrag opstrijkt voor die functie. Maar dan als loontrekkende. Het is net omdat hij nu zijn salaris wou laten factureren aan een managementvennootschap, zo bericht De Tijd, dat de bal aan het rollen ging en de affaire aan het licht kwam. Zo’n vennootschap is een handig trucje om het inkomen ‘fiscaal te kunnen optimaliseren’, zoals dat heet. In mensentaal: om sociale lasten en belastingen te ontduiken. Wellicht in het kader van dat waar de SP.a naar eigen zeggen zo dapper voor ijvert: de ‘rechtvaardige herverdeling’ van de welvaart…

Tanguy Veys (Vlaams Belang) trok in de Kamer hard van leer tegen de schaamteloze zelfverrijking van de voormalige minister en vader van de zogenaamde Copernicushervorming. “Blijkbaar is de boswachter altijd een beetje stroper gebleven.” In de Senaat werd Didier Reynders gisteren aan de tand gevoeld door Bart Laeremans (Vlaams Belang). Reynders bevestigde de genoemde bedragen en wat De Tijd vandaag schrijft. En dus staat Van den Bossche – die in De Morgen alles nog probeerde te ontkennen – te kijk als een leugenaar. “Van den Bossche gaat nu naar Optima om er (Ethias) de bank van Steve Stevaert (!) te integreren. Wellicht heeft hij, om de socialisten uit de wind te zetten, zijn mandaat bij BAC moeten opgeven, maar krijgt hij van de socialisten nu een ander cadeautje in de plaats”, spotte Laeremans.

Volgens de socialisten en de Franstalige media heeft minister van Financiën Didier Reynders (MR) Van den Bossche een hak gezet. Dat zou best kunnen, maar het doet natuurlijk geen afbreuk aan de stuitende pak-de-poen-show van de socialist. Vraagje: wat zouden al die brave SP.a-kiezers en arme vakbondsmilitanten vinden van dit verhaal?

--------------------

Diagonaal herlezen

Ach dat domino-spel….Is blijkbaar goed in trek de laatste tijd! Nog volop in de crisis en in het stof rond Vanden Bossche Père, of daar komt reeds het ‘Ethias’ va Steve Stunt om de hoek kijken…

Ethias (zeg maar OMOB) de zaak waar wijlen André Cools in groot en en dan weer plat is geworden toen hij op de parking van zijn lief lag uitgestrekt. Met een paar maffiakogels recht in zijn hart…’t Was pertang ’n goeie vakbondsman! Weer een die het niet meer zal verder vertellen…. Oef, moeten er een paar gezucht hebben : het was hem of ik….en geen Witse in de omtrek om gerechtigheid te eisen.

Al gehoord dat die seks-videao’s van Steve Stunt onvindbaar blijven? Tja als de politie die niet vindt, zullen die niet bestaan, zeker? Dan is er ook geen vuiltje aan de lucht en kan heel de zaak ‘geseponeerd’ worden. Voilà, Steve weer witter-dan-wit gewassen. Wees gerust met zijn volgend escort-bureau zal hij beter opletten. Zeker geen kut-Marokkaantjes meer! Die onderzoeksrechter Wim De Troy, dezelfde als bij ‘Operatie Kelk’? Is louter toeval. Al moet gezegd dat zoiets toch altijd praktisch is, die goede vriend op die juiste plaats….”Et alors”, zou François Mitterand, die andere socialist gezegd hebben….

Latere schandalen bij Omob werden deskundig de kop ingedrukt : aan heilige huisjes van socialistische voormannen wordt er nu eenmaal niet getornd! Medeplichtige revisoren van de soort van Michel Daerden waarmerken de jaarrekeningen en geen haan die er naar kraait…Alleszins geen enkele Waalse Haan….

En nu doet men blijkbaar met die Ompb/Ethias wat schering en inslag is in de misdaadwereld : men veegt de sporen…

Zeg, is die man uit Neufchateau die een zeker iets tot op het bot ging uitspitten, nog beschikbaar? Kan hij dan AUB eens langs gaan bij ’t Gene(ver)wijf om de ledenlijst op te halen? Daar ligt werk voor 100 onderzoekers voor 100 jaar ver.

Vergeet niet dat die soort (samen met de Tjeven) al sinds ’45 aan de macht is, al die tijd met absolute macht. Welnu : macht corrumpeert, en absolute macht corrumpeert absoluut!

15-07-2011 om 17:32 geschreven door digitalia  

_

123

Onvoorwaardelijke overgave

Volgens Smetje van t Vuil Gazetje…

-----------------------

Toegeven

15/07/11, 07u07

-------------------

Wouter Beke gaat vandaag dus nog maar eens het partijstandpunt van de CD&V verduidelijken. Dat alleen is al voldoende voor verwijten uit N-VA-hoek dat hij Di Rupo dreigt te gaan depanneren. En de heethoofdige Vlaams-nationalisten hebben het nu al over verraad, een antidemocratische houding en bochtenwerk van de eerste orde. De eerste bocht moet nog genomen worden, en echt ondemocratisch kan je het niet noemen wanneer een poging wordt ondernomen om een tweederdemeerderheid te vormen met een meerderheid in elke taalgroep.

Maar voor vele N-VA'ers is democratie er alleen wanneer zij, die geen derde van de stemmen in één taalgroep vertegenwoordigen, het alleen voor het zeggen krijgen, en liefst zonder de sterkste partij van de andere taalgroep, die, zo weten we sinds kort, geleid wordt door een "zoniet perfide, dan toch incompetente" man.

Toch zou Elio Di Rupo de fout van zijn leven kunnen maken wanneer hij denkt dat de gecombineerde druk van de zeven ja-partijen, het Paleis en de internationale financiële markten voldoende zullen zijn om de CD&V aan tafel te krijgen. CD&V is namelijk niet alleen verdeeld, de partij verkeert ook in existentiële doodsangst. Dat heeft ze voor een stuk aan zichzelf te danken: zij heeft de N-VA van de kiesdrempel weggehaald door er een kartel mee te sluiten, zij heeft in 2007 het communautaire thema bovenaan de agenda geplaatst en zij moet nu verschrikt toekijken hoe het koekoeksjong De Wever hen uit het nest van de macht dreigt te stoten. Ze hoeft van die partij ook geen enkel cadeau te verwachten, dat bewijst het njet van N-VA op alle kartelvoorstellen voor de volgende gemeenteraadsverkiezingen. De troepen van De Wever hebben een vijandig overnamebod op de christendemocratie gedaan.

Het besef rijpt bij CD&V dat het antwoord op die situatie niet ligt in het wieltjeszuigen van de N-VA, omdat je zo alleen een slechte kopie aan de kiezer aanbiedt. CD&V kan alleen uit het dal kruipen als er een wezenlijk verschil kan aangetoond worden: bijvoorbeeld dat je veel meer kan bereiken door te onderhandelen dan door het been stijf te houden. Maar dan moet Di Rupo beseffen dat de CD&V inderdaad in staat moet gesteld worden om zonder de N-VA een meer dan behoorlijk stuk van het N-VA-programma te verwezenlijken: een substantiële staatshervorming, meer financiële autonomie en een propere splitsing van B-H-V. Alleen dan kan CD&V het verschil maken en een reden vinden om in een regering te stappen.

-----------------------

Clerfayt: 'Andere garanties voor de Franstaligen ook mogelijk'

• vrijdag 15 juli 2011, 07u56 in De Schandaard

Als bepaalde zaken uit de formateursnota van Elio Di Rupo (PS) -zoals de ratificatie van het minderhedenverdrag- te moeilijk liggen voor CD&V, dan kunnen 'andere vormen van garanties voor de Franstaligen' misschien een uitweg vormen. Dat heeft FDF-staatssecretaris Bernard Clerfayt vrijdagochtend laten verstaan op de VRT-radio.

Ontslagnemende formateur Di Rupo brengt CD&V en de zeven partijen die 'ja, maar' zeiden op zijn nota vrijdagochtend samen om 10 uur. De christendemocraten zullen er de kleine opening komen verduidelijken die ze eerder op de week maakten. Als vier fundamentele knelpunten uit de nota verdwijnen, zou CD&V eventueel weer aan tafel willen.

Clerfayt beklemtoont dat dit de enige manier is om vooruit te gaan. 'Er zitten voor iedereen heikele punten in de nota. We moeten daarover praten. Zonder onderhandelingen is er geen vooruitgang, voor niemand', zei hij. 'Diegenen die nee gezegd hebben, willen geen akkoord.'

'Wel ja gezegd'

Probleem is dat CD&V net weigert zonder N-VA aan tafel te gaan, omdat de staatshervorming dan afhankelijk wordt van het weerspannige FDF. 'Het FDF is nooit van de onderhandelingstafel weggestapt', benadrukte Clerfayt, die er fijntjes op wees dat zijn partij 'voor het moment' wel ja gezegd heeft op verdere onderhandelingen.

Clerfayt vindt het tot slot 'eigenaardig' dat er momenteel te weinig Vlaamse partijen aan tafel willen, hoewel net zij vragende partij zijn voor een grote staatshervorming. De Franstaligen gaan onderling geen grote hervormingen doorvoeren, merkte hij nog op.

-------------------------

Pssst

Er waren eens twee buren, waarvan de ene om allerlei redenen (mooier huis, betere ozonlaag, gemakkelijker bereikbaar, groenere omgeving, enz) een paar plaatsen had ingenomen van het huis van de andere. Die was daar verre van gelukkig mee, maar omwille van de lieve vrede, en ook wel omdat ze machteloos stonden tegenover een dwingende overheid die meestel gedomineerd was door die buur, gaven ze toe en bleven zich koest houden. In ’s Lands belang…Maar stilaan wilden die indringers het gehele huis inpalmen, om het volledig naar hun zin in te richten, en er te ontvangen wie zij wilden, uiteraard op kosten en voor rekening van de eerste eigenaar. Die operatie gaven ze de naam Féderation Wallo/Brux, Minderhedenverdrag, droit du père de famille, enz. Dat ze hiermee terugkwamen op vroegere gemaakte akkoorden, viel hen niet eens in. Want de eerste eigenaar, een beetje mondiger geworden na de stembusuitslag van 13 Juni 2010, wilde eens en voor altijd komaf maken met de grootste uitschieters van al deze misbruiken (Operatie Herziening Transfers, responsabilisering inzake beroepsdoppers, enz), en eiste een grote Staatshervorming, zonder nochtans te willen morrelen aan de kunstmatige meerderheid die ze in vorige jaren aan de buren hadden toegestaan. Die waren daardoor van een numerieke minderheid, in een virtuele meerderheid omgeswitcht, die ten eeuwigen dage deze onderdrukkers-toestand de naam wilden geven van ‘democratie naar belgisch model’….

De buren, ziende dat hun gebraden haring op het spel stond, konden zich, toen, onder leiding en op aangeven van het Hof, in de positie wurmen van regeringsleider tegen hun eigen voorwaarden. Iets wat de eigenaar absoluut niet wou, met uitzondering van een paar meelopers, die vette kluiven waren beloofd.

Daarop wilden de eigenaars bij meerderheid (er werd zelfs over 80% gesproken) hun eigendom volledig terugnemen, om voortaan zonder ruzie, elk in zijn eigen huis, elk afzonderlijk als goede buren te gaan leven. Maar omdat die buren vreesden om voortaan niet meer te kunnen meeëten uit de keuken van de eigenaars, stuurden die aan, onder allerlei bedreigingen en verwensingen, op de vernietiging van beide eigendommen.  

Moraal van het verhaal : de kruik, die nu al meer dan 180 jaar te water gaat, staat op barsten. Zoals Filip DeWinter van het Vlaams Belang zegt : het is een ruzie die begon in de keuken, en die eindigt in het Vaticaan….

--------------------

Diagonaal herlezen

Update 16 uur.

Mr. Beke heeft zijn zeg gedaan en heeft het Conclaaf verlaten. De 7 kaboutertjes overleggen verder : miljarde miljarde : weer niet gelukt.

Mr. Beke zwijgt. BDW zwijgt. Bracke zwijgt. Moeten we nu allemaal onze adem inhouden?

Als dat nog lang duurt, zal ’t rap gedaan zijn, hé!

15-07-2011 om 16:26 geschreven door digitalia  

15-07-2011 om 15:50 geschreven door digitalia  

_

120

Mag ik, vrijblijvend uiteraard, in naam van de goede vriendschap, voor 11 juli 2011, een klein geschenk aanbieden aan al mijn lezers? Welke goede geest deze oorspronkelijk bij mij heeft binnen geblazen weet ik niet meer, maar geloof me : bewaar dit adres onder een glazen stolp, wees er zuinig op en geef hem AUB zoveel mogelijk door.

Hier volgt het mailadres voor de Nieuwsbrief : wim.dewit@skynet.be

Op hun laatste nieuwsbrief vond ik een resem 11 Juli-toespraken, waarvan de eerste en misschien wel de belangrijkste,, uit de frontlijn in de Brusselse Rand, tezelfdertijd een noodoproep en een historisch verslag is, hoe imperialistische Francofonen beetje bij beetje Vlaamse grond inpalmen. Ze vervangen, in hun woorden, le droit du sol, door le droit du père de famille…Wat wil zeggen : « J’y suis, j’y reste’, en jullue kunnen het afbollen.

11 juli-toespraak door Anne Sobrie - Vlaamse schepen te Sint-Genesius-Rode

Publicatie: 11 juli 2011

----------------------------

Op deze 11-juli viering - feest van de Vlaamse gemeenschap - is het voor mij, als enige Vlaamse schepen te Sint-Genesius-Rode, een eer en een genoegen het woord tot u te mogen richten.

Ik ben uw bestuur bijzonder dankbaar om mij de gelegenheid te schenken u te kunnen uiteenzetten hoe het politiek leven van een eenzame Vlaamstalige schepen temidden van rabiate Franstaligen eruit ziet.

En gemakkelijk is het niet - dat kan ik jullie verzekeren. Maar boeiend en uitdagend wél.

Laat ik toch even teruggaan naar hoe het allemaal begon en hoe het zover is kunnen komen.

Faciliteitengemeente rode ligt geprangd tussen Wallonië (Waterloo en Braine l'Alleud) en Brussel (Ukkel), en is tot op heden onophoudelijk gewikkeld in een strijd voor de bevestiging van haar Vlaamse aard.

Toen de taalwetten van 1932 het land opdeelden in twee ééntalige gebieden en het tweetalige Brussel, was rode - toen nog een gemeente met 7.000 inwoners, waaronder geen 5% Franstaligen - zonder enige betwisting ingedeeld in het Nederlandstalige gebied.

Maar vanaf 1950 begonnen gefortuneerde Brusselaars hun stad te ontvluchten en kwamen ze zich in de landelijke groene randgemeenten vestigen.

Sint-Genesius-Rode met zijn wonderlijk natuurschoon was daarvoor een uitgelezen oord.

Honderden hectaren landbouwgrond en natuurgebied werden in steeds toenemende snelheid verkaveld en weelderige residentiële wijken rezen uit de grond.

De rijke en machtige inwijkelingen deden er alles aan om het taalstatuut van rode te wijzigen.

Hun actie kreeg helaas een gunstig gevolg bij de herziening van de taalwetten in 1963: rode kreeg - samen met 5 andere gemeenten rond Brussel - een regime met taalfaciliteiten voor de Franstalige inwoners.

De gevolgen van deze noodlottige wetswijziging waren niet te overschouwen: bouwen, huren en wonen werden zo duur dat de jonge autochtone Rodenaar uitweek naar omgevende Vlaamse gemeenten, waar een lap grond nog betaalbaar was - het Frans verscheen op alle openbare gebouwen en in alle openbare mededelingen - de Franstaligen begonnen zich ook politiek te manifesteren en betrachtten - toen al - openlijk en agressief de aanhechting van rode bij Brussel.

Dit alles leidde tot de verkiezingsramp van 1970.

De Franstaligen verschenen met een eenheidslijst en behaalden de meerderheid. De Vlamingen waren verdeeld over 3 lijsten.

In het schepencollege zetelden 3 Franstaligen en slechts 2 Vlamingen.

In een oogwenk werd een Franstalige gemeenteschool opgericht - ontstond een Franstalige culturele raad - organiseerde het gemeentebestuur Franstalige culturele weken.

Op het gemeentehuis drong het Frans als dagelijkse voertaal door tot in de burelen - Franstalige schepenen konden toch niet anders dan zich in hun eigen taal onderhouden met het personeel... bovendien zij hadden de "faciliteit"!

In de gemeenteraad verliepen de debatten hoe langer hoe meer in het Frans.

Zes jaar duurde deze agressieve politiek.

Maar, in hun gelukzaligheid ontging hen wat er in het Vlaamse Rode gebeurde.

Door de schok van de verkiezingsnederlaag werd iedereen in deze gemeente plots flamingant en groeide de drang naar Vlaamse eenheid, wat eindigde in de verkiezingsuitslag van 1976, met 12 zetels voor de Vlamingen en 11 voor de Franstaligen.

Gedurende 12 jaar heeft deze meerderheid - onder leiding van mijn moeder, mevrouw Algoet - een resolute radicale Vlaamse politiek gevoerd.

Een revolutionaire bouwpolitiek gericht op het afremmen van de franse inwijking - een strijd tegen het woekerende franse taalgebruik ook in de gemeenteraad.

Deze strijd eindigde in verschillende arresten van de raad van state die bevestigden dat de officiële bestuurstaal het Nederlands is.

Rode kreeg een Vlaams gelaat - nieuwe straten kregen systematisch onvertaalbare namen - wortelend in de aloude plaatselijke toponomie - zoals Roesbunder, Heyenblok, Marosdelle, Steenvoorde...

