Daar Borsbeke net naast Herzele ligt mocht ik mij bij ons Chrisje en Sabientje gaan omkleden ... dank hiervoor
Na kennismaking met het parcours zag ons ma het niet echt zitten. Veel kleine baantjes, draaien, bergop en bergaf enne de enorme (tegen)wind niet te vergeten. Om 13.45u gingen we van start met 43 deelnemers om nog te eindigen met ... 22 want de rest waaide er allemaal uit (inclusief bibi) Ik behaalde de 24ste plaats
30 augustus a.s. is het opnieuw in Borsbeke en zal ik mijn best doen om dit goed te maken en een betere prestatie proberen neer te zetten.
Nu vertrek ik naar Luxemburg voor een weekje stage ter voorbereiding op het BK a.s. zondag te Geel.
3de rit Ronde van Oost-Vlaanderen te Denderwindeke
Na bespreking/goedkeuring van mijn trainer en masseur kon ik toch starten in de slotrit van de Ronde van Oost-Vlaanderen. Ik zou wel op mijn tanden bijten en zien wat ik nog kon presteren vandaag.
Het was de zwaarste rit (74 km) met 6 hellingen waaronder de Congoberg. Deze moesten we 6x beklimmen. Ons ma en pa zagen het niet zitten en dachten dat ik na 2 ronden al zou moeten afhaken tengevolge van mijn knie (die nu nog blauwer zag dan de zaterdag). De supporters werden zelfs verwittigd dat ze mochten komen maar niet hoefden want dat ik toch (opnieuw) niet zou uitrijden door mijn blessure.
Eéntje kwam er - ondanks onze verwittiging - toch opdagen, nl. ons Chrisje
Reeds van in het begin van de wedstrijd was er een demarrage en ons ma zag het direct al niet meer zitten. Die dacht dat ik al uit het peloton zou gewaaid zijn bij de eerste doortocht maar ze zat er toch lekker naast
Ronde na ronde kon ik toch blijven aanklampen bij het peloton onder aanmoediging van ons ma, zus Yadrinka, onze pa en ons Chrisje. Bij het ingaan van de laatste ronde moest ik even passen en een ga(a)t(je) van 20 sec. laten op het peloton. Ons ma riep dat ik moest doorbijten en dat het wel zou lukken maar ik zag het efkes niet zitten.
Op de Congoberg raapte ik al mijn resterende krachten bijeen en reed op mijn eentje naar het peloton Oef het was gelukt. Nu nog bijblijven tot aan de eindmeet - wat me ook lukte.
Na mijn valpartij gisteren ben ik deze morgen wat stijfjes opgestaan en had pijn in mijn schouder, pols en vooral in mijn knie. Al vlug besliste ik om toch van start te gaan in de tweede rit. We zouden wel zien hoe ver ik het bracht
Een tweede tegenvaller was dat het regende. Normaal koers ik graag bij regenweer maar vandaag zag ik dit niet echt zitten (waarschijnlijk bang om opnieuw kennis te maken met het asfalt )
Om 16.00 gingen we met 136 renners van start voor een wedstrijd over 8 ronden. In de tweede ronde kon ik het bijna niet uithouden van de pijn in mijn knie maar ik zette toch door. Na 4 ronden werd ik uit koers genomen daar ik te veel achterstand had op de koplopers
Mijn knie staat dubbel zo dik als voor de koers en het ziet ernaar uit dat ik de derde rit niet zal kunnen starten.
Mijn eerste "grote" wedstrijd, maar wat voor één was het
Vanaf 17.00u mochten we gaan tekenen op het podium om ons daarna stilletjesaan klaar te maken voor de start om 18.00u. Er was een massa renners aanwezig (146) en het was dus drummen geblazen om een mooi plaatsje te bemachtigen aan de start.
