Toen ik nog in korte broek rondliep bij Metje uit de Kriekestraat, halfweg tussen Eernegem en Aartrijke, waar voorbij Café De Drie Gapers (2 op het uithangbord en de 3de
dat bent U zelf) lichtjes begon te stijgen, hing daar over vroeger
het volgend verhaal in de lucht. Een man zette daar zowat halfweg de
lange weg zijn kruiwagen vermoeid neer, loste de schouderband van de
handvaten en wiste zich het zweet van het voorhoofd. Hij was van
Eernegem Molendorp op weg om zijn oude Vader op die kruiwagen naar het
Oudemannenhuis bij de Nonnekens in Aartrijke. Enig getrek met paard en
kar bezat men niet, en dus moest die oude man die moeilijk te been was,
gevoerd worden met de middelen die men bezat.. . Langarmige kruiwagens
waren in die tijd zowat de ezels van de arme man. Die aten geen brood en
konden voor van alles ingezet worden.
Ja,
mijn jongen, zei die oude vader, die zich onderweg met beide handen wel
stevig had moeten vasthouden: precies op dezelfde plek onder dezelfde
boom heb ik jaren geleden ook moeten rusten, toen ik mijn vader ook naar
daar moest brengen.
Toen
viel bij de zoon zijn Belga (5Frank-stuk) want het was een
uit-de-kloten-gewassen handarbeider. Hij keerde subiet zijn kar en liep
zo rap hij gaan kon, met de kruiwagen waarop de oude man met zijn bagage
zat, weer naar huis terug.
Hebdet verstaan?, vroeg ons Ma toen aan mij, met het oog op later.
Wat
ik toen precies gedaan heb, weet ik niet meer. Maar iedere keer dat ik
daar later voorbij kwam, werd ik herinnerd aan die oude man op die
kruiwagen en aan het spreekwoord Oost West, Thuis best.
Plascontracten' mag woord van het jaar worden
Mieke
Van Gramberen pleit voor een minder bureaucratisch beleid in
woonzorgcentra waarin bewoners en zorgverleners centraal staan
Mieke Van Gramberen is algemeen directeur Flanders Synergy, een platform voor innovatief organiseren.
Het zou goed zijn mocht 'plascontracten'
het schoppen tot woord van het jaar. Het zou - zoals Bieke Verlinden
terecht in een opinie schreef - een gelegenheid bieden om een
maatschappelijk debat te voeren over Wat is goede zorg? En hoe
organiseren we die zorg?
Het
belangt ieder van ons aan. Het volstaat om je even de vraag te stellen
welke zorg je je moeder of vader morgen zou toewensen als ze naar een
woon- en zorgcentrum gaan. Zou je een plascontract tekenen waarin is
bepaald dat je papa maximum drie keer per dag naar toilet mag en dit om
11u, 13u en 17u? Zou je het fijn vinden om op bezoek te komen bij je
mama en vast te stellen dat er geen uitzondering mogelijk is, ze wordt
klokslag om 18u in bed gelegd ondanks een herhaalde vraag om langer op
te blijven?
De
realiteit is dat de meeste zorgverleners dit ook ondergaan. Ze willen
graag goede zorg verlenen maar krijgen daartoe de kans niet. Ze voelen
zich gevangen in de werkplanning, procedures en afspraken. Het is een
bureaucratische manier van organiseren die de zorg ontmenselijkt maar
ook zorgmedewerkers - die binnen een steeds krapper personeelskader
werken- steeds meer onder druk zet.
De bureaucratische manier van werken in rusthuizen, ontmenselijkt niet
alleen de zorg, maar ook de manier waarop zorgmedewerkers zich in hun
job gewrongen voelen
Het kan nochtans anders. Door het werk op een meer innovatieve werk te organiseren, van onderuit.
In De Morgen stond het voorbeeld van een Zweeds woon- en zorgcentrum
maar ook in Vlaanderen zijn er vernieuwers te vinden. Een 20-tal
zorgorganisaties effenden onder begeleiding van het netwerk van
Flanders Synergy - het pad. Wat kunnen we daaruit leren?
De
organisaties hebben geïnvesteerd in een dialoog met bewoners en
zorgmedewerkers over wat 'goede zorg' is. Het resulteerde telkens in een
duidelijke visie, bijvoorbeeld we willen een (t)huis met een ziel.
Deze visie vindt ook een vertaalslag in de praktijk. Zo ruimt
bijvoorbeeld het ontbijt waarbij iedereen om 8u s ochtends gekleed en
gewassen aan tafel zit baan voor een ontbijtbuffet tussen 8u en 10u.
Ouderen nemen plaats, aangekleed of in peignoir en beslissen zelf wat ze
eten. Het vermindert de rush van de ochtendshift en biedt meer
levenskwaliteit voor de ouderen.
Ouderen
krijgen bovendien een kleine en vaste groep van zorgmedewerkers
toevertrouwd waarmee ze een duurzame band opbouwen. De zorgmedewerkers
kennen iedereen bij naam, weten wat er reilt en zeilt in de familie en
merken in één oogopslag als er iets mis is. Voor de meeste
zorgmedewerkers was het wel even wennen. Verpleegkundigen, zorgkundigen,
gespecialiseerde zorgberoepen (diëtisten ed.) en ondersteuners (keuken
en poets) zitten niet langer in afzonderlijke afdelingen maar wel in één
team dat aan één zeel trekt. Ze hebben de vaste uren verlaten. En staan
met beide voeten in de zorg.
Met een elegante zwaai zwijgt deze Mevrouw Mieke Van Gramberen van dit Flanders Synergy platvorm voor innovatief organiseren over een ge-ïslamiseerde maatschappij.
De
huidige toekomst is al twee sterrenstelsels verder dan die man met zijn
kruiwagen onderweg naar de Zusterkens in Aartrijke die zich om de
medemens bekommerden om de Liefde Gods. Daar zijn nu door het Ministerie
van Sociale Voorziening alle nodige bouwsels gezet voor alle mogelijk
opvang. Er is gespecialiseerd en hoog opgeleid personeel ingezet die een
zeker automatisme moeten in gang houden. In shiften en met op de
werkvloer een strakke indeling van de verschillende groepen bewoners. De
gebruikte materialen voor de afwerking zijn bestemd voor de eeuwigheid:
alles is inox, glas, beton of natuursteen. Ze dragen dichterlijke
benamingen zoals Engelendale of Avondrust en als t Christelijke
zijn dragen ze de naam van een of andere Heilige. St Jozef of St Rita.
Kruisbeelden zijn er bijna niet. Wel is er een gebedsruimte naast een
coiffeursalon en vele kleine refters en livings waar de TV van de
morgen tot de avond op staat. Ieder heeft een eigen kamer, met ruimte
voor wat persoonlijke spullen.
In
die Gebedsruimte zijn geen brandramen met Christelijke motieven.
Voorlopig staan er nog enkele rijen stoelen, maar de nodige ruimte voor
bidmatjes is enorm.
Voelt U em?
Wat
wel een feit is, is de engelachtigheid van het verpleeg. Dat moet ik
ze nageven. Bereidwillig, offervaardig en met engelengeduld.
Maar het ruikt er niet als thuis. Maar dat is voor de meeste bewoners, niet eens van belang. Zij wachten op... Godot.
PS:
Overal
zijn lege brede gangen die van het geheel tot een labyrint maken de
bezoeker. Liften zijn telkens verstopt in een donker hoekje met telkens
dat bordje om AUB de bewoners van daar weg te willen houden. Die hebben
een aparte uitgang voor de begrafenisondernemer aan de achterkant van
het gebouw, waar een strenge slagboom buiten elke toegang verbiedt.
Maar
aan de gezellige ingang met automatische deuren, staan direct een paar
rolstoelen ter beschikking van elke bezoeker want de meesten daarvan
kunnen die ellenlange gangen niet meer aan .
We leven inderdaad allemaal veel langer, en de organisatie daarvan draait voorlopig nog wat vierkant.
Een
pronte vrouw is plots weduwe geworden. Zij wordt op plechtige wijze
gecondoleerd en plots zegt een van de vrienden: Ik hoop dat je troost
zal vinden. En zij antwoordt: Er is één troost, hij heeft niet veel
geleden Hij is maar zes maanden met mij getrouwd geweest .
-
Hendrik Vuye in de coulissen.
Omdat
hij nagels met koppen sloeg in de Vlaamse Vrijheidsstrijd werd hij de
deur gewezen. Ach ja, politiek is de kunst der mogelijkheden. Een
beetje enerzijds en een beetje anderzijds, als het
maar blijft duren. Dat ziet U toch zelf. Krachtdadigheid is des duivels.
En nu dit. Een klaroenstoot in de frisse morgen. De zon op t gelaat.
De redding is nabij. Dat hoog ontwikkelde Zwarte Schaap van de
NV-Arrogantie, Prof. Hendrik Vuye, Hoogleraar notabene aan de
Universiteit van Namur, Volksvertegenwoordiger met het hart op de juiste
plaats, is dus zijn tijd ver vooruit. Hieronder omschrijft hij de
Democratie waarin wij in Het Westen leven, met haar échte naam,
namelijk PARTICRATIE.
Dat
is niet van de ene op de andere dag gekomen: het is in die dikke 200
jaar na 1789 stilletjes beginnen verwateren. Het Gezag van de alles
regelende ideale Staat ontbolsterde zich tot cluster-miniaturen die
allemaal neigen naar DICTATUUR. De negers in Congo na Mobutu tonen het
ons zelf voor.
Maar
terug naar Hendrik Vuye. Een Hoogleraar kan dat veel beter uitleggen
dan een dag-dagelijkse dromer... Zie hieronder. Niet toevallig de
journalist van een gazet die ofwel Het Licht heeft gezien, ofwel
inspeelt op de opportuniteiten van de komende Grote Verandering.
Vlaanderen boven!
In
Amerika zijn het de laatste twee dagen waar de Stars de Stripes
bevechten, zowel als de Stripes de Stars bevechten. Die wimpels daar
moeten van heel sterke stof gemaakt zijn!