Maar de Franstaligen begroeven de strijdbijl niet.

Ondanks het woningbeleid en 6 nieuwe verkavelingen bleven zij massaal inwijken.

En - helaas - de verkiezingsuitslag van 1988 was dan ook rampzalig voor de Vlamingen van rode. Sedert 1 januari 1989 moeten de Vlaamstalige gemeenteraadsleden immers plaats nemen op de minderheidsbanken. Thans zetelen nog slechts 8 Vlamingen tegenover 17 Franstalige gemeenteraadsleden. Van de 18.000 inwoners die rode thans rijk is zijn er meer dan 70 % anderstaligen.

Gelukkig heeft de Vlaamse strijd allerlei wetten weten te bedingen ter beveiliging van Vlaanderens eigen aard en behoort Sint-Genesius-Rode ook definitief tot het Vlaams gewest.
Dank zij de wet van 1988 worden de schepenen in de faciliteitengemeenten rechtstreeks verkozen in volgorde van belangrijkheid, en moet het schepencollege beslissen bij consensus.

Dank zij die wet zetelt vandaag nog één Vlaamse schepen in het college - ook in Wemmel trouwens zetelt nog één Vlaming. De andere faciliteitengemeenten moeten het spijtig genoeg zonder een Vlaamse schepen stellen.

Het schepencollege beslist bij consensus - er moet dus rekening gehouden worden met de Vlaamse schepen.

En dat, dames en heren, is nog altijd een blok aan het been van de Franstalige meerderheid, want de Vlaamse schepen kan keer op keer beslissingen afblokken, hetgeen voornamelijk gebeurt met betrekking tot communautaire dossiers of oproepingsbrieven bij verkiezingen...

Alhoewel het faciliteitenregime in 1963 door de wetgever gewild is als een maatregel om het Nederlandstalig karakter van de betrokken gemeenten veilig te stellen, via een tijdelijke inschikkelijkheid om de aanpassing en integratie van de Franstaligen mogelijk te maken, blijft voor hen het regime een middel, ja zelfs een recht tot verfransing, en dat mogen wij niet toelaten.

Systematisch gaan zij voorbij aan essentiële punten van de wet die zegt:

• Dat onze gemeente een Vlaamse gemeente is
• Dat zij behoort tot het Vlaams gewest
• Dat het Nederlands voorrang heeft
• Dat het gebruik van het Frans slechts verplicht is door de gemeentediensten op uitdrukkelijk verzoek van de burger.

Meer nog - weet u dat de burgers van rode allerlei voordelen en subsidies ontlopen omdat de Franstalige beleidsmensen een uitdrukkelijk verbod geven om Nederlandstalige folders van het Vlaamse gewest - van de provincie Vlaams Brabant, ter beschikking te stellen van de burger, zodat deze niet weet van welke voordelen, premies, subsidies... hij kan genieten.

Zij weigeren het preventief kankeronderzoek van de provincie Vlaams Brabant te organiseren, zodat ik zélf de nodige stappen hiertoe heb gedaan en met medewerking van de vzw de rand dit onderzoek - ook voor Franstaligen trouwens - organiseer in het Vlaamse gemeenschapscentrum, de Boesdaalhoeve.

De Franstaligen weigeren een seniorenraad, een culturele raad, milieuraad op te richten, waardoor zowel verenigingen als gemeente subsidies missen.

Doordat de meerderheid weigert een jeugdraad en jeugdwerkbeleidsplan op te stellen en de jeugd dit zélf doet, missen de Vlaamse jeugdverenigingen 20% van de subsidies.

En waarom deze weigering?... juist - het zijn "Vlaamse" initiatieven. Dat zij in Vlaanderen wonen gaat aan hen voorbij.
De Franstalige gemeentescholen in de zes worden volledig bekostigd door de Vlaamse gemeenschap - er werd berekend dat dit aan de Vlaamse gemeenschap tijdens deze legislatuur zo maar even € 50 miljoen euro zal kosten.

Maar, nog onlangs besloot het grondwettelijk hof dat de pedagogische inspectie toch mag worden uitgevoerd door de Franstalige gemeenschap. Meer nog, de bevoegde minister van onderwijs heeft deze scholen zelfs aangeschreven dat zij m.b.t. eindtermen een afwijking kunnen vragen om te voldoen aan de eindtermen van de Franstalige gemeenschap in plaats van aan deze van de Vlaamse gemeenschap. Uiteraard vragen zij deze afwijking, en ondanks het feit dat ik daaromtrent de consensus heb gebroken in het college, heeft de minister de Franstalige meerderheid gelijk gegeven. In deze scholen hebben wij dus niets in de pap te brokken. Wij mogen ze enkel betalen!!!

Overduidelijk is het dat zij zich helemaal niet willen aanpassen. Waarom?
Onwetendheid? Een te moeilijke taal dat Nederlands? Misschien - bij een aantal van hen, maar bij de meesten een diepgewortelde onwil, een meerderwaardigheidsgevoel en vooral domheid, gebrek aan pure intelligentie vormen nog steeds de ingrediënten van hun halsstarrige weigering.

Dames en heren, de droom van de Franstaligen de Brusselse 19 te verenigen met Wallonië via de aanhechting van gans Sint-Genesius-Rode blijft hen drijven met ongehoorde driestheid, zoals we nog steeds moeten vaststellen. Wij staan inderdaad nog steeds op de frontlijn in de begerenswaardige corridor van amper 4 kilometer die Brussel van Wallonië scheidt.

Meer dan ooit stellen wij ons vandaag ernstig de vraag, na jaren moeizaam maar moedig optornen tegen de Franstalige agressie, of de faciliteiten nog verder zin hebben.

Meerdere malen werd geopperd dat ze moeten afgebouwd worden, maar tijdens de onderhandelingen wordt hierover niet gesproken.

Spijtig genoeg moeten wij ook vaststellen dat de onderhandelaars meer en meer een afzwakking van de verplichtingen van de Franstaligen om zich aan te passen aan de streek waarin zij wonen, inlassen.

Eens te meer dreigen wij het kind van de rekening te worden.

Wij waren inderdaad gelukkig met de omzendbrieven Peeters en Martens die de puntjes op de "i" zetten. Met deze brieven werd andermaal duidelijk gesteld dat de niet aangepaste leerling wanneer deze zijn documenten toch in het Frans wil, dit telkens opnieuw dient te vragen. Terecht meenden de bewindvoerders dat door deze herhaling tot in den treure de onwillige leerling uiteindelijk toch zou ontmoedigd worden en zich misschien toch de moeite zou getroosten om de taal van de streek waarin hij woont - onze Vlaamse taal - te spreken.

Maar de onweerswolken stapelen zich op en dat lezen wij alweer in de nota van Di Rupo: de Franstaligen zouden maar om de 6 jaar hun verlangen om het Frans te mogen gebruiken moeten hernieuwen: een afzwakking van de faciliteitenregeling - er zou een apart kieskanton voor de faciliteitengemeenten opgericht worden waar de inwoner zou kunnen stemmen zowel op Vlaams Brabantse als op Brusselse lijsten.
Een langzame maar zekere voorbereiding voor de aanhechting bij Brussel.

Het wordt weer pijnlijk duidelijk dat we alweer eens anders behandeld worden dan de rest van Vlaanderen - dan de rest van België.

Wij zullen er onze Vlaamse onderhandelaars dan ook moeten aan herinneren dat de bevestiging van de rol van het Nederlands voor de bestuurders en de omzendbrieven twee belangrijke verworvenheden zijn van de laatste jaren en dat ze niet meer als pasmunt mogen gebruikt worden.

Wij zijn maar met zes en misschien niet sterk, maar het is wél de plicht van onze Vlaamse gemeenschap ook oog te hebben voor de belangen van al haar inwoners, zeker deze van onze gemeenten.

Laat mij echter duidelijk zijn: wij zijn uiteraard voor de splitsing van B-H-V, maar dan op een echte propere manier. We koesteren geen roeping als politieke zelfmoordenaars of kamikazes om de rest van B-H-V te redden. Wij roepen integendeel luid en klaar dat wij er ook bijhoren. Wij blijven zeggen dat onze gemeente, zij het bijzonder, een Vlaamse gemeente is en dat wij onbetwistbaar tot Vlaanderen behoren.

Wij vragen niet veel. Wij vragen enkel respect en zeggen dat Franstaligen die deel willen uitmaken van onze samenleving onze taal moeten leren en onze cultuur moeten aanvaarden.

Vlaanderen is ons land - onze grond en onze manier van leven, en wij willen alle mogelijkheden bieden om ervan te genieten.

Daarom vragen wij dat de Franstaligen ophouden onze taal - onze cultuur - onze burgers te beledigen.

Dit is een korte boodschap maar met veel inhoud en daarvoor moeten wij blijven vechten.

Wij in rode laten trouwens de moed niet zakken.

Met de nodige steun en een voldoende brok aan optimisme, moet het mogelijk zijn onze faciliteitengemeente niet verloren te laten gaan.

En daarom - dames en heren - zijn uw blijken van strijdvaardigheid en steun ten overstaan van onze gemeente - een hart onder de riem van elke Vlaamse Rodenaar.

De strijd van en voor Rode is ook de strijd van Vlaanderen. Het is een strijd op en voor Vlaanderens grenzen. Hij zal pas gewonnen zijn als op Rodes grens de Vlaamse vlag blijft wapperen, of om het met Guido Gezelle op deze Guldensporendag te zeggen: Als te rode de leeuwen dansen.

Beste vrienden, ik wens jullie een zeer aangename feestdag.

--------------------

Diagonaal herlezen

Deze Mevrouw Soubrie krijgt van mij een dikke knuffel, zelfs al is ze van CVP-strekking. Was ze maar geboren in een echt Vlaams nest, dan was Rode nu misschien de vinger in de weke onderbuik van Wallo/Brux… Maar ja, aan onze afkomst kunnen we allemaal niets veranderen, hé…

Al iets hierover gehoord of gelezen in de media? Die zijn inderdaad meer bezig met de luimen en de fluimen van de Homo Erectus uit Mons….

Het zou wel eens de moeite kunnen zijn om te onderzoeken wie daar al die fortuinen binnen gehaald heeft, om inderdaad zo maar massaal landbouwgrond (ja toch!) te verkwanslen tot onbetaalbaar dure percelen bouwgrond. Ik zou mij zelfs willen afvragen of in die zin, de klok niet kan terug gedraaid worden?! Als men een hond wil slaan, is er vlug een stok gevonden. Waren die kopers van die zonevreemde percelen dan geen zonevreemde nieuwkomers? Let op het woord ‘zonevreemd’ : is een woord dat zo uit het vocabularium kan gehaald zijn bij de Sovjets….

Doen zoals Stevaert indertijd deed met hofsteden die niet meer rendabel waren, maar bewoond bleven en dus regelmatig gerenoveerd dienden  te worden : verbouw-vergunning? Ausgeschlossen! Zonevreemd en de beuk er in. Koopt U een van onze mooie kleine appartementen in de grote stad : daar hebt gij al die problemen niet. Wie daar de bouwheer is van die appartementen? Maar Allez, dat weet ge toch! Het is…, mijn schoonbroer. Wenst U niet zelf af te breken, dan doen wij dat op Uw kosten : morgen staan de bulldozers daar. Met schietensklare Rijkswachters ter bescherming.

De Inspecteur Stedebouwer die mij het verheugend nieuws kwam melden, toonde mij bijna wenend maar machteloos zijn eigen dossier, met foto’s en al : hij verkeerde precies in dezelfde situatie als ikzelf : landelijke woning, al generaties ver, ouders gestorven en geen vergunning tot renovatie van dak en vensters : zijn kant van de steenweg bleek ondertussen anders ingekleurd te zijn op het Gewestplan : afbreken!

Onze Burgemeester (Paul Tant, CVP, om geen namen te noemen) kon er niet mee lachen als ik hem in volle raadszaal vertelde dat volgens geruchten, alle schilderijen van Pieter Breughel moesten binnen gebracht worden bij Stedebouw. Waarom dan wel, was zijn (domme) vraag : wel, om al die kleine huisjes in de landschappen te overschilderen, zei ik. Het viel niet in goede aarde, en het heeft precies 9 jaar geduurd voor ik voor 10% gehoor bekwam. Ondertussen hadden wij ‘gestemd met onze voeten’ om hier in Berlusconi-land met open armen te worden ontvangen. In feite moeten wij Steve Gratis dankbaar zijn : zonder hem waren we nooit naar Italië gekomen!

Kijk, ik wil ook niet met stenen gooien naar die Mevrouw, maar heeft haar Moemoe, ooit Burgemeester van ‘Rode’, zoals ze zelf zegt, wel op het goede paard gespeeld? Waarom hebben wij, Vlaams Bewegers, daar niets over gehoord of gelezen? Waren daar toen geen pastoors die van ‘misbruik’ konden beschuldigd worden? Woonde daar geen soort Ronald Janssen? Waarom liepen daar de journalisten de deuren niet plat om botten boven te spitten?

En waarom kan er in de Vlaamse Parochieraad geen decreet gestemd worden, dat er op Vlaams grondgebied alleen Nederlandstalig onderwijs mag verstrekt worden? En dat 2° daar alleen kinderen toegelaten worden waarvan beide ouders perfect Nederlandstalig zijn? Opkrassen of Nederlands leren : zo moeilijk is dat!

En wat over Braine l’Alleud en al die andere Brakels, Eigenbrakel op kop….ook al on-omkeerbaar Waals grondgebied geworden?

Ik zou zeggen : aan elke schoolpoort voortaan een rijkswachter of 10, uitgerust om naar de oorlog te trekken, samen met een paar Blokkers, TAK-kers  of Voorposters : zelfs de Russen zullen komen filmen! Voordien kunnen we altijd Mangain ophalen, om hem, stevig geboeid en gemaskerd, op te voeren als Blauwbaard, de kinderlokker..

Wedden dat Murdoch, de Australische krantenmagnaat, er hoogst persoonlijk op afkomt?

Vive le Roi et son femme, verdomme!

14-07-2011 om 16:33 geschreven door digitalia  

_

120

donderdag 14 juli 2011

De Goede Daad v/d Dag van Filip DeWinter :

wij helpen mee het niveau van HUMO op te tillen....

-------------------------

Beloofd : wij maken er geen gewoonte van om bijstand te verlenen om de vijand het licht in zijn ogen te gunnen. Wij stellen alleen vast, dat Fluppe dezelfde weg inslaat als La Morel : die ging ook bij de duivel te biechte om aandacht te krijgen, in casu bij wat men in Engeland de ‘tabloïds’ pleegde te noemen, maar wat wij alhier gemeenzaam ‘de snertblaadjes’, ook wel eens ‘kwaliteitsbladen’ noemen.

Zie zo, bij deze heeft César gekregen wat César toekomt en kunnen wij ons verder met serieuze zaken gaan bezig houden.

Geniet dus mee van onderstaande uittreksels uit een groot interview dat de Humo-vollen (maar humorlozen) hebben ineengeflanstop kap en voor rekening van Filip DeWinter.  Zoals U zult zien : onze Fluppe is niet voor één gat te vangen, zelfs niet voor een minuscuul klein gaatje. Al blijf ik mezelf, als mede-West Vlaming, mij toch afvragen wat die man in ’s hemelsnaam blijft gezien hebben in het Antwerpse. Hij heeft daar geleerd ‘zijn eigen te wassen’ en ‘zijn eigen te scheren’, maar veel meer heeft er niet ingezeten! Goed, hij is er als zovelen, blijven plakken na zijn studententijd, maar nu zijn kroost bijna het huis uit kan, zijn Duitse herdershond ook al een respectabele leeftijd heeft : dat hij zijn halve trouwboek in de armen neme, met de woorden : “Eerst 30 jaar ikke, nu 30 jaar gij”….om vervolgens achter het stuur van zijn auto te kruipen, met Mevrouw Fluppe aan zijn zij, met eindstation Brugghe. Laat Antwerpen aan de Antwerpenaren, ze zullen het onder elkaar wel uitvechten. Bemoei U daar niet langer mee, anders laat gij er ook nog Uw pluimen bij….

Weet goed (Fluppe heeft de oplage gevoelig doen stijgen!) dat hier geen halve Eurocent uitgegeven werd waaraan die Humo-lozen zich zouden kunnen tegoed doen. Ik ging gewoon te rade bij iemand die het kon weten : http://www.bloggen.be/roeland/

-------------------------

Fasten seatbelts voor dat U van Uw stoel valt, of zelfs bij loopings helemaal naar beneden stuikt op Uw verstand. Daar gaan we.

Uittreksel 1. Filip : In een partij zoals het Vlaams Belang  moet je gepokt en gemazeld zijn: ’t is een partij van koppige mensen, van caractériels, van mensen die heel argwanend staan ten opzichte van de politiek tout court, vanuit een geschiedenis van uitsluiting, vernederingen en beledigingen.

Noteer : dat er geen reactie kwamvan de ondervrager  op deze uitlating. Hoe denkt U, dat dit zou komen?

…/…

Uiitreksel 2.« Er waren binnen het partijbestuur kritische vragen: hebben we die nieuwkomers wel nodig? Zijn ze te vertrouwen? En vanwaar komen ze?’ Frank was kritisch omdat hij Marie-Rose niet kende. Maar die kritiek is vrij snel verdwenen nadat hij haar ontmoet had.»

<HUMO> Ze vond u te extreem: ‘Filip is zo strijdvaardig dat ik er een beetje bang van word.’