We moesten achter de moto blijven tot de officiële start werd gegeven (2,5 km na vertrek aan de officieuze startplaats) Een goeie kilometer na de officiële start was het al meteen prijs. Er stond een auto langs de weg geparkeerd, de eerste renners hadden dit te laat opgemerkt, moesten in de remmen gaan en ... er ontstond een massale valpartij waar bibi ook bij betrokken was. Ik ging over kop, belandde in de gracht en kreeg een fiets tegen mijn hoofd. Mijn fiets stond recht tegen een afsluiting (al goed dat hij er niet over lag) en her en der lagen onze drinkbussen verspreid over de grond. Sommige renners lagen onder 2 of zelfs 4 fietsen bedolven. Tegen dat iedereen rechtgekrabbeld was waren de "gelukkigen" reeds gaan vliegen en wij hadden meteen een achterstand van meer dan 1 minuut.
Na de tweede ronde mocht ik dan ook stoppen en dat was eigenlijk maar best ook want ik had mijn knie bezeerd. In het kamp van het Rode Kruis was het één grote chaos. Overal renners die gevallen waren. Eentje met een gebroken sleutelbeen, eentje werd afgevoerd voor zijn heup, een andere zijn pink hing gewoon los en velen met schaafwonden aan benen, armen en schouders Bij mij viel het dus al bij al nog mee.
Spijtig dat mijn eerst rit zo moest aflopen. Hopelijk morgen beter (alhoewel slechter dan vandaag kan het eigenlijk niet)
Na een rit van bijna 2 uur kwamen we aan in Mol waar de zon volop scheen zodat het opnieuw een "warme" wedstrijd zou worden. We waren tijdig vertrokken zodat we ook nog de dames juniores en nieuwelingen aan het werk zagen.
Om 13u15 mochten we ons naar de délégés begeven en nadat onze fietsen waren gecontroleerd op het juiste verzet konden we plaatsnemen aan de startlijn. 64 eerstejaars nieuwelingen namen deel aan het Vlaams Kampioenschap onder wie Thieme Van Ruymbeke, Miel Pyfferoen, Niels Vanderaerden, Glenn Rotty, Tiesj Benoot, Kevin Deltombe en Maxime Farazijn die grote kans maakten op deze titel.
Reeds in de eerste ronde demarreerde Miel Pyfferoen en werd er duchtig gekoerst om hem tot de orde te roepen, wat ons ook lukte. Ee ene demarrage volgde de andere op zodat er weinig tijd was om even op adem te komen. Ondanks het warme weer mocht er niet bevoorraad worden (zeiden ze vóór de wedstrijd) maar na 4 ronden kwamen de délégés op hun beslissing terug en mochten we toch drinken aannemen en dat was maar best ook want op 4 ronden van het einde zat ik al door mijn voorraad (2 drinkbussen) heen.
Wouter Leten (die trouwens de titel van Vlaams Kampioen op zak stak vandaag), Laurens Loeters, Maxime Farazijn en Daan Hoeyberghs waren gaan vliegen en kregen een 6-tal achtervolgers op hun nek (maar die konden we in de laatste ronde nog bijbenen) zodat het toch nog een massaspurt werd die door de lange rechte aankomstlijn geen makkie was. Ik kon er nog een mooie spurt uitpersen en behaalde de 27ste plaats .
Dank aan mijn zussen om te supporteren en Yadrinka, mercikes om mij zo goed te soigneren hé
Op naar volgende week waar ik een 3-daagse voor de boeg heb
Vandaag moesten we pas om 17.00u starten i.p.v. op het gebruikelijke 15.00u en dat was maar best ook want het was warm (en niet echt mijn ding want dan krijg ik niet voldoende zuurstof binnen).
57 renners stonden aan de start met opnieuw de grote kanonnen zoals Jens De Winne - die trouwens won en waarvoor proficiat -, Robin Van Goethem, Bryan Rossignol en daar werd ik terug zenuwachtig van
Eveneens stonden mijn trouwe supporters (mémé, Julien, nonkel Ronny & Lieve, Philippe, Wiske en Niels, Chris, Sabine en Stefanie, Gregory en mijn zus Yasna) aan de startlijn waarvoor opnieuw mijn dank
Onder aanmoediging van bovengenoemden gingen we van start voor 10 ronden, goed voor 63 km. Reeds in de tweede ronde demarreerde Van Goethem en nam een paar "vluchtelingen" mee waardoor het tempo opgedreven werd.
