In afwachting van de profs (E-3 prijs Harelbeke) was er voor de nieuwelingen een criterium georganiseerd waarbij er slechts 50 renners mochten deelnemen. We kwamen uiteindelijk met 49 aan de start.
Donkere wolken met af en toe een regen-/hagelbui hingen boven Harelbeke. Tevens stond er een gure wind met als gevolg dat we aan de aankomst wind tegen hadden. Na mijn tegenslag van vorige week was ik van plan om er eens stevig in te vliegen en deze keer wel een goede start te hebben (wat me ook lukte).
Aangezien er iedere ronde ofwel punten ofwel een premie te verdienen waren werd er van meet af aan stevig doorgereden en was er demarrage na demarrage waarbij twee tweedejaars konden ontsnappen. In het peloton werd er stevig doorgekoerst om deze toch in te halen wat ons ook lukte.
Mijn benen voelden goed aan en ik kon het tempo mooi volgen mede aangemoedigd door (alweer) Philippe, Wiske, Niels, Martine en Yordi en mijn zus Yadrinka met Kevin. Dank voor de trouwe supportering
Op drie ronden van het einde kreeg ik de milt en had ik verschrikkelijke pijn maar heb op mijn tanden gebeten en doorgezet met als resultaat dat ik toch nog knap 17de geworden ben. Alhoewel, het kan altijd beter hé
De zon was van de partij evenals talrijke supporters maar het heeft niet mogen zijn ...
Langs de ene kant zag ik het goed zitten maar langs de andere kant gierden de zenuwen door mijn lijf want het was toch min of meer een thuiswedstrijd en dus wilde ik evengoed presteren als de voorbije weken. Het lot besliste evenwel anders.
Toen we ons moesten opstellen voor de start stonden we op een verkeerde plaats en moest iedereen rechtsomkeer maken. Door die plaatswisseling stond ik ...... helemaal achteraan en dat heb ik geweten. Ik had dus een superslechte start en moest onmiddellijk demarreren om toch een beetje vooraan te geraken. Dat lukte vrij goed maar toen ik eindelijk aansluiting had halverwege het peloton was er vooraan opnieuw een demarrage en moesten we bovendien Latemberg op. Dat was er net iets te veel aan.
Bij de eerste doortocht aan de aankomstlijn was ik opnieuw gelost van het peloton en wat ik ook deed, ik kon niet meer aansluiten. Mijn benen blokkeerden en ik kon totaal geen macht meer zetten. Heb dan maar op mijn eentje 2 ronden doorgereden maar ik zat gewoon kapot mede dankzij de gure windstoten. Resultaat : na 4 ronden mocht ik stoppen.
Mijn eerste wedstrijd bij de nieuwelingen die ik niet uitgereden heb Hopelijk volgende week beter.
Tot slot : dank aan alle supporters die van de partij waren (o.a. Luc & Lesley, Kevin en Kenneth, Suske & Dominique, Philippe & Veronique, Niels & ouders, Ingrid (uit Delhaize) & familie, Yordi & familie, Dillen en familie) en mocht ik er vergeten zijn op te noemen, deze dus ook.
Toen ik aankwam in Oordegem en de aankomstlijn zag wist ik al meteen dat het geen makkelijke koers zou worden. Dit keer kwamen we met 102 renners aan de start en moest ik mij haasten om een mooie startplaats te bemachtigen.
Aangemoedigd door mijn peter, tante Fabienne, Niels Everaert, Philippe, Wiske, Dirk, Caroline, papa, mama en mijn zus Yasna ging ik vol goede moed de eerste ronde in. Toch was er terug die twijfel of ik ditmaal mijn koers zou uitrijden gezien het lastige parcours en mijn benen die iets minder goed aanvoelden dan de voorbije weken. Bij de eerste doortocht aan de aankomstlijn zat ik mooi vooraan het peloton maar door een valpartij enkele ronden later moest ik een paar plaatsen prijsgeven.
Halverwege de koers had ik een dipje en moest ik een paar keer lossen maar kon toch steeds terug aanpikken bij het peloton.
Bij het ingaan van de laatste ronde probeerde ik nog een paar plaatsen naar voor te schuiven tot in de buik van het peloton, wat mij ook lukte. Uiteindelijk bleek dit echter een slechte keuze te zijn want bij de spurt zat ik ingesloten en kon ik niet meer weggeraken
We reden de koers uit met 61 en ik eindigde 51ste... Niet slecht maar toch was ik boos op mijzelf omdat ik wist dat ik toch nog beter kon had ik niet ingesloten gezeten. Een foutje om uit te leren
Gisteren heb ik mijn tweede wedstrijd afgewerkt in Temse.
