Na mijn geslaagde wedstrijd vorige week in Zwijnaarde had ik goede moed voor Schelderode. In de voormiddag goot het water en stilletjes hoopte ik dat dit gans de dag zo zou blijven. Had zin om eens een wedstrijd in de regen te rijden, maar mijn gebeden werden niet verhoord Na de middag kwam de zon piepen en werd het toch nog een mooie namiddag.
Al mijn ploegmaats waren aanwezig alsook talrijke supporters (die ik opnieuw moest teleurstellen). Dank voor jullie aanwezigheid en steun enne Chris, hopelijk rij ik de volgende wedstrijd dat je er bent wel uit hé (zal eens bewijzen dat ik het wel kan)
Onze pa verwittigde mij op voorhand : "Hier moet je oppassen want hier gaan ze vallen. Zorg dat je hier vooraan zit of het is gepasseerd !!" In de tweede ronde was het zo ver. Mijn ploegmaat Dillen kuste de grond en ik zat ... achter hem, pech dus.
Daar Robin Van Goethem reeds van bij de start was gaan vliegen zat het tempo er in om hem te pakken te krijgen en door mijn achterstand bij de valpartij kon ik - jammer genoeg - het gat niet meer dichten en moesten we het peloton laten rijden en halverwege de wedstrijd de koers dus verlaten. Onze pa was niet te spreken en heeft dan maar zijn verdriet verdronken (graptje pol) samen met onze Chris & C°.
Oef, na mijn slechte prestaties de voorbije week heb ik gisteren mijn koers mooi uitgereden en dat is maar best ook want het was eigenlijk een beetje een "thuiswedstrijd" daar mijn mémé op Zwijnaarde woont (we moesten trouwens langs haar deur passeren met de koers). Veel mensen hadden haar gevraagd of ik meedeed en gezegd dat ze zouden komen supporteren dus moest ik het beste van mezelf geven en hopen dat ik niet zo een slechte wedstrijd zou rijden als de twee vorige
We gingen van start met 48 deelnemers en dienden 14 ronden van 4,700 km af te leggen, goed voor bijna 66 km dus. Mijn benen voelden goed aan en ik kon mij steeds mooi vooraan in het peloton houden, aangemoedigd door mémé en Julien, mijn oma, Laintje, tante Fabienne, Joyce, Yadrinka en mijn vriend Gregory. Mercikes hiervoor Het was een mooi maar wel zeer technisch parcours met veel bochten en draaien en dat lag me wel.
In de derde ronde verloor mijn vriend Maxim zijn drinkbus en ik bood hem onmiddellijk de mijne aan maar naarmate de wedstrijd vorderde en er reeds een paar demarrages waren begon mijn (enige) drinkbus ook leeg te geraken. Ik riep steeds naar onze pa en ons ma dat ik DRINKEN moest hebben maar ... van de délégés mocht er geen bevoorrading zijn zodat ik de rest van de koers op droog zaad zat.
Bij aanvang van de laatste ronde zat ik opnieuw vooraan het peloton maar toen de spurt begon kreeg ik stekende pijnen in mijn zij (uitdrogingsverschijnselen zeker) en kon ik geen meter meer mee ... Ik eindigde 33ste maar weet zeker dat ik MET drinken een beter resultaat zou gehaald hebben. Pech dus (en boos op ons pa en ons ma omdat ze geen drinken gegeven hadden).
Bij aankomst ter plaatse eens het parcours gedaan met de auto ... moordend zwaar parcours. Even twijfel of ik wel hier zou rijden of terug naar Oosterzele zou gaan. Heb dan toch maar beslist om hier te rijden.
Ik had mij voorgenomen (niets aan onze pa gezegd ) dat ik van bij de start zou demarreren en proberen weg te geraken - wat mij ook anderhalve ronde lukte. Mijn metgezel zag het plots niet meer zitten en legde de boel stil zodat we ingehaald werden door het ganse peloton.
In de derde ronde kreeg ik buikkrampen en ben zodoende halverwege de wedstrijd gestopt
Weeral een lesje geleerd zeker
Tevens dank aan mijn trouwe (wekelijkse) supporters onder wie ook Chris (die beide koersen dit weekend op appel was) en zijn dochter Stefanie
Daar ik momenteel niet zo goed presteer geef ik forfait voor de Interclub in Koksijde en geef ik iemand anders van onze ploeg de kans om aan deze wedstrijd deel te nemen.