Halverwege de wedstrijd plaatste ik ook een demarrage maar spijtig genoeg kreeg ik niemand mee en stopte ik dus af (met groot ongenoegen van onze pa, nonkel Ronny en Philippe). Sabine zag het al helemaal zitten maar ons ma bleef er kalm bij (is maar content als ik de laatste ronde nog mooi in het peloton zit)
Niettegenstaande de drukkende warmte haalde ik toch de eindmeet en werd 23ste
Mijn volgende wedstrijd is woensdag a.s. in Dikkebus ter voorbereiding van het Vlaams Kampioenschap volgende zondag in Mol.
Stilletjes hoopte ik dat er vandaag zou gereden worden in de regen maar het mocht weer niet zijn Pech voor mij maar geluk voor mijn supporters die opnieuw talrijk aanwezig waren vandaag (Suske en Dominique, Wiske en Philippe, Niels, Gregory, Yasna en Kenneth, nonkel Rony en Lieve, de ouders van Jonas, Yordi en ouders + zus, Christel, Luc en Jerel en niet te vergeten onze allerbeste Chris).
Wie Deftinge een beetje kent weet dat daar koersen niet zo een makkelijke klus is en zeker niet als Jonathan Vlaeminck - die trouwens won -, Kevin Rasschaert, Jens De Winne, Robin Venneman en Bryan Rossignol van de partij zijn. In totaal startten we met 54 renners en 38 ervan haalden de eindstreep.
We dienden 8 ronden af te leggen, goed voor 60 km. koers. De eerste rondes bleef het volledige peloton bij elkaar maar in de derde ronde was er al een vogel gaan vliegen waardoor er duchtig werd gekoerst om die terug tot de orde te roepen (wat ons ook lukte). Af en toe had ik het een beetje moeilijk om die zotten bij te houden maar onder aanmoediging van de supporters kon ik toch bij het peloton blijven, soms wel helemaal achteraan en zag ik het efkes niet meer zitten maar ons ma schreeuwde mij toe dat ik het wel kon en dat ik moest opschuiven, idem bij het ingaan van de laatste ronde waar ik terug helemaal achteraan het peloton zat.
Bij het ingaan van de spurt haalde ik al mijn krachten naar boven en kon ik toch nog een mooie 20ste plaats bemachtigen
Chrisje, ik had u beloofd dat ik de volgende koers zou bewijzen dat ik het kon. Bij deze ... I did ittoday
Na mijn geslaagde wedstrijd vorige week in Zwijnaarde had ik goede moed voor Schelderode. In de voormiddag goot het water en stilletjes hoopte ik dat dit gans de dag zo zou blijven. Had zin om eens een wedstrijd in de regen te rijden, maar mijn gebeden werden niet verhoord Na de middag kwam de zon piepen en werd het toch nog een mooie namiddag.
Al mijn ploegmaats waren aanwezig alsook talrijke supporters (die ik opnieuw moest teleurstellen). Dank voor jullie aanwezigheid en steun enne Chris, hopelijk rij ik de volgende wedstrijd dat je er bent wel uit hé (zal eens bewijzen dat ik het wel kan)
Onze pa verwittigde mij op voorhand : "Hier moet je oppassen want hier gaan ze vallen. Zorg dat je hier vooraan zit of het is gepasseerd !!" In de tweede ronde was het zo ver. Mijn ploegmaat Dillen kuste de grond en ik zat ... achter hem, pech dus.
Daar Robin Van Goethem reeds van bij de start was gaan vliegen zat het tempo er in om hem te pakken te krijgen en door mijn achterstand bij de valpartij kon ik - jammer genoeg - het gat niet meer dichten en moesten we het peloton laten rijden en halverwege de wedstrijd de koers dus verlaten. Onze pa was niet te spreken en heeft dan maar zijn verdriet verdronken (graptje pol) samen met onze Chris & C°.
