THE STOK OLD BELGICA

Amici,

Al geruime tijd spreek ik hier over de “Belgica”, onderweg, verward, ontluisterd, getakeld en gesleept naar haar laatste rustplaats, het sloopdok. Al even lange tijd staan onderaan mijn mails volgende woorden : ‘De Belgica zit bijna in het sloopdok’ – en nu vraagt men mij her en der : wat is dat toch met die Belgica.

Wel, als U het artikel hieronder leest, zult U begrijpen waar vandaan ik het idee van een voor de ondergang gedoemde Belica heb gehaald….Zonder iets af te doen van de verdiensten van de Dappersten aller Galliërs die het bootje van de Gerlache willen repliceren, aan de Rupel in Noeveren, waar ik overigens nog nooit van had gehoord. Aan die boot wens ik uiteraard een goede vaart en een behouden thuiskomst. Misschien dat hun kunstwerk tegen die tijd nog louter de symbolische naam van ‘Belgica’ draagt, of misschien intussen van naam veranderd is.

Natuurlijk spreek ik, in mijn geval, met geen enkel woord of dubbele agenda van die andere Beglica, die van de Gerlache, de Noordpool-winterslaper, waarvan het wrak onlangs is terug gevonden voor de Noordse kust. Mijn verhaal gaat over een ‘Belica’ die in 1830  in nooit opgehelderde omstandigheden te water is gelaten.

Het ware schandverhaal van mijn driemachterer: de Wetgevende, de Uitvoerende en de Gerechtelijke mast, vindt U in de Geschiedenisboekjes, en nu, de laatste tijd, in de ontluistering van Justitie, de derde en laatste mast van wat ooit de fiere Belgica was, de driemaster, die De Vliegende Hollander voorbij, zou gaan in de zeilrace rond de wereld in 80 dagen, die mensheid als ‘Modelland’ eens een poepje zou laten ruiken….De drie Machten liggen als onttakelde masten, kris-kras over het dek in een wiwar van zeilen en touwen, waaronder wriemelende en spartelende poppetjes als mieren die verschrikt alle kanten uit rennen, omdat hun nest vernietigd wordt. De spanten kraken, het dek stort in….De officieren hangen al tevergeefs roepend en tierend in het want, de reddingsbootjes zijn gevierd, over boord gezet, en daarin probeert de wanhopige bemanning de veilige kust van de onafhankelijke zelfstandigheid te bereiken….De Kapitein, al lang een louter ceremoniële bloempot-figuur maar dat weet de man niet, is nog altijd, tegen beter weten in, aan boord gebleven, maar heeft, van uit zijn onderbewustzijn, voor geval dat, intussen een nieuwe snelboot (27 meter, 2 x 2000 Pk) gekocht, die voor anker ligt in het Vaderland van zijn wederhelft, waar hij hoopt ooit politiek asiel te verkrijgen.

Ondertussen is deze ‘Belgica’ binnen geloodst in het sloopdok, waar ze ligt te trekken aan haar meertouwen, ziek van heimwee naar verre horizonten en naar de dappere heldendaden waarnaar ze altijd al heeft verlangd, maar nooit verricht. De opkopers omringen haar, op zoek naar de laatste vette brokjes, na de uitverkoop van de lucratiefste onderdelen, als daar zijn, de brandkoffer (Fortis), de energievoorziening aan bood (Enel), de voedings-distributie (Carrefour), de industrie, de magazijnen , de keuken…., enz.

Met de Wetgevende Mast is het na de beschadigingen van WO II, nooit meer goed gekomen, zelfs niet met de bootspecialisten van Eggermont, Lambermont en andere lapjes-leggers. Door parasiet-aanwas is deze Mast stilaan aan de basis volledig weggevreten, zodat hij jarenlang alleen als schaduw van zichzelf is blijven kunnen bestaan. ‘s Lands financiën, die onder de hoede vielen van deze Mast, zijn reddeloos ontspoord en door Franscouillonse verspilzucht volledig ontspoord. Voor de lege Schatkist, vol tot in de kleinste hoekjes nochtans met schuldbrieven, worden plannen gemaakt om deze te dumpen in de Scheldemonding, met de hoop dat deze daar door de Nederlanders zou opgevist worden…

De Kardinaal sprenkelt al jaren wijwater.in overvloed, prevelt gebeden en zingt psalmen om het tij te doen keren, zodat de gammele schuit terug vlot en uit het sloopdok zou geraken, zonder te weten dat de kiel reeds onwrikbaar vastzit in het slijk en de modder van de ondergang.

Het mag dus niemand verwonderen dat er zowat overal stinkende putjes boven komen, en dat er stemmen opgaan van Onkreukbare mensen, om deze Driemaster, net als de VOC-boot in Rotterdam, een lange doodstrijd te besparen, door hem, net als deze ooit Hollands Glorie, inde vlammen te laten opgegaan, ter voorkoming van verder onheil,

Als de’Flandria’ die stilaan gedachte krijgt, intussen maar klaar geraakt om van stapel gelaten te worden. Nieuw tuig, nieuwe bemanning, nieuwe masten! Niemand van de oude bemanning krijgt kans om aangemonsterd te worden. Al die willen te kaap’ren varen, moten mannen met baarden zijn!

De ontdekking van het wrak van de Belgica voor de Noorse kust van Harstad, en het International Pooljaar hebben  de belangstelling aangescherpt rond de legendarische zuidpoolexpeditie van Adrien de Gerlache (1897-99).

In februari 2008 en 2009 hebben duikersteams te Harstad het wrak onderzocht om het in beeld te brengen en de lichting ervan mogelijk te maken.

De Belgica werd in 1884 gebouwd in Drammen nabij Oslo. Het schip was getuigd als driemastbark. Het was, met boegspriet, 35m lang en 6,5 m breed en haar netto laadvermogen bedroeg 244 registerton.

Gezien er van de oorspronkelijke Belgica, de robbenvanger 'Patria', geen plannen zijn gevonden , heeft de Universiteit van Gent het op zich genomen constructieplannen te tekenen aan de hand van tekeningen, schetsen en foto's .

Op onze Belgicawerf aan de Rupel te Noeveren, bij Boom, worden voorbereidingen getroffen om de legendarische ijsvaarder in al zijn pracht na te bouwen. De aanvang van de eigenlijke constructie is nu voorzien voor oktober 2009. Het project zal 5 à 7 jaar in beslag nemen en een 500-tal werklozen tewerkstellen. Als de Belgica straks rond de wereld zeilt, zal ze in alle havens de aandacht vestigen op het mondiale klimaatprobleem en getuigen wat België eraan doet.

Het Belgica project is:

1. Een solidair project: werkzoekenden van zowel VDAB als FOREM bouwen samen de Belgica.

2. Een ecologisch project: we bouwen met hernieuwbare grondstoffen en groene energie een duurzaam product - een replica van de Belgica.

3. Een project van patrimoniumzorg: in de context van de Rupelstreek wordt de nodige aandacht besteedt aan het typische historische patrimonium ervan: steenbakkerijen en scheepsbouw. Met de replica van de Belgica willen we  een belangrijke bijdrage leveren aan het toerisme in de Rupelstreek.

4. Een klimaatproject: de Belgica zal met een klimaatmissie de wereldzeeën bevaren.

5. Een historisch project: het celebreert de ontdekkingsreis van Adrien de Gerlache die in 1897-1898 als eerste overwinterde op Antartica.

6. Een actueel project: het project is gestart t.g.v. het Internationaal Pooljaar 2007-2008.

Tevens mochten we reeds in de aanloopfase van dit project enthousiaste steun genieten van:

- Gouverneur van de Provincie Antwerpen, Mevr. Cathy Berx;

- Het Ministerie van Defensie voor de technische ondersteuning van de studiedienst van de Marine;

- Dhr. Fons Leroy, Administrateur-generaal van de VDAB, zonder wiens hulp gewoonweg geen Belgica–project mogelijk zou zijn;

- Dhr. Patrick Marnef, burgemeester van Boom. 

De plechtige onthulling van de kiel van de replica had plaats op 9 september 2007 op de Belgica werf te Noeveren bij Boom, in aanwezigheid van Minister-president Kris Peeters, de burgemeester van Boom Patrick Marnef en diverse personaliteiten. 

Het project geniet de hoge bescherming van H.M. Koningin Paola van België. Vlaams Minister-president Kris Peeters heeft inmiddels het ere-voorzitterschap van "The New Belgica" aanvaard. 

Onze belangrijkste partners zijn VDAB, SYNTRA Vlaanderen, BASF, BEKO (Asogem), STARCO, Bureau Veritas, Delta Lloyd bank, P&V-verzekeringen, Maritieme Techniek van de Universiteit Gent, FOREM, het Provinciebestuur van Antwerpen, PACO NV, Arcelor Mittal en het Gemeentebestuur van Boom.

Zie foto's op deze site onder "KIELLEGGING"

Lees meer op:

http://www.belgica-genootschap.be

http://www.newbelgica

14-08-2009 om 18:24 geschreven door digitalia  

BELGIE DOOD VOOR VLAANDERENS BROOD

Hopelijk staat de datum van 23 Augustus 2009 met dikke vilstift in ons aller agenda, zijnde de dag van Vlaanderens IJzerwake bij de graven van de Gebroeders Van Raemdonck in Steenstraete bij Diksmuide. Hanenkammen in de gehate driekleur, boerka-wijven, peniskokers en Apachen-pluimen zijn hier niet welkom. Wel een week later, rond de verraderlijke valsaards en dieven van onze Toren-met-Kruiskop, symbool van het verrijzende Vlaanderen, in handen gekomen van de vrijzinnige partij-politiek. Waar er, omwille van de 40 zilverlingen, elke dag verraad gepleegd wordt.

Eigenlijk zit er in het hele verhaal één rode (!) draad: de IJzerjongens gaven hun bloed, riepen om hun recht, neer geschreven op steen voor het nageslacht, maar werden, spijts alle mooie beloften van de ‘Ridder-Koning’ van vòòr de oorlog, na het uitbreken van de vrede niet alleen met een kluitje in het riet gestuurd, maar velen werden (De Raad van Vlaanderen) zelfs ter dood veroordeeld….

De slogan hierboven heb ik overgenomen uit ’t Pallieterke van verleden week, uit de mond van de nieuwe IJzerwake-Voorzitter. Zelf had ik hem nooit kunnen bedenken. Hij (de slogan, maar ook de Voorzitter) drukt hard en koel uit waarop het staat. Een beetje ‘cru’ misschien maar zelfs voor de intellectueel onbekwamen van de Franse taalrol niet te moeilijk. ‘Dood’ en ‘brood’ zijn tenslotte zo goed als universele begrippen die dicht tegen elkaar aanleunen. Zij, die Franscouillons, gaan voor brood en spelen? Wij moeten dus zorgen voor ‘werk’ en ‘brood’…en dat kan niet in eenieders voordeel uitvallen.

De kermismolens in Diksmuide, op Zondag 30 Augustus, zullen hun tjingel-tjangel voor een sterk verminderend publiek moeten spelen, onder en rond en een toren die dreigt onthoofd te worden, zoals op hun affiches reeds voorafgebeeld. Een vage schim zonder zichtbare zinnebeelden die het verraad zouden bevestigen: ooit waren wij Vlamingen zonder vaderland, nu hebben wij een nieuw vaderland geworden, maar wij zijn geen Vlamingen meer. Omwille van het smeer, likken wij de kandeleer….

Somtijds droom ik van een actie voor de Correctionele Rechtbanken, om de spaarcentjes door zovele Vlamingen opzij gelegd om die toren herop te bouwen, te recupereer. Wij offerden ze met de glimlach, in de overtuiging dat ze Vlaanderens roem zouden bestendigen, maar nu zijn ze ons wederrechterlijk. ontstolen en worden ze misbruikt ten voordele van Vlaanderens vijanden, zij die de eerste IJzertoren gedynamiterd hebben en daarvoor nooit gestraft werden….Ontelbare sluitzegels hebben wij gekocht en geplakt, ontelbare leeuwenspeldjes hebben wij gekocht en gedragen, ontelbare leeuwenvaantjes aan onze fietsen gehangen. Alles Voor Vlaanderen en Vlaanderen voor Kristus….

Eerst is die’Kristus’ weg gedeemsterd, maar ‘Vlaanderen’ is gebleven en de leuze riep ons op tot Nooit meer Oorlog en Godsvrede…Blijkbaar twee moeilijk samen te brengen begrippen, zelfs onder vrienden….

Bijlage:

Vonnissen tegen betaling

14.08.2009 12.01u - Vandaag berichten alle media uitgebreid over de doofpotoperatie in de magistratuur, die gisteren aan het licht kwam. Er zijn ook al wat meer details bekend, die op zijn zachtst gezegd schokkend te noemen zijn.

