Nu het Vlaams Nationalisme zo maar ongevraagd zijn voet naast de Franscouillonse edele voetstap is komen te zetten, zijn deze laatsten daar echt niet mee opgezet.
Den Bart was (in haar gewezen Duitsgezind gazeetje) door Madame Béatrice Saccoche, uitgemaakt voor Nazi, omdat zijne Poepa, waarschijnlijk dood en begraven, onder een zerk lag met dezelfde rune-tekens in kruisvorm als op de kop van de IJzertoren. Een soort gecodeerde geheime boodschap dus aangaande de deportatie, de vergassing en erger van alle brave Belgen in dit land.
Den Bart, nu de Diepe Wapper door de kerk is, slaat vervolgens terug met een column in De Schandaard, weliswaar met fluwelen bokshandschoenen, maar sè, dat mag niet hé! Ne Flamand die slaat teruk : da kannie!
Nog voor het debat op RTBF begint, verschijnt er op hun weblog een ranzige tekst, met daarin een paar leuke cartoons, waar de meest brave hierboven prijkt. Onze Wever is herleid tot een worm, die er van langs krijgt door een pront Madammeke, waarschijnlijk die van de Saccoche.
Erg? Bijlange niet. Onze cartoonisten zullen wel terugslaan, en als dat niet helpt gaan we er op los met de blanke bajonet. Of als t moet met de laatste Mausers van de oorlog 14-18, waarvoor er in Mei 40 al geen kogels meer waren. Die hebben we toch nog allemaal netjes ingevet op onze zolder staan, hé! Want dat was de afspraak, toen den Duits in September 44 tijdelijk moest terugtrekken na een hartelijk Auf Wiedersehen .Adé, Adé, meinen kleinen Unteroffizier, adé! Und vergess mich nicht ..
Stel U voor dat t Pallieterke een paar heerlijke (maar toch hoogrstaander) cartoons zou wijden aan de Waalse Peetvader van de Maffia. Daar waar hij bijvoorbeeld als pedofiel geborsteld staat tussen een groep jongetjes die allemaal de ogen ten hemel en de broek op de knieën hebben .
Wat zou dan het verschil zijn tussen zon beelden en de beelden die in de Wallo/Brusseleirse pers komen? Wel, de eersten zouden berusten op waarheid, en de tweeden op fictie .
Ik? Moerst IK kunnen tekenen, dan stond Madame Béatrice Saccoche dagelijks afgebeeld bovenaan mijn blog als SS-Vamp, met opgeheven zweep oven een troepje blonde goden, en met onder de arm een Soir-exemplaar met datim september 44. Unterschrift :
GRATIS MORAAL-FILOSOFISCH ADVIES VOOR LEONARD & C°
GRATIS MORAAL-FILOSOFISCH ADVIES VOOR LEONARD & C°
Gratis kerkadvies, in alle eerlijkheid
In De Morgen
o-o-o-o-o-oo-o-
Wacht mensen, eerst wat stoom afblazen .Zo gauw mijn hartslag weer normaal wordt, kunnen we samen overgaan tot het tot ons nemen van onderstaande illustratie van het spreekwoord : Als de vos de passie preekt, boer let op Uw ganzen ..
Wat er amusant is aan al die moraal-filosofen, is dat ze ongevraagd komen vegen voor andermans deur. Al is het een natuurlijk een waarheid als een koe dat ze hun gezeik kwijt moeten, juist lijk die koe die staat te loeien in de wei, omdat ze wil gemolken worden. Het is een natuurlijke behoefte : dat beest voelt, net zoals die moraal-filosoof, dat haar melk steekt. Meevallend neven-effect is natuurlijk dat hun gazetjes vol geschreven geraken.
Twee kleine opmerkingen, Meneer de Deken Loobuyck. Rome trekt zich al 2.000 jaar uit de slag zonder jullie adviezen, en ik geloof dat, als Instelling, er haar dat niet veel kunnen nazeggen. Tweeduizend jaar is een hele termijn Het wordt zelfs hier en daar al eens gebruikt als bewijs dat ze (de Kerk) een werktuig is in Gods handen. Maar daar heeft U waarschijnlijk lak aan. Sta mij toe, in dat geval de beeldspraak van die loeiende koe nog wat verder door te trekken : het gebeurt ook dat het dier uit het verschieten aan het loeien slaat, als een kikvors voor haar neus opduikt die bezig is om zichzelf op te blazen om die koe te gelijken.
Punt twee : de bedienaars van de Kerk. Dat zijn allemaal mensen die met hun verstand en hun studies, heel wat meer in het burgerleven hadden kunnen zijn dan schopstoelen of pispalen voor moraal-filosofen en ander tuig. Niet dat ze zich moeten opofferen maar zij dienen (meestal) een ideaal waar jullie niet het minste benul van hebben .
Kijk, man, ik weet dat gij ook Uw boterham, liefst met goed en veel beleg moet verdienen : het is U van harte gegund. Maar een beetje serieus blijven, hé!
Het instituut is inderdaad geen voorbeeld van goed zedelijk gedrag voor het ogenblik. Over de burgermaatschappij zullen we maar best zwijgen, hé ..En denk vooral niet dat ik een kerkpilaar ben. Maar ik weet dat er heel wat mensen zijn die slimmer zijn dan ik, en ik zal die dus maar geloven, zeker?!
Nog altijd niet een beetje in Uw eigen zieltje gaan kijken in bvb de stilte van het Heiligdom van Chartres? Haast U. Zolang daar nog een 4 minaretten rond staan, is er veel kans dat U iets voelt. Al is het maar, om met iets te beginnen, bewondering voor de architectuur. Is al een goede stap in de door mij bedoelde richting .Al moet ik toegeven dat dit niets te zien heeft met moraliteit, maar met Eeuwigheid .
o-o-o-o-o-o-
Ons eeuwig lauwe Volk Gods
25/09/10 10u26
Moraalfilosoof Patrick Loobuyck over de diepe kloof tussen de kerk in Rome en de kerk in België. Hij is verbonden aan de Universiteit van Antwerpen en de Universiteit van Gent. Het Belgische Volk Gods heeft nauwelijks nog iets te maken met de inhoud van de katholieke leer. Maar zelfs in diepe crisis schijnt niemand binnen die kerk écht scherpe conclusies te willen trekken. Loobuyck schetst het eeuwig lauwe profiel van de Belgische kerk.
Ik geloof niet dat de huidige crisis tot een ommekeer zal leiden en het is duidelijk dat de kerk niet van plan is de kloof te dichten
Tot enkele maanden geleden was België een ingeslapen kerkprovincie. Er gaat nauwelijks iemand naar de zondagsmis, maar 70 procent van de bevolking noemt zichzelf wel katholiek. Jongeren die uit het middelbaar onderwijs uitstromen hebben geen voeling met de katholieke geloofstraditie, maar 83 procent van die leerlingen heeft wel twaalf jaar wekelijks twee uur rooms-katholieke godsdienstles gevolgd. Er zijn amper priesterroepingen en parochiepriester is een knelpuntberoep, maar de kerk wordt rijkelijk gefinancierd door de overheid. Met de katholieke opvoeding thuis en met het naleven van de kerkelijke (seksuele) moraal is het bijzonder slecht gesteld, maar het katholiek onderwijs heeft een marktaandeel van 70 procent. Heel wat priesters hebben een 'verboden' partner, maar dat wordt door de goegemeente getolereerd en ook bisschoppen zien het door de vingers zolang het 'verdoken' blijft.
Alles leek peis en vree. Nochtans zijn dit tegenstellingen die tot nadenken stemmen. Over welk soort katholieken gaat het eigenlijk nog in die Belgische kerkprovincie? Zijn de mensen die zich katholiek noemen maar nooit een kerk binnengaan meer dan cultuurchristenen die onafhankelijk van Rome leven? Kiezen ouders voor katholieke scholen om religieuze redenen of kiezen ze die scholen om de afstand, de kwaliteit of het aantal migrantenkinderen? Kiezen ouders om hun kind rooms-katholieke godsdienst te laten volgen omdat ze hun kinderen confessioneel en kerkelijk willen opvoeden, of kiest men het om problemen te vermijden met oma, om de eerste communie, of omdat men de kinderen toch 'iets van waarden' wil meegeven?
Kan het katholieke label nog iets meer betekenen dan een anachronistische erfenis uit het katholieke Belgische verleden? Kortom, heeft het Belgische Volk Gods nog iets met de inhoud van de katholieke leer te maken of wordt het voornamelijk gekenmerkt door levensbeschouwelijke lauwheid, onverschilligheid of erger nog: hypocrisie?
Fundamentele ommekeer De kloof tussen het Belgische Volk Gods en het instituut kerk is diep. Zo is er een consensus dat het celibaat in vraag gesteld moet worden, dat het priesterschap voor vrouwen opengesteld moet worden, dat voorbehoedsmiddelen een goede zaak zijn en dat homo's en gescheiden hetero's recht hebben op een relationeel leven met bijhorende seksualiteit zonder dat dit als zonde gebrandmerkt moet worden. Ik kan niet in de hoofden van de Belgische bisschoppen en priesters kijken, maar ik denk dat velen onder hen het met deze stellingen eens zijn. Uit zelfbehoud hebben ze echter niet de moed zich hierover uit te spreken vanwege hun functie in de kerk.
Het had een positief neveneffect van de schandalen in de kerk kunnen zijn dat de kloof tussen het Volk Gods en de kerk als instituut eens ter sprake gebracht zou worden. Er zou een gevoeligheid kunnen ontstaan om te bekijken hoe die kloof gedicht kan worden - en uitspraken van een aantal bisschoppen getuigen daar ook van. Maar ik schreef het op deze opiniepagina al eerder (DM 02/09): men moet zich hierover geen illusies maken.
Ik geloof niet dat de huidige crisis zomaar tot een fundamentele ommekeer zal leiden en het is duidelijk dat de kerk niet van plan is de kloof te dichten. Ondanks alles wat hier gebeurt en naar boven komt, is de kans dat de kerk zich op een tegemoetkomende manier met de opvattingen van het Belgische Volk Gods zal inlaten uiterst klein. Vanuit Rome komen alvast geen berichten dat men bereid is de structuren in vraag te stellen en zich aan een grondige zelfkritiek inzake het omgaan met seksualiteit te onderwerpen. Er is omgekeerd zelfs veel kans dat de kerk de conservatieve lijn van de laatste jaren versterkt zal doortrekken. De manier waarop Léonard de discussie over het celibaat de kop heeft ingedrukt, is hiervan een eerste bewijs. Dit is de zoveelste kaakslag voor christenen die al jaren strijden voor een meer menselijke kerk(structuur). Vooral voor die gelovigen die niet onverschillig zijn en wel nog vanuit de christelijke boodschap willen leven, is de onwil om iets aan de kloof tussen het Volk Gods en de Kerk te doen erg pijnlijk.
Wat staat het Vlaamse Volk Gods nu te doen? Men kan op straat komen en protesteren, maar ik vermoed dat er te veel onverschilligheid leeft onder het Volk Gods om dit succesvol te doen. Een relatief groot deel van hen zou kunnen toegeven dat ze eigenlijk niet meer geloven, maar dat ligt voor velen toch zó moeilijk. Men zou tot een andere christelijke denominatie kunnen toetreden, maar er is in België weinig alternatief. Men kan de strijd binnenkerkelijk voeren en blijven vragen om vanuit de basis gehoord te worden, maar velen zijn moegestreden en ontgoocheld en de nieuwe generatie 'gelovigen' lijkt zich al bij de eigen onmacht neergelegd te hebben. Men kan een schisma bewerkstelligen - zich en masse afscheiden van de katholieke kerk, maar ik zie hier niet meteen een nieuwe Luther opstaan. Christelijke gemeenschappen Dat de voorzichtige uitspraken van de bisschoppen De Kesel, Hoogmartens en Bonny al meteen als revolutionair worden beschouwd, toont overigens aan in welke mate katholiek Vlaanderen het gewoon is om dissidente stemmen te horen. De kerkleiding, maar eigenlijk ook de Vlaamse theologen, hebben op dat vlak een pragmatisch ingesteld, maar hierdoor wat lauw profiel.
Men kan ook op eigen houtje christelijke gemeenschappen opbouwen waarin leken kunnen voorgaan en waarin liturgisch geëxperimenteerd kan worden. Deze gemeenschappen bestaan al, sommigen bloeien, anderen lijken slechts een kort leven beschoren. Maar ik zie wel een toekomst voor dergelijke vormen van kleine, maar vaak dynamische geloofsgemeenschappen. Tot slot kan het Volk Gods ook verder doen zoals het bezig was: half ingeslapen, deels hypocriet, lauw aanmodderend 'geloven' en zichzelf katholiek blijven noemen ondanks alle meningsverschillen met Rome.
Onlangs zei een gescheiden, hertrouwde - dus in zonde levende - katholieke vrouw, die toch nog communie krijgt van haar parochiepriester: we leven hier eigenlijk al zolang alsof er geen paus is, we zullen dat nog wel een tijdje volhouden zeker? Hoewel ik eigenlijk meer sympathie heb voor de moedige en meer kleurrijke opties, vrees ik dat deze laatste optie uiteindelijk de bovenhand zal halen.
o-o-oo-o-o-o-o-
Psssst
Och! Meneer Loobuyck! We kunnen al zo lang leven zonder Regering : waarom zou dat niet verder lukken, ook zonder Paus? Muzelmannen hebben toch ook geen Paus? Tegen dat we zover zijn, en allemaal Muzeldinges zullen geworden zijn als ons leven ons lief is, is dat al een probleem minder. We zullen nog blij zijn dat iemand ons de ogen geopend heeft .
Maar ik heb het hier al geschreven : in Rome verkies ik een lieve oude man, boven een Kalief met een kromzwaard .
Den Bart, U kent hem wel, doet op de weblog van de Niveanen een boekje open over Waalse collaboratie. Blijkbaar was de column ook in De Schandaard geweest, als reactie op Hij is een Nazi in Le Soir. Zoals U weet spreekt de man thans meer en meer echte diplomaten-taal en daardoor komt het dat hij de Waalse collaboratie, die veel erger (in de motieven en in de moddelen) is geweest dan de Vlaamse, maar van ver durft aan te pakken. Hij zegt bijvoorbeeld niet, dat er enorm veel dossiers die daarover opheldering (en hoe!) zouden kunnen geven, gewoon vernietigd zijn. In rook opgegaan. Per ongeluk, dat wel. Als er geen geschreven getuigenissen meer bestaan, en de figuranten zijn gestorven, hebben al die verkeerde dingen dan ook niet bestaan! Dat is de redenering .En het schijnt nog te pakken ook!
Eigenlijk was mijn titel Hergé, Tintin en De Avond (met nadruk op het ongerijmde), maar die vond ik zelf zo wereldvreemd geworden dat ik mij er zelf niet meer in herkende. Want het verhaal van Kuifje-Tintin is even vreemd als het leven van Madame Béatrice Saccoche, de getormenteerde zielepoot van de Radio Mille Colines ..Al kan mijn indruk ietwat al te persoonlijk zijn.
Tintin doet mij tot op de dag van vandaag nog altijd denken aan de scherpe reuk van belegen kaas, in die snikhete veranda, vermengd met de zurige reuk van dat oude grootmoedertje dat aan het ziekbedje zat van mijn vriendje. Een beetje verwarrend, maar Tintin heb ik altijd al een rot-verwend jong gevonden want als kind vond ik die boekjes in gezegde veranda aan huis bij een rot-verwend jong, zoontje van een kaas-groothandelaar uit de straat, die ik 4 x per dag aan de hand moest meenemen om samen van en naar t college te lopen. Hij mocht iedere vrije dag met zijn pafferige sigaren-rokende vader mee in de camionette, op toer in de Borinage, en bleef daar dan soms in vacantie bij zijn tante. Het moet daar niet al te gezond geweest zijn, want nadien was hij telkens een beetje ziekskes en zat dan ineengekrompen in die rieten zetel, met een paar Tintins op zijn knieën. .om Frans te leren, zei zijn moeke .Dat kon er bij mij niet in : ik had thuis alleen Zonneland (als misdienaar, gratis!) en daar werd ik toch ook niet ziek van! Want geen tijd voor het lezen. Mijn dagen bij de boer achter ons huis waren veel te gevuld om ziek te worden.
Later waren in de boekhandel die Tintins ineens Kuifjes, maar zon stijve harde felgekleurde en vooral zeer dure dingen kwamen bij ons niet in huis.
Ondertussen had ik links en rechts gelezen over Rex en Leon Degrelle en ook over de Soir-gazet, die binst de oorlog dapper had meegedaan met den Duits Vooral het opgeklopt verhaal van de Valse Soir was me bijgebleven, omdat ik veel later in mijn beroepsleven een zeer lucratief contact had gekregen met bepaalde welgestelde Brusselse bankiers (Almanij), die blijkbaar goede relaties hadden gehad met de Witte Brigade. Daar hoorde ik de achterkant van het verhaal, namelijk dat er bij een hen bevriend drukker, die het niet scheen overleefd te hebben want de Duitsers konden met die dingen niet lachen, een uitgave van de pro-Duitse Le Soir werd nagemaakt, die op een achterbakse manier volgeschreven stond met treiterende Duits-onvriendelijke beschouwingen. Der moet dan daarop wel een en ander gebeurd zijn die heel wat stof deed opwaaien, maar daarover hielden ze toch grotendeels hun mond. Dat er verraad in het spel was geweest en zo : meer niet.
Och ja! Het is ook allemaal al zo lang geleden, en eigenlijk was ik dat alles zo goed als vergeten : Madame Béatrice Saccoche irriteerde mij, en ik wist niet precies waarom .Hopelijk staat er nu eens een historicus recht, die zijn thesis daaraan besteedt Moest ik daaraan beginnen, ik zou de pedigree van de eigenaars eens natrekken ..Want kazak draaien is een typische Wallo/Brusseleirse uitvinding.
Ik wil in ieder geval niet op diens besluiten vooruit lopen, maar het is dikwijls zo, dat de ergste verraders achteraf omswitchen tot de felste verdedigers, in de hoop dat de potjes gedekt blijven.
o-o-o-o-o-o-o-o-o-o-
Vlaamse Nazis.
21 september 2010
Ik ben een geduchte vrouwenhater, een vreselijke racist en een abominabele antisemiet, schreeuwde een geïrriteerde Georges Rémi uit in 1977. De boosheid van Hergé was wellicht ingegeven door het besef dat er voor elk van deze aantijgingen iets te zeggen was.
Voor vrouwen is er in het universum van Kuifje alleen plaats als decorum, met uitzondering van enkele bazige, onaantrekkelijke en pompeuze personages als Bianca Castafiore. Zijn voorstelling van Afrikanen in het vooroorlogse Kuifje in Afrika paste misschien nog in de kolonialistische tijdgeest van het album. Maar zelfs in zijn naoorlogs antiracistisch statement Cokes in Voorraad lopen de Afrikanen nog rond als domme negers die een kinderlijk taaltje spreken. Antisemitisme ten slotte was een subtekst in sommige verhalen. In de oorspronkelijke versie van De Geheimzinnige Ster was het zelfs een thema. Kuifje neemt er deel aan een expeditie om een stuk gevallen meteoor terug te vinden met wetenschappers die toevallig allemaal uit Duitsland of Duitsgezinde landen komen. De Amerikaanse tegenexpeditie, geleid door de karikatuuraal getekende joodse bankier Blumenstein, is alleen uit op geldgewin en schuwt daarbij geen geweld of bedrog (in latere edities werd Amerika een fictief land en verandere Blumenstein in Bohlwinkel). Deze strip verscheen voor het eerst tijdens de Tweede Oorlog in de collaborerende krant Le Soir. Hergé was daar aan de slag gegaan als redactioneel medewerker. Dat was een logische keuze nadat hij eerder als jonge reporter had gewerkt voor Le Vingtième Siècle, een rechtse katholieke krant onder leiding van pater Norbert Wallez, die openlijk sympathie betuigde voor het fascisme. Hergé zei later dat hij alles aan Wallez te danken had. Overigens leerde Hergé op de redactie ook ene Léon Degrelle kennen - die levenslang onterecht zou beweren dat hij model stond voor Kuifje - wiens politieke opmars Hergé een tijdlang van illustraties voorzag. Voor Le Soir was Hergé een godsgeschenk, de verhalen van Kuifje waren immers de voornaamste reden om de collaborerende krant te kopen.
Over heel deze geschiedenis, die toch geen detail was in het leven en werk van Hergé, zal u echter helemaal niets te weten komen in het Hergé-museum in Louvain-la-Neuve. Enkel in een documentaire die er in iteratie wordt vertoond, laat men Hergé zelf kort verwijzen naar de periode waarin hij zogezegd het dappere voorbeeld volgde van koning Leopold III en tijdens de oorlog aan het werk bleef. Yeah right! Het negeren van dit belangrijk aspect in het leven van de briljante kunstenaar is typerend voor de Waalse mythe dat de collaboratie een overwegend Vlaams gegeven was terwijl Franstalig België dapper verzet bood.
Het historisch onderzoek naar de Franstalige collaboratie blijft tot vandaag dan ook bijzonder summier. Het contrast met Vlaanderen kan niet groter zijn. Bibliotheken zijn er vol geschreven over alles en iedereen die met de collaboratie van heinde of verre iets te maken had. Aanvankelijk vooral door betrokkenen zelf en met een sterke vergoelijking. Anders dan in Franstalig België maakte de link van de collaboratie met de Vlaamse Beweging dat men in Vlaanderen de verleiding van de Nieuwe Orde niet onder de mat kon vegen als een tijdelijke bevlieging. Het verleden werd er meegedragen door een levende maatschappelijke stroming die het een plaats moest geven. Exhaustief historisch onderzoek, met een niet altijd even vriendelijke Maurice De Wilde als pionier, deed de Vlaamse vergoelijking vanaf de jaren 1980 wijken voor een objectieve blik op de fatale flirt met de bezetter. Een ontwaken dat nog harder aankwam doordat vanaf het einde van de jaren 1960 de beeldvorming van de Tweede Oorlog verschoof van een strijd tussen natiestaten naar een ideologische botsing tussen de democratie en het demonische nationaal-socialisme dat verantwoordelijk tekende voor de Holocaust. Gelinkt kunnen worden aan de verkeerde kant, werd daardoor dubbel zo pijnlijk.
En anders dan in Wallonië, is er in Vlaanderen geen ontsnappen aan. Kijk maar naar wat nu gebeurt met Hergés collega Willy Vandersteen. De vader van Suske en Wiske kan inzake politieke denkbeelden helemaal niets aangewreven worden, uitgenomen het nu bewezen feit dat hij zich tijdens de oorlog liet betalen voor enkele bijzonder foute tekeningen. Toch zal dit feit een vaste voetnoot worden in het nalatenschap van deze grote kunstenaar. Er is echt geen ontkomen aan. Onlangs presteerde de RTBF het in een reportage om beelden uit te zenden van het graf van mijn vader als opstapje naar een vermelding van mijn grootvader die lid was van het VNV, wat dan weer de kans bood het verhaal te larderen met beelden van geüniformeerde collaborateurs. Verwijzingen naar een mij toegedicht nazisme blijven in sommige Vlaamse en in bijzonder veel Franstalige scheldmails vaste prik. Toch is het beter alle feiten uit het verleden van een gemeenschap onverbloemd onder de ogen te zien dan over anderen te oordelen vanuit een misplaatste morele superioriteit gebaseerd op collectieve onwetendheid. Of zoals François Mitterand het zei toen men hem confronteerde met zijn verleden als ambtenaar in het collaborerende Vichy-regime: "On ne tourne pas le dos à ce qu'on était, on change, c'est tout".
o-o-o-o-o-o-o-oo
Pssst
Dit artikel was klaar om te worden gepost, toen ik eerder toevallig het interview vond van Bart De Wever, waar Nelly Maes zijn verdediging opnam. Niks nieuws dus, tenzij de opmerking van die Schandaard-journalist, dat de Heren aandeelhouders van Le Soir toch best eens opening zouden geven van hun archieven.
Waarom zouden zij dat doen? Mensen toch! Er moeten in onze bibliotheken toch oude nummers genoeg aanwezig zijn van die collabo-krant!? Of liever: dat men eens gaat kijken in de Duitse archieven! Misschien zelfs dat in der archieven van de Gestapo de naam van de gelukkige nog terug te vinden is, die de 30 zilverlingen heeft verdiend met de namen van zijn medeplichtigen te gaan verklappen Die valse Le Soir : daar stoeft men mee, maar de echte ..die liep de hele oorlog door vanzelf van de persen .
De waarheid, Madame Béatrice Saccoche, die zweeft nog altijd ergens in de lucht, op zoek om toch maar ergens te kunnen landen. Het zou wel eens kunnen dat die landt op Uw schrijftafel, onder de vorm van een netjes ingebonden studenten-thesis met weer de scherpe bijgeur van belegen kaas en oude vrouwen.
14-09-2010 - Wouter Van Driessche itv. Peter de Graeve - De tijd
Wat als we de communautaire impasse eens níét door een usual suspect laten analyseren, maar door een filosoof. Wat leert ons dat? Peter De Graeve bekijkt België al jaren door de bril van het Franse Verlichtingsdenken, en komt daarbij tot vrij onthutsende inzichten. Brussel is niet het probleem van België. België is het probleem van Brussel.