Oef, na mijn slechte prestaties de voorbije week heb ik gisteren mijn koers mooi uitgereden en dat is maar best ook want het was eigenlijk een beetje een "thuiswedstrijd" daar mijn mémé op Zwijnaarde woont (we moesten trouwens langs haar deur passeren met de koers). Veel mensen hadden haar gevraagd of ik meedeed en gezegd dat ze zouden komen supporteren dus moest ik het beste van mezelf geven en hopen dat ik niet zo een slechte wedstrijd zou rijden als de twee vorige
We gingen van start met 48 deelnemers en dienden 14 ronden van 4,700 km af te leggen, goed voor bijna 66 km dus. Mijn benen voelden goed aan en ik kon mij steeds mooi vooraan in het peloton houden, aangemoedigd door mémé en Julien, mijn oma, Laintje, tante Fabienne, Joyce, Yadrinka en mijn vriend Gregory. Mercikes hiervoor Het was een mooi maar wel zeer technisch parcours met veel bochten en draaien en dat lag me wel.
In de derde ronde verloor mijn vriend Maxim zijn drinkbus en ik bood hem onmiddellijk de mijne aan maar naarmate de wedstrijd vorderde en er reeds een paar demarrages waren begon mijn (enige) drinkbus ook leeg te geraken. Ik riep steeds naar onze pa en ons ma dat ik DRINKEN moest hebben maar ... van de délégés mocht er geen bevoorrading zijn zodat ik de rest van de koers op droog zaad zat.
Bij aanvang van de laatste ronde zat ik opnieuw vooraan het peloton maar toen de spurt begon kreeg ik stekende pijnen in mijn zij (uitdrogingsverschijnselen zeker) en kon ik geen meter meer mee ... Ik eindigde 33ste maar weet zeker dat ik MET drinken een beter resultaat zou gehaald hebben. Pech dus (en boos op ons pa en ons ma omdat ze geen drinken gegeven hadden).
Bij aankomst ter plaatse eens het parcours gedaan met de auto ... moordend zwaar parcours. Even twijfel of ik wel hier zou rijden of terug naar Oosterzele zou gaan. Heb dan toch maar beslist om hier te rijden.
Ik had mij voorgenomen (niets aan onze pa gezegd ) dat ik van bij de start zou demarreren en proberen weg te geraken - wat mij ook anderhalve ronde lukte. Mijn metgezel zag het plots niet meer zitten en legde de boel stil zodat we ingehaald werden door het ganse peloton.
In de derde ronde kreeg ik buikkrampen en ben zodoende halverwege de wedstrijd gestopt
Weeral een lesje geleerd zeker
Tevens dank aan mijn trouwe (wekelijkse) supporters onder wie ook Chris (die beide koersen dit weekend op appel was) en zijn dochter Stefanie
Daar ik momenteel niet zo goed presteer geef ik forfait voor de Interclub in Koksijde en geef ik iemand anders van onze ploeg de kans om aan deze wedstrijd deel te nemen.
Ondanks mijn virale infectie op de luchtwegen vorige week ben ik toch maar van start gegaan maar ... door de drukkende warmte kreeg ik niet voldoende zuurstof binnen en had ik bovendien opnieuw last van mijn keel. Halverwege de koers ben ik dan toch moeten afstappen
Aan alle aanwezige supporters : bedankt om te komen en sorry dat ik jullie moest teleurstellen
Morgen probeer ik het opnieuw in Steenhuize en hopelijk lukt dit beter want anders kan/mag ik a.s. zaterdag niet starten in Koksijde (interclub).
Toen ik deze morgen opstond (06.15u) - en onder mijn voeten kreeg van ons ma omdat het nog veel te vroeg was - wist ik eigenlijk al hoe laat het was ...
Ik had zeer slecht geslapen (om het uur wakker geworden) doordat ik moeilijk kon ademen omdat mijn neus volledig verstopt zat. Heb alle middeltjes geprobeerd om beter te worden maar ... niets hielp.
We zijn dan toch maar richting Hooglede gereden.
