een vervolg op Polsfotodagboek, klik op de foto voor een groter formaat. Helaas is het op het ogenblik nog steeds onmogelijk te reageren op deze blog. Ondanks diverse pogingen om dit probleem te melden bij de webmaster is er voorlopig nog geen antwoord of verbetering. Frustratie troef. Ik denk er aan een nieuw platform te zoeken om mijn dagelijkse ei kwijt te kunnen.
Een e-mail sturen kan gelukkig nog wel.
04-01-2023
04 januari Graffiti in Mol
De nieuwjaarsbezoeken gaan onverminderd verder. Vandaag waren we bij mijn geocachemaatje Jackie en om een of andere niet nader te benoemen reden zat ik zelf niet achter het stuur toen we weer naar huis gingen. Ik was wel nog voldoende bij bewustzijn om het vrouwke te vragen even te stoppen op een parkeerplek bij het kruispunt van de Molderdijk en de Zuiderring N71. Ik wilde de wijd en zijd gekende graffiti bij de fietstunnel wel eens bij nacht in beeld nemen en camera en statief liggen altijd in de wagen als we ergens naartoe gaan. Dit is één van de beelden die ik kon schieten.
UPDATE
Ik zet mijn blog ijver verder op http://blog.seniorennet.be/polschrijvers . Links op deze pagina onderaan bij Mijn Favorieten staat een link die je rechtstreeks naar de nieuwe pagina brengt. Voorlopig blijf ik hier nog even verder gaan om de boodschap nog enkele keren te herhalen.
Deze periode van het jaar zit volgestouwd met nieuwjaarsbezoeken. Vandaag waren we in Lommel en uiteraard neem ik mijn fototoestel altijd mee om aansluitend wat beelden te schieten, bij voorkeur nachtopnames. In tegenstelling tot mijn bijna tot routine geworden wijze om nachtopnames te scoren, nl. lange sluitertijden, lage ISO en klein diafragma, moest ik hier voor een andere aanpak kiezen. De bewegende projectie van de kerstmanslee op het oud stadhuis, die ook nog ergens in de beweging vol pakjes kwam te liggen vroeg om een korte sluitertijd. Ik heb dus deze keer voor een hoge ISO-waarde gekozen, een groot diafragma en zo kwam ik op een aanvaardbare sluitertijd van 1/50... op statief, maar eigelijk had dit ook wel uit de losse hand gekund...
UPDATE
Dit is een van de laatste beelden die ik op deze site zal posten. Ik ben verhuisd naar: https://blog.seniorennet.be/polschrijvers . Je kunt dit kopiëren en plakken in je browser om me te blijven volgen of makkelijker nog, bij "mijn favorieten" links op de pagina kun je onderaan klikken op een link die je rechtstreeks naar het nieuwe adres brengt.
Vanavond ben ik naar Geel gereden om eens te gaan kijken hoe ze het daar dit jaar hebben aangepakt met de oudejaars-feestverliching. Op enkele details na was het eigenlijk precies hetzelfde als vorig jaar... Een van de details die ik wel leuk vond was dat ze voor het huis van de Geelse toeristische dienst twee sneeuwmannen hadden gezet, gemaakt van autobanden... ik vond het best origineel en ook wel grappig. Ik heb er een gekende bewerking op toegepast: omzetten in zwart wit en één kleur - rood - in z'n originele tint laten.
UPDATE
Na de niet ophoudende problemen op deze site heb ik beslist voortaan mijn dagelijkse foto-ei te leggen op seniorennet. Ik hou het hier ook nog wel even uit, met een alternatieve foto, kwestie van de boodschap nog enkele keren over te brengen.
Het nieuwe adres is http://blog.seniorennet.be/polschrijvers. Even kopiëren en bij je favorieten zetten als je in de toekomst ook weer wilt komen kijken wat ik doe...