Hoelang staat dit land al stil? Al 1.200 dagen. Al sinds de verkiezingen van 2007. De iPhone was er nog niet, toen de onderhandelingen over een nieuwe grote staatshervorming begonnen. Fortis had ABN AMRO nog niet overgenomen. Carla Bruni was nog een topmodel op prepensioen, Barack Obama een onbekende senator uit Illinois. De wereld veranderde onherkenbaar de voorbije 1.200 dagen, maar BHV geraakte niet gesplitst, en de financieringswet werd niet herschreven. Alle verkenners, ontmijners, bemiddelaars, informateurs, olijke duos, vervroegde verkiezingen, politieke tsunamis en hele en halve regeringen ten spijt. Waarom is het toch zo onoverkomelijk moeilijk om dit land te hervormen? Ook al twijfelt geen zinnig mens nog aan de noodzaak daarvan - laat staan aan de urgentie? Omdat Vlamingen en Walen van elkaar vervreemd zijn, zegt de een. Omdat politici niet meer in staat zijn tot staatsmanschap, zegt de ander. Omdat België genetisch ziek is, zegt filosoof Peter De Graeve - veruit de meest originele analyse. De systeemcrisis die we nu doormaken, heeft haar wortels in 1830. Het ontstaan van België. Ons land draagt de kiem van zijn ondergang al 180 jaar in zich. Of nog wat beeldrijker: Het kraambed van België was gedoemd om ooit zijn sterfbed te worden. Maar first things first. Wie is Peter De Graeve, en waarom vragen we uitgerekend hém om zijn licht over drie jaar politieke impasse te laten schijnen? Peter De Graeve is filosoof. Professor doctor in de filosofie, om precies te zijn. Specialist Heidegger. Maar in zijn vrije tijd is hij ook een van de weinige controversiële opiniemakers die dit land rijk is. De voorbije drie jaar schreef hij zich een reputatie van staatsgevaarlijk denker bij elkaar op de opiniepaginas van De Tijd, De Standaard, De Morgen en Knack. België moet je niet splitsen, België moet je afschaffen, foeterde hij bijvoorbeeld, lang voor dat soort meningen hardop verkondigd mocht worden. We hebben geen separatisme nodig, maar abolitionisme. Veel applaus kreeg hij er niet voor. Niet van links en weldenkend Vlaanderen. Nog minder van rechts en onwelriekend Vlaanderen. Zijn erudiet essay Staat van ontbinding uit 2008 werd op niets dan zure recensies onthaald. De immense boekenkast van Peter De Graeve, vijf hoog in Schaarbeek, verklaart zijn dwarse en ietwat aparte positie binnen het Vlaamse denkersgild. Geen boeken van Ludo Abicht of andere Vlaamse reuzen, maar grote verlichtingsfilosofen. Hier leest geen Vlaming - hier leest een man van de wereld. De Graeve haalde diplomas rechten en filosofie in Gent, maar ging daarna nog meer dan tien jaar verder studeren in Turijn, Straatsburg en Parijs. In het weekend sjouwde hij kisten bij DHL om zijn doctoraat te betalen - en dat is meer dan een anekdote. Op de zondagavondtrein tussen Brussel en Parijs kreeg mijn visie over België vorm, vertelt hij. Het was daar dat ik begon in te zien dat België in 1830 zijn afspraak met de geschiedenis gemist had, en fundamenteel onmodern en ondemocratisch is. In Parijs geraakte ik doordrongen van de idealen van de Franse Revolutie. Liberté, Egalité, Fraternité - de grondslag van onze moderne democratie. In België werden die drie idealen nooit echt gerealiseerd, besefte ik al snel. De Belgen werden na de afscheuring van de Noordelijke Nederlanden in 1830 wel vrij, maar niet gelijk. Niet politiek, niet sociaal-economisch, niet taalkundig. Het Frans beval, het Nederlands boog. Zo was het altijd geweest, en zo bleef het ook. De Belgische Revolutie was in die zin ook geen echte revolutie, maar veeleer een secessie. De oude machtsstructuren bleven onaangetast. In 1848, toen de Fransen het enkelvoudig stemrecht afdwongen - alle mannen één stem, ongeacht hun afkomst - gebeurde er in België niets. Mijn volk gedraagt zich schitterend, schreef Leo- pold I aan zijn nicht, Queen Victoria van Engeland. Natuurlijk vond hij dat. Het stelde de gevestigde orde niet in vraag - laat staan dat het probeerde die omver te werpen. Het eiste geen gelijkheid, het nam genoegen met vrijheid. De grote Franse dichter Charles Baudelaire, die van 1864 tot 1866 in Brussel woonde, merkte dat al op. (Staat op, haalt een stukgelezen boekje uit de boekenkast, leest voor:) Belgen geloven dat ze vrij zijn, omdat ze een liberale grondwet hebben, schreef hij. Maar ze begrijpen het wezen van de vrijheid niet. België was toen een vrijstaat, waar een zeer verregaande persvrijheid heerste. Dat was de reden waarom Baudelaire naar hier kwam, en later Marx. Maar de vrijheid in België diende de democratie niet, stelde Baudelaire vast. Daar voelde hij, als verlichte Franse geest, niets dan minachting voor. Je mag hier schrijven dat God een schurk is, maar schrijf dat België niet perfect is, en je wordt gestenigd, schreef hij. Bijna niemand kent dit boekje van Baudelaire, omdat hij het nooit voltooide. Er staan nochtans ontzettend rake observaties in. De Belg was het perfecte weekdier, schreef Baudelaire. Ook na de afscheuring van de Noordelijke Nederlanden liet hij zich zonder morren veroveren, afrossen en onderdrukken. België miste van bij zijn ontstaan de kans om een echte, volwaardige democratie te worden, waarin iedereen gelijk was. Dat is het probleem van België, als je het mij vraagt. Nog altijd. We hebben allemaal geleerd dat België zo verdeeld is, omdat er drie breuklijnen doorheen lopen. Vlaams versus Waals, links versus rechts, katholiek versus vrijzinnig. Dat klopt - maar het is slechts het halve verhaal. Onder die drie breuklijnen, die de jongste jaren fel getemperd zijn, loopt volgens mij een breuklijn die veel dieper gaat, en die ons nu al 180 jaar parten speelt. Namelijk: de tegenstelling tussen vrijheid en gelijkheid. In volwassen democratieën houden vrijheid en gelijkheid elkaar in evenwicht. Iedereen mag doen en zeggen wat hij wil - vrijheid -, zolang hij daarmee maar geen anderen benadeelt - gelijkheid. Dat principe is absoluut. Je kan het gelijkheidsbeginsel niet een beetje toepassen - net zomin als je een beetje zwanger kunt zijn. Ofwel is iedereen gelijk, ofwel niemand. Maar in België is dat niet zo. Hier is de vrijheid van een Franstalige minderheid altijd ten nadele gegaan van de gelijkheid van een Nederlandstalige minderheid. Vlaanderen is eentalig Nederlands, Wallonië eentalig Frans, Brussel is tweetalig. Zo hebben we de taalkundige gelijkheid in dit land proberen te organiseren. Maar: daar heeft een Franstalige elite altijd geweigerd zich bij neer te leggen. Zij blijven Brussel als een eentalig Franse stad zien. Zij blijven de vrijheid claimen om - tegen het gelijkheidsbeginsel in - de faciliteiten in de Vlaamse Rand uit te breiden. Tegen alle afspraken in. Want dat is de taalgrens in wezen - een afspraak. Dat maakt het hele probleem van BHV ook zo onoverkomelijk, als je het mij vraagt. Het gaat om veel meer dan het splitsen van een kieskring. Het gaat om gelijkheid - een van de fundamenten van onze democratie. Democratie. Het woord valt 187 keer in twee uur interview, of gemiddeld 1,5 keer per minuut. Alles ziet Peter De Graeve in termen van vrijheid, gelijkheid en democratie. Zelfs zichzelf. Een radicaal democraat, noemt hij zich graag. Het klinkt minder griezelig dan de etiketten van brulflamingant en rechtse rakker en extreme nationalist die hij al opgekleefd kreeg. Het is correcter, ook. Als ik zeg of schrijf dat we van het huidige België af moeten, dan is dat omdat het een ondemocratische staat is, zegt Peter De Graeve. Met flamingantisme, separatisme of nationalisme heeft dat niets te maken. Integendeel. Daar heb ik zelfs mijn grote reserves bij. Vlaams- nationalisten gaan ervan uit dat een andere natie - een Vlaamse - een beter bestuur zal opleveren, en meer democratie. Ik ben daar helemaal niet zo zeker van. Vlaanderen is 180 jaar door het ondemocratische monster België gezoogd. Het heeft er dus heel wat kwalen van geërfd. Als we niet opletten, eindigen we met net dezelfde problemen op een kleiner grondgebied. We hebben geen andere natie nodig, maar een andere democratie. Of beter: een échte democratie, waarin iedereen gelijk is. Die analyse maken - tot mijn vreugde - steeds meer mensen. Waarom stemde bij de jongste verkiezingen bijna een op de drie Vlamingen op de N-VA, een partij die in 2003 niet eens de kiesdrempel haalde? In de kranten stond: omdat Vlaanderen steeds rechtser wordt. Wat een onzin! Vlamingen denken niet fundamenteel rechts, of rechtser dan de Walen, laat staan dat ze dat de voorbije zeven jaar plots massaal begonnen te doen. Neen. Het succes van de N-VA heeft niets met een verrechtsing te maken, maar alles met de democratische kaart die de partij de jongste jaren heel slim trok. Bart De Wever ontdeed een aantal Vlaamse verzuchtingen van de nationalistische clichés die eraan kleefden, en presenteerde ze als legitieme democratische eisen. Daar heeft hij de verkiezingen mee gewonnen, niet met zijn deelname aan De slimste mens. Eind 2007 stond Peter De Graeve met Etienne Vermeersch, Bart Maddens en een dozijn andere Vlaamse intellectuelen aan de wieg van de roemruchte Gravensteengroep. Ze schreven in de schaduw van het Gentse Gravensteen een manifest waarin ze de Vlaamse eis voor meer autonomie probeerden te bevrijden van al wat extreemrechts, xenofoob en racistisch was. Een politieke tsunami later valt het nauwelijks nog te bevatten, maar het manifest ontplofte twee jaar geleden als een bom in hun gezicht. Vooral het zinnetje met onze Franstalige vrienden als het kan, zonder als het moet zorgde voor veel commotie. De manifestards werden voor idioten en erger versleten - niet zelden door mensen die zich intussen bij hen aansloten. Verbaast het Peter De Graeve niet dat de stemming in amper twee jaar zo compleet omsloeg? Die sloeg al veel vroeger om, zegt hij, niet zonder triomfantelijk monkellachje. De radicalisering van de Vlaamse opinie is onomkeerbaar, schreef ik begin 2008 al. De Vlamingen toonden zich veel intelligenter dan veel politici die hen bestuurden, en de opiniemakers die beweerden in hun naam te spreken. Ze begrepen veel sneller dat de Vlaamse strijd geen rechtse, maar een democratische strijd was. Maar denken de Franstaligen niet hetzelfde van hun strijd? En hebben ze geen punt? Is de bescherming van minderheden niet óók een van de fundamenten van onze democratie? Ja, knikt Peter De Graeve. En toch is er een verschil. Wat de Franstaligen vragen - of beter: eisen - is respect. Laurette Onkelinx zei het deze week nog: Wij willen respect. Respect is een nobele deugd, denk ik dan, maar ze heeft niets met democratie te maken. Het kan zelfs iets fundamenteel ondemocratisch hebben. Denk maar aan het gewone volk dat eeuwenlang uit respect boog voor de adel en de clerus. Respect zonder democratie is een strik rond een lege doos. En die democratie willen veel Franstaligen nog altijd niet. Hun vraag voor respect is dus naast de kwestie. In de Waalse pers is wekenlang geëmmerd dat de Franstaligen geen eigen plan hadden. Waar is dan drie maanden over onderhandeld? De Franstaligen proberen het centrum van de macht - historisch gezien hun macht - tot elke prijs te bewaren. Tegen alle democratische logica in. Dát is hun plan. Dat verklaart ook de sukkelgang van de onderhandelingen. Bevoegdheden mogen pas overgeheveld worden als ze eerst in stukjes gehakt worden, zodat het gros ervan federaal kan blijven. En daar moeten wij Vlamingen dan respect voor hebben? Kom nu. Begrijp me niet verkeerd. Ik ben niet tégen respect. Dat is geen enkel weldenkend mens. Maar daar gaat het in mijn ogen op dit moment niet om. De fundamentele kwestie is de democratie, die in dit land al 180 jaar met voeten getreden wordt. Dáár moet het debat over gaan - over niets anders. Dat neem ik links Vlaanderen ook zo kwalijk, dat ze dat niet snappen, en blijven zaniken over afgeleide problemen. Ze zijn voor solidariteit, zeggen ze. Bravo! Ik ook. Wie niet? Maar ik vind wel dat sociale solidariteit pas mogelijk is als er ook politieke solidariteit is. En die analyse wil - of durft - links nog altijd niet te maken. Men zegt wel eens dat links zo zwak is omdat het zo verdeeld is. Maar ik vind het net opvallend eendrachtig. Toch in hun kortzichtigheid. Sp.a, Groen!: allemaal verdedigen ze in naam van Het Respect en De Solidariteit een ondemocratische staat die krek het omgekeerde in de praktijk brengt. Namelijk: onverschilligheid, respectloosheid, egoïsme, particularisme. Hoe inconsequent kan je zijn? Linkse Brusselaars zijn nog erger. Die zien zichzelf ook nog eens als een toonbeeld van verdraagzaamheid. Een voorbeeld voor ons allen. Want Brussel is een multicultureel laboratorium, mijnheer! Hier leven 200 nationaliteiten, en worden 180 talen gesproken! En dan? In Parijs, Londen en Berlijn wellicht nog veel meer. Maar ontslaat dat Brussel dan van zijn plicht om daadwerkelijk zijn rol op te nemen als tweetalige hoofdstad van een tweetalig land? Nee, toch? De 180 andere talen die er gesproken worden, doen daarbij totaal niet ter zake. De vraag die telkens opnieuw gesteld wordt, is: Wat met Brussel? Brussel is zogezegd altijd het probleem van België. Maar is België niet veeleer het probleem van Brussel? Brussel is het laatste toevluchtsoord van een taai, ondemocratisch Belgisch nationalisme. De kroon op het werk van een mislukte democratie, die voorrechten - vrijheid, dus - belangrijker vindt dan gelijkheid. De eis van de Franstalige Brusselaars om elk jaar 500 miljoen euro extra te krijgen, buiten de financieringswet, is daar het zoveelste bewijs van. Het is niet meer dan logisch dat de N-VA en CD&V daar niet aan toegeven, vind ik. Als democratische partijen kunnen ze niet anders. Als de Franstaligen niet bijdraaien, en geen stappen doen in de richting van een échte democratie, is het volgens mij gedaan met dit land. Niet zozeer omdat het volk dit land niet meer wil, maar omdat dit land de volkswil - de democratie - met voeten blijft treden. Zolang de politieke kaste dat blijft doen, zullen de centrifugale krachten de bovenhand blijven halen. Tot het ondemocratische België definitief barst. Als dat de uitkomst is, moeten we daar vooral niet al te rouwig om zijn, denk ik dan. En wel integendeel
o-o-o-o-o-o-o-o-o-o-o-o-
Pssst
Bij zon wijze les in nederigheid voor wie t hem aangaat, hoort een historisch verantwoord curriculum vitea van de krant Le Soir, met nadruk op de bezettingstijd van WO II, zelfs nadat de komende nederlaag van de As-mogendheden al vaststond. Madame Béatrice Saccoch beweert wel, dat het toen ging om een gerstolen krant, maar de waas van geheimzinnigheid rond die valse Soir is nog altijd niet opgehelderd. Zou me niet verwonderen dat hier geen lijken, maar hele kerkhoven uit de kast vallen .
ANTWERPEN - Het stof is gaan liggen in het Antwerpse atheneum, een jaar na de rel over het hoofddoekenverbod. Directrice Karin Heremans schreef er een boek over. 'We trekken nu leerlingen aan dankzij het verbod.'
'De school is rustig nu. Er is niets meer van de heisa te merken.' Daar is Karin Heremans (47) niet rouwig om. De directrice van het atheneum aan de Rooseveltplaats in Antwerpen belandde vorig jaar in het oog van de storm toen zij een hoofddoekenverbod afkondigde, in een school waar de moslimleerlingen in de meerderheid zijn. 'Het waren moeilijke momenten maar ik zou het opnieuw doen.'
Heremans schreef een boek over de episode en vooral over wat er achter schuil ging. Het kreeg de titel Een tip van de sluier en werd gisteren voorgesteld in Antwerpen, toepasselijk genoeg in café Storm in het nieuwe museum MAS.
'Ik heb al die commotie nooit echt goed ons standpunt kunnen uitleggen Het moest altijd in snelle quotes voor de media. In een boek kun je de dingen eens goed uiteenzetten.'
'De beslissing viel niet uit de lucht. We waren er op school drie jaar aan het werken. We wilden een geschikt moment afwachten, weg van de verkiezingen, zodat niemand er politiek munt kon uitslaan.'
Kost het verbod de school leerlingen, een jaar na de invoering ervan?
'We verliezen geen leerlingen. Integendeel, vorig jaar deze tijd hadden we er 403, vandaag 470. We stellen vast dat de helft van de jongeren die zich inschrijven niet-moslims zijn, tegenover tachtig procent vorig jaar. En we tellen niet minder meisjes.'
'Sommigen, ook moslims, zeggen me dat ze precies vanwege het verbod naar onze school komen. We hebben veel toestanden achter ons gelaten. In de periode voor het verbod waren er meisjes die niet mee mochten op studiereis naar Parijs. Of die begonnen te gillen als er een man in de buurt kwam tijdens de turnles.'
Hoeveel meisjes zijn er weggegaan door het verbod?
'Een dertigtal. Een deel van hen ging naar scholen buiten Antwerpen. Een deel stapte in het thuisonderwijs, enkele van hen zijn nu, een jaar later, teruggekeerd. Ik heb er ook die me fier hun goed rapport zijn komen tonen.'
En de meisjes leggen nu zonder morren de hoofddoek af?
'Ja. Hoewel ik ook niet beweer dat alle meisjes er zich even goed bij voelen. Maar er is geen discussie meer. Er is duidelijkheid. Dat was precies de bedoeling. En daar vragen de jongeren ook om.'
En zeggen dat u ooit een voorstander van de hoofddoek was.
'Tien jaar geleden dacht ik dat de hoofddoek toestaan ertoe bijdroeg om een goede mix van leerlingen te krijgen. Maar vorig jaar was de toestand zo radicaal veranderd dat we moesten ingrijpen. De hoofddoek was een manier geworden om de identiteit te benadrukken. Het werkte segregatie in de hand. Precies het omgekeerde van wat wij met de school beoogden. Een meisje zei me ik ben mijn hoofddoek, mijn hoofddoek dat ben ik,.'
'Ik vind nog altijd dat moslima's de vrijheid moeten hebben om zelf te beslissen of ze de hoofddoek dragen of niet. Net daarom is er een verbod op school. Omdat de vrije keuze om het kleinood niet te dragen in het gedrang kwam. Meisjes stonden onder druk. Eén strekking van de islam legde een niet te tolereren bekeringsdrift aan de dag. Dit is geen afwijzing van de islam. We zijn al jaren in dialoog. Maar godsdienstvrijheid mag andere vrijheden niet verdringen.'
'Ik hoop dat de tijd zal komen dat een verbod niet meer nodig is. De hoofddoek kan zowel bevrijdend als bedreigend zijn...'
'Maar ik zou niet graag hebben dat het alleen gaat over die hoofddoek. Hij is een symptoom van een bredere problematiek: een vicieuze cirkel van kansarmoede die we moeten doorbreken. Zowat zeven op de tien Turken en Marokkanen haalt zijn of haar partner in het land van herkomst. Dit gebruik houdt de achterstelling in stand. We moeten telkens opnieuw beginnen.'
'De school wil leerlingen principes bijbrengen van gelijkheid en vrijheid, en zelf beslissen. Maar thuis krijgen die jongeren te maken met een patriarchale cultuur, waar de keuzes voor hen gemaakt worden, soms met verwijzing naar heilige teksten. Ze zijn echt verscheurd, ze worstelen met een dubbele identiteit. Vele jonge moslims vormen hun identiteit met wat ze op het internet vinden, waar ze gevaarlijke, radicaliserende websites vinden. De school heeft hier een enorme taak in emancipatie.'
U heeft uitgesproken ideeën over hoe dat dan moet.
'Crèches zouden gratis moeten zijn. Dat stimuleert migrantenvrouwen om een baan te zoeken. De leeftijd waarop kinderen naar school moeten, moet verlaagd worden. Het schoolgaan moet zo vroeg mogelijk beginnen. Kinderen uit allochtone gezinnen gaan vaak niet naar de crèche of de kleuterschool. Ze missen prikkels en het contact met andere kinderen in het Nederlands. Thuis spreken ze geen Nederlands. We hebben kleinere klassen nodig en extra leerkrachten in een klas. Ook, zelfs vooral, in het basisonderwijs.'
U vraagt om het schoolpact te herzien. Da's geen klein bier.
'Het pact dateert van 1958 en was bedoeld om katholieken en vrijzinnigen te verzoenen. De realiteit heeft dat achterhaald. We hebben nu de islam en vele andere religies. Binnenkort komt het boeddhisme er bij. De samenleving is zo geëvolueerd dat er nieuwe wetten nodig zijn.'
o-o-o-o-o-o-
Psssst
Die beste Mevrouw meent het goed, maar ze zou haar pleidooi best eens laten vertalen in het Arabisch. Maar of dat zou helpen? Wij in het Westen zijn de dhimis die hun eigen ondergang zelf moeten bekostigen .Zo gauw we murw zijn, komt de bestuurlijke elite van daar wel over .Gewoon en beetje geduld en geen hoofddoekjes? Niet mogen tonen dat we als vreemden meesters willen zijn in dit land? Dan nemen we andere school .
Eerst iets over een afkooksel van dat schitterende bedrijf : Philippe de Coene : de Koele Minnaar van rondtrekkendeZigeuners. O pardon, Zigeuner (Gitanes) dat is een ras en rassen bestaan niet. Het zijn dus nu ineens Roms, afkomstig uit de landen waar het Communisme jarenlang heeft gewoed .Het zijn de Eeuwig Ronddolende Joden die Europa al eeuwenlang teisteren. Ze hebben gewoon geen zittend gat en trekken rond sinds mensegeheugenis al ketel-lappend, al stelend lijk de raven, al de toekomst voorspellend en al mandoline of vioolspelend zingend van Du schwarze Zigeuner, spiel mir was vor. Speil mir des alte Lied, von Liebe und Lach .
Maar ja, sedert hun land bij Europa is gaan behoren, is alles wass Mein war, nun auch Dein .
Nu naar de dag van heden ..In Kortrijk huist er een Linxe wereldverbeteraar waarvan we het achterste van zijn tong nog niet hebben gezien. Die vindt dat logisch, dat van Dein en Mein. Hij is dus een goede socialist! Let op de kleine d Niet dat hij dat achterste zo graag laat zien, dat niet (daar is hij te slim voor), maar hij laat graag van zich horen, vooral als dat hem een paar ogenblikken in de belangstelling brengt op kap van een ander. Een waardige coalitie-genoot dus van de Kortrijkse Tjevenbende
De man luistert naar de naam Philippe de Coene, en met die naam zou hij, met zijn reputatie, beter nooit geboren zijn. Kunstwerkstede De Coene is nog altijd een begrip in Kortrijk en zelfs aan de overkant der oceaan. Deze keer geen lang verhaal hierover, de muren hebben oren. Onthou alleen : weer een Zwartzak-zaak en een goed meubel-bedrijf minder in de regio ..
Elders las ik dat een web-broeder het aan de stok gekregen heeft over Roms, met het CGKR, omdat hij geen vleiend gedacht had over hen, en dat op aanbreng van deze Coene, wiens planeet ik hieronder in extenso belicht, zoalsWikimedia die kwijt wil.Enfin, Zijne Excellentie is een rode baron op volle toeren, en die kan nu eens niet verdragen sè, dat die sukkelaars van Roms hier groeps-beledigd en vernederd worden door een politieke tegenstander op het weblog www.hetverdrietvankortrijk.be, om daar uitgebreid te moeten lezen wat ze zijn : rondtrekkende dievenbendes, die in vroeger jaren zelfs onze kinderen roofden .
De site is sindsdien geblokkeerd en de opsteller ervan mag het gaan uitleggen. Kijk, volgens het CGKR is dat geen vrije meningsuiting meer, zeggen dat dieven dieven zijn (waarschijnlijk zijn ze dat niet allemaal, vooral de zuigelingen niet) maar het is in ieder geval groepsbelediging en aanzetten tot haat en discriminatie. Daar staat voorlig niet de dood-met-de-kogel op, maar dat komt nog.
Ik denk, moesten die Roms zich daarvoor op hun teken gestampt voelen, zij dan groot genoeg zijn om zich te verweren, door bijvoorbeeld het tegendeel te bewijzen, of door zich gebelgd terug te trekken. Anders gezegd: zwijgen is instemmen .Maar de Inquisitie moet er zich mee bemoeien .
Kijk Heren Verdedigers van het Onverdedigbare : van twee dingen één. U kunt kiezen. Ofwel zijn zo Roms stinkend rijk, dat ze over land en zee kunnen zwerven, tot het einde der tijden, zonder aan iemand iets te moeten vragen. Gelukzakken dus. Ofwel zijn het arme luizen die van armoede hun armoedig land ontvluchten in de hoop er elders beter van af te komen. Niet door geschenken uit te delen, maar door te bedelen of te stelen wat ze niet krijgen kunnen. Voortgaande op hun levenswijze, denk ik eerder het laatste. Alhoewel : met rijke Mercedessen en luxueuze caravans kunnen uitzwermen : ik zie het onze kleine zelfstandigen en of arbeiders en bedienden nog niet zo vlug doen. Al kan wat niet is, nog altijd komen .
Wat gij, Sepp Weiss? O, pardon, gij zijt geen Kapo, maar Jozef De Weitte .Is daar enig verschil in?
Niet dat ik U wil vergelijken met Roland Freisler, de Nazi-Rechter, die ook recht sprak uitsluitend wat zijn Meesters wilden horen (en ontslagen werd om voor het menselijk gerecht te komen omdat gelukkig voor hem, hij tijdens een der laatste bombardementen een betonbalk in zijn nek kreeg) maar U hebt toch iets van datzelfde profiel.
Ergens leest U iets dat U niet welgevallig is, U onderzoekt natuurlijk niets, U kijkt in het boekje wat de Bazen hebben verodonneerd, en besluit dat rondtrekkende dievenbenden toegelaten zijn, maar dat er zich over beklagen gelijk staat met haat zaaien. Wat had U gedacht : dat wij hadden moeten staan applaudisseren?
Een ideetje om, zoals de brave Alice Nahon het zou gewild hebben, nog even voor het slapen gaan : de weddes van Uw meer dan 350-koppig Centrum dat Discriminatie en Gelijke kansen bestrijdt (sic), halveren, om er een fonds mee te spijzen Pro Romae, een beetje in de zin van de Koning Boudewijn-Stichting.
Misschien dat dan de Roms jullie een beetje gunstiger zullen gezind worden. Want à propos, erg gediend met jullie démarches zijn die lui niet. Die arbeiden liefst een beetje ongezien, in het duister. Zou dat beroepsmisvorming zijn?
À propos II : waar ze ketels lappen en ander kleine ambulante ambachten uitoefenen (zelfs bedelen) : alles kits met de vereiste vergunningen? Sociale wetten? Arbeidstijden? Vestigingswetten? Fiscale verplichtingen? Hygiëne? Volksgezondheid? Besmettelijke ziekten? Als ik zo de beelden op TV zie hou ik zo mijn hart vast, dat die bontgekleurde botte bende toch maar niet aan mijn achterdeur komt kamperen. Maar misschien dat U een adresje kent, jullie met zijn allen Dan zijn dat meer dan 350 warme plekjes waar deze sukkelaars de winter kunnen doorbrengen .
En wat meer is : het geschrijf van www.hetverdrietvankortrijk.be zou tenminste al één goed resultaat hebben gehad.
In 1981 startte hij als journalist bij krant De Morgen te Gent. In 1988 werd hij copywriter bij verscheidene Brusselse reclamebureaus. Hij won diverse nationale prijzen o.a. voor beste Nederlandstalig copywriting, met een campagne voor de integratie van migranten.
Het is in die periode dat hij actief werd in de toenmalige SP, nu sp.a, met name in de vernieuwingsgroep Domino. Voor deze vernieuwingsgroep schreef hij het Uur van de Cultuur, een manifest voor een ander cultuurbeleid in Vlaanderen.
In 1994 kreeg hij de eerste opvolgersplaats bij de Europese verkiezingen. Lijstduwer Louis Tobback werd verkozen maar stond zijn zetel af aan De Coene, die op dat moment de jongste Belg in het Europees Parlement werd. Hij keerde zich tegen de hoge onkostenvergoedingen en nodigde ook duizenden mensen uit naar Brussel en Straatsburg.
Op 13 juni 1999, bij de verkiezingen voor de Kamer van Volksvertegenwoordigers stond De Coene op de tweede plaats in de kieskring Kortrijk-Roeselare-Tielt. De campagne wordt overschaduwd door de dioxinecrisis en de SP kreeg overal in Vlaanderen klappen. In West-Vlaanderen behoudt ze haar 4 zetels maar de Kortrijkse zetel verhuist door de apparentering naar Brugge. Ondanks een beduidende winst aan voorkeursstemmen raakt hij niet verkozen. Frank Vandenbroucke wordt minister van Sociale Zaken en Pensioenen en stelt De Coene aan als woordvoerder. Enige tijd later wordt Philippe De Coene directeur communicatie van de SP.
In 2001 werd De Coene de allereerste socialistische schepen van de stad Kortrijk. De SP won bij de gemeenteraardsverkiezingen 2% en 1 zetel. Stefaan De Clerck behield, ondanks 3 zetels verlies, een nipte meerderheid. Toch nodigde hij de SP uit om deel te nemen aan het bestuur. De Coene werd de eerste niet-katholieke schepen in meer dan een eeuw.
Op 7 januari 2009 volgde hij Jacky Maes op als Vlaams volksvertegenwoordiger. Bij de Vlaamse verkiezingen van 7 juni 2009 werd hij met 13.000 voorkeurstemmen rechtstreeks verkozen als Vlaams volksvertegenwoordiger.
o-o-o-o-o-o-o-
Pssst
Hey! Gezien! Die man heft mijn titel gestolen: Het Uur van de Cultuur! We gaan er ons eens op toeleggen om een paar van zijn kiezers af te sneoperen ..De man is weliswaar geen ezel : hij steekt met kop en schouders uit boven zijn collegas politiekers en toch bezit hij niet eens een ezelsvel .
(*) Kunstwerkstede De Coene : vlg Wikipedia .
De Kortrijkse Kunstwerkstede Gebroeders De Coene was actief van 1888 tot 1977. Het bedrijf stond voor meesterschap in art nouveau, in art deco en design en was lange tijd een van de best bewaarde geheimen in de toegepaste kunsten in Vlaanderen.
Hoe belangrijk Kunstwerkstede De Coene uit Kortrijk precies is geweest voor meubel en design in België tot diep in de tweede helft van de 20ste eeuw, weten maar weinig mensen. Hier of daar vind je bij de verhuis van oma of nonkel op de achterkant van het bed de stempel met eikelaar en "De Coene Frères Courtrai". Art Deco en de typische stijl van het interbellum was het waarmerk van dit vreemde huis. Toen internationaal nog de ware betekenis van het woord had, haalde De Coene opdrachten binnen uit heel de wereld en slaagde erin totaalprojecten neer te zetten die ook nu nog, na méér dan 50 jaar, foutloos functioneren of stijlbepalend zijn. De Kunstwerkstede dankt haar uitstraling aan volharding en gedrevenheid, roekeloosheid en geloof in eigen kunnen. Bij De Coene was alles mogelijk, zo heette het. Als het niet bestond werd het ter plekke uitgevonden. " Deze fichebakken hebben wij gemaakt. Het schuifsysteem zat goed in elkaar, en het werkt vandaag nog altijd. Alleen de plaatjes aan de buitenkant zijn wat vergeeld". Aan het woord is een oud-medewerker van De Coene die met liefde spreekt over een product. Een verhaal van stijl, eruditie, vakmanschap, liefde en vrijheid...
o-o-o-o-o-o-o-o-
Pssst (Slot)
De bedrijfslogica zoals hierboven in vetjes gezet en met een geel streepje gewaarmerkt, heb ik sedertdien nergens meer zo uitdrukkelijk ontmoet. Ben blij, dat ter gelegenheid van de nitwit (kleine d) de Coene, die oude West Vlaamse leuze nog eens kan in de verf gezet worden. Figuurlijk maar ook letterlijk .Later heeft wijlen Gaston Geens het anders verwoord, minder duidelijk : wat we zelf doen, doen we beter. Wat niet waar is.