Gelijktijdig
kan er vastgesteld worden, dat de Islam bij ons, in het Oosten, ja
zelfs in het Verre Oosten (Indonesië) kopje onder dreigt te gaan. Onze
Straffe Hendrik (de Franken Theo) gaat er hard tegenaan. Heel in de
verte komt de TVG (Tom Van Grieken) van de Partij der Rechtlijnigen er
aan. Sultan Erdogan, erger dan A.H., is in Turkije zelfs al begonnen aan
zijn eigen vernietiging. Het Marxisme smeult overal alleen nog zon
beetje onder de as, want het heilig vuur is gedoofd. De georganiseerde
Volksverhuizing waarover Vàclac Klaus het heeft is eindelijk doorzien, de oplossing ligt voor het grijpen.
In Coburgia worden de laatste loodjes gegoten. Ik hoop maar dat het geen dum-dum kogels worden
Kamerlid Hendrik Vuye: "Een politieke partij liegt voortdurend"
04-11-16, 16.24u - Joël De Ceulaer
Ruim
een maand na zijn ontslag uit de partij, is de opluchting bij Hendrik
Vuye (ex-N-VA) groot. In een interview met De Morgen haalt het Kamerlid
fel uit naar de particratie, die volgens hem de werking van de
democratie belemmert.
Ik
heb mijn intellectuele vrijheid terug, zegt Kamerlid Hendrik Vuye in
het interview. Als ik vandaag een parlementaire vraag stel of een
interview geef, hoef ik niet meer bang te zijn dat ik iets verkeerds
zeg. Dat was vroeger wel anders.
Vuye,
die samen met collega Veerle Wouters onlangs uit de N-VA werd gezet na
kritiek op voorzitter Bart De Wever, maakt een opmerkelijk strenge
analyse van de particratie waar hij als N-VA-lid onder gebukt ging. Als
partijlid zit je bij de N-VA, en ook bij andere partijen neem ik aan,
in een carcan, zegt hij. De communicatie wordt door de partijtop
aangestuurd: die laat als het ware de druppeltjes vallen die iedereen
geacht wordt te verspreiden, zelfs als je weet dat het druppeltje pure
nonsens is. Je krijgt die communicatie kant en klaar aangereikt. Daarom
hoort u verschillende politici op dezelfde vragen precies hetzelfde
antwoorden.
Dat
is dramatisch, vindt Vuye. Veerle en ik gaan proberen aan te tonen dat
de particratie beklemmend werkt, een goede werking van de democratie
belemmert, en vooral: dat een politieke partij voortdurend liegt, zegt
hij.
Hoe vaak heb ik niet moeten horen dat mijn juridische opmerkingen niet
relevant waren omdat het over politiek ging, bijvoorbeeld na mijn
kritiek op de ballonnetjes van Peter De Roover en Nadia Sminate, over de
inperking van de vrijheid van meningsuiting en een algemeen
boerkini-verbod. Het publiek hoort zulke voorstellen graag. Daar gaat
het om: partijen zijn alleen nog maar bezig met perceptie, voor
individuele parlementariërs die op inhoud willen werken, wordt het hoe
langer hoe moeilijker om zich in zon partij staande te houden. Een
vicieuze cirkel: hoe sterker de particratie, hoe kleiner de kans dat je
als partij nog sterke persoonlijkheden kunt aantrekken die tegen de
stroom durven in te gaan.
Lees het interview vanavond al online in de pluszone, of morgen in uw weekendkrant.
Ondergetekende
houdt het, zoals U ziet, op het logo van de De Morgen: gegroeid op het
Zwarte Niets, met aarzelende start van het Wit en dan gevolgd door,
spijts alles, de bloedrode kleur van een Nieuwe Geboorte.
Mensen, doe toch lijk ik. Toon dat U hen doorziet, al die andere pumpgazetten, buiten De Tijd, maar die is duur.
Pak
ze waar dat het het hardst aankomt: in hun portemonnee. Zodat zij, hoe
lomp ze ook zijn, hun staatsmanna verliezen door die sterk verminderde
oplage. Lomp ja, maar niet zò lomp om zelfmoord te plegen.
Wij
in Vlaanderen moeten terug naar de soort Leiders die vroeger de Vlaamse
Steden hebben groot gemaakt. Niet door te staken maar door te werken.
Dan
ontmoeten steden andere steden in een gezamenlijke Welvaart en om die
welvaart te bestendigen moeten er Naties komen, liefst per volk en dus
per taalgroep. Dan hebben we eindelijk de basis voor een Verenigd
Europa, die broederlijk handel drijft met de rest van de wereld. Zodat
er zo ver als er land is, overal welstand kan heersen.
Maar daar deze denkpiste de ondergang zou zijn van de bestaande dictaturen, is dat wel nog niet voor morgen
Binnen enkele dagen is het 11 November, in de Westhoek (waar ik vandaan kom) Sint Maarten(elders op 6 December is dat Sinterklaas).
Vindt mijn politiek gedaas vandaag dààr zijn oorsprong? Zoals vroeger,
s avonds mijn schoentje zetten met wat lekkers voor het paard van de
Sint?
Is dat dus openlijk toegeven, dat ik nu, net als vroeger, veel te lang in de Goede Sint heb geloofd?
Hier
volgt nu de slentertocht door de gebeurtenissen van die dagen. n
Beetje een ontlading, als U wilt. De kleine persoonlijke probleempjes
weer tot hun normale proportie laten verkleinen, en de echt Grote
Problemen weer tot hun normaal volume laten rijzen. Alles een beetje
relativeren, zoals dat heet.
Ik
moet toegeven: Vlaanderen is een heerlijk land, maar aan de overkant
der Alpen vinden wij zo geen problemen op onze weg. Daar zijn de dagen,
net als in het huis mijns vaders, veel trager Ik ben geboren uit
zonnegloren en een zucht van de ziedende zee.
Weet
U, iedere morgen daar open ik mijn computer met een heel simpel beeld
dat het hele scherm vult: tussen zee en land, een zwerm gemartelde
rotsen. Het houvast moeten we dus vinden in onze eigen kop.
O Dio mio!!!
Allez, dan zijn we weer weg.
Reeds
een volle week weg van huis, van de zon en van de trouwe viervoeters
Ik kan daar alleen maar aan toevoegen dat de hele voorbije week ook geen
sinecure is geweest qua bewegingscomfort.
Moet U horen: door het goede leven weer wat aan volume gewonnen door al
dat zalig niets doen, was mijn broeksband te nauw geworden en van t
Vrouwtje moest ik zo nodig die paar nieuwe schoenen aandoen. Gevolg:
opgespannen als een te dikke worst en pijnlijke voeten. Ga zo maar eens
joviaal zitten doen bij vrienden en maten! De goede luim was er meteen
van af. En dan die regen! Zeikend en lekkend van links naar rechts. Wij,
bedorven door dat veel betere klimaat, die dan moeten meemaken hoe t
Walenpaïs met dat Vrijhandels Verdrag op die manier ook de Vlamingen te
kakken zet. Van pretentie gesproken!
En
ja, zo worden onze Slimme Grote Leiders weer eens voor het blok gezet:
vooral in eetwaren, een miljardenzaak voor Canadezen die lak hebben aan
al die vele regels en regeltjes die de onzen ons opleggen. En ja,
Vlaanderen zal voor 95% profiteren van de 300-400 miljard meer uitvoer
van landbouwproducten naar overzee, maar met wat al meer zullen we aan
invoer mee opgezadeld zitten?
Zullen
de regelneven in Europa, inzonderheid bij ons, nu met beschaamde kaken
bakzeil halen? En wat als diezelfde vrijhandelszone straks ook zal
gelden tegenover de cowboys uit het grote en machtige Amerika? Zullen de
pakbonden het weer aansturen op staken? Of zullen ze hun pijlen richten
op de pakjesdiensten en de E-Commerce omdat die hun omzet draaien
zonder pakbondsinspraak?
En
wat hoor ik daar, half in slaap bij het laat-avondjournaal bij de VTM?
De Russische oorlogsvloot is in het Kanaal voor de Vlaamse kunt,
onderweg naar de Mare Nostrum, aan onze achterdeur! Hoy, beste vriend
Poetin, een beetje uitkijken, hé! Ons huis staat open en bloot tussen de
Toscaanse heuvels en als Uw piloten even brokkenmakers zijn als die van
ons in Aleppo, dan mogen we gedonder verwachten.
Ondertussen
zinkt den Donald, als we onze brokken-hoernalisten mogen geloven,
steeds verder weg in de peilingen. Hij zou dus blijkbaar zijn eigen
kansen verkwanseld hebben. En dus komen er geen zwarte, maar van bloed
druipende wolken op ons af. Het oude Vasteland wordt, na de mislukte
Germanisering, het experiment van de totale her-uitvinding van de
mensheid.
Van
de zakenvrienden hier horen we ondertussen een ronk net alsof de
uitvoer naar Rusland hen minder interesseert. Ze kijken veel verder
vooruit naar andere landen. Waar er, met alle negatieve gevolgen voor de
tewerkstelling, uitgekeken wordt om de productie te verkassen.
Dat
kleine meisje, in mijn tijd haar overleden vaders sprookjesprinses, is
nu een flinke zakenvrouw geworden die meer in het vliegtuig zit dan aan
haar keukentafel.
PS
In
de Antwerpse uitgeverswereld werd mij spontaan gratis een halve
bibliotheek e-lectuur aangeboden. Overschot van een of ander experiment.
Mooi meegenomen, daar niet van.
PS II
Om
eigen Vrije Burgers in eigen land toegang te geven tot de Tempel van
onze Vrijheid, het Vlaams Parlement, dienden we langs ondergrondse
krochten via die ene beveiligde toegang, het gelijkvloers te bereiken.
Beveiliging heet zoiets, zodat de Vrijheid niet zou uitbreken, of eerder
beveiliging tegen het gevaar van buiten-af? Maar neen, zo werd
uitgelegd, dat was voor onze persoonlijke veiligheid, want de
vijandelijke terreur kon ieder ogenblik toeslaan. Pas de laatste tijd,
en dan nog met mondjesmaat werd daar iets tegen ondernomen, uit vrees de
globalisatie tegen te gaan en op die manier in een veel te vroeg
stadium het woord burgeroorlog te hebben doen aanvinken. Dat is pas iets
voor na de installatie in Amerika van de OBala Care II. Ondertussen
doen we voort met het volk dat we zijn.
