49 deelnemers en de supporters (mémé en Julien, Carla en Mio, zus Yadrinka en onze Chris) op post met een mooi weertje (25°) als extraatje. Opnieuw dank aan hen die mij blijven steunen (in goede en kwade dagen)
Mijn tweede koers op dit parcours dit seizoen. Mijn eerste koers hier was barslecht dus moest ik dit keer beter doen. Er dienden 11 ronden afgelegd te worden, goed voor 70 km.
Reeds van in de eerste ronde was er een demarrage van Jonas Lammens, dit beloofde een heftige wedstrijd te worden. Aan het einde van de tweede ronde was er een valpartij waarvan ik - gelukkig - gespaard bleef maar hierdoor wel een beetje achteraan het peloton bengelde.
Mijn benen voelden goed aan - dankzij mijn masseur Peter - en ik kon mooi opschuiven naar voor. Ondertussen hadden opnieuw een paar mannen gedemarreerd maar we konden ze telkens terug tot de orde roepen.
En dan, in de 5de ronde, opnieuw een demarrage van Jamie Schockaert. Ik ging mee en met een 10-tal renners konden we al vlug een mooie voorsprong opbouwen van 43 seconden. Dankzij onze mooie samenwerking (op commando van Jamie) konden we die voorsprong in stand houden.
Ondertussen werden tante Fabienne en Joyce (die er vandaag niet bij konden zijn) telefonisch op de hoogte gebracht door ons ma (zodat ze toch een beetje aanwezig waren) en mee konden supporteren van op afstand
Op 2 ronden van het einde probeerde Thieme Van Ruymbeke met een 2-tal companen ons bij te benen maar dit lukte (jammer genoeg voor hen en joepie voor ons) niet. Bjarne Trio had ondertussen ook moeten afhaken van ons groepje zodat we nog met 9 overbleven voor de eindspurt.
Ik eindigde op de 5de plaats. Mijn beste plaats tot nu toe Yes, I did it again hé Chrisje. Enne, by the way, mercikes voor de goede bevoorrading samen met onze pa
In tegenstelling tot de voorbije "zonnige" wedstrijden was het vandaag een echt herfstweertje. Koud, een zeer strakke wind en af en toe een paar druppeltjes Voor ons niet zo leuk maar voor de supporters zeker niet. Alvast iedereen opnieuw bedankt voor jullie aanwezigheid en steun tijdens de koers.
Niettegenstaande er dit weekend veel wedstrijden waren kwamen we toch met mooi aantal renners aan de start, 68. Dat zou het er niet echt makkelijker op maken want het parcours bestond uit zeer smalle baantjes met veel bochtenwerk en midden in de kouter. Wind, wind en nog eens wind waar we ook reden
Al vroeg was er een demarrage maar waren er ook enkele valpartijen. Hierdoor miste ik de boot en was ik niet mee met de vluchters. Dan maar een paar keer zelf geprobeerd om het gat te dichten maar dat lukte niet. Geen helpers
Tegen het einde van de wedstrijd waren mijn meeste krachten verspeeld maar onder aanmoediging van mijn peter, tante Fabienne, Joyce, ons Chrisje, onze pa en ons ma ging ik vol moed de laatste ronde in. Daarbij kwam nog dat het lichtjes was beginnen regenen. Net voorbij de aankomst lag een kasseistrook en daar ik met mijn carbon wielen reed had ik .... geen remmen meer . Supergevaarlijk dus.
Bij het aanvangen van de pelotonspurt perste ik al mijn (nog) overblijvende krachten uit mijn lijf en kon ik toch nog een 10-tal plaatsen opschuiven. Goed voor een 22ste plaats in de eindstand.
69 deelnemers stonden aan de startlijn met o.a. Robin Venneman, De Gendt Aime, Penserini Loïc, Robin Van Goethem, Rossignol Bryan, Geerinck Jens, geen pannenkoeken dus om tegen te koersen.
We dienden 10 ronden van om en bij de 7 km. af te leggen op een vrij mooi maar wel heuvelachtig parcours.
De eerste helft van de koers kon ik goed meerijden in de buik van het peloton. In de tweede helft waren er een paar demarrages en die kon ik eveneens goed opvangen, mede dank zij de steun van mijn supporters. Mercikes om opnieuw aanwezig te zijn Chris, Victor, Geert, Kathleen, Jonas, mémé en Julien
Zelf kon ik ook een paar demarrages plaatsen maar ik geraakte niet weg. Wel kon ik een paar keer het gat dichten zodat het peloton telkens kon aansluiten bij de "vluchters". Bij het ingaan van de laatste ronde waren er opnieuw een 4-tal renners gaan vliegen en probeerde ik het gat te dichten. Plots werd ik in het nauw gedreven door een paar "stoere mannen" (althans die denken toch dat ze dat zijn). Hierdoor verloor ik tal van plaatsen (kon er in de spurt nog een paar opschuiven) en behaalde slechts een povere 43ste plaats.
Iedereen was het er mee eens dat ik een mooie koers gereden had en dat ik tevens ook zelf koers gemaakt had wat niet van iedereen kon gezegd worden. Spijtig dat mijn uitslag niet overeenkomt met de wedstrijd die ik gereden heb
Gans de week gierden de zenuwen door mijn lijf en liep ik - tot grote ergernis van ons ma, onze pa en mijn lieve zusjes - op de toppen van mijn tenen.
Ik had mij voorgenomen om bepaalde personen eens te laten zien wat ik in mijn mars had - in tegenstelling tot wat zij over mij denken - en ... het is mij gelukt Ik heb ze een poepie laten ruiken.
Maar liefst 70 renners kwamen aan de start. Ik kreeg al zenuwen bij het zien van "de goeien" en zag mijn "plannetje" al in de mist opgaan maar - koppig als ik ben - zou ik toch tot het uiterste gaan.
Ik had een mooie startplaats. HAD dus. Toen alle renners klaarstonden aan de start moest de wagen met de rode vlag nog passeren en alle renners die achteraan stonden schoven mooi mee zodat de eerste rij uiteindelijk de laatste werd
Toen het startsein gegeven werd en onze pa zag dat ik gans achteraan zat zag hij het al niet meer zitten. Dat was dus buiten bibi gerekend. Ik kon mooi opschuiven naar voor en bij het einde van de eerste ronde zat ik gans vooraan het peloton. Bij de aankomstlijn demarreerde ik en Seppe Kopecky volgde. Bij het einde van de tweede ronde hadden we reeds een voorsprong op het peloton van om en bij de 35 sec. Die liep de volgende ronde op tot 45.
Ons ma (en eigenlijk iedereen die kwam supporteren voor mij) riep dat het nog veel te vroeg was en dat ik mij niet kapot mocht rijden maar daar had ik geen oren naar. Tante Fabienne kon haar eigen ogen niet geloven en vergat zelfs te roepen naar mij
Uiteindelijk konden Jasper Dult (dank voor de steun trouwens in de laatste ronde), Jens Geerinck, Robin De Ketele, Geerinckx Ruben en Tijs Delbaere ons vervoegen en konden we mooi ronddraaien.
