een vervolg op Polsfotodagboek, klik op de foto voor een groter formaat. Helaas is het op het ogenblik nog steeds onmogelijk te reageren op deze blog. Ondanks diverse pogingen om dit probleem te melden bij de webmaster is er voorlopig nog geen antwoord of verbetering. Frustratie troef. Ik denk er aan een nieuw platform te zoeken om mijn dagelijkse ei kwijt te kunnen.
Een e-mail sturen kan gelukkig nog wel.
11-09-2022
11 september Bloemencorso
Op de tweede zondag van september is er traditioneel de bloemencorso in Loenhout. We hebben het enkele jaren moeten missen, deels door andere verplichtingen en deels door dat verdomde virus. Vandaag kon het weer en we zijn er dan ook naar toe gereden. Er was deze keer nog een extra reden: kleindochter Marie Leen was lid van één van de deelnemende clubs... en ze wonnen warempel ook nog !!!
Ik heb uiteraard het ganse gebeuren gefotografeerd maar ik kan natuurlijk niet anders dan een foto plaatsen van de winnende groep. Onder het motto "De klant is koning" hadden ze een ijzersterke act en een prachtige praalwagen in de competitie.
Het fotosalon van de Koninklijke Fotoclub Herentals vindt dit weekend plaats. Wij kennen daar wel enkele collega-hobbyisten en wij wilden daar graag een kijkje gaan nemen... niet alleen daarom trouwens, het is altijd leuk en leerrijk om te zien hoe ze dat bij andere clubs aanpakken. Ik heb altijd wel mijn kleine Sony toestel bij en hoewel ik het ongepast vind op een fotosalon met mijn camera te gaan zwaaien heb ik 'm toch een keer stiekem uit mijn zak gehaald omdat ik vond dat het licht zo mooi naar binnen viel. Het onbeklede party-tafeltje dat links nogal prominent in de foto geslopen is kon ik ondanks mijn liefde voor Photoshop niet weg klonen helaas...
Ik heb vanavond weer eens naar een voetbalwedstrijd gekeken, niet lui in de zetel voor de TV of achter de computer... neen, in het echt, live, langs het terrein!
De U21 van SKS Herentals speelden een thuiswedstrijd tegen Tongerlo en laat zoon Michael daar trainer zijn en kleinzoon Jef de nummer 9 van de ploeg... Geen regenbui kon me thuis houden.
Het werd uiteindelijk 6-3 voor SKS en Jef scoorde twee keer. Hij was ook nog goed voor twee assists... goede wedstrijd gespeeld mag je dan wel zeggen. Ik heb natuurlijk constant mijn fototoestel in aanslag gehouden. Dit vond ik het mooiste doelpunt. Collectieve aanval, voorzet van op links en Jef fusilleert de doelman tegenvoets voor de 4-2 !!!
PS. Achteraf gezien (na een bericht van de coach) blijkt ook het tweede doelpunt op naam van Jef te komen... een hat-trick dus !!!
De gegevens: 70-300 L IS USM op de 5D Mk IV bij 160 mm. F 5 - ISO 3200 - 1/160
Er lijkt nogal wat rotzooi in de lucht te zweven en dat maakt het net iets makkelijker om te herkennen dat deze foto op z'n kop staat. Een hele tijd geleden deed ik het wel vaker... een spiegeling fotograferen en die dan 180° draaien. Zo krijg je meestal een bevreemdend effect en kun je de kijker op het verkeerde been zetten. Ik heb zelfs ooit een audio-visuele reeks gemaakt met alleen maar omgekeerde spiegelingen voor het salon van onze fotoclub. Vandaag heb ik het procédé nog eens uit de kast gehaald aan de ronde vijver in het villapark.
Toen we vandaag over de Netebrug fietsten bij Bobbejaanland zag ik een groepje watersporters op voor mij onbekende drijfdingen, zichtbaar drie leerlingen en een instructeur... reden genoeg om bij thuiskomst een en ander op te zoeken. Ook in watersportland zijn er de laatste tijd interessante nieuwigheden verschenen. Naast de traditionele roei-, kayak- en kano-vaartuigen zie je op onze rivieren en kanalen steeds vaker sportievelingen, rechtstaand al peddelend voorbij komen op een soort surfplank. SUP-board (Stand Up Paddle Board) is de naam leerde ik en het blijkt al enkele jaren snel aan populariteit te winnen. Stand-Up was het in dit geval alleszins nog niet, eerder knie-zit, les één, initiatie in de SUP-board discipline.
Dat de waterstand van de Nete nog altijd te laag is voor andere soorten van waterrecreatie deert deze vaartuigen blijkbaar niet. Ik doe mijn hoed af voor de instructeur die op dat, volgens mij, toch labiele ding een foto maakt van zijn volgelingen.
Jul, de woef van zoon Michael was de ganse dag te gast in huize Pol en Josee. Natuurlijk gaan we dan met hem aan de wandel langs het traject dat we vroeger zowat dagelijks aflegden met Phaido. Het was best weer warm maar dat belette me niet links en rechts een en ander te fotograferen. Het hoeft trouwens niet altijd spectaculair en groots te zijn. Het lijkt er op dat de herfst voor de deur staat. Er liggen al massa's eikels onder de bomen en veel bladeren zijn al aan het verkleuren of is het verdorren, door de droogte vermoed ik, maar soms, zoals bij deze eikenbladeren is de verkleuring fotogeniek genoeg om er even voor stil te staan.
Toen we na een middagje fietsen bijna thuis waren en we even schuin achterom keken zagen we het. Er was eindelijk ander weer op komst. De lucht zag er beloftevol waterzwanger uit. Thuis gekomen hebben we nog snel wat tuinmeubeltjes onder het afdak gezet en de parasol toe gedraaid. Die parasol deelde mijn gezichtsveld even in twee en dat wilde ik meteen vastleggen als symbool voor de grens tussen de al te lange droogte en wat er op ons afkomt... links de belofte van regen en rechts het laatste blauw van een alweer prachtige laat zomerdag.
Jammer genoeg was de eerste lading nattigheid maar zeer minnetjes en van korte duur, maar naar het schijnt er is meer op komst... al kan dit ook weer een portie valse hoop zijn.