PS III
De
gemiddelde ouderdom van vrienden en bekenden die we hier zien ligt, zo
stellen we vast, is hoog. Nogal wiedes, want we zijn zelf van de
jongsten niet meer. In Ieper zagen we reeds de 1ste maandag
onze oudste schoonzus (92) terug. Nog steeds als altijd: gewoon ons
Maria, onverwoestbaar zo te zien. Maar dat bleek al gauw niet te
kloppen. Neen, ze was al lang niet meer de jonge spring-in-t-veld te
zijn dat ons op het netvlies stond gegrift.
In Zonnebeke
zijn we niet geraakt, die dag, om de ontdekking van de eeuw (!) te gaan
zien: de 100 jaar oude schuilplaats onder de grond om de 4-jarige
frontoorlog te overleven. Die ligt nog altijd via kilometer mollengangen
niet alleen 40 meter onder de grond, maar ook precies onder de kerk
waar Berten Pil (zie Google) ligt begraven.
Deze kerk was na de oorlog op die plek gebouwd, omdat daar, werd
gevogel-pikt, het oude dorpsplein moest geweest zijn, letterlijk en
figuurlijk de kom van de Gemeente. Heel de wijde omgeving was immers één
grote bomput vol soldaten-lijken en verlaten oorlogsmateriaal. Erger
dan de beelden die we nu van Syrië zien. Op die plek, sneuvelden 4 jaar
lang honderdduizenden jonge mannen van over de hele wereld omdat twee
wereldmachten daar tegen elkaar bleven bonken. Samen met de buurgemeente
Passendale krijgt U op Google de meest verhelderende details over Tyne Cot (t hennenkot = kippenhok), the Ypres Salient (de Ieperse uitvalsbasis) en de Broodseinde,
het kruispunt met de nog altijd bestaande Herberg met die naam,
overbekend in bijna elke Australische familie waar er gesneuvelde
familieleden worden herdacht.
Ach
ja, nu lokken al die dingen, nog veel meer als toen ik daar in korte
broek rondliep, dagelijks vele duizenden ramptoeristen. Iets wat de
spijtige illustratie is, dat de ene zijn dood de andere zijn brood is.
De streek gutst en museumt zich slapend rijk, erger dan in het Poolse
Auschwitz waar slechts enkele miljoenen slachtoffers vielen. En weet U (ja, U weet weet het, maar U vergeet het altijd weer, dat bewijzen de om de 4-5 jaar gehouden verkiezingen telkens weer)
Er
komen, met de Clinton Clan eenmaal aan de knoppen, nog veel ergere
verschrikkingen op ons af. En dat weeral eens onder de deskundige
ervaring van onze Oosterburen. Na Willem I, de Duitse Kaiser van 14-18, na Adolf Hitler, de Reichsfürer aller Germanen van 40-45, is daar nu Die Märkalina,
de Duitse Bondskanselier, die, in opdracht en met de steun van Amerika,
het Oude Avondland ter beschikking stelt van de Islam en de Nieuwe
Wereld Orde.
Paul Magnette, de Waalse kemphaan, komt voortaan als de W.C.
(Wallon Connu) glansrijk als gladiator uit de arena na zijn strijd
tegen de Machtigen der Aarde. Maar als het Vlaamse Volk, hutje bij mutje
bijeen gespaard, monumenten bouwt, met teksten die smeken No more War
Niemals wieder Kreig Nooit meer Oorlog, dan worden die
gedynamiteerd door het Coburger Establishment. Of ze worden de
twistappel tussen de erfgenamen van de Helden van de IJzer en hun
imitatoren die omwille van het smeer, likken de Lakense kandeleer.
Donald Trump wordt straks Donald Dump
en het Vlaamse volk . Ja, dat Vlaamse Volk. Zal het deze keer, als van
ouds weer, met de blik op oneindig, het lot werpen op dezelfde Criminele
misleiders die van de C van Christelijk in hun naam, na het
ARCO-schandaal, de C van crimineel hebben gemaakt, gesteund door de
Marxisten, zot gedraaide halve, hele, of groen van jalousie meelopers
met de Waalse Haan die maar niet wil inzien best niet meer te kraaien om
boven, maar te leren werken.
Of
zal dat Vlaamse Volk, de oude glorie en het oud welzijn indachtig, zijn
vertrouwen schenken aan de Partij der Rechtlijnigen van het Vlaams
Belang? Die Partij heeft de nodige door de wol geverfde Leiders die niet
willen regeren omwille van het smeer, maar omwille van hun idealen.
Laat
het Volk, indachtig wat die ene Waalse Haan op zn eentje heeft gedaan,
hun vertrouwen geven aan de machtige TVG-trein die in sneltreinvaart
door de peilingen raast. Laat ons de twijfelaars en de naäpers
overtuigen om aan dezelfde koord te trekken. Laat ons werken voor de
Godsvrede, zoals de Ijzerhelden ons hebben voorgedaan. Neen, deze keer
geen hoge torens boven hun crypten, maar een Regering van Vlaamse houwe
trouwe. Veni, vedi, vinci: overwinnen. Net lijk Julius Césaar, verdelen
we de buit wel als we in Rome terug zijn. Zijn triomferende legioenen
oogsten hun lof in de straten van Rome, onze mensen zullen samen met de
juiste internationale vrienden die we deze keer zelf zullen mogen
kiezen, in de eogen straten van vreugde dansen. Onze handel zal floreren
als nooit tevoren en samen met de welvaart (en de zegen van Hierboven)
zal Vlaanderen zijn rechtmatige plaats in de vaart der volkeren kunnen
claimen.
Als toch, om de Liefde Gods, de teerlingen gunstig rollen in Amerika. Wat, zoals we ieder uur meemaken, nog zo simpel niet is.
De
vaderlands-reis van 14 tot 28 oktober 2016 was er een zoals U zult
zien, met hoogten en laagten. In het eerste deel van deze memories
ging onze belangstelling naar vele dingen die er eigenlijk écht niet te
doen, als Uw eigen Geliefden daarna gedeeltelijk in nieuwe maar ook in
nauwe schoentjes blijken te zitten.
Kortom: het waren heftige uren en dagen met daartussen veel slapeloze nachten. .
Vrijdag 21/10/2016
Net
als golven die bij stormweer over de zeewering slaan, waren het de
opeenvolgende aanvallen van emotie die er op los beukten. In Brugge
tegen de middag mijn oudste zus (87), ineengezakt als een versleten pop
teruggevonden, weggezakt in haar rol-zetel, versuft of in slaap, en
blijkbaar in stervensnood. Dat zou dagen na-een blijven duren . Nadien
in Antwerpen de academische huldiging van een eigen kind, met
aansluitend daarop de afdronk met, net als in vrolijke voorbije tijden,
ons herenigd gezin, de ouders met de kinderen. Tot geluidloos de 900 die
met angstaanjagende blauwe zwaailichten door de stille straten stilvalt
voor de deur om op een draagberrie als een versleten pop
vastgesnoerd, uw onwel geworden zoon aan boord te nemen. Hartstilstand
of hartfalen: de eerstvolgende uren zullen cruciaal zijn. God zij dank:
hij heeft het gehaald. Maar de zorgen zijn bijlange nog niet voorbij .
*
De begrafenis-stemming
ebt stilaan weg, de herinneringen worden opgeborgen. Iedereen neemt
afscheid van iedereen. Op straat. In de regen. En dan, reeds lang na
middernacht, gaat de tocht naar huis. Het meeste verkeer is
stilgevallen. We rijden in angstige stilte, wachtend op het verdict dat
maar niet komt. Pas tegen de morgen komt het bevrijdend telefoontje:
alle acuut gevaar is bezworen, met tijd en veel boterhammen, met
hoogstens een pacemaker er bovenop.
Neen,
ik had deze reis in de Heimat heel anders verwacht. Tante Nonneke, dat
wisten we, was opgenomen, we waren verwittigd niet te verschieten.
Maar dat het zó erg was, neen, dat konden we ons niet voorstellen. En
daar zat, hing, zwom ze dan, wegzakkend in die reuzenstoel waarin ze zat
vastgesnoerd als een lege pop... Niet om aan te zien, omvallend van de
slaap. Ze wuifde even met losse slappe hand en was zich verder van niets
meer bewust.
Nadien
waren we als naar gewoonte in De Goedendag in Lissewege, waar we
altijd met haar gingen tafelen en bijkletsen iedere keer we in het land
waren. Waar ze was, begroette ons dè Patroon. En nee, Tanteke zouden
ze daar niet meer terugzien. Nooit zou ze daar zo profijtig aan haar (op doktersadvies verboden) glaasje rode wijn nippen . Even voorzichtig als Eva on de Hof van Eden moet geproefd hebben van de Verboden Vrucht.
En
waarachtig, net voor we bij haar weggingen, vroeg ze zwakjes of we daar
weer gingen eten Heel stilletjes bleek dat ze in al haar miserie, toch
de kwajongen was gebleven die ze altijd geweest was. Ach ja, van toen
ze nog klein was, zat ze rapper dan de knechtjongens in de bomen .
Zoonlief
moest nog vele onderzoeken ondergaan maar zijn stem aan de telefoon
klonk als altijd, klaar om er weer in te vliegen, dacht ik al. Zus
daarentegen zat weer volop in haar werk, als altijd op koers, van hot
naar her. Precies alsof de zakenwereld zonder haar niet verder kon. De
vrijdag nadien zat ze al in Zaventem, te wachten op haar aansluiting naar Montevideo (Uruguay), SMS-te ze van daar uit..
Ach
ja, en zij, aan mijn zij, U weet wel, zij die niet mijn zorgen deelt,
maar ze wegneemt, had zich ondertussen veel dapperder gehouden dan
ikzelf. Overal handje-bij, één brok troost en steun voor anderen. Al de
tijd haar eigen gezondheidsproblemen vergetend. Maar nu toch n beetje
afgepeigerd.