Daar aangekomen heb ik het parcours verkend. Onder een stralende en snikhete zon kreeg ik alsmaar meer twijfels of ik er wel goed aan deed de wedstrijd aan te vatten. Ik zou wel zien.
Reeds van in het begin van de wedstrijd voelde ik dat het verkeerd ging aflopen. Ik had totaal geen macht in de benen en kreeg geen zuurstof binnen waardoor ik meteen plaats verloor in het peloton. Halverwege de wedstrijd was het dan ook afgelopen voor mij
Uiteindelijk had ik toch nog prijzengeld want ik werd toch nog 29ste van 49 ondanks mijn slechte - waar ik niet echt kon aan doen - prestatie.
Hopelijk ben ik tegen volgend weekend weer helemaal de oude.
P.S. : ik kreeg deze week bericht dat ik werd geselecteerd om deel te nemen aan de Interclub te Koksijde op 6 juni a.s. Joepie !!!
79 deelnemers stonden om 14.15u reeds klaar aan de start en het was opnieuw duwen en drummen geblazen om toch maar een mooi plaatsje te bemachtigen, wat mij tamelijk goed gelukt is
Mijn benen waren alvast beter dan vorige week maar toch nog niet super. Reeds van in de eerste ronde werd er gedemarreerd daar er opnieuw premies te verdienen waren. Gelukkig kon ik keer op keer de demarrages aan en ik probeerde zelfs om samen met een ploegmakker weg te geraken maar uiteindelijk zijn we toch niet doorgegaan daar hij vond dat het gat niet groot genoeg was ...
Mijn trouwe supporters (tante Fabienne, mijn peter, Joyce, Wiske, Filip en Niels en mijn 2 zussen) waren uiteraard van de partij om mij ronde na ronde opnieuw aan te moedigen, waarvoor dan ook dank
Na onze 63 km te hebben afgelegd waren er 4 koplopers weg en werd het een massaspurt tussen de overgeblevenen. Ik werd 29ste.
Hopelijk werk ik zondag de wedstrijd even goed af als vandaag. Tot dan !
Nadat mijn masseur Peter mij zaterdagavond eens goed onder handen had genomen stond ik vol goede moed aan de start in Groot-Bijgaarden alhoewel ...
Bij onze aankomst ter plaatse zag ons ma het niet echt zitten want het parcours was gevaarlijk en steeds bergop en bergaf (wat niet echt mijn ding is) .
We kwamen met 58 deelnemers aan de start waaronder niet de minste : Gilles Loncin (die trouwens met de overwinning aan de haal ging), Kevin Deltombe (die verdiend tweede werd), mijn ploegmaat Dillen Verzeele (die knap vierde werd), Tom Van Dam, Robin Van Goethem, ...
Reeds van in de eerste ronde was er een demarrage en aangezien het toch wel lastige en niet in het minst gevaarlijke parcours lag het volledige peloton reeds van bij de eerste passage aan de aankomstlijn volledig aan flarden. Gelukkig waren mijn benen vrij goed hersteld na de massage en kon ik mooi vooraan blijven rijden. De valpartijen volgden elkaar op maar gelukkig bleef ik daar ook van gespaard
Halverwege de wedstrijd had ik een dipje maar onder aanmoediging van mijn peter, tante Fabienne, Joyce en mijn vriend Gregory kon ik de wedstrijd toch verder aan - in tegenstelling tot de dag ervoor - en kon ik er nog een klein spurtje uitpersen om zo de 16de plaats te behalen
Na 5 ronden wedstrijd moeten afstappen door de pijn in mijn rug en benen...
Ga mij eens goed onder handen laten nemen door de masseur en morgen opnieuw starten (hopelijk met een beter resultaat) in Groot-Bijgaarden.