Onder "mijn favorieten" links op deze pagina is helemaal onderaan een link naar het nieuwe adres, da's nog makkelijker. Gewoon klikken.
Dochter Ilse, schoonzoon Koen en Hannelore, een van de kleinkinderen kwamen vandaag op nieuwjaarsbezoek. Ze hadden hun twee huiswoefen meegebracht, twee border collies: Ronnie en Chips. We hebben meteen van de gelegenheid gebruik gemaakt om samen een fikse wandeling te doen om de restanten van de feestexcessen weg te werken. Ik kon onderweg de woefen en hun baasjes enkele keren in beeld nemen en dat was eigenlijk niet eens zo makkelijk, die border collies zijn behoorlijk beweeglijk.
UPDATE.
Ik heb ondertussen een nieuwe locatie gevonden om mijn dagelijks fotografie-ei kwijt te kunnen in blog-formaat. Ik ben daar ook meteen gestart met de eerste foto, dat is dezelfde als de laatste van vorig jaar hier, kwestie van een brug te maken. Voorlopig ga ik nog even verder op deze plaats met telkens wel een andere foto als op het nieuwe adres.
Het nieuwe adres is http://blog.seniorennet.be/polschrijvers. Een link plaatsen onder deze tekst lukte niet, je zult 'm dus moeten kopiëren en plakken, of makkelijker... helemaal links op deze pagina is een lijst met "mijn favorieten". Onderaan is een link die wél werkt. Gewoon toevoegen aan favorieten...
Aan iedereen die ook dit jaar weer regelmatig de moeite nam om naar mijn dagelijkse fotoijver te komen kijken wil ik bij deze mijn dank sturen, uiteraard is die vergezeld van gemeende, warme wensen voor het nieuwe jaar.
We zijn natuurlijk van plan om ook volgend jaar verder te gaan met onze dagelijkse foto's, maar of dat op deze pagina's zal blijven betwijfel ik. Het gaat al te lang fout op diverse gebieden hier en een webmaster of een kontaktpersoon is niet te bereiken, laat staan dat je een antwoord krijgt op klachten, vragen of berichten. Voorlopig gaan we hier verder en zodra er iets verandert zal ik dat duidelijk communiceren.
Maar eerst nog eens luid en duidelijk: GELUKKIG NIEUWJAAR !!!
Twee vliegen in één klap... De kerststal in Kasterlee is waarschijnlijk de oudste buiten-kerststal van Vlaanderen. Zoals de meeste soortgenoten stond ie vroeger tijdens de kersttijd in de kerk, maar door de verbouwingen in de Willibrorduskerk werd ie in 1955 buiten, vóór de kerk gezet. De oorspronkelijke structuur werd behouden trouwens.
Ik kon in hetzelfde beeld ook café De Valk vatten. Laat dat dan weer het waarschijnlijk oudste Kempisch café zijn. Er is in oude kronieken al sprake van in de 15de eeuw. De twee oudjes samen zorgen volgens mij voor een unieke combinatie, en dat die in deze pagina's moest vereeuwigd worden vond ik vanzelfsprekend.
Nog geen beelden op mijn geheugenkaartje na de wekelijkse vergadering van de fotoclub en de geplande nachtfotografie-sessie werd me ook door de neus geboord: de openbare verlichting is ten prooi gevallen aan de energie besparing. Dan ga je thuis weer wat zoeken naar onderwerpen en eigenlijk is dat niet zo moeilijk. Het vrouwke heeft huize Pol en Josee immers weer omgetoverd tot een feeëriek versierde woonst. Onze woonkamer is één groot kerst- en eindejaarstafereel en ik gaf het al eerder aan: het vrouwke houdt van engeltjes.
Dit trio kochten we vorig jaar op een rommelmarkt in Lommel voor 5 en die mogen voortaan ook met ons in de feestvreugde delen. Ze hebben een plaatsje gekregen op de piano, en natuurlijk is alles er omheen ook in de feestsfeer versierd.