We konden een voorsprong opbouwen van 1 minuut 30 op het peloton en zetten zo de ganse wedstrijd naar onze hand. In de laatste ronde had ik een dipje maar dankzij Jasper kwam ik er weer bovenop en haalde een 7de plaats, mijn beste resultaat tot nu toe en vooral : mijn plannetje was gelukt
Dank aan mijn trouwe supporters én iedereen die mij langs het parcours aanmoedigde Mede dankzij deze aanmoedigingen had ik de kracht om de wedstrijd tot een goed einde te brengen.
Ik had niet echt goede benen in het begin van de wedstrijd en bengelde dan ook achteraan het peloton (tot grote ergernis van onze pa en ons ma). Toen ik haar teken deed dat het niet ging riep ze dat het wel zou lukken en dat ik moest doorzetten (wat ik dan ook maar deed)
Naarmate de wedstrijd vorderde voelde ik me beter en beter worden maar het was eigenlijk al te laat want er waren al 14 vogels gaan vliegen.
De derde laatste ronde probeerden Dimitri Soete en ik ons los te trekken van het peloton wat ons ook lukte. Bij het ingaan van de laatste ronde hadden we al een mooie voorsprong.
Ik zette alles op alles en reed de longen uit mijn lijf. Ik kon er nog eentje oppikken die gelost was van de 14 "vluchters" en zodoende werd ik 14de.
Blijdschap alom bij mijn peter, tante Fabienne, Joyce, nonkel Ronny, Lieve en niet te vergeten ons ma en onze pa en de twee zussen.
Hopelijk volgende week in Zingem (thuiswedstrijd dus) gaat het ook zo goed (liefst nog beter)
Toch wat zenuwen deze morgen want het was een "thuiswedstrijd" vandaag. Vele bekende gezichten dus bij de opwarming en start maar ons ma had eigenlijk meer zenuwen dan ik
Grote opkomst van supporters (o.a. mijn oma en Laintje, nonkel Ignace, Lesley, Frank, Ingrid en Eddy, Kathleen en Thomas, enz. ...) waarvoor mijn dank, ook aan de wekelijkse aanwezigen (mijn peter, Tante Fabienne, Joyce, zus Yadrinka, mijn maatje Chris, mémé & Julien, nonkel Ronny & Lieve en niet te vergeten mijn vriend Grégory en masseur Peter).
Om 14u45 (ietsje later dan voorzien door omstandigheden) vertrokken we voor een criterium op gesloten omloop met 52 renners. We dienden slechts 40 km. af te leggen maar reeds van bij het begin werd er duchtig gekoerst.
Ik kon de ganse wedstrijd mooi volgen en demarreerde ook een paar keer. Eén dom foutje : ik demarreerde in de voorlaatste ronde maar aangekomen aan de aankomst bleek dat we nog een rondje moesten al mijn moeite voor niets dus en ook mijn krachten verspeeld voor de eindspurt
Op de 52 renners behaalde ik de 32ste plaats Volgens de wedstrijd die ik gereden heb, kon ik een betere eindplaats hebben behaald
In tegenstelling met woensdag voelden mijn benen goed aan toen ik wakker werd. Dat was al een hele geruststelling want ik wou niet terug afgaan zoals eerder deze week en mijn supporters niet teleurstellen. Trouwens bedankt omdat jullie alweer op post waren
Niettegenstaande er veel koersen waren kwamen toch 57 renners opdagen. We dienden 12 ronden van 5,300 km af te leggen. Een vrij mooi parcours maar nogal veel smalle straatjes waar het moeilijk opschuiven was.
Ik kon mooi meerijden met het peloton (hield me eigenlijk een beetje achteraan in mijn zetel ) wat niet zo naar de zin was van ons ma. Telkens ze me zag riep ze dat ik moest opschuiven. Ze zag ook wel dat ik beter kon maar wist ook wel dat het niet zo makkelijk was om hier naar voor te komen.
De derde laatste ronde waagde ik mijn kans en zette alles op alles om vooraan te geraken wat mij ook lukte. Jonas Lammens kwam als eerste over de streep - waardoor hij een premie op zak had - en ik volgde in zijn wiel, aangemoedigd door mijn peter, tante Fabienne, Joyce, zus Yadrinka, onze pa en mijn maatje Chris.
Al vlug wist Maxim De Greve ons bij te benen maar het peloton liet ons ook niet rijden. Het werd een massaspurt, niet zonder gevaar dus. Ik haalde de 40ste plaats. Heb een mooie wedstrijd gereden maar had toch liever een mooiere einduitslag gehad
Mooi weertje, supporters (mijn peter en tante Fabienne en ons Chrisje) op post en 88 renners aan de start. Wat moet er nog meer zijn ?
Hm, goeie benen enne ..... die had ik niet vandaag
Reeds van bij de start werd er een duchtig tempo gereden. Ik wilde wel volgen maar mijn benen blijkbaar niet dus moest ik van in de eerste ronde lossen van het peloton
Niemand begreep er iets van ... Ons ma vroeg wat er scheelde en onze pa Niet om aan te spreken dus, maar als hij het beter kan ...
Het ging gewoonweg niet. Ik kon nog een groepje dat voor mij reed inhalen en zo 2 ronden met hen meerijden. Daarna moesten we afstappen omdat we al te veel achterstand hadden opgelopen. Ik perste er nog een spurtje uit en haalde uiteindelijk de 71ste plaats
Vergezeld van een stralend zonnetje vertrokken we (ons ma, onze pa, zus Yadrinka, Gregory, ons Chrisje, Stefanie en Céline) om 9.00u richting Geel voor het Belgisch Kampioenschap.
Eerst waren de dames juniores en dames nieuwelingen aan de beurt. Wij gingen van start om 13.45u om daarna opgevolgd te worden door de tweedejaars nieuwelingen.
132 renners gingen van start en dienden 9 ronden af te leggen, goed voor 73,8 km wedstrijd. 93 renners haalden de eindstreep.
Reeds in de eerste ronde werd er gedemarreerd en uiteindelijk konden 6 renners - Jasper Dult, Aimé De Gendt, Jonas Rickaert, Maxime Farazijn, Kevin Deltombe en Niels Vanderaerden - de volledige wedstrijd naar hun hand zetten. Het peloton probeerde hen bij te benen maar jammer genoeg lukte dit niet. Niels ging uiteindelijk met de kampioenentitel lopen. Proficiat !
Spijtig genoeg hadden sommigen in het peloton af te rekenen met pech (o.a. Jonas Lammens en Saimen De Laeter) en konden hun wedstrijd niet afmaken. Anderen (o.a. Thieme Van Ruymbeke, Tiesj Benoot, Dimitri Soete en Glenn Rotty) reden daarentegen een uitstekende wedstrijd.
Ikzelf kon ook mee met het peloton maar ben niet echt tevreden met mijn uitslag. Ik had gehoopt dat ik toch een mooiere uitslag zou behaald hebben maar in de spurt werd ik wat gehinderd en kon ik niet opschuiven naar voor. Ik moet mij tevreden stellen met een 74ste plaats.