<DEWINTER> « Ik heb nu eenmaal een grote dadendrang: ik ben wie ik ben. We hebben zelf een fout gemaakt door die nieuwkomers te snel binnen te halen, zonder dat ze de temperatuur van de partij echt hadden kunnen aanvoelen. In een partij zoals het Vlaams Belang  moet je gepokt en gemazeld zijn: ’t is een partij van koppige mensen, van caractériels, van mensen die heel argwanend staan ten opzichte van de politiek tout court, vanuit een geschiedenis van uitsluiting, vernederingen en beledigingen.

» Ik zou het nu anders aanpakken, die verruimers langer laten acclimatiseren. Maar het was niet simpel om hen te overhalen bij dat vermaledijde Vlaams Belang aan te sluiten, en dus hebben we ze allemaal op een schild geheven en met tromgeroffel de markt op gereden, iedereen kwam hen vertellen hoe fantastisch ze wel waren. Dat is niet goed: ze krijgen dan de indruk dat de partij hen nodig heeft, en zij niet de partij.

» Vergeet ook niet: die mensen waren binnengekomen in een partij die 24 procent haalde, en ze waren er rotsvast van overtuigd dat er méér in zat - 30, 35 procent! - als we maar genoeg water in de wijn deden. Ik geloofde daar niet meer in. Dat viel toen niet op en we hebben het niet van de daken geschreeuwd, maar in 2006 haalden we nog twintig procent bij de provincieraadsverkiezingen. Onze strategie om incontournable te worden door het stemmenaantal te maximaliseren was in feite mislukt. We moesten ermee leren leven dat de bomen niet tot in de hemel groeien en ons consolideren op een aanvaardbaar niveau.»

<HUMO> Misschien was u er ook achter gekomen dat u zelf geen andere mogelijkheid had dan voor de confrontatie te blijven kiezen zoek: uw persoonlijk profiel was te aangebrand om aantrekkelijk te zijn voor eventuele coalitiepartners.

<DEWINTER> « Ach, dat is de illusie die men altijd creëert: vervang Dewinter en Annemans, en dan is het allemaal in orde! Wie dat gelooft heeft er niet veel van begrepen. Men doet wel alsof het cordon sanitaire een verheven ethisch principe is, en dat alles in orde komt zodra het Vlaams Belang schuld bekent, om vergiffenis vraagt en aan zelfkastijding doet door Dewinter en Annemans op te offeren. Maar zo werkt het dus niet. Het cordon dient om het Belang ondanks zijn verkiezingssuccessen van de macht te houden en kapot te maken, punt andere lijn. Als ik morgen met een blanco blad als partijprogramma kom, de partij de Vlaamse Broeders van Liefde noem en Jean-Marie Pfaff partijvoorzitter maak, dan nog houden ze dat cordon aan. Ik heb álles geprobeerd, verruimen, de lat lager leggen, stemmen maximaliseren… Niks lukt, en dus moeten we van de nood een deugd maken: wij zijn een zweeppartij, en daar is niks fout mee.»

…/…

Uittreksel 3. De tijd dat het Vlaams Belang politiek relevant was is voorbij, luidt de gemiddelde analyse vandaag.

<DEWINTER> « Wie dat zegt is te kwader trouw. Natuurlijk zijn wij politiek relevant zolang wij electoraal scoren. Zonder ons zou Bart De Wever al lang een halfslachtig communautair compromis gesloten hebben, zoals Hugo Schiltz dat eerder gedaan heeft. Zonder ons zou de immigratiewetgeving zelfs niet minimaal verstrengd zijn, zou het debat over de islamisering niet worden gevoerd.

» Wij hebben de verdienste dikwijls te vroeg gelijk te hebben. Wij zijn de locomotief, de rest zit in de wagonnetjes en kijkt de kat uit de boom. Zoals Dedecker en De Wever: als de vruchten rijp zijn van de boom die wij geplant hebben, water en mest hebben gegeven, dán maken zij er confituur van. Het is wel eens slikken als je hen dan ziet oogsten, maar het zij zo.»

../…

Uiitreksel 4.<HUMO> Hij vat het zelf anders samen: het is een machtsgreep zegt hij, vanwege ‘mensen niet met het partijbelang en met ons ideeëngoed maar vooral met hun eigen macht en navel bezig zijn’ en die met ‘menselijk onaanvaardbare technieken’ anderen systematisch kaltstellen.

<DEWINTER> « Ik voel me niet aangesproken. Als mijn eigen navel me zo interesseerde zou ik in een andere partij actief zijn. Kiezen voor het Vlaams Belang is kiezen voor de moeilijkste weg.»

…/…

Uittreksel 5<HUMO> Morel vroeg Dewever wel het woord te voeren op haar begrafenis. Daarmee keurde ze postuum terug naar N-VA stond toen in de krant, en ook: ‘Hier gaat een partij ten gronde, niet zozeer aan het cordon van buitenaf, maar door de afwijzing van binnenuit.’

<DEWINTER> « Het leedvermaak van de media was misplaatst. De media hadden toen beter dezelfde terughoudendheid aan de dag gelegd als ik nu aan de dag leg, in plaats van zich vrolijk te maken over de dood van een partij naar aanleiding van de dood van een mens.»

<HUMO> Dat u zich wel eens vrolijk maakte over de dood van een mens is merkwaardig genoeg iets wat uw ex-partijgenoot Koen Dillen u dezer dagen verwijt: ‘Wat een mooi begin van de dag!’ zou u getwitterd hebben toen in Ekeren een allochtone koperdief werd geëlektrocuteerd.

<DEWINTER> « Excuseer. Ik laat op een ochtend thuis mijn honden uit, altijd op dezelfde zandweg, en ik zie dat er in de verte iets aan de hand is: brandweer, politie, media… Een agent zegt me wat er gebeurd is. En ik twitter: ‘Amai, de dag is weer mooi begonnen!’, een tweet waarmee ik natuurlijk het omgekeerde bedoelde, en helemaal niet: ‘Hoera, hier ligt een Oost-Europese koperdief verkoold!’ Wie dát beweert dat ik mij daar vrolijk om heb gemaakt is te kwader trouw. Ik heb de lijkzak zien wegbrengen in een zwarte camionette: daar werd ik écht niet vrolijk van, kan ik je verzekeren! Tientallen journalisten hebben dat bericht toen trouwens gelezen, zonder iets op te merken.»

<HUMO> Laat me dan nu meteen zeggen dat ik een recente tweet van u wel verregaand vind: in reactie op een bericht in De Morgen dat op de Seychellen een zwarte rattensoort de inheemse diersoorten kapotmaakt vroeg u zich af of dat alleen voor planten en dieren zou gelden. Ik word dan toch uitgenodigd me bedreigd te voelen door de ‘zwarte ratten’ die de allochtonen hier zijn?

<DEWINTER> « Dat is uw conclusie. Ik heb alleen in drie tweets een artikel uit De Morgen samengevat, waarin geweeklaagd werd dat het toch niet kan dat de lokale fauna en flora verdrongen wordt door vreemde planten en dieren – want in progressieve milieus komt men op voor bloemetjes en bijtjes, niet waar? Een kolonisatie, zo stónd het er, van tachtigduizend ratten op een eiland van de Seychellen, dat kan je toch niet toelaten! En dan permitteer ik mij de sarcastische opmerking: ‘Tiens, geldt dat alleen voor planten en dieren?’»

<HUMO> Als ik nog eens terug mag naar de begrafenis van Marie-Rose Morel: het was toch wel slim van De Wever dat hij haar toen postuum tot de ‘hoogste koningin van Vlaanderen’ kroonde, en Vanhecke een grote meneer noemde?

<DEWINTER> « Ik denk dat Bart daar oprecht zijn medeleven en medemenselijkheid heeft getoond, ik zoek daar niks anders achter. Laat het trouwens ook maar eens gezegd zijn uit mijn mond: Frank is ook een grote meneer!»

<HUMO> Ook een slim antwoord van u.

…/…

Uiittreksel 6.<HUMO> Ik weet niet of dit nog goed komt. Het volstaat de toon te beluisteren van een brief van Vanhecke aan voorzitter Valkeniers: ‘Voorzitter, u runt de partij als een hondenschool. Wie opzit en pootjes geeft, voldoende kwijlt en kwispelt, wordt toegelaten tot het Walhalla.’

<DEWINTER> « U hebt het over een hondenschool, laat mij dan zeggen: de honden blaffen, de karavaan trekt voorbij. Ik doe vandaag enthousiast aan politiek en dat lijkt mij het beste antwoord op de hetze. Met een moddergevecht doe je alleen je tegenstanders een fantastisch cadeau. Wij hebben jarenlang moeten meemaken hoe het er in het buitenland, Oostenrijk, Frankrijk, aan toe kon gaan, en we hebben toen allemaal, Frank Vanhecke, Koen Dillen, ik zelf, gezworen: ‘Dit nooit bij ons! Wij gaan niet aan zelfvernietiging doen!’ Uiteindelijk gebeurt hier wel hetzelfde. Sommigen van de mensen die vertrekken beleven nu het mediatieke hoogtepunt van hun politieke carrière… Maar zelf vertik ik het om in de arena te treden om vrienden van vroeger te besmeuren, ik val nog liever dood.»

<HUMO> Denkt u dat uw ‘Geen commentaar’ zal volstaan om een verdere leegloop van de partij, zoals in Gent, te kunnen voorkomen?

<DEWINTER> « Wat in Gent gebeurd is, is niets anders dan een fout gelopen generatiewissel, die dan overgoten is met een ideologische saus - een ruzie die in de keuken begonnen is en zoals zo dikwijls in het Vaticaan eindigt.

» Over welke leegloop hebben we het eigenlijk, leg me dat eens uit. Kijk naar onze fracties, we hebben nauwelijks mandatarissen verloren, het zijn bijna allemaal ex-mandatarissen die weg gaan. Of mensen die niet herverkozen zijn en elders hun heil gaan zoeken.»

<HUMO> Van de vier leden van het Vlaams Belang die de kist van Morel droegen zijn er al drie vertrokken, de vierde, senator Jurgen Ceder, denkt ook aan opstappen.

<DEWINTER> « Ik heb respect voor zijn beslissing. Ik hoop dat Jurgen bij ons zal blijven, maar tegelijk moet ik bekennen dat ik dit soort kameraadschap dat boven partijpolitieke berekeningen uitstijgt grootmoedig vind.»

<HUMO> Stappen op: voorvechter van het eerste uur Vanhecke, zoon van founding father Karel Dillen, Koen Dillen, maar u geeft geen krimp.

DEWINTER> « Het belangrijkste is dat het debat beslecht is hoe het nu verder moet. Wij passen alleen maar toe wat Von Clausewitz heeft gezegd in ‘Vom Kriege’: “Politiek is oorlog, maar met andere middelen.”, en hij zei er nog bij: “Je moet die oorlog voeren op je eigen terrein, onder je eigen voorwaarden.” Dat doen we nu weer, dat is de enige methode om onze partij een toekomst te geven. We keren terug naar onze kernthema’s, komen wat scherper uit de hoek. Dat is een rol die ons op het lijf is geschreven. Geen pleinvrees! We kunnen ons nu niet permitteren te breed te gaan, of te veel nuances aan te brengen.

» Als je in een krimpende markt zit en een grote concurrent hebt – voor de tijd dat het duurt met het N-VA – moeten we vooral geen N-VA-bis worden, daar zit niemand op te wachten. We moeten onszelf zijn, het verschil maken, zichtbaar blijven.»

…/…

Uittreksel 8. DEWINTER> « Het belangrijkste is dat het debat beslecht is hoe het nu verder moet. Wij passen alleen maar toe wat Von Clausewitz heeft gezegd in ‘Vom Kriege’: “Politiek is oorlog, maar met andere middelen.”, en hij zei er nog bij: “Je moet die oorlog voeren op je eigen terrein, onder je eigen voorwaarden.” Dat doen we nu weer, dat is de enige methode om onze partij een toekomst te geven. We keren terug naar onze kernthema’s, komen wat scherper uit de hoek. Dat is een rol die ons op het lijf is geschreven is. Geen pleinvrees! We kunnen ons nu niet permitteren te breed te gaan, of te veel nuances aan te brengen.

» Als je in een krimpende markt zit en een grote concurrent hebt – voor de tijd dat het duurt met het N-VA – moeten we vooral geen N-VA-bis worden, daar zit niemand op te wachten. We moeten onszelf zijn, het verschil maken, zichtbaar blijven.»

<HUMO> Vandaar die vermoeiende aandachtzoekerij: straatbordjes in de Wetstraat overschilderen in de hoop gearresteerd te worden, vlees braaien op de site van een toekomstige moskee… Dat gaat eindigen met streaken in het Warandepark.

<DEWINTER> « Natuurlijk is dat aandachtzoekerij, dat is heel erg waar wat u zegt. Maar we móéten wel op een originele manier uitpakken omdat de pers haar normale werk niet doet, ons boycot en een cordon mediatique over ons afroept.»

<HUMO> Misschien zijn er nieuwe gezichten nodig. Ondanks de verkiezingsnederlagen, merkte Johan De Mol, ook al ex-Belanger, op, blijft u lekker zitten. Waardoor u eindigt als ‘de Georges Marchais van de Belgische politiek’.

<DEWINTER> « Een communist! Dat is pas een belediging (lacht). Ik ben van alles, maar geen communist! Waarom zou ik opstappen? Moeten wij onszelf kastijden elke keer dat we niet die uitzonderlijke 24 procent halen van 2004? Men dicht mij trouwens ook te veel macht eer toe. Ik ben geen partijvoorzitter. Ik ben maar…»

<HUMO> Een fractieleiderke! Maar ook voorzitter Valkeniers blijft zitten, en volgens Vanhecke mag hij dat omdat hij voor zijn politiek overleven onvoorwaardelijk voor u gekozen heeft. Hij is de handpop, ‘the willing executioner’, dixit Koen Dillen.

<DEWINTER> « Hij is helemaal niet de stroman die men er voortdurend probeert van te maken. Bruno heeft de partij schitterend gemanaged op de achtergrond, en heeft tegelijk vanaf het begin beseft dat die partij over een aantal boegbeelden beschikt en hij heeft die alle kansen gegeven: Gerold, ikzelf en nog anderen. Als men geen Tobbackiaans voorzitterschap nastreeft – zo’n kleine dictator die alles naar zich toe trekt - dan ben je blijkbaar een slecht voorzitter. Ik denk dat niet, ik heb veel respect voor Bruno als kapitein op een woelige zee.»

<HUMO> Volgens de site Apache bedient hij zich van zijn speechwriter om in ’t Pallieterke op tegenstanders te kakken. Is hij dat soort man volgen u?

<DEWINTER> « Dat moet u hem vragen. De schuilnamen in ’t Pallieterke behoren tot de best bewaarde geheimen van de Vlaamse Beweging.»

…/…

Uittreksel 9.<HUMO> Volgens de site Apache bedient hij (= Valkeniers) zich van zijn speechwriter om in ’t Pallieterke op tegenstanders te kakken. Is hij dat soort man volgen u?

<DEWINTER> « Dat moet u hem vragen. De schuilnamen in ’t Pallieterke behoren tot de best bewaarde geheimen van de Vlaamse Beweging.»

<HUMO> Uw achterban, zal u gemerkt hebben, is bij de jongste verkiezingen, massaal overgestoken naar N-VA. Die van Dedecker trouwens ook, en die zegt daarover: ‘De Wever heeft ons helemaal kaalgeplukt. Ik heb de vruchten uit de boom geklopt maar het is De Wever die ze opraapt en er confituur van maakt. En ik zeg het niet graag, maar hij doet dat werkelijk schitterend.’ Dat laatste krijgt u niet over de lippen.

<DEWINTER> « Nee, Jean-Marie is een defaitist, hij gooit de handdoek veel te snel in de ring. Ik niet. Een aantal kiezers zijn vreemd gegaan, dat klopt, maar het is een one night stand, daar ben ik vast van overtuigd. Want de lokroep van De Wever biedt weinig soelaas.»

<HUMO> Wat doet de man dan wel verkeerd in uw ogen? De staatshervorming interesseert hem alleen als vorm van staatsontbinding en aan de einder ziet hij even goed als u het zelfstandige Vlaanderen gloren.

<DEWINTER> « Nee, want er gloort helemaal niks. Hij verwijt ons aan de zijlijn te blijven staan, maar zelf moet hij ook nog alles bewijzen. Na een vol jaar crisis is er  niks veranderd, behalve dan dat hij het been stijf houdt, zoals het altijd weer heet. Hij moet intussen een gigantische kramp hebben, dat been gaat er nog eens afvallen!

» Ik verwijt De Wever dat hij een eeuwige twijfelaar is. Hij is een voorstander van Vlaamse onafhankelijkheid, artikel één van zijn programma. Dat hij ten eerste dan de durf heeft dat ook duidelijk te zeggen, en ten tweede de moed van zijn overtuiging heeft om tot handelen over te gaan. Hij kan meteen de Vlaamse eisen – de resoluties van het Vlaams parlement – op de onderhandelingstafel leggen, en Di Rupo, Onkelinx en Milquet het mes op de keel zetten, het moet niet altijd andersom zijn. Te nemen of te laten! Is er na drie maanden geen akkoord, dan is het maar zo. Stekker eruit dan, en we splitsen het land naar Tsjechoslowaaks model.»

<HUMO> Dat gaat vlot! En de internationale financiële wereld houdt zich gedeisd, en Europa pikt dat?

<DEWINTER> « Europa zetten we voor een voldongen feit. We zijn tenslotte geen Centraal-Afrikaanse bananenrepubliek, hé, wij zijn een goed georganiseerd, democratisch, West-Europees land.»