Om dit goed in beeld te krijgen moest ik er wel een HDR opname van maken van 3 verschillende belichtingen, de ledjes in de grote flessen overstraalden namelijk de hele scene, maar daar hebben we inmiddels wel een oplossing voor.
Nog laat op stap met camera en statief, het gebeurt me wel vaker. Ik ben nu eenmaal een nachtmens. Dan kom je in het centrum van het dorp en dan zie je weer die eenzame die daar zit te tobben. Deze keer heb ik 'm enkele keren gefotografeerd. Meteen komen dan flarden van het kerstverhaal binnen gevlogen: de herberg was gesloten... iets verder op is Het Torenhof... gesloten.
In de grootte en de resolutie die deze site toelaat is de tekst op de figuur niet leesbaar, maar ik heb nog meer foto's gemaakt en die zal ik morgen wel op Facebook zetten. De tekst wil ik hier ook wel even herhalen: "Voel jij je soms alleen, blijf er niet mee zitten. Babbel eens met een vriend, familie of een buur. Of neem contact op met awel, watwat, tele-onthaal."
Dag één na de jaarlijkse kerstman-job in Aarschot was een lekker luie dag. De kerstman baard is er af, de kerstman kleren zijn weer opgeborgen en Rudolf loopt weer met zijn vriendjes rond ergens in de buurt van Rovaniemi.
We hebben een rustige, heerlijke wandeling gedaan langs de Nete in Kasterlee en ik ben weer met volle goesting aan het fotograferen gegaan. Dat ik me regelmatig eens aan spiegelingen waag is bij mijn kennissen wel geweten en dat ik ze dan ook graag 180° roteer ook, mag ik aannemen. Deze vond ik best leuk en die kies ik vandaag uit een mooie oogst.
Het was de laatste dag dat de kerstman en het kerstvrouwke in Aarschot waren. Alle pakjes zijn geleverd, de laatste foto's met de kleine vriendjes en vriendinnetjes zijn gemaakt en de slee die de hele tijd in het huis van de kerstman geparkeerd stond wordt weer klaar gemaakt om naar het hoge noorden terug te keren. Rudolf zal zo dadelijk worden ingespannen en we zitten al klaar om aan de grote tocht te beginnen.
Hehe... op de valreep hebben we ze dit jaar toch nog eens alle zes samen op de foto gekregen.
Geen kerstmusical meer en ook het huis van de Kerstman was dicht vandaag... dochter Ilse had ons allemaal uitgenodigd om Kerstmis met de ganse familie te vieren in Loenhout. Ondanks drukke bezigheden en professionele verplichtingen waren ze er allemaal, enkele laatkomers en vroeger-vertrekkers konden de pret niet drukken. Tussen de feestvreugde, het lekkere eten en de geanimeerde gesprekken kreeg ik de kans om de zes kleinkinderen nog een samen op de foto te zetten. Sta me toe dit ook in mijn jaaralbum te bewaren.
Vandaag was er geen voorstelling van onze kerst-musical en daar is een goede reden voor. De tractor-lichtstoet was het alles overheersende event in Aarschot op deze 23ste december en zowat de ganse binnenstad werd autovrij gemaakt en er was daar bovenop ook een totaal parkeerverbod. We hebben ons als Kerstman dan ook beperkt tot het bezoeken van het stadspark waar eerlijk gezegd ook niet veel beweging was tussen de kerstversiering en de kersthutten van de verenigingen en de handelaars. In de loop van de avond zijn we dan naar Langdorp getrokken. Dat leek ons het rustigste Aarschotse deeldorp om van de stoet te genieten. Zus Lilly woont daar trouwens en voor één keer was de Pieter ook nog eens geopend. Als amateurfotograaf heeft de kerstman de versierde tractors één na één in beeld genomen en er waren er bij waar het wel kermis leek... letterlijk dan. Er zat nogal wat ruis in de meeste opnames, maar wat wil je met ISO 6400... De 5D Mk IV kan dat wel aan en daarenboven zijn er gelukkig tegenwoordig zeer efficiente tools en plug-ins om daar iets aan te doen.