Technische gegevens:
60 km - 385 EUR. I: Café In den Wijngaard, Brusselstraat 257, Groot-Bijgaarden U: 14:00/14:45/15:00 K: Sporthal Ten Gaerde, Jozef Mertensstraat 27 a Contact: Harry Buyens
Na mijn tegenslag van gisteren zag ik het vandaag volledig zitten en had ik zin om er eens stevig in te vliegen
Toen ik aankwam in Maria Aalter en zag wie er allemaal aanwezig waren (Jens De Winne, Indiana Slabinck, Kevin Rasschaert, Thieme Van Ruymbeke, Glenn Rotty, ...) zonk de moed me bijna in mijn schoenen maar mijn zussen en ons ma konden me toch nog een beetje oppeppen.
Daar er opnieuw iedere ronde premies te verdienen vielen werd er van in de tweede ronde duchtig gedemarreerd. Indiana Slabinck kon uit het peloton ontsnappen en haalde dan ook de meeste premies binnen. Een 17-tal renners moesten één voor één afhaken uit het peloton maar ik kon (gelukkig) wel volgen. Sommige momenten had ik het even moeilijk maar ik kon toch bijblijven, mede door de aanmoediging van mijn zussen, mémé en Julien, nonkel Ronny en Lieve, Sebastiaan, Franky en Katty en niet te vergeten Filip en Veronique.
Ons ma deed het volledige parcours en kon het niet laten steeds te roepen dat ik moest opschuiven naar voor - wat ik in het begin aan mijn laars lapte en mijn drinkbus dan maar naar haar voeten gooide - tot ze zich boos maakte en riep dat ik NU moest opschuiven wat ik dan ook maar deed nadat ik een nieuwe drinkbus aangenomen had van onze pa (bevoorraden mocht vanaf de 8ste ronde).
Bij het ingaan van de laatste ronde zat ik mooi vooraan het peloton en behaalde uiteindelijk een 24ste plaats bij een massaspurt. Van de 65 deelnemers kwamen er 48 aan enne ... ik was er ook bij. Oef, toch nog wat geluk na mijn tegenslagen van gisteren en vorige week
Dank aan allen die vandaag voor mij supporterden. Ook dank aan Jonas Lammens die gisteren de titel van Provinciaal Kampioen binnenhaalde - proficiat hiervoor - en zijn familie die mij ook steeds aanmoedigde.
68 deelnemers aan de start in Lendelede. Een mooie bende. Van voor de start werd er al duchtig geduwd en gedrumd om toch maar een mooie (start)plaats te bemachtigen. Oorspronkelijk stonden Jonas en ik op de eerste rij maar tegen dat we moesten starten stonden we maar op de derde rij meer Het beloofde dus een snelle wedstrijd te worden want iedereen stond opgefokt.
Na het startsein moesten we achter de moto rijden tot het officiële startsein (na 500 m) werd gegeven. Meteen vloog Indiana Slabbinck er in en werd er duchtig gekoerst. Reeds bij de eerste doortocht aan de aankomstlijn was er een valpartij waar ik (gelukkig) niet bij was.
Het parcours was zeer lastig en niet echt mijn ding. Na een paar rondes moest ik lossen van het peloton met nog 4 andere renners. Bij de volgende doortocht riep mama dat we naderden en dat we moesten samenwerken om het gat te dichten. Ik demarreerde en kon samen met nog een andere renner opnieuw aansluiten bij het peloton maar bij een nieuwe demarrage was mijn pijp uit en kon ik niet meer volgen Na 8 ronden wedstrijd mocht ik afstappen
Op naar de volgende wedstrijd te Opbrakel.
Ik wist reeds op voorhand dat dit parcours ook niet mijn ding was maar op aanraden van mijn trainer nam ik toch deel aan deze wedstrijd (als oefening voor het PK van a.s. zaterdag te Parike waar het nog veeeeeeel lastiger is).
Bij de start zat ik mooi vooraan het peloton maar het mocht niet zijn. Na slechts een kleine kilometer was er een valpartij net voor mijn neus. Ik probeerde uit te wijken naar de graskant maar op dat moment viel er nog eentje enne bibi dus ook Ik geraakte niet onmiddellijk uit mijn pedaal met mijn rechtervoet en bovendien lag mijn ketting er nog af ook
Onze pa en ons ma, mijn peter, tante Fabienne, Joyce en de rest van de supporters begrepen er niets van toen het peloton de eerste doortocht maakte en ze mij nergens konden speuren. Hadden ze nu niet goed gekeken of was ik er werkelijk al afgereden na amper één ronde
Na anderhalve minuut wachten en twijfelen of ze toch wel goed gekeken hadden kwam ik eindelijk aangepeddeld. Na de tweede ronde was de achterstand te groot en mocht ik weeral stoppen zonder de wedstrijd uit te rijden. Een pechweekend dus.