In tegenstelling tot vorige week in Staden hadden we nu een parcours van 63 km af te leggen
Bij de verkenning wist ik al meteen dat het geen makkelijke wedstrijd zou worden. Overal waar we reden was er wind, wind en nog eens wind en bovendien moesten we 2x per ronde de autostrade over wat wil zeggen dat we in totaal 26x de viaduct over moesten
Net zoals vorige week terug weinig bekenden. Enkel Thieme Van Ruymbeke en Dylan Jaspers kende ik. De rest waren (meestal) tweedejaars. In totaal gingen we met 41 renners van start.
Deze keer had ik een goede startplaats en kon ik probleemloos de demarrage aan die - net zoals vorige week - van bij het begin van de wedstrijd reeds plaatsvond. Al vlug was er een aanval van 2 tweedejaars, maar die werden later ingehaald door 3 renners waaronder Thieme Van Ruymbeke. Bij deze proficiat met zijn puike prestatie !
Halverwege de koers had ik een dipje maar al gauw vond ik mijn "tweede" adem en kon ik terug probleemloos het peloton volgen. Door het lastige parcours - dat geholpen werd door de aanhoudende wind - was de groep vlug uitgedund en haalden we maar met 23 de eindstreep. Gelukkig was ik "opnieuw" bij de overblijvers en haalde ik nog de 21ste plaats
Gisteren mijn allereerste wedstrijd bij de nieuwelingen gereden. Het was één groot vraagteken : zou ik meekunnen ? zou ik mijn wedstrijd kunnen uitrijden ? Iedereen was met die vragen bezig : mama, papa, mijn zus en niet in het minst ik zelf maar het was afwachten want niemand kon hier een antwoord op geven.
Voor mijn eerste wedstrijd had ik een criterium uitgekozen. De beloften reden Gent-Staden en in afwachting was er voor de nieuwelingen een criterium van 45 km. We kwamen met 90 renners aan de start, meestal tweedejaarsnieuwelingen die ik niet kende. Ook Jonas Lammens, Thieme Van Ruymbeke, Bart Pijsson en Dimitri Soete waren van de partij (en eigenlijk de enigen die ik kende van mijn jaar). De anderen waren tweedejaars.
Het kon niet slechter beginnen dan een verkeerde startplaats te kiezen. Ik draaide pas als 5de laatste de weg op. Boons Ruben, een tweedejaars en tevens Belgisch kampioen 2008 bij de nieuwelingen gaf er meteen een lap op en demarreerde van bij de start waarbij natuurlijk het ganse peloton in de achtervolging ging. Ik kon in de eerste ronde (gelukkig) opschuiven tot de 20ste plaats maar het was niet makkelijk want we reden meer dan 50km/uur ... Na 3 ronden konden we Ruben dan toch inhalen.
Beetje bij beetje werd de wedstrijd zwaarder en zwaarder en moesten er renners afhaken. Uiteindelijk waren er nog maar 47 renners over. Ik werd 42ste Niet slecht voor mijn eerste prestatie bij de nieuwelingen. Hopelijk kan ik de volgende wedstrijden evengoed afwerken als deze
Daar het parcours in Pollare-Ninove mij (en mama en papa) niet aanstond zijn we maar naar Diksmuide gereden. Het was geen al te groot parcours (slechts 1.400m) en dus wist ik op voorhand dat ik mij niet mocht laten verrassen en op mijn goede moest zijn voor eventuele demarrages.
Er waren 66 deelnemers (waaronder 8 meisjes) ingeschreven en daardoor werden we in twee reeksen ingedeeld. Ik zat in de tweede reeks samen met Jonas Lammens (die trouwens gewonnen heeft) en moest dus wachten tot de laatste om aan de start te komen.