En
zo zijn we ondertussen zaterdag geworden. Donderdag, tussenin de
routine doktersbezoeken, het wel rustig gehouden. De vrijdag in
Kortrijk, in het vertrouwde Parkhotel, op afspraak met een vroegere
klant, rug aan rug gezeten met Yves de Terminator aan de lunch met
Doetje DeClercq, de twee uitgerangeerde Super Tsjeven. Aan de ober met
een knipoog heel stilletjes gevraagd of er soms nog wat arsenicum in
huis was Voor mij of voor die twee daar, fluisterde hij terug.
Heerlijke mensen, zo die West-Vlaanderaars onder elkaar.
En zo gaan we deze middag in het Geelse toch ons lief kleen kleen dochterken (denk aan Vondel)
terug zien, om daarna, na de middag bij vrienden op hun hobby-boerderij
te belanden. Zodat hierna zonder liegen zullen mogen zeggen, ook in Geel gezeten
te hebben. De avond besluiten we in Vichte (bij Kortrijk) met een
mosselsouper en veel Vlaamse leute. Volgende week begint dan het
serieuze werk. En, niet te vergeten, de terugreis naar het zonnige
Zuiden.
Ja,
die Woensdag 19 oktober, de dag vol glorie voor het hele gezin, die
we niet gauw gaan vergeten. Want het ergste moet nog komen ..
Vlaams Belang naar rechter om weigering op boekenbeurs
Waarom
mogen de boeken van Vlaams Belang niet op de boekenbeurs worden
verkocht? Die vraag stelde De Morgen-journalist Joël De Ceulaer zich
afgelopen weekend. Regelrechte censuur, stelde hij. De juridische
dienst van het Vlaams Belang meldt intussen bezig te zijn met de
voorbereiding van een klachtendossier. Begin volgend jaar wordt de
procedure ingeleid voor de rechtbank van eerste aanleg.
Maandag
ging de 80ste editie van de Boekenbeurs van start voor het grote
publiek. Voor politiek-journalist De Ceulaer het uitgelezen moment om de
organisatie een spiegel voor te houden. De ervaren politiek journalist
laakte de jarenlange censuur van het boekenfestival omdat zij de
huisuitgeverij van het Vlaams Belang, Uitgevrij Egmont, ostentatief
blijft weigeren. Hiermee is het Vlaams Belang de enige partij wiens
politici geen werken mogen verkopen op het festival van het geschreven
woord. Zo mogen andere politici zoals Kristof Calvo, Peter Mertens en
zelfs Abou Jahjah er gretig hun pennenvruchten aan de man brengen.
In
tegenstelling tot de Vlaamse boekenbeurs laat de meest prestigieuze
boekenbeurs ter wereld, de Frankfurter Buchmesse, wel Vlaams
Belang-werken toe. Zo mocht Gerolf Annemans er op 22 oktober nog zijn
communautair boek Quid Nunc? voorstellen. Wat in Vlaanderen niet kan,
kan in Duitsland dus wel. Daar wordt de lijfspreuk Die gedanken sind
frei niet alleen uitgesproken, maar ook nageleefd, reageert Filip De
Man van Uitgeverij Egmont.
In
de slipstream van de column reageerde Geert Van den Bossche,
gedelegeerd bestuurder van de Vlaamse Uitgevers Vereniging (VUV), dat
Uitgeverij Egmont geen erkenning en dus geen standplaats krijgt
omdat zij niet aanvaard zijn door de algemene vergadering. Dat
Uitgeverij Egmont bij de verschillende erkenningsaanvragen steeds
voldeed aan alle statutaire verplichtingen, maar desondanks werd
geweigerd, kreeg Van den Bossche niet over de lippen.
We
kennen immers de werkelijke reden: Uitgeverij Egmont is de enige
uitgeverij die het aandurft om boeken van Vlaams Belang-mandatarissen te
publiceren. En dat is uiteraard taboe. Du choc des idées jaillit la
lumière, maar in de Vlaamse uitgeverswereld blijft men anno 2016
blijkbaar liever in het donker zitten, aldus De Man, die aankondigt een
dossier rond te hebben vanwege discriminatie op basis van politieke
overtuiging. De zaak komt wellicht begin volgend jaar al voor.
Net
als in 1917, toen de Vlamingen de hulp moesten inroepen van de Duitse
bezetters om eindelijk een eigen Universiteit te krijgen, is het nu de
Frankfurter Buchmesse die de bevoegde autoriteiten zal dwingen om
gerechtigheid te doen geschieden.
Achteraf,
na de oorlog 14-18, heeft het Coburger landsbestuur zelfs jarenlang
de Hemel bestormd om dat ongedaan te krijgen, maar dat lukte niet.
Het wrange van de zaak is, dat de 1ste
Rector van die Universiteit de Socialist Dr. Aug. Vermeylen was. Ja, U
leest goed: een socialist van de soort die ze niet meer maken.
Conscience
leerde zijn volk lezen maar de huidige groen-rode volksmisleiders
slaan hen de boeken uit de handen. Zij maken het volk arm en willen het
dom houden.
Het valt mij dus weer eens niet op, die zetten alles op de kop. Vroeger was dat de taak van de Baron en de Pastoor. Ja toch?!
En
hie, Waarde Heer De Man van Egmont Uitgeverij, denkt Gij gelijk te
krijgen, zolang gij stamlend en bedlend aan de poort blijft staan?
PS:
Heeft
U ook bladzijden lange bijlagen gelezen te lande dat het vandaag
precies 50 jaar geleden is dat de stad Firenze (Italia), de stad van
Dante Alighieri door een geweldige watersnood werd getroffen? Hierbij
werden hele paleizen vol Middeleeuwse boeken-fortuinen zogezegd voor
altijd vernietigd. Vandaag bulkt de Italiaanse Pers uit van bijdragen
over het monnikenwerk dat nog altijd bezig is om al die papier-en
perkamenten schatten te restaureren.
Achiel
moest op een dag dringend op den bureau van zijnen baas komen. Achiel
kefte deze, ge hebt uw haar laten snijden tijdens de werkuren. - Dat
is juste bekende Achiel, is dat verboden misschien? Dat is ten
strengste verboden, kefte den baas verder, lees maar ne keer het
arbeidsregelment, dat staat daar letterlijk in. Jamaar, patron,
pruttelde Achiel tegen, mijn haar groeit toch ook tijdens de werkuren?
En daarbij ik heb alleen dat haar laten snijden dat tijdens de werkuren
is gegroeid, de rest heb ik laten staan. Akkoord?!
n Varken als koe verkleed:
Illustratie voor Hoe een koe een haas vangt .
Als U dat van mij denkt, dat ik van alle Amerikanen varkens wil maken, dan moet U zich wel degelijk zwaar vergissen.
Het is alleen waar, dat ik ze niet in mijn hart draag, omdat ze begot onze Voorouderlijke Beschaving (die ze op de koop toe ook ooit van ons hebben doorgeschoven gekregen) naar de bliksem helpen. Top of the bill is de Nobel preis Letterkunde 2016
nieuwe moderne schrijfweize) - voor de liedsjeskweler Bob Die Lan,
die..die..die nog niet eens de dezelfde klanktoon kan aanhouden.
Protestsongs, ja, maar zelf iets wezenlijks verwezenlijken buiten veel
poen scheppen? Ho maar!
Enfin
en contre-enfin: als we blijven de verkeerde slappe vodden kiezen, zal
er nooit iets veranderen. Tot een of andere Erdogan, als een nieuwe A.H.
het initiatief neemt (steelt) om zichzelf tot God te kronen.
Ja Ja, de Mohammed actuele versie is dan wel nabij
Onderzoek Hillary heropend na stapel ontslagbrieven woedende FBI agenten
Huma Abedin, Anthony Weiner en Hillary Clinton.
Enkele
dagen geleden bespraken we de mogelijke redenen waarom FBI directeur
James Comey plotseling terugkwam op zijn overduidelijk politiek
gemotiveerde besluit om het onderzoek naar Hillary Clintons
emailschandaal te stoppen. Eén van de scenarios was dat hij in zijn
organisatie op massale weerstand stuitte toen hij de mening van het 100
agenten tellende team, dat unaniem vond dat Hillary moest worden
vervolgd en dat haar security clearance moest worden ingetrokken, naast
zich neer legde. Inmiddels blijkt dat Comey een grote stapel
ontslagbrieven van woedende medewerkers op zijn bureau heeft gekregen,
en dat sommige van zijn beste vrienden hem zelfs niet meer groeten. De
sfeer in de FBI was dermate verziekt, dat Comey het onderzoek naar
Hillary alsnog heropende met mogelijk grote gevolgen.
De
Democratische Partij, die eerder Comey bewierookte vanwege het openlijk
in de doofpot stoppen van het emailschandaal, verketteren hem nu, en
beschuldigen hem dat hij de verkiezingen probeert te beïnvloeden.
Klaarblijkelijk is beïnvloeding in de ogen van de Democraten alleen
toegestaan als het in Hillary Clintons voordeel werkt, zoals zijn
eerdere besluit het onderzoek juist stop te zetten. Hillarys running
mate Tim Kaine sprak vorige week nog vol lof over Comey, die hij een
geweldige publieke ambtenaar noemde met de hoogst mogelijke
integriteit.
De
Daily Mail haalt een bron dicht bij Comey aan, die zegt dat de FBI
directeur de oplopende druk van muitende FBI agenten niet langer kon
weerstaan. Onder die muitende agenten zouden zich ook enkele van zijn
naaste topmedewerkers bevinden.
Depressief door groeiende stapel ontslagbrieven
Sinds
Jim in juli aankondigde dat hij geen aanklacht tegen Hillary aanbeval,
is de atmosfeer in de FBI verziekt, aldus de bron, een goede vriend van
Comey die hem al bijna 20 jaar kent, wiens gezin samen met dat van
Comey uitstapjes organiseert, en die wekelijks met hem naar de
Katholieke mis gaat. Sommige mensen, inclusief afdelingshoofden,
praatten niet meer tegen Jim, en negeerden zelfs zijn groeten in de
gang. Ze voelden dat hij hen verraadden had en dat hij het bureau te
schande had gemaakt door Hillary er met een standje vanaf te laten
komen.
Comey
zou al maanden met het probleem in zijn maag zitten, en hier uitgebreid
over gesproken hebben met zijn vrouw. Tegen haar zou hij hebben verteld
depressief te zijn geworden door de groeiende stapel ontslagbrieven van
gefrustreerde agenten op zijn bureau. Die brieven wezen hem erop dat
het moreel in de FBI nog nooit zo laag is geweest.