De Brusselse politie ontdekte vijf jaar geleden de eerste aanwijzingen over een grootschalig schandaal, naar aanleiding van een huiszoeking bij advocaat Robert Peeters uit Overijse. Op zijn computer vonden de speurders vonnissen van Francine De Tandt, voorzitter van de rechtbank van koophandel. Daar is op zich niets verdachts aan, ware het niet dat de vonnissen nog dienden uitgesproken te worden, wat dus overduidelijk wijst op een frauduleuze praktijk.

De Tandt is overigens bekend van het Fortis-dossier. Ze keurde in eerste aanleg de verkoop van Fortis aan BNP Paribas goed. “Over haar uitspraak in eerste aanleg gingen ook vreemde geruchten rond, nog versterkt door de bewezen contacten tussen kabinetsmedewerkers van Yves Leterme (CD&V) en Didier Reynders (MR) met openbaar aanklager Paul D’Haeyer, die een negatief advies over de verkoop uitgewerkt had”, schrijft De Morgen. Volgens sommigen zou De Tandt eerst geneigd zijn geweest dat advies te volgen, om vervolgens toch het tegenovergestelde te beslissen.”

“Er zitten mensen in de cel tegenover wie minder bewijslast bestaat”, citeert dezelfde krant een anonieme politiebron. Verschillende advocaten verdenken Francine De Tandt dat ze vonnissen afleverde op bestelling, zelfs tegen betaling. “Altijd dezelfde advocaat die altijd zijn zin krijgt van altijd dezelfde rechter, dat moet op de duur wel opvallen. Het systeem was zo duidelijk, zo manifest. Het leek er echt wel op dat rechter De Tandt op bestelling werkte”, luidt het.

De reden dat de Brusselse politie het dossier nu heeft doorgespeeld aan de minister van Justitie, is omdat ze serieuze aanwijzingen heeft dat De Tandt zowel door het parket-generaal als door het parket-generaal bij Cassatie in bescherming wordt genomen. Ondanks herhaaldelijk aandringen, deed het Openbaar Ministerie niets met het dossier, dat zich overigens niet alleen richt op Francine De Tandt, maar ook op andere magistraten die zich schuldig zouden hebben gemaakt aan corruptie.

“Sloop de ivoren toren”, schrijft Frans De Smet in Het Nieuwsblad. “Als bewezen wordt dat vonnissen in miljoenenaffaires inderdaad te koop worden aangeboden, en als blijkt dat politiek benoemde rechters aan de hand van hun beschermheren lopen, dan wordt de ivoren toren kwetsbaarder dan ooit tevoren.” In Het Belang van Limburg wijst Luc Standaert erop dat zelfs het beste onderzoek van de wereld het vertrouwen van de burger in het gerecht niet meer kan herstellen. “De politieke wereld heeft nu echt geen excuus meer om de hervorming van het gerecht die eigenlijk had moeten worden doorgevoerd tegelijk met de politiehervorming van het voorbije decennium, nog verder voor zich uit te schuiven”, aldus de journalist.

Het is nu aan minister De Clerck om de volgende stap te zetten in het onderzoek. Frans De Smet waarschuwt de minister dat hij de zaak tot op het bot moet uitspitten, “anders hangt hem een tweede ontslag boven het hoofd, zoals in de affaire-Dutroux voordien”. Het is maar de vraag of De Clerck nu wel zijn verantwoordelijkheid kan en durft opnemen, en niet in zijn eigen ivoren toren blijft zitten.

Bron E-Magazine van het Vlaams Belang

.

14-08-2009 om 17:50 geschreven door digitalia  

MORELLEKE FORELLEKE SPARTELT WEER

“Liever dan een vis die in de goudzee zwemt”

“Liever dan een freule, die geen sparen kent”,

“Tinneke ons maartje in zijn hemd”…

Ja, inderdaad, zo pas bereikt ons het bericht: ze heeft het gehaald. Ze is, springlevend en wel, met een wijde zwaai en onder geweldig applaus, terug geworpen in de woeste stroom van het (politieke) leven, waar ze forel-gewijze, als naar gewoonte, stroomopwaarts zal zwemmen….Er staan ons bijgevolg nog veel blije dagen te wachten!

Waarschijnlijk voor goed gedaan dus met haar ‘Klavertje Vier’-blog…We schakelen weer over naar de gewone orde van de dag.

Lees mee wat haar webmaster deze morgen schreef :

Wij hopen, beste Roosie, dat je er weer in vliegt, al zullen je nieuwe broodwinning en je ‘prinsjes’ wel veel van je tijd afnemen. Een beetje gemeente-politiek zal ook wel moeten, maar op nationaal vlak hebben we je nu al lang genoeg gemist. Die vervelende vent, de vader van die prinsjes, mag wat mij betreft, zo maar doodvallen op straat. Vergeet ondertussen niet uit te kijken naar de Prins op zijn wit paard, die ergens in de wolken rondzweeft. Een mens is niet gemaakt om alleen te zijn.

Het is wel een christelijke deugd om het niet te doen, maar ik denk dat je nog een paar dozijn eitjes te pellen hebt met je tegenvoeters in de politiek. Wij wellen willen deze komen vasthouden, zodat jij erop kunt kloppen als op een vuile stofzak…Kies bij voorkeur eerst de hournalisten die er op speculeerden dat je een vogeltje voor de kat waart…

Och ja, laat ze lopen voor wat ze waard zijn… Pietluttige bietekwieten, die al jaren vergeten zijn, dat er Koninklijke vogels zijn die hemelhoog boven al dat gewriemel uitstijgen…

Enne… a propos. Herinner je je nog de 50 meter waar je niet dichter mochht komen bij de Koninklijke Calischeklutser in China? Moest ik in Uw plaats zijn, ik zou hem een vriendelijk kaartje sturen. Met een weddingschap. Een soort populariteitstest. Het zit er dik in dar HIJ in ’t vervolg niet dichter dan 50 meter bij U mag komen.

Pssst; Tot op het huidige uur (16u30) nergens in geen enkel blad een negatief woord gevonden, zelfs niet na intensief speuren. Wat dus wil zeggen, dat de beesten zich koest houden, ofwel dat ze zich gereed maken voor de sprong. Niet dat er enige menselijkheid betoond wordt : de zaak wordt zo afstandelijk mogelijk behandeld. Het zou integendeel menig politieker sieren, een woordje van aanmoediging te publiceren. Maar dat zal wel zonder de waard gerekend zijn, in casu het zoeken naar de stok om de hond te slaan.

13-08-2009 om 17:04 geschreven door digitalia  

COBURG SMIJT HET IN DE BOOTJES

Het gaat goed met ons koningshuis. Nu ze weer zekerheid hebben over hun geïndexeerd leefloon, kan het er weer van af.

Tenzij Albert zich realiseert dat de ‘Belgica’ zo goed als in duigen vallend, binnengeduwd wordt in het sloopdok, en hij dus consequent zorgt voor een snelle vluchtroute over het water. Via Brussels Sea Port….

Met de nieuwe jacht kan Albert zichzelf, de zijnen en al hun huisdieren net als wijlen Noë op zijn Ark redden uit de zondvloed die komt opzetten.

De aankoop en de bekendmaking gebeuren dan ook in volle komkommertijd, in de hoop zo weinig mogelijk ophef te maken…Dat het dan nog Le Soir moet zijn die als een kraai dit nieuws uitbrengt, is voor ons Vlamingen, mooi meegenomen. Het bewijst nogmaals dat het niet de, of onze koning is, maar de hunne, de Waalse.

Pssst. Niet voort vertellen, maar de Nieuwjaarsboodschap 2009 van den Bèèèr werd al opgenomen van op dit bootje. Het gedruis (op de achtergrond) dat zal te horen zijn, is niet veroorzaakt door gebrekkige opname-apparatuur, maar is het stampen van de machines 2 x 2000 PK. De vaste bemanning, vroeger 6 man die jaars rond op de ‘Quuatour’, thans 18 (geschat aantal), zijn gehaaide zeebonken, manschappen van belse Zeemacht/Force Natale die gewoon op de pay-rol van de Zeemacht/Force Navale blijven staan. De keuze van de manschappen wordt bepaald door Paola, die haar voorgaande liefdes voor deze dekofficieren niet kan verbergen, den Bèèèr regelmatig uitgenodigd zijnde op de scheepjes van die andere potentaten met een betere kennis van de plaatselijke netwerken van call-girls. Waarmee ik niet wil gezegd hebben, dat er linken zouden bestaan met de beruchte Rose Baletten van ten tijde van X1, de verder onbekend gebleven Regina Louf, on-uit gespot gebleven, in “s Lands belang, en op last van de Hoogste Overheden.

Voor wie nadere gegevens zou wensen in te zien over ligplaats en uitvaar-routes van de Koninklijke Ligplaats (!), begeve zich naar Argentario(It), Porto San Stefano (zie Google Maps) Geen mogelijkheid om U te vergissen : aan boord zult U verschillende dienaren in geel-zwarte streepjes-livrei zien rondzweven, tussen enkele in zwart geklede dienstmeisjes in min-tenue (zowel boven als onder) en op hoge hakken. Moest U echter nog twijfelen : wil dan nagaan als er op het voordek een grote ketter ‘H’ geschilderd is. Sedert namelijk de droevige afloop van die andere (triestige) Coburger in Motril (Spanje) willen de Coburgers geen enkel risico meer lopen. Het zou dus wel goed kunnen, dat de heli-piloot aan boord, de Koninklijke Gevechtspiloot  in hoogsteigen persoon is. De sul die koning wil worden, alzo onder de hand zijnde, voor geval dat, staat binnen de 2 minuten klaar om het roer van de ‘Belgicca’ over te nemen…

O Ja, De toegangen tot de enorm uitgebreide kaaien zijn continu bewaakt door bodyguards, en streng verboden voor onbevoegden. Doe echter zoals wij : overhandig een banknootje samen met Uw paspoort bij de controle aan de slagboom, en zeg dat met bloemen onderweg te zijn naar den Bèèèr, Uw Geliefde Vorst en Vaderland. Er zit veel kans in, dat U een begeleiding meekrijgt tussen al die aanlegsteigers met honderden luxe-yachten die onderling met elkaar in hoogte en lengte wedijveren. Daar wij, bij ons bezoek uiteindelijk geen bloemenruiker konden tevoorschijn toveren (wat denkt die wel!) heeft men ons, na grondige fouillering op onze persoon en op de wagen, gewoon voor 24 uur in handen gegeven van de plaatselijke Carabinieri. Waar uit U zou moeten besluiten van U in ieder geval te voorzien van ietwat gekleurde groente..

Probeer ook niet via de havengeul met Uw bootje binnen te sluipen. Er wordt constant gepatrouilleerd door zwaar bewapende snelle boten van de Italiaanse Zeemacht, terwijl met van op de twee zijkanten van de haveningang, hoog in de forten die daar sinds mensengeheugnis op de rotstoppen prijken, al Uw bewegingen nauwlettend in de mot houdt met sterke kijkers. Nooit uit het oog verliezen, dat Italië per slot van rekening toch het thuisland is van de ‘comora’…

Zodat ik dit stukje besluit, aangaande onze Vorst en Vaderland, met het aloude gezegde: ‘Soort zoekt Soort’….

13-08-2009 om 12:28 geschreven door digitalia  

13-08-2009 om 10:11 geschreven door digitalia  

DAMIAAN DE GROOTSTE VLAMING ALLER TIJDEN

12-08-2009 om 15:02 geschreven door digitalia  

DE LAATSTE BLIJE (?) JAREN

Mohamed veruit populairste babynaam in grote steden

woensdag 12 augustus 2009 09:05

Mohamed is veruit de populairste naam voor baby’s in de vier grote steden van Nederland. Ook staat de naam van de islamitische profeet, anders dan vaak gemeld, ook landelijk in de top twintig.

Dat blijkt uit gegevens van de Sociale Verzekeringsbank (SVB) op aanvraag van elsevier.nl.

De kwestie is weer actueel nu Kamerleden Geert Wilders en Sietse Fritsma (beiden PVV) maandag Kamervragen hebben gesteld naar aanleiding van een bericht in The Daily Telegraph waaruit bleek dat in 2050 een vijfde van de inwoners van de Europese Unie moslim zal zijn.

Geboortecijfer
Een van de vragen was wat de populairste babynamen in de vier grote steden en in heel Nederland zijn, met het oog op het hoge geboortecijfer onder allochtonen.

Uit de gegevens van de SVB blijkt dat in de vier grootste steden – Amsterdam, Rotterdam, Den Haag en Utrecht – Mohamed (en de variaties erop onder jongens veruit de meest gegeven naam is.

In Den Haag staat deze zelfs op plek 1, 2 en 5 in de top vijf. De naam werd in 2008 ruim drie keer zoveel gegeven als de op een na populairste jongensnaam: Jayden.