De lezers van de GVJ zijn geen uilen. Inderdaad, dat moeten we noodgedwongen toegeven : schijn bedriegt. Dat zij vandaag, ja zelfs binnen de 24 uur, een naam voor hun nieuwe konijnenpijp gevonden hebben, bewijst hun hoge graad van nulliteit. Moesten ze maar die mooie Lange Wapper niet afgeschoten hebben!
Persoonlijk zult U van mij, in afwachting dat de plannen toch nog radicaal gewijzigd worden, niet veel enthousiasme horen. Konijnenpijpen zijn nu eenmaal niet van aard om dichterlijke omschrijvingen los te weken. Ze doen mij eerder denken aan geplaveide helverlichte snelwegen naar de hel, lijk ik ze zag onderweg op mijn ziekbed dat naar de snijkamer gereden werd in een of ander ziekenhuis. Lichtweerkaatsing op de wanden, airco-koelte op de huid en het zoeven van het ziekenhuisbed op de vloer : de laatste zintuiglijke waarnemingen en straks dan de anesthesist en de diepe vergetelheid. Een tunnel? Is en blijft voor mij de tunnel waarvan Wilfried Martens ooit beweerde voor ons het einde in zicht te hebben. Nooit groter bedrog meegemaakt
Zo heeft men in Antwerpen weer eens de kool en de geit gespaard. Maar ik denk te weten waarom.
De vriendjes van de vriendjes namelijk hadden nog nooit in de klare dag gewerkt, en zeker niet hoog in de lucht, ten aanzien van God en Klein Pierke. In de grond mogen wroeten : daar hebben zij ondervinding is. Niemand ziet wat ze er uitspoken, welke (slechte) materialen zij gebruiken, hoeveel mensen (maar) aan het werk zijn. Ministers zijn ook maar mensen zoals pastoors, en daar zitten ook rotte appels tussen .
Hoog in de lucht daarentegen, zagen we ze bezig op de A1 Rome-Firenze, rond Bologna. Hoog, zeer hoog boven de 2 x 4 + pechstrook autosnelweg, moest er een viaduct geworpen worden, zonder het verkeer ook maar één seconde te hinderen. Toen we enkele maanden laten daar weer voorbij kwamen, was de karwei geklaard. En reden daar hoog in de lucht, andere verkeersstromen in totaal andere richtingen .
JaJa, Berlusconi-land is niet Di Rupo-land ..waar, zoals de Ps zegt zij reeds 125 jaar instaan voor de (eigen) prospérité eerst .
En geeft ons energie, meer dan Suez-Gaz de France ..
o-o-o-o-o-o-o-
Het is beter dat, wat we zelf kunnen, dat we dat overlaten aan anderen. Zo kunnen onze be-stierders in plaats van voortaan wind te gebruiken, beter wind blijven maken .
Het is natuurlijk een waarheid als een koe (een zee-koe dus) dat de meeuwen en de vissen zich een bult zullen schrikken bij het aanhoren van die rare zoefgeluiden die het beest-op-twee-poten daar in hun Rijk is komen neerplanten .Kan dat zo maar? Moet daar niet tegen betoogd worden? Vissen en vogels raar doen opkijken mag niet van die milieur-pietjes en van die milieu-mietjes : de vis-nakomelingen zouden wel eens mismaakt kunnen zijn, of doodgeboren. En wat erger is, ze zouden eens t zot in de kop kunnen krijgen van al dat gewemel en geslagschaduwen .Hoe was dat weeral : Vogels in de Schelde en vissen op t Stadhuis?
Waarom doet men in Kent niet lijk in Antwerpen : de brug onzichtbaar voor woemmuizen diep onder de grond bouwen, dus daar de windmolens onder water organiseren, zodat ze onzichtbaar voor het blote oog zouden zijn .
De Thornton-bank voor de kust van Knokke .Die ligt daar al een paar eeuwen, en zal daar nog liggen binnen een paar eeuwen der eeuwenin eeuwigheid. Amen. Onze elektrische stroom? Die betrekken we uit Parijs, of tegen de dure prijzen van atoom-energie : dat mag wel niet, maar t is proper en gemakkelijk .
o-o-o-o-o-o-o-o-
Twaalf kilometer voor de kust van Kent is vandaag het grootste offshore windpark ter wereld geopend. 'Thanet Windpark' is berekend om tot 240.000 huishoudens van stroom te voorzien, aldus het Zweedse energieconcern Vattenfall.
Thanet-park telt vandaag 100 windturbines, elk met een vermogen van drie megawatt, verspreid over een oppervlakte van 35 vierkante kilometers. De masten torenen 115 meter boven de zeespiegel uit. Het project vergde een investering van 780 miljoen pond (912 miljoen euro). De bouw ervan begon twee jaar geleden. Over een periode van vier jaar zullen in totaal 341 turbines geplaatst worden, aldus de Britse omroep BBC.
Tal van internationale energieconcerns plannen de komende jaren miljardeninvesteringen in het windrijke Groot-Brittannië. Dankzij dit nieuwe project produceren de Britten nu reeds meer windenergie op zee als alle andere landen ter wereld samen. In het Verenigd Koninkrijk zijn zowat 250 windparken operationeel, met verder nog twaalf offshore parken, goed voor in totaal 2.909 turbines.
o-o-o-o-o-o-o-o-
Pssssst I
De kaas van tussen ons boterham komen inpikken, dat kunnen die Kent-enaars nu eens lekker niet : we hebben dus alle tijd van de wereld om de kat de boom uit te kijken Die zit daar zo veilig als in Abrahams schoot .Ondertussen behelpen wij ons in ons regen-o-landje met zonne-energie.
o-o-o-o-o-o-o-
Psssst II
We leren allemaal al eens gaarne een paar woordjes bij, nietwaar? Zon windmolenpark is een wind-boerderij. En ik die dacht dat wind-makerij het voorrecht was van de politiek Hilgh Level Class .
Bij de politiek is het zoals bij t Geloof : de rechterhand mag niet weten wat de linkerhand doet en omgekeerd. In t Geloof heet dat de werking van de H. Geest en in de politiek heet dat compromissen sluiten. Vandaar dat de O zo christelijke Tjeven daar zo sterk in (geweest) zijn. Vermits nu de Niveanen gewoon een onderafdeling zijn geworden van de Tjeverij, is het dus logisch dat er bij beide partijen echte Staatsmannen zijn komen te zitten. Een goede Staatsman uit het echte noch te harde noch te slappe materiaal gesneden, is dus een ruggengraatloze plooibare arrangeur die het lonken niet kan laten. Want be-stieren is kwestie van goed van de tongriem te zijn gesneden. We staan wel 100% voor een Zelfstandige Republiek Vlaanderen, maar we doen er alles aan om dat zo lang mogelijk uit te stellen. Lees en geniet mee.
Ne zekere Bart Brinckman, hoernalist bij de Schandaard vind ik persoonlijk een grote schoelie, maar dan een schoelie die goed kan schrijven, als hij al eens vergeet van te liegen. De man schrijft daarenboven zonder opvallende fouten. Hij is best te pruimen vooral in zijn artikels waar de gesprekspartner helemaal alleen de ruimte vult. Kortom, in interviews steekt hij kop en schouders uit boven de collegas die de rest van de kwaliteit bijeen schrijven in dat dagblad. Vandaag heeft hij een slachtoffer gestrikt, die na 100 dagen even vast in het oog van de storm staat als die 13de Juni, de eerste dag waar het Vlaams Nationalisme blijkbaar geen bevlieging meer was. Die man met de kloeke gezonde gestalte en de kloeke gezonde eetlust, die ook mijne maat niet is, omdat hij liever traagjes ziet verdampen wat wij dezelfde dag nog zagen verdwijnen. Enfin, een onderonsje tussen twee Barten dus .Wie nu juist wie voor zijn kar spant, kan de lezer zelf invullen na het verorberen van onderstaande boterham van 3.000 woorden.
'We zijn geen Hutu's en Tutsi's'
Interview
zaterdag 25 september 2010
De Oosterweelbeslissing is de bevestiging dat er geen coalitiewissel komt in Vlaanderen, zegt N-VA-voorzitter Bart De Wever. Alle scenario's met de liberalen zijn van tafel, 'we kunnen weer open kaart spelen'. Toch hoedt De Wever zich voor te groot enthousiasme. 'Bij sommigen leeft nog altijd de hoop dat de uitslag van de N-VA een accidentje was.'
Bart Brinckman
'Banken geven makkelijker toe dan de Franstaligen', zegt De Wever op de hem kenmerkende kurkdroge toon. Hij ontvangt ons thuis, in zijn Berchemse rijwoning. Hij heeft net een gesprek met de bank achter de rug over de lening voor de woning die hij gekocht heeft in Deurne. We zijn 48 uur na de Oosterweeldeal en De Wever straalt een enorme rust uit . De rest van de dag neemt hij zelfs vrijaf.
Stilte voor de storm. Vanaf dit weekend gaat het immers opnieuw hard. Nu Oosterweel van de baan is, hoeft de highlevelgroep niet meer te temporiseren. De federale regeringsvorming kan eindelijk opnieuw uit de startblokken schieten.
'Je kunt niet ontkennen dat Oosterweel meegespeeld heeft op federaal vlak. Veel daarvan is perceptie, maar in de media wordt perceptie snel realiteit. Jullie pikken dingen op, maken daar een verhaal rond, en dat verhaal versterkt weer de perceptie, en de politiek begint daar gebruik van te maken.'
'Maar die wisselwerking tussen journalisten en politiek bracht ons op den duur in een sfeer van de N-VA wil de SP.A eruit duwen,. Dat ondermijnde de onderhandelingen enorm. De teksten aan de tafel werden niet meer gelezen op hun inhoud, maar alleen nog met het oog op mogelijke valkuilen. We praatten ook niet meer op dezelfde manier met elkaar, alles was afgemetener en afstandelijker. Je vroeg je voortdurend af wat er écht bedoeld werd. Ha, ze zeggen dat? Mmmm, ik snap het, eigenlijk bedoelen ze dat en dat., '
'Het liep federaal echt mis nadat we de financieringswet gekoppeld hadden aan de blanco cheque voor Brussel. Toen is de PS zelf druk beginnen te zetten. Een dag later werden we bovendien met de voeten vooruit getackeld door de SP.A en Groen! En dan ben je vertrokken. Heel Franstalig België sloeg onmiddellijk op de tamtam om te roepen dat het vijf tegen twee was.'
'De SP.A heeft toen het vuile werk voor de PS opgeknapt. We hadden toen alleen die twaalf principes voor de financieringswet, meer niet. Ik kan geen seconde geloven dat zij ervan overtuigd waren dat we daarmee een jaar later een goede financieringswet zouden hebben, en dat je dus met een gerust hart een blanco cheque voor Brussel kon uitschrijven. Ik geloof daar geen sikkepit van, zo naïef is SP.A niet. En toch deden zij alsof.'
'Ja, op zo'n moment wordt de SP.A een politieke vijand aan de federale onderhandelingstafel. Als je dan ook nog eens op ramkoers ligt in de Vlaamse regering...'
Het gerucht dat u met Didier Reynders en Louis Michel was gaan tafelen, kwam dan toch niet slecht uit? Hoe onwaarschijnlijk de intrede van de liberalen ook was, het bracht de SP.A wel in een lastig parket.
'Ik kan daar niets over zeggen. Dat was een vrijblijvend gesprek, dat plots niet meer zo vrijblijvend bleek. Dat verhaal van de liberalen ging een heel eigen leven leiden.
U hebt zich niet gehaast om het te ontkennen.
'Toen ik pas in de politiek zat, heb ik heel vaak tegen de windmolens in de media gestreden. Maar als je voor de twintigste keer tegen de wiek van zo'n molen gelopen bent, dan begin je daar toch wat meer over na te denken. Ik kan net zo goed zelf mijn zak graan halen en hem in deze molen laten malen, denk je dan.'
Maar met een Oosterweeldeal op zak kan de rust terugkeren.
'Ik denk het. Die beslissing is het signaal dat er geen coalitiewissel komt in Vlaanderen. We kunnen nu dus weer open kaart spelen. Dat zal zeker aan Vlaamse kant een andere sfeer geven. Ook in hoofde van de PS zal dat veel veranderen, omdat de vrees dat de SP.A geloosd zal worden, weg is.'
'Dat lost natuurlijk alle meningsverschillen over de geldstromen en de financieringswet niet op. Als er geen vertrouwen is, lukt het niet. Maar het is niet omdat er weer vertrouwen groeit, dat nu plots alles mogelijk is.'
Responsabilisering blijft het sleutelwoord.
'We zullen daar een compromis over moeten vinden, ja. De PS en de meeste Franstaligen zien die responsabilisering niet zitten. Aan Vlaamse kant zijn daar gradaties in. Groen! steunt ons niet, de SP.A tot zekere hoogte, CD&V fel en wij zouden graag all the way gaan. Als je ons laat doen, dan draaien we de logica om. Dan dragen de gewesten en gemeenschappen de volledige verantwoordelijkheid en financieren zij de bond. Dat is het beste model, want daarmee ben je gedwongen tot zuinigheid.'
'Als je niets verandert aan de financieringswet, dan is het een eenvoudige mathematische zekerheid dat je over tien jaar geen halve euro meer overhebt voor het federale niveau, omdat alles naar de vergrijzing gaat. Defensie, buitenlands beleid, alles ligt dan op zijn gat. En hogere belastingen zijn geen optie. Als je de citroen nog verder uitperst en de belastingdruk nog verhoogt, dan zullen de inkomsten dalen. Mensen zullen nog vindingrijker worden in het omzeilen van belastingen en veel anderen zullen, zoals Peter Leyman van Voka het al verwoordde, vertrekken naar het buitenland.'
'Als er één dossier is waarvoor je een grote meerderheid achter je kunt krijgen, dan is het dat toch wel. Dat besef, die sense of urgency, is er aan Vlaamse kant.'
Het besef dat u onmisbaar bent, moet een groot gevoel van comfort geven.
'Onmisbaar, ja. Maar er zijn anderen die ook onmisbaar zijn. Bij sommigen leeft nog altijd de hoop dat de uitslag van de N-VA een accidentje was. Dat merk je aan de voortdurende aanvallen van de Franstalige pers. Als jullie in de krant op dezelfde manier over Franstalige politici schreven als zij over mij, met beschuldigingen van nazisme, zwartzakkerij en racisme, dan zou de zaak binnen de kortste keren uit de hand lopen. Dan wordt er echt geschoten op straat.'
'Kijk naar Le Soir. Allez, ze hebben nu al negen hele bladzijden gewijd aan een onnozele column van mij in De Standaard. Er stond bovendien niet eens iets aanstootgevends in. Je moet eens lezen wat ze daar allemaal van maken. Dat ademt allemaal de hoop om alsnog zonder ons een regering te kunnen vormen. Béatrice Delvaux (hoofdredactrice van Le Soir, red.) zou beter eens een historisch onderzoek bestellen naar de geschiedenis van haar krant, zoals de familie Vandersteen gedaan heeft. Ik vrees dat ze op een paar verrassingen zou botsen.'
Hebt u de afgelopen maanden meer begrip gekregen voor de situatie van CD&V in 2007?
'Tja, nu liggen we zelf op de barbecue. In 2007 lag Yves Leterme erop. Wij stonden er toen naast, maar dat was ook warm, hoor.'
'Het grote verschil is dat Leterme premier wilde worden en ik niet. Met bijna 800.000 voorkeurstemmen en het resultaat van mijn partij zou ik daar nochtans aanspraak op kunnen maken. Ik heb van de eerste dag gezegd voor mij niet hoefde. We hebben nood aan een staatshervorming en de Franstaligen wilden dat niet, dus was het psychologisch belangrijk dat een Franstalige de leiding zou nemen. Als Di Rupo zegt dat een staatshervorming nodig is, dan gelooft men dat. Als ik dat zeg, dan gelooft men dat per definitie niet.'
Hoe is uw relatie met PS-voorzitter Elio Di Rupo nu? Vandaag is het al nieuws als u elkaar een hand geeft: 'Kijk, ze praten nog.'
'Ik heb ooit gezegd dat hij een verleidelijk man is, maar sinds onze vriend Bracke (Siegfried, red.) dat in De Laatste Show is gaan verkondigen, ben ik wat voorzichtiger geworden. Di Rupo is een... zeer charmante man. Hij heeft ook een degelijk verhaal te vertellen.'
'We zijn geen Hutu's en Tutsi's. Je kunt niet zeggen: Ons verhaal houdt steek en dat van Di Rupo is quatsch., Als Di Rupo spreekt over economische achteruitgang en structurele werkloosheid, dan zit daar een realiteit achter. We zijn het eens over heel wat problemen. Alleen zijn we het totaal oneens over de manier waarop die aangepakt moeten worden. Aan die meningsverschillen is niets oneerbaars. Zolang je ze maar kunt overbruggen, anders verzuurt de relatie.'
'Tegenwoordig moeten we zes uur samenzitten om drie zinnen op papier te zetten, en achteraf blijkt dan nog dat we die drie zinnen allebei anders interpreteren. Na twee dagen van open oorlog gaan we dan opnieuw samenzitten, en dan hebben we acht uur nodig om vier zinnen op papier te zetten. Die twee extra uren heb je dan gebruikt om zeker te zijn dat we mekaar nu toch goed begrepen hebben,. Toen hebben we ook samen het persbericht opgesteld. (lacht) Ik bewaar er de humor bij, want anders wordt het onleefbaar. Dit is echt geen plezierige zomer geweest. We hebben momenten van diepe wanhoop gekend.'
Dat kan Di Rupo ook zeggen. Hij voelt zich nog altijd verraden omdat u toch de financieringswet op tafel hebt gegooid.
'We hebben elkaar in het begin gewoon niet goed begrepen. We hadden afgesproken om op een aantal werven te werken en andere ongemoeid te laten. Als je eenmaal begint te werken, dan zie je meteen de afstand tussen wat voor hen een toegeving is en wat voor ons een trofee is. Daar kun je twintig planeten tussen schuiven.'
'Bij elke toegeving van de Franstaligen lijkt het wel alsof je zonder verdoving een van hun vingernagels uittrekt. En ja, die nagel ligt daar dan bloedend op tafel, zij wijzen daar dan met een uitgestreken gezicht naar en zeggen: Voilà, dat krijgen jullie.,'
'De staatshervorming waar we in 2007 mee akkoord konden gaan, willen we niet meer; toen waren we een prulpartij van vijf zetels. Nu moet het resultaat in verhouding staan tot de dertig procent die we gehaald hebben. Als ik via een regionalisering van het arbeidsmarktbeleid de wachtuitkeringen kan afschaffen of de werkloosheidsvergoedingen degressief kan maken, dan kan ik iets verdedigen. Zij voelen zich dan verraden, maar dat geldt voor mij ook.'
'Kijk, bij het nieuwe Antwerpse Masterplan voel ik me goed. Ik sta niet te springen van blijdschap, maar dat kan ik wel uitleggen en verdedigen. Het is het best mogelijke compromis in een democratie. Maar wat er federaal op tafel lag, kon ik niet uitgelegd krijgen. En dan kan ik er ook niet mee akkoord gaan. In mijn studentenclub in Leuven had je twee strekkingen. Zij die een lief hadden en zeiden: Liever een lief dan geen lief., En de anderen die vonden: Liever geen lief dan zo'n lief., '
De highlevelgroep heeft voor uitstel gezorgd tot na de Oosterweelbeslissing. Verwacht u er nu nog iets meer van?
'De eerste vergadering heeft men alleen de twaalf principes bekeken, om zeker te zijn dat iedereen ze op dezelfde manier begrepen heeft. Om maar te zeggen hoe ver we staan in dit land. Nu zullen er modellen voorgesteld en bekeken worden en zal het aan de voorzitter van de groep zijn om een compromisvoorstel uit te werken. Dat moment van de waarheid ligt niet al te ver meer van ons af.'
'Iedereen vertrekt met een zeer grote gedecideerde strategie, maar het pad dat je moet volgen, loopt over vertwijfeling en bij momenten grote wanhoop. Als we die financieringswet kunnen hervormen, dat zou toch nogal iets zijn, hè? In deze dubbeldemocratie, zo'n stap zetten...'
En anders?
(denkt na) 'Mijn ergste vrees... Nee, ik ga zwijgen. Als er een akkoord komt, dan zal het zijn zoals met de Oosterweelverbinding: een tunnel. De visies liggen te ver uiteen om te overbruggen. De tunnel zal alleen meer geld kosten en er zijn een pak bouwrisico's aan verbonden.'
Juist, Oosterweel. De tunnels zijn duurder en het zal langer duren om ze te bouwen. En toch komen ze er.
'Niet beslissen was geen optie meer. Je kunt je geen crisis veroorloven op federaal én op Vlaams niveau. Het beeld ontkrachten dat er met N-VA niet te werken valt, speelde voor ons natuurlijk ook een rol.'
'En ja, 352,7 miljoen is zeer veel geld. Als Antwerpenaar kan ik u zeggen dat ik er helemaal niet blij mee ben dat die rekening naar de stad wordt doorgeschoven, maar de stad wilde absoluut die duurdere oplossing. Om heel eerlijk te zijn: de 3 miljard voor de tunnel blijft een eerste raming. Voor Vlaanderen zou de rekening dus nog kunnen oplopen.'
'Over de timing ben ik niet te pessimistisch. Niemand ging er nog van uit dat we de oorspronkelijke Lange Wapper zouden bouwen. Met alle aanpassingen, zoals de paperclip,, zouden we ook daar heel wat vertraging hebben gehad.'
'Nu de beslissing genomen is, hebben we in de Vlaamse ploeg opnieuw eensgezindheid. De winst is geboekt, de schade is geleden. Maar de knoop is wel doorgehakt. En de hele Vlaamse regering is nu supergemotiveerd om dit ook uit te voeren.'
En de relatie met Janssens, komt dat ooit nog goed?
'Dat is het wonder van de politiek. De beslissing is genomen, nu zijn we weer bondgenoten. Hij heeft wat hij wou: geen brug. Ik heb wat ik wou: een evenwichtig Masterplan en de ondertunneling van de R11. En Peeters heeft wat hij wou: een performante regering. Als we nu nog blijven bikkelen, nemen we de glans van het akkoord weg. Op dit moment is er niet veel glans, maar zodra de zaken in uitvoering gaan en blijken te werken, zal dat wel komen.'
'Kent u mijn vaste uitdrukking? Hypocrisy is the vasoline of political intercourse. Je kunt mekaar intens verwensen en twee dagen later liefdevol in de armen vallen.'
Het staat in de sterren geschreven dat SP.A en N-VA nog vaker zullen botsen.
'Dat is ook niet onlogisch, we zitten ideologisch niet zo dicht bij elkaar. Zolang je maar goede bestuursakkoorden afsluit, blijft dat allemaal beheersbaar. Dat is trouwens de grote les die we hieruit trekken: we hadden Oosterweel in 2009 tijdens de regeringsonderhandelingen moeten trancheren. In het begin is dat een klein wondje, maar dat groeit gegarandeerd uit tot een grote open wonde.'
Gelooft u dat het verhaal nu afgelopen is? De actiegroepen blijven strijd voeren.
'De actiecomités zijn volgens mij hun hand aan het overspelen. Dat is een riskante uitspraak, en het kan zijn dat ik me nu onsterfelijk belachelijk maak. Maar waar kunnen zij zich in 's hemelsnaam nog tegen verzetten? De verbreding van de ring komt er niet. De helft van de grote ring wordt aangelegd, met stukken uit hun Meccano. Ze hebben geen Lange Wapper of verbreding van de ring meer om de mensen bang te maken. Alleen tegen de ligging van de nieuwe Scheldeoeververbinding kunnen ze nu nog actie voeren. Iets zegt mij dat je daar niemand voor warm kunt maken.'
Het gaat misschien meer om de tuin van Wim Van Hees, die vlak bij die nieuwe Scheldetunnel ligt?
'Dat zijn zware woorden die u daar gebruikt, maar ook die spreek ik niet tegen. Als je een eigendom vlak bij een groot bouwterrein hebt, dan is dat niet leuk. Maar er is ook zoiets als het algemeen belang. Ik woon in Berchem vlak bij de ring. En binnenkort woon ik in Deurne vlak bij de ring. Dat is een keuze, omdat ik vind dat je in de stad moet geloven en de blanke stadsvlucht moet tegengaan.'
De gemeenteraadsverkiezingen hebben toch ook meegespeeld in die keuze voor Deurne?
'Wij hebben daar nog geen halve voet aan de grond met N-VA. In politiek opzicht is die verhuizing dus zuiver masochisme.'
'Maar de echte beweegreden is, zoals zo vaak, iets prozaïscher. Als je in Antwerpen zoekt naar een woning met een tuin, is er namelijk niet zo gek veel keuze. Als je na twee jaar zoeken dan toch iets vindt wat groot genoeg is en wat je kunt betalen, dan ga je daarvoor. En het toeval wil dat die woning in Deurne ligt.'
U kunt toch moeilijk anders dan in 2012 deel te nemen aan de verkiezingen?
'Ik ga niet in Deurne wonen om in 2012 niet aan de verkiezingen deel te nemen, dat klopt. Maar hoe en met welke ambitie, dat valt nog te bezien.'
U begrijpt dat SP.A u doodgraag minister wil zien worden.
(grijnst) 'Ik heb de oproep van onze burgemeester gehoord, toen hij verklaarde dat ik premier moest worden. Dat heeft mijn hart verwarmd. Het toont nog maar eens aan hoe schoon politiek kan zijn. Ik verkeer sindsdien in een constante staat van ontroering.'
Waarom, O Heer, zijn onze Regeerders zulke laag-bij-de-grondse achterlijke bietekwieten, dat ze zelfs niet over maar onder de grond moeten kruipen om hun compromissen te verbergen?!
Ze zijn gezwicht om het milieu te beschermen, net zoals ze voorrang geven aan vleermuizen die alles onder de poep zetten, boven startbanen voor vliegtuigen die welvaart aanbrengen. Ze kijken met koker-zicht, lijk blinde mollen die zich blind staren naar het zonlicht boven hen in de vrije open natuur .
We hadden, met de Lange Wapper, voor het oog van de ganse wereld, hoog in de lucht, bijna tussen de vliegtuigen, geruisloos rond Antwerpen kunnen glijden, in vier rijvakken heen en vier rijvakken terug, om t Stad heen, om die daar, als een parel in een oesterschelp te zien liggen in de beschermende arm van t Scheldt .We hadden lijk op deA29-snelweg in Normandië tussen Le Havre en Honfleur, aan de voet van deze tolbrug (gratis voor fietsers en voetgangers), de 30-tonners naar omhoog kunnen zien kruipen lijk Dinky Toys en de personenwagens lijk kleine torretjes van alle kleur en slach ..We hadden uit onze zijraampjes bijna de Lieve Vrouwetoren-hoog-boven-t-Vlaamse-Land kunnen aanraken en de fris tintelende klanken van de beiaard zouden ons kunnen begeleid hebben, tot ver op de Antwerpse Kempen
Tolbrug? Is voor de Fransen dagelijkse kost, want bij hen is het woord peage (payage) uitgevonden als gemeengoed voor elke kilometer dat men hun snelwegen gebruikt. Idem dito in Zwitserland en Oostenrijk, waar men een vignet koopt geldig voor een gans jaar. Ooit al geprobeerd om te protesteren?
Nu zit alles, maar ook mits tolgeld voor de gebruiker, diep onder de grond, en zullen filters de smook uit de lucht filteren, om deze dan vrij te geven in de open lucht. Is goed voor het milieu, dat begrijpt U toch! Op de Lange Wapper hadden de roetdeeltjes en het fijn stof meteen en veel minder geconcentreerd in de ijle lucht kunnen verdwijnen .zonder dat er verder mens noch dier last van had
Met wat er aan de vingers van de vriendjes blijft plakken, zullen weer een paar generaties Linxen gelukkig zijn .
Antwerpen, de wereldhaven, heeft grandioos zijn kansen laten liggen om zijn voet naast Le Havre, de mindere te zetten ..Antwerpen heeft het Bestuur dat het verdient, vermits zij dat zelf hebben gekozen. Wie nu niet Zot is van A, trekke er best uit, om plaats te maken voor de getabbaarde vrienden.
t Allenkante komen nu geluiden over dit compromis, dat, zegt men, alles heeft wat van een compromis een compromis maakt : noch half noch heel, maar zij zeggen dat anders!
