een vervolg op Polsfotodagboek, klik op de foto voor een groter formaat. Helaas is het op het ogenblik nog steeds onmogelijk te reageren op deze blog. Ondanks diverse pogingen om dit probleem te melden bij de webmaster is er voorlopig nog geen antwoord of verbetering. Frustratie troef. Ik denk er aan een nieuw platform te zoeken om mijn dagelijkse ei kwijt te kunnen.
Een e-mail sturen kan gelukkig nog wel.
17-10-2021
17 oktober Pompoenvarkentje
Als je over pompoenen praat, kom je automatisch bij groot Kasterlee terecht. Zowel in de deeldorpen Tielen, Lichtaart als Kasterlee zelf slaat de pompoengekte toe in deze tijd van het jaar. We mogen niet alleen de op één na dikste pompoen van Europa op onze conto schrijven dit jaar en de pompoenregatta en andere pompoengerelateerde activiteiten beloven weer meer dan interessant te worden maar ook op de meest uiteenlopende plaatsen wordt de pompoen vaak in de schijnwerpers gezet.
Toen het vrouwke en ik in de loop van de vooravond even naar de bib wandelden - ondanks een acute aanval van buikgriep - vond ik dit pompoenvarkentje een opname waard. De foto's van de tentoonstelling rond de 24 uren van Lichtaart waar we eigenlijk voor gingen komen later nog wel eens aan bod.
Vorige week hadden we al eens een eerste samenkomst georganiseerd met iedereen - maar toch vooral alle elfjes - die in onze komende kerstmusical gaat meespelen. Vandaag was er dan de eerste repetitie. Nu ja repetitie kun je het nog niet echt noemen... het was eerder een doorloop van het ganse stuk, kennismaking met de muziekjes en enkele testen om te zien hoe we de aandacht van het jonge volkje konden aanscherpen. Voorlopig lijkt alles binnen de verwachtingen te verlopen, de scaletta kinderen zijn tenslotte geen beginners meer he. De haka kon alvast op algemeen enthousiasme rekenen. Morgen gaan we al wat dieper grasduinen in de teksten en melodietjes.
We zijn al half oktober en nog altijd wordt er op vrijdag gewandeld met de bewoners van Hoevezavel. Laten we hopen dat er nog enkele mooie vrijdagen voorbij komen binnenkort maar de winterstop loert om de hoek. Ook nog altijd gaan we na het wandelen iets consumeren in de Brugwachter. Vandaag leek het dat de parasolplantage ons het afscheid van de zomer aankondigde. Alle parasols hadden hun fiere bovenkant ingeklapt en ze leken klaar voor de winterslaap. Nadat ze een heel seizoen hun best gedaan hebben vond ik dat ze, ook in deze toestand, nog een laatste foto verdienden.
Het vrouwke was jarig vandaag. In de vooravond hebben we tussen alle drukke bezigheden die we als gepensioneerden hebben toch even de tijd gevonden om knus met z'n tweeën iets te gaan eten bij Toke in de Korte Hei. Uiteraard hoort daar een foto bij. Terwijl we zaten te wachten op het lekkers dat op ons bord zou komen heb ik even de kleine Sony uit mijn zak gehaald en klik gedaan. Ik geef het toe, thuis heb ik mijn grote vriend Photoshop even ter hulp geroepen om enkele rimpels weg te werken of te verzachten. Niet dat die rimpels mij storen maar als grote wereldsterren dat mogen vind ik dat ik dat bij mijn eigen superster dat ook mag doen. Met of zonder rimpels... I love you schatje.
Neen, dit is geen kasseistrook uit Parijs Roubaix, dit is gewoon de Poesdijk. Ik weet niet of ik een zekere graad van masochisme in me heb, maar soms bekruipt me de goesting om via deze kasseiweg richting Kempens kanaal te gaan in plaats van gewoon de Roerdompstraat te volgen. Fietsvriendelijk kun je het niet noemen, ik vermoed dat het eerder te maken heeft met de zin om een leuke foto te scoren...
We zijn beetje bij beetje Phaido's as aan het uitstrooien op alle plekjes waar hij graag wandelde met ons. Toen het weer in de loop van de vooravond tot iets vriendelijker werd zijn we weer even op pad geweest. Uiteraard wil ik dit ritueel ook fotograferen. Uit de foto-oogst koos ik vandaag voor dit beeld. Ik weet niet of het toeval is maar toen het vrouwke weer een greep as strooide bij de over het pad liggende boomstronk waar Phaido meestal een snoepje kreeg omdat ie er nog zo flink over heen kon stappen, kwam een zonnestraal precies op het goede moment om dit op te lichten.
Er zijn nog veel plekjes waar we een beetje Phaido willen achter laten en natuurlijk zullen we ook iets over houden in de urne die we een mooi plekje gaan geven in de woonkamer.
Rond 4 uur vanmiddag was de concentratie helemaal weg, kortsluiting in mijn hoofd, nog 50 te gaan van de 210 bij het bewerken van de seniorenfoto's die ik maakte in de Lommelse rusthuizen. Dan is er niks beter dan een rondje fietsen om het hoofd leeg te maken en wat nieuwe goesting te tanken. Ik heb weer eens om de twee kilometer een stop ingelast om op de plek waar je dan toevallig bent een foto te maken. Als ik heel eerlijk ben moet ik toegeven dat ik me wel eens 100 of 150 m "vergist" heb, zo ook bij deze opname. Komende van Turnhout richting Kasterlee gaat het fietspad via een tunnel onder de N19g door. Ik was er eigenlijk al voorbij toen ik me realiseerde dat ik net een leuk beeld gemist had. Even terugdraaien en dat beeld dan maar op het geheugenkaartje zetten! Thuisgekomen vond ik dat dit best tot zijn recht kwam in zwart wit.