Grote afstand
Ook in Amsterdam is de roepnaam mateloos populair. In de hoofdstad nemen Mohamed en Mohammed de plaatsen 1 en 4 in. Rayan, Adam en Max volgen op grote afstand.

In Rotterdam is Jayden de meest geliefde naam onder ouders, maar als de verschillende spellingen van de islamitische profeet samengevoegd worden, blijkt deze naam wederom de onbetwiste nummer een.

In Utrecht, de vierde stad van Nederland, staat Mohamed ook aan kop, maar wordt op de voet gevolgd door Adam, Lucas, Stijn en Daan.

Zestien
Ondanks zijn populariteit komt de naam landelijk nooit in de top twintig van jongensnamen voor, maar dit komt door de verschillende manieren waarop de naam wordt gespeld.

Worden de vier meest voorkomende variaties op de naam samengevoegd, staat de naam van de profeet op plek zestien, net onder Luuk, en boven oer-Hollandse namen als Gijs en Jan.

Door Jeroen Langelaar in Elsevier

Boeketje Digitalis versterkt met Sominferia

Wie van U kent er nog het spreekwoord: ‘Als de berg niet gaat tot Mohammed, gaat Mohammed tot de berg’….

Welnu, zoals blijkt uit bovenstaand stukje over de situatie in NL, maar in Vl zal het niet anders zijn, moeten ij helemaal niets doen. De berg vreemdelingen hadden wij al, nu komt ook nog Mohammed….

Venijnig vraagje: hebben al die Mohammeds geen zusjes?

Domme vraag natuurlijk, maar gezien de ondergeschikte rol van die wezentjes, zijn ze alleen maar van belang voor de reproductie. Dit is gewoon een rekenkundig doordenkertje…om een beetje de dag des Oordeels beter te berekenen...

12-08-2009 om 13:16 geschreven door digitalia  

COBURGERS KOPEN NIET HET ONASSIS EILAND

Athina Onassis wil eiland Skorpios verkopen

De kleindochter van de Griekse reder Aristoteles Onassis wil volgens de media het eiland Skorpios, dat eigendom van de familie is, verkopen. Het ongeveer 180 hectare grote eiland in de Ionische Zee wordt voor zowat 120 miljoen euro te koop aangeboden, zo hebben Britse kranten gemeld.

Naar verluidt is Microsoft-oprichter Bill Gates geïnteresseerd en heeft hij het eiland in juli al bezocht.

De Grieken zijn niet opgezet met de verkoopplannen: ze beschouwen de miljardenbezittingen van de Onassis-dynastie als nationaal eigendom. 'Onzin! Athina wil en kan het eiland niet verkopen. Onassis heeft het in zijn testament duidelijk vastgelegd. Het eiland kan niet verkocht worden', zei de burgemeester van de regio, Theodoros Verykios, maandag op de openbare radio. Het onderhoud van het eiland kost jaarlijks zo’n 5 miljoen euro.

Een vertrouweling van de familie Onassis zegt maandag echter in Griekse kranten dat het eiland 'zeer zeker verkocht kan worden'. Onassis heeft in zijn testament enkel de verkoop verboden van een kleine kapel waarin zich zijn graf en de graven van zijn zoon Alexandros en zijn dochter Christina bevinden. De reder bezweek in 1975 aan een longontsteking. Zijn zoon kwam in 1973 bij een vliegtuigongeval om het leven. Zijn dochter, de moeder van Athina, was aan medicijnen verslaafd en stierf in 1988.

Het vermogen van Athina, de enige erfgename van Onassis, wordt op zowat zes miljard euro geschat. De voorbije maanden verkocht ze al vastgoed van haar familie in Griekenland en een deel van de familiejuwelen. De 24-jarige leeft in Zwitserland en Brazilië. Ze is niet in Griekenland opgegroeid en spreekt amper Grieks.

mcu (dpa) in HNB

Boeketje Beeksla (*) op Bedje van Digitalis

Een achterlijke neef-computer specialist-moppentapper in huis hebbend, had die tijdens mijn siësta op de site van HNB bovenstaand artikel toch wel vervalst zeker! Daar waar als mogelijke koper de Heer Bill Gates vermeld stond, had die olijkerd de naam van Philpppe Sakse-Coburg-Gotha, met wederhelft, ingevuld. Net toen ik dacht met deze primeur mijn lezers maar ook de ganse Vlaamse Beweging te kunnen verrassen, wilde hij na enig aandringen mijnentwege, die wandaad opbiechten. Hij had namelijk van het bezoek van Zijne Hoveerdigheid aan het Melle Rusthuis na de brand, een soort pot-pourri gemaakt, vermengd met de verkoopplannen van dat Griekse droomeiland. Niet dat ik vies ben van pot-pourries (stinkende potjes) rond de Coburg-Saga, maar dit zou er ver over geweest zijn.

U zult mijn bijna-vergissing beter begrijpen, als ik zeg reeds op papier volop bezig te zijn om alle mogelijke Franscouillonse Hoveerdigheidsbekleders in Rome, op 10 Oktober aanstaande, voor de Heiligverklaring van de Zalige Pater Damiaan, het leven zuur te maken, zodat de Kleine Man ook nog een plaatsje zou hebben op het Sint Pietersplein. Mijn bloeddruk stijgt namelijk naar ongekende hoogten, zo gauw mij de belse recuperatie van de Vlaamse Wroeter onder ogen komt.

Zeer tussen haakjes: voor een onvergetelijke Rome-reis die dagen met de mensen van Vlaanderen Vlagt², dient U zich kenbaar te maken bij de Heer Yvan Mertens aldaar. Voormeld Sint Pietersplein moet namelijk die dag zwart zien van de zwart-gele vlaggen! Misschien kunnen Voorpost-mannen mee komen, om de driekleuren onder de mat te houden? Danneels namelijk is niet te vertrouwen. Heeft hij bewezen de voorgaande keer dat hij in Rome was, door, wat God behoed heeft, zelf Paus te willen worden!  

Zodoende kan ik over de Coburg-Saga alleen de historische vacantie-foto laten zien van Zijne Prinselijke Nulliteit in Melle, historisch vanwege die stoppelbaard. Niet vanwege zijn bezoek aan de slachtoffers, want die is een pure populistische koekendoos-formaliteit.

Met eerbied. Vanwege

André Baert

(*) Beeksla is een gezochte salade, waarvan de cultuur overgewaaid is uit het Fransche. Goed bekend en gewaardeerd in Franse Keuken rond de grensstreek Kortrijk-Ieper. G.Gezelle schreef er een prachtig hekeldicht over, waarin verhaald wordt hoe de deugniet langs ’s Heeren wegen die groente ging plukken, om ze tegen grof geld te verkopen aan de rijke heren van de stad. Zo kon hij met de opbrengst zichzelf een malse beafsteak met warme frietjes veroorloven. De Franse naam van dat in het wild groeiend onkruid, brede lange getande bladeren met hoge gele bloempjes, is  ‘Pisse-en-Lit’ Gezelle, woordkunstenaar als hij was, kon het niet over zijn hart krijgen de dialect-benaming te gebruiken in zijn gedicht. Vandaar dat hij het woord ‘Beeksla’ liet beginnen met een B, in plaats van met een Z…..Rond Poperinge eet men dat onkruid in veel gezinnen, maar dan onder zijn werkelijke naam…De diuretische (waterafdrijvende) werking is door de volksmond inderdaad prachtig weergegeven in de naam.

10-08-2009 om 18:19 geschreven door digitalia  

WAAROM ZIJN WIJ GEEN PHILIPS AANDEELHOUDER

ron http://www.uitkijk.net/milieu.php?saction=showfull&id=1249420692&tit=Migrainelampen&archive=&start_from=&ucat=2&

Boeketje Digitalis/Chrysanten (Wit)

Het is inderdaad geen wonder dat de Oude Media dit onderwerp (zie hierboven) zoveel mogelijk links laten liggen, uit wiens koker het trouwens komt. Maar ziet : de kraaien brengen het uit! De achtergrond (en dus naast de kwestie) zou nochtans gevoelige materie kunnen uitmaken: Kijk eens wat wij, de milieu-tisten hebben helpen mee verwezenlijken : de lamp waarop de wereld al 5000 jaar zit te wachten. En die de opwarming van de aarde terugdringt, het Noordpool-ijs terug doet invriezen en de ozonlaag herstelt….Niks dan voordelen, en over de nadelen zwijgen wij. Die zijn immers een ‘Inconvenient Trouth’…Trouwens, jullie zullen die nadelen vroeg genoeg zelf ondervinden….

‘Go! De milieujongens deze keer volgen’, zullen ze in Eindhoven gedacht hebben!, in de Raad van Bestuur van deze Multi-media kapitalistische mult-ninational.  Wij, van Philips hebben meer dan 100 jaar de zakken van onze aandeelhouders gevuld door de verspreiding van de waarlijk simpele gloeilamp, nu is het genoeg geweest….De wereld wil bedrogen worden, en daar zullen ze eens lekker van mee profiteren!

Die nuchtere Hollandse koopmansgeest toch! En geef ze eens ongelijk! Of, wat  ’n schoolvoorbeeld van ‘If you can’t beat them, joint them’…. Niet tegen gewerkt, maar gedragen door de Groene Maffia, nu de wereld veroveren met een nieuwigheid die nog zijn degelijkheid moet bewijzen!

Kijk mensen, ik ben ook voor het milieu, zoals ik voor mijn portemonnaie sta. Als beiden dan ook nog zouden kunnen samengaan, waarom zou ik dan afhaken? Wat hen ik spijt niet op de beurs mij te kunnen inkopen wegens insufficiënties allerhande, zowel lichamelijke of geestelijke, maar vooral financiële! De wereld, gekleurd en verlicht als nooit voordien (en mijn aandelen gestaag omhoog) dank zij de ‘spaarlamp’ en/of de ‘ledlamp’…met design-armatuur uit Eindhoven, gestyleerd wellicht door een Italiaans designer met een lege maag en lang haar, van de soort die bij ons in onze steden marktpleinen en verkeersvrije pleintjes ‘verrijkt’ met vuile, nutteloze hoog en laag dansende waterfonteinen vol afval en cigaretten-peukjes…, Hun gewrochten zijn en blijven even streek-en wezens vreemd als zijzelf. Met dat verschil dat zij, de styleerders, na volbrachte taak handenwrijvend weer zuidwaarts keren, en dat hun arduinen trappen, trapkes, opstapjes en afstapjes tussen zorgvuldig gecamoufleerde niveauverschillen achterblijven als even vele valkuilen en struikelblokken voor generaties arglistige voetgangers.

Maar in Eindhoven zal het Kassa!Kassa! worden. Het milieu zal er wel bij varen  En de portemonnaie van de kleine man weer zoveel lichter…Tenzij de lamp weer zo duur wordt, dat de kleine man zich weer moet behelpen met kaars, carbure- of petroleumlamp. En stroom moet trappen met een dynamo-geknutsel (man)lief) zodat vrouwlief die avond naar de TV kan kijken…

Ander onderwerp. Voor mijn part mogen ze bij Philips best eens voortmaken om de neon-lampen te veroordelen, zodat de licht-vervuiling langsheen de autowegen in het land b. eindelijk eens gestopt zou worden. Van 2 zaken één: ofwel besparen op de lampen van de wagens door deze af te schaffen, ofwel de nutteloze verspilling van de straatverlichting schrappen. De twee samen is van het goede teveel!  Als de broeksriem moet worden aangetrokken, dan voor iedereen gelijk! En dat men en passant eens de verkeerstekens een beetje proper hield,, die langs de kant van de wegen staan. Hun reflecterende weerschijn maakt koplampen dan zo goed als onnodig. Iedere verlofganger die in het buitenland gereisd heeft, zal mij gelijk geven! Maar die zaak, een win-win situatie zowel voor het milieu als voor de portemonnaie, zal wel weer veel te eenvoudig liggen….

10-08-2009 om 16:28 geschreven door digitalia  

HET ENE SLACHTOFFER IS HET ANDERE NIET

Media zonder ethische grenzen

Waar haalt het janhagel van de "gespecialiseerde bladen" het recht om de eer en de goede naam van de partner van Yasmine te bezwadderen? Werd voor de publicatie van foto's van het minderjarige kind toestemming bekomen van degene die de ouderlijke macht uitoefent? 

Leo Neels stelt vast dat heel wat bladen over de schreef gaan bij de berichtgeving over Yasmines zelfdoding. Leo Neels is professor doctor mediarecht aan de KU Leuven en UAntwerpen. Professor mediarecht Leo Neels trekt van leer tegen de "gespecialiseerde pers" die de zelfdoding van Yasmine uitmelkt. "Macabere marketing van drukwerk", noemt hij het. "Dat is geen journalistiek, maar een vorm van aanmatigende vulgariteit die ver staat van de beschermde expressievrijheid."