De
mensen die hij het meest vertrouwt zijn het kwaadst op hem, vervolgde
de vriend. Ook zijn vrouw Pat. Zij bleef er op aandringen dat hij moest
toegeven dat hij fout zat toen hij weigerde om de voormalige minister
van BuZa (Clinton) te vervolgen. (1)
Withete Obama loog eveneens
Behalve
Hillary en de hele Democratische Partij zouden ook president Obama en
minister van Justitie Loretta Lynch witheet op hem zijn, zo vertelde
Comey aan zijn vriend. Uit de laatste serie WikiLeaks gehackte emails
blijkt dan ook dat zowel Obama als Lynch wel degelijk op de hoogte waren
van het feit dat Hillary willens en wetens tegen alle regels in
staatsgeheime informatie op haar privéserver had staan, waaronder als
top secret bestempelde satellietfotos van Noord Koreaanse
kerninstallaties (5).
Er
is zelfs hard bewijs dat Obama hier met Hillary over mailde, wat ook de
president zelf tot een leugenaar maakt, aangezien hij altijd heeft
beweerd dat hij er tot aan het FBI onderzoek niets over wist. (2)
CIA official: Ieder ander allang achter de tralies
Analisten
waaronder een voormalige CIA official, die schrijft dat iedere andere
Amerikaan allang achter de tralies zou zijn beland voor dit soort
misdrijven (5)- zijn het erover eens dat Comeys dramatische ommekeer, zó
kort voor de verkiezingen, aantoont dat er in de laatste serie
WikiLeaks emails zeer belastende informatie tegen Hillary en mogelijk
ook Obama moet zijn ontdekt.
Eergisteren
schreven we over het parallel lopende onderzoek naar de (650.000! (4))
emails van Anthony Weiner, de (bijna ex) man van Hillarys topadviseur
Huma Abedin. Duizenden emails van Huma die via automatische
synchronisatie op de laptop van haar man terecht kwamen (6)- zouden
zowel naar als van Hillary Clintons privéserver zijn gestuurd. Honderden
van deze emails bevatten geclassificeerde informatie.
Afleiding van nog veel groter schandaal?
Al
in 2012 bespraken we meerdere malen uitgebreid de banden van Abedin en
haar familie met islamitische terreurorganisaties zoals de Moslim
Broederschap. Het huidige FBI onderzoek concentreert zich echter op
Weiners illegale gedrag, zoals het sturen van seksueel getinte fotos en
berichten naar een 15 jarig meisje.
Volgens
Infowars is het mogelijk dat de FBI met dit onderzoek de aandacht
probeert af te leiden van de WikiLeaks emails, met daarin informatie die
mogelijk een nog veel groter schandaal kan veroorzaken, en Hillary
Clinton zou kunnen dwingen om haar kandidatuur in te trekken of
vrijwel meteen te moeten aftreden, indien ze inderdaad via
verkiezingsfraude de volgende president is geworden. (3)
Het
zou wel eens kunnen, dat in de eerstvolgende dagen in de rat-race naar
Het Witte Huis, de Waarheid de Leugen definitief voorbijsteekt. Neen,
niet in de gemanipuleerde peilingen, maar in realiteit. Het einde dus in
Coburgia van de gemanipuleerde berichtgevingen. Met de nodige
muiltrekkerij daar bovenop.
Hier op dit Oude Avondland kunnen we alleen maar met een bang hartje toezien. De Mens wikt, maar God beschikt.
De
dag dat de bakkers ter ere van St. Hubertus extra gebruiken om kadetjes
en mastellen in den oven te steken en ze te laten zegenen!
Oscar
en Jules zitten samen te pintelieren. Ge moet met diene smoor niet
inzitten, zei Oscar tegen Jules, ik ga voor rijden, ge moet gewoon
maar mijn mistlampe volgen. Alles liep perfect tot na enige kilometers
Boem patat, rinkel de rinkel. Jules had met volle geweld in t gat van
Oscars BMW gereden. Awel, piepte Jules terwijl hij bleek als een lijk
uit zijn auto stapte, wuk is da nu? Waarom hebde gij zo bruusk geremd?
Bezie nu mine nauto ne keer! Wel k reed ik gewoon binnen in mijn
garage zuchtte Oscar.
Ondergetekende,
Digitalia, pseudoniem voor iemand die als voorzorgsmaatregel uit Italië
alleen maar digitale stukjes, columns geheten, de wereld instuurt.
Baten die niet, ze schaden ook niet. Net als schoenen alleen maar
gedragen worden door hen die ze passen.
Op
onderhavig stukje wordt een heel magazijn tot de nok gevuld met
barstenvolle rekken met boeken, zo maar op straat gegooid. Want
waardeloos consumptieartikel voor onthaarde lezers, alhoewel ze (dat
papier en karton) handenvol geld kosten. De opsomming hiervan beperkt
zich niet tot kookboeken, stripverhalen, science fiction of misdaad-romans, grosso modo tot alles wat op de Antwerpse Beurs voor Ingebonden Papier aan de man gebracht wordt.
Voor
Cultuur echter moet U in Frankfurt zijn. Maar kijk wel goed uit Uw
doppen, want zo is het al eens voorgevallen, dat Vlamingen die zich in
Duitsland aan de bronnen van de eigen Avondlandelijke cultuur gingen
laven, achteraf in de kerkers van de Politiek-Correcten van toen op hun
doodstraf zaten te wachten.
Het
volstaat zich te realiseren, dat een zekere Jos Gheysels van het ter
zeile gegane AGALEV toen die op zijspoor werd geleid, daar ooit de Grote
Baas is geweest. Dat verlopen individu kon zich, als de rode draak uit
het verhaal, alleen maar in leven houden door dagelijks een paar Vlaams
Blokkers tussen zijn boterham te leggen. Hij speelde ze, goed geboterd,
binnen met huid en haar.
De
tijden zijn gevoelig veranderd. Zodanig zelf dat nu De Morgen de
trommel roert, zo erg is het. Lees hieronder in t kort wat de Jos op
in
t lang en in t breed heeft besproken. En als U dan toch naar daar
switcht blader eens goed rond. U beleeft er meer plezier aan dan aan een
bezoek aan de Antwerpse Boerenbeurs .
Joël De Ceulaer,
journalist bij De Morgen. "De pijnlijke waarheid is dat de Boekenbeurs
sinds jaar en dag aan censuur doet. Probeer er maar eens een boek te
vinden van Vlaams Belanger Gerolf Annemans, bijvoorbeeld, of het recent
verschenen Volksverhuizing van de voormalige Tsjechische president
Václav Klaus, schreef hij.
Vlaams Belang wijst erop dat uitgeverij Egmont wel werd toegelaten op de Frankfurter Buchmesse, de grootste boekenbeurs ter wereld. (Belga)
Ook
het boekenvat kan maar geven wat het inhoudt. Dus vermindert het aantal
bezoekers. Dan wordt er ook meteen minder verkocht en is er minder
recette aan de kas. Als er minder recette is, zakt de winst als een
plumpudding in elkaar. En als de pudding helemaal plat is, ligt de zaak
zelf, net als alle andere zaken waar dit soort Socialisten de plak
zwaaien, in diggelen en kunnen de werklozenkassen en dus ook de
syndicaten beginnen draaien.
En
die draaien dan zodanig goed, tot het hele land helemaal op zijn rug
ligt. Door gebrek aan ping, omdat er teveel pong werd uitgegeven.
Op Allerzielen een klaar maantje, tapt veel wijn al uit het kraantje
Als hij nu zelfs al van de E-USSR gelijk krijgt
De E-URSS beledigt de PS door de hele wereld de waarheid te verkondigen!
Dit
is larie en apekool: heel de wereld is mis. Hij en hij alleen, de Homo
Sapiens Italiano, spreekt de naakte waarheid. Het is de enige waarheid
sedert 1830. Want als Coburgia niet langer een Franstalig stakersland,
Slinkx, schots en scheef mag zijn, dan kan het zaakje liefst meteen
opgeblazen worden.
Zijn
homo-wereldje kennende als dat van Laken, spreekt deze man dan van de
zak opblazen, dat is wat ze mogen doen. De des- betreffende Franse
vertaling hiervan ontsnapt mij. Maar in zijn ruwe mijnwerkersmentaliteit
zal deze hem wel bekend zijn. Sire Fluppe zal er hoogstens wat
ongemakkelijker bij lopen.
Dat
de EU ook al een (rijk betaalde) eurocommissaris voor Digitale Economie
en Samenleving bezit, wisten waarschijnlijk niet veel Europeanen. Ja,
het is zelfs hoogst verwonderlijk, dat potten ook ketels kunnen verwijten dat ze zwart zien.
Ik leg uit: zowel de E-URSS als de PS zijn Marxistisch, de ene al lighter dan de andere .
Maar
soit: al dat over en weer geraas is mooi meegenomen, want het toont
zonneklaar waarom beide partijen dringend moeten opgedoekt worden.
Daarvoor dienen de eerstvolgende verkiezingen toch voor?!
Di Rupo woest na "ongepaste en kwetsende" uitlatingen eurocommissaris
PS-voorzitter
Elio Di Rupo vindt dat eurocommissaris voor Digitale Economie en
Samenleving Günther Oettinger tot de orde moet worden geroepen door
Commissievoorzitter Jean-Claude Juncker.
Commissaris
Oettinger had Wallonië omschreven als "een microregie die geleid wordt
door communisten". Di Rupo schreef daarop een woedende brief naar
Commissievoorzitter Jean-Claude Juncker.
De
PS-voorzitter noemt de uitlatingen van Oettinger "ongepast en
kwetsend". Ze vormen volgens hem ook een belediging voor onder anderen
de Waalse burgers en de democratisch verkozen vertegenwoordigers.
Di
Rupo voegt nog toe dat de PS in geen enkel opzicht communistisch is.
Denken dat Wallonië door dergelijke mensen wordt bestuurd, "getuigt van
een ernstige en zorgwekkende miskenning van een van de stichtende landen
van de Europese Unie", aldus Di Rupo.