Tweede wedstrijd van de Beker van de Vlaamse Ardennen en ook meteen mijn voorlaatste ...
Om 11u34 mocht ik mijn tijdrit rijden. Ik deed 8min.25sec. over de 5km800. Niet slecht voor mij want ik behaalde de 10de plaats bij de eerstejaars. De "heren" van de Wielerbond waren blijkbaar nog niet goed wakker want ze slegen de ene flater na de andere bij de tijdsopname. Plots stond ik in de uitslag op 8min.45sec. en daalde ik meteen meer dan 30 plaatsen Bij een andere deden ze 1 minuut van zijn tijd af ?:: Reclameren hierover haalde niets uit want de "heren" zijn de baas.
Dan maar concentreren op de wedstrijd voor de namiddag. We dienden 56 km. af te leggen met 128 deelnemers. Om 15.30u werd het startsein gegeven. Meteen gingen 8 renners in de aanval en deze bleven ook de volledige wedstrijd voorop.
Ik draaide goed mee met het peloton tot ik in de voorlaatste ronde een gat moest laten van 10 sec. Bij de doortocht van de aankomstlijn vonden de "heren" het nodig mij en mijn metgezel te laten afstappen ... weerom onterecht want we zaten maar 10 sec. achter en dus hadden ze het recht niet om dit te doen.
Resultaat : ik werd weerom niet opgenomen in de uitslag en kon dus weerom geen punten verdienen voor het klassement. Nieuwe reclamaties haalden weerom niets uit, kortom het zijn kl.....
Ik ga enkel nog de wedstrijd voor de Beker Vlaamse Ardennen in Zingem rijden (voor eigen volk) en dat zal het zijn.
Zoals te zien op de foto hieronder - en zoals eigenlijk te verwachten viel doordat er iedere ronde een premie van 20,00 te verdienen viel - was er een massale opkomst voor deze wedstrijd. Maar liefst 127 deelnemers stonden aan de start en onder hen natuurlijk de "grote kanonnen" die aasden op de premies.
Het startschot werd gegeven en het was drummen om als eerste door de gevaarlijke bocht naar links (net na de start) te geraken zonder kleerscheuren. Oef, iedereen bleef overeind maar dat geluk bleef niet lang duren. Reeds van in de eerste ronde was er een valpartij (waar ik gelukkig van gespaard bleef). Het volledige peloton scheurde meteen in stukken vaneen. Ik was (joepie) mee met de kop van het peloton maar had te vroeg victorie gekraaid... Pats, boem, vlak voor mijn neus een nieuwe valpartij. Ik moest in de remmen gaan en belandde in de graskant waar ik mijn voeten aan de grond moest zetten, zodoende geparkeerd stond, en hiermee kostbare tijd verloor.
Met een bende van 8 man probeerden we toch nog het gat te dichten op het peloton maar tevergeefs. Het mocht niet zijn. De vogels waren gaan vliegen en de afstand werd alleen maar groter door de vele demarrages bij de doortocht aan de aankomstlijn (premies)
Na de achtste ronde werden we verplicht om te stoppen. Ik perste er toch nog een sprintje uit en eindigde derde van ons groepje van 8. Denk dat ik rond de 65ste eindigde in de totale uitslag. Niet echt slecht maar ik had toch liever mijn wedstrijd volledig uitgereden.
Ik ben Dierickx Yorne
Ik ben een man en woon in Zingem (België) en mijn beroep is Student.
Ik ben geboren op 24/11/1994 en ben nu dus 30 jaar jong.
Mijn hobby's zijn: Wielrennen, chatten met leuke meisjes.