Dank aan ons Chrisje, Gregory, Stefanie en Céline om te supporteren. Hopelijk komen de twee laatstgenoemden nog dikwijls supporteren
Daar Borsbeke net naast Herzele ligt mocht ik mij bij ons Chrisje en Sabientje gaan omkleden ... dank hiervoor
Na kennismaking met het parcours zag ons ma het niet echt zitten. Veel kleine baantjes, draaien, bergop en bergaf enne de enorme (tegen)wind niet te vergeten. Om 13.45u gingen we van start met 43 deelnemers om nog te eindigen met ... 22 want de rest waaide er allemaal uit (inclusief bibi) Ik behaalde de 24ste plaats
30 augustus a.s. is het opnieuw in Borsbeke en zal ik mijn best doen om dit goed te maken en een betere prestatie proberen neer te zetten.
Nu vertrek ik naar Luxemburg voor een weekje stage ter voorbereiding op het BK a.s. zondag te Geel.
3de rit Ronde van Oost-Vlaanderen te Denderwindeke
Na bespreking/goedkeuring van mijn trainer en masseur kon ik toch starten in de slotrit van de Ronde van Oost-Vlaanderen. Ik zou wel op mijn tanden bijten en zien wat ik nog kon presteren vandaag.
Het was de zwaarste rit (74 km) met 6 hellingen waaronder de Congoberg. Deze moesten we 6x beklimmen. Ons ma en pa zagen het niet zitten en dachten dat ik na 2 ronden al zou moeten afhaken tengevolge van mijn knie (die nu nog blauwer zag dan de zaterdag). De supporters werden zelfs verwittigd dat ze mochten komen maar niet hoefden want dat ik toch (opnieuw) niet zou uitrijden door mijn blessure.
Eéntje kwam er - ondanks onze verwittiging - toch opdagen, nl. ons Chrisje
Reeds van in het begin van de wedstrijd was er een demarrage en ons ma zag het direct al niet meer zitten. Die dacht dat ik al uit het peloton zou gewaaid zijn bij de eerste doortocht maar ze zat er toch lekker naast
Ronde na ronde kon ik toch blijven aanklampen bij het peloton onder aanmoediging van ons ma, zus Yadrinka, onze pa en ons Chrisje. Bij het ingaan van de laatste ronde moest ik even passen en een ga(a)t(je) van 20 sec. laten op het peloton. Ons ma riep dat ik moest doorbijten en dat het wel zou lukken maar ik zag het efkes niet zitten.
Op de Congoberg raapte ik al mijn resterende krachten bijeen en reed op mijn eentje naar het peloton Oef het was gelukt. Nu nog bijblijven tot aan de eindmeet - wat me ook lukte.
Na mijn valpartij gisteren ben ik deze morgen wat stijfjes opgestaan en had pijn in mijn schouder, pols en vooral in mijn knie. Al vlug besliste ik om toch van start te gaan in de tweede rit. We zouden wel zien hoe ver ik het bracht
Een tweede tegenvaller was dat het regende. Normaal koers ik graag bij regenweer maar vandaag zag ik dit niet echt zitten (waarschijnlijk bang om opnieuw kennis te maken met het asfalt )
Om 16.00 gingen we met 136 renners van start voor een wedstrijd over 8 ronden. In de tweede ronde kon ik het bijna niet uithouden van de pijn in mijn knie maar ik zette toch door. Na 4 ronden werd ik uit koers genomen daar ik te veel achterstand had op de koplopers
Mijn knie staat dubbel zo dik als voor de koers en het ziet ernaar uit dat ik de derde rit niet zal kunnen starten.
Mijn eerste "grote" wedstrijd, maar wat voor één was het
Vanaf 17.00u mochten we gaan tekenen op het podium om ons daarna stilletjesaan klaar te maken voor de start om 18.00u. Er was een massa renners aanwezig (146) en het was dus drummen geblazen om een mooi plaatsje te bemachtigen aan de start.
We moesten achter de moto blijven tot de officiële start werd gegeven (2,5 km na vertrek aan de officieuze startplaats) Een goeie kilometer na de officiële start was het al meteen prijs. Er stond een auto langs de weg geparkeerd, de eerste renners hadden dit te laat opgemerkt, moesten in de remmen gaan en ... er ontstond een massale valpartij waar bibi ook bij betrokken was. Ik ging over kop, belandde in de gracht en kreeg een fiets tegen mijn hoofd. Mijn fiets stond recht tegen een afsluiting (al goed dat hij er niet over lag) en her en der lagen onze drinkbussen verspreid over de grond. Sommige renners lagen onder 2 of zelfs 4 fietsen bedolven. Tegen dat iedereen rechtgekrabbeld was waren de "gelukkigen" reeds gaan vliegen en wij hadden meteen een achterstand van meer dan 1 minuut.
Na de tweede ronde mocht ik dan ook stoppen en dat was eigenlijk maar best ook want ik had mijn knie bezeerd. In het kamp van het Rode Kruis was het één grote chaos. Overal renners die gevallen waren. Eentje met een gebroken sleutelbeen, eentje werd afgevoerd voor zijn heup, een andere zijn pink hing gewoon los en velen met schaafwonden aan benen, armen en schouders Bij mij viel het dus al bij al nog mee.
Spijtig dat mijn eerst rit zo moest aflopen. Hopelijk morgen beter (alhoewel slechter dan vandaag kan het eigenlijk niet)
Na een rit van bijna 2 uur kwamen we aan in Mol waar de zon volop scheen zodat het opnieuw een "warme" wedstrijd zou worden. We waren tijdig vertrokken zodat we ook nog de dames juniores en nieuwelingen aan het werk zagen.
Om 13u15 mochten we ons naar de délégés begeven en nadat onze fietsen waren gecontroleerd op het juiste verzet konden we plaatsnemen aan de startlijn. 64 eerstejaars nieuwelingen namen deel aan het Vlaams Kampioenschap onder wie Thieme Van Ruymbeke, Miel Pyfferoen, Niels Vanderaerden, Glenn Rotty, Tiesj Benoot, Kevin Deltombe en Maxime Farazijn die grote kans maakten op deze titel.
Reeds in de eerste ronde demarreerde Miel Pyfferoen en werd er duchtig gekoerst om hem tot de orde te roepen, wat ons ook lukte. Ee ene demarrage volgde de andere op zodat er weinig tijd was om even op adem te komen. Ondanks het warme weer mocht er niet bevoorraad worden (zeiden ze vóór de wedstrijd) maar na 4 ronden kwamen de délégés op hun beslissing terug en mochten we toch drinken aannemen en dat was maar best ook want op 4 ronden van het einde zat ik al door mijn voorraad (2 drinkbussen) heen.
Wouter Leten (die trouwens de titel van Vlaams Kampioen op zak stak vandaag), Laurens Loeters, Maxime Farazijn en Daan Hoeyberghs waren gaan vliegen en kregen een 6-tal achtervolgers op hun nek (maar die konden we in de laatste ronde nog bijbenen) zodat het toch nog een massaspurt werd die door de lange rechte aankomstlijn geen makkie was. Ik kon er nog een mooie spurt uitpersen en behaalde de 27ste plaats .