Sedert de schokkende zelfdoding van Yasmine gaat een bepaalde pers totaal uit de bocht; het gaat om een nationale krant en de zogenaamde "gespecialiseerde bladen" die schaamteloos in andermans private leven spitten. "Exclusief. Drie dagen lang. Het echte verhaal achter de zelfmoord" en ga zo maar door. Met journalistiek heeft dat niets te maken, het is macabere marketing van drukwerk. Immers, journalistiek is het métier om maatschappelijk relevante informatie naar voor te brengen, de kunst van de verificatie van feiten rond grote publieke debatten, en ook de zorgvuldigheid om andermans rechten en reputatie te ontzien.

Het recht om met rust te worden gelaten, zo werd bijna honderd jaar geleden het recht op bescherming van de persoonlijke levenssfeer omschreven. Elk individu heeft dit persoonlijkheidsrecht: ieder oordeelt voor zichzelf wat tot haar of zijn privacy behoort. Journalisten mogen en kunnen zulke beslissing niet nemen, tenzij voor zichzelf. Wie haar of zijn leven op een anonieme wijze wenst te organiseren, heeft daar recht op.

Zo zijn de basisregels inzake dit fundamentele recht, en die gelden uiteraard ook ten aanzien van de media. Hún publicatievrijheid ziet immers op maatschappelijke aangelegenheden van algemeen belang, zoals de grote politieke, sociale, economische, financiële, ethische, wetenschappelijke debatten met een werkelijke maatschappelijke relevantie. Voor de persoonlijke levenssfeer van ieder individu dienen zij halt te houden en dringen zich forse grenzen op aan de journalistieke ijver.

De grenslijn kan daar liggen waar het gaat om publiek bekende personen, zoals vedetten; zo was de zelfdoding van Yasmine - onvermijdelijk - een belangwekkend nieuwsfeit: dat vloeit voort uit haar statuut van presentatrice en mediafiguur.

Maar. Er is een maar. In Yasmines relatie was er een partner en een kleine dochter. Haar partner heeft een eigen zakelijke loopbaan buiten de media; het kindje werd grootgebracht zonder mediabelangstelling. Ook dat kind had en heeft daar recht op. Daar liggen ethische en deontologische grenzen waarvoor professionele journalistiek respect opbrengt; enkel waardeloze schrijvelarij miskent die grenzen.

Waar haalt het janhagel van die zogenaamde gespecialiseerde bladen het recht om de eer en de goede naam van de partner van Yasmine te bezwadderen? Werd voor de publicatie van foto"s van het minderjarige kind toestemming bekomen van degene die de ouderlijke macht uitoefent? Is er geldige toestemming - dit is van de afgebeelde personen - voor publicatie van de foto's uit het privéleven van Yasmine en haar partner? Zou het antwoord kunnen schuilen in de omstandigheid dat sommigen dat materiaal met allerlei eenzijdige wetenswaardigheden aan de media vertellen? Neen toch! Een beetje behoorlijke journalist weet toch dat de immuniteit die interviews onder omstandigheden zouden kunnen verschaffen niet geldt in zaken die voor de volle 100 procent tot het beschermde privéleven van een niet-mediafiguur en van een minderjarig kind behoren?

In de recente Aanbeveling voor verantwoorde berichtgeving over zelfdoding van de Raad voor de Journalistiek wordt respect voor de privacy terecht vooropgesteld. "Schaamte, onbegrip of schuld. Veel nabestaanden hebben met dergelijke gevoelens te maken. Meestal hebben ze niet veel nood aan contact met journalisten. Ze willen graag dat hun privacy evenals die van de betrokkene gerespecteerd wordt. Vraag je ook af of het vrijgeven van onnodige details de pijn en het lijden van de directe omgeving niet kan vergroten." Zo staat het er.

Zouden de auteurs van Het Laatste Nieuws, Dag Allemaal, Story e tutti quanti daarover hebben nagedacht voor ze hun "exclusieve" verhalen in onderlinge wedijver om ter grootst en ter wildst brachten? "De pers houdt steeds rekening met het recht op privacy en met de menselijke waardigheid. (...) De pers is terughoudend (...) bij het verspreiden van beelden (...). Bij het zoeken naar informatie oefent de pers geen ongepaste druk uit op de slachtoffers of hun omgeving.

Zo onthoudt de pers zich van intimidatie en valt ze betrokkenen niet aanhoudend lastig. Zowel mediadirecties, hoofdredacteurs en eindredacteurs als journalisten hebben de bijzondere plicht te waken over de correcte naleving van de beginselen van de privacy in het algemeen en deze beginselen in het bijzonder." Zo formuleerde de Raad voor de Journalistiek het al in 2003, in een richtlijn over de omgang van de pers met de slachtoffers. Is iemand die haar partner verliest door zelfdoding dan niet in zo'n positie? Gaat het op haar te belagen en te bestoken en tot een stomme polemiek uit te dagen, buren en familie te onderscheppen, en de private omgeving van haar woning te bezetten?

Neen dus, dat is geen journalistiek, dat is een vorm van aanmatigende vulgariteit die ver staat van de beschermde expressievrijheid. De redacties die er zich mee inlaten, zijn niet dom, zij doen zulks uit weloverwogen verkoopsdrang, en profiteren daarbij van de sensatiezucht van hun publiek. Op korte termijn misbruiken zij andermans leed voor hun theatrale verkoopsdrang, en op langere termijn maken zij het journalistieke vak kapot. Pennenprostitutie die slachtoffers creëert op respectloze wijze. Zou daar in álle redacties over worden nagedacht en zouden de directies van mediabedrijven, behalve met hun jaarrekening, ook met díé vragen bezig zijn?

08/08/09 10u34 in ’t Gazetje van Smetje

Boeketje Digitalis

Enig onbehagen gevoeld bij het lezen van dit artikel? Ik ook. Niet omdat de rol van ‘De Pers’ daarin degelijk en goed op zijn plaats belicht wordt, maar omdat de hoofdrolspelers van dit menselijk drama bijna de hemel in geprezen worden.

Vraag mij af wat de geleerde Perfesser ‘mediarecht’ dan wel mag geschreven hebben na de zaak Hans Van Themssche, waar de pers ook daar niet alleen ontspoord was, maar inzake het sensatie-zoeken nog met vele lengten geklopt werd door de politiek.. Door met voorbedachten rade het publiek te misleiden van neurose-handelingen, opgefokt door de wreedaardige videaospelletjes naar ‘racistische moorden’.

Zelfmoord is de lafste daad die men zijn geliefden of de samenleving kan aandoen. Omdat het schuldgevoel bij zij die achterblijven levenslang als een Kaïns-teken op het voorhoofd gebrand blijft. De Antwerpse schutter integendeel kan, na het uitboeten van zijn straf, terug in de maatschappij komen om misschien te proberen het onrecht dat hij heeft aangericht, ZOVEEL MOGELIJK te herstellen.

09-08-2009 om 10:59 geschreven door digitalia  

MADDENS DOCTRINE ONDERUIT

Herman Deweerdt 03-08-2009

De Vlaamse Beweging heeft beslist om bij het streven naar een diepgaande staats(her)vorming het geweer van schouder te veranderen. De nieuwe strategie is nu: we vragen niets meer (en wachten tot de Franstaligen naar ons komen met hun vragen). Dat we niet weten door wie, waar en met welk democratisch draagvlak deze beslissing genomen werd is niet belangrijk. De grootste revolutionaire hervormingen met belangrijke positieve gevolgen voor de meerderheid van de bevolking werden doorgeduwd door kleine minderheden. Wel wezenlijk is de vraag: is dit een slimme strategie?

Wie niets nodig heeft, vraagt niets. Dit is logisch. Maar een slimme strategie verbergt haar ware doelstellingen, zwijgt over de te gebruiken middelen, probeert de tegenstander op het verkeerde been te zetten en volgt een interne logica die niet iedereen begrijpt. We kunnen leven met deze gedachte. Maar mogen we toch het volgende ter overweging geven?

Het overnemen van de strategie der Franstaligen “on est demandeur de rien” (samengevat : “non”) bevat in zich al twee fouten waarvan één kapitale. Ten eerste: het toepassen van een succesrijke strategie in andere omstandigheden leidt meestal niet tot succes. Ten tweede en veel belangrijker: de Franstaligen vragen wel iets, bovendien zeer veel en zeer hardnekkig: het behoud van de bestaande toestand. Die mag voor hen nog zeer lang duren. Iedere dag vloeit er in de Sociale Zekerheid 12 miljoen € naar Franstalig België; met inbegrip van de financiering van Gewesten en Gemeenschappen 20 miljoen € en met inbegrip van de rente op de staatsschuld 30 miljoen €. Iedere dag. De Franstaligen zijn er al in geslaagd om de bestaande toestand voor te stellen als een gelijkspel: 0 – 0. Het is toch niet oneerbaar om als zwakste partij de 0 – 0 te willen behouden?

De nieuwe strategie van de Vlaamse Beweging wacht op de dag dat de Franstaligen (liefst op hun knieën) zullen komen smeken om een staatshervorming. Dat kan dus nog zeer lang duren. Maar zelfs indien niet, wat zullen ze dan vragen? Geld en/of bevoegdheden. Zeer waarschijnlijk geld. En dan? Wat zullen de Vlamingen dan geven? Nog méér geld? In ruil waarvoor? Meer bevoegdheden? (Ook voor Brussel en Wallonië.) Het resultaat van die spelronde zal dus zijn: voor de Franstaligen meer bevoegdheden en meer geld. Voor de Vlamingen meer bevoegdheden en minder geld. Wat is hier slim aan?

Hebben de Vlamingen nog tijd om te wachten? Door de economische crisis, die pas begonnen is en nog enkele jaren zal duren, daalt de welvaart en stijgt de overheidsschuld met 20 miljard en straks nog meer. Ooit moet dit betaald worden. Zoals al zeer lang aangekondigd stijgen de kosten van de vergrijzing sprongsgewijze vanaf 2010. In 2012 zouden de sociale uitkeringen moeten stijgen met meer dan 7 miljard € t.o.v. 2008 (exclusief inflatie en welvaartaanpassingen). Wie zal dit betalen? Het Vlaams aandeel in deze vergrijzingskosten zouden we kunnen betalen met de opbrengst van de transfers in de Sociale Zekerheid indien ze volledig zou gesplitst worden. Maar vanaf 2015 zullen deze transfers zelfs niet meer voldoende zijn. Niet België maar Europa en de wereld zijn het speelveld. Daar verliezen wij iedere dag marktaandeel. Iedere dag verliezen we welvaart in het buitenland en laten een deel wegvloeien in het binnenland. Ondertussen zullen wij rustig afwachten tot de Franstaligen ons geld komen vragen. Wij zijn niet in staat om de geldstromen naar Franstalig België in stand te houden, en bovendien ons aandeel (en zelfs méér!) van de vergrijzingskosten te betalen, en bovendien een grotere overheidsschuld af te betalen, en dit alles met een gelijkblijvend of lager inkomen. Dit besef is in de verste verte in de nieuwe Vlaamse strategie niet te bespeuren. De sociale Zekerheid moet snel en volledig gesplitst worden. Om ze sociaal en betaalbaar te houden moet ze dringend hervormd worden. Alle hefbomen om het ondernemen en de tewerkstelling te bevorderen moeten snel in Vlaamse handen komen. Het had al lang moeten gebeuren. Niets vragen is kiezen voor collectieve verarming. Is kiezen om samen ten onder te gaan op de Titanic en ondertussen belangenconflicten in te roepen over de liedjes die het orkest mag spelen.

Het maximaal uitoefenen van de bestaande bevoegdheden is een onderdeel van de nieuwe strategie. Als wat al lang vanzelfsprekend is ook een nieuwe strategie is, dan verheugen wij ons over deze vooruitgang. De Vlaamse Zorgverzekering is een slim en uitstekend initiatief. Hetzelfde geldt voor een bijkomende kinderbijslag en een tegemoetkoming in een hospitalisatieverzekering. Voor de Zorgverzekering legt de Vlaamse regering ieder jaar 100 miljoen € bij. Voor de kinderbijslag en de hospitalisatieverzekering weten we het nog niet, maar het zullen geen honderden miljoenen zijn. Hoe dan ook kan het geld slechts één keer uitgegeven worden. Wat aan deze zeer wenselijke initiatieven zal besteed worden is niet meer beschikbaar voor andere noodzakelijke uitgaven in de welzijnssector; ook niet voor scholen, onderzoek, tewerkstelling, milieu, scheldebruggen, ontwikkelingssamenwerking en nog veel meer. Met wat we in de Sociale Zekerheid jaarlijks naar Franstalig België laten wegstromen zouden we nu, en al zeer lang, aan alle kinderen in Vlaanderen een dertiende en een veertiende maand kinderbijslag kunnen geven. We zouden eveneens aan alle Vlamingen de Zorgverzekering en een hospitalisatieverzekering gratis kunnen geven. Met de rest van de transfers zouden we nog veel meer kunnen doen. Met de nieuwe strategie zal dit niet lukken. Integendeel we zullen verder tijd en geld verliezen.