Oettinger
verwees met zijn uitspraken van afgelopen vrijdag naar het Waalse
protest tegen het CETA-vrijhandelsakkoord met Canada. De eurocommissaris
deed tijdens zijn uiteenzetting voor zakenmensen nog enkele andere
bizarre uitspraken. Hij omschreef er Chinezen als "spleetogen".
Nog
eerder deed de Duitser een omstreden uitspraak over het homohuwelijk.
Het zou hem niet verbazen, zo zei hij, dat bondskanselier Angela Merkel
een "verplicht homohuwelijk voor iedereen" zou introduceren.
CdH-voorzitter Benoît Lutgen roept dan weer op tot het ontslag van Oettinger.
De gazet De Morgen, altijd beducht vanwege haar durf, klopt er dus met dit artikel wel eens niet naast.
«
Honi soit qui mal y pense »
Deze Engelse spreuk uit 1344 in Oud Frans wil in feite zeggen "Schande aan hem die er kwaad van denkt".
Vol van binnenpretjes, heb ik dit artikel van DM wel 5 x herlezen. Die EU-Commissaris van Digitale dinges GünterOettinger,
nochtans nen smerigen Duits zoals de vroegere Witte Brigade zeiden,
is na alles een ventje waarvan we nog veel zouden willen horen. Voor de
Welvaart (en de veiligheid?) voor de geboren en getogen Europese Burger,
dank zij zijn beleid voor Digitale Economie en Samenleving, niet in
woorden, maar in daden.
Hieronder hernemen wij onze Reis door Vlaanderen van 14 tot 28 oktober 2016.
Er was veel te doen en we ontmoetten er in de eerste plaats onszelf in
de miserie van onze meest geliefde familieleden. Maar we konden ons ook
herbronnen aan de kern der dingen daar. We hoorden Vàclav Klaus, en dachten de link te kunnen leggen met die andere gedreven Grootheid,
Deze was o.a. Hoogleraar Geschiedenis en Letterkunde, de 1ste
Rector van de vernederlandste Gentse Universiteit (1930-1945), maar ook
Socialistisch Senator (1921-1945). Hij was dus van vooroorlogse
kwaliteit, en aldus de laatste respectabele vertegenwoordiger van de
clubje dat achteraf (buiten hier en daar een uitzondering)
alleen nog voor het eigen persoontje opkwam. Waardoor de idealen van de
brede fundamenteel goede Sociale Beweging blijkbaar door het barbaarse
Marxisme werden gejaapt.
Van Dr. Aug. Vermeylen moeten we vooral onthouden:
Hij
verdedigde de visie dat de toekomst van Vlaanderen in Europees verband
gezien moet worden en gebouwd moest zijn op culturele en economische
krachten. Dit standpunt is kernachtig samengevat in de laatste zinnen
uit zijn essay Vlaamsche en Europeesche Beweging (1900): Om iets te zijn
moeten we Vlamingen zijn. Wij willen Vlamingen zijn om Europeeërs te
worden
Waarom
ik op vandaag, Dodendag, hierbij aan Paul Magnette, de
Minister-President van een van de 3 Franstalige Lilliput-Regerinkjes
moet denken, is me niet heel duidelijk. Ik had liever gedacht aan BDW, 1ste Vlaming en net als Vermeylen, half-socialist, Historicus van Opleiding, het Genie der NV-A, die van Niet Van Achteren.
Dinsdag 18/10
Het Vlaams Parlement. De Zuilenzaal
De Tempel. Hartje 1000-Broekzele.
Leuvenseweg, 86, Het Heiligdom waar onze duur bevochten vrijheid, ons
hoogste goed, de Vrijheid van Spreken gestalte geeft. Of toch
verondersteld wordt gestalte te geven .
Ja,
toch in ieder geval op die avond van 18 oktober 2016, toen we daar
waren om Vàclac Klaus, die Tsjechische Willem Tell, te horen. Die was
daar op uitnodiging van die andere helden van de vrijheid, de klappers
van het Vlaams Belang.
Moet U horen!
Daar, in Vlaanderens Beste Kamer, het Vlaams Parlement, daar moet hèt ook ooit gebeuren!!!
Hèt,
dat is de inlossing van de belofte van een zeker Staatshoofd aan de
Vlamingen, toen het oorlog werd in 1914. Als ze goed hun leven voor hem
gaven, dan garandeerde hij hen de Gelijkheid in rechten en in de feiten,
uiteraard na de Overwinning. Maar nu, meer dan 100 jaar na de
overwinning worden de Vlamingen door het andere en minoritaire gedeelte
der Coburgers als 2de Rangs Burgers behandeld. Net als in het
dierenrijk, willen Hanen inderdaad altijd boven kraaien. Zelfs al
hebben die ondertussen geen nagel meer om ergens, U weet wel, aan te
krabben.
Dààr
moet eens het Heilig Vuur, de vlam der Vrijheid naar buiten slaan om de
man en de vrouw in de straat te begeesteren.. En dat moet liefst op de
manier zoals voorgetoond door Vàclav Klaus (°1941)
in Tsjechië. De Vlaming van vandaag wil Niet Van Achteren staan, maar
zoals Aug. Vermeylen (1872-1945) het al zei, vooraan in de Vaart der
Volkeren.
We
waren daar, in de Leuvenseweg 86 van Broekzele, de ons ontstolen
hoofdstad Bruxelabla-bla-bla van de EU.SSR waarmee, zo wordt ons
voorgehouden, we allemaal verheugd en blij zouden moeten zijn. Blij, als
Halloween-gekken, in de meest onwaarschijnlijke zin van het woord.
Vooraan in de Zuilenzaal gebeurde het. De vleesgeworden werkelijkheid van de V.V.V., de Voorste Vlaamse Voortrekkers waren daar aanwezig. Met ons allen, de genodigden, als vrienden ondereen. Met de Robin Hood
van onze tijd: de vroegere Tsjechische President met op zijn palmares
de splitsing van dat andere artificiële monster, de Staat
Tsjecho-Slowakije, eveneens tegen wil en dank in elkaar gebotst door de
Grote Mogendheden. Waar bovenop, als bezwarende omstandigheid, jaren
lang de verstikkende adem van het Marxisme heeft geblazen.
Heel even kwam bij Gerolf Annemans in diens voorwoordje datzelfde Kremlin ter sprake, in de person van Vladimir Poetin
als waarachtige trouwe vriend van Vàclav Klaus. Heel even was het alsof
er een lichte huiver van herkenning door de statige Zuilen van deze
Zaal trilde.
Enfin,
we waren daar allemaal als goede vrienden samen om gretig te luisteren
naar de held van de avond. Zelfs had de opvolg-president van de Zwarte
Ongelukskater uit Amerika hier kunnen bij zijn om heel veel bij te
leren. Want Vàclav Klaus spreekt de wereldtaal van het ogenblik. Ja Ja,
het was wel degelijk de taal van Shakespeare, en dus nog altijd geen Esperanto,
de taal van de toekomst. Maar dat komt nog. Zodat zelfs de Vlad gewoon
zal kunnen meeluisteren, of zelf als co-wereldleider met die van de
Overkant van het water, het woord te nemen. Als, ja toch, eens de dag
komt dat de Babylonische spraakverwarring tot het verleden zal behoren.
Even
huiverde ik. Was dit hier de kiem van het Driemanschap dat straks de
hele wereld leidt: de Onbekende Nieuwe Europeaan, de Nieuwe Russische
Tsaar, en laatst maar niet in t minst, de nieuwe Sterke Man uit het
Land van Christoffel Columbus.
En ja, het boek Volksverhuizing
waarvoor we bijna speciaal uit Italië naar hier waren gekomen, bleek
maar een heel klein boekje te zijn. Qua volume helemaal niet de
allures van een Nieuwe Bijbel. Wat de inhoudelijke boodschap wèl was.
Later,
als het de leesmachine gepasseerd zal zijn, meer daarover. Vandaag
volstaat het te zeggen, dat de inhoud van aard is om onze Verlichte
Grote Geesten weg te blazen naar de achterkant der maan.
Als ik hier de woorden van Dr. Aug Vermeylen in de mond neem, dan ben ik het aan mezelf verplicht ook Dr. Aug. Borms(1878-1946)
te vermelden. Die stierf niet in zijn bed, zoals het een goede
Socialist betaamt, maar, reeds bijna dood door ontbering, vastgebonden
op een stoel, door het vuurpeloton in de Rijkswachtkazerne van Etterbeek
vermoord werd.
Een land dat, net als A.H. en Erdogan, stelselmatig zijn eigen inwoners vermoordt!
Daar waar men geen kleinheid kan ontwaren . Dat waren de woorden van Prieser-Dichter Cyriel Verschaeve (Alveringhem) toen hij het had over een waterval ergens in duitsland:
De Rijn te Schaffhausen.
Verschaeve
moest wel naar het buitenland vluchten om daar te gaan serven, om niet
bij de Repressie officieel vermoord te worden in eigen land.
Willem
Tell, William Walace (Schottland), Robin Hood, Aug. Vermeylen, Aug.
Borms, Vàclac Klaus, de Partij der Rechtlijningen, de stembus der
komende Verkiezingen van de Laatste Kans: het is één rechte lijn naar de
Welvaart voor het Volk, voor Vrijheid, en voor Recht.
PS:
Het
Europees ideaal beeld bedoeld door Dr. August Vermeylen is ondertussen,
net zoals het Socialistisch Democratisch Ideaal, ook gekidnapt door het
Barbaarse Marxisme, deze keer met behulp van de Kromzwaard-mensen. Dit
alles onder de deskundige improvisatie van de USA
De
zaken lopen zowat overal ten einde. Nog 8 keer slapen en in Amerika
begint de wereld te vergaan. Ofwel verdwijnt het Clinton Gespuis met
wortel en tak eindelijk achter tralies, ofwel herneemt den Donald zijn
core business, namelijk geld alleen voor zichzelf verdienen. Om het
even, de uiteindelijke luim der cowboys daar, zullen we in ons oude
Avondland dus kunnen er van meespreken: een aardbeving in de geesten van
de meest ontwikkelde medemensen.
Allemaal moeilijk om op staande voet geen hartinfarct te doen.