Dank aan mijn zussen om te supporteren en Yadrinka, mercikes om mij zo goed te soigneren hé
Op naar volgende week waar ik een 3-daagse voor de boeg heb
Vandaag moesten we pas om 17.00u starten i.p.v. op het gebruikelijke 15.00u en dat was maar best ook want het was warm (en niet echt mijn ding want dan krijg ik niet voldoende zuurstof binnen).
57 renners stonden aan de start met opnieuw de grote kanonnen zoals Jens De Winne - die trouwens won en waarvoor proficiat -, Robin Van Goethem, Bryan Rossignol en daar werd ik terug zenuwachtig van
Eveneens stonden mijn trouwe supporters (mémé, Julien, nonkel Ronny & Lieve, Philippe, Wiske en Niels, Chris, Sabine en Stefanie, Gregory en mijn zus Yasna) aan de startlijn waarvoor opnieuw mijn dank
Onder aanmoediging van bovengenoemden gingen we van start voor 10 ronden, goed voor 63 km. Reeds in de tweede ronde demarreerde Van Goethem en nam een paar "vluchtelingen" mee waardoor het tempo opgedreven werd.
Halverwege de wedstrijd plaatste ik ook een demarrage maar spijtig genoeg kreeg ik niemand mee en stopte ik dus af (met groot ongenoegen van onze pa, nonkel Ronny en Philippe). Sabine zag het al helemaal zitten maar ons ma bleef er kalm bij (is maar content als ik de laatste ronde nog mooi in het peloton zit)
Niettegenstaande de drukkende warmte haalde ik toch de eindmeet en werd 23ste
Mijn volgende wedstrijd is woensdag a.s. in Dikkebus ter voorbereiding van het Vlaams Kampioenschap volgende zondag in Mol.
Stilletjes hoopte ik dat er vandaag zou gereden worden in de regen maar het mocht weer niet zijn Pech voor mij maar geluk voor mijn supporters die opnieuw talrijk aanwezig waren vandaag (Suske en Dominique, Wiske en Philippe, Niels, Gregory, Yasna en Kenneth, nonkel Rony en Lieve, de ouders van Jonas, Yordi en ouders + zus, Christel, Luc en Jerel en niet te vergeten onze allerbeste Chris).
Wie Deftinge een beetje kent weet dat daar koersen niet zo een makkelijke klus is en zeker niet als Jonathan Vlaeminck - die trouwens won -, Kevin Rasschaert, Jens De Winne, Robin Venneman en Bryan Rossignol van de partij zijn. In totaal startten we met 54 renners en 38 ervan haalden de eindstreep.
We dienden 8 ronden af te leggen, goed voor 60 km. koers. De eerste rondes bleef het volledige peloton bij elkaar maar in de derde ronde was er al een vogel gaan vliegen waardoor er duchtig werd gekoerst om die terug tot de orde te roepen (wat ons ook lukte). Af en toe had ik het een beetje moeilijk om die zotten bij te houden maar onder aanmoediging van de supporters kon ik toch bij het peloton blijven, soms wel helemaal achteraan en zag ik het efkes niet meer zitten maar ons ma schreeuwde mij toe dat ik het wel kon en dat ik moest opschuiven, idem bij het ingaan van de laatste ronde waar ik terug helemaal achteraan het peloton zat.
Bij het ingaan van de spurt haalde ik al mijn krachten naar boven en kon ik toch nog een mooie 20ste plaats bemachtigen
Chrisje, ik had u beloofd dat ik de volgende koers zou bewijzen dat ik het kon. Bij deze ... I did ittoday
Na mijn geslaagde wedstrijd vorige week in Zwijnaarde had ik goede moed voor Schelderode. In de voormiddag goot het water en stilletjes hoopte ik dat dit gans de dag zo zou blijven. Had zin om eens een wedstrijd in de regen te rijden, maar mijn gebeden werden niet verhoord Na de middag kwam de zon piepen en werd het toch nog een mooie namiddag.
Al mijn ploegmaats waren aanwezig alsook talrijke supporters (die ik opnieuw moest teleurstellen). Dank voor jullie aanwezigheid en steun enne Chris, hopelijk rij ik de volgende wedstrijd dat je er bent wel uit hé (zal eens bewijzen dat ik het wel kan)
Onze pa verwittigde mij op voorhand : "Hier moet je oppassen want hier gaan ze vallen. Zorg dat je hier vooraan zit of het is gepasseerd !!" In de tweede ronde was het zo ver. Mijn ploegmaat Dillen kuste de grond en ik zat ... achter hem, pech dus.
Daar Robin Van Goethem reeds van bij de start was gaan vliegen zat het tempo er in om hem te pakken te krijgen en door mijn achterstand bij de valpartij kon ik - jammer genoeg - het gat niet meer dichten en moesten we het peloton laten rijden en halverwege de wedstrijd de koers dus verlaten. Onze pa was niet te spreken en heeft dan maar zijn verdriet verdronken (graptje pol) samen met onze Chris & C°.
Oef, na mijn slechte prestaties de voorbije week heb ik gisteren mijn koers mooi uitgereden en dat is maar best ook want het was eigenlijk een beetje een "thuiswedstrijd" daar mijn mémé op Zwijnaarde woont (we moesten trouwens langs haar deur passeren met de koers). Veel mensen hadden haar gevraagd of ik meedeed en gezegd dat ze zouden komen supporteren dus moest ik het beste van mezelf geven en hopen dat ik niet zo een slechte wedstrijd zou rijden als de twee vorige
We gingen van start met 48 deelnemers en dienden 14 ronden van 4,700 km af te leggen, goed voor bijna 66 km dus. Mijn benen voelden goed aan en ik kon mij steeds mooi vooraan in het peloton houden, aangemoedigd door mémé en Julien, mijn oma, Laintje, tante Fabienne, Joyce, Yadrinka en mijn vriend Gregory. Mercikes hiervoor Het was een mooi maar wel zeer technisch parcours met veel bochten en draaien en dat lag me wel.
In de derde ronde verloor mijn vriend Maxim zijn drinkbus en ik bood hem onmiddellijk de mijne aan maar naarmate de wedstrijd vorderde en er reeds een paar demarrages waren begon mijn (enige) drinkbus ook leeg te geraken. Ik riep steeds naar onze pa en ons ma dat ik DRINKEN moest hebben maar ... van de délégés mocht er geen bevoorrading zijn zodat ik de rest van de koers op droog zaad zat.
Bij aanvang van de laatste ronde zat ik opnieuw vooraan het peloton maar toen de spurt begon kreeg ik stekende pijnen in mijn zij (uitdrogingsverschijnselen zeker) en kon ik geen meter meer mee ... Ik eindigde 33ste maar weet zeker dat ik MET drinken een beter resultaat zou gehaald hebben. Pech dus (en boos op ons pa en ons ma omdat ze geen drinken gegeven hadden).
Bij aankomst ter plaatse eens het parcours gedaan met de auto ... moordend zwaar parcours. Even twijfel of ik wel hier zou rijden of terug naar Oosterzele zou gaan. Heb dan toch maar beslist om hier te rijden.
Ik had mij voorgenomen (niets aan onze pa gezegd ) dat ik van bij de start zou demarreren en proberen weg te geraken - wat mij ook anderhalve ronde lukte. Mijn metgezel zag het plots niet meer zitten en legde de boel stil zodat we ingehaald werden door het ganse peloton.