Hoe moet het dan wel? Ik weet het niet. De Franstaligen hebben nog gedurende veel jaren geen enkel belang bij een staatshervorming, tenzij de Vlamingen hiervoor willen betalen, met geld dat we zelf dringend nodig hebben. Met de grendels in de grondwet kunnen de Franstaligen tot in de eeuwigheid “non” zeggen. In deze gijzeling ligt de kern van het probleem. Alleen een strategie die gericht is op het doorbreken van deze onmacht, is een goede. Al de rest is praat voor de vaak en maakt het de Vlaamse partijen makkelijk om niets te vragen. Men moet ook niet afkomen met onnozele “win-win” verhaaltjes of met de slogan “Vlaanderen onafhankelijk”. Het zal iets overtuigender moeten zijn.

Boeketje Giftige Digitalis

Deze keer voor de Grote Geest, de Bijna-Slimste-Mens-ter-Wereld, (althans in onze streken), de onvolprezen slapjanus met de spitse tong, Bart DeWever, die in deze doctrine het gedroomde schaamlapje denkt gevonden te hebben, om zich in Schitz’ schaduw in de vette kaas te wentelen.

Al moet ik toegeven, er in de aanvang ook geloof aan te hebben gehecht. Tot Marc Grammens mijn ogen opende: de Wallo/Bruxelaars zullen nooit niets vragen, ze stelen het zo weg. Ze halen het, naar ouder socialistische methodes, waar het zit. Door onbeperkt leningen aan te gaan, die de Vlamingen ooit wel zullen afbetalen…Hun begrotingen vertonen astronomische tekorten, die ze met de glimlach verklaren te laten oplopen tot het jaar stilletjes.

Weetewa, lauwe Pieten-Vlamingen?è Stel U voor dat in 1302 onze voorouders hetzelfde hadden gedaan wat in de Maddsens-doctrine staat..afwachten. Dan zaten ze daar nog altijd aan de Groeninghebeek, terwijl de Franscouillons onze streken te vuur en te zwaard hadden verlatiniseerd en leeg geroofd.

Dat leegroven gaat er heden ten dage ietwat beschaafder aan toe. Er vloeit geen bloed, dat is het enige verschil. En de NV. Anders? Ze zijn inderdaad wat ze in hun schild voeren; een Naamloze Vennootschap die het Anders wil. Maar niets daar aan doet! Ze durven gewoon niet, om hun broodheren niet te mishagen….Ze blijven bedelen en smeken aan de poort, en weten niet dat het hun eigen poort is, jammer genoeg in handen van vreemde meesters…

Het kan nochtans zo simpel zijn! Als beleefde mensen, laten wij beginnen met elk een ‘Goeden Dag’’ te claimen. Zoals in 1302 .kunnen we dan het gesprek beginnen. Gulden sporen zullen er wel niet te rapen zijn, want alles wat blinkt en enige waarde heeft, is al lang beleend, verkocht of weg geroofd. Hou er dus rekening mee dat er op het slagveld niets van waarde zal gevonden worden, tenzij schulden….

08-08-2009 om 19:01 geschreven door digitalia  

DE BAN DER RECHTVAARDIGEN

Ons aller vonnis in de zaak van de land- en volkverraders, ingeleid op vordering van onze vrienden van Angeltjes, is gevestigd. Beroep is niet mogelijk! Elk gratie-verzoek wordt op voorhand verworpen.

Worden uitgewezen Seppe Weiss Opperbeul van het CGKR-concentratiekamp, de voltallige redactie en alle medewerkers van de schand-televisie BRT (circa 4000 man) en last but not least de Koninklijke mee-eters van Laeken/

Het vonnis werd gewezen met algemeenheid van stemmen, en werd onthaald op een dagenlang volksfeest.

Momenteel wordt onderhandeld met diverse Vlaamse Bewegers, om te weten wie de kat de bel aanbindt. Belangstellenden mogen bij mij hun kandidatuur indienen. Niemand zal uitgesloten worden : iedereen krijgt een welbepaald deel van het vonnis om uit te voeren.

Mijn persoonlijk aandeel zou er in bestaan, lijk we in onze jeugd als kwajongens soms deden, maar later achterwege lieten naarmate onze dierenliefde groeide, om betrokkenen met een blikken doos aan hun staart gebonden, de grens over te schoppen. De vrouwelijke betrokkenen echter zouden wij de haren afknippen, om op de blote scheden en op andere ontblote lichaams-rondingen (boven en ander) paarsgewijze een dikke rode swastika te schilderen. Wie deze werkwijze niet kent, wordt vriendelijk verzocht de beelden in de pers ten tijde van de repressie op te zoeken. Enige verbeelding nochtans is toegelaten, gezien de evolutie van de mogelijkheden.

Het moet, m.i. kinderspel zijn, om op die van Laeken op deze bedoelde plaatsen, boven de swastika, een onuitwisbaar gouden kroontje te prikken. De mannelijke leden nochtans blijven bij de massa met de blikken doos aan de staart, alhoewel die minstens verguld zou dienen te zijn, uit respect voor ons Vorstenhuis en uit erkentelijkheid dat ze de executies op Vlamingen toch na enkele jaren hebben doen onderbreken. Er worden géén handen afgekapt, alhoewel die gewoonte goed ingeburgerd was in die familie.

Kinderen van alle betrokkenen worden in de Zoo van Antwerpen opgesloten in de leeuwenkooien, nadat echter de gewone bewoners daaruit verwijderd werden. Ze zullen tot hun meerderjarigheid voor het publiek en mits betaling, te bewonderen zijn, zonder nochtans te mogen bijgevoederd worden. Voor nadere détails, zich opnieuw wenden tot de dagbladen uit de tijd van de repressie van de Vlaamse Zwartzakken (1944-1950)

Zoals elke lezer uit bovenstaande kan afleiden, zijn wij beschaafde mensen, alhoewel enige slechte invloed van onmenselijkheid niet is weg te cijferen. Dat komt, zeer tot onze spijt, omdat wij op ons netvlies nog de beelden gebrand zien van de Vlamingenhaat die opgezweept werd door het belgicistisch gespuis in die droeve tijden. Wij hopen barmhartigheid in het later Eeuwig Leven. Hic et nunc krijgen wij dat niet over ons hart.

Pssst De vacatures zijn niet, onder geen enkel beding, ter beschikking voor herbevolking. Opgeruimd staat netjes.

08-08-2009 om 17:45 geschreven door digitalia  

08-08-2009 om 16:03 geschreven door digitalia  

VRIJHANDEL

Keniaan biedt 40 geiten en 20 koeien voor hand Chelsea Clinton

08:43 Een Keniaan wil dolgraag trouwen met Chelsea, de 29-jarige dochter van Bill en Hillary Clinton. Hij biedt mama, momenteel Amerikaans minister van Buitenlandse Zaken, en papa, gewezen president, veertig geiten en twintig koeien voor de hand van hun dochter.

In 2000 benaderde de Afrikaan Bill Clinton al eens met het aanbod. Negen jaar later heeft hij dat nu opnieuw gedaan met vrouwlief Hillary, die op bezoek is in Kenia.

Die kon daar alvast mee lachen. "Chelsea is een heel onafhankelijke vrouw, ik zal het aanbod dus zeker aan haar overbrengen", vertelde ze aan FoxNews.

Bron Gazet van A

Boeketje Diep-Zwarte Digitalis

Wat de man die het aanbod deed, er niet bij vertelt, is de hoeveelste ze zou geweest zijn in zijn harem. En de hournalist vervolgens vertelt er ook niet bij aan wie dit aanbod werd gedaan. Daarom zal ik het verhaal verder afmaken.

De Keniaan (Mister X) is een intieme vriend van de Obama-familie, speciaal van Houssein Barack, de omhoog gevallen halfgod van Amerika, die denkt zich alles te kunnen permitteren. Vandaar de hint naar zijn landgenoot, de machtige farmer van geiten en koeien in zijn thuisland : een gok te doen, je kunt nooit weten.

Deze gok, die dus aankwam bij Pa Bill Clinton, de vriend van de mollige Monica, top-democraat en dus eveneens tot alles bereid, viel niet in dovemansoren.  Diens antwoord zou geweest zijn ; ‘Als U de dochter wenst, dient U de moeder meteen te nemen’. Boodschap waarop een drukke diplomatiek-onschendbare discussie zou gevolgd zijn, die, naar later bleek, op een misverstand berust zou hebben.

Misverstand niet aangaande de eigenlijke overeenkomst, daar deze een win-win situatie betekende voor beider partijen naambekendheid, maar over de prijs van die handel twee-voor-een. Bill had namelijk voorgesteld: 10 stuks vee van elke soort, zonder daarbij te preciseren dat deze dieren als toegift bij zijn Hilary-aanbod waren. De Keniaanse kandidaat-overnamer had natuurlijk verkeerd begrepen, en dacht dat hij nog moest bijbetalen voor deze oude 2^de, 3^de of misschien wel 36^e hands occasie, wat hij wel van het goede teveel achtte. Toen hij echter vernam dat hij naast de moeder ook nog geiten en koeien minder moest leveren, was de koop vlug gesloten. Tot…

Tot het moment dat Houssein, die pas op het laatst, als ervaringsdeskundige in Keniaans-Amerikaase zaken, ter hulp was geroepen zich realiseerde dat hij zijn ex-runningmate zou kwijspelen, zijn veto stelde. Wat aanleiding gaf tot het verbreken van alle reeds gesloten akkoorden.

Zo komt het dat de Kenaan zijn veestapel volledig intact kan behouden, en Bill zijn twee vrouwen, eveneens intact. .

Ik heb, naar de beste hournalistieke deontologie; mijn bronnen driedubbel gecheckt, en er uiteindelijk mijn eigen gedacht mee gedaan.

08-08-2009 om 12:43 geschreven door digitalia  

EIGEN VOLK MEEST ?

Welvaart en de nieuwe babygolf

demografie — BRUSSEL - Hoe rijker een land wordt, hoe lager het geboortecijfer? Nee, in de meest ontwikkelde landen worden weer meer baby's geboren.

In de meest ontwikkelde landen worden de jongste tijd weer meer baby's geboren, en meer dan in de subtop van iets minder ontwikkelde landen. Er lijkt een direct en verrassend verband te bestaan tussen het ontwikkelingsniveau en het geboortecijfer. Dat schrijven onderzoekers uit de Verenigde Staten en Italië in het vakblad Nature.

In de twintigste eeuw is de toename van de welvaart in de ontwikkelde landen samengegaan met een sterke daling van het geboortecijfer - een daling die in sommige rijke landen zo sterk was dat de bevolking er aan het krimpen is gegaan. Dat was goed en slecht nieuws: enerzijds betekent minder baby's minder CO2-producenten en een verlichting van de overbevolking, maar anderzijds betekent het ook minder toekomstige werknemers en belastingbetalers om de pensioenen van de wél nog talrijke oudere generaties te betalen.

Hoe rijker, hoe minder kinderen, leek lange tijd de regel te zijn. Maar dat gaat maar op tot een zeker niveau van rijkdom. Zodra die drempel wordt overschreden, neemt het geboortecijfer weer toe, blijkt uit het onderzoek van Mikko Myrskylä en Hans-Peter Kohler van de University of Pennsylvania en Francesco Billari van de Università Bocconi in Milaan.

De onderzoekers keken niet gewoon naar de rijkdom van een land, maar naar een bredere maatstaf voor welvaart en ontwikkelingsniveau, de 'human development index' (HDI) die gehanteerd wordt door de Verenigde Naties. De HDI houdt rekening met onderwijs, levensverwachting en inkomen. Tot een HDI van ongeveer 0,9 daalt het geboortecijfer, maar daarboven begint het gemiddeld weer te stijgen. Die trend is heel duidelijk bij de meest ontwikkelde landen, zoals Australië (0,966), Noorwegen (0,961) of Nederland (0,945). België scoort een niet onverdienstelijke 0,94. Een verklaring ligt mogelijk in maatregelen in die landen die het gemakkelijker maken voor vrouwen om kinderen en beroepsleven te combineren, zoals georganiseerde kinderopvang.

De onderzoekers denken dat de bevolking van de rijkste landen op lange termijn minder zal dalen dan verwacht. (sts) in DS

Boeketje Digitalis.