Ondanks mijn virale infectie op de luchtwegen vorige week ben ik toch maar van start gegaan maar ... door de drukkende warmte kreeg ik niet voldoende zuurstof binnen en had ik bovendien opnieuw last van mijn keel. Halverwege de koers ben ik dan toch moeten afstappen
Aan alle aanwezige supporters : bedankt om te komen en sorry dat ik jullie moest teleurstellen
Morgen probeer ik het opnieuw in Steenhuize en hopelijk lukt dit beter want anders kan/mag ik a.s. zaterdag niet starten in Koksijde (interclub).
Toen ik deze morgen opstond (06.15u) - en onder mijn voeten kreeg van ons ma omdat het nog veel te vroeg was - wist ik eigenlijk al hoe laat het was ...
Ik had zeer slecht geslapen (om het uur wakker geworden) doordat ik moeilijk kon ademen omdat mijn neus volledig verstopt zat. Heb alle middeltjes geprobeerd om beter te worden maar ... niets hielp.
We zijn dan toch maar richting Hooglede gereden.
Daar aangekomen heb ik het parcours verkend. Onder een stralende en snikhete zon kreeg ik alsmaar meer twijfels of ik er wel goed aan deed de wedstrijd aan te vatten. Ik zou wel zien.
Reeds van in het begin van de wedstrijd voelde ik dat het verkeerd ging aflopen. Ik had totaal geen macht in de benen en kreeg geen zuurstof binnen waardoor ik meteen plaats verloor in het peloton. Halverwege de wedstrijd was het dan ook afgelopen voor mij
Uiteindelijk had ik toch nog prijzengeld want ik werd toch nog 29ste van 49 ondanks mijn slechte - waar ik niet echt kon aan doen - prestatie.
Hopelijk ben ik tegen volgend weekend weer helemaal de oude.
P.S. : ik kreeg deze week bericht dat ik werd geselecteerd om deel te nemen aan de Interclub te Koksijde op 6 juni a.s. Joepie !!!
79 deelnemers stonden om 14.15u reeds klaar aan de start en het was opnieuw duwen en drummen geblazen om toch maar een mooi plaatsje te bemachtigen, wat mij tamelijk goed gelukt is
Mijn benen waren alvast beter dan vorige week maar toch nog niet super. Reeds van in de eerste ronde werd er gedemarreerd daar er opnieuw premies te verdienen waren. Gelukkig kon ik keer op keer de demarrages aan en ik probeerde zelfs om samen met een ploegmakker weg te geraken maar uiteindelijk zijn we toch niet doorgegaan daar hij vond dat het gat niet groot genoeg was ...
Mijn trouwe supporters (tante Fabienne, mijn peter, Joyce, Wiske, Filip en Niels en mijn 2 zussen) waren uiteraard van de partij om mij ronde na ronde opnieuw aan te moedigen, waarvoor dan ook dank
Na onze 63 km te hebben afgelegd waren er 4 koplopers weg en werd het een massaspurt tussen de overgeblevenen. Ik werd 29ste.
Hopelijk werk ik zondag de wedstrijd even goed af als vandaag. Tot dan !
Nadat mijn masseur Peter mij zaterdagavond eens goed onder handen had genomen stond ik vol goede moed aan de start in Groot-Bijgaarden alhoewel ...
Bij onze aankomst ter plaatse zag ons ma het niet echt zitten want het parcours was gevaarlijk en steeds bergop en bergaf (wat niet echt mijn ding is) .
We kwamen met 58 deelnemers aan de start waaronder niet de minste : Gilles Loncin (die trouwens met de overwinning aan de haal ging), Kevin Deltombe (die verdiend tweede werd), mijn ploegmaat Dillen Verzeele (die knap vierde werd), Tom Van Dam, Robin Van Goethem, ...