In de derde ronde kreeg ik buikkrampen en ben zodoende halverwege de wedstrijd gestopt
Weeral een lesje geleerd zeker
Tevens dank aan mijn trouwe (wekelijkse) supporters onder wie ook Chris (die beide koersen dit weekend op appel was) en zijn dochter Stefanie
Daar ik momenteel niet zo goed presteer geef ik forfait voor de Interclub in Koksijde en geef ik iemand anders van onze ploeg de kans om aan deze wedstrijd deel te nemen.
Ondanks mijn virale infectie op de luchtwegen vorige week ben ik toch maar van start gegaan maar ... door de drukkende warmte kreeg ik niet voldoende zuurstof binnen en had ik bovendien opnieuw last van mijn keel. Halverwege de koers ben ik dan toch moeten afstappen
Aan alle aanwezige supporters : bedankt om te komen en sorry dat ik jullie moest teleurstellen
Morgen probeer ik het opnieuw in Steenhuize en hopelijk lukt dit beter want anders kan/mag ik a.s. zaterdag niet starten in Koksijde (interclub).
Toen ik deze morgen opstond (06.15u) - en onder mijn voeten kreeg van ons ma omdat het nog veel te vroeg was - wist ik eigenlijk al hoe laat het was ...
Ik had zeer slecht geslapen (om het uur wakker geworden) doordat ik moeilijk kon ademen omdat mijn neus volledig verstopt zat. Heb alle middeltjes geprobeerd om beter te worden maar ... niets hielp.
We zijn dan toch maar richting Hooglede gereden.
Daar aangekomen heb ik het parcours verkend. Onder een stralende en snikhete zon kreeg ik alsmaar meer twijfels of ik er wel goed aan deed de wedstrijd aan te vatten. Ik zou wel zien.
Reeds van in het begin van de wedstrijd voelde ik dat het verkeerd ging aflopen. Ik had totaal geen macht in de benen en kreeg geen zuurstof binnen waardoor ik meteen plaats verloor in het peloton. Halverwege de wedstrijd was het dan ook afgelopen voor mij
Uiteindelijk had ik toch nog prijzengeld want ik werd toch nog 29ste van 49 ondanks mijn slechte - waar ik niet echt kon aan doen - prestatie.
Hopelijk ben ik tegen volgend weekend weer helemaal de oude.
P.S. : ik kreeg deze week bericht dat ik werd geselecteerd om deel te nemen aan de Interclub te Koksijde op 6 juni a.s. Joepie !!!
79 deelnemers stonden om 14.15u reeds klaar aan de start en het was opnieuw duwen en drummen geblazen om toch maar een mooi plaatsje te bemachtigen, wat mij tamelijk goed gelukt is
Mijn benen waren alvast beter dan vorige week maar toch nog niet super. Reeds van in de eerste ronde werd er gedemarreerd daar er opnieuw premies te verdienen waren. Gelukkig kon ik keer op keer de demarrages aan en ik probeerde zelfs om samen met een ploegmakker weg te geraken maar uiteindelijk zijn we toch niet doorgegaan daar hij vond dat het gat niet groot genoeg was ...
Mijn trouwe supporters (tante Fabienne, mijn peter, Joyce, Wiske, Filip en Niels en mijn 2 zussen) waren uiteraard van de partij om mij ronde na ronde opnieuw aan te moedigen, waarvoor dan ook dank
Na onze 63 km te hebben afgelegd waren er 4 koplopers weg en werd het een massaspurt tussen de overgeblevenen. Ik werd 29ste.
Hopelijk werk ik zondag de wedstrijd even goed af als vandaag. Tot dan !
Nadat mijn masseur Peter mij zaterdagavond eens goed onder handen had genomen stond ik vol goede moed aan de start in Groot-Bijgaarden alhoewel ...
Bij onze aankomst ter plaatse zag ons ma het niet echt zitten want het parcours was gevaarlijk en steeds bergop en bergaf (wat niet echt mijn ding is) .
We kwamen met 58 deelnemers aan de start waaronder niet de minste : Gilles Loncin (die trouwens met de overwinning aan de haal ging), Kevin Deltombe (die verdiend tweede werd), mijn ploegmaat Dillen Verzeele (die knap vierde werd), Tom Van Dam, Robin Van Goethem, ...
Reeds van in de eerste ronde was er een demarrage en aangezien het toch wel lastige en niet in het minst gevaarlijke parcours lag het volledige peloton reeds van bij de eerste passage aan de aankomstlijn volledig aan flarden. Gelukkig waren mijn benen vrij goed hersteld na de massage en kon ik mooi vooraan blijven rijden. De valpartijen volgden elkaar op maar gelukkig bleef ik daar ook van gespaard
Halverwege de wedstrijd had ik een dipje maar onder aanmoediging van mijn peter, tante Fabienne, Joyce en mijn vriend Gregory kon ik de wedstrijd toch verder aan - in tegenstelling tot de dag ervoor - en kon ik er nog een klein spurtje uitpersen om zo de 16de plaats te behalen
Na 5 ronden wedstrijd moeten afstappen door de pijn in mijn rug en benen...
Ga mij eens goed onder handen laten nemen door de masseur en morgen opnieuw starten (hopelijk met een beter resultaat) in Groot-Bijgaarden.
Technische gegevens:
60 km - 385 EUR. I: Café In den Wijngaard, Brusselstraat 257, Groot-Bijgaarden U: 14:00/14:45/15:00 K: Sporthal Ten Gaerde, Jozef Mertensstraat 27 a Contact: Harry Buyens
Na mijn tegenslag van gisteren zag ik het vandaag volledig zitten en had ik zin om er eens stevig in te vliegen
Toen ik aankwam in Maria Aalter en zag wie er allemaal aanwezig waren (Jens De Winne, Indiana Slabinck, Kevin Rasschaert, Thieme Van Ruymbeke, Glenn Rotty, ...) zonk de moed me bijna in mijn schoenen maar mijn zussen en ons ma konden me toch nog een beetje oppeppen.
Daar er opnieuw iedere ronde premies te verdienen vielen werd er van in de tweede ronde duchtig gedemarreerd. Indiana Slabinck kon uit het peloton ontsnappen en haalde dan ook de meeste premies binnen. Een 17-tal renners moesten één voor één afhaken uit het peloton maar ik kon (gelukkig) wel volgen. Sommige momenten had ik het even moeilijk maar ik kon toch bijblijven, mede door de aanmoediging van mijn zussen, mémé en Julien, nonkel Ronny en Lieve, Sebastiaan, Franky en Katty en niet te vergeten Filip en Veronique.
Ons ma deed het volledige parcours en kon het niet laten steeds te roepen dat ik moest opschuiven naar voor - wat ik in het begin aan mijn laars lapte en mijn drinkbus dan maar naar haar voeten gooide - tot ze zich boos maakte en riep dat ik NU moest opschuiven wat ik dan ook maar deed nadat ik een nieuwe drinkbus aangenomen had van onze pa (bevoorraden mocht vanaf de 8ste ronde).