Zie titel : zou dat geen prachtige tweede slagzin kunnen worden, over de oude heen van ‘Eigen Volk Eerst’, dat men nu overal zou zien verschijnen ‘Eigen Volk Meest’…Het is zelfs een slagzin gratis aangeboden aan de nieuwste Vlaamse regering, die een verhoogde  kinderbijslag in het vooruitzicht heeft gesteld, waartegen de Wallo/Bruxelaars zo tegen zijn…

De slagzin is duidelijk voor wie hem wil begrijpen, als een soort tegengewicht tegen de geboortegolf van de vele migrantenkinderen. Alleen zou men dan moeten voorzien, dat deze, vermits geen volbloed Vlamingen, niet in aanmerking kunnen komen. Want blijkbaar hebben die geen behoefte aan een aanmoediging, aan om het even dewelke. Integendeel, om logisch te zijn, zouden ze moeten..ontmoedigd worden. Wat op termijn zou zorgen voor een geduldige indijking van de overlast…En wie kan er trouwens iets op tegen hebben, dat de Vlamingen doen met hun eigen centen waar ze zin in hebben? .

Ik hoor zo reeds het gehuil opgaan, van ’de anderen’, die op die manier dreigen, eveneens op termijn, hun kiezers kwijt te raken…

‘Eigen volk meest’ -  het beste middel om de Begroting terug in evenwicht te brengen door het behoeden (redden?) van de sociale vangnetten….

Zwaar discriminerend en racistisch? Ja, een beetje. Hemdje is nader dan het rokje! Maar toch nog niet zo erg discriminerend als in communistisch China, waar de stelregel van één kind per gezin decennia lang de stelregel is/was….Wat goed is voor de Chinezen, is ook goed voor den dezen…..

In bijkomende orde zit het er misschien in, dat er op termijn ook meer ‘roepingen’ zouden kunnen zijn, want naarmate er meer ‘elite-kinderen’ geboren worden, zal de noodzaak aan een diepere geloofsbeleving ook spoedig blijken…..Niet mogelijk om allemaal de zaak van vader over te nemen…Oplossing: geestelijke stand. Wat zou meebrengen dat vele oude leuzen opnieuw zouden kunnen opgediept worden. Om er maar ene te noemen : ‘Een zedelijk volk is een groot volk’.

Goed om zich af te zetten tegen de heersende vervlakking. Maar hoe dat te rijmen valt met de burgerlijke moraal, is een vraag die ik overlaat aan …de burgers. Zodat de cirkel rond is, en deze zich opnieuw kunnen inzetten voor de bekamping van traditioneel ‘rechts’.

Hopelijk is ‘traditioneel rechts’ dan ook slimmer geworden…en minder verslaafd aan Rome-prietpraat, en zijn de burgerlijken dan ook minder agressief. Zodat, misschien zelfs in een ‘Herenigde Republiek der Vrije Nederlanden’ vrijzinnigheid naast calvinistisch en christelijk iedereen kan samenwerken om de oude glorie van de Gouden Eeuwen terug te vinden…

Meisjes en Jongens, wat is het leven mooi! Elk zegge het voort: ‘Eigen Volk Meest!’….

07-08-2009 om 11:54 geschreven door digitalia  

EENDRACHT MAAKT MACHT

Arm der wet is taalgevoelig

België is niet twee keer zo veilig als Nederland of Frankrijk en de dienstverlening van de politie is hier niet dubbel zo goed. Op basis van de naakte cijfers zou je dat nochtans verwachten, zegt kamerlid Ben Weyts (N-VA). 'Met 39 agenten per tienduizend inwoners zijn er in België bijna twee keer zoveel agenten als in Nederland (23 per 10.000 inwoners) en Frankrijk (22).' Dat blijkt uit cijfers die hij kreeg na een schriftelijke vraag aan ex-minister van Binnenlandse Zaken Guido De Padt (Open VLD) en groeiprognoses voor onze buurlanden.

Dat er een kloof was tussen het aantal lokale agenten in Vlaanderen en Wallonië is al langer geweten. De nieuwe cijfers tonen aan dat die in de laatste vijf jaar verre van weggewerkt is. In Wallonië zijn er per tienduizend inwoners 27 agenten, dat is één agent per 371 inwoners. In Vlaanderen zijn dat er 23, goed voor één agent per 435 inwoners. Het gaat om een verschil van 17,4 procent. 'Als ik vergelijk met de cijfers die Geert Bourgeois (N-VA) in 2004 opvroeg, blijkt dat de kloof nog een half procent groter is geworden.' Dat het Brussels Hoofdstedelijk Gewest 48 agenten per 10.000 inwoners heeft, wijt Weyts aan de grootstedelijke context en de bijbehorende hogere criminaliteit.

Ook in de steden en gemeenten zijn er opvallende verschillen. Antwerpen heeft een kwart minder politieagenten per hoofd dan Luik en zelfs minder dan de helft van het aantal agenten in Brussel. 'Nochtans worden er in Antwerpen 40 procent meer criminele feiten vastgesteld dan in Luik, en bijna evenveel als in Brussel', zegt Weyts.

De verschillen tussen plattelandsgemeenten zijn er niet minder om. De politiezone van Hamont-Neerpelt-Overpelt heeft met 43.000 inwoners amper 56 lokale politieagenten. De gemeente Hoei - waar PS-burgemeester Anne-Marie Lizin tot begin dit jaar de plak zwaaide - heeft een inwoneraantal van minder dan de helft, maar heeft wel 85 agenten in dienst.

Weyts legde de cijfers die hij van De Padt kreeg voor de aardigheid ook eens naast gegevens over de oppervlakte van de provincies, het aantal criminele feiten en de werkloosheidsgraad. Volgens zijn berekeningen is er een grotere correlatie tussen het aantal agenten en de werkloosheidsgraad, dan tussen het aantal agenten en het aantal criminele feiten.

De N-VA'er besluit daaruit nogal soepel dat de lokale politie in Wallonië ingeschakeld wordt in een 'socialetewerkstellingspolitiek'. 'Met een beetje gezond verstand zou je toch meer politieagenten verwachten waar er meer criminaliteit is? In België dus niet. Hier moet je in de eerste plaats Franstalig zijn. Hier krijgt Luxemburg meer agenten per hoofd dan Vlaams-Brabant, terwijl er in Vlaams-Brabant drie keer meer criminele feiten worden vastgesteld.'

Bij de nieuwe minister van Binnenlandse Zaken, Annemie Turtelboom (Open VLD), erkent men dat er een hoge politiedichtheid is in ons land. 'Dat is een van de punten die besproken zullen worden bij de evaluatie van de politiehervorming, in het najaar.'

Auteur: Peter De Lobel in DS 5/8

Boeketje Digitalis/Rozen +Doornen

Vraag: hoe wordt de werkloosheid opgelost in Wallonië?

Antwoord : de werkloosheid in Wallonië wordt opgelost door van de werklozen ofwel ambtenaren te maken ofwel politiemensen.

Wat meteen uitlegt waarom de pensioenen in Wallonië zoveel hoger liggen…

Vraag: hoe en waarom legt U uit dat Vlamingen dat niet weten/wisten?

Antwoord : omdat de Vlaamse beleidsmensen dat zoveel mogelijk camoufleren, de kleur-syndicaten op kop….die zoiets verkopen als ‘solidariteit’.

Vraag : wat zullen de Vlamingen nu doen?

Antwoord: de Vlamingen zullen nu wat harder werken om dat te kunnen betalen.

Vraag: wat zou er gebeuren moest Wallonië plots zelfstandig zijn?

Antwoord:  moest Wallonië plots zelfstandig worden, zijn er  ’s anderendaags geen ambtenaren noch politiemensen meer, zelfs zou er zo goed als geen enkele werknemer meer zijn, alleen nog werklozen.

Vraag: is dat de reden waarom de Wallo/Bruxelaars ‘demandeurs de rien’ zijn?

Antwoord : dat is de enige reden, buiten hun Koningshuis.

Vraag : wat komt het Koningshuis doen in deze redengeving?

Antwoord : omdat het Koningshuis het voorbeeld bij uitstek is van mensen die breed willen leven zonder werken, op kap va de Vlamingen.

Vraag (slot) : wie wil dat alles veranderen ten goede?

Abtwoord: alleen dat miljoen doorbijters van het Vlaams Belang willen dat alles ten goede veranderen, en daarom worden zij als pestlijders afgezonderd in een ‘cordon sanitaire’.

06-08-2009 om 13:49 geschreven door digitalia  

VERENIGDE NEDERLANDEN STAAN VERDER DAN U DENKT

Vereniging met Vlaanderen kansrijk

Verschenen in het Reformatorisch Dagblad

Een confederatie van Nederland en België biedt veel kansen. Nauwe samenwerking maakt beide landen sterker, stelt de Baarle werkgroep in reactie op de politieke problemen in België.

Sinds enkele maanden doet zich in België een unieke situatie voor. De onderhandelingen die moeten leiden tot een federale regering van Vlamingen en Walen lopen vast ten gevolge van grote meningsverschillen over een verdere staatshervorming.

De huidige problemen bieden ruimte voor nieuwe vormen van samenwerking, gegrond op onderlinge wil en vertrouwen en met eerbiediging van ieders zelfstandigheid. Een samenwerking die landen samenbrengt die bij elkaar passen. Laat dat de uitkomst van de diverse impasses zijn: herenig de Nederlanden, te beginnen met een confederatie.

Als men de verrassende peilingen van de afgelopen maanden moet geloven, is een groot deel van de bevolking van Vlaanderen en Nederland te vinden voor een bestuurlijke samenvoeging van Nederland en Vlaanderen.

In het verleden is al enige ervaring opgedaan in de Benelux, opgericht in 1944 als douane-unie en daarmee een voorloper van de Europese samenwerking. De Benelux heeft al met al veel bereikt, maar de houdbaarheidsdatum is ver overschreden. Het aflopen van het Beneluxverdrag in 2009 biedt mogelijkheden voor nieuwe vormen van samenwerking. Daarin zouden Vlaanderen en Nederland een voortrekkersrol kunnen vervullen.

Behalve een verrijking van de veelzijdigheid die Nederland en Vlaanderen nu al voortbrengt, biedt samenwerking tussen de twee landen nog een groot aantal voordelen, vooral in internationaal verband.

Op economisch gebied behoren de Nederlanden tot de top 10 van rijkste en welvarendste landen in de wereld. Dit is niet in de laatste plaats te danken aan de mainportfunctie. De twee grootste havens van Europa, Rotterdam en Antwerpen, vormen samen met enkele kleinere dé poort tot Europa. In de internationale politiek zouden 23,5 miljoen Vlamingen en Nederlanders samen een van de grote landen van Europa worden en daardoor een grotere vinger in de EU-pap krijgen.

Ontvoogdingsstrijd

Met de huidige crisis binnen de Belgische staat komt de Vlaamse ontvoogdingsstrijd tot een climax. Vlaanderen heeft zich op eigen kracht ontwikkeld tot een zelfbewuste, florerende natie die genoeg heeft van het ondemocratische karakter van België. De ingewikkelde staatsstructuur met vele deelstaten en minderheidsprivileges belemmert een doelmatig beleid. Dat is extra wrang omdat de financiering van die structuur hoofdzakelijk wordt opgebracht door de Vlamingen.

In de voorbije decennia zijn Vlamingen en Walen door federalisering steeds verder uiteengegroeid. Niet alleen oriëntatie, identiteitsvorming en publieke opinie zijn volstrekt verschillend, zelfs politici zijn vreemden voor elkaar geworden. De regeringsonderhandelingen lijken dan ook eerder op onderhandelingen tussen twee onafhankelijke staten.

Zelfs als men ditmaal nog tot een regering komt, is duidelijk dat op termijn de Belgische eenheid niet te handhaven is. Bij een eventuele splitsing zal men wel problemen krijgen om een oplossing te vinden voor Brussel. De Vlaamse hoofdstad ligt midden in Vlaanderen en is van oorsprong Nederlands, maar de meeste autochtone inwoners zijn verfranst.

Confederatie

Hoewel de voordelen van samenwerking overduidelijk zijn en er in beide landen draagvlak lijkt te bestaan, is enige nuchterheid wel geboden. Er zijn zeker ook verschillen tussen Vlaanderen en Nederland gegroeid, al was het maar in de overheidsstructuren. Denken dat beide landen meteen en volledig kunnen worden samengevoegd, is te gemakkelijk.

Een confederatie lijkt op dit moment de meest wenselijke samenwerkingsvorm. Dit is een bestuurlijk samenwerkingsverband waarin de afzonderlijke staten hun zelfstandigheid behouden en per onderwerp bepalen op welke gebieden ze samenwerken. De Nederlandse Taalunie is een goed voorbeeld van zo’n samenwerking. Deze zou uitgebreid kunnen worden tot een politieke unie, waarin op veel meer onderwerpen samenwerking kan worden aangegaan. Dit moet dan wel te allen tijde gebeuren op basis van vrijwilligheid. Bij een samenwerking met meerdere partijen houdt elke partij de vrijheid desgewenst buiten de samenwerking te blijven.

