een vervolg op Polsfotodagboek, klik op de foto voor een groter formaat. Helaas is het op het ogenblik nog steeds onmogelijk te reageren op deze blog. Ondanks diverse pogingen om dit probleem te melden bij de webmaster is er voorlopig nog geen antwoord of verbetering. Frustratie troef. Ik denk er aan een nieuw platform te zoeken om mijn dagelijkse ei kwijt te kunnen.
Een e-mail sturen kan gelukkig nog wel.
09-01-2022
09 januari Kapoen
Na de laatste voorstelling van onze kerstmusical gisteren was het vandaag een decompressie-dag. Ik ben het huis niet uit geweest. De kerstbaard was vannacht al gesneuveld en zowat de ganse dag - alleen onderbroken door de grote Wout van Aertshow - heb ik me bezig gehouden met het bekijken, selecteren en eventueel ook bewerken van de vele foto's die ik maakte in het Kersttheater.
Zo stootte ik op dit beeld van een kapoen die na afloop absoluut in de auto wilde zitten waarmee de kerstman en Elza naar Rudolf rijden. Eigelijk mag het niet ... maar als kerstman geef je graag al eens een kadootje toch? Vooruit dan maar, even... Qua fotomogelijkheid kwam het me ook goed uit moet ik toegeven. Een pittige zwart-wit omzetting leek me in dit geval een voor de hand liggende keuze, de theaterverlichting zorgde niet meteen voor erg realistische kleurtinten en dan maak je van de nood een deugd.
Nadat de kerstman nog eens terug moest komen omdat er na het herroepen van eerdere onterechte beslissingen van onze verkozenen toch weer voorstellingen van onze kerstmusical toegelaten werden, hebben we vandaag voor de laatste keer getoond hoe de elfen, het noorderlicht, de trollen en de kerstfamilie samen Flocona hebben verslaan.
Meteen na de laatste voorstelling is de kerstman weer naar Rovaniemi afgereisd en halfweg de reis is ie nog eens gestopt om een selfie te maken...
Ik probeer mijn visie op de fotografie zo ruim mogelijk te houden maar natuurlijk zijn er dingen die me net iets nauwer aan het hart liggen als andere. Het blauwe uurtje bijvoorbeeld, helemaal mijn ding, en bruggen, ik weet niet hoe het komt maar ik heb daar blijkbaar ook iets mee. Vandaag wilde ik de nieuwe brug over het Albertkanaal op de Herenthoutse weg gaan fotograferen tijdens het blauwe uurtje. Goed op tijd vertrokken om zeker het ideale tijdstip niet te missen, maar... die brug was helemaal niet verlicht en de restanten van de werken ter plaatse waren ook niet meteen van dien aard om voor een leuk beeld te zorgen.
Ik heb mijn aandacht dan maar verlegd naar de brug van de N13 tussen Herentals en Olen. Daar heb ik een hele reeks leuke opnames gemaakt vanuit diverse standpunten. Het duurde een tijdje voor ik thuis de, mijns inziens, drie leukste er van geselecteerd had en toen was het iene, miene, mutte... dit is 'm geworden.
Voor de liefhebbers: Canon Eos 5D Mk IV met EF 16-35 bij 24 mm. 30 sec - f 14 - ISO 100
Met zulk mooi weer wilden we natuurlijk ergens een wandeling gaan maken, liefst iets wat te combineren was met een horecazaak onderweg. We wilden na afloop ook nog even binnenlopen in het Arkanatheater, waar zaterdag de laatste voorstelling van onze kerstmusical doorgaat en waar ondertussen ook nog iets kan geconsumeerd worden. Het zou dus omgeving Aarschot worden. Al snel had ik op de geocaching-site een wandeling gevonden in de buurt van de Gempemolen bij Tielt-Winge. Wandeling ok... Gempemolen gesloten... Tja, als alternatief zijn we onderweg terug naar Aarschot dan maar langs het kasteel van Horst gereden waarvan ik wist dat er ook een fijne brasserie is en waarbij ik daarenboven ook weer enkele extra fotomogelijkheden in gedachte had. Het kasteel met spiegeling is een klassieker natuurlijk, maar waarom zou ik die ook niet eens een keer mogen plaatsen op deze pagina's?
Morgen is het alweer de 6de en na Driekoningen verdwijnt de kerstversiering meestal uit het straatbeeld. Daarom wilde ik vandaag nog eens naar Herentals om te gaan rondkijken op de markt.
Er zijn in Herentals namelijk een aantal dames die een collectief hebben gemaakt om bomen, palen, kortom allerhande objecten met aan elkaar gemaakte breiwerken te bedekken. Niet alleen in Herentals was dat een tijdje geleden al een rage meen ik.
Het was wel erg speciaal dat de kerstboom die dit jaar op de markt staat ook door deze dames aan elkaar was gebreid. Ik had al een foto van hun kunstwerk gezien op de social media, gemaakt door fotomaatje Alex, en de commentaren erbij waren redelijk uiteenlopend. Alles tussen geweldig en vreselijk kwam voorbij.
Bij deze wil ik me graag aansluiten bij de "like"-ers. Er zijn in deze wereld sowieso te weinig mensen met vernieuwende en creatieve ideeën en een gebreide kerstboom kan ik alleen maar toejuichen.
De lichtstrepen veroorzaakt door de lange sluitertijd en de voorbij komende lijnbussen en auto's vind ik zelf een pluspunt maar ik ben voor discussie vatbaar.
Uiteraard weet ik ook wel dat je portretfoto's idealiter maakt in studio-omstandigheden. Maar dat wil niet zeggen dat je niet mag proberen iets vast te leggen als je een leuke pose ziet. Ik moest alleen maar vragen aan kleindochter Julie om twee meter op te schuiven en zo voor een blanke muur te gaan staan om dit plaatje te scoren. Binnen, met bestaand licht en met de kleine Sony vond ik het resultaat al bij al meevallen maar toch denk ik dat ik deze foto nog wel eens over doe in echte studio-omstandigheden met de Mk IV. Het feit dat ik er een creatieve bewerking op los liet is sowieso al een indicatie dat ik iets miste.
Toch wil ik dit tonen, op deze manier bewerkt vind ik 'm wel okee, ook al omdat dit één van de bewerkingen is die ik wel vaker toepas en misschien maak ik wel eens ooit een hele reeks op deze manier.
Een van onze goede voornemens voor dit nieuwe jaar is dat we weer wat meer gaan bewegen. Onze stappenteller die we de voorbije jaren toch telkens gemiddeld in de buurt van de 10.000 konden houden elke dag, was na de dood van Phaido dramatisch lagere cijfers aan het tonen en daar wilden we absoluut iets aan doen. We gaan weer zo vaak als we kunnen aan de wandel ook zonder woef die ons meeneemt.
Vandaag trokken we door het domein de hoge Rielen, via de oost-ingang langs de glazen wand, het kikkerkwartier, richting sportvelden aan de Molenstraat. Onderweg wilde het vrouwke graag enkele keren model spelen. Bij deze foto vond ik een zwart-wit omzetting wel gepast. En om het nog een tikkeltje pit meer mee te geven heb ik de kleuren toch weer doorgang verleend door één paneel van die wand. Noem het maar Spielerei...