Bij het ingaan van de laatste ronde zat ik mooi vooraan het peloton en behaalde uiteindelijk een 24ste plaats bij een massaspurt. Van de 65 deelnemers kwamen er 48 aan enne ... ik was er ook bij. Oef, toch nog wat geluk na mijn tegenslagen van gisteren en vorige week
Dank aan allen die vandaag voor mij supporterden. Ook dank aan Jonas Lammens die gisteren de titel van Provinciaal Kampioen binnenhaalde - proficiat hiervoor - en zijn familie die mij ook steeds aanmoedigde.
68 deelnemers aan de start in Lendelede. Een mooie bende. Van voor de start werd er al duchtig geduwd en gedrumd om toch maar een mooie (start)plaats te bemachtigen. Oorspronkelijk stonden Jonas en ik op de eerste rij maar tegen dat we moesten starten stonden we maar op de derde rij meer Het beloofde dus een snelle wedstrijd te worden want iedereen stond opgefokt.
Na het startsein moesten we achter de moto rijden tot het officiële startsein (na 500 m) werd gegeven. Meteen vloog Indiana Slabbinck er in en werd er duchtig gekoerst. Reeds bij de eerste doortocht aan de aankomstlijn was er een valpartij waar ik (gelukkig) niet bij was.
Het parcours was zeer lastig en niet echt mijn ding. Na een paar rondes moest ik lossen van het peloton met nog 4 andere renners. Bij de volgende doortocht riep mama dat we naderden en dat we moesten samenwerken om het gat te dichten. Ik demarreerde en kon samen met nog een andere renner opnieuw aansluiten bij het peloton maar bij een nieuwe demarrage was mijn pijp uit en kon ik niet meer volgen Na 8 ronden wedstrijd mocht ik afstappen
Op naar de volgende wedstrijd te Opbrakel.
Ik wist reeds op voorhand dat dit parcours ook niet mijn ding was maar op aanraden van mijn trainer nam ik toch deel aan deze wedstrijd (als oefening voor het PK van a.s. zaterdag te Parike waar het nog veeeeeeel lastiger is).
Bij de start zat ik mooi vooraan het peloton maar het mocht niet zijn. Na slechts een kleine kilometer was er een valpartij net voor mijn neus. Ik probeerde uit te wijken naar de graskant maar op dat moment viel er nog eentje enne bibi dus ook Ik geraakte niet onmiddellijk uit mijn pedaal met mijn rechtervoet en bovendien lag mijn ketting er nog af ook
Onze pa en ons ma, mijn peter, tante Fabienne, Joyce en de rest van de supporters begrepen er niets van toen het peloton de eerste doortocht maakte en ze mij nergens konden speuren. Hadden ze nu niet goed gekeken of was ik er werkelijk al afgereden na amper één ronde
Na anderhalve minuut wachten en twijfelen of ze toch wel goed gekeken hadden kwam ik eindelijk aangepeddeld. Na de tweede ronde was de achterstand te groot en mocht ik weeral stoppen zonder de wedstrijd uit te rijden. Een pechweekend dus.
Tweede wedstrijd van de Beker van de Vlaamse Ardennen en ook meteen mijn voorlaatste ...
Om 11u34 mocht ik mijn tijdrit rijden. Ik deed 8min.25sec. over de 5km800. Niet slecht voor mij want ik behaalde de 10de plaats bij de eerstejaars. De "heren" van de Wielerbond waren blijkbaar nog niet goed wakker want ze slegen de ene flater na de andere bij de tijdsopname. Plots stond ik in de uitslag op 8min.45sec. en daalde ik meteen meer dan 30 plaatsen Bij een andere deden ze 1 minuut van zijn tijd af ?:: Reclameren hierover haalde niets uit want de "heren" zijn de baas.
Dan maar concentreren op de wedstrijd voor de namiddag. We dienden 56 km. af te leggen met 128 deelnemers. Om 15.30u werd het startsein gegeven. Meteen gingen 8 renners in de aanval en deze bleven ook de volledige wedstrijd voorop.
Ik draaide goed mee met het peloton tot ik in de voorlaatste ronde een gat moest laten van 10 sec. Bij de doortocht van de aankomstlijn vonden de "heren" het nodig mij en mijn metgezel te laten afstappen ... weerom onterecht want we zaten maar 10 sec. achter en dus hadden ze het recht niet om dit te doen.
Resultaat : ik werd weerom niet opgenomen in de uitslag en kon dus weerom geen punten verdienen voor het klassement. Nieuwe reclamaties haalden weerom niets uit, kortom het zijn kl.....
Ik ga enkel nog de wedstrijd voor de Beker Vlaamse Ardennen in Zingem rijden (voor eigen volk) en dat zal het zijn.
Zoals te zien op de foto hieronder - en zoals eigenlijk te verwachten viel doordat er iedere ronde een premie van 20,00 te verdienen viel - was er een massale opkomst voor deze wedstrijd. Maar liefst 127 deelnemers stonden aan de start en onder hen natuurlijk de "grote kanonnen" die aasden op de premies.
Het startschot werd gegeven en het was drummen om als eerste door de gevaarlijke bocht naar links (net na de start) te geraken zonder kleerscheuren. Oef, iedereen bleef overeind maar dat geluk bleef niet lang duren. Reeds van in de eerste ronde was er een valpartij (waar ik gelukkig van gespaard bleef). Het volledige peloton scheurde meteen in stukken vaneen. Ik was (joepie) mee met de kop van het peloton maar had te vroeg victorie gekraaid... Pats, boem, vlak voor mijn neus een nieuwe valpartij. Ik moest in de remmen gaan en belandde in de graskant waar ik mijn voeten aan de grond moest zetten, zodoende geparkeerd stond, en hiermee kostbare tijd verloor.
Met een bende van 8 man probeerden we toch nog het gat te dichten op het peloton maar tevergeefs. Het mocht niet zijn. De vogels waren gaan vliegen en de afstand werd alleen maar groter door de vele demarrages bij de doortocht aan de aankomstlijn (premies)
Na de achtste ronde werden we verplicht om te stoppen. Ik perste er toch nog een sprintje uit en eindigde derde van ons groepje van 8. Denk dat ik rond de 65ste eindigde in de totale uitslag. Niet echt slecht maar ik had toch liever mijn wedstrijd volledig uitgereden.
Geen vrijdag maar maandag de 13de... geluk of ongeluk ?
Het weer viel in ieder geval al mee en de opkomst van de supporters ook (Kevin en Yadrinka, Filip en Veronique, mémé en Julien, Nonkel Ronny en Lieve, Mio en Carla, Anne en Pol - waarbij ik mij trouwens mocht wassen na de koers en bij deze van harte dank hiervoor !! - dus was het aan mij om te bewijzen of ik al dan niet 2 koersen aankon op één weekend.
De deelnemerslijst was niet zo klein : 76 namen werden opgetekend, waaronder vele goeie zoals Jasper Dult, Jonas Lammens, Dimitri Soete, Glenn Rotty, mijn ploegmakkers Bart Pijsson en Matthias De Vrient en niet te vergeten de tweedejaars die telkens proberen de wedstrijd naar hun hand te zetten.