Wij zien Vlaanderen met Brussel en Nederland als vanzelfsprekende voortrekkers binnen dit samenwerkingsverband. Toch is ook een samenwerking met andere partijen niet uit te sluiten. Wallonië en Luxemburg kunnen zich eventueel bij het verband aansluiten, als zij bereid zijn het vrijblijvende en Nederlandstalige karakter van de samenwerking te aanvaarden.

De auteur is lid van de Baarle Werkgroep, een initiatief van Nederlandse, Vlaamse en Brusselse burgers uit alle politieke richtingen die naar een bestuurlijke samenwerking tussen de Nederlanden streven.

Dit heerlijk stukje proza werd gevonden bij http://www.baarlewerkgroep.org/index.html  en U zult, nadar deze link bovenaan Uw beste van de allerbeste ‘links’ is gezet, samen met mij merken dat deze mensen van alle gezindten, Uw wildste Heel-Nederlandse verwachtingen overtreffen.

Ik ben een paar uren zoet geweest met het doorbladeren van hun site, en ben benieuwd naar hun eerste ‘nieuwsbrief’ die ze verzekeren maar al te graag te willen bezorgen.  Meisjes en jongens, wat is het Internet fijn! Het goede nieuws sijpelt door langs kieren en spleten, daar waar de Oude Media het onderwerp zoveel als in hun macht ligt, onder de mat blijven vegen…..Een mens zou er euforisch door worden!

Ik blijf wel met een vraagje zitten. Waarom wordt er niet gesproken van de Zuidelijke Nederlanden, de Nederland in Frankrijk? Hun kaartje gaat slechts tot…de Panne, daar waar het oude Rijks Vlaanderen tot Duinkerken gaat.Men spreekt ook van ‘Groot Nederland’ in plaats van ‘Heel Nederland’ – maar in de volgende dagen wordt dat wel opgehelderd. De ramp van 1830 hersteld zijnde, zien we wel….

Ook een vraagje naar ’t Pallieterke : moest dat berichtje naar deze link werkelijk in zo’n klein hoekje weggestopt worden? Links onder Blz 7(23/7)! Ik had liever letters zo groot als de kerk gezien, alhoewel de site inderdaad niet meer van gisteren dateert en waarschijnlijk al ruime belangstelling geniet.

In ieder geval, ik heb weer mijn kleine plicht van Vlaams soldaat plichtsbewust uitgevoerd. Al zou het maar een kiezelsteentje zijn in de fundamenten van de Heel-Nederlandse toekomst, het is er een weggenomen uit de fundamenten van de belse verdrukkings-staat.

06-08-2009 om 12:29 geschreven door digitalia  

DIALOOG CHAMBERLAIN - RASMUSSEN

Dialoog

De nieuwe chef van de NAVO, de Deen Anders Rasmussen, wil de banden met islamitische landen aanhalen. Zo wil hij de ambassadeurs van een aantal islamitische landen uitnodigen voor een gesprek. De nieuwe secretaris-generaal wil de banden met Turkije en islamitische landen aanhalen, omdat dit volgens hem ten goede komt aan de mondiale veiligheid. Een logische redenering, maar tot voor kort niet zo'n populaire.

Het is ook een aanpak die je niet direct verwacht van een man wiens aanstelling tot NAVO-baas net werd bemoeilijkt door Turkije, vanwege zijn rol ten tijde van de Mohamedcartoons in Denemarken. Rasmussen bleef consequent de vrijheid van meningsuiting verdedigen tegenover de meer dan virulente kritiek uit de islamwereld.

Maar die standvastigheid heeft bij de Deen niet geleid tot een anti-islamdenken, of tot een groteske veralgemening als zouden enkele tienduizenden fundamentalisten representatief zijn voor de honderden miljoenen moslims op deze planeet.

Rasmussen toont dat een consequente verdediging van de burgerlijke rechten en vrijheden van de westerse samenleving nog niet hoeft te betekenen dat je daarom iedere dialoog met de moslimwereld afwijst, en al evenmin dat er alleen nog een militaire aanpak van deze relatie als mogelijkheid zou overblijven. En dat het aanvatten van zo"n dialoog niet noodzakelijk betekent dat je op je buik gaat liggen, zoals nogal wat islamcritici menen.

Eerder zette president Obama al een gelijkaardige visie uiteen tijdens zijn historische toespraak in Caïro. Ook dat was een poging om af te stappen van de grote morele superioriteit die beide kanten claimen, het erkennen van wederzijdse fouten. Want net zo ferm als de moslimfundamentalisten het toen moesten ontgelden, gaf Obama toe dat de VS na 9/11 zelf enkele waarden in de koelkast hadden gestopt.

Uit die houding blijkt een besef dat de werkelijkheid in de moslimlanden veel complexer is dan uit het Bush-wereldbeeld altijd sprak, en een bereidwilligheid om maximaal aanknopingspunten te vinden bij de gematigde stemmen die ook daar te vinden zijn.
Na de polarisatie dus nu misschien de dialoog. Met het besef dat samenwerking, wederzijds respect en toenadering productiever kunnen zijn dan het permanent opstoken van verschillen en conflicten. De wereld kan er alleen maar een betere plek door worden.

Bron Smetje in ’t Gazetje (DM)

Digitaliaanse Diverse Divergentia

Dialoog of wie loog?

“Peace for Our Time”! Woorden van de Engelse Prime Minister Nevil Chamberlain, bij zijn terugkeer in Londen,na de Conferentie van München (September 1938) waar hij triomfantelijk kon zwaaien met de handtekening van Hitler en Mussolini: ‘Peace for Our Time’….Hij had, mits enorme toegevingen, van Hitler de verzekering gekregen dat Nazi-Duitsland geen verdere ambities meer koesterde….

De toekomstige Britse Eerste Minister, Winston Churchill zal over die akkoorden van Munchen zeggen: ”Engeland had de keuze tussen schande en oorlog. Het koos voor de schande, het zal oorlog krijgen”

De arme man moest, na 10 Mei 1940 aftreden en stierf enige tijd later, met Duitse ‘Stuka’s’ in de lucht boven hem.

Een zestig jaar later beleven we dezelfde prélude maar deze keer met een andere ‘vriend’ in het vizier…De opportunist Rasmussen, die zich sterk weet met de steun van Jousein Obama. Net als in 1938 Preisent Wilson, kijkt de huidige President van Amerika van langs de zijlijn toe, klaar om bij te springen aan de zijde van de nog af te wachten sterkste in het conflict, om dan als 3^de hond na het gevecht weg te lopen met het been waarvoor de 2 anderen voor vochten…

‘L’Histoire se répète’…Zie WO I en WO II. Als de oorlogvoerenden lam gestreden zijn, komt Uncle Sam op de scène…De wereldmacht Duitsland hangt in de touwen, en het trotse Albion is kwijt van zijn wereldrijk.

En dan komt, in onze dagen, een rauwe realist als het Liegebeest met een gedrocht als ‚De Verenigde Staten van Europa‘….Daar waar het overduidelijk moest zijn ‘ De Verenigde Volkeren van Europa’, elk verenigd in een eigen Staat.

Chamberlain koos voor de schande, en hij kreeg oorlog….Rasmussen voert dezelfde dialoog. Jongens, wat moeten die ‘vrienden’ waarmee ze vrede bespreken, zich achter hun rug verkeukelen! Heeft Rasmussen dan nooit Karl May gelezen, of de verhalen over Laurence of Arabia? Het volstaat zelfs de Bijbel (of nog oudere geschriften) te raadplegen. Die staan, als leidraad voor de oorlogsvoering, vol met listen en lagen….

Wie uit is op wereldheerschappij laat niet in zijn kaarten kijken! Zie ‘München 1938”

05-08-2009 om 15:45 geschreven door digitalia  

DWEILEN MET DE KRAAN OPEN

Wat mensenkibnderen elkaar aandoen (*)

Rennen, snel rennen. Op dit korte, beslissende moment de snelste zijn. Alleen daar komt het op aan. Abdullah kan rennen. Hij rende al voor zijn leven voor de Taliban. Daarna werd er door Afghaanse politieagenten in Kaboel op hem gejaagd. Tenslotte werd hij door soldaten achterna gezeten in de bossen ten zuiden van Kusadasi aan de Turkse Egeïsche kust. Abdullah was ze allemaal te snel af.

Nu staat hij met zijn vrienden aan de kant van een invalsweg die naar de West-Griekse havenstad Patras leidt. Zo meteen zal hij weer rennen.

Het is een groep van ongeveer 30 jonge mannen – vluchtelingen. Afghanen, Tadzjieken, Oezbeken. Ze komen allemaal uit Afghanistan. De jongste is 15 jaar oud. Ze willen allemaal naar Italië, Duitsland of Engeland. Ergens heen waar men ze opneemt. Als het Griekenland maar niet is. Hier wordt nog niet eens 1% van de asielzoekers als zodanig erkend. Voor de meesten van hen is Patras slechts een tussenstation op hun maandenlange vlucht.

”We gaan”, fluistert Abdullah, ”de voorste vrachtwagen rijdt naar de haven.” De mannen, die tot dan toe doodstil in de schaduw onder een palmboom zaten, springen overeind. Een vrachtwagen met een Nederlands kenteken komt dichterbij. De chauffeur moet op deze plaats wat langzamer rijden, omdat de weg is opgebroken.

Als de vrachtwagen de mannen passeert, begint de jacht. De Afghanen sprinten vooruit en rennen zo snel ze kunnen. Abdullah heeft een breekijzer in zijn hand die hij vasthoudt als een estafettestokje. Dan bereikt de groep de laaddeuren. De vrachtwagen is langzamer gaan rijden. Bliksemsnel zet Abdullah het breekijzer achter het slot. Een korte ruk en de deur springt open. De mannen kruipen de laadruimte in. Vier van hen lukt het. Abdullah is er niet bij. ”De deur”, schreeuwt eentje, ”doe de deur dicht!”. Abdullah gaat aan de achterklep hangen, doet de deur dicht en springt bij een snelheid van 30 km per uur van de vrachtwagen af.

”Velen zitten in de wielkassen, een paar liggen op de as”

”We hebben geen andere mogelijkheid”, vertelt Abdullah. ”Onze situatie wordt steeds erger. Er heerst oorlog bij ons. De Taliban vermoordt ons. We zijn gevlucht via Iran. Iedere dag proberen we ons in een vrachtwagen te verstoppen om op de veerboten naar Italië terecht te komen.”

Sinds drie maanden is Abdullah op de vlucht. Hij is net 20 jaar geworden en hij had, net als veel van zijn leeftijdgenoten uit Afghanistan, alleen de keuze: vechten of verdwijnen. ”Of je sluit je aan bij de Taliban, of je gaat in het leger of je wordt politieagent. Een andere mogelijkheid is er niet”, zegt hij.

Het haventerrein van Patras wordt bewaakt als een extra beveiligde afdeling van een gevangenis. Op het drie meter hoge stalen hek is vlijmscherp prikkeldraad aangebracht. Er wordt gepatrouilleerd door de havenpolitie en door militairen. ”Ik wil ervoor zorgen dat er geen enkele vluchteling meer op het haventerrein komt. Dat is mijn werk”, zegt Athanassios Athanassopoulos, sinds november 2008 commandant van de havenpolitie van Patras.

Chaotische scènes zoal vorig jaar mogen niet meer gebeuren. Destijds probeerden soms honderden vluchtelingen tegelijk het haventerrein te bestormen om op een van de veerboten te komen. ”Wij controleren iedere vrachtwagen voor de inscheping”, verzekert de commandant. ”En we pakken altijd vluchtelingen die zich verstopt hebben. Er zitten er veel in de wielkassen, een paar liggen op de as, weer anderen verstoppen zich onder de watermeloenen.”

De opdracht van Athanassopoulos is onbegonnen werk: in het hoogseizoen vertrekken er dagelijks ongeveer 12 veerboten naar Italië en moeten er meer dan 1200 vrachtwagens worden gecontroleerd.

Alleen al in Patras, zo vermoeden de instanties, zouden zich soms meer dan 4000 vluchtelingen ophouden: Irakezen, Afghanen, Somaliërs of Palestijnen. Enkele van hen huisden in een provisorisch kamp aan de rand van de stad in hutten gemaakt van plastic, karton en hout. Enkele weken geleden maakten de bulldozers het kamp, waarin uitsluitend Afghanen woonden, met de grond gelijk. De politie arresteerde 44 minderjarigen, het grootste deel van de 800 bewoners kon vóór de ontruiming naar Italië ontsnappen.