Ik vond deze nacht de allergeschiktste om weer eens een kerststal op deze pagina's te tonen. Na de laatste matinee-voorstelling van onze musical in Aarschot waren we rond 6 uur weer terug in Lichtaart en ik heb van de gelegenheid gebruik gemaakt om even een stop in te lassen aan de kerk om de stal te fotograferen. De laatste tekenen van het blauwe uurtje zijn ook nog zichtbaar en de geboorte van Jesus is blijkbaar net iets te vroeg gebeurd, want ik zie 'm al...
Kleinzoon Pieter zit even te "chillen" in een nog lege zaal. Zo meteen zal hij tijdens de Kerst-musical zijn battle droid skills weer demonstreren op het podium. In afwachting van de actie loop ik wat rond met de camera en kan ik nog eens een redelijk symmetrische foto scoren.
Het was weer een bijzondere dag vandaag, de premiere van onze Kerst-Musical in het CC Het Gasthuis was de alles overheersende en alle andere activiteiten naar het tweede plan verwijzende gebeurtenis! Een beetje stress was er echt wel bij en fotograferen was even bijzaak. Thuis gekomen na de, trouwens vlot verlopen, voorstelling heb ik toch nog even aan mijn zelf opgelegde verplichting - één foto elke dag op deze pagina - gedacht. De ijver van het vrouwke om ook dit jaar huize Pol en Josee weer in uitbundige kerstsfeer te dompelen kwam daarbij erg goed van pas..
Het was al rond elf uur vanavond toen ik achter het gordijn aan de voorkant van onze woonkamer dit beeld kon schieten. Groene ballen, rode linten, veeeeele led-lichtjes en een meervoudige spiegeling van dat alles in het vensterglas zorgden toch nog voor een interessant beeld. Noteer dat het gordijn rechts buiten beeld is en dat het de spiegeling ervan is die je op het verkeerde been zou kunnen zetten.
We worstelden ons vandaag doorheen de laatste repetitie, de generale... De meest scherpe kantjes werden van de voorstelling afgevijld en voor de valstrikken die open blijven zijn we weer net iets beter voorbereid. Morgen is het de vuurdoop voor een hopelijk talrijk publiek.
Ook vandaag toon ik liever geen beelden van de repetitie maar alternatieven waren er hier natuurlijk makkelijk te vinden. Naast CC Het Gasthuis, tegenover de artiesteningang eigenlijk, is de Gasthuisschuur. Ook al omdat ik hoorde dat daar de Aarschotse Bruine gebrouwen werd vond ik het meteen een fotowaardig onderwerp. Ik heb er mijn Sonytje dan ook op gericht en de natte ondergrond geeft net nog een tikkeltje extra mee aan het resultaat...
Eigenlijk zou er een vraagteken moeten staan achter de titel van dit beeld. Of dit echt kerstversiering is laat ik in het midden. Feit is dat deze bol ooit onderdeel was van de weelderige versiering van één van de locaties die we als kerstman in de Kersttijd mochten bewonen in Aarschot. Als de kerstman weer naar het hoge noorden vertrokken is en het huis van de Kerstman ontmanteld wordt zijn er mogelijkheden zat om uit de niet meer voor volgende edities geschikt geachte spullen dingen mee naar huis te nemen. Het vrouwke vond deze bol wel leuk en ik verzette me er niet tegen.
Het jaar daarop hebben we hem zelf thuis tegen het plafond gehangen en na de kersttijd hebben we hem gewoon laten hangen, hij hangt er nog steeds... al 5 of 6 jaar.