<HUMO> Het kan in uw dromen nu snel gaan, als ik een recente tweet van u goed begrijp: ‘Vandaag ‘Fourth of July’, ‘Independence Day’ in de USA. Wordt 11 juli onze ‘Independence Day?’ Hoop doet leven…’ Maar ook Vanhecke beseft de symboliek van die elfde juli: hij koos die dag om afscheid te nemen van de partij.

<DEWINTER> « En dat is spijtig, dat die elfde juli, die ooit onze Fourth of July moet worden, zo overschaduwd wordt door interne perikelen. Terwijl 11 juli een strijddag moet zijn. Mijn vijand is niet Frank Vanhecke, maar staat aan de andere kant van de taalgrens. Hij heet Elio Di Rupo. En we winnen nu snel terrein: volgend jaar kan het zover zijn. Al wat het jongste jaar gebeurd is, is de prelude van het eind van België. Het is zover, België is voorbij! Deze toestand is onhoudbaar, de vraag is al lang niet meer “Worden we onafhankelijk?”, maar “Wanneer worden we onafhankelijk?”» Het Vlaams Belang is toch vooral, veel meer dan een partij, een vrijheidsbeweging. Wij zijn de stok achter de deur voor alle traditionele partijen.”

<HUMO> Vergeef het me, maar dat doet me dan weer denken aan een uitspraak van Marie-Rose Morel in Humo vorig jaar: ‘In elke partij is er vernieuwing behalve bij ons. Wij zijn de grap van de Vlaamse politiek aan het worden.’

--------------------

Diagonaal herlezen

Voilà : dat weten we dus weer. Na elk onweer met donkere hemel, komt er opnieuw een staalharde blauwe lucht aan de horizon.

Pssst

Louter om te zien als U opgelet hebt. Gezien dat Uittreksel 7 onbrak? Wel, eigenlijk stond die daar eerst wel, maar het was niet Humo-DeWinter maar mezelf versus mezelf.

Wilt U weten waarom? Wel, omdat ikzelf (en geen klein beetje) ooit in La Morel een halve heilige heb gezien, en in die verering ook Frank Vanhecke zijn plaats had verworven. Heb ik dus geen geheim van gemaakt. Ook niet toen er bij Frank Vanhecke meer en meer onaardse vervoeringen bleken voor te komen, maanden na haar heengaan. Die man wilde niet meer leven met de levenden, maar met de doden. Toen vond ik het welletjes geweest. Dat de ‘Moreliteit’ er zo diep inzat, dat zelfs die vier pilaren van de Partij, als dragers van har dode lichaam ‘en bloc’ achteraf verraad meenden te moeten plegen : neen, daar zijn geen woorden voor.

Het zal wel nooit meer worden als voorheen. Per slot van rekening mogen er in geen enkele partij halfgoden gekoesterd worden, zeker niet als deze Amor heten. Het zijn knappe managers die eisen en verkrijgen dat er geen ‘relaties’ of ‘goede vriendschappen’  voorkomen of gekoesterd worden op de werkvloer. Relaties dat is iets voor thuis : alles wat niet daar gebeurt brengt vroeg of laat kwebbelen mee! Al staat dat ondertussen wel modieus : het leidt tot kinderverdriet.

Ook op dat persoonlijk zogezegd privé-vlak, is het Vlaams Belang weer de voorloper geweest. Zullen andere partijen nu ook dat nadoen. En deze keer niet om te lachen, maar uit ’t goetens?  Waarom zouden onze vijanden niet een paar knappe grietjes probeen te parachuteren in de Koningsstraat? ’t Zijn sterke benen die de weelde kunnen dragen….

Och, morgen zijn er weer andere straffe verhalen….

Wij moeten aalleen zien nooit het Noorden te verliezen..

14-07-2011 om 14:44 geschreven door digitalia  

_

119

donderdag 14 juli 2011

Een paar Euro-dominosteentjes

Even voor de vallende meteoriet made in USA

-------------------------

Natuurlijk zijn we er rouwig om, moest het Europees kaartenhuisje in elkaar storten. Het had zo mooi kunnen zijn…Maar vroeg of laat komt loontje om zijn boontje…We gaan de lijdensweg op, die ook eerder en op kleiner schaal het Dritte Reich heeft meegemaakt : eerst de totale ‘Vernichtung’, dan de heropstanding, ook wel ‘Wirtschaftswunder’ geheten, waar alles vernieuwd en verbeterd is. Tot spijt van wie ’t benijdt….

Na de hel (utslag naar Linx) gaat de slinger der Geschiedenis nu naar rechts : de hemel. Maar aangezien de Mensheid nooit geleerd geraakt en het meestal bij goede bedoelingen blijft, gaat ook dat niet blijven duren. Tenslotte is niets eeuwig, tenzij de Eeuwigheid zelf. En wie dat nog altijd stand blijft houden, is een naïeve cloot….want we leven maar één keer, hé!

Ach man! Wat heb ik medelijden met U….Herlees eens, als U tijd hebt, ‘De Kleine Johannes’ van Frederik Van Eden : Windekind in de duinen, bij de krekelschoolmeester : niet één weet wat er is in de volgende duin! Wij krekels staan bovenaan de Schepping : wij kunnen als enigen lopen, springen,èn vliegen…

Maar terzake.

Als de Euro valt, valt Europa. Samen met het ‘unitaire belgië’ staan ze met drie even ver : de vraag is niet zozeer of ze al dan niet vallen, maat wel wanneer ze vallen. En eerlijk gezegd, met Natte Dweils en Maoïsten  lijk Barosso, gezant uit het failliete Portugal, als sterkhouders, is het moeilijk om de moed erin te houden.

En het had zo mooi kunnen zijn : geen grenzen meer (handgeklap  door criminelen en avonturiers), geen wisselproblemen meer (handgeklap van de kapitaalmarkt en witwassers aller landen), geen normen meer (handgeklap van alle Strebers voor ‘ethische verworvenheden’), uit de hand lopende onveiligheid (leve de immigratie), afbreken, fileren  en uitbenen van de ‘opium voor het volk’ (leve de Islam), Navo, Nato, Uno, Vredesmachten, NGO-missies en tutti quanti : het bracht vrede in onze dagen (Lord Chamberlain) - maar ook wereldwiijde terreur : Ach, ze meenden het zo goed! Net als Stalin, Hitler, Napoleon, Fidel Castro, Mao, Pol Pot : ze werden alleen niet begrepen… Vrijheid, Gelijkheid, Broederlijkheid, anders gezegd het nationaal en internationaal socialisme : het is van ‘luister naar mijn woorden, maar kijk niet naar mijn daden’….De Koning op de guillotine, en Robespiere aan de macht! Jaren later is Dominique Strauss Kahn heus geen alleenstaand geval… De Kennedy’s, ook goeie ‘democraten’ waren dat ook niet…En Steve Stunt, of de Scheve Schaats uit Ieper : witgekalkte graven allemaal!

Het zit er dus aan te komen, dat op een mooie morgen, Vlaanderen zal ontwaken om zich de ogen uit te wrijven : waar zijn de bovenliggende moeials die ons zo lang bekneld gehouden hebben? Hebben die deze nacht, als dieven onder dekking van de duisternis, zichzelf opgelost in het luchtledige?  Zodat op de puinen ander en beter kan komen. Ditmaal niet gekaapt door nefaste ideeën van Marx, Lenin of Engels, maar gedragen door eerlijk volksnationalisme.

Volksnationalisme, vrij van dat soort imperialistische smetten eigen aan Latijnse volkeren, dat onder het motto ‘Eigen volk eerst’ stopt aan de eigen grenzen…

Ach… die von Clausewitz, de uitvinder van de strekking dat politiek bedrijven een ondersoort is van oorlogvoeren…Dat is, volgens mij, de her-uitvinding van het warm water. Want het leven zelf is oorlog : een strijd voor het naakte bestaan, dat liefst zo veilig mogelijk wordt betracht….

Wij hebben allemaal ons gezin (houden zo!), onze familie (intensiveren AUB) en samen hebben wij, gebonden door eenzelfde taal (koesteren AUB) het beschutte gevoel van onder hetzelfde dak te schuilen voor elk onheil. Weet U, de samengebonden bundel pijlen (de Faces) van Benito Mussolini waren nog zo slecht niet gezien! Had hij trouwens nageäapt van  Julius Cesar, die er trouwens ook misbruik van heeft gemaakt….

Strijden voor het eigen goed en de eigen gemeenschap is een natuurwet, net zoals alle water afvloeit naar de zee, daar gedeeltelijk verdampt tot regenwolken, die het land achteraf vruchtbaar maken. Net zoals de zon iedere dag in het Oosten opkomt, haar draai maakt met ons allemaal daarbij in dezelfde zwaai, en in het Westen weer ondergaat. Dàt, zegt de Bijberl; allemaal tengevolge van Één  die zei “Ik wil dat het licht worde, en Hij scheidde het licht van de duisternis”…

Nu ik dit schrijf begin ik mezelf een ‘Groene jongen’ te gevoelen : wie het geluk heft midden in de natuur te leven, meer zelfs, er persoonlijk deel van uit te maken, kan hier bij best Moe Volvogels & Cie missen. Om nog maar te zwijgen over al wie in haar kielzog haar bootje is blijven volgen. Zien die dan niet dat ze afdrijven in steeds wilder water naar de grote cascade? )

-------------------------

De finale om de euro is begonnen

E.J. BRON - 13 JULI 2011

In Het Vrije Volk.

-----------------------

Na Griekenland, Ierland en Portugal is nu ook het diep in de schulden zittende Italië in het vizier van de speculanten en ratingbureaus terechtgekomen. Duidelijk is: als Italië valt, dan valt ook de euro. Maar het domme spelletje gaat nog steeds door.

Het was te verwachten, dat ook Italië zou terechtkomen in de draaikolk van de Europese schuldencrisis. Waarom de verantwoordelijken er nu zo verrast over zijn, is alleen te verklaren met ignorantie, onkunde of opzet. Italië is een schuldenstaat uit het boekje: de totale schuld bedraagt 120% van het BNP, DUBBEL zoveel als in het Verdrag van Maastricht werd vastgelegd. Dat is al jaren zo. Maar zogenaamde “expert” geven steeds opnieuw het signaal “veilig”. Omdat de staatsleningen immers vooral in handen van binnenlandse schuldeisers zouden zijn. En wat? Ook die willen rente voor hun geld.

Nu hebben speculanten en ratingbureaus het land eindelijk afgestraft. Nu moet Rome eindelijk handelen i.p.v. tijd te verdoen met nutteloze parlementsdebatten en lichamelijke aanvallen van de afgevaardigden onder elkaar. Want één ding is zeker: Italië, de op twee na grootste volkseconomie van de EU, is veel te groot om door met noodkrediet gered te kunnen worden. De feiten spreken echter niet VOOR, maar TEGEN het land:

·         Italië behoort naast Portugal, Ierland, Griekenland en Spanje al tot de zogenaamde “PIIGS”-landen; niet echt eervol voor een land, dat zichzelf tot de leidende industrielanden rekent.

·         Ratingbureaus beoordelen Italië net zo negatief als Ierland, Malta en Portugal.

·         Al 20 jaar lang balanceert het land op de rand van faillissement.

·         Italië zit op de hoogste schuldenberg van Europa, de op twee na hoogste in de hele wereld: 120,3% van het BNP; in 2010 bedroeg de staatsschuld 1,84 biljoen euro. Daarmee zijn de staatsschulden hoger dan het BNP.

·         De nieuwe schuld bedraagt 5,3% van het BNP; tweemaal zoveel dan tot nu toe.

·         Meer dan 13% van de gezinnen leeft onder de armoedegrens.

·         De werkloosheid is groot, 10%, de jeugdwerkloosheid is nog groter.

·         Italië heeft met Spanje het laagste geboortecijfer in Europa.

·         Er vonden de afgelopen jaren catastrofale bezuinigingen in het onderwijs en de zorg plaats.

·         Om te voldoen aan het 3%-criterium van het Verdrag van Maastricht, zouden de staatsuitgaven van Italië met 37,6 miljard euro moeten dalen.

·         Alleen al dit jaar moet Italië echter ongeveer 273 miljard euro nieuw van de markt opnemen.

·         De op de export gerichte economie is de afgelopen 20 jaar nog nooit zo hard getroffen.

·          Thomson Reuters beoordeelt de waarschijnlijkheid van een faillissement van Italië met 26%.

Toch denken de verantwoordelijken met hun uitspraken zoals in het geval van Griekenland, Ierland en Portugal nog steeds dat we dom zijn. Opnieuw klom Angela Merkel op het spreekgestoelte en opnieuw dezelfde frasen: ze zou er het “volste vertrouwen”in hebben dat de Italiaanse regering de noodzakelijke duidelijke beslissingen zou nemen. Ja, dat zei ze destijds ook bij Ierland, Portugal en Griekenland. Het Duitse ministerie van financiën liet snel verkondigen: “Italië is niet in gevaar” en laat hiermee weten niet vakkundig gelegitimeerd te zijn. Hoe blind en doof moeten we dan zijn?

Griekenland heeft 18 miljard euro schulden bij Duitse banken, Italië echter 116,1 miljard. Het gaat dus om veel meer dan Italië, het gaat om onze munteenheid en om ons spaargeld.

De verdere daling van de Ierse staatsleningen naar ramsjniveau, net zoals die van Portugal en de gegarandeerd op komst zijnde schuldsanering van Grieken maken één ding duidelijk: de finale om de euro is begonnen.

Bron:

http://tinyurl.com/5terzqz

Auteur: Michael Grandt

Vertaald uit het Duits door:

E.J. Bron

--------------------

Diagonaal herlezen

Neen, een apocalys wordt het niet meteen. Misschien komt de redding ook hier uit het Land der Spleetogen?

Uncle Sam heeft zich kapot geregeerd, om heel de Globe te pacificeren, en met de Verenigde Staten van Europa is het nooit goed gekomen De Islam is een onomkeerbaar gegeven geworden voor ons allemaal, en die moeten wij bestrijden voor wij er zelf aan ten onder gaan.

En waar is dan de stroham om ons aan vast te klampen?

Juist : die ligt in het kamp der (eerlijke) nationalisten zoals die zijn voortgebracht door de brede Vlaamse Beweging. Niemand echter heeft dè waarheid in pacht. Die zit in het hart van ieder van ons.

Maar voor het ogenblik is Vlaams Nationalisme wel de enige waarheid die zekerheid biedt : ons volk heeft altijd bestaan, het bestaat ook vandaag en zal zekerlijk ook morgen daar zijn. En voor deze overtuiging te kunnen getuigen : dat, beste mensen, is elke dag weer het zout op mijn patatjes….

14-07-2011 om 11:43 geschreven door digitalia  

_

116

woensdag 13 juli 2011

Budapest

En de schone blauwe Donau

-------------------------

Ondergetekende is een goed zoeker, maar een bar slecht vinder. Zit hem ogenschijnlijk in de genen. Of in de eigen meegekregen stam(boek?)cellen die daar nog ergens rondhangen waar het nu geen zin meer heeft. Wee nie!

Maar dit stukje gaat over Budapest en ondergrondse parkeergarages om ‘U’ tegen te zeggen. Want :

Gelukkig zijn daar de goede vrienden van Angeltjes, die teksten spuwen om duimen en vingers van af te likken, op een tempo nog hoger dan Di Rupo de onmogelijkste onderhandelingsteksten kan ineen frutselen. Die zijn nu voorwaar helemaal tot in Hongarije gereisd  om daar ter plaatse hun poepchieke Mercedes Coupé 280 SL te parkeren. Louter en alleen om te zien hoe die Hongaren (Ongaren?) wel zeer degelijk bij de pinken zijn geweest om ons tot voorbeeld te dienen inzake ondergrondse ruimtelijke ordening. Nogal wat anders dan die bij ons, met hun Gewestplannen, hun bouwzones, hun bouwverboden, hun groene zones en diergelijke nonssens.

Hongarije hoeven wij niemand meer voor te stellen. Sedert Magda en Romy Scheider (Sissi) ons dezen hebben voorgesteld, zijn wij daar zo goed als thuis in onze eigen keuken bij Hertog Max.  Alleen met die Franz-Josef in Wenen zijn we nooit helemaal in het reine gekomen : dat was toch die Oostenrijkse Habsburger wiens schone familie bij ons in Vlaanderen ook eens was komen schoon weer spelen met zijn kleurrijke soldaatjes?  En hoe zat nu ook weer met die moord in Serajevo, die ons aan de IJzer vier jaar modder, bloed en fransdolle medolles heeft gekost?

Tjonge Tjonge! En zeggen dat Hongarije zo vlot de zegeningen van vele jaren communisme is door gekomen! Hoe die mensen daar zo vlug en zo goed ons niet alleen hebben bij gebeend, maar ook voorbij gestoken…Zou dat niet een beetje komen omdat men daar al die tijd zo kerkelijk is gebleven? Hoe een dubbletje rollen kan! Volle kerken en een gezond volk – lege kerken en straks al helemaal geen eigen volk meer.

Maar na dergelijke lange en trouwens totaal overbodige inleiding, weten jullie nog altijd niet waarover het gaat. Zie dan eerst :

http://www.youtube.com/watch?feature=player_embedded&v=rd29FhMDDgw

--------------------

Diagonaal herlezen

Zijn me dat effe toeren! Daar kan zelfs Bart Le Tisserand niet aan tippen, en die tipt en hertipt nochtans aan veel! Die man is op zijn eentje bezig geheel de Vlaamse Beweging in zijn zak te steken! Geloof me : hij is er toe in staat. En dat geeft mij geen slecht gevoel.

Wat meer is : zelfs het Vlaams Belang hoort daarbij, bij hen die in’t zak gezet worden! Waar gaan we naartoe, waar gaan we naartoe!