Zijn al die commentatoren wier geluid één wanstaltige kakofonie is van pluimstrijkerij dan nooit op en bij die Pont de Normandie geweest? Hebben ze daarboven nooit de zilte zeelucht gesnoven en vrij als een vogel in de licht, niet genoten van het panorama van de meanderende Seine, voor die zich in de Oceaan stort? Hebben ze daar de schorre klank van oceaanreuzen niet gehoord die uit het zeegat de haven binnen gesleept worden? Hebben zij daar diep beneden en ongestoord in Abrahams schoot de stad niet zien liggen, als een hulpeloos vogeltje in het nest van Moeder natuur? Rode daken en straten kris-kras, met hier en daar een kerktorentje hoger dan de omringende wolkenkrabbers van appartementsblokken? Meer groen van bomen dan t rood der daken En bovenal het gevoel van vrijheid, eigen aan iedere mens, onder het klaterend licht der zon, of goed beschut voor de striemende regen Hadden we zoiets maar gehad in Antwerpen .
Neen, Antwerpen gaat voortaan lijk dieven in de nacht : ondergronds. Met kunstlicht. In eindeloze colonnes. Als kamelen in de woestijn die achter de einder verdwijnen. Antwerpen zal nooit meer bruisen. Antwerpen wordt een spookstad!
o-o-o-o-o-o-o-
Toegegeven, een ietwat geforceerde titel voor een ietwat geforceerde toestand .in een ietwat geforceerd tijdsgewricht. Een woordje uitleg dus.
In Brussel zijn The High Level-pieten aan de slag. Minstens een week lang palaveren en ons Bartje zal, na de ondergrondse brug, wakker worden, netjes ingekapseld door de Machten van de Duisternis, in zijn eigen cocon. Klaar om de woestijn te worden ingestuurd, samen met alles waarvan Nationalistisch Vlaanderen had gedroomd.
Een nachtmerrie!
En zie, pas zijn de tunnels door ons strot, of daar komt al een eerste verrassing, en dan nog wel uit de mond van weeral de Vlaamse Opper-Tjeef, de Peters :
Het totale project zal zo'n 3,2 miljard euro kosten. "Dat zal niet op rekening van de Vlaamse regering zijn, want de gebruikers zullen tol moeten betalen en uiteindelijk zullen zij dus het project financieren."
Dat we dààr niet aan gedacht hebben! Wij, de gebruikers, zullen alles zelf betalen! De duurste oplossing was al de beste, en nu gaan we nogmaals mogen afdokken! Een beetje naar het voorbeeld van Frankrijk, Zwitserland, Italië, om het op die Zuiderse landen te houden en waar de voorbije generaties politiekers nooit aan gedacht hebben in ons transit-landje.
Eigenlijk, gezien die doorgans-problematiek, had zoiets al veel vroeger moeten gekund hebben, maar of dat bevorderlijk voor de Haven zal zijn? Kriske, Uw maatregelke had goed kunnen zijn maar hij is too late, and too less
Allez man! Iedereen rotst en rilt onze autowegen letterlijk tot snot : aan de Franse, de Duitse, enz, grensovergangen staan er overal Tol-hokes en betalen zult ge! Al iemand horen foeteren? Bij ons is het de Zoete Inval en als t van de politiekers moest afhangen, ze zouden nog aan de grenzen klaar staan met een gesloten omslag-met-inhoud.
De Liefkeshoek-tunnel kost ook centjes aan de gebruiker : een goeie reden dus om daar weg te blijven
Maar de Vlaamse Regering is gered, de vooruitzichten voor De Wever op de Antwerpse burgemeeters-sjep zijn bekoeld (Jannens staat nu in pole position) en Onkelinx, de Machtigste Vrouw in Vlaanderen, zal nu eens werk maken, sè, van het omver praten van de Tjeven. Een paar worteltjes voor hun neuzen hangen zal volstaan. Als dat zon beetje begint snor te zitten, zal de Vorst in zijn diepe wijsheid (!) zijn dienaar de grote Leterminator bij zich roepen, om hem op te dragen om een soort nood-regering op de poten te zetten Want met die Vlaamse Nationalisten valt noch land noch zee te bezeilen
Over Vlaanderen valt weer het doek.
De Cortebeecken zullen weer lange beken mogen worden met veel solidarité met de PS, dat alles tot meerdere eer en glorie van het Waals profitariaat ..
Pessimisme? Neen, mensen, realisme! Maar dan een realisme dat meer neigt naar het sur-realisme .We zullen nog spijtig zijn dat Tobback en Claes en vooral den Kleinen Eyskens al zo oud zijn Want met Paul Magneete van Scharrelroi zal de PS weer hoge toppen scheren.
Wij zijn verkocht en onze Meesters zullen, lijk op de slavenmarkt, goed geld krijgen voor hun waar .
Dedju, nietwaar Bart! Ge moest met ons in zee zijn gegaan. De stop weg uit de Vlaamse Regering en opnieuw naar de stembus! Uw straf zal er nu o.a. in bestaan, bij ons in het cordon sanitaire te worden bijgezet Onnozelaar!
De Pont de Normandie is met een totale lengte van 2.143,21 meter, één van de langste in zijn soort in Europa. De brug is na een bouwtijd van zeven jaar op 20 januari1995 ingewijd. Op het moment van opening was het de langste tuibrug ter wereld, en ook de overspanning van 856 meter tussen twee pilaren was destijds ongeëvenaard. Beide records werden in het jaar 1999 gebroken toen de Tatarabrug in Japan het nieuwe record op haar naam zette, dat in 2004 weer werd verbroken door het Rio-Antirioproject.
De Pont de Normandie vormt een onderbreking in de Franse snelwegroute A29. Naast vier rijstroken zijn er aan weerszijden voetpaden. De twee betonnen pilaren hebben de vorm van een omgekeerde Y. Het gewicht van elke pilaar is 20.000 ton en de hoogte bedraagt 214,77 meter. Meer dan 19.000 ton staal en 184 kabels waren nodig voor de constructie van de pilaren
Minder dan 24 uur na het overleg tussen Bart de Wever en Elio di Rupo werd al duidelijk dat de partijvoorzitter van de N-VA zich meesterlijk heeft laten rollen. Het zijn immers Elio di Rupo, zijn PS en België die zich met de high-levelgroep een week tijd hebben gekocht, terwijl de N-VA eigenlijk niets meer te winnen had. De Franstaligen tonen daarmee aan dat ze hun les uit 2007 geleerd hebben, terwijl de N-VA blijkbaar nog steeds in Belgische sprookjes wil blijven geloven.
Gisteren ging de zogenaamde high-levelgroep die zich zal buigen over de financieringswet aan de slag in de Kamer met een eerste vergadering. Maar wat is eigenlijk het mandaat van die groep? VolgensDe Standaard moet de groep «de discussie over de financieringswet [ ] aanvatten, zowel over de inhoud van de principes, als de gevolgen van de opties die in aanmerking kunnen worden genomen». Lees: er zal over vanalles en nog wat gepalaverd worden, en dat minstens niet hoogstens een week lang. Ziedaar de eerste fout van de N-VA: geen klaar en duidelijk afgelijnd mandaat.
Tweede fout: welk resultaat moet er volgende maandag (of dinsdag, of woensdag, ) op tafel liggen? We citeren opnieuw uit De Standaard: «In de loop van volgende week volgt een evaluatie van de vooruitgang binnen de high-levelgroep en van de informele contacten die de koninklijke bemiddelaars plannen om de standpunten over de andere institutionele thema's dichter bij mekaar te brengen.» Maar wat betekent een «evaluatie van de vooruitgang»? Als de Franstaligen bij elk van de twaalf principes een zin of tweedrie bijschrijven, zal dat dan al geen «vooruitgang» zijn? En zullen hun twee bijhuizen in Vlaanderen Groen! en sp.a niet met veel ijver verkondigen dat er alweer veel, zeer veel vooruitgang is geboekt, dat er nog nooit zoveel op tafel heeft gelegen, en dat het jammer zou zijn dat de regeringsonderhandeling zouden stranden op zo'n korte afstand van zo'n gunstig akkoord? Je zou denken dat de N-VA na honderd dagen onderhandelen en meta-onderhandelingen tenminste díe les dan toch zou geleerd hebben.
Maar er is meer, en daar zit eigenlijk de grootste fout van de N-VA. Alweer een week tijd geeft de Franstaligen en België de gelegenheid om nog meer druk te zetten op de CD&V, een CD&V die trouwens stilaan begint te wankelen. Laurette Onkelinxliet wat dat betreft gisterenochtend bij Bel RTL al eens diep in de Franstalige kaarten kijken: wie tussen de lijnen kan lezen snapt dat de PS hoopt verder een wig te kunnen drijven tussen N-VA en CD&V, en de komende zeven dagen in de eerste plaats dáár haar energie zal willen gebruiken. En als daarvoor wat gepalaver in een high-levelgroep nodig is, dan zij het zo. Overigens zagen sommigen in de uitlatingen van Laurette Onkelinx een nodeloze provocatie aan het adres van de N-VA, maar eigenlijk ging het om niet meer dan een uitschuiver, een beetje zoals de «c'est reporté» van Joëlle Milquet. Zo gaat dat nu eenmaal wanneer men zich al in een overwinningsroes bevindt, want inderdaad: zit men niet opnieuw met zeven aan tafel, zoals de PS wil, in plaats van maar met twee, zoals de N-VA wou? En met zeven kan er urenlang, dagenlang, oeverloos en eindeloos gepraat worden. Of zou de N-VA soms niet willen dat de financieringswet uitgebreid en tot in de details doorgepraat wordt, kwestie van geen ruimte voor interpretatie meer over te laten?
Ondertussen liet Mark Eyskens niet dat we hem verdenken van bijster veel inzicht in wat dan ook, maar toch in de kranten van Sud Presse optekenen dat de CD&V de bocht reeds ingezet heeft. Voor één keer willen we hem geen ongelijk geven. Dat is dan ook de enige les die de Franstaligen in 2007 geleerd hebben, maar waar men het bij de N-VA blijkbaar nog steeds een beetje moeilijk mee heeft: bij het begin van federale onderhandelingen wil de CD&V nog wel moeilijk doen, en zelfs al eens stoer de Vlaamse kaart trekken zoals met de financieringswet. Maar na pakweg een honderdtal dagen komen er barsten in het Vlaamse profiel van de CD&V, en neemt de raison d'état stilaan over. Men begint ongeduldig te worden. Men begint te geloven in het verhaaltje dat de N-VA hoe dan ook geen compromis zal aanvaarden. Men raakt stilaan murw door de druk vanuit Franstalige hoek, vanuit sp.a en Groen!, vanuit ACW, vanuit de eigen middens, en niet in het minst vanuit de Noord-Belgische media om toch maar het aangeboden Franstalige compromis te aanvaarden, ook al is dat verre van een eerbaar compromis. De Franstaligen weten dat, en zien dat de CD&V-tanker, vandaag eigenlijk maar een scheepje meer en na de volgende verkiezingen misschien zelfs maar een sloepje, stilaan begint te draaien. Nog een paar dagen palaveren in een high-levelgroep. Daarna nog een paar dagen discussiëren of er wel of niet vooruitgang werd geboekt. En daarna nog een weekje of die vooruitgang significant is of niet. Elke dag die zo gewonnen kan worden, is er eentje meer waarop de CD&V overstag kan gaan.
Kijk trouwens eens met hoeveel ijver, en vooral ook veel plezier, Yves Leterme zich ondertussen kwijt van zijn taak als eerste minister van een regering van lopende zaken. In New York de grote jan mogen gaan uithangen en een pleidooi houden om voorrang te geven aan de «menselijke ontwikkeling». Of ongrondwettelijke verkiezingen organiseren en grof kiezersbedrog plegen ook tot die «menselijke ontwikkeling» behoren, dat kwamen we niet te weten. Binnenkort mag hij trouwens nog enkele Europese toppen voorzitten. En af en toe slaagt hij er ook in om het nieuws te halen met alweer een meevaller op de begroting. Hoe lang zal het nog duren voor hij zélf naar Laken trekt om voor te stellen een regering-Leterme III op de been te brengen enkel en alleen in het belang van België, of wat had je gedacht? Dat hij daarmee in één moeite door Kris Peeters een ferme peer zou kunnen stoven en terug op zijn plaats zou kunnen zetten één trede lager dan hemzelf uiteraard - is altijd leuk meegenomen.
De tijd werkt dus in het nadeel van de N-VA, en in het voordeel van België en de Franstaligen. Misschien blijkt binnen enkele weken wel dat de N-VA dan toch contournable is, «aangezien ze geen compromissen kunnen besluiten», en er met haar dus geen rekening hoeft gehouden te worden. Dan doet het er ook niet zoveel meer toe of een regering van Nationale Eenheid aan Vlaamse zijde een meerderheid heeft of niet. Heeft ze geen meerderheid, dan zal dat toch uitsluitend de schuld van de N-VA zijn die maar had moeten toegeven. Het precedent werd daarvoor reeds geleverd met de regering-Leterme I, inclusief de lekke argumentatie die daarvoor ondertussen al vele malen maar met weinig overtuiging opgevoerd werd.
o-o-o-o-o-o-
Pssst
Wel! Wel! Dat zou, mijn beste Philip Van Laenen, op relatief korte termijn het einde van het land betekenen. Geen kat die dat noch Onkelinx noch Leterme ooit vergeeft. Wat meer is, het is ook zonder de waard gerekend, in casu eigenlijk zonder De Wever. Al licht diens planeet, na het Wapper-avontuur in Antwerpen, niet meer zo fel op .Die Peters is ook langs geen kanten te betrouwen. Al kan men zich afvragen, wat der prijs is geweest voor deze deal : Peters in het zadel (valt hij toch regelmatig af! En breekt zijn heup!) en De Wever er uit? Dan kunnen de nief pattatjes wel op tafel komen .
Wie zei daar weer dat het maar een dom muizeke is dat maar één gaatje heeft? Een muizeke is maar een klein beestje, wat moet er dan gezegd worden van de GATEN waarover een Leeuw, die toch de Koning der Dieren is, beschikt? Het stuk La Fin dun Pays kan ook in een andere octaaf gezet worden, met vooral een betere bezetting van de lagere tonen : de zogezegde grom-tonen, soms wel eens ten onrechte verward met grond-tonen omdat ze sterk verwant zijn met elkaar.
Die Ongekroonde Koningin van Vlaanderen speelt een heel slecht stuk! Ze kent haar rol niet en speelt vals. Mogen wij U de Boze Heks uit Sneeuwwitje en de Appel in herinnering brengen? Dat scharminkel deed ook beroep op de jager, om Sneeuwwitje, de Onschuld-in-Persoon, te doden met zijn groot jagersmes. Maar die ging overstag (zie titel hierboven) en liet het Kind in leven, zodat het bij de kaboutertjes kon intrekken om het huishouden te doen .
Wel, het is over dat overstag gaan dat ik het wil hebben. De Tjeven weten, dat als ze maar die ene keer overstag gaan, om Onkelinx bij te springen, dat ze het dan voor altijd mogen vergeten. Zelfs de kiesdrempel van 5% zou dan nog te hoog gegrepen zijn. Ze zullen dus loeven en her-loeven, zo gauw ze de kans zien, (die kontdraaierij is hun tweede natuur) zodat ze, lijk de brave jager uit het bos, in dient mogen blijven
Ik zou ze geen eten willen geven, de landgenoten die naast hun zetel, bij het Nieuw op de TV met in beeld de Leterminator, spontaan grijpen naar hun kptsbakje Wie kan het beeld van die man nog verdragen! Ahasverus, de Wandelednde Jood, heeft er niets aan! Dat moet een play-boy geweest zijn in vergelijking met Yves-de-Verschrikkelijke.
Wie ik in heel die affaire voor geen cent betrouw, dat is die Luc Cortebeeck van het ACV. Die ziet op dit ogenblik zijn koninkrijk als zand tussen zijn vingers glippen en weet dat het ABVV en de Kameraden van het FGTB de enigen zijn die zijn vel kunnen redden. Om dat vel te behouden, zou die man moorden doen .Syndicistan, ziet U .
À propos, over moorden gesproken .Naar het schijnt zit de markt van de huurmoordenaars in een serieus dipje : voor minder dan 1.000 heeft U er al ene die werk levert om U tegen te zeggen. De Siciliaan die instond voor de verdiende straf van André Cools, zal wel wat meer gekost hebben. Wil ik maar zeggen : daar in Scharrelroi bestaat er meer dan één uitzendbureau in die banche en een ongeluk zit, binst die week van de hijgh levels, in een klein gaatje. Één 9 mm-gaatje is al voldoende.
En Bart is zowat het summum van wat een goede PS-ser zich kan dromen als doelwit: valt goed op, is een dikke goede schietschijf. Een gemotiveeerde Moslimmer zal rap gevonden zijn om de klus te klaren : Bart is immers de ongelovige hond die hun luilekker-leventje ooit zou kunnen storen. En daarbij : Madame Béatrice Saccoche van Le Soir heeft het zelf gezegd : den Bart is de kleinzoon van een Grote Zwartzak dus is hij een Klein Zwartzakje
Als voorbeeld van taalverkrachting (en niet alleen de taal, ook de waarheid is geweld aangedaan) kan het nieuwerwetse woord dubbelbesluit worden aangemerkt. Het mag dan ook niemand verwonderen, dat het een Tjeven-boreling is, geboren uit de tegennatuurlijke inseminatie bij een groep Tjeven door een groep Sossen.
Een soort groeps-verkrachting dus in het kamp der profiteurs.
o-o-o-o-o-o-o-
De politiek heeft aldus een besluit genomen, en wij ook : we steken al die grote koppen in een grote lederen zak, een soort van ezelsvel, knopen die goed toe en gooien die in de Vesuvius.
Dat dubbelbesluit zal de Tjeven nog zuur opbreken, want ik wed dat niet één Vlaming die ondergronds Antwerpen Linx moet laten liggen, ooit zal vergeten hoe hij daar is terecht gekomen : als een blinde mol, daar waar hij als een adelaar hemelhoog op de Lange Wapper had kunnen vliegen in het zwerk, met de Metropool aan zijn voeten . Daarom stel ik voor om voor deze tunnels de passende naam te geven van JaPé-tinnels, van het werkwoord Jattèèè! (Jatten maar!) naar de naam van hun peetvader Janssens en Peters. Antwerpenaren kennende, zullen die bouwwerken wel vlug uit hun eigen een naam gaan aannemen die waarschijnlijk heel wat meer tot de verbeelding zal spreken.
Toch typisch een geval van de gevreesde Tjeven-ziekte, vindt U niet? Maanden voordien stellen dat er geen tunnels komen als die duurder zouden uitvallen, maar achteraf als dat toch zo is (en nog geen klein beetje), dan vlug een wit konijn uit de hoge hoed toveren .De derde-betaler : ge moet er maar opkomen! Als dat niet de spelregels veranderen is binst de match.
Zouden de Dames en Heren Polle-tiekers niet best hun verantwoordelijkheid opnemen, neen, deze keer niet met woorden, maar met harde valuta? Laten wij hun een overeenkomst voorleggen voor de Notaris, dat zij, samen met hun ingenieurs, persoonlijk zullen instaan voor elke Eurocent dat die dingen meer kosten dan dat ze ons vandaag wijsmaken. Mag geen probleem zijn, als ze zo zeker zijn van hun stuk ..
Maar we zijn al te dikwijls van zulke koude kermissen thuis gekomen : een totale kostprijs bij oplevering van twee, tot driemaal meer dan geraamd, is schering en inslag. Onlangs nog zagen we de bedragen in verband met het Antwerps Vlinderpaleis, en dat zegt genoeg. Te meer daar het de Sossen zijn die weeral hun kooltjes uit het vuur hebben liggen .
Vandaar onderstaande penne-vruchten van een paar Schandaard-hoernalisten. Is gewoon een geheugensteuntje voor binnen een paar jaar .
Hoe de brug vervelde tot een tunnel
donderdag 23 september 2010
ANTWERPEN - Waarom koos de Vlaamse overheid tien jaar geleden niet meteen voor een tunnel? Dat is een kwestie van voortschrijdend inzicht, technische aanpassingen en veel extra geld.
Eigenlijk begroef de Vlaamse regering de Antwerpse Lange Wapperbrug met haar dubbelbesluit in maart. Kris Peeters (CD&V) opteerde voor een geboorde tunnel tenzij zo'n project duurder was, de bouwtijd langer uitviel of technisch onhaalbaar was. De minister-president wist dat enkel het laatste argument telde. Een langere bouwtijd of meerprijs zou het voorwerp worden van politieke deliberatie. Dat is wat de Vlaamse regering de voorbije week heeft gedaan toen bleek dat de ingenieurs op de plaats van de brug ook een tunnel konden graven.
Toch blijft het verbazend dat er überhaupt een tunnel komt. Lange tijd werd aangenomen dat zo'n tunnel op die plek technisch onhaalbaar was of veel te duur. Juist daarom was rond de eeuwwisseling de Lange Wapperbrug over het noordelijke deel van het Eilandje (een Antwerpse wijk in het noorden van de stad), gecombineerd met een verzonken tunnel onder de Schelde, als alternatieve oplossing uit de bus gekomen.
Tien jaar geleden passeerden ook allerlei opties de revue. Een ervan was een brug over de Schelde. Ongetwijfeld zou zo'n project heel wat meer Antwerpenaars begeesteren, de Antwerpse burgemeester Patrick Janssens (SP.A) incluis. Maar technisch is zoiets onhaalbaar, zo'n brug zou het scheepvaartverkeer belemmeren. De voorgestelde tunnelvarianten bleken dan weer veel te duur.
Landmark
De gangmakers maakten vervolgens van de nood een deugd. De brug over het meest zuidelijke punt van de Antwerpse haven moest uitgroeien tot een landmark. Het ontwerp moest de creativiteit van Vlaanderen in de verf zetten. Vanwege het architecturale karakter kreeg de brug heel wat aanhangers. Maar de impact op de mogelijke ontwikkeling van de stad naar het noorden viel niet te ontkennen. Daarbovenop entte zich een discussie over fijn stof. Vooral dat laatste was dodelijk voor het draagvlak hoewel tunnelalternatieven wegens hun energieverslindende karakter (verluchting en verlichting) op milieuvlak slechter scoren.
In 2005 besliste de stad Antwerpen na de aanzwellende kritiek om toch een tunnelalternatief te onderzoeken op dezelfde plek als de brug. Het zogeheten Horvattracé (naar het Nederlandse ingenieursbureau) was te duur en technisch niet haalbaar. Voor Janssens was daarmee de hele discussie afgelopen. 'Walk and don't look back,' berustte hij. Hij besefte dat er een derde Scheldeoeververbinding moest komen om de mobiliteitsproblemen op te lossen.
Goed twee jaar later vroeg de Vlaamse regering Arup/Sum toch om een laatste alternatievenstudie. Het studiebureau vergeleek een tunnelvoorstel van de actiegroep Straten-generaal (dat een stuk noordelijker een ander tracé volgde) met het Horvattracé en de Lange Wapper. Rekening houdende met de voorwaarden van de regering, won de Lange Wapper de discussie, zonder voorwaarden leek een door Arup/Sum gesuggereerde lange tunnel (een vierde alternatief) aanlokkelijk.
Sportpaleis
Over die tunnel wordt ondertussen niet meer gesproken wegens veel te duur en andere moeilijkheden. Psychologisch was het vierde alternatief wel belangrijk. Het geloof dat er andere oplossingen waren voor de vermaledijde brug groeide sterk. Toen een Antwerpse volksraadpleging de brug verwierp, wist de Vlaamse regering wat te doen.
Toch was de opdracht niet makkelijk. Want de brug op dezelfde plaats zomaar in de grond te steken, bleek aanvankelijk echt onmogelijk. Dat veranderde toen de BAM, de bouwheer van de brug, voor de buurt rond het Sportpaleis een drastisch alternatief uitdokterde. Het Sportpaleis was sowieso de achilleshiel van het Lange Wapperproject. Dat herleidde de leefbaarheid van die toch al zwaar geteisterde wijk tot nul. Na een sessie out of the box-denken suggereerde de BAM om het spuuglelijke viaduct aldaar gewoon af te breken en de ring op twee niveaus op te splitsen: één voor doorgaand en één voor plaatselijk verkeer. Dat doorgaande verkeer komt in een gegraven tunnel.
De regering stemde met haar dubbelbesluit in met deze dure afbraak (500 miljoen euro). Voor de SP.A was de Lange Wapper Light niet voldoende. Maar als het doorgaande verkeer aan het Sportpaleis in een tunnel komt, waarom kan die niet worden doorgetrokken? Dit herlanceerde een oud idee van vier geboorde tunnels op de plaats van de brug. Uiteindelijk viel dit plan te duur uit (een meerprijs van 800 miljoen euro). Graven dan maar. Een stuk goedkoper, maar de overlast is navenant.
o-o-o-o-o-oo-o-
Pssst I
Enne, hoe is het gesteld met de capaciteit van die dingen? Waarschijnlijk slechts dubbele rijvakken in beide richtingen? Als we straks tot de vaststelling komen (wat we nu al met mathematische zekerheid weten) dat er minstens vier of meer vakken in elke rij-richting nodig zijn : Mein Liebchen, was wollst Du mehr! Voilà : de gedroomde excuses om de meerprijs achter weg te camoufleren
We hebben inderdaad de (Franssprekende) familie André & Thomas Leysen nog niet gehoord. Als die er zich gaan mee bemoeien moet er ook nog een zak-centje voor hen af kunnen ...En dan vergeten we nog bijna Noël Slangen : die staat ook nog eens met de bedel-nap aan de achterdeur : dolkmessen (om in de ruggen te plaatsen) zijn wel verboden, maar hoe zou hij anders kunnen dreigen? Die man moet toch kunnen leven .
Pssst II
Als ik mij niet bedrieg, hangen er een paar claims (het kunnen ook klachten zijn) in de lucht wegens gebroken beloften contracten voor werkzaamheden die al werden aangevat en die nu zonder voorwerp zijn. Quid de nutteloze onteigeningen? En Quid? Quid? Quid? het tijdverlies waardoor aan de Antwerpse Haven en aan Vlaanderen in het algemeen miljarden Euros zijn mislopen .Eieren of joeng : mij om het even : de beslissing moest al 10 jaar geleden en meer genomen geweest zijn. Maar ja, Gouverner, cest prévoir, dat is iets voor grote mensen, hé! en niet voor kleuters!
Het gaat de goede weg op ùet de Vlaams-Waalse verhoudingen! En wat amusant is, is dat een of ander onnozel wicht van de anderen de kat de bel aan bindt. Juist nu! Als er niet veel meer nodig is om de vlam te doen in de pan slaan! Hun namen en hun exploten mag ik niet vergeten!
Ach Gottkes : de grootvader van den Bart was ooit lid van het VNV : het Vlaams Nationalistisch Verbond, dat binst WO II dacht aan Vlaanderen met de hulp van den Dolf te geven wat het al zoveel jaar geweigerd werd door de Franscouillons in eigen land: recht. Slecht is het hen bekomen, slecht tot in het veertiende nageslacht! En nu is Bart natuurlijk het Zwarte Schaap, voor zaken van 60 jaar voor hij geboren was!
Zou die Trezebees nu echt niet weten, dat zij de pin uit de handgranaat getrokken heeft, zodat die nu ieder moment de lucht kan ingaan?! Of horesco referens heeft ze gehandeld in opdracht? Met het opzicht reactie uit te lokken? Dan moeten wij, Vlamingen, inderdaad in hoogste staat van paraatheid gebracht worden!
Maar ik laat U eerst meelezen, wat de Schandaard schrijft .
o-o-o-oo-o-
Franstaligen geïrriteerd na collaboratie-uitspraken De Wever
22/09/10 12u33
"Het is een Waalse mythe dat de collaboratie een overwegend Vlaams gegeven was terwijl Franstalig België dapper verzet bood", schrijft Bart De Wever vandaag in een opiniestuk in De Standaard. De Franstaligen reageren geïrriteerd.
cdH-fractieleidster in de Kamer, Catherine Fonck, vindt het tijd om de simplistische zwart-witvisie van goeden en slechten te verlaten, zij die goed presteren en de anderen, zij die gelijk hebben en de anderen, de Vlamingen en de Walen, ...
"In volle crisis is er niets beter om de relaties terug warmer te maken en blijk te geven van de wil om de andere te respecteren", luidt het ironisch.
Veroordeling Fonck benadrukt dat collaboratie veroordeeld moet worden, ongeacht waar ze plaats vindt of wie er collaboreert, zelfs in gewesten waar dergelijke feiten zeer zelden voorkwamen.
"De Franstaligen hebben collaboratie steeds krachtig veroordeeld en hebben nooit voor amnestie gepleit", benadrukt de gewezen gemeenschapsminister nog.
Onhandig, ontoereikend, niet opportuun Emily Hoyos (Ecolo), de voorzitster van het Waals parlement, noemde de uitlatingen "onhandig, ontoereikend en niet opportuun" op een ogenblik dat men een communautair akkoord moet vinden.
Hoyos vindt het schandalig om dergelijk opiniebijdrage vandaag te brengen. "Niemand heeft gezegd dat de Vlamingen collaborateurs waren en Walen engeltjes. Het is geen kwestie om te weten wie de beste en wie de slechtste", aldus de parlementsvoorzitster.