Reeds van in de eerste ronde was er een demarrage en aangezien het toch wel lastige en niet in het minst gevaarlijke parcours lag het volledige peloton reeds van bij de eerste passage aan de aankomstlijn volledig aan flarden. Gelukkig waren mijn benen vrij goed hersteld na de massage en kon ik mooi vooraan blijven rijden. De valpartijen volgden elkaar op maar gelukkig bleef ik daar ook van gespaard
Halverwege de wedstrijd had ik een dipje maar onder aanmoediging van mijn peter, tante Fabienne, Joyce en mijn vriend Gregory kon ik de wedstrijd toch verder aan - in tegenstelling tot de dag ervoor - en kon ik er nog een klein spurtje uitpersen om zo de 16de plaats te behalen
Na 5 ronden wedstrijd moeten afstappen door de pijn in mijn rug en benen...
Ga mij eens goed onder handen laten nemen door de masseur en morgen opnieuw starten (hopelijk met een beter resultaat) in Groot-Bijgaarden.
Technische gegevens:
60 km - 385 EUR. I: Café In den Wijngaard, Brusselstraat 257, Groot-Bijgaarden U: 14:00/14:45/15:00 K: Sporthal Ten Gaerde, Jozef Mertensstraat 27 a Contact: Harry Buyens
Na mijn tegenslag van gisteren zag ik het vandaag volledig zitten en had ik zin om er eens stevig in te vliegen
Toen ik aankwam in Maria Aalter en zag wie er allemaal aanwezig waren (Jens De Winne, Indiana Slabinck, Kevin Rasschaert, Thieme Van Ruymbeke, Glenn Rotty, ...) zonk de moed me bijna in mijn schoenen maar mijn zussen en ons ma konden me toch nog een beetje oppeppen.
Daar er opnieuw iedere ronde premies te verdienen vielen werd er van in de tweede ronde duchtig gedemarreerd. Indiana Slabinck kon uit het peloton ontsnappen en haalde dan ook de meeste premies binnen. Een 17-tal renners moesten één voor één afhaken uit het peloton maar ik kon (gelukkig) wel volgen. Sommige momenten had ik het even moeilijk maar ik kon toch bijblijven, mede door de aanmoediging van mijn zussen, mémé en Julien, nonkel Ronny en Lieve, Sebastiaan, Franky en Katty en niet te vergeten Filip en Veronique.
Ons ma deed het volledige parcours en kon het niet laten steeds te roepen dat ik moest opschuiven naar voor - wat ik in het begin aan mijn laars lapte en mijn drinkbus dan maar naar haar voeten gooide - tot ze zich boos maakte en riep dat ik NU moest opschuiven wat ik dan ook maar deed nadat ik een nieuwe drinkbus aangenomen had van onze pa (bevoorraden mocht vanaf de 8ste ronde).
Bij het ingaan van de laatste ronde zat ik mooi vooraan het peloton en behaalde uiteindelijk een 24ste plaats bij een massaspurt. Van de 65 deelnemers kwamen er 48 aan enne ... ik was er ook bij. Oef, toch nog wat geluk na mijn tegenslagen van gisteren en vorige week
Dank aan allen die vandaag voor mij supporterden. Ook dank aan Jonas Lammens die gisteren de titel van Provinciaal Kampioen binnenhaalde - proficiat hiervoor - en zijn familie die mij ook steeds aanmoedigde.
68 deelnemers aan de start in Lendelede. Een mooie bende. Van voor de start werd er al duchtig geduwd en gedrumd om toch maar een mooie (start)plaats te bemachtigen. Oorspronkelijk stonden Jonas en ik op de eerste rij maar tegen dat we moesten starten stonden we maar op de derde rij meer Het beloofde dus een snelle wedstrijd te worden want iedereen stond opgefokt.
Na het startsein moesten we achter de moto rijden tot het officiële startsein (na 500 m) werd gegeven. Meteen vloog Indiana Slabbinck er in en werd er duchtig gekoerst. Reeds bij de eerste doortocht aan de aankomstlijn was er een valpartij waar ik (gelukkig) niet bij was.
Het parcours was zeer lastig en niet echt mijn ding. Na een paar rondes moest ik lossen van het peloton met nog 4 andere renners. Bij de volgende doortocht riep mama dat we naderden en dat we moesten samenwerken om het gat te dichten. Ik demarreerde en kon samen met nog een andere renner opnieuw aansluiten bij het peloton maar bij een nieuwe demarrage was mijn pijp uit en kon ik niet meer volgen Na 8 ronden wedstrijd mocht ik afstappen
Op naar de volgende wedstrijd te Opbrakel.