Niet
voor niks onderwijst de Christelijke Geloofsleer het verband tussen
geest en stof. Als het rammelt in de hoofden, rammelt het ook elders. En
het begint zelfs in wat al sedert de tijd van Julius Cesar, d.i. 40
jaar vóór X, in wat het Centrum van de wereld heet te zijn: Rome.
Hieronder geef ik de feiten. Ongecensureerd zoal ze deze morgen vroeg verschenen in de Italiaanse Pers.
Una scossa nel mar Mediterraneo: «È rischio tsunami in Campania»
Il
sisma che ha colpito mercoledì sera le Marche non è stato lunico che
non ha mietuto vittime. Un altro terremoto, silenzioso ma di magnitudo
5.7, si è verificato in mare venerdì notte alle 22.02, 83 chilometri a
Nordest di Ustica, a una profondità di 474 chilometri. Beninteso: londa
sismica non si è abbattuta sulla costa e non ha prodotto danni a cose e
persone. E sono rare ma non facilmente prevedibili le circostanze in
cui uno tsunami possa verificarsi. Ma data lintensità del fenomeno, che
a Messina è stato avvertito dai residenti, è lecito porsi qualche
domanda nel tentativo di comprendere se abbiamo corso, o corriamo
ad oggi qualche rischio.
Che
cosa sarebbe potuto accadere, sebbene in via ipotetica venerdì notte,
lo spiega Luigi Cavaleri, dellIsmar Cnr, massimo esperto italiano di
onde anomale e sismi sottomarini. «Un rapido calcolo spiega lo
studioso - mostra che, qualora si fosse generata unonda di tsunami,
questa avrebbe raggiunto le coste più distanti del Tirreno, Campania
compresa, in meno di unora. Lisola di Ustica e la costa nord della
Sicilia calcola lo scienziato del Cnr sarebbero state investite
rispettivamente in 2-3 e meno di dieci minuti».
Google vertaling
Een aardbeving in de Middellandse Zee: 'Het risico van een tsunami in Campanië »
De
aardbeving die raakte woensdagavond Marche was niet de enige die
niemand heeft vermoord. Een andere aardbeving rustig maar magnitude 5,7,
treedt op zee vrijdagavond op 22,02 83 km naar het noordoosten naar
Ustica, op een diepte van 474 km. Natuurlijk: de seismische golf is niet
getroffen voor de kust en geen schade aan eigendommen en mensen. Het is
zeldzaam, maar niet eenvoudig om de omstandigheden waarin een tsunami
optreden voorspellen. Maar gezien de intensiteit van het fenomeen, dat
in Messina werd gevoeld door de bewoners, is het legitiem om een paar
vragen in een poging om te begrijpen of we liepen of lopen een aantal
risico's voor vandaag vragen.
Wat
er kan gebeuren, maar hypothetisch vrijdagavond, vertelt Luigi
Cavaleri, Ismar Cnr, maximum Italiaanse expert in abnormale en
onderzeese aardbeving golven. "Een snelle berekening - zegt de
wetenschapper - toont aan dat, als het een tsunami golf had opgewekt,
zou dit de meest verre kusten van de Tyrheense Zee, met inbegrip van
Campania, in minder dan een uur. Het eiland Ustica en
de noordelijke kust van Sicilië - berekent CNR wetenschapper - zou zijn
respectievelijk geïnvesteerd in 2-3 en minder dan tien minuten. "
Als
de hemel invalt, zitten we er allemaal onder. De Russische oorlogsvloot
oefent daar in de directe omgeving. Ietwat verder is er de kust van
Libië en Syrië: veel is er niet nodig om de vlam in de atoom-pan te doen
slaan .
In
Rome blijken metros gesloten te zijn, omdat het water uit de muren
perst, in Centraal Italië liggen de plaatsjes Amatrice - Visso Norcia
in puin. De aarde leeft. Ook bij ons. De zee beeft en slaat de golven
tegen de rotsen aan de grote teen van de Laars Dwaalt Koning Oedipus
daar ergens rond, vruchteloos en woest geworden, op zoek naar zijn
vader? Wie zal het zeggen. Overal aan land schudt en beeft de aarde als
op het Laatste Oordeel. Te middag maakte de Rai reeds gewag van een
140-tal geregistreerde bevingen.
Het
zijn zowat dezelfde bedreigingen die voorspeld staan voor Het Einde der
Tijden. De stormloop naar de houtzagerijen om planken voor elk zijn
eigen familiale Ark van Noach kan beginnen. Samen met het hamsteren van
voedsel voorraden om te overleven.
Vergeet
vooral niet een koppel jonge duiven aan boord te nemen. Die zullen
nodig zijn om te verkennen waar en hoe het water gezakt zal zijn. En
denk er aan, de GPS zal stom blijven. Zodanig, dat zelfs alle
beeldschermen en radiogolven verzonken zullen liggen onder tientallen
meter los gewoeld afval.
En
als U dan ergens aan een of andere hoek van de wereld de bazuinen hoort
weerklinken en de lucht vol gefladder hangt van serafijnen en
cherubijnen, weet dan dat aan de Overkant der Oceaan, the Clinton Wife de strijd gewonnen heeft.
Ja,
ik weet het: het klinkt een beetje geforceerd, die titel van mij
hierboven. Ik wilde gewoon de forçatie nadoen van de hieronder door t
SCHELDT besproken VlaamseGaai Praaid in de Antwerpse binnenstad van deze zomer.
Het
rapport is vernietigend voor wie het hem aangaat, nl de organisatoren
die alleen zichzelf (en hun afwijking) bewieroken, en zou ons verder
geen barst hebben kunnen schelen. Ware daar niet geweest de zoveelste
interpretatie van de partij-lettergroep NV-A, die zoals U weet de
geliefkoosde Kop van Jut is op deze blog. Zie verder.
Ik
moet toegeven: t geschrijf in tSCHELDT is uiteindelijk veel beter dan
onderhavig geschrijf en daarom ook verkoopt het veel beter. O Sorry,
mensen: bedoeld wordt dat het heel wat beter in de markt ligt. Ja Ja,
het is maar al te waar: een groot talent wordt maar na vele jaren na
zijn dood beroemd. Tenzij men natuurlijk Amerikaan is, en bijvoorbeeld Bob Dylan
heet. Zelf al is hij niet zo zwart als de Amerikaanse Zwarte Ongeluks
Kater die amper al na 2 dagen presidentschap in de Nobelprijzen viel,
den Bob kreeg de Nobelprijs der Letteren 2016, alhoewel hij van Letteren
geen jota van af weet. Bob Dylan (niet te verwarren met Bob Dillen,
zoon v/d Stichter van het Vlaams Blok) kan alleen en dan nog wel met
die vervelende neusstem van hen zijnde die Engelstalige Amerikaanse
prietpraat neuzelen die elk normaal mens de stuipen of erger - op het
lijf jaagt. Net alsof de Nobelprijs voor fysica van nu af aan zou moeten
toegekend worden aan de eerste de beste aangeklede bos-aap. Als die
maar uit Amerika komt.
ACTUEEL
Antwerp Pride? Nee: Antwerp Prot
sam holebi
Het
evenement ligt al een tijdje achter de rug, we kunnen dus terug rustig
buitenkomen. De Antwerp Pride. Wie dacht dat deze term, Antwerpse trots
zou slaan op Peter Paul Rubens, Lieven Gevaert, Antwerpse handjes,
Plantijn, de Kathedraal, brouwerij De Koninck, de Haven of de industrie
heeft het mis.
Het
slaat kennelijk op een intiem feestje van onze andersgeaarde medemens,
de Holebi's. Als teken van arrogantie kan het tellen, uzelf met uw
aparte seksuele attitude als Antwerp Pride voor te stellen. Maar goed,
die van den Antwerp leuteren ook altijd over the Great Old. Dus kunnen
we ook tegen dit geintje...
chard homo...
*
Naast
de deelnemers waren er kennelijk ook toeschouwers. Met 90 000 zouden
die geweest zijn! Erg veel lijkt ons dat. Als je weet dat een volgepakte
Grote Markt 5 000 mensen kan bevatten... De parade vertrok op
Antwerpen-Zuid, om te eindigen aan het Steen. Een korte wandeling van
zo'n kilometer of vier. Dus, 90 000 voyeurs op 4 000 meter, dat wil
zeggen ruim 20 man per strekkende meter, of tien aan elke kant van het
parcours. Wie de foto's bekijkt (even googelen) ziet dat op de meeste
plekken niemand staat, op andere een enkeling, en soms op kruispunten
groepjes die staan wachten om over te kunnen steken. Nergens staat het
publiek rijen dik. Laat staan tien man achter elkaar.
Waar
het ronduit belachelijke cijfer 90.000 vandaan komt? Volgens de
organisatoren komt het van de politie. Zelf geven ze geen cijfers, de
politie als bron is al overtuigend genoeg. Zeker als de politie
uitdrukkelijk (in uniform! ... gezag bouw je natuurlijk zo op) meedoet
met het stoeterige gebeuren, en hun hoofdcommissaris een enthousiast lid
is. Waren ze in een roes toen ze aan 90 000 kwamen? Misschien is het
raadsel op een andere manier te verklaren. De Meir alleen al trekt een
50 000 bezoekers per dag. Daarnaast heb je nog enkele tienduizenden
kuierende medemensen elders in de Koekestad.
Wordt
iedereen die in Antwerpen rondloopt op die zonnige zaterdag in augustus
soms als toeschouwer gedefinieerd? Ook dus de doorsnee winkelaar,
bewoner of toevallige toerist?
Wie
in de buurt was (ja, den Blatt heeft het gedaan, viel best mee, plank
in de broek en veel knoflook gegeten) weet dat er in de stad niet meer
volk rondliep dan op een andere dag. Ter hoogte van het Steen stonden
zowaar enkele honderden mensen die er anders niet staan. Daar stopte dan
ook de stoet en kleefden de deelnemers op elkaar.
Wie
beweert dat zo'n manifestatie volk naar de stad trekt verkoopt dus
dikke zever, wie die 90 000 gelooft is gewoonweg naïef. Het gedoe is
totaal niet te vergelijken met bijvoorbeeld de 10 miles, waar er over
100 000 toeschouwers gesproken wordt, en waar er dus over 16 km
inderdaad pakken volk langs de weg staat. Buiten de deelnemers, waarvan
sommigen in verregaande vorm van euforie verkeerden (waarom eigenlijk?)
was er overigens geen animo te bespeuren.
