een vervolg op Polsfotodagboek, klik op de foto voor een groter formaat. Helaas is het op het ogenblik nog steeds onmogelijk te reageren op deze blog. Ondanks diverse pogingen om dit probleem te melden bij de webmaster is er voorlopig nog geen antwoord of verbetering. Frustratie troef. Ik denk er aan een nieuw platform te zoeken om mijn dagelijkse ei kwijt te kunnen.
Een e-mail sturen kan gelukkig nog wel.
22-04-2018
22 april Drie ruiters in het bos
Dan ben je samen met geocachemaatje Jackie aan het wandelen in onze mooie Lichtaartse bossen en dan zie je drie ruiters die je tegemoet komen. Al snel - was het door de hoed? - had ik gezien dat een van de drie Gust was. Ik ken Gust ( el lobo ) al lang als iemand die authentiek is, hij speelt geen rol, hij is zo, en dat waardeer ik in hem. Enkele tellen later waren we in gesprek, Jackie is ook een "paardenmens" namelijk en ze kennen elkaar. Gust was twee Oost-Vlaamse gelijkgezinden aan het gidsen doorheen onze regio en ik kon alleen maar belangstellend toehoren. Gelukkig had ik zoals bijna altijd de camera binnen handbereik en kon ik me ook nuttig maken door de drie ruiters te vereeuwigen.
Of het nog ooit goed komt tussen de Belgische spoorwegen en mezelf betwijfel ik. Na dat ik enkele weken geleden in het station van Herentals al eens drie kwartier zat te wachten in een trein naar Antwerpen die maar niet wilde vertrekken om dan eindelijk te vernemen dat er problemen waren op het spoor en dat de reizen voor de rest van de dag waren afgelast heb ik vandaag weer drie kwartier vruchteloos staan wachten bij een overweg om een foto te maken.
Ik was gaan fietsen deze morgen en in Geel zag ik een mogelijkheid om tussen twee bomen door met een opgepast-gevaarlijke-prehistorische-locomotief-verkeersbord op de voorgrond een voorbijrazende hedendaagse trein te pakken te krijgen. Ik weet dat er in beide richtingen meestal 2 treinen per uur zijn dus maximaal een kwartiertje wachten met dit mooie weer leek me niet te lang. Het werd dus veel langer. Toen ik alsnog besloot om maar verder te fietsen zonder buit, zag ik bij het kruisen van de overweg dat er enkele honderden meters verderop volop gewerkt werd aan het spoor. Geen treinen vandaag tussen Geel en Herentals vond ik later op het net... grrrrrr. Ik heb alsnog een foto gemaakt van de site. We zullen het voor vandaag moeten doen met de stoomtrein van het verkeersbord.
Op vrijdag zul je ons vaak in Lommel vinden, dat is namelijk de wandeldag in het zorgtehuis Hoevezavel. Na afloop van onze vrijwilligerstaak gaan we dan meestal naar de Brugwachter om daar een dagmenu te nuttigen overgoten met enige Duvels. Op een mooie dag als vandaag gebeurt dat op het terras. Kenny, neefje van het vrouwke, had precies hetzelfde plan. Zo kwam het dat ik Juul, achterneefje, voor de camera kreeg. Zoals dat bij het jonge volkje op die leeftijd wel vaker het geval is zit Juultje volop in de tandenwissel en hij wilde dat graag tonen. Ik kon het niet laten... klik !!!
Met zulk mooi weer kon ik niet anders dan er op uit trekken. Even op geocaching.com naar een interessante plaats zoeken, fiets achter op de wagen en gewapend met mijn camera om toevallig langskomende fotomomenten vast te leggen en mijn wandel/fiets-GPS die me wel zou vertellen waar de gezochte schatten te vinden waren ging het richting Meer.
Het geocaching gedeelte van de tocht was maar heel gewoontjes, niks speciaals maar van het weer en het fietsen heb ik des te meer genoten. Onderweg kon ik in de buurt van de transportzone Meer en het bijhorende industrieterrein dit windmolenpark in beeld nemen. Twaalf stuks tel ik er - misschien moet je de foto even vergroten... - en laat er nu toevallig ook vandaag weer een kudde paardenbloemen in beeld sluipen langs de onderkant, wat is dat toch met die paardenbloemen de laatste tijd?
Een criterium bedenken om telkens weer een foto van de dag te kiezen uit de oogst die ik bij elkaar fotografeer is vaak niet eenvoudig, laat staan een definitieve keus maken. Vandaag wil ik gewoon de lijn van de voorbije dagen doortrekken. Het is eindelijk lente en voor de derde dag op rij speelt een paardenbloem een prominente rol in mijn fotografie. Deze keer kwam ze piepen uit de muur van het kerkhof in Langdorp toen ik daar vanmiddag langs wandelde. Ik gunde haar alle aandacht door een erg groot diafragma te kiezen en zodoende de kruisen en graven in de achtergrond in de vervaging te zetten. Qua sfeer vind ik het plaatje zo wel oké.
Ik kom nog steeds graag in Antwerpen, de stad waar we als jonggehuwden enkele jaren woonden en waar onze kinderen geboren werden. Vandaag was ik er weer te gast. Eerst had ik met schoonbroer Dreeke afgesproken om te helpen bij de verhuis van een zware massief houten tafel, daarna zijn we naar Grobet gegaan om een probleempje met mijn Mark IV op te lossen. Bleek dat toch niet alles in de handleiding staat... En dan kwam de hoofdbrok van de dag. Dreeke, beroepsfotograaf, had een opdracht bij het havenhuis, iets met auto's en een firma die rigoureus omschakelde van diesel naar benzine. Dat leek mij een prima gelegenheid om mee te gaan en indien nodig te assisteren maar vooral om daar wat rond te hangen en zoals zovelen het havenhuis in beeld te nemen.
Zoals eerder deze maand bij de Vlooybergtoren is het ook hier moeilijk om nog een originele benadering te vinden. Het havenhuis is al zo vaak van uit alle mogelijke standpunten, bij goed weer en slecht weer en op alle tijdstippen van de dag gefotografeerd, in de korte tijd dat het er is, dat het risico op cliché reuzegroot is. Natuurlijk heb ik enkele van de clichéfoto's ook gemaakt maar toch heb ik er eentje die ik nog niet eerder zag bij het bekijken van havenhuisfoto's op Google-afbeeldingen...
Ik heb vanmorgen nog eens de macrolens op mijn toestel gezet. Dan fotografeer je de meest banale onderwerpen op een andere manier en blijken die plotsklaps zeer fotogeniek. Neem nu de simpele paardenbloem. In onze regio wordt ze dan ook nog eens smalend pisbloem genoemd. Wat een onrecht. Door de macrolens gezien is het toch een prachtige schoonheid ... of ben ik de enige om dat te zien? Daarenboven blijkt het ook nog eens een erg waardevol geneeskrachtig en gezond, eetbaar gewas te zijn. Googel maar eens op paardenbloem en geef ze het respect dat haar toekomt!!!