Om 16u45u was het dan eindelijk zo ver en konden we beginnen aan ons 25 rondjes. Ik had geen mooie startplaats (stond eigenlijk helemaal achteraan) daar ik wat aan het losrijden was terwijl de eerste reeks hun wedstrijd reed en ik de tijd uit het oog verloor. Toen ik mij naar de start begaf stonden de andere renners reeds klaar langs de kant en kon ik helemaal achteraan aanschuiven
Halverwege de koers plaatste ik een demarrage en reed ik 2 ronden op kop. Daarna liet ik mij terug afzakken tot in het peloton want het was nog een beetje vroeg om steeds vooraan te zitten maar ik wou toch even mijn benen testen
Toen de zesde laatste ronde inging plaatste ik terug een demarrage en kwam ik van gans achteraan het peloton naar voor en nam de leiding voor 2 ronden. Ik voelde dat mijn benen goed waren, lachte eens naar papa en bij het ingaan van de laatste ronde deed ik teken dat ik nog eens voluit zou gaan maar ... dat was buiten de valpartij vlak voor mijn neus gerekend. Ik lag juist op mijn zwaarste om aan te vallen en pats, boem, daar lagen een paar renners op de grond vlak voor mijn neus. Resultaat : ik stond stil en tegen dat ik terug op gang was waren de eersten al gaan vliegen waaronder Jonas Lammens. Ik moest mij tevreden stellen met een 16de plaats van de 30 deelnemers in onze reeks
Hopelijk rijd ik volgende week een even goede wedstrijd als gisteren want dit was veruit de beste van mijn seizoen.
Ik wist al van 's morgens dat ik niet zo een goede benen had maar hoopte dat het zou beteren tijdens de wedstrijd.
We kwamen met 27 renners aan de start waaronder Otto, Kevin Rasschaert en Stijn Van Hecke. Al van bij de start werd er goed doorgereden met Kevin aan de leiding. Na een paar ronden moest ik spijtig genoeg afhaken samen met nog een 8-tal andere renners. We probeerden terug bij het peloton geraken maar het was tevergeefs, het lukte niet.
Mijn benen wilden absoluut niet mee en ik had het lastig om de koers uit te rijden. Werd uiteindelijk 18de
Dank aan mijn vele supporters (mijn peter, tante Fabienne, Joyce, Niels en ouders, Yordi en ouders en Veronique en Philippe) om mij te blijven aanmoedigen en ook dank aan James en vooral aan Kurt voor de bemoedigende woorden tijdens en na de koers (en op mijn site)
Hopelijk gaat het zondag wat beter en kan ik mij herpakken alhoewel ik niet zo veel getraind heb deze week want ik had een ontsteking op het strottenhoofd en moest het rustig aan doen. Ik zie wel en doe uiteraard mijn best.
Deze week zaten we midden in de velden om te koersen in het landelijke Assenede. Het was een vrij klein parcours (1.600m) en zeer gevaarlijk dus om gedubbeld te worden als je de trein miste...
Ik had een goede start maar na een demarrage vooraan in het peloton had ik het toch moeilijk om bij te blijven. Met een groepje van 7 probeerden we opnieuw aansluiting te krijgen op het peloton of minstens op het kleine groepje achtervolgers maar het mocht niet baten. We bleven hangen op 20 meter en kwamen geen stap dichter. We hebben dan maar onze eigen koers gereden met ons bende (alhoewel er ook een 3-tal moesten lossen) en hebben er zelfs een paar gedubbeld.
Wonder boven wonder kon ik op het einde nog meespurten en het is al een hele tijd geleden dat mij dat nog lukte door de verzuring in mijn benen. Ben deze week opnieuw naar de dokter geweest en blijkbaar met resultaat Hopelijk gaat het zo verder. Ik eindigde op de 21ste plaats van 33 deelnemers.
Toen we thuis vertrokken richting Deinze was er een regenbui van jewelste. Het zag er dus niet al te best uit. Toen we bijna ter plaatse waren was het gestopt met regenen en ik haalde opgelucht adem. Normaal koers ik liever als het regent dan dat het 30° is, maar ik was tijdens de week het parcours gaan verkennen met Jonas en Niels (en de papa van Jonas en Niels) en wist dat er tamelijk veel roosters in het midden van de weg lagen, gevaarlijk dus bij regenweer. Er stond wel een zeer hevige wind wat de wedstrijd er niet makkelijk op zou maken.
We kwamen aan de start met 39 renners. Zoals gewoonlijk stond ik vooraan en ik had een goede start. Ik kon gans de wedstrijd vlotjes meerijden. Het tempo was iets minder dan anders, dit had uiteraard te maken met de wind die ons langs alle kanten om de oren suisde. Af en toe was er een tempoversnelling maar die kon ik goed volgen.