------------------

Uit wat vooraf gaat (dit stukje maar ook uit alle voorgaanden van vandaag en van alle voorgaande dagen) mag duidelijk zijn, dat hier ten huize Vigna Bella al enige tijd een lichte vorm van delirium tremens, heerst, veroorzaak door een onoverzichtelijke tropische dagenlang aanhoudende hittegolf,. Er wordt niet gegeten, maar wel machtig veel gedronken. Hoofdzakelijk water, omdat 1° de mens dat nooit moegedronken is. Wat 2° wel het geval is met Leffe Bruin (vooraad op) en met proseco/vino bianco (voorraad idem). Hoofdoorzaak is wel omdat we met de thuisawacht zitten, daar ons Vrouwtje een grote tournée générale houdt in den belziek. Een, zij is niet ziek, zij IS in den belziek. Waar zij, volgens haar telefoontjes, al dagenlang geniet van al dat vroege regenachtige herfstweer. Om e janken van afgunst. Maar! Beter argument om haar vlug terug hier te krijgen, bestaat er niet. O ja, er moest daar een ‘dagkliniekje’ gedaan worden van blijkbaar twee keer niemandalle. Want wij kunnen goed metteren op dat rotland van jullie, maar après tout, voor de gezondheid hebben we, eerlijk gezegd, liever Vlaamse dan Italiaanse esculapen.

’t Komt alleen maar meer en meer uit, wat Alexandra Colen van het Vlaams Belang reeds maanden geleden voorspeld had in Peper en Zout, over wachtlijsten : afspraken maken en toegestaan krijgen bij specialisten, daar begin je best aan direct na de geboorte.

Is een beetje lijk met de files op de autowegen. Haal uit het verkeer alle wagens die niet verzekerd zijn (600.000), die niet geschouwd zijn, die rijden zonder rijbewijs, die rijden onder invloed, de gestolen wagens, kortom pas de nultolerantie toe op de wegen, aan de hand van de beschikbare moderne computer-technologie, en we rijden met zijn allen, deftige burgers, opnieuw als heer en meester in het verkeer.

Maar in deze zal het zijn lijk met de bestrijding van de fiscale fraude : om die met wortel en tak uit te roeien, moet men niet verder gaan dan in een straal van 1 Km rond het Parlement. Wordt gezegd.

En wie zijn wij om dat tegen te spreken?

13-07-2011 om 18:57 geschreven door digitalia  

_

115

Sterrenwichelaar,

En toch staat het in de sterren geschreven…

-----------------

Waarzegger" is een risicovol beroep !

Waarover gaat het?


Toen ik (dat is dus Freddy Van Gaever, Senator voor het Vlaams Belang : niet verder vertellen) hedenmorgen ging kijken wat er in de brievenbus zat viel mijn oog op een mooie balpen van het NVA. Ik wist helemaal niet wie dat geschenk in mijn bus had gedropt en nog minder voor welke reden. Toen viel mijn oog op een prentkaart waarop ik Bart De Wever zag staan in het midden van een groep NVA'ers die zich als de voltallige bestuursploeg van Wommelgem manifesteerden.

Het werd me toen duidelijk waarom én de prentkaart én het geschenk in mijn brienvenbus waren beland. De reden kon ik lezen op de achterkant van de prentkaart!

Beste Wommelgemnaar,

Bij het zien van uw wapperende Vlaamse leeuwenvlag konden we niet anders dan u dit bericht overmaken. 11 juli is een dag waarop alle Vlamingen mogen vieren en hun identiteit extra in de verf kunnen zetten.U hebt dit duidelijk gedaan en daarvoor wenst de N-VA Wommelgem u uitdrukkelijk te bedanken.

Daarna volgde nog informatie over de website van het NVA en hoe we hen voor méér informatie konden bereiken.


Als mandataris van het Vlaams Belang in mijn gemeente kan ik niet anders dan het NVA feliciteren voor deze sympatieke actie. Het was mij ook opgevallen dat er dit jaar véél meer "Leeuwen" te zien waren aan de gevels van onze huizen. Dat het niet mijn partij maar het NVA was die op dit schitterende idee was gekomen is voor mij bijzaak. Wat ik wel belangrijk vind is het feit dat het NVA mij heeft gefeliciteerd ! Wij strijden dus duidelijk voor dezelfde zaak.

Daarom meen ik de wens van duizenden en duizenden Vlamingen, die ofwel voor het NVA ofwel voor het Vlaams Belang stemmen, te mogen vertolken door te beweren dat iedere broederstrijd ons alleen kan vernietigen in de toekomst. Dagelijks krijg ik meer en meer de indruk dat de overgrote meerderheid van alle Vlamingen hoopt dat én Bart De Wever én Filip Dewinter hun grote "egos" en hun "onderlinge rivaliteit" zouden moeten vergeten. We staan nu, en hiervoor willen we graag aan Bart geven wat hem toekomt, na tientallen jaren strijd waar we nog nooit hebben gestaan. Zelfs de Belfort-groep en talrijke andere Vlaamse organisaties zullen geen haar in de weg leggen en met enthousiasme willen meewerken aan een samengaan van alle Vlaamse krachten.

Het moet mogelijk zijn om bij de volgende verkiezingen met één enkele Vlaamse coalitielijst op te komen waarbij alle deelnemers aan deze coalitie bevestigen dat de Vlaamse Onafhankelijkheid het eerste objectief is. Wat de rest van het programma betreft kunnen alle partijen de accenten leggen waar ze willen. Hoe de verdeling van het aantal kandidaten op de lijsten moet gebeuren zal het gevolg moeten zijn van een onderling akkoord. De uitslag van de laatste verkiezingen zou een goede basis kunnen zijn.

Stel U voor dat we tijdens de volgende verkiezingen kunnen stemmen voor de lijst "Vlaanderen". Diegenen die geen "partijstem" wensen te geven maar wel een voorkeurstem zouden dan kunnen kiezen uit een lijst kandidaten die zou beginnen met

1. Bart De Wever
2. Filip Dewinter
3. Jan Jambon enz.

Als alle politieke"egotrippers", en God weet dat we er in Vlaanderen velen hebben, eens voor één keer "slim" zouden zijn dan kunnen we in een zeer nabije periode de Onafhankelijkheid als een zekerheid beschouwen.

Blijven de "sterke mannen" echter op hun standpunt dan komt er van die Onafhankelijkheid waarschijnlijk nooit nog iets in huis. De tijd werkt tegen ons door de hoge nataliteitcijfers van de "nieuwe Belgen". Daarom willen we graag van alle daken roepen dat een "samenwerking" tussen alle Vlaams Nationalisten bij de volgende verkiezingen de allerlaatste kans zal zijn om de hoop van zovele voorouders nog ooit te realiseren. Ofwel wordt Vlaanderen binnen de 24 maanden "Onafhankelijk" ofwel zal dit volgens onze bescheiden mening nooit meer gebeuren.

DURA LEX, SED LEX !

Men zegge het voort...

--------------------

Diagonaal herlezen

Natuurlijk zijn wij allemaal in de ban van het succes van Bart De Wever, al heeft hij tot hiertoe niets anders dan…niets gedaan. Wat inderdaad in belgië een daad is die aardig begint te lijken op .. landverraad. Want zo begint de man behandeld te worden door de media, die hem eerst niet hoog genoeg in de lucht konden gooien.

Inderdaad, een Vlaming uit één stuk (en wat voor ’n stuk, nietwaar!) die niet alleen woord houdt tegenover zijn  principes, maar meteen, en dat is veel erger, tegenover zijn kiezers : dat is ongehoord, ongezien en kan dus niet door de beugel. Die man wil niet. Die man kan niet. Die man durft niet.Die man moet dus hangen. Liefst aan de hoogste boom van het Kasteel van Laeken, ergens in de omgeving van de bordes, goed binnen het bereik van de camera’s, zodat de Sire, de Sirene en heel de sire-santemekraam zich de visu kan overtuigen, dat hun Koninkrijk er nog altijd staat, en dat het de Vlaamse Beweging is die hangt. En niet omgekeerd. Met onder de boom, netjes in de goede pikorde, de Mater Dolorosae die met stalen gezichten poseren ten gerieve van het nageslacht : La Cruella Onkelinx, ondersteund en op de been gehouden door haar lievelingszoon Elio, la Milquette, de wenende Miëte Smet naast het huilend en snotterend Jene(ver)wijf, genield en handenwringend ten heml, op de voorgrond.

You see the picture?  

Tableau vivant. En over and out. Cut! Cut! Cut!

Juist Freddy! Kut! Dat is het juiste woord. Stop met al die lof en die wierook. Anders verschijnt Bart in Laeken, binnenkort zoals hierboven geschetst, en niet als Vredesapostel die na de afscheiding de sleutels komt ophalen…

Want dat, beste Freddy, zou het beste zijn dat ons, Vlaams Bewegers ooit kan overkomen. Dat wij de Sire een rustige oude dag kunnen jeunen, nu hij dan eindelijk verlost zou zijn van die ‘brol’, zoals Oom Karel, eenmaal tot rust gekomen in Lombardsyde, het zo bondig heeft samengevat. Heel het Establishment, de media en vooral de TeeVee op kop, op de mestvaalt der Geschiedenis, met de PS  als concentratiekamp-bewakers!

Geef astemblieft Lieven Heertje dat dat plaatje ooit klopt!

We zullen nooit meer stout zijn en altijd doen wat ons Mama zegt. Wij zijn ook nooit meer tegen dat bruin getint jongetje ‘kutmarokkaan’ zeggen als hij ons weer eens heeft gepest op school. En Meester had gelijk toen hij ons in de hoek zette, en ons waterpistooltje afpakte, waarmee wij getracht hadden, alleen maar getracht, onder de rokjes van die kut-meisjes Marokkanen te spuiten…Maar Lieven Heertje die meisjes hebben dat graag door al die lange warme rokken en ook wel omdat de Marokkaanse jongetjes altijd veel meer willen met meisjes, zelfs met onze eigen zusjes. Wat niet mag van Meneer Pastoor, zegt ons Moeke. Mijn knietjes beginnen pijn doen. Mag ik nu AUB gaan slapen, Lieven Heertje? Ik hoor Vader al op de trap! Rap zijn, dus. Amen.

13-07-2011 om 16:56 geschreven door digitalia  

_

113

Stinckman rijdt de stinkkar

Zie de afbeelding : de lafaard durft niet in beeld!

-----------------------

Gelezen in ‘De Schandaard’ : waar anders?

Belfortploeg wil dissidente VB'ers losweken

Partijruzie houdt aan

• dinsdag 12 juli 2011, 05u00
•  
• Auteur: Bart Brinckman

---------------------

BRUSSEL - Frank Vanhecke zoekt bij Vlaams Belang ontevreden aanhangers voor een nieuwe ‘beweging'. De Gentse Belfortploeg wil op die manier Vlaanderen veroveren.

‘We gaan niet rekruteren, we bieden alleen een alternatief.' De Gentse ex-Vlaams Belanger Francis Van den Eynde vindt niet dat hij voor stokebrand speelt. Hij wil een antwoord bieden op de toenemende ontevredenheid bij Vlaams Belang. Daarom gaat een zogeheten aanbevelingscomité onder leiding van voormalig VB-voorzitter Frank Vanhecke mensen aanschrijven om de Belfortploeg de stad Gent te laten overstijgen. ‘Ik maak me sterk dat we binnenkort in alle Vlaamse provincies zo'n Belfortploeg zullen hebben', zegt Van den Eynde aan De Standaard.

Het gewezen kamerlid richtte de groep in maart op als antwoord op een slepend conflict met de nationale partijleiding. Uiteindelijk zette Belang-voorzitter Bruno Valkeniers enkele weken geleden Van den Eynde en zijn medestanders buiten. Ondertussen stapten ook voormalig Europarlementslid Koen Dillen (tevens zoon van wijlen Vlaams-Belangstichter Karel Dillen) en erevoorzitter Frank Vanhecke op. Drie werknemers van het nationale partijsecretariaat trokken eveneens de deur achter zich toe. Allen verwijten ze de partijleiding onvoldoende in te spelen op de hedendaagse uitdagingen. De nieuwe beweging wil zich daarom onder meer bezighouden met de ‘hertaling' van het Vlaams-nationalisme.

De aanpak doet een beetje denken aan de manier waarop wijlen Marie-Rose Morel, toen de vriendin van Vanhecke, als gewezen N-VA'ster een actie opzette om N-VA-aanhangers naar Vlaams Belang te lokken. Daarvoor richtte ze in 2005 de Welkomgroep op. Diverse N-VA-leden kregen toen het blaadje WelkomEcho toegestuurd in de hoop dat ze van kamp zouden veranderen. De actie liep met een sisser af.

Van den Eynde is er rotsvast van overtuigd dat enkele Belangers, ook mandatarissen, op het aanbod zullen ingaan. ‘Ik ben er zeker van dat de partij die mandatarissen vervolgens ook zal buitenzetten', grinnikt hij. ‘Aan Vlaams Belang ben ik geen loyauteit meer verschuldigd. Tijdens de jongste 11-julivieringen heb ik op verschillende plaatsen gemerkt dat we erg veel steun krijgen. Daarom moeten we wel voortwerken.'

Afgelopen weekend trok Van den Eynde samen met zijn Belfortgroep en Vlaams parlementslid Karim Van Overmeire (voormalig Vlaams Belanger) naar de 11-juliviering van de N-VA in Gent. ‘De plaatselijke voorman, Siegfried Bracke, heeft ons daar niet officieel ontvangen. We gingen niet om te provoceren noch om te solliciteren, maar uit interesse voor het debat over identiteit', benadrukt Van den Eynde.

Voorlopig is het niet de bedoeling om een nieuwe partij op te richten noch om samen te werken met de N-VA. ‘Zo'n vraag blijft speculatief. Theoretisch kunnen we geen enkele mogelijkheid uitsluiten.'

--------------------

Diagonaal herlezen

Deze keer blijft Brinckman (of is het toch Stinckman?) binnen de perken : hij hoeft niet eens te schimpen of te overdrijven : het is zo al erg genoeg.

Mijn voorgaande stukje gaf, denk ik, al genoeg antwoord op waar die Gentenaars en hun satrapen willen naartoe gaan. Het zijn en het blijven echter op Vlaams Nationalistisch gebied, onze bloedbroeders, spijts henzelf. Of was dat ook maar pose? Ach van de doden en de mumlmies geen slecht woord : laat gewoon de doden de doden begraven. Ach, Vlaanderen kleurt nu eenmaal  geel, en al is dat ruim onvoldoende, òns is de toekomst so-wie-so! En daar kunnen geen 1000 Brinckmannen iets aan veranderen! Het zit zelfs voor mij snor, als Ieren en Catalanen overkomen om samen met de Niveanen te verbroederen. Die weten nu ook, dat naast de hardliners van het Vlaams Belang, ook een soort softies bestaan die dezelfde ideeën koesteren, maar het bij woorden laten….uit Staats-en Tjeefmanschap.

Al kan ik me niet van de indruk ontdoen, dat het verder weer is als vanouds bij de Linxmenschen : die zien altijd de splinter in het oog van anderen (de ruzie in het kiekenkot van het VB om op de hoogste trap te mogen zitten), maar nooit de balk in het eigen oog (Linx en Groen kwijnen meer en meer weg tot bijna onder de kiesdrempel).

Dart bijvoorbeeld de Excellente Luc Vanden Bossche (vader van..) bij Brussels Airlines (zeg maar Sabena : Such a Bad Expierence Never Again : Sabena) een jaarwedde opstrijkt van een kleine 16.000.000 Oude BEFkes per jaar, voor dat beetje ‘werk’ dat hij daar verricht, buiten vergaderingen houden en dikke sigaren smoren, maar zich daarenboven schuldig maakt (dank zij een gaatje in de Wet) aan sociale en fiscale fraude : dat wordt liefst ongemoeid gelaten. Maar al vliegt de leugen nog zo snel, de waarheid achterhaalt hem wel.

Als gewezen accountant en fiscaal expert weet ondergetekende een heel klein beetje waar al die typekes de mosterd halen.

En zeggen dat dit misbruik met één goed gericht salvo van de Sociale Arbeids Inspectie en of de RSZ, voor eens en voor altijd kan uitgeroeid worden. Vergeet niet dat zowat iedere Linxe dodo met aanzien en invloed (Ben Crabé, Woestijnvis, De Vijver, enz : de sportwereld, de amusementswereld, de artiestenwereld waarbij we Clouseau zeker niet uit het oog mogen verliezen), op dezelfde manier tewerk gaat : men laat zich voor zijn diensten betalen via een tussen geschoven rechtspersoon, al-dan-niet buitenlands, liefst een N.V., omdat die zelfs na de dood, hun geld-orgamen laat voortduren via ontwijking van erfenisrechten. Daar de verkoop van hun aandelen (bij leven) ook gewoon voor wat de meerwaarde betreft, dit is de gecumuleerde en desnoods in onroerend goed belegde winst van jaren ver, onbelastbaar is (tot hiertoe) zijn deze luyden samen met de Riberalen, als twee handen op één (dikke) buik. Hier volgt een les in belastingsfraude, die eenieder die ermee betrokken is, geen fraude, zelfs geen belastingontduiking, maar een belastingontwijking noemt. Niet strafbaar dus. Zo in de zin van een niet-roker, die ook een belastingen ontwijkt, omdat hij door niet te roken, geen accijns betaalt op rookwaren.