Ik wist reeds op voorhand dat dit parcours ook niet mijn ding was maar op aanraden van mijn trainer nam ik toch deel aan deze wedstrijd (als oefening voor het PK van a.s. zaterdag te Parike waar het nog veeeeeeel lastiger is).
Bij de start zat ik mooi vooraan het peloton maar het mocht niet zijn. Na slechts een kleine kilometer was er een valpartij net voor mijn neus. Ik probeerde uit te wijken naar de graskant maar op dat moment viel er nog eentje enne bibi dus ook Ik geraakte niet onmiddellijk uit mijn pedaal met mijn rechtervoet en bovendien lag mijn ketting er nog af ook
Onze pa en ons ma, mijn peter, tante Fabienne, Joyce en de rest van de supporters begrepen er niets van toen het peloton de eerste doortocht maakte en ze mij nergens konden speuren. Hadden ze nu niet goed gekeken of was ik er werkelijk al afgereden na amper één ronde
Na anderhalve minuut wachten en twijfelen of ze toch wel goed gekeken hadden kwam ik eindelijk aangepeddeld. Na de tweede ronde was de achterstand te groot en mocht ik weeral stoppen zonder de wedstrijd uit te rijden. Een pechweekend dus.
Tweede wedstrijd van de Beker van de Vlaamse Ardennen en ook meteen mijn voorlaatste ...
Om 11u34 mocht ik mijn tijdrit rijden. Ik deed 8min.25sec. over de 5km800. Niet slecht voor mij want ik behaalde de 10de plaats bij de eerstejaars. De "heren" van de Wielerbond waren blijkbaar nog niet goed wakker want ze slegen de ene flater na de andere bij de tijdsopname. Plots stond ik in de uitslag op 8min.45sec. en daalde ik meteen meer dan 30 plaatsen Bij een andere deden ze 1 minuut van zijn tijd af ?:: Reclameren hierover haalde niets uit want de "heren" zijn de baas.
Dan maar concentreren op de wedstrijd voor de namiddag. We dienden 56 km. af te leggen met 128 deelnemers. Om 15.30u werd het startsein gegeven. Meteen gingen 8 renners in de aanval en deze bleven ook de volledige wedstrijd voorop.
Ik draaide goed mee met het peloton tot ik in de voorlaatste ronde een gat moest laten van 10 sec. Bij de doortocht van de aankomstlijn vonden de "heren" het nodig mij en mijn metgezel te laten afstappen ... weerom onterecht want we zaten maar 10 sec. achter en dus hadden ze het recht niet om dit te doen.
Resultaat : ik werd weerom niet opgenomen in de uitslag en kon dus weerom geen punten verdienen voor het klassement. Nieuwe reclamaties haalden weerom niets uit, kortom het zijn kl.....
Ik ga enkel nog de wedstrijd voor de Beker Vlaamse Ardennen in Zingem rijden (voor eigen volk) en dat zal het zijn.
Zoals te zien op de foto hieronder - en zoals eigenlijk te verwachten viel doordat er iedere ronde een premie van 20,00 te verdienen viel - was er een massale opkomst voor deze wedstrijd. Maar liefst 127 deelnemers stonden aan de start en onder hen natuurlijk de "grote kanonnen" die aasden op de premies.
Het startschot werd gegeven en het was drummen om als eerste door de gevaarlijke bocht naar links (net na de start) te geraken zonder kleerscheuren. Oef, iedereen bleef overeind maar dat geluk bleef niet lang duren. Reeds van in de eerste ronde was er een valpartij (waar ik gelukkig van gespaard bleef). Het volledige peloton scheurde meteen in stukken vaneen. Ik was (joepie) mee met de kop van het peloton maar had te vroeg victorie gekraaid... Pats, boem, vlak voor mijn neus een nieuwe valpartij. Ik moest in de remmen gaan en belandde in de graskant waar ik mijn voeten aan de grond moest zetten, zodoende geparkeerd stond, en hiermee kostbare tijd verloor.