Grootvader De Wever In zijn bijdrage verwijst De Wever ook naar een RTBF-reportage waar men het heeft over zijn grootvader, die lid was van het VNV, waarna beelden getoond werden van geüniformeerde collaborateurs. (belga/edp)
o-o-o-o-o-o-o-
Pssst
O Juist! De opinie-bijdrage van Bart in De Schandaard, geplaatst als reactie op hetgeen die cdH-Trees vertelde, is schandalig zoals ze juist nu geplaatst wordt .Een Zwartzak doet er best aan in het stof te kruipen voor de Goede Belgen.
Laten we inderdaad de klok maar eens geen 70 jaar, maar 65 jaar terugdraaien. Naar de repressie-tijd, waar de fictie van een land in oorlog nog jaren lang werd volgehouden, om de Krijgsauditoriaten hun vuile job te laten verder zetten.
Bart jong, Uw stellingname als dat gij in naam van 80% van de Vlaamse Bevolking sprak, was tot hiertoe een beetje overtrokken, dat weet gij ook, maar laat het U gezegd zijn door een Vlaams Blokker in hart en nieren : vanaf nu moet gij spreken namens 100% van ons! Gij moet kunnen beschikken over een blanco cheque, als ge die vaderlanders er maar onder krijgt! De kleine kantjes daarvan af regelen we later wel, als de boeien verbroken zijn.
Doe zoals de Vlaamse onderhandelaars bij Philips de Schone, die als enigen geen kussens kregen voor hun achterwerk bij de onderhandelingen. Hef Uw kont op en trap het af! Binnen de 24 uur wordt gij gekroond tot President van Vlaanderen, met of zonder succes bij de Lange Wapper .Als het moet, wordt die stormenderhand gestemd. Geen gekakel meer : eieren moeten er zijn!
O ja, op onderstaande site vindt de nieuwsgierige lezer een min of meer historische weergave van de Waalse collaboratie. Maar, t is zoals ze het zelf zeggen : Wallonië is voor geen enkele Waal ooit een echt vaderland geweest, zoals wij als Vlamingen een vaderland hebben die in de Geschiedenis teruggaat tot in het begin der tijden. Wallonië is zowat overal en altijd een beetje de pasmunt geweest om ergens een ander groter geheel af te ronden. Derhalve deden de Walen het met Hitler louter uit persoonlijke motieven .voor de eer of voor het geld, want van den Dolf hadden ze als volk niet veel goeds te verwachten .Valt er van den Dolf al niet veel goeds te vertellen, hij kende toch zijn wereld ..
De schending van de mensenrechten in socialistische landen niet aanklagen was schuldig verzuim van links en bracht de rechten van mensen ernstige schade toe, zegt nu Ludo Abicht.
In De Standaard van woensdag 15 september '10 publiceert Ludo Abicht een opiniestuk over de pedofiele priesters in de katholieke kerk, onder de titel 'Dutroux en Vangheluwe slaan twee keer toe'. (Het volledig artikel is vrij te lezen, hier ... ). Over het hoofdthema van het artikel heb ik het hier verder niet. Wel wil ik hier even extra stilstaan bij een mea culpa van Ludo Abicht, en het met dit artikel extra onder de aandacht brengen. Hij heeft het over schuldig verzuim van links, omdat het de schending van de mensenrechten in de socialistische staten niet wilde aankaarten. Hij vergelijkt het zwijgen van links met het zwijgen van andere kringen, waarbij het belang van de groep boven dat van de slachtoffers geplaatst wordt. De passage, met de woorden van Abicht:
"Misschien moeten we ook eens kijken naar de geschiedenis van halve en hele leugens, verdoezelingen en gedeeltelijk 'begrip' die we allemaal wel kennen, maar waar we jammer genoeg niet genoeg aandacht aan besteed hebben. Wanneer iemand uit de eigen kring (familie, kerk, partij, levensbeschouwelijk kamp) in de fout ging, hadden we al te vaak de neiging het belang van de groep boven dat van de slachtoffers te plaatsen: let op, want 'ze' zullen dit tegen ons gebruiken, naar de bekende oorlogsslogan Feind hört mit! Zo wisten we in linkse kringen al lang dat in veel zogenaamd socialistische landen de mensenrechten niet geëerbiedigd werden, maar was het niet onverstandig en zelfs reactionair daarover te praten en op die manier met de rechtse wolven mee te huilen? Nu, na de val van de Muur, weten we dat we door dit schuldig verzuim de zaak die ons terecht dierbaar was grote schade hebben toegebracht. Deze zelfkritiek doet uiteraard niets af van de enormiteit van de onlangs aan het licht gekomen feiten binnen de kerk, maar het verklaart wellicht, waarom men ook daar de vuile was liefst binnenskamers meende te kunnen wassen, zonder daarom de misdaden goed te keuren: te veel ruchtbaarheid geven aan zo'n schandaal zou het imago van de kerk kunnen schaden."
Een eerbiedwaardige bekentenis van formaat, nietwaar Mark Grammens, Paul Goossens, Jos Geysels, Yves Desmet, Mieke Vogels, Kris Merckx, en andere hier niet genoemde mei achtenzestigers?
TOEMAAT: Koppige (n)ostalgie naar de 'goede oude tijd'
Kris Merckx, op zijn website, in een interview met een scholier, 'over mei 68, marxisme en PVDA' , 5 december 2008: "Het onrecht op wereldschaal, de onrechtvaardige en ongelijk handelsverhoudingen maakte dat wij de Marxistische analyse op de maatschappij bijtraden. Namelijk dat het kapitalisme uitbuiting meebrengt, maar ook oorlogen, honger en werkloosheid en dat het ook regelmatig financiële crisissen teweeg brengt. In die zin hebben wij ons dan achter het Marxisme gesteld. Ook omdat na de Oktoberrevolutie in de Sovjet-Unie, de overwinning van de revolutie in China en ook na de overwinning van Fidel Castro en Ché Guevara in Cuba is bewezen dat er een alternatief is voor het kapitalistische, economische systeem dat meer werkzekerheid biedt en gratis gezondheidszorg zoals op dit ogenblik in Cuba het geval is. Er zijn natuurlijk in de Sovjet-Unie en in China ook belangrijke fouten begaan. Maar goed, het was dan ook een totaal nieuw systeem. Men kon niet leren van voorgaande experimenten van socialistische maatschappijen, dus er zijn een aantal ernstige vergissingen begaan. Maar goed, er zijn ook veel positieve zaken die als ze in de toekomst ontwikkeld worden en als men die fouten kan vermijden, zal dat in mijn ogen leiden tot een goede, democratische en socialistische maatschappij."
Mark Grammens, Journal, 22 oktober '09: "De DDR was ongetwijfeld een totalitaire staat, met akelige grens-kontroles, maar de Oost-Duitsers waren wel opgegroeid in een land waar volledige werkgelegenheid heerste, - en dit al twee generaties lang, - waar konkurrentie niet bestond, en waar een aantal idealen hoog in het vaandel stonden, ook al waren vrijheid en demokratie daar niet bij. Dit was de leefwereld van de Oost-Duitser, en daarmee had men wel rekening mogen houden, maar dat is niet gebeurd. De samenleving die in de DDR werd opgebouwd, was er een van sociaal idealisme met verwaarlozing van de politieke voorwaarden waarin een demokratie kan funktioneren. Het is een optie die, afgezien van de repressieve metodes die werden gebruikt om het regime te handhaven, in se niet minder achtenswaardig is dan het tegendeel ervan."
o-o-o-oo
Pssst
JaJa, Het is zoals de H. Augustinus, lolbroek en kerkleraar, zei : Het berouw komt altijd ACHTER (NA) de zonde, nooit ervoor .
Zou het kunnen, dat Fidel Castro, nu hij met een been in het graf staat, de wereld nog een laatste waarschuwing wil geven? Anders vrees ik voor de gezondheid van zijn aanhangers, de Steve op kop .
Schuldig verzuim van Linx vanwege de 85 miljoen Chinezen die de Grote Roerganger om zeep heeft geholpen : dat we dat nog mogen beleven dat Caroline Genez aan het hoofd van haar medeplichtigen, den baard voorop, in alle deemoed bekent dat ze zwaar in de fout is gegaan. Zodat iedereen, in zak en as, zich voorgoed terugtrekken in hun lofts en hun buitenverblijven.
Dat we het mogen beleven dat dM op zekere dag verschijnt met de vermelding op het voorblad, met rouwband omgeven als ware de laatste der Belse koningen gestorven : Laatste nummer wij geven ons over .
Dat wij het nog mogen beleven, dat de PS met de TGV gezamenlijk naar Lourdes trekt, om O.L. Vrouw te smeken om een miraculeuze genezing, want ten dode opgeschreven
HiHi, mirakels bestaan lekker niet! Hebben ze zelf altijd gezegd!
Het gerecht in Rome is een onderzoek wegens witwaspraktijken gestart tegen de Vaticaanse Bank. Twee hooggeplaatste medewerkers zijn ondervraagd en moeten verder meewerken aan het onderzoek. Het parket nam ook 23 miljoen euro in beslag die de bank gestort had op de rekeningen van een andere bank.
De Vaticaanse Bank is officieel gekend als het Instituut voor Religieuze Werken. Zij doet alle financiële zaken van de zittende paus, maar ook voor rooms-katholieke ordes en organisaties.
Het onderzoek richt zich onder meer op Ettore Gotti Tedeschi, de voorzitter van het Instituut voor Religieuze Werken. Hij zou inbreuken gepleegd hebben op de wet van 2007 tegen witwaspraktijken.
Het Vaticaan reageert voorlopig niet op het nieuws dat de bank onderwerp is van een witwasonderzoek.
Bankier van God De Vaticaanse Bank was in 1982 in een schandaal verwikkeld toen bleek dat directeur en aartsbisschop Paul Marcinkus betrokken was bij de ineenstorting van de Ambrosiano Bank, toen de grootste privé bank in Italië. In de nasleep van dat schandaal werd Roberto Calvi - de Bankier van God - vermoord. Zijn lichaam hing onder de Blackfriar's Bridge in Londen. Zijn dood vertoonde alle kenmerken van een rituele moord.
o-o-o-o-o-o-
Pssst
Een beetje veel, om aan toeval te blijven geloven, niet? Het zijn wel vette kluiven voor de Linxe kerk, die maar niet genoeg krijgt van het opgeklopt schuim. Terecht of onterecht maar in ieder geval fel overdreven, de jacht op de pederasten in de Kerk, en nu, in het hol van de leeuw, de klauw van Vrouwe Justitia op de portemonnaie van de Paus.
Er breken voor diep-gravers van journalisten heerlijke tijden aan. Net zoals die Loge-Onderzoeksrechter in Brussel die zijn gewapende troepen moest afsturen op sarcofagen en grafmonumenten met diepzinnige geheimen, en voor wie zelfs het Huis van God gelijk stond met een van zijn drugskroegen, toen ook al! moest er gegraven worden naar het Hoe? en het Waarom? Was (wist der Wolfgang) ist des Pudels Kern ..Ergens een of andere gang in de justitiële wereld die bang is voor de concurrentie?
Wie of wat trekt ook hier de touwtjes? Toch niet Napoleon De Gucht?
Waarmee ik niet wil zeggen, dat het in Rome de maffia is die zoekt, noch dat er maffia-geld, als het in de Kerk zit, niet mag opgespoord worden. Integendeel, juist de Kerkelijke Overheid moet er zorg voor dragen dat haar levenswandel onberispelijk is. Zo niet, is de Club geen lang leven meer beschoren, alhoewel de Grote Baas altijd verordonneerd heeft dat Hij op deze steenrots Petrus Zijn kerk zou bouwen. Zou Hij daarmee prutsers en halve garen bedoeld hebben?
Ik stel mij echter de vraag, waarom er zoveel energie gestoken wordt in de Christelijke afdeling van het Huis van God. De Islam-afdeling hanteert veel grotere en veel duiisterder kapitalen, waar geen haan naar kraait. Daar hebben ze nog nooit gehoord van maffia-geld, daar bestaat geen maffia, daar is alleen plaats voor reguliere en niet-reguliere petrol-dollars.
West Europa bezwijkt bijna onder de Islamitische armoe-zaaiers, en toch zijn er enorme kapitalen beschikbaar om het land vol te bouwen met moskeeën .
Neen, dat is niet een stelsel van twee maten en twee gewichten : dat is een stelsel van Vernichtung van het ene stelsel door het andere.
Het zat er aan te komen! Italië heeft officieel en tegenin de goesting van Europa te kennen gegeven, dat het katholiek wil blijven, en dat het kruisbeeld niet zal gebannen worden uit het openbaar leven, of daar komt de volgende slag onder de gordel
Men zegt dat de eerlijkheid en de waarheid altijd het laatste woord hebben. Ik ben benieuwd .
Ja, de steden verpauperen op het tempo van de winterse lawines in berglanden : bij t begin van t afschuiven van de bergflank, zo goed als onzichtbaar glijdend, tot er zich breed en diep een woeste massa in het dal stort, alles verwoestend wat het op zijn weg tegenkomt.
En onze Bestierders (werkelijk het goede woord, want be-stieren is hun felste prestatie : denk aan Patje Brillantine en al die andere wit-gekalkte wandelende graaiers) staan er bij en kijken er naar. Een geval van getrapte cascade-verantwoordelijkheid : van de Eurocraten over de bureaucraten naar de steden. Die kijken op hun beurt de hele ketting terug naar omhoog. Iets anders valt daar niet aan te doen. Allahs wil .
Want de grenzen staan open lijk Bijbelse schuurpoorten en een gestage drom wild volk verdringt zich om binnen aan te schuiven aan de volle ruiven. Die lawine wordt steeds groter en gevaarlijker en weer een natuurwet elke plaats kan maar éénmaal worden ingenomen. Dus wie kan, schuift op naar veiliger (en gezonder) oorden. Waar de oudjes nog op straat durven komen, waar alles nog zijn voorvaderlijk gangetje gaat zonder oorlogsgeweld noch faits divers. En als daar al geen trams of bussen van het openbaar vervoer rijden, op die dingen wordt er ook niemand in elkaar geslagen door kansarme jongeren, die zich hun geliefden steeds weer uit de thuislanden halen, om hier een nieuw soort Meesters te kweken.
De steden worden stilaan etterende wonden die nooit meer zullen genezen De moskeeën schieten er op lijk paddenstoelen : weldra komt er een Geloofsbelasting op bijvoorbeeld elke spaarboek-verrichting in het land, maar waarvan de Moslims worden vrijgesteld : het zijn de anderen, de onderworpenen, die moeten afdokken. In het Arabisch zal dat dan de DHIMI-afdracht zijn, de vergoeding waarom we als ongelovige in leven mogen blijven.
Moeten we echt nog zo lang wachten om Te Wapen te roepen?
Zo zullen de Vlamingen, eer ze goed en wel beseffen dat ze onderuit het Franscouillons dwangbewind zijn weg gegroeid, de volgende morgen ontwaken in het Kalifaat der Beide Nederlanden. Europa zal dan misschien al lang Eurabië geworden zijn, bestuurd van uit Rome, waar het meesterwerk van MichelAngelo, de koepel van de Sint Pieter, zal opgetuigd zijn met een minaret op elke hoek, en voorzien van krachtige luidsprekers die 5 maal per dag oproepen voor het Gebed tot Allah Daar op het Sint Pietrsplein, binnen de omarming van de colonnades van Bernini, zal in één on-onderbroken voorstelling elke zondag, van zonsopgang tot zonsondergang, de wekelijkse Openbare Steniging plaats grijpen van alle gekende overspelige vrouwen. De vrijdag, even voor de donderpreek voor de Totale Jihad, zal de hand-afkapping door middel van het kapblok en het kromzwaard, plaats grijpen, terwijl de massa het Zieg Heil zal brullen, naar het voorbeeld van Goebbels die de massa hees-schreeuwend vroeg :Wüunschen Sie den Totalen Krieg?. Op woensdag, nadat het plein grondig werd opgekuist en ontsmet van de vorige vertoningen, zal het opengesteld worden voor het publiek om er bidden in de richting van Mekka.
De blog-wereld weet het : het is niet 5 voor twaalf, het is 5 na twaalf!
o-o-o-o-o-o-o-o-o
Leegloop richting rand
Gezinnen vluchten massaal uit de steden
woensdag 22 september 2010
BRUSSEL - Nooit eerder ontvluchtten zoveel gezinnen de stad. Nochtans hebben zowat alle steden de voorbije jaren extra inspanningen gedaan om de stadsvlucht tegen te gaan, maar bijna allemaal zonder resultaat. Vooral Brussel, Antwerpen en Gent zien massaal gezinnen vertrekken.
Onze steden worstelen al jaren met het probleem van stadsvlucht. Maar welke maatregelen er ook genomen werden, het wordt alleen maar erger. Centrumsteden zoals Brugge en Leuven sukkelen ermee, maar vooral de drie grootste steden Brussel, Antwerpen en Gent krijgen de rekening gepresenteerd. Dat blijkt uit een nieuwe studie van het Steunpunt Ruimte en Wonen.
In 2001 verlieten 1.875 mensen Brussel. Nu zijn er dat volgens de recentste onderzoekcijfers al 2.800. Hetzelfde in Antwerpen: terwijl er in 2001 1.456 mensen 't Stad ontvluchtten, zijn er dat nu al 4.038.
De strafste cijfers komen uit Gent: in 2001 kwamen er meer mensen bij dan er vertrokken en groeide de stad in totaal met 164 mensen. Nu wordt er een tienvoudig verlies geboekt: liefst 1.666 mensen trokken recent weg uit Gent.
De steden verliezen vooral jonge gezinnen, en laat juist dat de belangrijkste groep zijn om een stad gezond te houden', zegt onderzoeker Brecht Vandekerckhove van SumResearch. De stad heeft nog altijd een grote aantrekkingskracht op jongeren, al was het maar wegens de vele activiteiten. Maar zodra diezelfde jongeren rond de 27 jaar zijn en een gezin vormen, trekken ze weg. En in de meeste gevallen blijven ze ook weg.'
Opmerkelijk, want de laatste zeven jaar pompte de Vlaamse overheid 70 miljoen euro in de steden om jonge, kroostrijke gezinnen aan te trekken. Er is zelfs serieuze concurrentie ontstaan tussen verschillende steden en de randgemeenten', zegt Vandekerckhove. Daardoor is er overal hard geïnvesteerd. Maar of er nu parken zijn bijgekomen of de straten properder zijn geworden: het volstaat niet. Er blijven gezinnen vertrekken.'
Onbetaalbare woondroom
De grootste boosdoener is het onbetaalbaar worden van de Vlaamse woondroom.
Het modale Vlaamse gezin wil doorgaans maar één ding: een woning met een mooi tuintje. Maar in de stad is dat onbetaalbaar geworden. Een klein huis in Gent, op een perceel van 100vierkante meter, kost al snel 200.000 euro. Iets verderop, in een landelijke gemeente, heb je voor die prijs een perceel dat dubbel zo groot is.'
Nochtans dachten veel steden dé formule gevonden te hebben om gezinnen te lokken: de bouw van appartementen en lofts. Maar daar blijken veel alleenstaanden op af te komen. Met als gevolg dat de gezinnen hun geluk gaan zoeken in de stadsrand of in meer landelijke gemeenten.'
Het gevolg is dat het evenwicht in veel steden zoek raakt. Veelal blijven alleen de extremen nog over. Aan de ene kant de niet-kapitaalkrachtigen, net zoals heel wat allochtone gezinnen. En aan de andere kant zij die wel genoeg geld hebben om een mooie woning te kopen.'
o-o-o-o-o-o-o
Pssst
Beseffen die pulp-verkopers dan echt niet dat ze niet alleen medeplichtig zijn aan volkeren-moord, maar er de aanstekers en zelfs de instandhouders van zijn! Die gazetten vernieuwen dagelijks de verdoving die de Overheid overal opspuit. Door verkeerde informatie, verkeerde accenten proberen ze op die manier hun Rijk te rekken. Maar zie : het volk stemt met de voeten!
De tijd komt dat hun titels zullen moeten ver-Arabiert worden om nog lezers te vinden. Hun artikels zullen tweetalig moeten zijn : Turks en Marokkaans, met op de elfendertigste bladzijde een oproep voor volgende zomer : gratis met de bus naar Mekka voor wie nu begint te sparen .Laatste oproep om kruisbeelden en heiligenbeeldjes in te leveren op de Arabische Commandatur (achteringang). Nadien volgt een Verordnung om, mochten die dingen later nog gevonden worden, de verantwoordelijke samen met het hele gezin naar een Wederopvoedingskamp af te voeren. Zich ongewapend maar in Oosterse klederdracht met gebogen hoofd, aanbieden op de Arabische Commandatur, tussen 09 en 17 uur.
Luc Van Aelst en René De Witte lazen een merkwaardig eindarrest in de zaak-L&H. Journalisten Van Aelst (freelance) en De Witte (P-magazine) zijn de auteurs van het boek Top Secret over L&H dat zaterdag verschijnt bij uitgeverij Borgerhoff & Lamberigts. Eerder publiceerden zij bij Lannoo al The L&H Files. Zij volgden gedurende jaren het dossier-L&H als redacteurs bij de zakenkrant De Tijd. Als we het eindarrest in de zaak-L&H mogen geloven, hebben 'Jo en Pol' de halve top van de financiële wereld om de tuin geleid. De gedupeerde beleggers betalen het gelag, schrijven Van Aelst en De Witte.
·
De Amerikaanse boekhoudregels zijn zodanig complex dat zelfs een handig boekhouder als Pol Hauspie geen schijn van kans maakt ze zonder een heel netwerk van medeplichtige adviseurs te omzeilen. Maar dat is volgens de rechter exact wat er gebeurd is
Een merkwaardig bedrijf, een merkwaardig faillissement, een merkwaardig gerechtelijk onderzoek, een merkwaardig proces en maandag een merkwaardig eindarrest. Dat vat de zaak-L&H in een notendop samen. Met als opvallendste conclusie dat bijna tien jaar na het opstarten van het fraudeonderzoek, de gedupeerde beleggers wellicht geen eurocent zullen terugzien. Voorzitter Robert Pieters van het Gentse hof van beroep deed afgelopen maandag tijdens een slopende zitting het hof wilde koste wat kost zijn arrest er op één dag doorjagen uit de doeken hoe het gelopen is bij het bedrijf dat in de jaren negentig hoge toppen scheerde maar na een reeks vernietigende artikels in de Amerikaanse zakenkrant The Wall Street Journal in nauwelijks enkele maanden tijd ten onder ging.
Paul Hauspie bedacht de fraudeconstructies. Zijn kompaan Jo Lernout was geen medearchitect, maar hij was van alles op de hoogte en gaf er zonder enige vorm van scrupule zijn goedkeuring aan. Nico Willaert bracht de constructies in de praktijk en gaf daartoe de nodige opdrachten aan Tony Snauwaert, die belast werd met het opzetten van de fel omstreden taalfabriekjes, de LDC's. Gaston Bastiaens misleidde de analisten en beursinstanties en was als het ware bezeten door kwartaalomzet. Financieel directeur Carl Dammekens wist dat zijn bazen sjoemelden en miste de ballen om dat aan de kaak te stellen. Thomas Denys verstrekte als externe jurist de nodige adviezen rond de LDC's en KPMG-medewerker William Van Aerde was nogal slordig in het nakijken van de boeken van de spraaktechnologiegroep.
Tot zover de juridische waarheid. Wat leert die? Dat 'Jo en Pol' er blijkbaar in geslaagd zijn de Amerikaanse en Europese beursautoriteiten, een heel legertje financiële analisten en ook nog eens KPMG, een van de grootste revisorenkantoren, om de tuin te leiden. Niet slecht voor twee 'boerkes' uit de Westhoek. Kom nou, laat ons even ernstig blijven. De Amerikaanse boekhoudregels zijn zodanig complex (voormalig zakenadvocaat Louis Verbeke liet zich ooit ontvallen dat men een niet-Amerikaan die beweert ze te begrijpen maar beter zou ophangen), dat zelfs een handig boekhouder als Pol Hauspie geen schijn van kans maakt ze zonder een heel netwerk van medeplichtige adviseurs te omzeilen. Maar dat is volgens de rechter exact wat er gebeurd is. Tot twee journalisten van The Wall Street Journal de Belgian assholes zogenaamd ontmaskerden. Ook al een opmerkelijke prestatie, want zij zagen blijkbaar wat beurswaakhonden en analisten niet zagen: dat er bij L&H stevig gefraudeerd werd.
Voor het Openbaar Ministerie (OM) is het arrest een serieuze blamage. Van de twintig personen en vennootschappen die terechtstonden, verlieten er twaalf fluitend het Gentse Justitiepaleis. Zo ook Dirk Cauwelier, een van de drie leden van het interne auditcomité bij L&H. Laat het nu net Cauwelier zijn die het het OM mogelijk maakte de zaak-L&H meteen voor het hof van beroep te brengen en rechtstreeks te dagvaarden. Geen raadkamer, geen KI, geen eerste aanleg en dit niet enkel voor Cauwelier maar voor alle beklaagden. Dat komt omdat de man plaatsvervangend rechter is en dus enkel door een hogere magistraat berecht mag worden. Tijdens de debatten werd al duidelijk dat de bewijslast tegen Cauwelier wel erg slap was. Wat meteen het vermoeden deed ontstaan dat het OM het hem enkel vervolgde om zich schaamteloos van het hierboven beschreven 'voorrecht van rechtsmacht' te bedienen. Nu Cauwelier dus niet veroordeeld is, lijkt dat vermoeden bevestigd. Dat is althans de mening van heel wat advocaten en waarnemers op het proces. Temeer omdat is gebleken dat het OM voor de inverdenkingstelling van Cauwelier al had geprobeerd een andere magistraat bij de zaak te betrekken. Maar die vlieger ging niet op.
Gejoste beleggers Voor de duizenden gedupeerde beleggers die zich burgerlijke partij stelden in de zaak, betekent het arrest wellicht het einde van hun poging om (een deel van) hun verliezen te recupereren. Hun enige kans op soelaas was een veroordeling van de deep pockets Dexia en KPMG. Bij zij die maandag veroordeeld werden, valt weinig of niks meer te rapen. Een kei kan je nu eenmaal niet stropen. Om te weten waarom Dexia en KPMG vrijuit gaan, moet men zich door de 2.100 pagina's van het arrest worstelen. Voorzitter Pieters gaf er maandag opvallend weinig tekst een uitleg bij. Merkwaardig, want bij sommige andere beklaagden werd oeverloos lang stilgestaan.
Al wat de vertegenwoordigers van de gedupeerden nog kunnen proberen, is hun wagonnetje hangen aan de eventuele cassatieprocedures van een reeks partijen. Jo Lernout liet via zijn advocaat Luc Gheysens alvast weten naar Cassatie te stappen. Maar of dat veel uithaalt, valt nog te bezien.
Na de teleurstelling van afgelopen maandag zullen veel gedupeerden wellicht de handdoek in de ring werpen en de zaak zo snel mogelijk willen vergeten. "Het wordt bijzonder moeilijk uit te leggen aan de aandeelhouders dat dit het resultaat is van tien jaar procederen", verklaarde Bernard Thuysbaert van Deminor maandag na afloop van de zitting. Deminor verzamelde samen met Test-Aankoop meer dan 10.000 gedupeerden in de zaak-L&H. Ook Hendrik Boonen van de organisatie Dolor beseft dat de strijd wellicht gestreden. Hij verliet zwaar aangeslagen het gerechtsgebouw en zegde het enorm te betreuren dat 'diegenen met kapitaal' de dans ontsprongen. Het lijkt er dan ook op dat de beleggers gejost zijn
o-o-o-o-o-o-o-
Psssst
Kijk, dat is nu eens echt gazettenpraat : meer dan 1.000 woorden(zegt mijn computer) om helemaal niets te zeggen. Vandaar dat het boek van die twee karwaten al gelezen is voor het gedrukt is.
Als verzamelaar hou ik echter bovenstaand artikel toch bij omdat er iets wordt prijs gegeven over wat die twee in hun vrije tijd hebben verzameld : veel namen.
Maar feiten op hun juiste plaats zetten? Hola! Dat kunt U niet verlangen van twee simpele zielen die al schrijven (met spraaktechnologie?) het zout op hun patatten verdienen. Stel U voor : het zijn de Amerikaanse boekhoudregels die L &H de das hebben omgedaan .Stel U voor het zijn de Wall Street journalisten die de fraude ontdekt hebben .dat is zoiets als schrijven dat ezels het ezelsbruggetje hebben uitgevonden!
Ik verklaar mij nader : van Pol (Hauspie) weet ik uit oude persoonlijke ervaring dat hij niet die al te technisch-snuggere collega was, maar wel de rappe commerçant met de beste relaties in de hogere kringen, die iedereen in onze wereld het nakijken gaf met (in die tijd! 1970) overal als HP, dezelfde kenletters al Hewlett Packhard) van Poperinge (HPP) te prijken. En verdorie : het werkte! De Pol deed goede zakzen! Zijn bureau floreerde lijk wij in de Westhoek zeggen. Iets of wat speciaal, dat wel, maar we hoorden zeker geen klachten.