Hoe dat werkt? De dikke geldkraan bovenaan het vat laat alle ontvangsten vrij en ongestoord binnenstromen. Het vat zwelt. Er wordt een beperkt  ‘levensonderhoud’ aan de vennoot uitbetaald, juist voldoende om te blijven genieten van de sociale welvaart, kiendjesgeld of studietoelagen, en die is meteen zo goed als onbelastbaar wegens de te kleine schijf... Er worden onbeperkte beroepskosten geboekt, ook de tuinman en de meid, naast reis en vertegenwoordiingkosten (dure hotelsuites), autokosten, administratiekosten, onderhoudskosten, wedden (voor mevrouw of de oudste dochter) en…afschrijvingen op bureelmachines (laptops, GSM, GPS, speeltjes) en vooral op..onroerend goed. Zelfs de hypotheekkosten voor dat appartement aan zee zijn…beroepskosten, want die kost figureert onder ‘beroepskosten van vertegenwoordiging’). Blijft over als belastbare winst : zo goed als niets…Waar het kan, nog verminderd met de ‘notionale aftrek’ voor ingebrachte kapitalen, onder welke vorm dan ook. Dat kleine overschot tegen het zeer voordelige vennootschapstarief dat nog geen 1% bedraagt van wat in de Personenbelasting had moeten betaald worden op het jaarinkomen.

Elk zegge het voort, zou Freddy Van Gazever zeggen…..

Waar, in mijn beroepsloopbaan wel alle mogelijke en denkbare Sociale Inspecteurs wel op af kwamen, was bij de kleine ondernemer die dat zelfde principe toegepast had uit economische of commerciële redenen, zwart op wit op schrift gesteld bij de Notaris. Als niet meteen overduidelijk en onmiskenbaar kon bewezen worden, dat de dienstprestaties geleverd werden zonder dat deze vielen onder ‘gezag, leiding en toezicht’ van de ‘werkgever’  : m.a.w. dat de prestaties geleverd werden op volstrekt zelfstandige en onafhankelijke basis, dan kon die het gaan uitleggen op de Arbeidsrechtbank. Waar dan bij voorbaat verloren werd. Op een bepaald uur moeten aanwezig zijn, of van hogerhand, de CEO bijvoorbeeld, een bepaalde taak opgedragen krijgen, was al voldoende om de pineut te zijn : da was de opdrachtgever geen opdrachtgever, maar een werkgever. Want altijd stond die ‘onderaannemer-werknemer’ ergens wel zo niet volledig, dan toch gedeeltelijk onderaan de hiërarchische ladder in de onderneming. Het was iedere keer weer laveren tussen haaien en rotsen…

Kwam daarbij als bezwarende omstandigheid, aan het licht, dat er buiten de ‘hoofdklant’ van die kleine tussen-vennootschap, geen andere noemenswaardige ‘clientèle’ bestond, dan was de man heel zeker een vogel voor de kat. Met regularisaties  tot 5 jaar terugwerkende kracht, en als boete, het dubbel van de ontdoken rechten. De galg ware beter geweest….

Dat voor wat betreft de Sociale Wetgeving. Want dan kwam ipso facto de Fiscus boven water, als communicerend vat dat altijd leeg en nooit vol geraakte. Die kon, al naar gelang de ernst van de zaak (gerechtelijke uitspraak) zelfs tot 8 jaar teruggaan. Met wettelijke belastingsverhogingen tot 100 %. Inkomstenbelastingen en dan kwam ams lijkenpikker nog de BTW-verwerping van alle vooraftrek (toen Vak 21 genaamd)

Dat was hartje West Vlaanderen. Daar waar men al die tijd in Wallo Brux zeer dapper de andere kant bleef opkijken. Chez nous? Rien d‘anormal’ wisten onze Franstalige confraters bij colloquia in de Fiscale Hogeschool in Brussel. En ze grijnsden daarbij zo breed mogelijk. “Ha pauvre Con ! Il faut transferer le Siège Social chez nous, tu-sais”!

Namen geven kan niet, maar ik kan wel getuigen dat menig groter werkgever (o die o zo christelijke ACW-patroons en dikwijls ook nog CVP-burgemeesters!) somtijds wel enorm veel druk uitoefende op bepaalde werknemers, dikwijls de vlijtigste, om hen te overhalen op die manier ‘meer te verdienen’. Gebeurde vooral als ze wisten dat de man thuis geldzorgen had….Iets wat die in al zijn naïviteit dikwijls zelf was gaan opbiechten, om opslag te krijgen, bijvoorbeeld….

Was schering en inslag vooral in de dienstensector, of in de transport- en textielwereld….omdat er op die manier ook de wetgeving op het Vervoer voor Derden en vooral de toepassing van de bedrijfseigen CAO kon gemanipuleerd worden. Dat de patroon dan ontsnapte aan de torenhoge sociale werkgeversbijdragen en de Wettelijke Ongevallenverzekering  waren twee van de tegenargumenten die wij beroepsmatig de aangesprokenen die bij ons, zelfstandige accountants in een steeds expansiever sector, om advies kwamen, konden ter hand doen.

Als die dan deze ingefluisterde argumenten als hefboom gebruikten om betere voorwaarden te bedingen, was dat mooi meegenomen. En dat ze, in de uitbouw van hun kleine persoonsgebonden vennootschap, op ‘cliëntenjacht’ dan (weer dat deskundig advies!) in aanraking kwamen met gelijkaardige ‘werkgevers’  kon alleen maar leven brengen in de gezonde concurrentie. Zo reden deze mensen in korte tijd niet met één (hun eigen) camion, maar in bepaalde gevallen met een heuse kleine vloot. En werd de kleine thuiswever een heuse mini-fabrikant die ineens de mogelijkheden zag om te exporteren waar ook maar zijn producten gegeerd waren.

En al die Linxe Supermenschen kunnen zo maar blijven voortboeren?  Maak dat de ganzen wijs!

Zet ons, oude stropers, het gepaste boswachterspetje op het hoofd, en binnen één etmaal hangen ze. Allemaal!

Voilà, Meneer Stinckman : daar is er weer een lading mest om voor Uw voordeur en die van Uw Bazen te worden uitgekieperd. Wel bekome het U!!!

13-07-2011 om 13:30 geschreven door digitalia  

_

1112

Tesaam vereend in vreugd en nood,

Als d’een sterft is d’ander ook dood.

------------------------

Geen Plan A, geen Plan B of C of D, maar resoluut het enige Plan dat hout snijdt. Plan N van ‘De Nederlanden’….Een soort Nieuw Op te Richten Benelux, maar dan zonder de lux, waarschijnlijk. Maar ik laat Prof. Mathias Storme aan het woord….Die is niet alleen veel slimmer dan de meesten van ons, hij kan het ook beter onder woorden brengen. Veel maanden geleden stond dit idee ook al eens in de bloemetjes op deze blog. En wat nog het belangrijkst is : de Prof is een zeer grote Meneer die overal ontzag inboezemt, zelfs bij onze vijanden Ondergetekende en alle bloggers samen kunnen daar niet aan tippen. Ik al zeker niet. Ik kan het zelfs niet tegenover mijn eigen honden, die in mij toch hun ‘baasje’ moeten zien. Het volstaat te zeggen; “Kom hier”, of ze dragen vierkant hun krul-pluimstaart als een omgekeerd vraagteken in de lucht, en lopen hooghartig de andere kant op. Omdat ze weten dat ’t Vrouwtje daar weer stiekem met snoepjes in haar zakken loopt?….

Maar wacht eens, denk ik nu ineens : dat is het! We moeten als Vlaming ook rondlopen met wat snoepjes in (en die daar vooral laten!) in onze zakken. De Franscouillons zullen ons volgen als schoothondjes. En zo moeten we ze op sleeptouw en binnen een omheining krijgen, waar ze geen kwaad meer kunnen.

Zou het kunnen dat we de Sex-en Coburgers  a.h.w.  in onze zakken zouden moeten kunnen krijgen? Denkj aan de Koningskwestie…Dan loopt héél WallopBrux (om in de hondenwereld te blijven) als loopse teven achter ons aan. Waar we die Stelende Eksters achteraf dan ‘parkeren’ maakt niet veel uit : Asterix en Obelix hadden ook zo’n plekje diep in de bossen, waar er met toverdrank van alles kon opgelost worden. Wat denkt U, zou Ice Hasj in aanmerking komen?

-----------------

Nu de onderhandelingen tussen Bart De Wever (N-VA) en Elio Di Rupo (PS) vastzitten, komen alternatieve plannen voor de toekomst van Vlaanderen boven. Zo pleit de Leuvense professor staatsrecht Matthias Storme voor een (beperkte) aansluiting van Vlaanderen bij Nederland.

Volgens Stormes' plan N, zou Vlaanderen perfect bij Nederland kunnen aansluiten zoals de overzeese gebiedsdelen Aruba, Curaçao en Sint-Maarten dat momenteel doen. Alleen het buitenlands beleid en het leger worden dan overgedragen aan Nederland, voor de rest zou Vlaanderen onafhankelijk blijven. Vlaanderen zou dus een confederatie met Nederland vormen.

De voordelen zijn groot, zo meent Storme. We worden officieel Nederlander, maar blijven, net zoals Aruba, Curaçao en Sint-Maarten onze eigen zaakjes zelf beredderen (op het leger en het buitenlands beleid na) met ons eigen parlement en onze eigen regering.

Ook Brussel

Storme stelt voor dat ook Brussel dit zou doen. Het zou zelfs als "onafhankelijke staat" kunnen, los van Vlaanderen dus. Brussel zou daarmee hetzelfde statuut als Vlaanderen krijgen maar wel binnen Nederland. Er zou niets aan de taalverhoudingen in Brussel gewijzigd moeten worden om dat te realiseren. Storme denkt dat ook Wallonië er belang kan bij hebben om die aansluiting bij Nederland te vragen.

De prof denkt dat ook Nederland belang kan hebben bij zo'n regeling, omdat het dan een groot land binnen de Europese Unie zou worden.

Het enige nadeel van dit scenario is volgens Storme dat we dan onze zetels in het Europees Parlement verliezen. Maar dat zal wel heronderhandeld kunnen worden, zo denkt hij.

De prof heeft een juridisch onderbouwd scenario ontwikkeld om dit te realiseren. Dat vindt U op op zijn webpagina.

JDW

--------------------

Diagonaal herlezen

Wat nu eerst volgt is wel een zeer kort artikel en het werd door mij bij deze ook nog (weer die honden wereld!) de staart afgeknipt. Zodat wat daar belachelijk werd gemaakt, verborgen blijft voor het oog van echte Vlamingen.

Wij moeten die lijsten met medewerkers aan dit Vlaams-onwaardig gazetje dringend in handen krijgen. Zodat wij hen, ten gepasten tijde, in onze gebeden kunnen gedenken.

-----------------

'11 juli moet Vlaamse onafhankelijkheidsdag worden'

• maandag 11 juli 2011, 15u03 Bron De Schandaard

--------------------

Vlaams Belang heeft zijn Vlaamse onafhankelijkheidseis maandag nog eens wat kracht bijgezet door op het balkon van het Antwerpse stadhuis de Belgische driekleur te verscheuren en een Vlaams Leeuw uit te hangen. "11 juli moet de Vlaamse onafhankelijkheidsdag worden zoals de ’4th of July’ voor de Amerikanen Independence Day is", zei VB-kopstuk Filip Dewinter.

Hij vindt dat alle partijen die voor de Vlaamse onafhankelijkheid zijn een republikeins front moeten vormen, omdat België volgens hem niet werkt en ook nooit heeft gewerkt.

Dewinter riep Bart De Wever (N-VA) in zijn korte toespraak ook op om die Vlaamse onafhankelijkheid als stok achter de deur te gebruiken om Elio Di Rupo te dwingen in te gaan op de Vlaamse resoluties.

-------------------

Tot zover De Schandaard. Verder staat in de Vaderlandsche Pers bijna de gehele namenlijst van het Vlaams Belang op de overloop-lijst. Echt geen reclame! Maar -‘elk nadeel heb se voordeel’ – het voordeel is dat het allemaal stuk voor stuk van de hardsten zijn (eigen lof stinkt altijd) die zeggen nooit hun oorspronkelijk gedachtengoed te zullen opgeven.

Héwel mercie! Een mooiere sollicitatie om bij de Veel-Weverij-mensen te mogen aansluiten, moet nog uitgevonden worden. Dus weer van twee dingen een. Ofwel blijven ze daar in de lagere regionen haperen, en dan is het allemaal niet zo erg geweest. Ofwel dringen ze door tot de Regie-kamers, en dat is dan weer de goede kant van het verhaal.

Nu er plaats vrij is gekomen, waar die kleppers vertrokken zijn, is dat ergens toch wel een goede zaak. Ofwel komen er frisse kandidaten van hetzelfde niveau (ingewikkeld en moeilijk!), ofwel komen er jonge leeuwen met een intact gebit en scherpe klauwen…

En dan nog! Zelfs al zijn we straks misschien maar met nog minder volk dan ten tijde van Karel Dillen, met wie het allemaal begon, zelfs al zijn we de laatste man aan boord : dan nog moeten de Niveanen altijd op ons kunnen terugvallen. Als stok achter de deur….

Maar geloof me : ik zou, liever dan als stok, aangemerkt en herinnerd willen worden als bijtende herdershond, die zoals geweten en algemeen erkend, zijn prooi slechts lost als ofwel hij, ofwel de prooi het begeeft.  

--------------------

Droeve Tijden

Ja,’t Zijn droeve tijden als de oorlog woedt,
Als menschen men slacht ‘lijk dieren,
Als menschenbloed bij beken vloeit.
Als vrede en liefde liggen geboeid
Als haat
En kwaad,
Als nood
En dood
Grijnzen en vloeken en tieren.


“Waar is nu toch mijn arme man?
‘k Verga van angst! ik sterf ervan!
Ach! wat verschil bij’t voor’ge jaar!
We zaten hier zoo blij te gâar
Bij ’t wiegsken van ons jongste kind.
En nu zoover door sneeuw en wind
En vorst…en dan!…Och God! och God!
Heb meêlij met mijn bitter lot!”


“Ju!” roept het jongentje, “paardeken ju!
he! moeder, waar is vader nu?
Als vader komt, dan krijg ik een paard,
Een levende paard en een blinkende zwaard,
Een helm met pluim en een groote banier;
Dan gaan we rijden verre van hier;
Dan maken wij oorlog en nog, en meer…;
Zeg, moeder, wanneer komt vader weer?”


“Hoor” zegt het dochterken, “moederlief,
‘k Heb vader geschreven eenen schoonen brief :
En dat wij bidden op beide kniên
Voor hem… en hem zoo gaarne zien;
En dat gij toch zoo droeve zijt;
En dat ik ook dan dikwijls krijt;
En dat ons broerken vlijtig leert;
En…of hij toch niet wederkeert!”


De moeder aanhoort ’t eenvoudige schrift,
En keert zich om met koortsige drift,
En grijpt uit de wieg ’t onnoozele wicht,
En houdt het naar den hemel gericht;
En roept en snikt : o Heer! o Heer!
Geef ons den gade en den Vader weer!


Terwijl de moeder aan ’t bidden was,
Terwijl het meisje haar briefken las,
Terwijl het jongentje reed en liep,
Terwijl het wicht in zijn wiegsken sliep,
Daar verre, in ’t vreemde verwoeste land,
Verlaten, langs een eenzamen kant,
Met doorboorde borst
En hijgend van dorst
En de nagels geprent in ’t bevrozene veld,
Daar lag de vader, de dappere held,
Te sterven.


Gentil Theodoor Antheunis.
geschreven tijdens of na de Frans,Duitse oorlog in 1870..

--------------------

Heb ik nog een Eerste Prijs Declamatie mee behaald in de Lagere School, toen ons Vader juist was gestorven, een kleine 60 jaar geleden. Ons Moeder zat toen te snikken om dood…en ik, ik snapte maar half waarom. Op latere leeftijd (in de studententijd) hen ik er ook veel leute en plezier mee beleefd om deze voordracht, met veel temelo’s en handen ten hemel,  te herdoen in een min maar vooral meer benevelde compagnie. Heb ik nog altijd spijt over!

Mijn huisgenoten weten, dat ik ‘het weer zitten heb’, als ik nog maar de eerste woorden van de eerste versregel uitspreek….En nu, vandaag, heb ik het ook ‘weer zitten’.

Verdomme Morel! Wat hebt gij nog allemaal op Uw geweten!

---------------------------

Gisteren niet gepubliceerd, omdat ik dacht ‘nacht brengt raad’. En ziedaar : deze morgen was Senator Freddy Van Gaever daar met een boodschap die ‘zit’. Zie http://www.politiek.freddyvangaever.be/nieuws.html

Hier volgt wat deze arendsblik in de toestand ontwaardde :

Het zijn moeilijke tijden voor Vlaams Belang, dàt ontkennen zou flauw zijn. Er is echter geen sprake van een leegloop, zoals de media het handenwrijvend voorstellen, wél van een georkestreerd en zorgvuldig gepland opstappen van een aantal zogenaamd verontwaardigde figuren. Ex-senator Freddy van Gaever, een man met ervaring en doorzicht, gaf op zijn webstek zijn (wijze) mening te kennen, die wij graag overnemen :

Om voor een politieke partij gevaarlijk te zijn moeten "weglopers" ook "geloofwaardig" zijn.

We kunnen best begrijpen dat sommige politieke mandatarissen er op zekere dag "de buik van vol hebben" en hun partij de rug toekeren. Maar iets dat ze nooit mogen vergeten is dat de kiezers die voor hen hebben gestemd dat deden omdat ze lid waren van een bepaalde partij met haar eigen standpunten, faam, programma enz. Misschien meenden de personen, die voor een bepaalde kandidaat stemden, wel dat hij de beste was volgens hen maar dan wel als lid van die partij.