Na nog maar eens een erg drukke dag met een repetitie in Aarschot vond ik alweer een repetitiefoto van het goede teveel en ik heb, toen we weer thuis in Lichtaart waren, er voor gekozen deze volhouder in huize Pol en Josee hier een plaatsje te gunnen.
De foto staat wel degelijk horizontaal, getuige daarvan de recht naar beneden hangende slierten van de lampjes. Het plafond in onze woonruimte loopt schuin omhoog op deze plek.
Eind november, toen we druk in de weer waren om het huis van de Kerstman in te richten in het pand waar ooit Blokker was stortte even verderop de achtergevel in van het pand waar ooit de Wibra was. De pop-up Kerstartikelen winkel die er nog maar net geopend was moest weer dicht omwille van de instabiliteit van het gebouw. Al snel kwam er een oplossing. Wij waren sowieso van plan slechts een klein stukje van het Blokker-pand te gebruiken en we hadden ruimte zat te bieden aan de Kerst pop-up, een win-win situatie eigenlijk. Ons Huis van de kerstman werd plots een meer dan rijkelijk versierd kerstpaleis zonder dat we er zelf veel voor moesten doen en Annelore, de uitbaatster van de Kerst pop-up was ook snel uit de nood geholpen.
De bijgevoegde foto maakte ik toen ik op een, voor mijn doen erg vroeg uur, weer van de parking naar het verbindingssteegje richting Theo de Beckerstraat stapte, op weg naar mijn Kerstman dagtaak. De voorzichtige afbraak is er ondertussen gestart. Door het voorgaande is ook duidelijk waarom ik vond dat ie ook een plaatsje verdient in mijn komend jaarboek.
Na een drukke dag in het huis van de Kerstman zijn we eerst een hapje gaan eten en daarna wilden we eens gaan zien hoe de sfeer was in het stadspark want daar was dit jaar een groot deel van het Aarschotse kerstgebeuren geconcentreerd. Het was er eigenlijk best druk en gezellig ook wel, zij het dat het toch wel erg frisjes was en met twee koukleumen in ons gezelschap hebben we ons bezoek vrij kort moeten houden. Ik was sowieso van plan er enkele foto's te maken, kwestie van iets te scoren voor deze blog. Een statief had ik niet meegenomen, lange sluitertijden waren dus uit den boze maar de 5D Mk IV kan wel hoge ISO-waardes aan en zodoende heb ik 'm op ISO 8000 gezet. Zo kwam ik toch nog aan een sluitertijd van 1/200 sec en dat vond ik aanvaardbaar. Dit is de ingang van het park. Attente amateurfotografen die mij kennen zullen opmerken dat er deze keer nauwelijks sterretjes rond de lichtbronnen zijn. Dat klop, ik heb dan ook een voor mijn doen vrij groot diafragma gebruikt en dan krijg je dat fenomeen niet zo makkelijk.
Er was vandaag uitzonderlijk geen activiteit gepland voor de kerstman in Aarschot. Dat kwam goed uit want zo kon ik naar het kerstfeest dat vandaag georganiseerd werd voor de bewoners van Hoevezavel in Lommel. We zijn daar tenslotte het hele jaar vrijwilligers en alle oudjes verrassen door de "echte" kerstman zijn intrede te laten maken vond ik wel een fijn plan. Mijn fotomaatje Alex, die ook altijd present is als de jaarlijkse fotosessies doorgaan in het tehuis, had ik een tip gegeven en meer had die niet nodig om ook naar het feest te komen. Voor een enkele keer is dit een foto die ik (of het vrouwke) niet zelf gemaakt heb, maar aan Alex is dit wel toevertrouwd...
Er waren zoals je ziet wel eens bewoners die twijfelden aan de authenticiteit van de kerstman en die wilden controleren of de baard van de kerstman wel echt was. Alle twijfels werden door een trektest weg genomen en de fotograaf was alert genoeg om het moment vast te leggen.