Zo is hij beetje-bij-beetje verzeild geraakt in de computer-wereld, waarvan boekhouden maar een klein onderdeeltje was. Of hij de huidige Boekhoudwet die toen in de Wetstraat tot stand kwam en een revolutie betekende, nog als practicus heeft beleefd en doorleefd, betwijfel ik. Dat bracht peanuts op in vergelijking met in computers doen .Zoals de meesten van mijn beroepsgenoten waren wij trouwens niet enthousiast, voor die spectaculaire hervormingen, want de initiatieven voor het wetgevend werk kwamen van de syndicaten. Die eisten van het patronaat volledige openheid inzake de boekhouding, maar vertikten het de hunne bloot te leggen. Wie als fabrikant, voor de boekhoudwet, kennis wilde hebben van de Omzet (het zakencijfer) van een concurrent, die was verplicht daar te gaan inbreken. Hoe hoog de salarissen van de Directie was in elk bedrijf? Staatsgeheim! Dus vorderden de syndicaten, onder de leuze maximaal 5 x het laagste salaris voor de Directeur de verplichting in om, gebonden aan welbepaalde regels en regeltjes, al die dingen in een Jaarrekening te gieten die daarenboven op kosten van het bedrijf binnen de 6 maand na het boekjaar op de Balanscentrale van de Nationale Bank moest neergelegd zijn. Adieu termen zo oud als de straat : de Balans moest Jaarrekening worden, en Verlies en Winst moest Resultaatrekning worden .Een kat vond er haar jongen niet meer in. Maar : ze was toegankelijk voor iedereen, zelfs voor een hond met een hoed op. Omzet, verloning, salarissen, werkingskosten : alles lag te grabbel op straat. Nu zelfs kosteloos op het Internet ..
Enfin, in het belang van onze cliënten, bestond er al vlug bij ons, accountants, een soort spits-technologie om daar zoveel mogelijk onderuit te geraken. Voornaamste motor voor al die dingen was immers het IBR, die nu ineens voor hen en voor ons een Orde eiste, met dezelfde status als bvb de advocaten en de dokters Ze bereikten zelfs hun hoogste doel, namelijk dat alleen de heren bedrifs-revisoren de grote jongens qua omzet, qua personeel en nog iets dat ik vergeten ben, wettelijk onder hun bevoegdheid vielen. M.a.w. zij roomden de markt af . Tot eer en meerdere glorie van bijvoorbeeld KPMG bij L & H. Astronomische erelonen, buiten concurrentie .
Pol Hauspie had beter als schoenmaker bij zijn leest gebleven. Die man zal verdwijnen in de totale anonimiteit en ik wens hem van hier uit het allerbeste. Hou U kloek, Pol! The sky was te hoog voor U, en deze werd trouwens discreet bewaakt door Amerikaanse Mariniers in gevechtskledij, erger dan wijlen SS-Pantzergrenadiere, vermomd als alwetende journalisten. Zij hebben inderdaad, met medeplichtigheid van het Bels Gerecht, deze veldslag gewonnen.
Van Jo Lernaut, de mij nobele onbekende, hebben wij het laatste woord nog niet gehoord.
Deze oorlog zal slechts gedaan zijn, als, zoals bij Le Cid van Corneillle, waar staat: Le combat cessa, faute de combattants .
Het IBR (*) komt maar buiten als het niet regent .
o-o-o-o-o-o-o-
Jo Lernaut en de waarheid ..Waarmee ik niet wil gezegd hebben dat Lernaut en ook zijn advocaat Mter GheysenS de waarheid in pacht hebben. De Rechtbank heeft altijd het laatste woord!
De man van KPMG (een vroegere soort collega, die zn gewone collegas amper zag staan, zo slim was-ie) schijnt veroordeeld te zijn, omdat hij de fraude niet heeft opgemerkt, maar zijn werkgever, de stinkend rijke KPMG die vol zit van de dikke nekken, gaat vrij-uit .Ik ben weeral een illusie armer, want ik dacht dat elke werkgever verantwoordelijk was voor zijn aangestelden .
Luiseter, het is niet omdat de Yankees ons Europees systeem van boekhouden niet verstaan (er dus letterlijk te dom voor zijn, en ik weet waarover ik spreek) dat die daarom frauduleus zijn .Maar ja, als die Amerikanen maar hard genoeg roepen, dan zwijgen onze Rechtertjes en hun Gerechtelijke Expertjes. Zo zijn, dat soort experts gewoonlijk collegas waaraan er kosten zijn en die, wegens gebrek aan cliënten, dan maar voor de eer en voor Dame Justitia gaan werken aan een hongerloontje. Schijnt ook zo te zin bij de Rechters, dat zijn meestal ook gebuisde advocaten en de uitzonderingen bevestigen de regel. Of (Chris Van Den Durpel) moejeen op joen muile êen .
Ik leg het nog een keer uit, al zal dat Jo Lernaut niet veel helpen. De Belgische boekhoudwet, die ik heb zien tot stand komen in al zijn absurditeiten, voorziet dat alle verplichtingen die de situatie van een vennootschap in een zeer nabije toekomst kunnen beïnvloeden, moeten geboekt worden. Men sluit dus het jaar af met de werkelijkheid, maar ook met wat ter eventueel aan de deur staat om binnen te komen. Daarbij horen ook Toelichtingen maar, spijtig voor de Yankees, die zijn nooit in het Engels .Meestal dode letter, want niemand kijkt dat na, tenzij als het een beetje al te bont gemaakt wordt, of als er ruzie in het straatje komt .Revisoren die graag de puntjes op de i hebben, staan er dus op (de teller loopt binst dat nazicht, dat eventueel op verplaatsing kan verder gezet worden; bvb op de Bahamas) dat alle noemenswaardige contracten geboekt worden. Is ergens logisch van de kant van de Wetgever, die gehandeld heeft onder druk van de syndicaten, maar dat is een ander verhaal. Stel U voor dat een aannemer zijn jaarrekening afsluit met betamelijke resultaten, maar dat er contracten bestaan die hem 3 maanden later aan de galg kunnen brengen. Vergeet niet : ondernemen is risicos nemen ..Zo ook kunnen er contracten bestaan, die gouden bergen in het vooruitzicht stellen : twee situaties die de aandeelhouder zekerlijk interesseren.
Wat schrijft het boekje dan voor? Die dingen worden geboekt, volgens de regels van de kunst : waar ze thuis horen : nog niet ondergane verliezen bij verliezen, en nog niet geboekte wisten (omzet) bij winsten, iedere keer, voor de aandachtige lezer (bankier en belegger) met een rechtzetting op de balans zelf, waar niet kan naast gekeken worden. Anders gezegd : beide vermeldingen worden als Pro Forma vermeld. En verder moet men betrouwen op de
Toelichtingen die integraal deel uitmaken van die jaarrekening.
Snappie?
Als de Wall Street journalisten (we hebben het ondertussen met een voorbije clash en een nieuwe clash die straks nog moet komen, reeds ondervonden hoe slim die zijn), zon reeds geboekte omzet zien, waarvan ze onderzocht hebben dat die alleen nog maar bestaat op contract, kijken ze niet verder, en roepen Brand! en de bal gaat aan het rollen. De niet te schatten tastbare werkelijkheid van de activa (de intrinsieke waarde van de speach technology) wordt verzwegen (de Rechtbank in Ieper zou Google ook niet geloofd hebben in dat stadium), en het spel zit op de wagen.
Na het failissement is gebleken, dat de Koreanen de boel vervalst hadden en er vandoor zijn gegaan met ettelijke miljoen dollars. Schuld van L & H besluiten de gerechtsexperten .
Van het Instituut der Revisoren heb ik nog niets gelezen. Die doen lijk de weervrouwtjes en weermannetjes in Zwitserse barometers : ze blijven binnen als er slecht weer op komst is. Hebben het trouwens veel te druk met Michel Daerden, een van hun prominente besuursleden (geweest) te beschermen.
Ik weet uit ervaring dat Mter Gheysens een echte crac is, al ik had beter pitbull geschreven. Laat dat voor L & H een troost zijn.
En dan nog iets over Dexia, bij monde van de vroegere BACOB, de bank va de kleine werkman, die jarenlang werkelijk de zaakvoerders van het bedrijf smeekten om bij hen de huisbankier te mogen blijven. Die hadden wereldwijd een netwerk van informanten die nooit één verkeerd woord over de handelspartners van L & H hadden. Integendeel : ieder nevenfirma moest cliënt bij Bacob blijven .Zelfs van de andere kant van de afgrond, stonden ze nog te zwaaien met bankbriefjes om de concurrentie te kunnen buiten houden. Bankcommissie? Mijn voeten, Gerard! Veel te gevaarlijk. Zie KPMG .De champagne-kurken zullen geknald hebben op beider hoofdzetels .En de geslagen ondernemer? Die ligt straks op zijn houten brits en wacht op de slaag die hij nog tegoed heeft van de bakker en de beenhouwer op het hoekje ..
Och, ik ben geen frank kwijt in L & H, heb nooit inzage gehad in de dossiers maar heb ervaring in een gelijkaardig dossier uit de jaren 62-63. Ook daar ging de beklaagde niet vrij-uit, maar werd de bank (de toenmalige Bank van Brussel, voor die Bank Brussel-Lambert werd) integendeel hard aangepakt. Dezelfde Handelsrechtbank in Gent oordeelde toen in beroep, dat door haar kredieten de Bank een valse schijn van solvabiliteit had opgebouwd en derhalve medeplichtig was in het misleiden van de schuldeisers .. ..
Gelijkenissen met L & H? Ja, kijk, beter dan Mter Gheysens het kan verwoorden, kan ik niet. Lees dus liefst verder Ik heb het in vetjes gezet ..
Jo Lernout gaat in cassatie tegen het arrest in de zaak Lernout & Hauspie. Dat bevestigt zijn advocaat, Luc Gheysens.
De advocaat van Jo Lernout, Luc Gheysens, citeert twee redenen voor het Cassatieberoep: de hele zaak had nooit rechtstreeks voor het hof van beroep moeten gepleit worden en het arrest is onvoldoende gemotiveerd.
'Ik heb 15 dagen om bij de Gentse griffie een verzoekschrift neer te leggen. Dat gaat vervolgens naar Brussel waar het op de rol komt en dan heb ik twee maanden om een gemotiveerd memorie op te stellen', legt Gheysens de praktische kant uit.
Hij zegt dat hij nu al twee grote argumenten ziet: de tenlastelegging tegen de plaatsvervangende handelsrechter, Dirk Cauwelier, had onontvankelijk moeten verklaard worden, zegt hij. 'Men ondervroeg hem al in 2002, men had toen al alle feiten. Men wachtte onterecht tot 2004 om hem in verdenking te stellen. Daarmee werden zijn rechten ernstig geschonden, net zoals van vier andere personen van wie men de aanklacht wel onontvankelijk noemde op die grond.'
Volgens Gheysens werd Cauwelier terecht vrijgesproken maar had dat in Ieper moeten gebeuren. 'Ondertussen ben ik wel een aanleg kwijt', zegt Gheysens die het hof ook een gebrek aan motivatie verwijt. 'Ze zeggen dat de omzetboekingen indruisten tegen elke waarderingsregel. Dat is niet juist.' Volgens Gheysens gebeurden de omzetboekingen niet om de koers omhoog te jaren. 'Dan zou Lernout van die koers gebruik gemaakt hebben om te cashen wat hij niet gedaan heeft.'
Jo Lernout zei gisteren dat de uithaal van het hof indruiste tegen ondernemerschap in België. 'We zouden het gedaan hebben voor persoonlijke macht en aanzien. Ik wist niet dat dit strafrechtelijk was. Als een ondernemer al geen macht en aanzien mag nastreven, dan ben je duidelijk in België niet welkom maar misschien wel in Absurdistan. Ik verberg het niet. Dit arrest is een ferme klap.'
o-o-o-o-o-o-o-o-o-o
(*) IBR = Instituut der Bedrijfsrevisoren, zoals dat ding oorspronkelijk heette .
In mijn titel steekt er een verborgen verleider. Door de aandacht te vestigen op Jo Lernaut gaan een paar andere individu-en vrij-uit die ik eigenlijk in hun hemd wilde zetten. Maar spijtig genoeg, die van de overkant van de Grote Plas staan buiten schot. Stel U eens voor dat 2 domme Vlaamse boerkes de absolute meesters van de spionnen-wereld hadden kunnen worden : een gecodeerde boodschap in het Chinees? Invoeren op L & H en 2 seconden later was daar de tekst, in perfect Engels .Hun President spreekt op het Pentagoonvoor de micro, en in Teheran rollen op hetzelfde ogenblik spagetti-slierten uit de computers in perfect Arabisch .Twee voorbeelden van veel nulletjes met Kassa! Kassa! Kassa! in de Flanders Language Valley .
o-o-o-o-o-o-o-o-
Gisteren zag ik, voor de ogen van gans de wereld (maar begot wie interesseert zich nog, tenzij de kleine gedupeerde!) weer een nieuwe Job zitten op de gerechtelijke mesthoop van zijn dromen. Enfin, hij zit daar op de beklaagdenbank, en hoort de tweeduizend bladzijden door de Griffier ingetikte tekst voorlezen van het vonnis dat hem voorgoed tekent als bedrieger. Hij wacht tot de zaalwachters hem geboeid wegbrengen. Richting Nieuwe Wandeling. Zijn leven is voorbij. Zijn gidsen, die hem gans zijn carrière bij de elleboog hebben geleid, vanaf het prille begin : de bank-van-de-kleine-man en de wettelijke vet-betaalde revisoren, gaan vrij-uit. Hen treft geen schuld : zo dom zijn ze nu ook weer niet! Ja, ze leverden hem wel de middelen en de werktuigen, ze bedienden die zelfs in zijn plaats, maar Dura Lex, Sed Lex : de kapitein van het schip draagt altijd de eindverantwoordelijkheid!
De kroon op zijn levenswerk, het ver-mechaniseren van de menselijke stem, is, zoals de Romeinse soldaten ooit dobbelden om het hemd van de Heer, terwijl Hij hing te sterven aan Zijn kruis, al lang in zovele stukjes verdeeld, onder evenveel uitgehongerde gieren. De spraaktechnologie, het wonder van de Ypres Language Valley, waar Eerste Ministers en Prinsen op af kwamen lijk vliegen op een pot stroop, horen we straks in onze GPS, in onze stofzuiger die luistert naar onze stem terwijl onze PC vlijtig onze gesproken teksten opneemt. We zien blinden teksten voorgelezen krijgen van hun PC en we zien volledig verlamde medemensen weer spreken. Dank zij de noeste werklust van twee West Vlamingen .We krijgen een tekstje binnen in een vreemde taal, en spontaan vragen we dat met de GSM om te zetten in om het even welke andere taal : de PC voert vlekkeloos uit en stuurt het door naar de andere kant van de aardkloot ..
Wel! Die spraaktechnologie, heet nu speach technology .
Het FBI ordonneerde, Wall Street marcheerde, en de Ieperse handelsrechter, die nog nooit een bedrijf groter dan een handschoen had gezien, voerde uit. Pilatus kon het hem niet beter voorgedaan hebben .Bodson, de Waal die van alle walletjes heeft gegeten, goed op de hoogte van de failissementswet, saboteerde als CEO de laatste kans die de Handelsrechter het bedrijf had geboden. De bijl moest dus wel vallen. Het verhaal van een aangekondigde roofmoord .
Als onnozele pieke-zotjes hadden die twee, L & H, geluisterd naar al die slimme mannen en vrouwen die hun bijstonden : de revisoren schreven boekdelen vol en de banken stuikten geld met hopen. Hier was immers de toekomst van geheel de moderne wereld in handen van die twee.
Gefoefeld met de jaarrekeningen gilden de Amerikaanse bankiers die hun Angelsaxische werkwijze niet konden terugvinden in die Europese poespas. En de dijken braken .Bill Gates geloofde in hen en net als L & H vond op datzelfde tijdstip Google, met nog veel minder bagage aan boord, de weg naar de wereld-top. Maar ja, Google, dat was Amerika .En FLV, de Vlaamse Taal Vallei aan de overkant van mijn vaderhuis, werd verweesd en verlaten, achteraf opgedeeld aan nieuwe eigenaars, allemaal in t gelid, zoals L & H ze hadden gewild : ieder perceeltje een aparte entiteit .
Nu, bijna 10 jaar later zijn de zaken uitgeklaard. Het gerecht vindt dezelfde muizenstrontjes als die schering en inslag zijn in bijna alle goeddraaiende groot-bedrijven (dat heet daar creatief boekhouden), maar nu worden die uitvergroot tot olifantenkeutels. Barbertje moet hangen, wat dacht U wel! Anders stonden de belse haite finance en de dikke salons in hun hemd. De koers valt stil, definitief, en iedereen weet nu dat met koers er geen velo-koers bedoeld wordt .
Maar de kern van de aak : de spraak-technoligie die leidt een briljant leven. In handen van een ferme Amerikaanse Trust, dat wel .Nu de tongen zullen stilvallen over L & H, zullen de opvolgers wel uit hun pijp komen. Een ramp voor ons, welmenende bloggers. Want inspreken gaat 3 x sneller dan typen : wie zal op de duur nog tijd hebben om dat allemaal te lezen! Tenzij we natuurlijk beschikken over een stick om on-line te luisteren naar onze PC, zelfs in bed als we slapen .
Waarbij ik mijn hart vasthou voor de gebroken huwelijken .
Dragon NaturallySpeaking 10 - Productoverzicht
Niet typen maar praten
De meeste mensen spreken meer dan 120 woorden per minuut, maar typen er hooguit 40 per minuut. Stelt u zich eens voor dat u e-mailberichten, documenten en spreadsheets eenvoudigweg met uw stem kunt maken. Dat u programma's kunt starten, menu's kunt openen en kunt surfen op internet, eenvoudigweg door tegen uw pc te praten.
We hebben het hier niet over Star Trek of HAL uit Space Odyssey, maar over Dragon NaturallySpeaking, 's werelds bestverkochte spraakherkenningssoftware. Dit revolutionaire en gebruiksvriendelijke pakket bevat alles wat u nodig heeft om efficiënter met uw pc te werken. Zet uw spraak om in tekst - driemaal sneller dan de meeste mensen typen en met een nauwkeurigheidsgraad tot maar liefst 99%. Het is zo simpel dat u er onmiddellijk mee aan de slag kunt. Het programma herkent uw stem direct en wordt bij elk gebruik slimmer.
Dragon NaturallySpeaking werkt met de meeste bekende pc-programma's, waaronder Microsoft Word, Internet Explorer en andere. Vrijwel alles wat u via het toetsenbord doet, kunt u veel sneller met uw stem doen: documenten en e-mailberichten maken en bewerken, programma's openen en sluiten of de muis en de computer bedienen.
De belangrijkste reden waarom mensen waar ook ter wereld op Dragon NaturallySpeaking vertrouwen? Het werkt! Met meer dan 175 onderscheidingen voor nauwkeurigheid en gebruiksvriendelijkheid is het programma de onbetwiste leider op het gebied van spraakherkenningssoftware. Als u meer gedaan wilt krijgen en sneller wilt kunnen werken, zeg het dan en Dragon NaturallySpeaking zorgt ervoor
Met Dragon NaturallySpeaking 10 Preferred maken medewerkers van kleine bedrijven en ervaren pc-gebruikers documenten, rapporten en e-mailberichten drie maal sneller dan de meeste mensen typen, met een nauwkeurigheidsgraad tot maar liefst 99%. Met uw stem surft u op internet en dicteert of bewerkt u tekst in Microsoft Word en Excel en de meeste andere Windows-programma's. Met de nieuwe Dragon-sneldictaten voert u veelvoorkomende taken uit met simpele spraakopdrachten. U kunt ook uw eigen spraakopdrachten maken, waarmee u in één keer tekstblokken of afbeeldingen invoegt, zoals uw naam, functie en handtekening. Met Quick Voice Formatting kunt u tekst sneller dan ooit bewerken en opmaken. U kunt tekst in een handheld-recorder dicteren of een Bluetooth-microfoon gebruiken. Bij de fysieke versie ontvangt u een headset van uitstekende kwaliteit. Hoofdtelefoons zijn enkel inbegrepen bij pakketverzending. Hoofdtelefoons zijn niet inbegrepen bij Digitale downloads.
Elektronisch downloaden 149,00 incl. btw
o-o-o-o-o-o-o-
Pssst I
Zowat 10 jaar geleden had ondergetekende zich, toen nog in Vlaanderen, zon cassette van L & H aangeschaft. De kostprijs was zeer democratisch, daar niet van! Na de gebruikelijke persoonlijke stemtesten herkende het ding mij zo goed als mijn Duitse herdershond. Menig bezoeker viel bijna achterover bij elke demonstratie : Slecht weer vandaag Lap: het stond er! Die dame is een schoonheid : Lap : het stond er! Hilariteit alom toen ik ietwat luider riep :Stomme computer Stomme computer! Lap, het stond er! Want mijn stemtest stond gecribleerd met die stopwoordjes louter uit ergernis dat alles zo perfect moest zijn om te kunnen werken ..Eerst in t Vlaams, dan in t Frans, en altijd bij dezelfde achtergrndgeluiden. Het was niet simpel .
Toen braken de problemen met mijn ogen voorgoed los, en L & H verdween in de kast. Ik verkoop het ding niet, want het blijft een zoete herinnering aan die tijd van toen .
Hoogst waarschijnlijk heb ik met die demonstraties vele vrienden in de armen van hun beleggings-adviseur gejaagd : L & H, dat was het Sprekend Goud!
o-o-o-o-o-o-o-o-o-
Psssst II
Mijn ergste nachtmerrie, sedert de dochter van een goede vriend commandant geworden is op een lijnvliegtuig, is direct na het openen (in mijn droom) van de cockpit-deur, daar twee lege zetels te zien, nota bene in volle vlucht. Die nachtmerrie dus kan ik (voorlopig) opbergen. Gelukkig maar! Eenmaal immers de besturing die nu al volledig automatisch is, met spraaktechnologie wordt aangevuld, is er daar alleen een klein luidsprekertje nodig. Geef toe, voor elke verlieslatende luchtvaartmaatschappij een interessante investering, die meteen per vlucht 2 Koninklijke piloten-weddes uitspaart! Als we nu nog eens met zijn allen ons dom lichaam, dat voor 90% uit water bestaat, konden herleiden tot het formaat van een visitekaartje, dan waren er zelfs helemaal geen vliegtuigen meer nodig! We konden dan allemaal gewoon reizen per post. Luchtpost, uiteraard .
o-o-o-o-o-o-o-o-
Pssst III
Vanzelfsprekend heb ik U, Jo Lernaut, geen lessen te geven. Gewoon een opmerking in de marge, die U heel zeker ondertussen ook al ontdekt hebt. Dat U niet gelukt bent, is gewoon omdat U geen groot bakkes genoeg hebt opgezet. Neem een voorbeeld aan Google en anderen : voor de gebruiker gewoon gratis. Waar halen die dan hun poen om stinkend rijk te worden door iets dat het kleinste kind kan : zoeken. Zou het kunnen dat die Adds by Google de weg wijzen? Pas verschijnt op een druk bezocht web-adres een scheld-tirade tegen de Godsdienst van de Vrede, of 2 minuten later staat daar een lieve Moslima-snoet die U de huwelijksmarkt van Muzelmanse schonen aanprijst. Zou dat Allah zijn of allen maar Google, die alwetend is?
Met de groeten van Jo Lernaut, Nieuwe Wandeling, Gent.
Niet dat ik iemand zijn succes benijd, maar het moet toch gezegd dat er minstens een ferm reukje hangt aan de verkoop door Albert Frère van zijn Waals metaal-imperium aan de Belse Staat. Net toen het begin slecht te gaan .De verkoper (Frère) wordt sindsdien geklasseerd bij de rijkste mensen ter wereld, en de Belse Staat bij de armste. Iets waarin L & H niet in zijn gelukt, maar ja, dat zijn maar domme Vlaamse boerkes die dachten dat ze met werken rijk konden worden .Niet dus.
Hoor ik daar nu fluisteren dat de Niveanen alles-op-alles zouden moeten zetten om inzake die transactie tot op het bot te gaan in een Parlementaire Onderzoekscommissie? Dàt zou pas solidarité op zijn Bels zijn : de PS, medeplichtig aan die transactie, ontmaskerd, de arme Waalse dagloner uit de puree gehaald dank zij de Vlaamse Nationalisten! Bart, waar wacht ge op? Ooit wordt gij nog Ridder in de Leopoldsorde!
Dat Albert Frère nu oor t eerst een tipje van de sluier licht : zou dat te zien kunnen hebben met de wettelijke verjaringstermijn in dit Apenland? Maar ja, wat wilt U : hij is inmiddels goed genesteld in de Parijse salons en is een van de steunpilaren van het Frans industrieel patrimonium. Wat meer is : via de energie-markt hanteert hij meteen de hefbomen die Vlaanderens industrie op elk gewenst moment de strot kunnen toeknijpen.
O Ja! Vlaanderen moet Brussel loslaten .No problem! Zodra Vlaanderen een onafhankelijke staat is, kunnen we op zijn Frans de ons ontstolen sectoren (financie-wezen en energie) gewoon nationaliseren. Als kind speelden we zon spelletje : Katje-mij, katje were .
Heb ik toch wel den Bart op slechte gedachten gebracht, zeker!
o-o-o-o-o-o-o-o-
Rijkste Belg stoomt (eigen) kinderen klaar voor opvolging
Albert Frère (84) gaat door 'zolang gezondheid het toelaat'
De allerrijkste en machtigste Belg heeft zijn opvolging tot in de puntjes geregeld. Zakenman Albert Frère (84) heeft zijn zoon en dochter volledig klaargestoomd. Alleen: de opvolging is nog niet aan de orde: 'Ik ga door zolang mijn gezondheid dat toelaat.'
Op school was hij een middelmatige leerling, vooral zwak in - oh ironie - wiskunde en handel. In zijn professionele loopbaan groeide Albert Frère dankzij zijn activiteiten in de Waalse staalindustrie evenwel uit tot een magnaat. Tot dé figuur uit de Belgische haute finance.
Op de vraag wie hij het liefst wilde zijn, antwoordde hij ooit: 'Albert Frère'. 'Niet uit pretentie, maar omdat ik me goed voel in mijn vel. Ik heb geen enkele reden om een ander soort carrière te benijden. Ik ben goed geslaagd', zegt de man.
En dat is dan nog zacht gezegd, want Frère is de enige Belg die het tijdschrift Forbes opnam in de lijst van de rijkste mensen op aarde. Zijn vermogen wordt geschat op circa twee miljard euro. En toch weet de miljardair ook op zijn 84ste nog altijd niet van ophouden.
Baron
'Ik ga door zolang mijn gezondheid dat toelaat', stelt de baron in een uiterst zeldzaam interview in De Tijd. 'Tot mijn honderdste? Dat zou ik niet meteen durven te zeggen. Maar voor alle duidelijkheid: de kwestie van mijn opvolging is vandaag niet aan de orde.'
Toch heeft hij alles tot in de puntjes geregeld. 'Als uw vraag is: zal de groep mij overleven? Dan zeg ik volmondig: ja, natuurlijk. Daar heb ik voor gezorgd.'
'Mijn zoon Gérald (uit zijn eerste huwelijk, zie stamboom, nvdr.) heeft het metier als het ware met de moedermelk meegekregen. Hij groeide op in de groep. Hij werkt al 37 jaar aan mijn zijde. Hij volgt al 37 jaar mijn school. Hij is bij elk belangrijk dossier van op de eerste rij betrokken.'
IJzerhandel
'Mijn dochter Ségolène (uit zijn tweede huwelijk,nvdr.) toont belangstelling voor de activiteiten van onze ondernemingen. Ze heeft nog geen uitvoerende taken, maar ze oefent al belangrijke bestuurstaken uit. Onlangs kreeg ze een zitje in de raad van bestuur van onze topholding Frère-Bourgeois. Ook mijn kleinzoon Cédric werd er bestuurder. Cédric kwam onlangs trouwens onze troepen bij (de Frère-holding) NPM versterken.'
Gérald en Ségolène moeten alleszins niet realiseren wat hun vader voor elkaar kreeg. Albert Frère groeide op in een eenvoudig Brussels gezin en werkte zich gestaag op. Na de Tweede Wereldoorlog nam hij de ijzerhandel van zijn moeder over. Hij gaf toen al blijk van een uitzonderlijke neus voor zaken.
Vanaf zijn dertigste begon Frère belangen te verwerven in de Waalse staalindustrie, aan het eind van de jaren zeventig van de vorige eeuw controleerde hij zowat het hele staalbekken van Charleroi. Toen de staalcrisis losbarstte, verkocht hij al zijn belangen aan de Belgische staat.