Met een bende van 8 man probeerden we toch nog het gat te dichten op het peloton maar tevergeefs. Het mocht niet zijn. De vogels waren gaan vliegen en de afstand werd alleen maar groter door de vele demarrages bij de doortocht aan de aankomstlijn (premies)
Na de achtste ronde werden we verplicht om te stoppen. Ik perste er toch nog een sprintje uit en eindigde derde van ons groepje van 8. Denk dat ik rond de 65ste eindigde in de totale uitslag. Niet echt slecht maar ik had toch liever mijn wedstrijd volledig uitgereden.
Geen vrijdag maar maandag de 13de... geluk of ongeluk ?
Het weer viel in ieder geval al mee en de opkomst van de supporters ook (Kevin en Yadrinka, Filip en Veronique, mémé en Julien, Nonkel Ronny en Lieve, Mio en Carla, Anne en Pol - waarbij ik mij trouwens mocht wassen na de koers en bij deze van harte dank hiervoor !! - dus was het aan mij om te bewijzen of ik al dan niet 2 koersen aankon op één weekend.
De deelnemerslijst was niet zo klein : 76 namen werden opgetekend, waaronder vele goeie zoals Jasper Dult, Jonas Lammens, Dimitri Soete, Glenn Rotty, mijn ploegmakkers Bart Pijsson en Matthias De Vrient en niet te vergeten de tweedejaars die telkens proberen de wedstrijd naar hun hand te zetten.
Daar de afgevaardigden van de Wielerbond een beetje met ons voeten speelden en ons van pier naar pol stuurden om uiteindelijk - 3de keer, goede keer - de juiste startplaats te vinden had ik opnieuw de trein gemist en stond (voor de zoveelste keer ) terug op de achterste rij om te starten.
"Komaan Yorne, opschuiven naar voor" was het enige waar ik kon aan denken en wat ik dus ook meteen deed. Na een halve ronde had ik reeds de kop van het peloton bereikt en reed ik samen met Niels Van Vooren, Jonas Lammens, James Bayens en Kevin Rasschaert richting aankomstlijn waar ik mijn eerste priem pakte
Daarmee had ik al mijn verschoten ... De vijf volgende rondes kon ik nog (soms met wat moeite) meedraaien met het peloton maar uiteindelijk moest ik in de 7de ronde toch lossen.
Ik behaalde een 45ste plaats op de 76 deelnemers.
Maandag de 13de ... bracht niet echt ongeluk maar eveneens niet echt geluk (buiten mijn premie dan)
Mijn eerste wedstrijd van het Paasweekend is gepasseerd ... morgen de tweede. De eerste maal dat ik twee wedstrijden rijd op één weekend
Een prachtig weertje, een relatief mooi - maar op sommige plaatsen toch wel gevaarlijk - parcours en 46 deelnemers aan de start.
We waren eigenlijk ietwat laat aangekomen door allerlei omstandigheden én het uitvallen van de GPS (zodat we niet blindelings naar de startplaats konden rijden) en daar voelde ik me niet zo goed bij. Tegen dat ik ingeschreven was, mijn benen ingesmeerd waren en mijn fiets klaar was kon ik me enkel wat losrijden in de straat dicht bij de start en had ik bovendien het parcours niet zelf met de fiets kunnen verkennen wat mij dus opnieuw zenuwachtig maakte.
Ik had een goede start en probeerde Jonas Lammens te volgen die er van bij de start onmiddellijk invloog. Dat was dus verkeerd van mij want mijn benen ontploften zodat ik in de tweede ronde bijna geen gevoel meer had in mijn benen. Resultaat : ik was boos op mijzelf (bewijs op de foto ), onze pa boos omdat ik met mijn hoofd zat te schudden omdat het niet ging en ons ma maar roepen dat het wel in orde zou komen en dat ik moest doorzetten
Ik hing dus achteraan het peloton en moest na iedere bocht telkens weer dat gat dichtrijden. Energieverspilling alom en mijn benen die maar niet in orde kwamen. Het tempo lag daarbij zeer hoog en dat deed er ook geen goed aan.
En dan, bij het ingaan van de laatste ronde .... kreeg ik plots een energiestoot en stak ik het ganse peleton voorbij (ik zou pa en ma eens tonen dat ik toch wel karakter had ). Die konden hun eigen ogen niet geloven en toen we de spurt aanvatten brulde onze pa mij naar een 14de plaats (moesten met 28 man spurten). Daar er 5 man voorop waren werd ik 19de in de algemene uitslag. Eind goed al goed dus.