Het is dan ook logisch wanneer een politieker zijn mandaat wil neerleggen dat hij zijn vacant gekomen plaats overlaat aan diegene die door zijn partij als zijn opvolger werd aangeduid. Maar die plaats dan zelf gaan innemen als "onafhankelijke" is voor ons een brug te ver. We weten dat het huidige systeem dat mogelijk maakt maar het is oncorrect. Hoevelen van de kiezers die voor een bepaalde kandidaat hebben gestemd zullen dit in de toekomst nog doen als die kandidaat inmiddels de partij, onder wiens vlag hij opkwam, heeft verlaten?

Indien iemand zijn partij wil verlaten en verder aan politiek wil doen is dit best te begrijpen maar dan wel door zich bij een volgende verkiezing opnieuw kandidaat te stellen bij een andere partij. Zo hoort het. Maar enerzijds zijn partij de rug toekeren en anderzijds de financiele inkomsten van het mandaat blijven behouden staat voor ons gelijk aan bedrog, huichelarij en manifest misbruik van het geschonken vertrouwen.

Daarom zou ik me als Voorzitter van een partij wel ernstige zorgen maken indien ik op regelmatige wijze "vervangers" moet benoemen in de plaats van mandatarissen die mijn partij verlaten. Maar voor een soort profiteurs en huichelaars die wel de financiele voordelen willen behouden, en zich in de meeste gevallen nog verbeteren omdat ze geen partijafdrachten meer hoeven te doen, zou ik me geen zorgen maken en de mening toegedaan zijn dat ze in "the long run" feitelijk mijn partij nog versterken omdat ze bij vele kiezers totaal ongeloofwaardig overkomen. Wat ze ook opgeven als reden voor de zogenaamde "laatste druppel" is bijzaak. Hoofdzaak is dat ze verzot zijn op geld en een schromelijk tekort hebben aan "principes".

Een andere toevallige vaststelling bij vele "weglopers" is het feit dat ze meestal in het verleden ook het bewijs hebben geleverd om niet in staat te zijn om de organisatie van de kleinste entiteit in onze samenleving, namelijk een "gezin", tot een goed einde te kunnen brengen. Het is een ontnuchterende vaststelling dat een zeer groot gedeelte van de "weglopers" die hun partij de rug toedraaien dat vroeger reeds met hun eerste vaste partner hebben gedaan.

Een reden te meer voor partijvoorzitters om zich over het verlies van dat soort partijleden niet te veel zorgen te moeten maken. De kans is dan ook groot dat er vroeg of laat bij die nieuwe partij ook terug "laatste druppels" zullen opdagen.

Freddy van Gaever

13-07-2011 om 10:05 geschreven door digitalia  

_

1111

Over nachtmerries voor strukrovers

In Eurabia en omgeving

---------------------

Ophef over allochtonenverbod bij juwelier

maandag 11 juli 2011 08:46 Bron Elsevier

--------------------

Een juweliersechtpaar in Nijmegen heeft na verschillende keren te zijn overvallen, besloten geen jonge allochtonen meer toe te laten in de winkel. 'Marokkanen van zestien jaar hebben hier niets te zoeken.'

Reactie PVV
Kamerbeek zocht steun bij PVV-Kamerlid Hero Brinkman. ‘Ik snap heel goed dat deze mensen ermee zitten, maar een verbod is niet de oplossing,’ is Brinkmans reactie.

‘Het kabinet komt met zwaardere straffen: daarin zit de oplossing. De politie zal deze overvalgolf moeten stoppen,' aldus de PVV'er.

Dat zegt eigenaar Margo Kamerbeek tegen De Telegraaf.

Niets kopen
‘Ik leg het verhaal desnoods graag aan de rechter uit. Marokkanen van zestien jaar hebben hier niets te zoeken; ze kunnen niets kopen. Waarom zou ik de problemen over mezelf afroepen door hen toch binnen te laten?’ vraagt de juwelier zich af.

De winkel is de afgelopen jaren acht keer overvallen. ‘Alle acht overvallen zijn door Antillianen en Marokkanen gepleegd,’ zegt Kamerbeek. Haar man Jos raakte bij een beroving dit jaar gedeeltelijk verlamd. Bij een eerdere overval werd hij in zijn borst geschoten. In beide gevallen was sprake van allochtone daders.

Klacht
Verschillende brancheorganisaties hebben begrip voor de vrees van de juwelier. ‘De keuze om allochtonen te weigeren juichen wij niet toe, maar we kunnen ons wel voorstellen waarom zij daartoe zijn overgegaan. De schrik zit er ongetwijfeld goed in,’ aldus een woordvoerder van de Federatie Goud en Zilver.

Een Nijmegenaar heeft een klacht ingediend bij Ieder1Gelijk, het Bureau Gelijke Behandeling Gelderland-Zuid. Hij vindt de maatregel discriminerend. Ieder1Gelijk wil graag op korte termijn in gesprek met de Nijmeegse juwelierszaak om over de situatie te spreken.

Door Robin van der Kloor

--------------------

Diagonaal herlezen

Het zijn inderdaad geen tijden meer! Vroeger kon een jonge crimineel met 5 Franken in de zak, de buurtwinkel betreden, en met een volle tas weer buitenkomen. Nu, dank zij de vooruitgang, kan dat niet meer. Met al die camera’s en die privé-bewakers kan men zelfs geen rol WC-papier meer jatten!

Ja, ik weet het, Seppe Weiss van de belziekse Gestapo zou hiermee niet kunnen lachen (weet die man wel überhaupt wat lachen is?), net zo min als hij zou kunnen lachen met wat volgt. Eigen schuld, dikke bult.

Kijk, in dancings, bij sollicitaties op de arbeidsmart, in de horeca, enz, kan men openlijk geen allochtonen weigeren. En toch doet men het, op steeds inventievere wijze. Hoe zou dat komen, denkt U?

Wie zou er iets op tegen hebben, dat er klevers (minstens 30 x 30) zouden bestaan om aan te brengen aan de straatkant van onze bedrijven, , met daarop een gemaskerde en schietensklare duidelijk herkenbare ‘Nieuwe Belg’, met daar overheen het ons zo bekende ronde verbodsteken doorkruist met zwarte verf van links naar rechts, met rode rand? Ik vind dat er keuze moet zijn uit minstens een paar modellen. Wie liever een opgeheven kromzwaard of slagersmes ziet, in plaats van een schietensklaar pistool, moet kunnen kiezen.

Waarbij vanzelfsprekend de niet-gekozen optie zou kunnen denken dat er vrije toegang is voor hen. Wat ook niet goed zou zijn?

Ik ben er nog niet aan uit welke van de twee afbeeldingen de algemene voorkeur van Jan-met-de-pet en zijn  Liza zou wegdragen of van onze ondernemers-kleinhandelaars. Maar we zijn een democratie, en in een democratie moet er ten allen tijde en onder alle omstandigheden vrijheid van keuze zijn.

De plaag van de ‘jeugd-crimnaliteit ‘ van al die ‘kutmarokkantjes’ moet nu eindelijk eens ingeperkt worden. Door de burger zelf, als de Overheid het laat afweten. Persoonlijk zou ik aanraden, dat een hulpje van de uitbater zich verdekt zou opstellen, achter de toegangsdeur, maar binnen in de zaak. Achter de coulissen, zogezegd. Vanuit die uitgekiende schuilplaats kan dan een bepaalde ‘cliënt’ die zich heeft misdragen, de uitgang eventueel deskundig belet of voorkomen worden. ’n Knieschot kan nooit dodelijk zijn, en voor de politie er (zo langzaam mogelijk) aan te pas komt, zal de persoon in kwestie al lang veel spijt en vooral veel pijn gehad hebben naar aanleiding van zijn snode daad. Een en anderwerkt gegarandeerd ontradend!

Natuurlijk mag dit alles geen hinderlaag uitmaken voor bezoekers met minder goede bedoelingen. Vandaar de bedenking voor die ene afdoende affiche : een blanke hand die van achter een opbollend gordijn, opgehangen op een strategische plaats, een pistool richt op, zeggen we, de meest edele delen van elke mens, zelfs al is die een bruine rat die hij als Moslim ten allen tijde dient te preserveren ten gerieve van Allahs 72 maagden. Dat hulpje moet aar denken in een schietkraam te werken.

Het hoeft geen betoog dat een stukje in de krant vandaag, bij dit opstelletje een leidende rol heeft gespeeld. Waarbij ter kennis werd gebracht van de geïnteresseerden, dat de doktoren in Spanje er in gelukt waren, om een kreupele ma, ineens twee nieuwe benen te geven. Voor slachtoffers van ‘werkongevallen’ in de zin van bovenstaande ontradings-affiches, moet dat ten zeerste hoopgevend zijn.

Er zou echter, als menslievend gebaar van verzoening, een schaal voor muntjes dienen te worden geplaatst naast de kassa (waar bijvoorbeeld vroeger het knikkend kroezelkoppeke stond) waar de opbrengst dient aangewend te worden voor het levensonderhoud van alle ooit afgeknalde kandidaten.

Helemaal geen bezwaar dat allochtonen die zich niet aangesproken voelen door al die ophef over preventie-affiches, welkom blijven in onze zaken. Waaruit blijkt dat wij gaarne verkopen, zelfs aan een hond met een hoed op. We zijn niet zot, hé! Maar dan dient er eens en voor altijd schoon schip gemaakt te worden met al die exotische brolverkopers die zich noch van God noch van Klein Pierke, en alleszins al niet van de fiscus, of van de sociale wetgeving  iets aantrekken. Die wanen zich overal als in de souks van Caablanca, als ze zich al niet om de haverklap terugtrekken op hun bidmatje, de verkoop overlatend aan Allah….

Wat denken jullie : zouden dergelijke affiches efficiënt kunnen zijn? Of moet er aan meer indringender werkwijzen gedacht worden? Een pantser op elke hoek van de straat?

Kijk, dat zou nogal eens een quizvraag zijn voor zij die de misloop hebben mede georganiseerd : orgasme-specialist Wilfried Martens, de ouwe afgeleefde immigranten-specialiste Rita Debacker en Mevrouw Martens zelf, Miet Smeet, de kinder-seksuologe die seks wilde propageren van in de wieg. Allemaal brave katholieken en kerkpilaren van de Tjeven.

-----------------

Wis en waarachtig! Wat stond vandaag bij Elsevier te lezen? Zou het dan toch waar zijn, dat op de lange duur iedereen het Vlaams Belang zal moeten gelijk geven?

Ik denk dat Elsevier heel wat binnenpretjes moet gevoeld heben bij het schrijven van onderstaand artikel….

Juwelier: Alleen positieve reacties op allochtonenstop

dinsdag 12 juli 2011 09:59

Het juweliersechtpaar Jos en Margo Kamerbeek is niet onder de indruk van de kritiek die losbarstte toen bekend werd dat zij, na diverse overvallen, geen jonge allochtonen meer in hun winkel toelaten. 'Als mensen een dagje meedraaien in de winkel, zien ze zelf hoe agressief die jonge gasten zijn.'

De burgemeester van Zaltbommel drukte zich misschien niet zo diplomatiek uit toen hij opriep om overvallers verrot te slaan. De oproep sluit naadloos aan bij de spierballentaal van het nieuwe kabinet. Een goede zaak dat de overheid weer pal achter de bedreigde burger staat

Lees ook het Elsevier-commentaar van Gerlof Leistra: Spierballentaal tegen overvallers helder signaal

Dat zegt Margo Kamerbeek tegen dagblad de Gelderlander.

Het echtpaar Kamerbeek maakte acht overvallen mee, volgens hen waren de daders telkens van allochtone afkomst. Jos Kamerbeek werd een keer neergeschoten en zit sinds de laatste overval, in april dit jaar, in een rolstoel. Hij werd bij een worsteling in een bouwput gegooid en liep een gedeeltelijke dwarslaesie op.

Alle buitenlanders
De juweliers uit Nijmegen besloten al jaren geleden geen jonge allochtonen meer in de winkel toe te laten. 'Marokkanen van zestien jaar hebben hier toch niets te zoeken, die kunnen niets kopen,' zegt Kamerbeek. 'Wij weigeren alle buitenlanders.'

Direct nadat het nieuws van de allochtonenstop bekend werd, is aangifte gedaan bij het Gelderse bureau voor Gelijke Behandeling, Ieder1Gelijk. Kamerbeek is niet onder de indruk. 'Je kunt er eigenlijk pas echt over oordelen als je zelf een overval hebt meegemaakt.'

Het echtpaar kreeg veel bemoedigende reacties, zegt Margo Kamerbeek. 'Op krantenwebsites kwamen negatieve reacties, maar wat wij horen is allemaal positief.'

Door Marlou Visser

Pssst

Wat kunnen onze Noorderburen toch hartstikke leuk uit de hoek komen! Een ‘allochtonenstop’ : hoe bestaat het? Waarom heeft de komiek, die ons over geheel de wereld benijd wordt en schoonbroer is van Geert Burger) deze paden nog altijd niet betreden? Het onderwerp ‘Van Gheluwe’ geraakt een beetje afgezaagd! ‘Ontstopper’ en ‘WC-eend’ zijn toch ook onderwerpen van onder de gordel?

Het zal wel weer mijn eigen slecht karakter zijn, maar waarom moest ik daarbij spontaan denken aan (zoals gezegd) de (WC)-‘ontstopper’ waarmee de televisie ons in hun reclameblokken bijna continu om de oren slaan? A la bonheure! Indien geen Heert Gosten, dan kan dit onderwerp toch het voorwerp uitmaken van een derde ontdarings-affiche : na het pistool, het slagersmes, nu ook de WC-eend.

Meisjes en jongens! Wat is die multicultuur toch verrijkend!

12-07-2011 om 15:27 geschreven door digitalia  

_

1109

De ‘Day After’-pil…

---------------------------

Het is niet mooi, wat http://www.bloggen.be/roeland/ gisteren schreef voor de Vlaamse Hoogdag van dit jaar. Het klinkt onmenselijk rauw, on-christelijk zelfs en heidens onbarmhartig, precies zoals ondergetekende erover denkt.

De achtergrond die daar doorschemert (zie hieronder), is deze waar aan de horizon, Dame Fortuna steeds uitdrukkelijker in beeld komt.

Het zou wel interessant zijn, moest van ons, hardliners onder de hardsten va de Vlaamse Beweging, onze levenslopen naast elkaar kunnen gelegd worden. De meesten onder ons zijn geen nakomelingen, noch zonen en dochters van ‘zwarten’ die met de haat in hun hart werden geboren. Integendeel, wij huldigen de straks honderd jaar oude leuze van de Fronters uit ‘14-’18 : onverfranst, onverduitst, onverengelst. Wij zijn  Heel Nederlanders, het volk der Lage Landen, die gaan van Friesland in het Noorden, tot de rivier de AA in Frans Vlaanderen.

Wat ook vast staat : wij zullen de besten onzer zusters en broeders nooit verloochenen, die tot tweemaal toe veel of weinig meegewerkt maar vooral veel verwacht hebben van de Duitse bezetter, om te verkrijgen wat hun in eigen land geweigerd werd : het recht om meester te zijn in het eigen huis.

Vlaanderen is een huis met vee kamers waar er plaats is voor gezindten van alle kleuren, en waar tot voor kort, de leuze AVV-VVK zelfs door ongelovigen en agnostici, als Vlaams symbool bij uitstek werd aanvaard. Maar ondertussen zijn de kruisbeelden wel grotendeels verwijderd uit te huizen van onze kinderen.

Ook dat, die hele zedenverwildering en die dreigende Islamisering, rekenen wij aan bij de belziekse bezetters, die geen haar beter blijken te zijn dan de Duitse, de Franse, de Oostenrijkse, de Spaanse, enz. De rekening blijft maar oplopen, en de kruik gaat zo lang te water, tot ze breekt.

Wij zijn een volk van werkers, van ondernemers en van spaarders : het klonk zo goed in de oren en de harten bij de vele feestredenaars van gisteren : ziedaar de voornaamste reden waarom wij zo nodig tot in der eeuwigheid zouden bezet moeten blijven. Om leeg gezogen te worden door profiteurs en klaplopers, die daarenboven als dank ons alleen maar minachting betonen.

Neen! Dat beetje broedertwist in het Vlaams Belang, dat schrikkelijk wordt uitvergroot door het Establishment, zal ons niet breken. Integendeel : vermits wij dan toch maar mestkevers zijn, imbecielen en wilden, moeten de belgicisten toch weten, dat elke draak die ze de kop afslaan, twee en zelfs meer koppen in de plaats krijgt?

Och, en al die geleerde doctrines : Pieter De Coininck, het brein achter de Gulden Sporenslag in 1302, had maar één doctrine (doctrine, zegt U?), en dat was…de Goedendag.

------------------

11 juli 2011

Er was een tijd dat politici uit het land ‘ b ‘ het consensusmodel gingen uitdragen in het buitenland. U weet wel, het pacifistisch onderhandelen tussen de gemeenschappen. De fossielen uit de Wetstraat krijgen nog altijd een orgasme wanneer ze met weemoed terugdenken aan hun verwezenlijkingen: de alarmbellen, belangenconflicten, de grendels, federale loyauteiten en tutti quanti. Altijd waren de Vlamingen gezien.

Maar de fossielen zijn uitgeblust. Ze betekenen geen zier meer. Ze zijn de afspiegeling van hun eigen  land geworden……..Op sterven na dood.   

Van de stervenden en doden geen kwaad, is hier zeker niet van toepassing. We zullen juichen wanneer de doodsklokken luiden. Dat land heeft ons volk te veel pijn gedaan. Het repressieapparaat draaide meerdere malen op volle toeren om ons volk zijn geschiedenis, zijn cultuur en zijn taal te ontnemen. Ze zijn er niet in geslaagd. Onze ouders en voorouders kregen kinderen en kleinkinderen, die misschien nog meer haat koesteren tegen dit onland dan zijzelf.