De
optocht was zoals altijd ronduit gênant . We hebben het al wel genoeg
gezien, opdringerige mannen die als vrouw verkleed gaan, lelijke vrouwen
die als nog lelijkere vent rondlopen, obese mannen met een string aan,
anderen met pluimen in hun gat of met hun vette pens in een leren
garnituur gewrongen, vrouwen in een mannenkostuum en mannen in een
jurkje.....
Een
doorsnee holebi wil er overigens niets mee te maken hebben, met dit
kinderachtige excessieve exhibitionisme dat eigenlijk alleen maar
negatieve reclame inhoudt voor de homo's en doorsnee mensen de indruk
geeft dat er iets schort in deze mensen hun bovenkamer.
Relletjes
waren er gelukkig niet. Wel werden er drie deelnemers (eerst wilde men
laten geloven dat het toeschouwers waren, fout dus) opgepakt wegens
obscene gebaren. Wat die gebaren waren willen we niet eens weten. De
politie blijft vaag. Er wordt overigens beweerd dat het geen obscene
gebaren maar obscene daden waren. Vonden deze plaats in de CD&V of
in de Open-Vld delegatie? Volgens insiders kwamen ze van de N-VA ploeg.
Dat geloven wij niet!
N-VA. staat toch voor Niet Van Achteren?
Of hebben we het weer verkeerd begrepen?
De Vlaamse Namaak Partij NV-A, op deze blog al jààren steevast de Nieuwe Vlaamse Arrogantie genoemd omdat ze het Vlaams Belang in een fluwelen uitvoering tracht te zijn, dus VB-Soft
wil zijn, zou er dus aan dat Niet Van Achteren, goed aan doen,
Antwerpen niet alleen van het Holibi imago te distantiëren, maar ook van
alle politieke Horror Clowns in persoon.
Het
zal toch zo niet zijn, dat naast aan het Hoofd van de Politie, er ook
aan het Hoofd van t Stad, in casu BDW, een raar reukje aan vast zit?
Bij
nog cynischer verslaggevers dan tSCHELDT zou dat luiden: de vraag
stellen is ze beantwoorden. Maar daar doe ik niet aan mee. Daarvoor moet
U op de HUMO wezen, of op Piet Sanders. Die schrijven dan ook helemaal iets anders.
Op Piet Sanders ipv op iets anders. Goede vondst, niet? En helemaal in de stijl! Van de dag.
Hulde aan Paul Magnette, de Waalse bokskampioen in het bekampen van zijn eigen schaduw.
Ter
attentie van de lezers van dit blogske in heel Vlaanderen en omliggende
zonnestelsels: lees toch AUB regelmatig t Pallieterke. Naast een grol
en een kwinkslag, leest U er elke dinsdag de Waarheid, geheeld de
Waarheid en niets dan de Waarheid.
En U kan daar gerust in eer en geweten nog aan toevoegen: zo helpe U God.
De Waalse Reuzensprong .
De economische waarheid achter CETA
Rond
het al of niet goedkeuren van het handelsakkoord tussen de Europese
Unie en Canada wordt zoals bekend vooral een politiek spel gespeeld door
Wallonië. Maar ook de economisch concrete inhoud van het akkoord zorgt
voor veel verwarring.
Één
zaak moeten we Waals minister-president Paul Magnette (PS) nageven: in
zijn verzet tegen het CETA-handelsakkoord tussen de Europese Unie en
Canada, heeft hij het debat rond vrijhandel en het would-be-akkoord in
het bijzonder een stevige steun in de rug gegeven. En dat is een goede
zaak. Wie de economische actualiteit de voorbije maanden gevolgd heeft,
wist dat er gepraat werd over een nieuw EU-VS-trans-Atlantisch
handelsverdrag met de TTIP. Maar wie had gehoord van CETA of het Comprehensive Economic & Trade Agreement?De tekst is blijkbaar al twee jaar klaar, maar een publiek debat daarover was zo goed als onbestaande.
Politieke en economische desinformatie
Dat
laat natuurlijk ook toe dat er allerlei desinformatie over wordt
verspreid. Politieke desinformatie wanneer Magnette beweert dat hij pas
twee weken geleden de finale teksten van het ontwerp van handelsakkoord
onder ogen kreeg en dus eigenlijk geen tijd had om alles grondig te
bestuderen. De totale tekst van het akkoord is inderdaad een turf van
1.600 bladzijden, maar is al twee jaar beschikbaar. Overigens is het
niet zo dat Wallonië als enige vragen heeft bij het CETA-verdrag. Ook
Duitsland heeft bedenkingen, maar keurde het akkoord goed met als
voorwaarde dat er nog kan gepraat worden over een aantal modaliteiten.
Naast
het politieke mistgordijn dat wordt opgetrokken is er ook een
economisch mistgordijn. De argumenten zijn klassiek en bekend: CETA zou
zorgen voor sociale dumping, ongezonde producten uit Canada zouden
Europa overspoelen en de multinationals zouden zich niet meer aan
nationale wetgeving moeten onderwerpen. Bovendien zouden VS-bedrijven
die geen enkele regel respecteren dankzij CETA via Canada de Europese
markten kunnen aanvallen. Welnu, de economische waarheid achter CETA is
totaal anders.
Kritieken weerlegd
Eén
van de belangrijkste kritieken is dat buitenlandse bedrijven die in
conflict zijn met een overheid dankzij CETA de zaak via een
internationaal handelstribunaal kunnen laten beslechten. Tegenstanders
van CETA zeggen dat nationale rechtbanken daarmee buitenspel worden
gezet en dat multinationals gemakkelijk uitspraken kunnen bekomen die in
hun voordeel zijn. De vrees is bijvoorbeeld dat multinationals via zon
rechtbank zouden kunnen verhinderen dat nationale staten wetten
opleggen die de winst aantasten, bijvoorbeeld door de invoering van een
hogere vennootschapsbelasting. Dat klopt niet.
Enkel
wanneer buitenlandse bedrijven zouden benadeeld worden tegenover
binnenlandse, kunnen ze een schadevergoeding eisen. Het is ook zo dat de
bevoegdheid van die arbitrage via internationale tribunalen zeer
beperkt is. Ze speelt quasi enkel een rol bij discriminatie van Canadese
bedrijven. Andere geschillen komen voor de handelsrechtbank.
Het
verhaal dat Amerikaanse multinationals via Canada (waar ze een
postbusvennootschap oprichten) naar de EU kunnen trekken en daar markten
verstoren, klopt evenmin. Zon postbus-vennootschappen worden door de
handelstribunalen verboden.
Ander
argument: de import van hormonenvlees of genetisch gemanipuleerde
organismen naar de EU zou niet meer mogelijk zijn. Ook onjuist. Dit
blijft verboden. Alle producten moeten de Europese regels voor
voedselveiligheid en volksgezondheid respecteren. Tegenstanders vrezen
voor een privatisering van onderwijs, gezondheidszorg en
watervoorziening. Ook fout. De EU-staten kunnen dit tegenhouden. Sommige
zelfverklaarde experts van CETA zeggen dat er geen
minimum-dienstverlening in ziekenhuizen en bejaardentehuizen kan worden
opgelegd.
Dat is dus een leugen.
Waar
in de discussie amper over wordt gepraat, zijn de economische voordelen
van vrijhandel. Een akkoord tussen Zuid-Korea en de EU deed de Europese
export in goederen met 55 procent stijgen en die in diensten met 40
procent. Onderzoek toont aan dat 1 miljard euro export tot 15.000 jobs
genereert.
Die zijn bovendien beter betaald dan banen voor de binnenlandse markt.
Angélique VanderstrAeten
Samengevat: Ceta is met veel misbaar de sluis geweest langs waar nu het TTIP in onze havens zal binnengevaren worden.
TTIP doet mij denken aan To Tipperary van de song Its a lang way to Tipperary (een bekende plaats in Londen)
waarmee de Geallieerden toen (1944-1945) zingend en juichend Europa
bestormden. Ze werden wel degelijk de Geallieerden genoemd, alle
Naties samen tegen A.H. en vooral tegen diens uit de voegen gebarsten
Socialisme. Maar zonder de doorslaggevende steun van de USA zou dat toen
toch verkeerd zijn afgelopen. Anders gezegd: Generaal Eisenhower
(Whats in a name???) veroverde toen het Avondland en meteen de rest
van de wereld voor Amerika. De Britisch Commonwealth werd vervangen
door The American Way of Life.
Een kleine stap voor de Mens, maar een grote stap voor de Mensheid
.
Dat
waren toch de woorden van Neil Armstrong toen die van uit de Apollo
voor het eerst voet aan wal zette op de maandbodem. Wat mij dan weer
doet denken dat dit alleen heeft gekund, dank zij de kennis en het
gebruik van de oorlogstechnieken van gezegde A.H. Werner von Braun, de
raketspecialist uit Peenemünde, zegt U dat nog iets?
Wij,
oude uilen, weten dat nog, omdat dit alles zich voordeed in ons
persoonlijk eigen verleden. Jonge uilen worden verwezen naar Google
& Internet, de Amerikaanse Alwetende Bron van Kennis. Die, bijna God
gelijk, zelfs geheel ons sterrenstelsel beheerst. Maar dit - nog altijd
- niet leidt.
PS
TTIP staat voor Transatlantic Trade and Investment Partnership.
In deftig Nederlands: het Trans-Atlantisch Vrijhandels- en Investerings Verdrag, zijnde het TAVHIV.
Het voorbereidende Ceta,
dat precies vandaag door President Trudeau van Canada in Broekzele
wordt ondertekend, heeft een incubatie tijd van 6 à 7 jaar achter de
rug. Het werd met veel tromgeroffel door de voordeur binnengehaald. Het
TTIP, het eigenlijke akkoord dat zowel de USA als de EU zou moeten
vooruit helpen, zal wel stilletjes door de achterdeur binnensluipen.
Moge de Heilige Donaldus ons tijdig komen bijstaan. Amen.