33 van de 46 reden hun koers uit en bibi was er weeral bij. joepie
Nu nog afwachten hoe ik het er morgen zal van afbrengen in Waarschoot.
De eerste wedstrijd voor de Beker van de Vlaamse Ardennen ... een massale opkomst : 109 renners aan de start.
Daar het terug koersen was voor "eigen publiek" gierden de zenuwen opnieuw door mijn ganse lichaam en de massa deelnemers deed daar zeker geen goed aan. Mijn startplaats was niet echt goed (zie je mij trouwens ook denken op de foto) maar ik kon toch al van bij de start een paar plaatsen opschuiven zodat ik nog tamelijk goed de eerste en tevens gevaarlijk scherpe bocht kon nemen direct na de start.
Door het landelijk karakter was het dus koersen midden de velden en waar we ook reden, overal was er een koude en gure wind waartegen we telkens weer moesten opboksen om vooruit te geraken Het peloton viel meteen in bosjes uit elkaar maar al bij al kon ik het eerste deel van de koers goed mijn mannetje staan.
Aangezien er reeds in de eerste ronde een ontsnapping was werd er dan ook duchtig gekoerst om toch maar de "ontsnapten" tot de orde te kunnen roepen. Bij een demarrage in de tweede helft van de koers (6de ronde) zat ik achteraan het peloton, een paar renners voor mij remden af en het resultaat was dat de trein vertrokken was zonder mij ...
Heb dan maar op mijn eentje het gat dichtgereden met de anderen in mijn kielzog maar bij een volgende demarrage was het bij mij ook over, mede door een pijnlijke rug (te danken aan de gure tegenwind overal). Bibi heeft dan 3 ronden het voortouw genomen om toch maar te proberen nog bij het peloton te geraken aangezien er geen andere renner zin had om op kop te rijden. De laatste ronde werd ons groepje van 7 dat inmiddels geslonken was tot 3 onterecht aangemaand om te stoppen daar we zogezegd te ver achterop zaten. Ik behaalde uiteindelijk nog de 41ste plaats van de 109 deelnemers. Niet slecht maar ik had toch liever gans mijn wedstrijd uitgereden.
Opnieuw een woordje van dank voor de aanwezig supporters : tante Fabienne, Filip, Riald, Wiske en Philippe, Martine, Guy en Yordi en degenen die ik vergeet (sorry) op te noemen
Op aanraden van mijn trainer ga ik volgende week niet koersen op zondag maar wel op zaterdagén maandag !
In afwachting van de profs (E-3 prijs Harelbeke) was er voor de nieuwelingen een criterium georganiseerd waarbij er slechts 50 renners mochten deelnemen. We kwamen uiteindelijk met 49 aan de start.
Donkere wolken met af en toe een regen-/hagelbui hingen boven Harelbeke. Tevens stond er een gure wind met als gevolg dat we aan de aankomst wind tegen hadden. Na mijn tegenslag van vorige week was ik van plan om er eens stevig in te vliegen en deze keer wel een goede start te hebben (wat me ook lukte).
Aangezien er iedere ronde ofwel punten ofwel een premie te verdienen waren werd er van meet af aan stevig doorgereden en was er demarrage na demarrage waarbij twee tweedejaars konden ontsnappen. In het peloton werd er stevig doorgekoerst om deze toch in te halen wat ons ook lukte.
Mijn benen voelden goed aan en ik kon het tempo mooi volgen mede aangemoedigd door (alweer) Philippe, Wiske, Niels, Martine en Yordi en mijn zus Yadrinka met Kevin. Dank voor de trouwe supportering
Op drie ronden van het einde kreeg ik de milt en had ik verschrikkelijke pijn maar heb op mijn tanden gebeten en doorgezet met als resultaat dat ik toch nog knap 17de geworden ben. Alhoewel, het kan altijd beter hé
De zon was van de partij evenals talrijke supporters maar het heeft niet mogen zijn ...
Langs de ene kant zag ik het goed zitten maar langs de andere kant gierden de zenuwen door mijn lijf want het was toch min of meer een thuiswedstrijd en dus wilde ik evengoed presteren als de voorbije weken. Het lot besliste evenwel anders.
