Als ik het heb over onze berk dan bedoel ik de berk die voor ons huis staat. Achter in de hof staan er nog meerdere maar deze mooie jongen staat voor elke voorbijganger in het zicht en als we door het raam naar buiten kijken zien wij zelf hem ook in al zijn pracht. Dat ik hem eens een plaatsje wilde gunnen in deze blog was onvermijdelijk. We hebben hem als klein berkje ooit van de kaalkap gered toen wij ons huis hier gebouwd hebben en hij is ondertussen flink uit de kluiten gewassen. Hij staat een beetje scheef evenwel en zo wilde ik hem niet tonen.
Het hoe en waarom van deze foto.
Zoals ik al vertelde is onze berk door de jaren heen ( door de overheersende zuidwesten-wind? ) behoorlijk scheef gegroeid en om hem recht in de foto te zetten - wat hij verdient - moest ik dus de virtuele horizon scheef zetten, lees: de camera een beetje gekanteld op het statief zetten. Om hem er helemaal op te krijgen, van relatief dichtbij, moest ik hem wel fotograferen met de groothoek 16 mm en dan nog met de lens behoorlijk naar boven gericht. Dan krijg je natuurlijk een redelijk opvallende perspectiefwerking en ons huis en dat van de buren kwamen dan ook allebei erg schuin tegen ons onderwerp aanleunen. Om dat een beetje minder opvallend te maken heb ik er een extreem vignet op toegepast, zodat het een soort van ouderwetse ovalen uitsnijding wordt. Tezelfdertijd valt ook die scheve horizon minder op natuurlijk.
De foto is trouwens gemaakt toen het al stikdonker was, rond 9 uur vanavond, met een extreem lange sluitertijd. Zo zie je maar dat als de lucht echt helder is, het zogenaamde blauwe uurtje erg lang kan duren, want er is nog blauw zat in de lucht.
|