Daar de afgevaardigden van de Wielerbond een beetje met ons voeten speelden en ons van pier naar pol stuurden om uiteindelijk - 3de keer, goede keer - de juiste startplaats te vinden had ik opnieuw de trein gemist en stond (voor de zoveelste keer ) terug op de achterste rij om te starten.
"Komaan Yorne, opschuiven naar voor" was het enige waar ik kon aan denken en wat ik dus ook meteen deed. Na een halve ronde had ik reeds de kop van het peloton bereikt en reed ik samen met Niels Van Vooren, Jonas Lammens, James Bayens en Kevin Rasschaert richting aankomstlijn waar ik mijn eerste priem pakte
Daarmee had ik al mijn verschoten ... De vijf volgende rondes kon ik nog (soms met wat moeite) meedraaien met het peloton maar uiteindelijk moest ik in de 7de ronde toch lossen.
Ik behaalde een 45ste plaats op de 76 deelnemers.
Maandag de 13de ... bracht niet echt ongeluk maar eveneens niet echt geluk (buiten mijn premie dan)
Mijn eerste wedstrijd van het Paasweekend is gepasseerd ... morgen de tweede. De eerste maal dat ik twee wedstrijden rijd op één weekend
Een prachtig weertje, een relatief mooi - maar op sommige plaatsen toch wel gevaarlijk - parcours en 46 deelnemers aan de start.
We waren eigenlijk ietwat laat aangekomen door allerlei omstandigheden én het uitvallen van de GPS (zodat we niet blindelings naar de startplaats konden rijden) en daar voelde ik me niet zo goed bij. Tegen dat ik ingeschreven was, mijn benen ingesmeerd waren en mijn fiets klaar was kon ik me enkel wat losrijden in de straat dicht bij de start en had ik bovendien het parcours niet zelf met de fiets kunnen verkennen wat mij dus opnieuw zenuwachtig maakte.
Ik had een goede start en probeerde Jonas Lammens te volgen die er van bij de start onmiddellijk invloog. Dat was dus verkeerd van mij want mijn benen ontploften zodat ik in de tweede ronde bijna geen gevoel meer had in mijn benen. Resultaat : ik was boos op mijzelf (bewijs op de foto ), onze pa boos omdat ik met mijn hoofd zat te schudden omdat het niet ging en ons ma maar roepen dat het wel in orde zou komen en dat ik moest doorzetten
Ik hing dus achteraan het peloton en moest na iedere bocht telkens weer dat gat dichtrijden. Energieverspilling alom en mijn benen die maar niet in orde kwamen. Het tempo lag daarbij zeer hoog en dat deed er ook geen goed aan.
En dan, bij het ingaan van de laatste ronde .... kreeg ik plots een energiestoot en stak ik het ganse peleton voorbij (ik zou pa en ma eens tonen dat ik toch wel karakter had ). Die konden hun eigen ogen niet geloven en toen we de spurt aanvatten brulde onze pa mij naar een 14de plaats (moesten met 28 man spurten). Daar er 5 man voorop waren werd ik 19de in de algemene uitslag. Eind goed al goed dus.
33 van de 46 reden hun koers uit en bibi was er weeral bij. joepie
Nu nog afwachten hoe ik het er morgen zal van afbrengen in Waarschoot.
De eerste wedstrijd voor de Beker van de Vlaamse Ardennen ... een massale opkomst : 109 renners aan de start.
Daar het terug koersen was voor "eigen publiek" gierden de zenuwen opnieuw door mijn ganse lichaam en de massa deelnemers deed daar zeker geen goed aan. Mijn startplaats was niet echt goed (zie je mij trouwens ook denken op de foto) maar ik kon toch al van bij de start een paar plaatsen opschuiven zodat ik nog tamelijk goed de eerste en tevens gevaarlijk scherpe bocht kon nemen direct na de start.
Door het landelijk karakter was het dus koersen midden de velden en waar we ook reden, overal was er een koude en gure wind waartegen we telkens weer moesten opboksen om vooruit te geraken Het peloton viel meteen in bosjes uit elkaar maar al bij al kon ik het eerste deel van de koers goed mijn mannetje staan.
Aangezien er reeds in de eerste ronde een ontsnapping was werd er dan ook duchtig gekoerst om toch maar de "ontsnapten" tot de orde te kunnen roepen. Bij een demarrage in de tweede helft van de koers (6de ronde) zat ik achteraan het peloton, een paar renners voor mij remden af en het resultaat was dat de trein vertrokken was zonder mij ...
Heb dan maar op mijn eentje het gat dichtgereden met de anderen in mijn kielzog maar bij een volgende demarrage was het bij mij ook over, mede door een pijnlijke rug (te danken aan de gure tegenwind overal). Bibi heeft dan 3 ronden het voortouw genomen om toch maar te proberen nog bij het peloton te geraken aangezien er geen andere renner zin had om op kop te rijden. De laatste ronde werd ons groepje van 7 dat inmiddels geslonken was tot 3 onterecht aangemaand om te stoppen daar we zogezegd te ver achterop zaten. Ik behaalde uiteindelijk nog de 41ste plaats van de 109 deelnemers. Niet slecht maar ik had toch liever gans mijn wedstrijd uitgereden.
Opnieuw een woordje van dank voor de aanwezig supporters : tante Fabienne, Filip, Riald, Wiske en Philippe, Martine, Guy en Yordi en degenen die ik vergeet (sorry) op te noemen
Op aanraden van mijn trainer ga ik volgende week niet koersen op zondag maar wel op zaterdagén maandag !
In afwachting van de profs (E-3 prijs Harelbeke) was er voor de nieuwelingen een criterium georganiseerd waarbij er slechts 50 renners mochten deelnemen. We kwamen uiteindelijk met 49 aan de start.
Donkere wolken met af en toe een regen-/hagelbui hingen boven Harelbeke. Tevens stond er een gure wind met als gevolg dat we aan de aankomst wind tegen hadden. Na mijn tegenslag van vorige week was ik van plan om er eens stevig in te vliegen en deze keer wel een goede start te hebben (wat me ook lukte).
Aangezien er iedere ronde ofwel punten ofwel een premie te verdienen waren werd er van meet af aan stevig doorgereden en was er demarrage na demarrage waarbij twee tweedejaars konden ontsnappen. In het peloton werd er stevig doorgekoerst om deze toch in te halen wat ons ook lukte.
Mijn benen voelden goed aan en ik kon het tempo mooi volgen mede aangemoedigd door (alweer) Philippe, Wiske, Niels, Martine en Yordi en mijn zus Yadrinka met Kevin. Dank voor de trouwe supportering
Op drie ronden van het einde kreeg ik de milt en had ik verschrikkelijke pijn maar heb op mijn tanden gebeten en doorgezet met als resultaat dat ik toch nog knap 17de geworden ben. Alhoewel, het kan altijd beter hé
De zon was van de partij evenals talrijke supporters maar het heeft niet mogen zijn ...
Langs de ene kant zag ik het goed zitten maar langs de andere kant gierden de zenuwen door mijn lijf want het was toch min of meer een thuiswedstrijd en dus wilde ik evengoed presteren als de voorbije weken. Het lot besliste evenwel anders.