Daardoor kwam Frère in het bezit van een aanzienlijk kapitaal dat hem toegang verschafte tot de hogere financiële wereld. Vandaag is hij met twee ondernemingen genoteerd in de Bel20-index - NPM en GBL - en bezit hij sleutelbelangen in de Franse reuzen Total en GDF Suez.
o-o-o-o-o-o-oo-
Pssst
Heb mij gehaast om dit te schrijven : straks is het te laat, want van de doden niets dan goed, hé!
n Staatsbegrafenis, zegt U? JaJa, Goed voor mij. Een rupsvoertuig die n kanon meevoert op een affuit, met daarop de lijkkist onder de tricolore en bedekt met bloemenkransen, een koning waardig? Ja, dat kan. Maar plaats die kist-met-inhoud dan voor de mond van het kanon, waarna er gerust 100 saluut-schoten mogen afgevuurd worden! Spaar vooral de munitie niet, want aan ieder gram staal verdient de familie nog altijd schatten!
Wij zijn nog niet aan het einde van ons Latijn (!) in verband met de huis-zoekingen (tiens, waren dat geen graf-zoekingen?) in Mechelen waar men volgens de K.I. zwaar gezondigd heeft tegen de diplomatieke onschendbaarheid en tegen het briefgeheim (!!). Cassatie-beroep hangt in de lucht : in afwachting bleef alles wat in beslag genomen werd, veilig en onaangeroerd in bewaring bij het Parket in Brussel.
Ja toch!?
En wil er nu eens iemand uitleggen, hoe verleden week, binnen de 12 uur nadat de K.I. de nietigheid van het onderzoek had bevolen, er een gedetailleerd rapport wereldkundig, vooral wereldkundig kon gemaakt worden door de Commissie Adriaenssens met tal van gore details, als de meer dan 500 dossiers en geheel hun administratie in de kelders van Justitie lagen?
Als dat geen tegen-mirakel is, weet ik het ook niet meer!
À propos! De Heren Vlaamse Bisschoppen, in hun hang naar gehuwde priesters en bij definitie gehuwde bisschoppen (zouden die als bij toeval nu al met een liefje zitten?) gebruiken sLinxe methoden om hun doel te bereiken. Ze gebruiken in hun zucht naar gewone menselijke seks, het gangbare woord huwelijk, maar verdorie : dat is een woord met dubbele bodem geworden! Ze bedoelen misschien meteen het huwelijk tussen 2 homos, waar we, dank zij de moderne moraal, wettelijk in staat moeten toe zijn.
We zijn goed onderweg om in de zondagsmis taferelen te zien, zoals onlangs vertoond in een reportage over een Boedhistisch mannenklooster, waar er in groep en in open lucht druk geoefend werd in handbediening. Voilà, de spanning is er ineens uit, en we kunnen verder gaan met de dingen van elke dag. Bidden en zo
Moe, waar i die molensteen? Waar is die molensteen gebleven?
Maar terzake onderstaand artikel : goed dat er nog zoiets bestaat als Kerkelijk Recht die ons zal kunnen uitleggen hoe er in de ruïnes van de Abdij in Eine (Oudenaarde) spotprenten zijn gevonden van Vader Abt die in het donker van de nacht op bezoek gaat bij Moeder Overste. En dat, voortgaande op die stokoude tekening, zeker niet om haar de biecht af te nemen Crapuleus dat zoiets daar kan uitgebeeld worden, maar si non è vero è ben trovato, zeggen ze hier in Italia .Als de bezoeker aan deze stille site maar gestoord naar huis kan gaan .Dankoewel, Stadsbestier van Oudenaarde .
Advocaat Frank Judo verdedigt de 'parallelle justitie'. Judo is advocaat aan de balie van Brussel en cohoofdredacteur van het tijdschrift Recht, Religie en Samenleving. Hij is licentiaat in beide rechten (burgerlijk en kerkelijk recht) en publiceert geregeld over kerk-staatverhoudingen.
Al te lang hebben kerkelijke kringen het eigen rechtsstelsel onvoldoende ernstig genomen. Die instelling heeft geleid tot aberraties De kerk is de tijd bij herhaling verweten dat het zich bezondigde aan een 'soort parallelle justitie'. Volgens Frank Judo is die parallelle justitie evenwel de logica zelve. Het grote probleem is dat kerkelijke kringen het eigen rechtsstelsel onvoldoende ernstig hebben genomen.
Op 13 augustus heeft de Brusselse Kamer van Inbeschuldigingstelling (KI) geoordeeld over de rechtsgeldigheid van een aantal onderzoeksdaden naar het misbruik van minderjarigen binnen de kerk. In afwachting van de afloop van de cassatieprocedure die vervolgens werd ingesteld, blijft onzekerheid bestaan over de exacte inhoud van dit arrest. Van één ding kunnen we evenwel met een gerust hart uitgaan: de uitspraak is gebeurd aan de hand van Belgisch recht, en meer bepaald van Belgisch strafprocesrecht.
Een geruststelling, jawel, omdat nogal wat mensen de jongste weken en maanden hun bezorgdheid hebben uitgesproken over het bestaan van een parallelle justitie. Naast de instanties van de Belgische rechterlijke macht zou een parallel circuit bestaan, dat zich bevoegdheden aanmeet die wezenlijk toekomen aan de nationale (straf)rechters, maar eigenlijk afhankelijk is van kerkelijke overheden en kerkelijk recht toepast. Dat zou onaanvaardbaar zijn, hetzij omdat het afbreuk doet aan de bevoegdheid van de burgerlijke overheid, hetzij omdat het bij slachtoffers en andere betrokkenen verwarring zou stichten.
Ook de voormalige commissie-Adriaenssens werd in het bad getrokken, hoewel zij uitdrukkelijk niet de opdracht had recht te spreken, noch burgerlijk, noch kerkelijk. Integendeel, tot haar taken inzake hulpverlening behoorde uitdrukkelijk het bijstaan van slachtoffers bij het inleiden van juridische procedures, wat meteen betekent dat de werking van de commissie zelf niet als een dergelijke procedure kon worden beschouwd.
Dat er verwarring is ontstaan door het bestaan van een kerkelijke en een burgerlijke rechtsorde, kan niet worden ontkend. De hierboven geschetste onrust getuigt minstens gedeeltelijk van die verwarring. Wie even nadenkt, moet immers aanvaarden dat het bestaan van parallelle rechtsstelsels het logische gevolg is van wat algemeen bekend staat als de scheiding van de kerken en de staat. Beide hebben hun eigen instituties, en dus ook eigen regels om te bepalen hoe die instituties werken - eigen recht dus. Bij eigen recht hoort een eigen handhavingsstelsel - een eigen justitie dus.
De kerk moet geen toestemming vragen aan de staat om rechtsprekende instanties op te richten, net zomin als dat in de andere richting het geval is - zolang die instanties zich maar beperken tot het doen van uitspraken over de regels van het eigen rechtsstelsel. Het kerkelijk recht is in die zin te beschouwen als een verenigingsrecht, vergelijkbaar met het tuchtrecht van sportieve of andere verenigingen. Ook daar bestaat een parallelle justitie, die weliswaar soms aanleiding geeft tot maatschappelijke discussie, maar waarvan het bestaan als dusdanig zelden wordt aangevallen.
Niets verbiedt dat beide rechtsstelsels dezelfde gedragingen zouden straffen, op eenzelfde of op een andere manier. Wie tot twee rechtsordes behoort, moet daar de gevolgen van dragen, zowel ten goede als ten kwade, en moet dus aanvaarden - in ons voorbeeld - naar burgerlijk strafrecht én naar kerkelijk disciplinair recht vervolgd te worden. De zogenaamde regel non bis in idem, die een dubbele bestraffing van eenzelfde feit verbiedt, geldt hier bijgevolg niet, aangezien eenzelfde gedrag vanuit twee verschillende perspectieven wordt bestraft, de ene keer als strijdig met de algemene regels van het strafrecht, de tweede keer als strijdig met specifiek kerkelijke regels.
Wie dit parallellisme niet aanvaardt, komt al gauw tot absurde resultaten. Allicht zijn er weinigen die er bezwaar tegen hebben dat een priester die zich heeft schuldig gemaakt aan pedofiel gedrag uit de klerikale staat wordt ontzet. Kunnen de tegenstanders van parallelle justitie even laten weten wie volgens hun die maatregel moet nemen: de burgerlijke rechtbank of de kerkelijke overheid ? Net zomin als een kerkelijke rechtbank gevangenisstraffen kan uitspreken, kan een burgerlijke rechtbank intern-kerkelijke maatregelen opleggen. Die parallelle justitie, is zoals gezegd het gevolg van de scheiding van de kerken en de staat. Dat juristen niet de grootste wiskundigen zijn, is algemeen geweten, maar in dit geval helpt een basiskennis van de meetkunde toch om valstrikken te vermijden. Parallelle lijnen snijden elkaar niet. Bijgevolg lopen ze elkaar ook niet voor de voeten. Echt parallelle vormen van justitie hinderen elkaar dus niet. Er ontstaat maar een probleem als de ene vorm zich op het terrein van de andere waagt.
En in die zin hebben de critici van 'parallelle justitie' wel een punt, namelijk dat ze het kerkelijk recht aanzetten om op het eigen terrein te blijven. Als het over strafrecht gaat, is er geen ruimte voor pastorale bezorgdheid, maar moet het recht worden toegepast.
Het zou trouwens fout zijn het hele probleem af te doen als enkel een gebrek aan kennis van het kerkelijk recht in hoofde van commentatoren of civiele juristen. Al te lang hebben kerkelijke kringen het eigen rechtsstelsel onvoldoende ernstig genomen. Kerkelijk recht was iets dat verwees naar vervlogen tijden van autoriteit en strengheid, met wat goede wil en bezorgdheid om ieder mens zouden de problemen wel gauw verdwijnen. Niet het recht, maar de hulpverlening moest centraal staan.
Hoe sympathiek ook ze op het eerste gezicht ook moge lijken, die instelling heeft geleid tot aberraties. Op die manier ontstond immers een atmosfeer waarin regels wel werden uitgevaardigd, maar niet werden toegepast. Of erger nog, waarin regels werden uitgevaardigd die zo vaag waren dat men er elke kant mee uit kon.
De kerkelijke overheid heeft er dus alles bij te winnen de eigen parallelle justitie correct te laten functioneren. Op haar eigen terrein, maar wel volwaardig. Een correcte, en waar nodig strenge beoefening van het recht hoeft trouwens niet in de weg te staan aan bezorgdheid om de persoon van de overtreder van dat recht, en zeker niet voor de persoon van de slachtoffers. Maar als die bezorgdheid een beletsel wordt om recht te laten gelden, inclusief de rechten van de slachtoffers, zijn we op het verkeerde pad - of dat nu over het strafrecht of over het kerkelijk recht gaat
o-o-o-o-o-o
Pssst
Inderdaad, Heren Bisschoppen : wat volgt klinkt misschien een beetje oneerbiedig, en zal wel niet in verhouding staan tot jullie waardigheid, maar wie lidis van een bepaalde club, moet de reglementen van die club respecteren. Dat geld zowel voor een vogelpik-club als voor de voetbalbond, wel etende dat reglementen nooit eeuwig duren. Dat er soms gemor is onder de leden, is menselijk en geeft vaak aanleiding tot ofwel ontslag ofwel tot een soort staatsgreep. Maar dat de plaatselijke Hoogste Gezagsdragers van die Club de kat de bel aanbinden ; daar is een speciaal woord voor. Dat heet muiterij en wordt in zeemanskringen beteugeld door kielhalen of door het bengelen aan de hoogste mast.
Maar het is in die kerkelijke kringen lijk bij de politiekers : hoe groter geest, hoe groter beest! Wetten maken die op den duur nog door niemand gekend zijn!
Zijn jullie vergeten wat jullie Grote Baas heeft gezegd? Het was nochtans voor jullie oren bestemd! Ik ben een beetje vergeetachtig geworden, maar het klonk ongeveer zo : wie niet wordt als deze kinderen in hun onschuld, is niet waard Mij te volgen.
Gezondheid, Heren! Op Het Leven! Als U wilt, zelfs op het Eeuwig Leven!
Neen, over de huidige noch oer de voorbije democratie in dit land wil ik het niet hebben want die is er noooit tgeweest Wel over de democratie die er zit aan te komen, de dag dat vreemde culturen op verkiezings-zondag boven de 50% zullen reiken. Ook dan zal er geen democratie zijn! Het is gewoon een kwestie van geduld .
Geniet even mee van wat de politiek ons verbergt .
o-o-o-o-o-o-o-
Vervreemding onderwijs
Tijdens een persconferentie stonden Brussels Parlementslid Dominiek Lootens en voorzitter van het Vlaams Belang Brussel Frédéric Erens vanmiddag stil bij de gevolgen van de massale immigratie en islamisering voor het Brusselse onderwijs.
Na enkele parlementaire initiatieven in het Brusselse halfrond, bekwam onze partij cijfers betreffende de samenstelling van de Brusselse scholen. Terwijl in het basisonderwijs nog een nipte meerderheid van de leerlingen van Westerse afkomst is, bestaat het kleuteronderwijs al voor 52 procent uit kinderen van niet-Westerse origine.
Dat dit verstrekkende gevolgen heeft, spreekt voor zich. Eerder dit jaar schreef Universiteitsleraar Jaap Dronkers nog dat etnisch gemengde klassen het onderwijsniveau naar omlaag halen. Taalkennis speelt daarbij uiteraard een belangrijke rol, maar ook bepaalde islamitische overtuigingen mogen niet onderschat worden. Zo weigeren heel wat moslimjongeren deel te nemen aan de sportlessen of gemengde activiteiten en worden seksuele voorlichting en de evolutieleer van Darwin al te vaak vermeden in de lessen biologie.
Uit een uitgebreid onderzoek van het Vlaams Belang blijkt bovendien dat ook de schoolrefters hun menu aanpassen aan de islamitische voorschriften. We ondervroegen 65 scholen. Liefst 45 scholen lieten weten dat ze geen varkensvlees serveren omwille van multiculturele motieven. Negen scholen bieden zelfs exclusief halalvoedsel aan. Het serveren van halalvlees is niet enkel in strijd met onze wetgeving inzake dierenwelzijn de dieren worden zonder verdoving geslacht maar biedt extremistische moslims de mogelijkheid hun streng-islamitische regels op te dringen aan zowel de moslims als aan de autochtone bevolking.
Onze partij deed enkele voorstellen om de vervreemding van het Brussels Nederlandstalig onderwijs tegen te gaan. Zo moet het Nederlands in de klassen, op de speelplaats en in de communicatie met de ouders de voertaal zijn. Ook moet er een absoluut voorrangsbeleid voor Nederlandstalige kinderen gevolgd worden, en moeten anderstalige kinderen ondergedompeld worden in een taalbad. Tenslotte mogen de lespakketten en de maaltijden niet aangepast worden aan de islamitische eisen en grillen. Onze partij zal in de parlementen de nodige initiatieven nemen en zal ook een Brusselse brievencampagne voeren.
Bron VB
o-o-o-o-oo-
Pssst
Als de Grondwet al niet gerespecteerd wordt in dit land, hoe zouden dan ondergeschikte wetjes dat zijn! De Dierenbescherming, die anders een grote smoel opzetten, leggen nu de duimen : we mogen de tere zieltjes van de Muzelmannen toch niet kwetsen voor een beetje dierenleed. Er komen geen reportages met verborgen cameras (veel te gevaarlijk, zo dicht bij die gevaarlijke messen!) en ach gottoch! Morgen rijdt de vuilkar rond, ruimt de troep op en we spreken er niet meer over!
Mijn slecht karakter zegt, dat zon ritueel slachten voor elke Muzelman een soort drug is. Zo gewennen ze aan brekende ogen en aan het warme bloed van hun slachtoffer onder hun handen. Ons vergruwt dat maar zij kicken daar op .
Zou Ulenspiegel geen deel biggetjes, vier of vijf zou genoeg zijn, kunnen bemachtigen, om ze op zon slachtpartij wild krijsend de vrijheid te geven? Het zou direct veel schapen-leed besparen en, wat leuk meegenomen is, de Knorretjes zouden het er allemaal levend van af brengen. Het zit er zelfs dik in, dat die Muzelmannen zullen lopen zo ver ze land zien: een varken in hun midden!
Misschien dat het nodig zou zijn, overal fuiken te hangen met het doel om ze op te vangen. Zodat ze samen kunnen reizen ..
Misschien een ideetje voor Michel Vandenbossche : afspreken met de slachthuisdirecties om, onder begeleiding van de politie (uiteraard) een paar zon onverdoofde slachtpartijen te mogen filmen. Altijd nuttig voor het grote publiek om te weten hoe de beschaving in de toekomst zal evolueren .
We beleven Weveriaanse hoogdagen en het staat iedereen dus goed om een pluimke op zijn eigen hoed te steken en om dus een woordeke Latijn te plaatsen. De titel hierboven is wel Latijn pur sang, maar heeft een Vlaams bijklankje : in het koddeke zit het venijn ..Ge ziet; Latijn is zo moeilijk niet als het er uit ziet en dat zou Trezebees Tessa-met-de-siropen-naam Vermeiren (kortweg Tesseire) ook beter eens moeten beoefenen. Heeft ze bij Knack nooit de kans toe gehad : daar moest ze tegelijk Linx-achter, Linx-voor en keeper spelen. Het heeft haar geen windeieren opgeleverd. In haar is er een echt vliegdekschip van een Moeder Overste met moustache verloren gegaan. Het mens blogt ook nog altijd, maar haar geschriften zijn lijk zoete tabakswalmen : ze kunnen Uw gezondheid schaden. Volgens mij moet er boven aan haar teksten telkens een zwart bordeke staan : zilveren totsekop boven 2 gekruiste dijbeenderen, met de tekst Achtung! Minen. Ik meen te weten dat bij haar op zolder nog een paar honderd van die dingen uit WO II achtergebleven zijn. Haar heimwee naar die tijden heeft waarschijnlijk te manen met geldnood : als ze die dingen aan de man kan brengen is haar portemonnaie vol en haar zolder leeg .Vandaar al dat geschrijf .
Waarom geloven die mensen nog?
20/09/10 10u46
Paus Benedictus haalde bij zijn voorbij bezoek aan het Verenigd Koninkrijk uit naar het Westers atheïsme. Het angst aanjagen van de gelovigen, in naam van god, stopt dus niet, aldus journaliste op rust Tessa Vermeiren.
Ik ben een ex-katholiek en heb nu ook mijn ontdoping aangevraagd. Als ik dit droeve spektakel vandaag aanschouw, vraag ik mi af waarom ik me nog zo lang in slaap heb laten wiegen.
Ik ben het moe om op de opiniepagina's van de kranten in hoofdzaak standpunten te zien verschijnen en in de audiovisuele media alleen stemmen te horen van woordvoerders van de kerk, van dames en heren die tewerkgesteld zijn in instellingen die van verre of van dichtbij gefinancierd worden door kerkelijke kringen, van ministers behorende tot de partij die 'christelijk' in haar logo heeft staan. Ik word misselijk van het luisteren naar de geslepen verklaringen van bisschoppen, advocaten en woordvoerders, die vooral vermijden te zeggen dat de bisschoppen, de aartsbisschop en het Vaticaan met de paus op kop schuldig zijn aan medeplichtigheid en het uit handen van het gerecht houden van misdadigers die zich gedurende eeuwen (ja eeuwen, niet decennia) hebben schuldig gemaakt en allicht nog schuldig maken aan het verkrachten en misbruiken van kinderen. Om nog niet te spreken over de psychische terreur die deze mannen (en vrouwen) hebben uitgeoefend, met grof misbruik van hun vermeend moreel gezag. Bij de persconferentie van de bisschoppen vorige week zat niet hun engelbewaarder op hun schouder, maar hun dure advocaat. Zielige oude mannen halen, onder leiding van hun juridische raadgevers en allicht van mediaconsulenten, alle trucs uit de kast om de tsunami proberen te stoppen. Alle relaties op alle echelons worden daartoe aangesproken.
Mevrouw de ex-katholieke had een perfecte staatsburgeres van wijlen de USSR of de DDR kunnen zijn, ja zelfs en misschien wel bij voorkeur van Het Dritte Reich van de diepbetreurde Dolf. Daar werden ook processen gevoerd, waar alleen de aanklagers aan het woord kwamen.
Enne, op gebied van raddraaierij, die ze de Kerkelijken aanwrijft moet ik toegeven dat ze bij de Linxen goede leermeesters hebben gehad. Die Linxe komedie gaat trouwens op alle gebieden dagelijks onverminderd voort. Het volstaat buitenlandse kranten en TV-berichten te vergelijken met de onze .
Ook wij, Mevrouw de ex-katholieken zijn dat gezeik beu, dat nu al sedert april dagelijks met emmers over ons uitgegoten wordt. Maar wij moeten het ondergaan; Uw vriendjes dragen al-maar-door nieuwe hoofdstukken aan.
Als U denkt dat het proces tegen al wat pedofiel is,voor de publieke tribune moet gevoerd worden, en niet in de Rechtszaal, dan hoorde U niet alleen thuis in gezegde dictaturen, U zou er zelf een van de vlaggenzwaaiers van geweest kunnen zijn.
Op het moment dat hij het boetekleed zou moeten aantrekken, krijgt roomse Ratzinger in Edinburgh van de Britse regering de kans om de wereld te waarschuwen tegen het verderfelijke, immorele atheïsme en een perfide link te maken met het nazisme. Het angst aanjagen van de gelovigen, in naam van god, stopt dus niet. Beminde gelovigen: niet de kerk is de boosdoener, wel uw ongelovige buren die heulen met de duivel en alleen als doel hebben de moraliteit van onze maatschappij te ondergraven. Is er nog werkelijk één katholiek die dit gelooft?
Dat schelden, Mevrouw de ex-katholieke, verraadt Uw ware aard : Linkx scheldt bij gebrek aan argumenten. Daarenboven schijnt U het schoentje aan trekken omdat het U past : U moogt 2 keer raden wie de grootste ondergraver is van de moraliteit .
Het Vaticaan, dat de kerkbedienaren bij wet de opdracht geeft om het geheim te bewaren over seksuele misdaden van priesters en bisschoppen en eist dat alle dossiers daaromtrent naar Rome moeten worden gestuurd, om ze zo absoluut uit de klauwen van het gerecht te houden. Het Vaticaan, dat toelaat dat een carrousel van daders van seksuele misdaden over de wereld raast. Het Vaticaan dat "bedroefd" is, de bisschoppen die "bedroefd" zijn, organiseren nu een zeer zichtbare actie beschadiging van diegenen die hun wereldwijde club de rug hebben toegekeerd, het Vaticaan kon dat doen met medewerking van de Britse regering en van de pers die deze waanzinnige uitspraken zonder veel kritiek publiceert. Ze wikken hun woorden hier niet. Zonder hun God is er volgens hen geen moraal.
Mevrouw de ex-katholieke, hoor ik hier een tikkeltje jalouzie doorklinken? Uw collegas penneridders verdienen toch goed aan al die schandalen die ze dagelijks opkloppen met steeds vettiger details : waarom zouden de Engelsen dan geen graantje mee mogen pikken?
Immorele oude mannen Maar, heren, u verdwijnt niet uit ons vizier. Waar ik een tijd geleden nog vrij tolerant aan u voorbijging, roep ik nu niet alleen ongelovigen maar ook gelovigen op om vol te houden, tot de beerputten van de kerk zijn uitgemest. Rechtschapen mensen kunnen niet tolereren dat dit schandaal zachtjes uitdooft, bedolven onder zalvende woorden, besprenkeld met wijwater.
Precies, Mevrouw de ex-katholieke : Hitler en in ieder geval Stalin zouden er ook op geschoten hebben! Jullie wraak omdat Wim De Troyer terug gefloten werd door zin eigen hierarchie (zijn haring braadde niet ) moet nu gewroken worden met stromen christenbloed .Vandaag De Trooyer gerayeerd, morgen op BRT het rapport Adriaenssens, met alle grote détails .Ja, Mevrouw de ex-katholieke, en dan komen de advocaten voor de pinnen Of had U gedacht dat de Kerk een soort boksbal was die niet kon terugslaan?
Hoe denkt U zou de PS/SPA handelen moest niet de Kerk, maar ZIJ het genoegen van de schijnwerpers gehad hebben? Maar daarover zijn we akkoord : criminelen horen hun straf niet te kunnen ontlopen. Al vrees ik dat de helft van België morgen achter de tralis zit. Liefst kleur bij kleur . Wat is die verheven katholieke moraal dan, die in deze tijden van gruwelijke openbaringen gebiedt dat geen schuld wordt bekend opdat slachtoffers geen schadevergoeding zouden kunnen eisen? Wat is die moraal dan, die een oude man met nog steeds veel aanzien en macht, met een ijskoud gezicht laat zeggen bij een informeel perscontact op een vliegtuig naar aanleiding van een 'staatsbezoek' dat pedofiele priesters "zieken zijn, beroofd van hun vrije wil"? Wat is die katholieke moraal, die een aartsbisschop en bisschoppen doet liegen of halve waarheden vertellen die hen medeplichtig maken aan misdrijven?
Schadevergoedingen! Ach ja Mevrouw de ex-katholieke, daar wringt hem het schoentje, voor al die EEUWEN van pedofilie in de Kerk eist U schadevergoeding. Waarschijnlijk te storten volgens U in een Speciaal Fonds, waar de buitenwereld wel weet hoe die fondsen daar in geraken, maar niet hoe ze er uit verdwijnen .Dat zijn truuken van Luie Sjarel, Mevrouw de ex-kathoolieke. Dan kunt U beter vragen dat al de onschuldige slachtoffers van Stalin e.a. weer uit de doden zouden gewekt worden : hen is nog erger onrecht aangedaan.
Ik ben een ex-katholiek en heb nu ook mijn ontdoping aangevraagd. Ik heb mijn geloof zachtjes verloren rond mijn twintigste, beseffend dat een mens het niet nodig heeft om wijs en juist in het leven te staan. Als ik dit droeve spektakel vandaag aanschouw, vraagt ik me af waarom ik me nog zo lang in slaap heb laten wiegen. Ik werd atheïst. Mijn wereld en mijn leven zijn gebaseerd op de rede en op een humanistische moraal en op het motto Vrijheid, Gelijkheid en Broederlijkheid. Om het goede na te streven en zonder illusies te proberen de wereld te verbeteren, heb ik geen god nodig. Nog veel minder de angst voor een goddelijke straf die mij door om het even welke godsdienst wordt ingepeperd en die zogenaamd mijn moraliteit zou bevorderen, terwijl het atheïsme van mij een immoreel wezen zou maken. Die angst en de straffen zijn er duidelijk alleen voor de ondergeschikte gelovigen, niet voor de prinsen van de kerk. Ik zie in deze duistere tijden binnen godsdiensten en door godsdiensten vooral oorlog en onvrijheid, ongelijkheid, onderwerping en diep misprijzen voor minderen.
Tiens, Mevrouw de ex-katholieke, U bent al ex van lang voor de pedofilie-zaak uitbarstte. Nu begrijp ik Uw frustratie : er is nooit niet veel volk naar komen kijken, Uw ex-zijn interesseerde geen kat .maar ont-dopen is in de mode
Wie zou het trouwens in zijn hoofd halen om van U, een atheïste pur-sang, door bedreiging allerhande, een immoreel wezen te MAKEN., want ik vrees dat U dat al bent.
Niet kwaad worden, hé, Mevrouw de ex-katholieke, maar de manier waarop U schrijvend scheldt en scheldend schrijft, wijst toch niet op een hoge graad van moraliteit, dekt U niet? Enfin, ik ben maar opgevoed in een katholiek college en blijf daar fier over, al is er sedertdien wel een en ander veranderd. Moest ik het Geloof verlaten, zoals U, ik zou daar niet fier over zijn. Ik zou dat zoveel mogelijk voor mij houden, want eervol is het niet, nietwaar Mevrouw de ex?
Ik vraag me ook af waarom we niet verwachten dat katholieken massaal afstand nemen van deze immorele oude mannen, die nog steeds menen de maatschappij de wet te kunnen voorschrijven. We doen het wel met moslims voor heel wat minder.
Ik was ermee begonnen, hé
In t kodeke zit het venijn .Bij een schorpioen is dat ook zo! U zegt het, Mevrouw de ex-katholieke wel niet met zoveel woorden, maar het spijt U duidelijk LOUD AND CLEARl dat de massa wel afstand neem van de Islam,maar niet van het Christendom.
Dat is o.a. (maar ik ben geen Paus noch een van zijn slippendragers), omdat die andere godsdienst, de onze, in zijn eigen ietwat bombastische taal staat voor Vrijheid, Gelijkheid en Broederlijkheid, die ook maar menselijke begrippen zijn. De Islam kent niet één van deze zaken, en dat hebben de mensen wel door. Zelfs zonder dat een pastoor hen dat voor zegt .Wij werken ook met molenstenen, weet U nog, maar wij hechten ook enorm veel belang aan vergiffenis. Hebben we geleerd, nog van de Grote Baas, die zelfs op het Kruis zijn moordenaars vergaf. U moet al eens meer naar Don Camillo kijken, Mevrouw de ex-katholieke .