De voorlaatste ronde zat ik in een goede positie (rond de 15de plaats) en ik hoopte dus op een goede uitslag (eindelijk eens) maar .... weeral pech. Door een valpartij in de laatste ronde moest ik in de remmen gaan en uitwijken (of ik maakte ook kennis met het asfalt) en daardoor ben ik dus heel wat plaatsen achteruit gegaan. Ik was 24ste van de 39 deelnemers
Dank aan iedereen die mij aanmoedigde, in het bijzonder Jonas en Niels en ook hun ouders en uiteraard ook mijn trouwe (wekelijkse) supporters, mijn peter, tante Fabienne en Joyce
Vandaag een zware koers voor de boeg gehad. Het parcours lag me niet echt omdat we zo een 600 meter moesten klimmen en daar ben ik (nog) niet zo goed in.
Met Thieme Van Ruymbeke, Stijn Van Hecke en Kevin Rasschaert aan de start wist ik al dat deze er meteen in zouden vliegen, wat ook gebeurde dus. De eerste 2 ronden kon ik vlot meevolgen maar dan was de volgende demarrage er iets te veel aan en moest ik lossen. Wetende dat ik er toch niet meer kon bijgeraken heb ik de koers dan maar op mijn eentje uitgereden en kon ik toch nog af en toe een geloste renner inhalen en voorbijrijden.
Mijn peter, tante Fabienne, Etienne, zus Yadrinka en Joyce bleven me aanmoedigen om op mijn eigen tempo door te gaan. Ik eindigde 19de op 30 deelnemers. Niet echt slecht voor mij op zo een parcours
In tegenstelling tot vorige week was het snikheet en niet echt mijn weertje. Veel drinken voor en tijdens de koers was de boodschap dus.
Het parcours was mij al bekend daar dit mijn derde jaar was dat ik in Sint-Gillis-Waas reed. We gingen van start met 28 deelnemers waaronder 1 meisje. Tijdens de wedstrijd moest er af en toe eentje afhaken zodat we uiteindelijk nog met 19 overbleven in het peloton. Halverwege de wedstrijd had ik het ook even moeilijk want mijn benen stonden op ontploffen. Ik heb dan maar op mijn tanden gebeten en doorgezet en het lukte mij om bij het peloton te blijven. We gingen dus met 19 man naar de finish. Ik behaalde de 17de plaats. Niet echt goed, maar ook weer niet slecht als je kijkt van waar ik kom begin dit seizoen. Zolang ik niet moet afhaken van het peloton is het OK en hopelijk lukt het mij iedere wedstrijd een beetje beter om meer vooraan in de uitslag te komen
Op weg naar Rijkevorsel hadden we regen, regen en nog eens regen. Het zag er dus niet al te best uit. Daar aangekomen kwam de zon erdoor en wonder boven wonder bleef het gans de namiddag droog. Gelukkig maar want de miniemen hadden in de voormiddag gereden en in iedere reeks waren er valpartijen. Er stond wel nog een felle wind maar ja, beter wind dan regen. Het was een vrij mooi parcours alhoewel de straten nogal aan de smalle kant waren. Het zou dus moeilijk worden om vooraan het peloton te geraken.
We startten met 48 renners. Vlak na de start moesten we links opdraaien en daar hadden we wind tegen wat de koers toch vrij lastig maakte. Telkens we wind af hadden werd er gedemarreerd en al vlug moesten er een paar lossen maar ik kon (gelukkig) mooi blijven volgen en behaalde uiteindelijk de 27ste plaats. Niet echt schitterend maar toch beter dan mijn vorige resultaten. Ik heb terug moed dat alles toch wel in orde zal komen en hopelijk blijven mijn resultaten beteren.
Het was de bedoeling dat ik dit weekend in Oostkamp zou rijden maar uiteindelijk is het Tollembeek geworden daar papa ziek was en mama het niet zag zitten om zo ver te rijden. Ik dus met mama en Yadrinka naar Tollembeek waar ook mijn ploegmaatje en tevens vriend Jonas zou rijden.
Daar aangekomen bleek dat er bij de 12-jarigen slechts 9 deelnemers waren. Bij de 13-jarigen waren het er een pak meer (26 om precies te zijn) en ik hoopte dat er in mijn reeks toch ook heel wat zouden zijn maar dat was jammer genoeg niet zo. We startten maar met 16.
Het weer viel best mee. Een beetje wind, een beetje zon en een beetje wolken...
Voor de eerste keer sinds een paar weken was ik niet zo zenuwachtig voor de start maar eerder ontspannen. De twee eerste ronden kon ik me niet bedwingen en reed ik terug op kop (tegen de zin van mijn peter ) maar ik voelde me terug goed en wou eens testen of ik terug helemaal de oude was/ben.