Uitzonderingsrechtbanken en vele jaren gevangenisstraf hebben ons volk niet klein gekregen, integendeel.

Het regime zorgde er eveneens voor dat onze dorpen en steden onleefbaar werden. Tienduizenden importvreemdelingen kwamen zich vestigen. De sociale zekerheid werd leeggezogen en de straten werden onveilig.

We kunnen dit land alleen maar haten en ervoor zorgen dat het zo snel mogelijk van de landkaarten verdwijnt.

Ik wens jullie allen, beste vrienden, een fantastische feestdag.

Leve de republiek, belgië barst!

Roeland Van Walleghem

http://www.youtube.com/watch?v=azDMgQ2KaiQ&feature=player_embedded

http://www.youtube.com/watch?v=NCcKDnvMybo&feature=related

--------------------

Diagonaal herlezen

Stadhuis Brussel, gisteren. Veel schoon stijf volk in deftig zwart, met fleurige dames van wie wat een boven faalde aan de galakledij, onderaan als compensatie tot op de grond kwam. Ook waren er een paar kopstukken van de Walekoppen, die er een beetje beduusd bleken bij te lopen. Volgens mij vervulden ze daar de rol van nuttige idioten, vooral die Demotte, die zei  geen olie op het vuur te willen gooien.

Vuur? Zou die ergens vuur zien?

We zullen het maar wijten aan zijn gebrekkige taalkennis, maar beste Demotte! : er is helemaal geen vuur dat misschien nog zou kunnen geblust worden : het gaat om een vulkaan die op uitbarsten staat!

Het is dan ook zaak voor jullie, om kwestieuze olie te gebruiken, om,  hoe zou ik het zeggen, jullie kuiten te smouten!

Want het geheel deed mij denken aan de Apocalyps op de vooravond van de Brugse Metten. U weet wel, die waren teoendertijd de prélude van de ‘Danse Macabre’ waar de Châtillons van die tijd  met moeite konden aan ontsnappen.

En de galante spermafrost-achtige Homo Erectus uit Mons? Wel, die bedenkt momenteel iets om zich mee bezig te houden. Een soort ‘Morning After’-pil. Want hij wil niet dat zijn maat zwanger zou worden….

12-07-2011 om 10:43 geschreven door digitalia  

-

1108

Leve de vrijheid

Maar wel aan de goede zijde…

-----------------------------

'Compromis', een nieuw vuil woord

11/07/11, 06u54  Bron : De morgen

-----------------

Tom Vandyck analyseert de politieke besluitvorming die kreunt onder de snelle volutie van de communicatie-middelen. Vandyck is correspondent voor De Morgen in de Verenigde Staten.

·         

·         Wie een andere mening heeft, is de vijand. Een martelaar die desnoods tegen de hele wereld in het been stijf houdt, is te verkiezen boven een leider die het moeizame compromis zoekt  

Als u na het njet van de N-VA op de formateursnota van Elio Di Rupo dacht dat de toestand alleen in België hopeloos was, troost uzelf: u bent niet alleen. In de hele westerse wereld vallen de oude regels van de politiek uit elkaar. Compromis is een vuil woord geworden. Onbestuurbaarheid wordt hoe langer hoe meer het nieuwe normaal.

Het meest opvallende voorbeeld daarvan zijn de discussies in Washington over de verhoging van het Amerikaanse schuldplafond. In een notendop komt het erop neer dat een nieuwe, over de landsgrenzen uitwaaierende Amerikaanse recessie en zelfs een wereldwijde financiële crisis dreigen als dat niet gebeurt.

Je zou denken: als er zoveel op het spel staat, wint staatsmanschap het van politieke berekening, maar niets is minder waar. De Republikeinse partij gebruikt het wettelijke plafond op de VS-staatsschuld als politiek chantagemiddel. Als er geen draconische, ultrarechtse besparingen komen, onder andere in sociale voorzieningen voor armen, ouderen en zieken, dan weigert het een verhoging goed te keuren.

Een gelijkaardig verhaal doet zich voor in de staat Minnesota. Daar zijn de overheidsdiensten al tien dagen dicht, omdat Democraten en Republikeinen geen overeenstemming konden bereiken over een nieuwe begroting. Ook daar willen de Republikeinen tekorten alleen maar oplossen door beenharde besparingen en ook daar weigeren ze in te gaan op de eis van de Democraten dat die gepaard moeten gaan met een bescheiden belastingsverhoging voor de rijksten. In beide gevallen wordt er blufpoker gespeeld met het welzijn van de bevolking, maar dat is blijkbaar een acceptabele manier om je eigen zin door te drijven.

Het is trouwens niet alleen in België en Amerika dat deals maken steeds moeilijker wordt. Regeringsformaties in heel europa gaan steeds moeizamer. Nederland heeft een minderheidskabinet. Groot-Brittannië een zeldzame coalitieregering. Overal zetten rechts-populistische partijen het bestel onder druk.

Het lijntje breekt
Ook op internationaal en lokaal niveau gaat het steeds moeizamer. Herinner u de VN-klimaattop in Kopenhagen in 2009. Daar kwam men niet verder dan een niet-bindende intentieverklaring, en dat pas na een onkarakteristieke tirade van Barack Obama tegen de Chinese premier Wen Jiabao. Toen de EU datzelfde jaar haar eerste president koos, viel de keuze op grijze muis Herman Van Rompuy, omdat de grote lidstaten het niet eens raakten over een sterkere figuur. Het mocht met name vooral niet Tony Blair worden. En hoe zit het nu eigenlijk met die brug/tunnel/grote ring in Antwerpen? Wordt daar ooit nog iets gebouwd, of blijven de actiegroepen de lat steeds maar hoger leggen, onbereid als ook zij zijn om een compromis te aanvaarden?

Om maar te zeggen: water bij de wijn blijkt niet meer van deze tijd. Dat hoeft niet eens zo te verwonderen. De crisis is nog niet uitgewoed. In de VS stijgt de werkloosheid al maanden opnieuw. De euro blijft onder druk staan. Overal dringen pijnlijke besparingen zich op. Dan gaan mensen zich vanzelf ingraven.

Toch is er meer aan de hand. De steeds grotere blokkering op alle niveaus lijkt overal in de westerse wereld een permanent gegeven te worden. De representatieve democratie doet het simpelweg niet meer zo goed als mechanisme om maatschappelijke disputen op te lossen.

Dat heeft veel te maken met de enorme stroomversnelling waarin de media en de communicatietechnologie de laatste paar jaar terechtgekomen zijn. De pers zit besluitvormers 24 uur op 24 op de hielen. De sociale media zijn een permanent fluitconcert. Iedereen die een smartphone op zak heeft, kan desnoods van op de tram zijn mening op de wereld afvuren. Dat zorgt er enerzijds voor dat Arabische dictators ten val komen, maar anderzijds dat politici in deftige westerse democratieën steeds moeilijker vooruit of achteruit kunnen.

Denk hier eens over na: Facebook bestaat sinds 2004, maar werd pas in 2006 opengesteld voor iedereen. De website rondde in 2008 de kaap van de honderd miljoen gebruikers en heeft er nu driekwart miljard. YouTube ging in 2005 online, Twitter in 2006. De iPhone bestaat nog maar vier jaar. Geschat wordt dat tegen 2013 één miljard mensen een smartphone op zak zullen hebben. Voor onze ogen voltrekt zich een revolutie die ongezien is sinds de uitvinding van het allereerst massamedium, de drukpers.

Zet het allemaal op een rijtje en je ziet in hoe de democratie - een idee van de Oude Grieken dat in zijn moderne vormen gegoten werd in de achttiende en negentiende eeuw - misschien niet meer helemaal bij de tijd is. Democratie is per definitie een tergend trage molen, terwijl de wereld daarbuiten alsmaar sneller gaat tollen. Dan moet het lijntje vroeg of laat wel breken.

Door toedoen van het web 2.0, dat ook de mainstreammedia tot alsmaar agressiever optreden dwingt, kunnen politici zich geen foutje meer veroorloven. Eén verkeerde muisklik kan een politiek carrière beëindigen. Tijd om na te denken is er nauwelijks meer. Elke dag opnieuw is er een nieuwscyclus die gewonnen moet worden. De ene verkiezing is nog niet voorbij of de volgende campagne trekt zich alweer op gang.

Kiezers zitten ondertussen opgesloten in een zelfgekozen mediabubbel waar ze alleen mensen te horen krijgen die net zo denken als zijzelf. Elke toegeving is dan een onvergeeflijk teken van zwakte. Wie een andere mening heeft, is de vijand. Een martelaar die desnoods tegen de hele wereld in het been stijf houdt, is te verkiezen boven een leider die het moeizame compromis zoekt.

In een maatschappij die aan de instant-bevrediging van het internet gewend is, en steeds maar ander en beter wil, worden electorale aardverschuivingen meer regel dan uitzondering. Dat zie je in België, waar constant de ene nieuwe heiland (lees: Verhofstadt, Stevaert, Leterme, De Wever) de andere verdringt, maar ook in de VS, waar de Republikeinen in het Congres in 2006 van de kaart geveegd werden, Barack Obama in 2008 een historische overwinning boekte, zijn Democratische partij in 2010 op haar beurt een pandoering kreeg en ook Obama zelf, als hij niet goed oplet, in 2012 alweer afgevoerd wordt.

Aan politiek doen, wordt op die manier meer overleven dan besturen. In een democratie, waar leiders - gelukkig maar - door de kiezers naar huis gestuurd kunnen worden, was het natuurlijk steeds al balanceren tussen die twee opdrachten, maar de laatste jaren slaat de balans steeds verder door naar overleven. Dichtgeknepen billen zijn de basishouding geworden.

Recht op moeilijk doen
Op die manier zorgt de botsing tussen de oude structuren en de nieuwe communicatietechnologie ervoor dat de oude spelregels niet meer werken. Ze stelt allerlei radicale minderheden in staat om de besluitvorming te gijzelen. De Tea Party, de N-VA, Geert Wilders - ze teren allemaal op de polarisering en de onwil om de tegenpartij te begrijpen die gegroeid is uit de ideologische echokamers van het internet.

Al is dat knap vervelend voor de gevestigde orde, je kan hen natuurlijk niet het democratische recht betwisten om moeilijk te doen, alleen al de gedachte daaraan is onfris. Maar je mag wel vaststellen dat hun optreden nefast is voor het algemeen belang.

Vroeger was het ondenkbaar dat België middenin een monetaire crisis meer dan een jaar zonder regering zou zitten, of dat er in Washington gepokerd zou worden met de kredietwaardigheid van de VS en het welzijn van de wereldeconomie. Nu krijgen de lui die zulke toestanden uitlokken daar nog applaus voor ook.

Wat doe je daaraan? Niemand die het weet. Je hoort mensen her en der jaloers verzuchten dat ze in China wél nog beslissingen kunnen nemen, maar wilt ú liever in China leven? We dachten het al niet. De oude woorden van Winston Churchill blijven namelijk waar: "De democratie is de slechtste bestuursvorm, behalve alle andere." Bijgevolg zit er tot nader order niet veel meer op dan jezelf vasthouden aan dat andere bon mot van Churchill: "Keep buggering on" - blijven doormodderen.

--------------------

Diagonaal herlezen

Moest ik nu echt tijd vinden om al die Linxe cloten, clotildekes en clootjans-van-mijn-cloten te beklagen, misschien, heel misschien zou ik er in deze komkommertijd aan toe komen. Maar in deze drukke bijna-hoogdagen voor Vlaanderen kom ik tijd te kort.

Komt daarbij dat de Sahara-temperaturen ons hier in Centraal Italia bijna als menselijk kaarsvet doen wegsmelten. Er is alleen een heel klein beetje beweging in de velden, ’s morgens voor het krieken van de dag, en ’s avonds, als alleen in het Westen boven de bergen nog de laatste gloed de hemel in oranje blauwachtig goud kleurt.

Mijn drie herdershonden volgen mij gedurende dag, naar buiten, met een onbegrijpende blik in hun ogen. Percé, vragen ze, mij stilletjes als een echte dwaas aanziend. Ha ja! ’t Vrouwtje, veel quicker dan ’t Baasje, die dat anders allemaal bereddert, is naar den belziek en ondergetekende zit op weduwschap tot einde dezer week. Gisteren en de voorgaande dagen : 41°, vandaag 43°. Maar hoe zou ik mij beklagen : dit leven is een voortgezet ‘congé payé’ zonder einde. Enfin, zonder einde, bij manier van spreken. Weinig eten, veel (eigen) bronwater drinken, zo weinig mogelijk textiel tenzij voor de deftigheid (bij bezoek), en verder : ‘ombra, ombra, per favore.. schreeuwen zelfs de tomaatjes en de sla in de lochting, anders dreigen die terug in de grond te kruipen. De kiekens gedragen zich als echte doortrapte PS-sers : veel eten eisen, veel gekakel, maar geen leg! Zou Di Rupo echt tot hier zijn invloed hebben?  Als socialist? Als homo? Pas op, hé, die man is afkomstig uit een bergdorpje van nog geen 600 zielen in de Abruzzen, hier vlakbij. Waar men inderdaad reden genoeg heeft gehad (en nog altijd heeft) om uit te wijken, zoals zijn vader deed, om nog erger, als kompel in de Borinage zijn brood te gaan verdienen. Waar haalde die man de pretentie vandaan om zijn land in de steek te laten? Of diende Meneer te vluchten voor de nalatenschap van het fascisme à la Mussolini?  De vraag stellen is deze beantwoorden. Begrijpt U waarom Eiootje zoveel mogelijk zwijgt over zijn Italiaanse roots? En waarom Madam Béatrice Saccoche van de Soir absoluut wilde gepubliceerd zien, dat op de grafzerk van de vader van Bart De Wever de letter stonden AVV-VVK?  Het mens wist het niet : mooier lof voor den Bart kon ze niet bedenken : ze kon waarschijnlijk in de verste verte niet bevroeden wat die letters betekenden. Die dwaze kalle : BDW kreeg er op slag waarschijnlijk duizenden kiezers bij….

Dat bergdorpje in de Abruzzen, ten jare 1945-46. Niet veel is weinig, maar helemaal niets : daar moet men Di Rupo voor heten. Het stond in  de sterren geschreven! Wat Italiaans is voor ‘afgrond’,is een di rupo, een put, een Vandeputte als U wilt. Wat in ’t Fransoos Dutroux zou zijn. Wat wijst op inderdaad wat gefrustreerd-zijn inzake zeden en moraliteit. Laat het mij zo stellen : de combinatie Fransrtalig zijn, en gefrusteerd zijn op moreel vlak : meer is er niet nodig om zwakke genen helemaal te doen omslaan. Zie Elio, zie Dominque-Nique Strauss Kahn, en dichter bij ons, de Scheve Schaats uit Ieper, en de Hasseltse Ss-er die de lakens van Franstalige Marokkaanse  ‘dames’ verkiest boven die van de Fidel Castro-aanhangsters van eigen bodem…..

Wie zei daar ook weer dat alles ‘voorbestemming’ is?

Ach! Het manntjesdier dat bovenstaand artikel helemaal van uit Amerika in De Morgen heeft gekregen (heeft die man ook een naam die waard is om te worden onthouden?), verdient eigenlijk onze kompassie. Hoe kan iemand zo ziende blind zijn! Overal in de Beschaafde Wereld, of wat daarvoor wil doorgaan, geraakt meer en meer in de ban van de volkswil, die wij gemeenzaam met  ‘democratie’  aanduiden. Nationalisme, als U wilt. Maar dan een nationalisme dat stopt aan de eigen grenzen, en er niet op bedacht is, andere entiteiten te overvleugelen, zoals Franscoullons dat plegen te doen. Die ‘democratie” is altijd tijdgebonden, verschilt, bij definitie, van volk tot volk en van streek tot streek. Mijnheer (hij is wel zo voorzichtig dat niet uit te spreken) vergaat van heimwee naar ‘geleide democratie’, d.i. van hogerhand opgelegde democratie, waarbij het volk monddood wordt gemaakt, wijze, woorden en melodie van het voormalige ‘Paradijs van Arbeiders en van Boeren’ van achter Het IJzeren Gordijn….Een gordijn, dat nota bene indertijd met medehulp van onze ‘bevrijders’ werd neergelaten over de (betere ?) helft van Europa.

Socialisten en Eurocraten (wat in wezen hetzelfde is) willen alles zelf in de hand houden. De wereld moet, volgens hen, en vanzelfsprekend onder hun leiding, een eenheidsworst worden. Waarbij ze voorbij gaan aan de lessen van het verleden.

Dat komt, denk ik, door een fout in hun opvoeding : ze hebben meestal op de schoolbanken nooit iets vernomen over ‘De Toren van Babel’…..

Sedert de ‘Verlichting’ worden we ingestampt dat die sprookjes niets meer zijn dan oude wijvenpraat. Moest ‘De Toren van Babel’ ooit bestaan hebben : waarom vinden we daar dan nergens sporen van?

Geen sporen terug te vinden? Neen zeker! Wat toendertijd ‘De Toren van Babel’ werd geheten, heet nu Facebook en Twitter…..Wek L & H (Lernaut en Hausie) eens weer een beetje tot leven, en U zult stante pede doof en blind getsilpt en gekwetterd worden. Als U al binnen de minuut Uw GSM, Uw GPS en tujtti frutti niet gooit zo ver U land ziet….

11-07-2011 om 14:56 geschreven door digitalia