En a propos : wij zijn hopelijk met zeer velen, die liever een vriendelijke oude heer in Rome zien, dan een Kalief die staat te zwaaien met het kromzwaard .
Hoor ik U nog, lelijke Troela? Of zijt ge nog altijd kwaad omdat gij vroeger geen misdienaar hebt mogen zijn? Ghebt nogal chance dat Uw moeder, moest ze nog leven, U geen draai om de oren geeft en U niet naar de hoek stuurt, om 3 kwartier lang in Uw holleblokken te knielen, met de handen boven het hoofd. En niet tegen de muur leunen, of Uw straf verdubbelt! Dat was ook moraliteit, maar dan van de soort van wie niet hoort die moet voelen.Die is trouwens een beetje teveel op de achtergrond geraakt, dat speekwoord!
Waar ge wel gelijk in hebt, Mevrouw de ex-katholieke, is in dat ont-dopen. Ik kan mijn goed Uw gemoedstoestand inbeelden. Vraag dan een attestje op papier met veel stempels, aan de plaatselijke pastoor, en hou dat goed bij. Bij vertoon van dat attest krijgt U later als gesluierde vrouw op aarde een goed plaatse in de Islam-hierarchie, en nog later een bijzonder heet plekje in de hel.
Ja, die hel! Het moet U nog zijn bijgebleven van uit Uw tijd bij de Nonnekes : die is niet noodzakelijkerwijze diep onder de grond, zoals ze het ons wijsmaakten. Ze (de hel) kan ook gewoon ergens voor Uw voeten liggen, boven de grond. Wat ik U niet toewens, maar een verwittigde ex-katholieke is er twee waard .zelfs al draagt ze later de niqab.
Verder nog t allerbeste, beste Troela, en kuis Uw mond af!
Pssst
Madam Tesseira, de moraliteit van Uw bazen heb ik leren kennen, toen ze met list en lagen een gezin van kleine zelfstandigen maar met een prachtige werkplaats palend aan de drukkerijen in Roeselare, binnenhaalden met behulp, neen, niet van de pastoor, maar van de Bank van Roeselare. Ze (Uw bazen) kenden geen rust tot ze die mensen aan de bedelstaf gebracht hadden. Neem me dus niet àl te kwalijk dat meten met twee maten en twee gewichten mij doet steigeren? Al zou ik in Uw geval opletten met schieten op de Tjeven. Dat hebben Uw bazen niet graag, hoor! En ge weet hoe rancuneus bepaalde bazen kunnen zijn, hé .We verstaan ons, denk ik! En moest ik in Uw plaats zijn, ik zou het achterwege laten van te schrijven met gecondenseerde vitriool. De ingeademde dampen kunnen nooit goed zijn!
Ondergetekende is een verwoed verzamelaar van (niet alleen) mooie teksten. Hoe mooier, hoe liever en er worden er zodanig veel opgeslagen, dat ik al aan mijn tweede vaste schijf aan toe ben. Om ze allemaal ook al ware het maar één keer te herlezen, zal denk ik, ook wel een tweede leven nodig zijn .Dat is al geregeld met Die van Hierboven, maar sedert al die schandalen in de Kerk weet ik nu ook niet goed meer wie of wat te geloven.
Maar met de Johan Sactorum heb ik nog iets goed te maken (vandaar zijn tekst hieronder) : ik heb het namelijk gepresteerd met een van zijn artikels tegen het Geloof niet akkoord te gaan en dat ook luidop te verkondigen. Diepe stilte op alle fronten (geloven ze mij misschien niet?), tenzij die paar gedempte schampschoten van een zekere Lucky9 die als een goochelaar met de klassieke drie bekertjes waaronder een teerling, probeert om de schaapskoppen rondom hem te verblinden.
Kijk Dames en Heren, elk zijn mening, en heiligen zijn er alleen in de Hemel, voor zover dat ook al geen sprookje is, maar laten wij dat vitten over geloof en ongeloof even antichambreren. Trouwens ongeloof wat is dat? HihI : er moet dus iets zijn waar jullie niet in geloven? Jullie geven dus toe dat er iets is waarin jullie niet in geloven? Wel, dat is het hem juist, de gelovigen geloven daar wel in Ziet U, jullie zijn niet duidelijk in de naamgeving van jullie overtuiging.
Zeg niet dat jullie godloochenaars zijn, want zelfde redering als hierboven : als er niets IS, kan je ook niets loochenen. Dat zou dat loochenen zonder voorwerp zijn. Dus is er iets, maar jullie loochen dat. Lullig, zeg!
O Juist, jullie zijn atheïsten : dat klinkt inderdaad al meer de stelling van iemand die iets meer weet dan de niet-gestudeerde. Ik heb geen klassieke opleiding genoten, ken niets of zeer weinig Grieks of Latijn, maar a- als voorzetsel : dat begrijp ik best, en theo heeft iets te zijn met theologie, godsdienstleer, God. Jullie gebruiken dus de Grieks-Latijnse boom om achter te schuilen. Had dat meteen gezegd. Maar Anti God redden jullie het niet, hoor : hoe kunt U nu tegen iets zijn die jullie beweren dat het niet bestaat? Zelfs Darwin heeft het warm water heruitgevonden! Bewijs? Alles is evolutie! Het eerste Bijbelverhaal heeft als eerste zin: In den beginnen was er niets .Tussen toen, dat niets en nu zit er toch een hele evolutie. Vanzelf gekomen, zegt? En met bewijzen? Tjonge Tjonge : al die bewuhzen hebben allemaal wel ergens een wazige achtergrond, dat moet U toegeven Zelfs de stamcellen-theorie. Maar jullie zijn niet door één gaatje vangen, nietwaar?! Binnenkort zal die achtergrond wel opgeklaard worden, zegt. JaJa, en wie zegt dat we juist daar, in die opklaring, elkaar niet zullen vinden?
Maar we komen er wel.
U bent tegen de marchandering van God. U kotst op de onwaardige bedienaars, maar er zijn er meer andere, dat verzeker ik U. U voelt zich verheven boven al die regeltjes en die uitpluizerijen die de mensen al eeuwen in de ban houden?
Geloof me, jullie zijn daarin niet alleen, en dan antwoord ik altijd : als ge de wereld wilt verbeteren, begin dan met U zelf
Kom, we gaan verder en spelen a.h.w. een spelletje ganzenbord. Stel : de Kalief van Patagonië is wel Moslim, maar platzak, buiten enkele gebiden vol zand en woestijn. Plots blijkt dat zand te drijven op oceanen van ondergronds zwart goud, waardoor voor hem de grotten van Alibaba opengaan. Meer petro-dollars dan er ooit manna uit de hemel neerkwam! Dan ontwaakt die oude droom bij de Kalief: hij ruikt de kans om de wereld aan zijn voeten te krijgen. Daarvoor doet hij hetzelfde als zijn verre voorouder, de roverhoofdman Mohammed: hij gaat op verovering, hier met geweld, daar met list en om te beginnen altijd met vriendschap op een aangeboden schaaltje. Hij zorgt er wel voor, dat de tegenstander die hem tot drie keer toe de verovering van Europa met het zwaard heeft belet (o! die o zo Christelijke Vorsten) eerst verzwakt wordt voor hij ze zal vernietigen. Hij heeft namelijk met zijn petro-affairens nog een paar andere automaten in de strijd geworpen (later zal hij die draakjes met zeven koppen aan de hand van de sharia de nek wel omwringen) : de sangria-punch van roesmiddelen, drugs, festivals, seksuele revolutie, de wilde begeerte van Mei 68 gemengd met de ideeën van de Franse Revolutie, de weelde op krediet, enz, enz. Er zijn al lang geen Christelijke Vorsten meer, en zelfs het volk, de massa, is ontkerstend. De vrucht staat op het punt te vallen .
Einde van het spel. Er zijn in Europa toch geen potentiële winnaars op dat grote ganzenbord.
Weet U : ooit was er maar één kerk : de ware, en die werd genoemd de Kerk van Petrus. Met zetel in Rome. Toen scheurde de Oosterse Kerk zich af, en later, eenmaal verzwakt (rond de jaren 1.000, vooral door de niet te stuiten horden Muzelmannen) zag Rome de kans schoon om daar terug aan invloed te winnen, door dank zij het enthousiasme van de Christelijke Europese Vorsten, hulp te bieden bij het verslaan van de vijand van die Oosterse kerk : de Islam. Wat deerlijk mislukte, door de hebzucht van alle parttijen, want de hoofdstad van het Byzantijnse Rijk, Constantinopel (De Stad van de H. Constantijn) werd veroverd en herdoopt tot Istambul en de eeuwenoude kerk van de H. Wijsheid, de Aya Sofia, werd heringericht als moskee. Alexandirë (de stad van Alexander de Grote) in Egypte werd vernietigd en er werd een nieuwe moslim-stad gebouwd, wat verder landinwaartss: Caïro. Staat allemaal uitgebeeld op ons ganzenbord!
Nu heeft de Islam de laatste tijd bekend gemaakt, dat de San Pietro in Rome binnenkort ook zal verbouwd worden tot de grootste moskee op aarde. Na het Oost Romeinse Rijk, zal nu ook het West Romeinse Rijk (het onze) ver-islamiseerd worden. Tenminste, als wij dat laten gebeuren .
Goed, keren we terug, als de goesting nog niet over is naar ons ganzenbord .Overloop met mij de posities. Ziet U ergens nog een gaatje om de toestand in ons voordeel om te buigen? Vergeet niet, dat onze stellingen dag-na-dag door onze Leiders publiek als gastland aangeboden worden aan de tegenstrevers. Wij zijn zelf verplicht door diezelfde leiders om hun voorhoede met open armen te ontvangen, te kleden, te voeden en te onderhouden met een overvloed aan geld en middelen, die in veel gevallen, linea recta naar de thuislanden versast worden, zodat ook de achterblijvers zich nu al in de geesten kunnen in beweging zetten ..
O ja, van camouflage weten zij alles, onze Leiders. De stille langzame invasie heten zij asiel-opvang en zij doen beroep op onze Christelijke zin voor barmhartigheid, die de Islam niet kent. Een ietwat brutaler intocht wordt toetreding van Turkije tot de Eu genoemd. Ietwat storend voor hen is die zaak met de Roms : het is ondertussen doorgedrongen tot de simpelste ziel, dat er reglementen zijn gemaakt die een echte volksverhuizing over Europa niet alleen moeten mogelijk maken, maar VERPLICHT. Nu een paar honderdduizend Roms, straks een paar miljoen ongeletterde Turken uit de steppen van Anatolië .
Anatolië .wacht eens..Aga Kahn Juist. JaJa .Weg dat ganzenbord en vlug de schuilkelder in! Dat zijn deze keer geen bommen, geen vliegende maar ook geen stille : het zijn bommen met ideologische ladingen, erger dan splinterbommen, waarvan de echte verboden zijn, maar de menselijke variant niet .
Het stond gisteren in De Standaard, dus moet het waar zijn: de knuffelrobot Probo, ontwikkeld aan de VUB, gaat door met onze harten te veroveren, en wordt nu naar de wereldtentoonstelling van Sjanghai gestuurd, in het kader van de Brusselse week. De Chinezen gaan omver vallen van dit technologisch hoogstandje. Het betreft een bewegende en op menselijke signalen reagerende pop die probleemgroepen zoals langdurig gehospitaliseerde patiënten, autistische kinderen en demente bejaarden affectie moet bezorgen. Visueel oogt de dummy als een licht plagiaat van Kermit, de populaire groene kikker uit de Muppets Show, maar dan met de slurf van het Disney-olifantje Dumbo. Origineel aan het project is anderzijds de ingenieus opgezette PR-mix: het gerucht van een wetenschappelijke innovatie, een emo-verhaal rond het goede doel, en dan nog eens een Belgisch-Brussels tintje. Genoeg voor Vlaamse kranten en weekbladen om zich blindelings op dit goed nieuws te storten. Stel u voor, al die ongelukkige kindjes getroost met een ingepluchte robot die de zorgsector het nakijken geeft, niet staakt, nooit nukkig of oververmoeid is. Achter het initiatief van de vzw Anty Foundation zit dan ook een goed-draaiende lobbymachine, in 2002 opgestart door ene Ivan Hermans, niet te verwarren met zijn naamgenoot en studiegenoot van mij aan de VUB, momenteel UNAIDS medewerker.
Van een zelfverklaarde kwaliteitskrant zoals DS zou men alleszins mogen verwachten dat het hoera-geroep rond de gelukspop wat getemperd wordt, en men eens kritisch wat achtergronden gaat uitpluizen. Niets daarvan, het getoeter kan niet op. In Media en Journalistiek in Vlaanderen, u weet wel, dat boek dat dankzij de Vlaamse media alleen onder de toonbank wordt verkocht, waardoor het echt een hebbeding werd- ontmaskerde Frank Thevissen het Probo-verhaal al als één langgerekte PR-stunt van een project dat uitsluitend tot doel heeft om zijn eigen kas te spijzen (en uiteraard de portefeuille van de betrokken wetenschappers). Het vindt daarbij blijkbaar alle Vlaamse kwaliteitskranten, magazines en natuurlijk de boekskens bereid om de lezer als informatie verpakte reclame op te lepelen.
In zeven jaar tijd heeft geen enkel medium ook maar één inspanning geleverd om de communicatie van de vzw Anty Foundation te toetsen aan de concrete realisaties op het terrein, laat staan het goede doel te doorprikken als een pretext om fondsen in te zamelen. Integendeel, letterlijk alle media, zowel televisie, radio als print media, nemen sinds 2002, jaren aan een stuk, dezelfde fantaisistische pr-boodschap over, vaak met vermelding van contactgegevens van de initiatiefnemer, aldus Thevissen.
De Standaard produceert overigens dat soort brandend content (als nieuws vermomde publiciteit) met de regelmaat van een klok. In diezelfde editie van 16 september 2010 vinden we een 16 blz tellend redactioneel katern Vlaming en Europeaan, bij nader toezien een reclameboodschap van de Vlaamse overheid, en mede gesponsord door de EU. Maar wel, blijkens de colofon, helemaal op muziek gezet door DS-redacteuren, en in een redactionele opmaak die de verwisseling compleet moet maken.
De Brusselse knuffelrobot is de perfecte metafoor voor politiek die alleen nog (slecht) theater produceert, en media die de gebakken lucht heropwarmen.
Onverantwoord interessant, zeg dat wel. Maar de Probo-stunt brengt ons nog op andere dan mediakritische overwegingen. Het is namelijk een pseudo-wetenschappelijke draak die academici van andere universiteiten laat schudden van het lachen. Dat de VUB zich hiertoe leent, is hoogst bedenkelijk, en moet gezien worden als een wanhoopspoging om wetenschappelijke credibiliteit te verwerven. Andere universiteiten creëren spin-offs op gebied van biogenetica (zoals Leuven en Gent, de twee Vlaamse universiteiten die in de wereldtop-200 voorkomen), de VUB doet het met een automaat die in de 18de eeuw verbazing kon wekken. Als ik rector van de VUB was, ik wees dit staaltje van nep-wetenschappelijke innovatie onmiddellijk de deur. Quod non: de blijde academische tijding rond Probo blijft maar komen, al acht jaar lang.
Failliete stad vindt waardige masquotte
J. Ensor: "Maskers rondom een skelet"
Interessanter nog, en daarnaar verwijst de titel van dit stukje, is het politieke piepschuim in de knuffelrobot. De bedenkers wisten namelijk ook een kransje Brusselse politici, zoals Guy Vanhengel en Benoît Cerexhe, bevoegd voor respectievelijk informatica en wetenschappelijk onderzoek, warm te maken voor Probo en van de onnoemelijke imago-waarde te overtuigen. 600.000 Euro had dit armlastig Brussels gewest over voor de gemotoriseerde teddybeer. Tja, dat vraagt natuurlijk om milde spot en enig sarcasme. Een door een operetteregering geleid gewest dat van geen kanten werkt, dat qua administratie, mobiliteit, criminaliteitsbeheersing, eeuwen achterop loopt, en waar politici uitsluitend met zichzelf en hun goedbetaalde baan bezig zijn,- ja, die kunnen zon homunculus wel gebruiken. Een stad waar achter de hoge, blitse EU-buildings een allochtone subcultuur gist die aan een sneltempo radicaliseert: stuur er Probo op af, en alles is opgelost. Een paar dagen geleden nog werd een jongeman in een Brussels metrostation door twintig jongeren (zo worden ze in de pers neutraal aangeduid) in elkaar geslagen en voor dood achtergelaten. Zo iemand verdient toch een knuffelpop aan zijn ziekenbed, met de warme groeten van minister-president Charles Picqué.
Kortom: de Brusselse knuffelautomaat is de perfecte metafoor voor politiek die alleen nog (slecht) theater produceert, en media die de gebakken lucht heropwarmen. Probo is de postmoderne versie van Manneken Pis: een ludiek embleem dat de tragikomische toestand van een cultuur-in-ontbinding moet verbergen. Meer nog: deze emo-pop is de ultieme, allerlaatste uitloper van het Brussels-Belgisch surrealisme, dat de schijn tot werkelijkheid promoveert, en puur teert op beeldretoriek, het welbekende façadisme, de Ensoriaanse maskers die zich rondom een skelet scharen. Probo is zo dood als dit land, maar gelukkig lopen er een aantal buiksprekers rond en worden de batterijtjes nog vervangen. Politici die steeds maar weer over de mensen lullen, solidariteit en sociale cohesie, maar uiteindelijk hun toevlucht nemen tot een robot om de geluksvraag op te lossen. Pathetisch en hilarisch tegelijk.
Dat brengt ons op de derde en laatste bedenking: waarom gedoogt een maatschappij, die zichzelf tot solidaire samenleving uitroept, dit soort piepschuim-empathie? Is het wel gezond dat wij emoties uitbesteden aan poppen, om ze zelf niet te hoeven investeren in onze omgeving? Het ligt natuurlijk in de lijn van de sociale rationalisering en het wegvallen van familiale banden: kinderen in de crèche, bejaarden in het gesticht, zodat alle fitten zich de naad uit de broek kunnen werken om die uitbesteding te kunnen betalen.
Probo is dus ook zelf een symptoom, veeleer dan een remedie: hij staat voor een verlies aan intermenselijk contact, de verdere virtualisering, en een groeiende dominantie van het instrumentele, objectivistische denken in een prestatiemaatschappij.
Men zou kunnen zeggen dat kinderen graag met poppen spelen en levenloze objecten een leven toekennen, maar in het geval van de knuffelrobot gaat het louter om een prothese, een surrogaat voor echte, uitwisselbare emoties. Een hoop draden, radertjes en electronica die een enorm sociaal deficit moeten compenseren.
Ondanks de mateloze media-belangstelling die de knuffelrobot geniet, heb ik nog niemand uit de politieke wereld of de sociale sector, noch van links noch of rechts, horen protesteren tegen deze robotisering van de affectie. Groenen, linksen, de kampioenen van de warme samenleving, maar ook de rechts-conservatieve pleitbezorgers van de gezinswaarden: je hoort ze niet. Zelfs de witte sector, de verplegers en verpleegsters, thuishelpers, etc.: niemand maakt zich druk over de vervanging van mensen door poppen, op een plek waar menselijk contact als cruciaal wordt gezien.
Het moet dus zijn dat mythes echt werken, ook vandaag nog. In dat opzicht is Probo zeker nog een toekomst weggelegd, en mogen we zelfs aannemen dat dit koninkrijk met zijn marionettentheater het nog wel even volhoudt.
Het simulacre regeert, om nog maar eens Jean Baudrillard aan te halen. Alleen een gezonde dosis kwaadwilligheid en onwil om mee te lopen in de parade kan ons hier redden. De knuffelpop doodknuffelen, letterlijk, ofwel in de fik ermee, het moeten niet altijd boeken of kranten zijn. Genoeg techno-euforie en zeemzoete PR-praat. Leer uw kinderen terug neen zeggen aan de nep en de pep. Of zoals ze in Shanghai zeggen: met alle Chinezen, maar niet met den dezen.
Johan Sanctorum
o-o-o-o-o-o-o-
Pssst
Piepo de Muis is voor een andere keer. Wie helpt mij om via deze metafoor bij Pipo Di Rupo te komen? Dat doet mij er aan denken, dat Probo geen lang leven beschoren is : onvergefelijk voor een PS-creatie : men heeft de apparatuur voor de procreatie over het hoofd gezien en dat is een zware belediging aan het adres van Di Rupo...
Bloggers aller landen, verenigt U, rond onze patroonheilige, de Italiaanse Beppe Grillo, die wereldwijd tot 250.000 lezers per dag boekt op zijn teller. Dat het juist De Schandaard moet zijn, die instaat voor diens Public Relations (zie artikel hieronder) zal wel geen toeval zijn : immers, zij rieken kwaliteit! Of zou het kunnen dat zij diens populariteit als wind in hun zeilen willen, om zelf een paar kilootjes papier meer te verkopen? Dan zou dat een illustratie kunnen zijn hoe bitter het noodlot soms is, waarbij iemands dood (DS) een anders zijn brood wordt (Beppe Grillo) .
Als die Italiaan al een succesverhaal bijeenschrijft, dan zijn er bij ons toch ook een stel karwaten die er mogen zijn. Geen namen noemen, om geen afgunst te wekken : we zijn allemaal begensterd met grote of minder grote vonkjes en genstertjes van het vuur dat onze patroonheilige (waarvan we tot vandaag het bestaan niet eens konden vermoeden) als met een drietrapsraket de kosmos van de populariteit doet inschieten. We hebben in die drie-vier jaar dat we op onze beurt ook in de gondel van de Internetreizen hebben plaats genomen al veel pareltjes, robijntjes en safierkes gevonden (en doorgegeven), maar inzake de politieke actualiteit is de stad Scharrelroi toch een schot in de roos.
Kijk, en dat hebben wij, met ons Nederlands, nu tegen ons, dat onvertaalbare. Komt omdat onze taal zo rijk is, dat er schakeringen kunnen in gelegd worden die van andere talen bosneger-talen maken ..Maar laten wij het vel van de beer nog even waar de beren-moeder het gelegd heeft : op zijn natuurlijke plaats, rond het beest dat wij misschien deze avond zullen kunnen schieten ..Na deze avond zulle we zien wat die Italiaanse arlequino ervan bakt. Al moeten we toegeven, dat als hij Engels gebruikt, hij juist ook weer goed zit, want de AngelSaxers met hun ondergekoelde humor zijn, in hun soort, ook de ongekroonde koningen van de (ingehouden) schaterlach. Dek aan Nigel Fargare, maar die blogt jammer genoeg niet .
Wat mij verder treft bij zijn critici (zie hieronder) is dat hij weliswaar de clown uithangt, maar dan een clown die zijn huiswerk heet gemaakt. Ik vind dat die zit, want het catalogeert meteen al die andere geestigaards (en dan denk ik even niet verder aan een zekere Bennoo Barnard) die hun huiswerk niet hebben gemaakt. Tiens, zou Urbanus nergens een blog, zelfs een kleintje maar, bijhouden? Ik ben nu direct een fan van hem, maar het zou de man sieren : sedert hij de mantel van de Linxe kerk heeft uitgeveegd is hij een paar graden gestegen in mijn achting ..en een enthoiusiasteling voor al die nieuwkomers is hij ook niet. Wat gij, Heert Goste?
Tenslotte nog iets over de aanwending van taal. Naar mijn gevoel staat het Italiaans (en ik heb het nu even niet over het academisch Italiaans) zeer dicht bij de gewone volksmens. Italiaans is per slot van rekening het dialect van Firenze, dat door Dante Allighieri (jaren 1300, de wonderbaarlijke 14de Eeuw ) verheven werd tot Standaard Italiaans. De gewone volksmens van bij ons had (voltooid verleden tijd, nu zorgen de humoristen van de TV in woord en beeld voor de eenheidsworst) ook iets dergelijks in het typeren van de alledaagse zaken rond hen, meestal ivm met personen of situaties. Breughel had er schilderijtjes kunnen van maken .Van iemand die al hard werken toch geen vooruitgang boekte, zei men : hij scharrelt achteruit, lijk de kippen en van een meisje dat achter de jongens aanliep zei men dat ze was lijk hooi die de vork achterna liep
Zelfs Meester Guido Gezelle was een onverbeterlijke grapjas. Zo laat hij een simpel boerenkind de bepaling geven van Niets. Ja, zegt het kind, is niet moeilijk. Het is een kouse, voeteloos en met geen been der aan ..
En nu naar Pipo de Meester-Clown ..
Ook Italië heeft zijn Michael Moore
VPRO (*) laat cabaretier Beppe Grillo los op Europa
dS maandag 20 september 2010
BRUSSEL - 250.000 bezoekers trekt zijn blog op het internet, dagelijks. Critici noemen de cabaretier Beppe Grillo een populist en een clown, maar dan wel een die zijn huiswerk heeft gemaakt.
Koosnaampjes voor politici heeft de satiricus Beppe Grillo (62) bij de vleet. Hij noemt premier Silvio Berlusconi 'lo psiconano' of 'de psychotische dwerg'. Romano Prodi, de eeuwig in zichzelf mompelende, suffige voorganger van Berlusconi, werd door Grillo jarenlang 'Valium' genoemd. Op tv gevraagd om een reactie, zei Prodi toen: 'Grillo noemt mij Valium... omdat ik de zaken kalm en beheerst aanpak... Omdat wij politiek bedrijven, en geen show verkopen...'. Tergend traag deze woorden uitsprekend, alsof hij een geeuw moest onderdrukken, onderstreepte Prodi hoe scherp Grillo's typering was.
Grillo is veel meer dan Italiës bekendste cabaretier. Sinds hij in 1997 van het scherm werd geweerd - nadat hij toenmalig premier Bettino Craxi een 'dief' had genoemd - verkondigt hij zijn boodschap in stampvolle theaterzalen én via het internet. Grillo's stokpaardjes zijn gesjoemel en corruptie in de politiek en financieel wanbeheer bij bedrijven. Daarnaast voert hij al jaren een verbeten kruistocht tegen Italiaanse politici, die ondanks een veroordeling toch in het parlement zitten. Grillo, op dreef in een theatershow: 'In de Italiaanse Senaat heeft één op de tien een strafblad. Eén op de tien! In de Bronx van New York... is dat slechts één op de vijftien! Mensen toch, in de gevaarlijkste wijk ter wereld hebben ze schrik van ons parlement!'
Vijf jaar geleden ontdekte Grillo de macht van het internet. Beppegrillo.it, in het Italiaans en het Engels, stond al snel in de toptien van de meest gelezen weblogs ter wereld. Dagelijks surfen liefst 250.000 internetgebruikers naar Grillo's blog, die wereldwijd zes miljoen gebruikers op zijn teller heeft. Grillo gelooft rotsvast in de kracht van het internet, de vrije meningsuiting online en burgerjournalistiek.
Maar het fenomeen-Grillo speelt zich ook in real life af: op 8 september 2007 trokken 330.000 Italianen de straat op, om deel te nemen aan Grillo's 'Vaffanculo-Day' (netjes: 'Kus mijn kloten'-dag). De V-Day-deelnemers waren samengekomen om op uitnodiging van Grillo een vuist te maken naar de traditionele politici, en een 'schoon parlement' te eisen. Uit Grillo's weblog ontsproot een beweging van Italianen die de buik vol hebben van de traditionele partijpolitiek en die burgerlijsten zijn gaan vormen. In veertig gemeenten zetelen nu jonge raadsleden, die zich via zo'n burgerlijst kandidaat hebben gesteld.
Uiteraard beschouwen veel traditionele politici Grillo als een luis in hun pels. Ook de traditionele media in Italië lusten hem rauw. Ze noemen hem een schreeuwerige demagoog, die geen oplossingen aanreikt. Zijn critici zeggen dat Grillo volgens zijn eigen principes ook niet in het parlement zou mogen zitten, omdat hij in een verkeersongeval ooit drie mensen heeft doodgereden. Grillo's repliek luidt dat hij 'toch geen politieke ambities koestert'.
Het weekblad The New Yorker noemt hem 'de Italiaanse Michael Moore', naar de documentairemaker die ook niet tuk is op veel nuance. Maar Time schrijft dat 'Grillo een clown is, maar wel eentje die zijn huiswerk heeft gemaakt.' Zo voorspelde hij, drie jaar voor het zover was, al het geruchtmakende faillissement van het zuivelconcern Parmalat - het grootste bankroet in de Europese geschiedenis.
Dankzij het VPRO-programma Tegenlicht is Grillo eindelijk ook bij ons op tv te zien. De eerste aflevering van de vijfdelige documentairereeks De aanval op Europa (over hoe Europa belaagd wordt door populisten, radicalen en speculanten) draait volledig rond Grillo. De analyses van deze Italiaanse dwarskijker zijn soms wit-zwart en houden niet altijd steek, maar stemmen ook vaak tot nadenken. En die paar heerlijke schatermomenten zijn als een scheutje amaretto in de koffie.