Aangemoedigd door mijn peter, tante Fabienne, Joyce, Yadrinka, de ouders van Jonas en uiteraard Jonas zelf zette ik moedig de wedstrijd verder. Het ging goed tot de 6de laatste ronde. Met twee hadden we een achterstand van ongeveer 500m. Toen ik mijn medecompaan aanspoorde om samen het gat dicht te rijden moest hij forfait geven. Hij kon niet meer zei hij. Ik heb toen alles gegeven wat ik kon en tot grote verbazing van mijn voornoemde supporters zat ik de volgende ronde terug bij het peloton. Vreugde alom bij iedereen en extra aanmoediging bij de volgende doortochten. Dank hiervoor !
De rest van de wedstrijd kon ik mooi volgen en iedereen hoopte op een mooie uitslag. Bij het ingaan van de laatste bocht kreeg ik een duw en zat ik in de graskant... Hierdoor liep ik wat achterstand op en was het moeilijk om mee te spurten voor een mooie plaats. Ik eindigde 13de van de 16. Ik was niet tevreden met mijn plaats maar als ik deze wedstrijd vergelijk met de vorige moet ik wel toegeven dat dit de beste was die ik dit seizoen al gereden heb.
Hopelijk gaat het vanaf nu de goede richting uit en ben ik snel terug de oude
Gisteren werd het P.K. gereden in Zingem (op amper 500 m van mijn deur). Ik was de hele week erg zenuwachtig voor deze (thuis)wedstrijd. Vele vrienden en familie hadden gezegd dat ze zouden komen supporteren, waarvoor dan ook mijn dank.
In de voormiddag was het tijdrit. Ik moest starten om 11u18 en behaalde de 35ste plaats op 56 deelnemers. Ik had eigenlijk beter verwacht want vorig jaar had ik een mooie tijd maar het mocht niet zijn.
In de namiddag zat ik in de tweede reeks om mij te plaatsen voor de A-finale of de B-finale. Bij de start voelde ik me goed. Ik had goede benen en heb de eerste 4 ronden op kop gereden - mijn supporters riepen dat ik veel te vroeg op kop zat en nog wat moest wachten - maar ik had houten oren op dat moment en deed toch mijn goesting. Bij de sprint zat ik goed geplaatst maar doordat er een paar uit hun pedalen schoten moest ik remmen en kon ik dus niet meer meesprinten. Resultaat : 24ste van 28 en naar de B-finale dus. Ik was diep ontgoocheld en er vielen wel een paar traantjes
Om 17u00 moest ik de B-finale rijden. Ik had amper kunnen uitrusten van de vorige wedstrijd (start om 15u15) en mijn mama, papa, zus Yadrinka en de mama en papa van Maxim hadden mij met moeite kunnen oppeppen van de geleden nederlaag maar vol goede moed stapte ik terug op de fiets. De eerste ronde zat ik terug op kop en dan kwam er een aanval van Stijn Van Hecke die jammer genoeg in de B-finale zat door een lekke band in de vorige wedstrijd. Ik kon mijn wedstrijd goed meerijden maar op het einde kon ik niet meer. Mijn benen wilden niet meer mee en deden enorm veel mijn. Uiteindelijk behaalde ik de 12de plaats van 19
Terug teleurgesteld vertrok ik meteen naar huis om mij te verstoppen in de badkamer. Ik wou niemand horen noch zien. Mijn vriendThomas Vernaeckt (die zelf een goede wielrenner is) durfde het toch aan om bij mij te komen en probeerde toch om mij wat op te beuren wat hem uiteindelijk ook gelukt is. Dank hiervoor Thomas !
Na mij gewassen te hebben terug naar het parcours om de A-finale te zien waarin ook mijn vriend Maxim zat. Proficiat aan hem voor zijn mooi resultaat alsook aan Saimen met zijn overwinning !
Ik ben Dierickx Yorne
Ik ben een man en woon in Zingem (België) en mijn beroep is Student.
Ik ben geboren op 24/11/1994 en ben nu dus 30 jaar jong.
Mijn hobby's zijn: Wielrennen, chatten met leuke meisjes.
Hopelijk volgende week beter.
Niet slecht voor mijn eerste prestatie bij de nieuwelingen. Hopelijk kan ik de volgende wedstrijden evengoed afwerken als deze 