Toen we ons moesten opstellen voor de start stonden we op een verkeerde plaats en moest iedereen rechtsomkeer maken. Door die plaatswisseling stond ik ...... helemaal achteraan en dat heb ik geweten. Ik had dus een superslechte start en moest onmiddellijk demarreren om toch een beetje vooraan te geraken. Dat lukte vrij goed maar toen ik eindelijk aansluiting had halverwege het peloton was er vooraan opnieuw een demarrage en moesten we bovendien Latemberg op. Dat was er net iets te veel aan.
Bij de eerste doortocht aan de aankomstlijn was ik opnieuw gelost van het peloton en wat ik ook deed, ik kon niet meer aansluiten. Mijn benen blokkeerden en ik kon totaal geen macht meer zetten. Heb dan maar op mijn eentje 2 ronden doorgereden maar ik zat gewoon kapot mede dankzij de gure windstoten. Resultaat : na 4 ronden mocht ik stoppen.
Mijn eerste wedstrijd bij de nieuwelingen die ik niet uitgereden heb Hopelijk volgende week beter.
Tot slot : dank aan alle supporters die van de partij waren (o.a. Luc & Lesley, Kevin en Kenneth, Suske & Dominique, Philippe & Veronique, Niels & ouders, Ingrid (uit Delhaize) & familie, Yordi & familie, Dillen en familie) en mocht ik er vergeten zijn op te noemen, deze dus ook.
Toen ik aankwam in Oordegem en de aankomstlijn zag wist ik al meteen dat het geen makkelijke koers zou worden. Dit keer kwamen we met 102 renners aan de start en moest ik mij haasten om een mooie startplaats te bemachtigen.
Aangemoedigd door mijn peter, tante Fabienne, Niels Everaert, Philippe, Wiske, Dirk, Caroline, papa, mama en mijn zus Yasna ging ik vol goede moed de eerste ronde in. Toch was er terug die twijfel of ik ditmaal mijn koers zou uitrijden gezien het lastige parcours en mijn benen die iets minder goed aanvoelden dan de voorbije weken. Bij de eerste doortocht aan de aankomstlijn zat ik mooi vooraan het peloton maar door een valpartij enkele ronden later moest ik een paar plaatsen prijsgeven.
Halverwege de koers had ik een dipje en moest ik een paar keer lossen maar kon toch steeds terug aanpikken bij het peloton.
Bij het ingaan van de laatste ronde probeerde ik nog een paar plaatsen naar voor te schuiven tot in de buik van het peloton, wat mij ook lukte. Uiteindelijk bleek dit echter een slechte keuze te zijn want bij de spurt zat ik ingesloten en kon ik niet meer weggeraken
We reden de koers uit met 61 en ik eindigde 51ste... Niet slecht maar toch was ik boos op mijzelf omdat ik wist dat ik toch nog beter kon had ik niet ingesloten gezeten. Een foutje om uit te leren
Ik ben Dierickx Yorne
Ik ben een man en woon in Zingem (België) en mijn beroep is Student.
Ik ben geboren op 24/11/1994 en ben nu dus 30 jaar jong.
Mijn hobby's zijn: Wielrennen, chatten met leuke meisjes.
Na de middag kwam de zon piepen en werd het toch nog een mooie namiddag.
(die ik opnieuw moest teleurstellen). Dank voor jullie aanwezigheid en steun enne Chris, hopelijk rij ik de volgende wedstrijd dat je er bent wel uit hé (zal eens bewijzen dat ik het wel kan) 
en ik zat ... achter hem, pech dus. 
en heeft dan maar zijn verdriet verdronken 
maar naarmate de wedstrijd vorderde en er reeds een paar demarrages waren begon mijn (enige) drinkbus ook leeg te geraken. Ik riep steeds naar onze pa en ons ma dat ik DRINKEN moest hebben maar ... van de délégés mocht er geen bevoorrading zijn 
zodat ik de rest van de koers op droog zaad zat.
kreeg ik alsmaar meer twijfels of ik er wel goed aan deed de wedstrijd aan te vatten. Ik zou wel zien.
Bij een andere deden ze 1 minuut van zijn tijd af 