In het centrum van internationale mensensmokkelaars

Of het nu Afghanen, Irakezen of Somaliërs zijn, bijna allemaal komen ze op een gegeven moment op hun vlucht in het Turkse Izmir terecht. De havenstad aan de oostelijke Middellandse Zeekust geldt al lange tijd als het strategische centrum van internationale mensensmokkelaars. Het eerste aanloopadres van de vluchtelingen ligt in het stadsdeel Basmane. De wijk is oud en vervallen. Handelaren prijzen er schreeuwend hun waren aan. Oude mannen zitten op plastic stoeltjes te kaarten. Het is heet en lawaaierig en de jonge mannen, die in kleine groepjes tegen de muren van de huizen aanleunen, vallen niet op. Ze wachten op hun mensensmokkelaars die hen naar Griekenland moeten brengen. Ze wachten dagenlang, vaak zelfs weken. Een telefoontje, een geheime ontmoetingsplek en dan gaan ze een boot op.

Ahmed wacht al drie maanden. Hij zegt dat hij Palestijn zou zijn. De meeste vluchtelingen uit Noord-Afrika beweren dat. ”De Marokkanen of Algerijnen denken dat ze zo een betere kans op asiel hebben”, zegt Ahmed, die, net als zijn kameraden, geen paspoort meer heeft. Ahmed zegt dat hij vanuit de Gazastrook via Egypte naar Izmir gevlucht zou zijn. ”Ik heb 7000 dollar betaald. We werden op een vissersboot gebracht die ons naar Griekenland zou brengen. In plaats daarvan hebben ze ons op de Turkse kust gezet. Toen heeft de politie ons gepakt.” De gearresteerden moesten hun persoonlijke gegevens opgeven en werden weer vrijgelaten: uitgerust met een verblijfsvergunning voor twee maanden en de verplichting Turkije te verlaten.

Veel van de vluchtelingen hebben 5000 dollar betaald, veel ook 10.000. Hoe ze aan het geld komen, zeggen ze niet. Ahmed wil nog één ding over de mensensmokkelaars zeggen: ”Ze verdienen miljoenen. Als het moet, vermoorden ze ook mensen. Ze zijn gevaarlijk. Tijdens de vlucht gaat het om leven of dood!”

Ahmed slaapt in een goedkoop en smoezelig pension vlakbij het marktplein van Basmane. Samen met 19 landgenoten deelt hij een kamer van 30 m². Voor € 2,50 per persoon per nacht. De mannen zitten op hun bedden. Ze bezitten alleen datgene wat ze aan hebben. De vlucht naar een van de nabijgelegen Griekse eilanden kost 1500 dollar. Maar geld heeft in deze kamer bijna niemand meer. Ze praten zachtjes over hun vlucht, over mogelijkheden om naar Europa te komen. Daarbij vallen steeds opnieuw twee woorden: ”The Point” ligt in een natuurreservaat ten zuiden van Kusadasi. Het terrein is bergachtig, dichte bossen strekken zich uit tot aan de kust. Deze regio is nauwelijks te controleren door veiligheidsmensen. ”Als je het tot daar hebt gehaald, zijn het nog maar enkele honderden meters naar Griekenland”, vertelt Ismael. ”Ik was daar een keer en toen hebben militairen ons gesnapt.”  

De instanties schatten dat er op dit moment meer dan honderdduizend illegale immigranten aan de Turkse kust op een overtocht naar Europa wachten. Doel van de meesten: het Griekse eiland Samos, dat op gezichtsafstand van Turkije ligt en op de smalste plek maar 1200 meter verwijderd ligt. Veel vluchtelingen proberen de zee-engte zwemmend over te steken. Anderen worden door mensensmokkelaars onder bescherming van de nacht in kleine rubberbootjes gezet en aan hun lot overgelaten. Velen overleven het niet. In 2008 werden voor de Turkse kust meer dan 200 drenkelingen geborgen.

”Als de vluchtelingen ons zien, slaan ze gaten in hun boten”

Meer dan tienduizend Somaliërs, Afghanen, Irakezen en Palestijnen is het vorig jaar gelukt om op Samos te komen – en daarmee in de EU. Maar op het kleine eiland is men niet ingesteld op de stormloop. Er patrouilleren dag en nacht boten van de kustwacht die proberen de buitengrenzen van de EU te beveiligen. Zo goed als ze kunnen. ”Het lukt ons nauwelijks meer”, zegt een politieman die anoniem wil blijven. ”Als de vluchtelingen ons zien, maken ze gaten in hun boten. Wij moeten ze dan redden en aan boord nemen. Dat is ons probleem. Het is dan een reddingsactie en we kunnen ze niet terugsturen naar Turkije.”

De regering heeft eind 2007 ten noorden van Samos-Stad een primitief kamp opgericht, waar meer dan 300 mensen, vooral Afrikanen en Arabieren, in barakken leven. Vier meter hoge hekken met prikkeldraad moeten verhinderen dat de vluchtelingen uitbreken. De mensen staan te dringen bij het traliehek. Enkelen houden hun kinderen in de lucht en roepen: ”Guantánamo”en ”Haal ons hier uit!”.

Uitgezet worden kunnen ze niet – waar naartoe?  Turkije neemt ze zeker niet terug en slechts een paar bezitten geldige papieren. ”Wij willen naar Duitsland”, roept er eentje. ”Jullie hebben mensenrechten en we willen er in vrede leven.” Een opzichter dringt de gevangenen terug naar het midden van het kamp. Beelden zoals deze zijn niet gewenst.

In de haven van Samos, kort voordat de veerboot naar Piraeus uitvaart, stoppen twee bussen. Aan boord: 50 vluchtelingen, de meesten uit Somalië. Twee agenten in burger zetten de mensen in een rij. Dan gaat alles heel snel. Iedereen krijgt een ticket ter waarde van € 60,- voor de overtocht naar het Griekse vasteland, inclusief een tijdelijke verblijfsvergunning van een maand. Tien minuten later zijn ze allemaal aan boord.

Op deze manier lukte het de afgelopen jaren meer dan honderdduizend mensen naar Athene en Patras te komen. Van daaruit trekt de menselijke karavaan verder richting Italië, Engeland of Duitsland. Met de vrachtwagen, per boot of te voet.

Naar hun geboorteland wil niemand echter terug.

Bron:  http://www.spiegel.de/panorama/0,1518,638303,00.html

Vertaald uit het Duits door:E.J.Bron in Het Vrije Volk

(*) Ondertitel door Digitalia

Boeketje Digitalia

Wat de mens van de wilde dieren onderscheidt?  Moeilijke vraag om antwoorden, met de lectuur van bovenstaand artikel fris in Uw geheugen! Zien we immers op National Geography niet de trek van horden wilde dieren, die hun voedsel volgen, over duizenden kilometers!? Aalleen de oudere en de zwakken blijven over, om te sterven.

Wij, simpele mensen in het Aards Paradijs van de hoogst gevorderde beschaving ooit : we weten het ook niet meer. Moeten wij die stroom buiten drijven? Liefdevol ontvangen gaat immers niet meer : ze zijn met te velen…Zij denken hun voedsel bij ons te vinden, en zijn niet meer in te tomen, louter uit lijfsbelang….

Hallo, Darwin, ben je daar nog? Uitleg AUB! Moet toch een kleinigheidje zijn voor U! Je hebt wel het Scheppingsverhaal willen herinterpreteren. Het is je wel niet helemaal gelukt, maar door je stuntelige benadering heb je wel voor een betere belichting gezorgd. Probeer ons dit uit te leggen AUB. Wij zijn er te simpel voor.

In feite komt onze vraag neer op het volgende: de uittocht uit alle ’s Heren landen, naar het Aards Paradijs van de Beschaving…verdient dat niet de kwalificatie van MISDAAD? Waaruit de tweede vraag komt, deze keer niet meer aan de overleden Darwin, maar aan de levende wereldleiders : wie profiteert !? We weten wie de uitvoerders zijn: de maffia-mensenhandelaars en de corrupte plaatselijke chefs. Maar wie profiteert van deze misdaad tegen de menselijkheid, het recht op een menswaardig leven?! De vraag stellen is ze beantwoorden…..

Overal richt men G8 – G 20, enz in, over de opwarming van de aarde, de economie, het milieu, de CO²-uitstoot, maar nergens over de aanpak van deze volksverhuizingen, die het einde van onze beschaving inluiden. Er is nochtans veel werk aan de winkel voor nog een paar duizenden Al Gore’s. Want dit onderwerp is werkelijk een ‘Inconvenient Truth’…

Digitaliaanse Diverse Divergentia

Praktische aanpak: iedere politiek mandataris; volksvertegenwoordiger, minister in  elk land van de partijen met boter op hun hoofd en bloed aan hun handen, nemen bij hen thuis een grote familie van die gelukzoekers op, geven hen onderdak, bescherming en een menswaardig bestaan, ditmaal niet op kosten van ‘t Gemeen, maar op hun eigen kosten en hun eigen verantwoordelijkheid. In de Bisschoppelijke Paleizen is er plaats voor verschillende tientallen ongelukkigen, en in de Koninklijke verblijven voor meerdere honderden. Voor de welzijnswerkers en de ‘rondlopers’-straatschuimers die in het verleden ijverden (op kosten van ’t Gemeen) voor de onbeperkte opvang van zo’n sukkelaars, wordt voorzien dat ze het dubbele zouden opnemen van wat geldt voor Ministers. In geval ze niet bij machte zijn, deze kosten zelf te dragen, want nog nooit gewerkt, zullen ze voor het tiendubbele verplicht zijn het nodige met eigen handen te verdienen.

Wedden dat er binnen de kortste keren paal en perk gesteld wordt aan de onmenselijke invasies!? Dat er eindelijk ter plaatse van hier uit initiatieven zullen genomen worden, en fluks uitgebreid, om een beetje ‘Aards Paradijs’ naar daar te exporteren!

Praktische aanpak van die praktische aanpak. Zou er kunnen in bestaan, een volksraadpleging (referendum) te organiseren, liefst gelijktijdig in al onze ‘rijke landen’, spontaan opgezet door ‘de mensen’….Een enkele vraag zou volstaan: Ja/Neen Organiseren we ter plaatse welstand in de thuislanden’ Met misschien, in kleine lettertjes, een PS, waarin staat dat, wie de organisatie aanpakt en uitvoert, persoonlijk verantwoordelijk moet zijn, want dat er een ‘negatieve welstandsbelasting, d.i. teruggave’ hiervoor in het leven zal worden geroepen, wan,t dat alle andere vorm van binnenlandse hulp, OCMW, leefloon, enz, aan die gelukzoekers wordt opgeschort, wat een enorm batig saldo zou meebrengen….De voorkeur-kandidaten voor die welstandsorganisatie ter plaatse zou bijvoorbeeld kunnen zijn de vroegere missionerings-orden, omdat zij geacht worden voldoende kennis (en onthechting) in huis te hebben. NGO’s (Niet Gouvernementele Organisatrices) worden onder curatele geplaatst, en onderworpen aan de misssionerings-orden….Gedaan dus met amateurisme…

Wij hebben de kennis in huis, en die ervaringsdeskundigen, die ooit ‘de besten onzer broeders en zusters’ werden genoemd in katholieke middens, zij hebben de ervaring. Het zou een viervoudige-win-win situatie kunnen worden: de thuislanden worden er beter van, onze economie en de tewerkstelling bloeien weer op, ‘de godsdienst van de vrede’ wordt vervangen of teruggedrongen door een Nieuwe Christenheid, en wie weet, wordt meteen niet de aids-plaag ingedijkt en overwonnen….

Een nieuw soort revolutie zegt U? Ja, en waarschijnlijk een die zal beginnen en eindigen in Dromenland…Een Utopia! Maar beter een Uopia dan een Eurabia…

Pssst ‘Als ik ooit eens 5 minuten tijd had’….Mijn geweten wringt een beetje…Ik zou best zo’n prachtgezinnetje in huis willen nemen, om ze in leven te kunnen houden  zou de helft van wat nu besteed wordt aan mijn (geweldige) herdershonden volstaan..Wij zouden graag het weinige dat we hebben, willen delen met hen. Tot ze, hier, maar liever in hun thuisland, op eigen benen kunnen staan. Maar tussen droom en werkelijkheid staan wetten in de weg, en vooral die praktische bezwaren. Want de hypocriete wereld rondom zou ons verwijten slavendrijvers te zijn, goedkope werkkrachten in huis te halen…. Hallo, zwerversfamilie ergens te velde…Kom gerust over. Wij geven je de nodige ‘papieren’, namelijk de geschreven verzekering dat wij U in huis genomen hebben, onder het motto ‘wat ge aan de minsten van de Mijnen hebt gedaan’….Wisten we dat daarmee de wereldnood gelenigd ware…

04-08-2009 om 17:00 geschreven door digitalia  

04-08-2009 om 11:32 geschreven door digitalia