Toen we ons moesten opstellen voor de start stonden we op een verkeerde plaats en moest iedereen rechtsomkeer maken. Door die plaatswisseling stond ik ...... helemaal achteraan en dat heb ik geweten. Ik had dus een superslechte start en moest onmiddellijk demarreren om toch een beetje vooraan te geraken. Dat lukte vrij goed maar toen ik eindelijk aansluiting had halverwege het peloton was er vooraan opnieuw een demarrage en moesten we bovendien Latemberg op. Dat was er net iets te veel aan.
Bij de eerste doortocht aan de aankomstlijn was ik opnieuw gelost van het peloton en wat ik ook deed, ik kon niet meer aansluiten. Mijn benen blokkeerden en ik kon totaal geen macht meer zetten. Heb dan maar op mijn eentje 2 ronden doorgereden maar ik zat gewoon kapot mede dankzij de gure windstoten. Resultaat : na 4 ronden mocht ik stoppen.
Mijn eerste wedstrijd bij de nieuwelingen die ik niet uitgereden heb Hopelijk volgende week beter.
Tot slot : dank aan alle supporters die van de partij waren (o.a. Luc & Lesley, Kevin en Kenneth, Suske & Dominique, Philippe & Veronique, Niels & ouders, Ingrid (uit Delhaize) & familie, Yordi & familie, Dillen en familie) en mocht ik er vergeten zijn op te noemen, deze dus ook.
Toen ik aankwam in Oordegem en de aankomstlijn zag wist ik al meteen dat het geen makkelijke koers zou worden. Dit keer kwamen we met 102 renners aan de start en moest ik mij haasten om een mooie startplaats te bemachtigen.
Aangemoedigd door mijn peter, tante Fabienne, Niels Everaert, Philippe, Wiske, Dirk, Caroline, papa, mama en mijn zus Yasna ging ik vol goede moed de eerste ronde in. Toch was er terug die twijfel of ik ditmaal mijn koers zou uitrijden gezien het lastige parcours en mijn benen die iets minder goed aanvoelden dan de voorbije weken. Bij de eerste doortocht aan de aankomstlijn zat ik mooi vooraan het peloton maar door een valpartij enkele ronden later moest ik een paar plaatsen prijsgeven.
Halverwege de koers had ik een dipje en moest ik een paar keer lossen maar kon toch steeds terug aanpikken bij het peloton.
Bij het ingaan van de laatste ronde probeerde ik nog een paar plaatsen naar voor te schuiven tot in de buik van het peloton, wat mij ook lukte. Uiteindelijk bleek dit echter een slechte keuze te zijn want bij de spurt zat ik ingesloten en kon ik niet meer weggeraken
We reden de koers uit met 61 en ik eindigde 51ste... Niet slecht maar toch was ik boos op mijzelf omdat ik wist dat ik toch nog beter kon had ik niet ingesloten gezeten. Een foutje om uit te leren
Gisteren heb ik mijn tweede wedstrijd afgewerkt in Temse.
In tegenstelling tot vorige week in Staden hadden we nu een parcours van 63 km af te leggen
Bij de verkenning wist ik al meteen dat het geen makkelijke wedstrijd zou worden. Overal waar we reden was er wind, wind en nog eens wind en bovendien moesten we 2x per ronde de autostrade over wat wil zeggen dat we in totaal 26x de viaduct over moesten
Net zoals vorige week terug weinig bekenden. Enkel Thieme Van Ruymbeke en Dylan Jaspers kende ik. De rest waren (meestal) tweedejaars. In totaal gingen we met 41 renners van start.
Deze keer had ik een goede startplaats en kon ik probleemloos de demarrage aan die - net zoals vorige week - van bij het begin van de wedstrijd reeds plaatsvond. Al vlug was er een aanval van 2 tweedejaars, maar die werden later ingehaald door 3 renners waaronder Thieme Van Ruymbeke. Bij deze proficiat met zijn puike prestatie !
Halverwege de koers had ik een dipje maar al gauw vond ik mijn "tweede" adem en kon ik terug probleemloos het peloton volgen. Door het lastige parcours - dat geholpen werd door de aanhoudende wind - was de groep vlug uitgedund en haalden we maar met 23 de eindstreep. Gelukkig was ik "opnieuw" bij de overblijvers en haalde ik nog de 21ste plaats
Gisteren mijn allereerste wedstrijd bij de nieuwelingen gereden. Het was één groot vraagteken : zou ik meekunnen ? zou ik mijn wedstrijd kunnen uitrijden ? Iedereen was met die vragen bezig : mama, papa, mijn zus en niet in het minst ik zelf maar het was afwachten want niemand kon hier een antwoord op geven.
Voor mijn eerste wedstrijd had ik een criterium uitgekozen. De beloften reden Gent-Staden en in afwachting was er voor de nieuwelingen een criterium van 45 km. We kwamen met 90 renners aan de start, meestal tweedejaarsnieuwelingen die ik niet kende. Ook Jonas Lammens, Thieme Van Ruymbeke, Bart Pijsson en Dimitri Soete waren van de partij (en eigenlijk de enigen die ik kende van mijn jaar). De anderen waren tweedejaars.
Het kon niet slechter beginnen dan een verkeerde startplaats te kiezen. Ik draaide pas als 5de laatste de weg op. Boons Ruben, een tweedejaars en tevens Belgisch kampioen 2008 bij de nieuwelingen gaf er meteen een lap op en demarreerde van bij de start waarbij natuurlijk het ganse peloton in de achtervolging ging. Ik kon in de eerste ronde (gelukkig) opschuiven tot de 20ste plaats maar het was niet makkelijk want we reden meer dan 50km/uur ... Na 3 ronden konden we Ruben dan toch inhalen.
Beetje bij beetje werd de wedstrijd zwaarder en zwaarder en moesten er renners afhaken. Uiteindelijk waren er nog maar 47 renners over. Ik werd 42ste Niet slecht voor mijn eerste prestatie bij de nieuwelingen. Hopelijk kan ik de volgende wedstrijden evengoed afwerken als deze
Ik ben Dierickx Yorne
Ik ben een man en woon in Zingem (België) en mijn beroep is Student.
Ik ben geboren op 24/11/1994 en ben nu dus 30 jaar jong.
Mijn hobby's zijn: Wielrennen, chatten met leuke meisjes.
- en ik kon mooi opschuiven naar voor. Ondertussen hadden opnieuw een paar mannen gedemarreerd maar we konden ze telkens terug tot de orde roepen.
Yes, I did it again hé Chrisje. Enne, by the way, mercikes voor de goede bevoorrading samen met onze pa 
Voor ons niet zo leuk maar voor de supporters zeker niet. Alvast iedereen opnieuw bedankt voor jullie aanwezigheid en steun tijdens de koers. 
. Supergevaarlijk dus.
Ik heb ze een poepie laten ruiken.
al mijn moeite voor niets dus en ook mijn krachten verspeeld voor de eindspurt 
want ik wou niet terug afgaan zoals eerder deze week 
Bij mij viel het dus al bij al nog mee.
kreeg ik alsmaar meer twijfels of ik er wel goed aan deed de wedstrijd aan te vatten. Ik zou wel zien.
Bij een andere deden ze 1 minuut van zijn tijd af 
